Best for Biodiversity

Podobne dokumenty
Best for Biodiversity

Inwentaryzacja i monitoring populacji wilka w województwie zachodnio-pomorskim. Borowik T., Jędrzejewski W., Nowak S.

Best for Biodiversity

Potrzeba prowadzenia monitoringu przejść dla zwierząt

Wilk - opis. rolę w komunikacji i utrzymaniu. 1/3 długości ciała (pełni istotną. puszysty ogon stanowi prawie

Monitoring ssaków kopytnych oraz drapieżników w Bieszczadzkim Parku Narodowym i otulinie

Wilk w Polsce ekologia, zagrożenia, działania ochronne

Dyspersja wybranych gatunków dużych ssaków RYŚ, WILK i ŁOŚ uwarunkowania środowiskowe i behawioralne

Znaczenie monitoringu populacji ssaków kopytnych w ochronie dużych drapieżników

Baza pokarmowa: ocena dostępności ofiar wilka i rysia

Pilotażowy monitoring wilka i rysia w Polsce realizowany w ramach Państwowego Monitoringu Środowiska

Monitoring przejść dla zwierząt

Wilk w Polsce: sytuacja gatunku i strategia ochrony

Inwentaryzacja wilków i rysi w nadleśnictwach i parkach narodowych Polski

Najlepsze praktyki w zakresie ochrony wilka, niedźwiedzia i rysia

Najlepsze praktyki w zakresie ochrony wilka, niedźwiedzia i rysia

Seminarium Planowanie przestrzenne a ochrona ciągłości ekologicznej w północno-wschodniej Polsce" Białowieża, 7-8 kwietnia 2011 roku

Stan populacji wilka (Canis lupus) w Polsce

Best for Biodiversity

Inwentaryzacja Canis lupus metodą tropieo zimowych (zima 2012) Szczecin, 27 września 2012 r.

SPRAWOZDANIE Z INWENTARYZACJI DUŻYCH DRAPIEŻNIKÓW W SEZONIE 2014/2015

Badania genetyczne nad populacją jelenia w północno-wschodniej Polsce

Wilk podstawy biologii i problemy ochrony

Sprawozdanie. z inwentaryzacji wilków i rysi w Puszczy Piskiej i Lasach Napiwodzko-Ramuckich. Sporządził: Gełdon Adam Nadleśnictwo Spychowo

Wpływ spokrewnienia na strukturę przestrzenną i socjalną populacji dzika Sus scrofa w Puszczy Białowieskiej

Fundacja SAVE badania i monitoring wilków. Raport V. Monitoring wilków w regionie świętokrzyskim w okresie od 1 kwietnia 2015 do 31 stycznia 2016

Ekologiczne i techniczne uwarunkowania wykorzystania przejść przez wybrane grupy zwierząt

Tomasz Borowik i Krzysztof Schmidt. Instytut Biologii Ssaków PAN

SSAKI. projekt Planu zadań ochronnych dla obszaru Natura 2000 Ostoja Knyszyńska PLH FPP Consulting

Raport z monitoringu wilka na pogórzu świętokrzyskim

Ile zjadają duże drapieżniki?

Ekologiczne skutki fragmentacji środowiska

Wyniki monitoringu dużych drapieżników na obszarze otuliny BdPN w gminie Cisna realizowanego w okresie październik 2016 styczeń 2017.

Monitoring genetyczny populacji wilka (Canis lupus) jako nowy element monitoringu stanu populacji dużych drapieżników

Monitoring przejść dla zwierząt

Liczebność i monitoring populacji wilka

Gospodarka łowiecka w północno-wschodniej Polsce

Wpływ struktury krajobrazu na przestrzenną zmienność genetyczną populacji myszy leśnej Apodemus flavicollis w północno wschodniej Polsce

Ochrona ostoi karpackiej fauny puszczańskiej - korytarze migracyjne (KIK/53)

Cechy charakterystyczne: uszy długie, z czarnymi zakończeniami. Wielkość: długość ciała ok. 60 cm, ogona 10 cm, masa ciała ok. 4 kg.

Problemy ochrony korytarzy ekologicznych dla duŝych ssaków w Polsce

Czy uczymy, że sarna nie jest żoną jelenia?

GENETYKA POPULACJI. Ćwiczenia 3 Biologia I MGR

AKTUALNOŚCI. Opinia na temat Planu zarządzania populacją wilka w Republice Białorusi

Rozkład materiału z biologii do klasy III.

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA 1) z dnia 30 marca 2010 r. w sprawie sporządzania projektu planu ochrony dla obszaru Natura 2000

Scenariusz 15. Gimnazjum. temat: Dokąd truchta nocą wilk? autor: Joanna Reszka. Cele ogólne: Cele operacyjne: Miejsce: sala.

III Raport z monitoringu wilka na pogórzu świętokrzyskim

Arkusz inwentaryzacji zwierzyny przeprowadzonej

PROPOZYCJE ZMIAN ADMINISTRACYJNO-PRAWNYCH DOTYCZĄCYCH PRZEJŚĆ DLA ZWIERZĄT

Mitochondrialna Ewa;

Lutowiska Opracowanie i analizy: Bartosz Pirga Prace terenowe: Robert Gatzka, Paulina Kopacz, Bartosz Pirga

Populacja dzika a problem szkód wyrządzanych w uprawach rolnych woj. pomorskiego. Marek Kowalewski RDLP w Gdańsku

Europejskie i polskie prawo ochrony

Sposoby określania liczebności wilków (Canis lupus L.)

Zajmowanie przez wilki Canis lapus nowych obszarów na terenie Podkarpacia

Zarządzanie populacjami zwierząt łownych na terenie RDLP w Gdańsku. Roman Wasilewski, Marek Kowalewski RDLP w Gdańsku

ZNACZENIE ŻUBRÓW ZACHODNIOPOMORSICH DLA CAŁEJ POPULACJI ŻUBRÓW

Mazowiecka dolina Wisły

Problematyka ochrony żubrów bytujących na terenie Nadleśnictwa Baligród

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA 1) z dnia 17 lutego 2010 r. w sprawie sporządzania projektu planu zadań ochronnych dla obszaru Natura 2000

Założenia i efekty projektu Ochrona gatunkowa rysia, wilka i niedźwiedzia w Polsce Stefan Jakimiuk, Natalia Kryt WWF Polska Warszawa, 1.10.

A. Zawartość planu ochrony dla parku narodowego i obszaru Natura Porównanie zawartości obu planów.

Opracowanie Programu Ochrony Północnego Korytarza Ekologicznego. mgr Wojciech Lewandowski

Teledetekcyjna metoda oceny liczebności dużych ssaków kopytnych. Henryk Okarma Instytut Ochrony Przyrody PAN Antoni Łabaj SmallGIS Kraków

orbicularis) w województwie warmińsko

Minimalizacja oddziaływania linii kolejowych na dziko żyjące zwierzęta

Nadleśnictwo Cybinka ZIELONE MOSTY. Wilk Canis lupus

Żółw błotny (Emys orbicularis) w Polsce północno-wschodniej

MONITORING ZWIERZĄT DRAPIEśNYCH ZACHODZĄCYCH NA OBSZAR BIESZCZADZKIEGO PARKU NARODOWEGO W SEZONIE 2010/2011

Sytuacja wilka w Meklemburgii-Pomorzu Przednim. Teubner

Małgorzata Miłosz Włodzimierz Jędrzejewski

Biologia Klasa 3. - określa zakres ekologii, - wymienia biotyczne i abiotyczne

CECHY ILOŚCIOWE PARAMETRY GENETYCZNE

Czynniki kształtujące płodność samic jelenia (Cervus elaphus) w północno-wschodniej Polsce

Wrocław, dnia 22 sierpnia 2017 r. WSI AB. Pan Andrzej Turczyn

Funkcjonowanie populacji nocka wąsatka w Karpatach Zachodnich. Korneliusz Kurek

Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska Informacja na temat wdrażania rekomendacji 137 (2008) w zakresie zarządzania populacjami dużych drapieżników

4003 Świstak Marmota marmota latirostris

Zarządzanie populacjami zwierząt. Parametry genetyczne cech

Sytuacja Miejsce obserwacji wilków Wygląd i zachowanie wilka Zalecane działanie

Inwentaryzacja zwierząt w sieci transektów na terenie Bieszczadzkiego Parku Narodowego w sezonie zimowym 2010.

Pakiet edukacyjny - W słowach kilku o wydrze, bobrze i wilku. Wydra - opis

ZARZĄDZANIE POPULACJAMI ZWIERZĄT DRYF GENETYCZNY EFEKTYWNA WIELKOŚĆ POPULACJI PRZYROST INBREDU

Mechanizmy ewolucji. SYLABUS A. Informacje ogólne

Ochrona ptaków wodnych i błotnych w pięciu parkach narodowych odtwarzanie siedlisk i ograniczanie wpływu inwazyjnych gatunków. Polskie Ostoje Ptaków

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA 1) z dnia 17 lutego 2010 r. w sprawie sporządzania projektu planu zadań ochronnych dla obszaru Natura 2000

Projekt Ochrona ostoi karpackiej fauny puszczańskiej korytarze migracyjne

Tomasz Borowik, Bogumiła Jędrzejewska. Instytut Biologii Ssaków PAN. Piotr Wawrzyniak. Lipowy Most

Biologia molekularna z genetyką

Aktywna ochrona populacji nizinnej rysia w Polsce

Monitoringu krajobrazu prace realizowane w roku 2013

Zasady gospodarowania populacjami zwierzyny grubej wraz z zasadami selekcji populacyjnej i osobniczej P R O J E KT

II spotkanie Zespołu Lokalnej Współpracy dla obszaru Natura 2000 Kościół w Nowosielcach PLH Kościół w Nowosielcach PLH180035

Arkusz inwentaryzacji zwierzyny przeprowadzonej

Metody oceny liczebności ci kopytnych w środowisku leśnym

Dobre praktyki w zakresie zagospodarowania przestrzennego wokół przejść dla zwierząt

SPRAWOZDANIE MERYTORYCZNE Z DZIAŁALNOŚCI STOWARZYSZENIE DLA NATURY WILK ZA 2009 ROK

Ochrona ostoi karpackiej fauny puszczańskiej - korytarze migracyjne (KIK/53)

Status prawny bobra europejskiego i wilka

Transkrypt:

W tym miejscu realizowany jest projekt LIFE + Ochrona różnorodności biologicznej na obszarach leśnych, w tym w ramach sieci Natura 2000 promocja najlepszych praktyk Best for Biodiversity

NAJLEPSZE PRAKTYKI W ZAKRESIE OCHRONY WILKA Metody monitoringu populacji wilka

Wykładowcy Dr Sabina Pierużek-Nowak Prezes Zarządu Stowarzyszenia dla Natury Wilk Członkini Large Carnivore Initiative for Europe, Państwowej Rady Ochrony Przyrody i Kolegium Lasów Państwowych Dr inż. Robert W. Mysłajek Adiunkt w Instytucie Genetyki i Biotechnologii na Wydziale Biologii Uniwersytetu Warszawskiego Wiceprezes Zarządu Stowarzyszenia dla Natury Wilk Członek Rady Naukowo-Społecznej LKP Lasy Beskidu Śląskiego Copyrights by authors, 2014

Monitoring a inwentaryzacja Inwentaryzacja jednorazowe zebranie danych w terenie o występowaniu gatunku i jego liczebności w danym roku Monitoring gatunku działanie wieloletnie w oparciu o dane zebrane tą samą metodą w trakcie kolejnych inwentaryzacji, pozwala na ocenę procesów zachodzących w populacji (wzrost lub spadek liczebności gatunku, zasięgu występowania, zagęszczeń, itp.), zdefiniowanie zagrożeń i metod zapobiegania

Metody zbierania danych o wilkach Tropienia Fot. R. Mysłajek

Tropy wilków w obrębie terytorium watahy Grupa 6 wilków Powierzchnia terytorium: 225 km 2 Średnia długość dobowej wędrówki wilków to 23 km (Jędrzejewski i in. 2002)

Tropy wilków w obrębie terytorium watahy 1 dzień po opadzie śniegu 23 km tropów 6 wilków

Tropy wilków w obrębie terytorium watahy 2 dzień po opadzie śniegu 46 km tropów 12

Tropy wilków w obrębie terytorium watahy 3 dzień po opadzie śniegu 69 km tropów 18 18

Tropy wilków w obrębie terytorium watahy 4 dzień po opadzie śniegu 92 km tropów

Tropy wilków w obrębie terytorium watahy 6 5 dzień po opadzie śniegu 12 18 Każdy kolor przejścia grupy wilków jednym dniu 18 6 115 km tropów 12 24

Trop dorosłego wilka (przednia łapa) na śniegu Długość (z pazurami) 10-13 cm, szerokość 8-10 cm Tropy szczeniąt w zimie nie są mniejsze niż 10 cm (dł.) x 7 cm (szer.) Sabina Nowak Sabina Nowak

Różnice w wielkości tropów Tylna łapa Łapa przednia: dłuższa (0,5-1 cm) szersza (0,5 1 cm) tylna poduszka (piętkowa) o sercowatej podstawie Przednia łapa Łapa tylna: mniejsza węższa tylna poduszka zaokrąglona u podstawy Sabina Nowak

Trop dużego psa Zwykle jest szerszy i mniej regularny niż trop wilka. Pazury są słabiej odbite. Sabina Nowak Ważne: malamut, husky, owczarek niemiecki i podhalański oraz duże mieszańce mogą pozostawiać tropy bardzo podobne do wilków

Porównanie tropów dorosłego wilka i psa Wilk Pies Sabina Nowak Sabina Nowak

Ciąg tropów pojedynczego wilka odległość 60-80 cm Robert W. Mysłajek Sabina Nowak

Sabina Nowak Nieliniowy ciąg tropów wilka (kłus)

Nieliniowy ciąg tropów wilka (kłus) Tylna łapa Kolejność odbić łap wilka w kłusie: z przodu - łapa tylna z tyłu - łapa przednia Przednia łapa Sabina Nowak

Typowe nieregularne tropy psa Robert W. Mysłajek Sabina Nowak

Tropy grupy wilków na śniegu 2 wilki 3 wilki 5 wilków

Tropy grupy wilków w głębszym śniegu Patrycja Tomczak

Tropienia wilków na piasku lub błocie

Trop dorosłego wilka na piasku (przednia łapa) długość 10-13 cm szerokość 8-10 cm Sabina Nowak Sabina Nowak

Porównanie tropów dorosłego wilka i dużego psa Wilk Pies Sabina Nowak Sabina Nowak

Trop wilka (sznurowanie)

Nieliniowy ciąg tropów pojedynczego wilka (kłus) Robert W. Mysłajek Sabina Nowak

Tropy samicy i szczeniaka (sierpień)

Tropom psa często towarzyszą tropy człowieka Sabina Nowak

Tropy grupy wilków na piasku

Pomiary tropów wilków Długość i szerokość pojedynczego tropu Odległość pomiędzy tyłami dwóch kolejnych tropów

Sposób dokumentowania tropów Sabina Nowak Należy położyć wzdłuż tropów miarkę, by po powiększeniu zdjęcia widoczna była wielkość tropu i odległość między tropami

Znakowanie i inne ślady

Znakowanie moczem przez samca

Znakowanie moczem przez samca

Drapanie

Znakowanie moczem przez samicę Podczas rui ( połowa lutego) pojawia się w moczu samicy krew

Znakowanie moczem przez samicę Podczas rui ( połowa lutego) pojawia się w moczu samicy krew krople krwi na tropach samicy

Ruja - liczne miejsca kopulacji

Miejsca odpoczynku

Odchody wilków

Odchody wilków

Lokalizacja odchodów

Sposób dokumentowania odchodów

Pozostałości ofiar wilków

Świeża ofiara wilków (jeleń)

Stara ofiara wilków (jeleń)

Świeża ofiara wilków (sarna)

Nory wilków

Nory wilków

Nory wilków

Nory wilków

Wnętrze wilczej nory

Rejestracja i weryfikacja informacji o obserwacjach bezpośrednich wilków

Rejestracja informacji o śmiertelności wilków

Inne metody monitoringu i badań foto- i wideopułapki Fot. R. Mysłajek

Fotopułapki Fot. S. Nowak & R. Mysłajek, Z. Skibiński, S. Mendel

Telemetria Fot. J. Kusak

Telemetria Zastosowanie organizacja przestrzenna aktywność dyspersja drapieżnictwo Fot. J. Kusak

1. Radiotelemetria Fot. S. Nowak

2. Telemetria satelitarna

3. Telemetria GPS GSM

3. Telemetria GPS GSM Wędrówka wilka Alana przez Polskę, Białoruś i Litwę, kwiecień - wrzesień 2009 r. ponad 1400 km Projekt Federalnej Agencji Ochrony Środowiska Niemiec BfN Prowadzą: Gesa Kluth Ilka Reinhardt

Fot. R. Mysłajek Metody molekularne

liczebności populacji dyspersja różnorodność genetyczna pokrewieństwo Metody molekularne Zastosowanie rozrodczość i śmiertelność Fot. R. Mysłajek

Metody molekularne Możliwość wykorzystania różnorodnych źródeł DNA inwazyjne: tkanki, krew nieinwazyjne: odchody, mocz, sierść, krew z rui Fot. S. Nowak & R. Mysłajek

Struktura genetyczna populacji wilka w Polsce w oparciu o frekwencję haplotypów mtdna Czarnomska i in. 2013

Rozkład przestrzenny filogenetycznych haplotypów mtdna europejskich wilków Pilot i in. 2009

Systemy informacji przestrzennej (GIS) Fot. R. Mysłajek

Bazy danych

Analiza GIS danych z monitoringu

Rozmieszczenie watah wilków w Polsce w 2000/2001 według Inwentaryzacji wilka i rysia w Polsce Liczba watah: 33 2? 2? 2-3 2-333 44 55 33 11 33 3? 3? 33 44 4? 4? 22 55 44 77 2? 33 2? 1-3 1-3 77 5-6 3-6 3-6 5-6 22 66 Liczba wilków: 55 77 480-660 (~570) 44 5-6 5-6 44 3-5 3-5 5-6 5-6 55 55 22 2-5 2-5 3? 3? 3-4 3-4 22 110-130 (~120) 55 33 55 55 44 55 22 66 66 55 33 33 Zagęszczenie wilków: 11 44 1-3 osobników na 100 km2 22 55 44 55 22 1-2 1-2 66 7-8 7-8 77 55 55 55 55 55 3-5 3-5 33 5-8 5-8 6-7 6-7 33 22 2-4 2-4 44 55 22 66 55 55 55 2-4 2-4 44 W. Jędrzejewski, S. Nowak, K. Schmidt, B. Jędrzejewska, 2002 99 5-7 77 5-7 4-8 4-8 55 33 4-7 5-7 5-7 88 4-7 3-6 77 55 7? 3-5 3-5 3-6 7? 66 66 55 2-4 3-6 3-6 2-4 77 6-7 6-7 3-6 3-6 10 10 55 5-9 5-9 55 44 22 55 2-3 2-3 Średnia wielkość watah: lasy watahy wilków 4,5 osobnika (zakres 2-10)

Wyniki inwentaryzacji wilka i rysia Rozmieszczenie i liczebność populacji wilka w sezonie 2003/2004 Rozmieszczenie i liczebność populacji wilka w sezonie 2006/2007 Instytut Biologii Ssaków PAN i Stowarzyszenie dla Natury Wilk