Załącznik nr 4 do Uchwały Senatu nr 430/01/2015 SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA 2015-2017 realizacja w roku akademickim 2016/2017 1.1. PODSTAWOWE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE/MODULE Nazwa przedmiotu/ modułu Programowanie współbieżne i rozproszone Kod przedmiotu/ modułu* Wydział (nazwa jednostki prowadzącej kierunek) Nazwa jednostki realizującej przedmiot Kierunek studiów Poziom kształcenia Profil Forma studiów Wydział Matematyczno - Przyrodniczy Wydział Matematyczno - Przyrodniczy Informatyka studia II-go stopnia policencjackie ogólnoakademicki stacjonarne Rok i semestr studiów rok II, semestr 3 Rodzaj przedmiotu Koordynator przedmiot kształcenia kierunkowego i specjalnościowego obligatoryjny dr inż. Piotr Lasek Imię i nazwisko osoby prowadzącej / osób dr inż. Piotr Lasek prowadzących * - zgodnie z ustaleniami na wydziale 1.2.Formy zajęć dydaktycznych, wymiar godzin i punktów ECTS Wykł. Ćw. Konw. Lab. Sem. ZP Prakt. Inne Liczba pkt ECTS 30 30 6 1.3. Sposób realizacji zajęć zajęcia w formie tradycyjnej zajęcia realizowane z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość 1.4. Forma zaliczenia przedmiotu/ modułu ( z toku) EGZAMIN 2.WYMAGANIA WSTĘPNE Algorytmy i struktury danych. Podstawy programowania i programowanie obiektowe. Systemy operacyjne. Technologie sieciowe. Architektura systemów komputerowych. 3. CELE, EFEKTY KSZTAŁCENIA, TREŚCI PROGRAMOWE I STOSOWANE METODY DYDAKTYCZNE 3.1. Cele przedmiotu/modułu C1 Zapoznanie z podstawowymi pojęciami programowania współbieżnego i rozproszonego. C2 Zapoznanie ze architekturami systemów współbieżnych
C3 C4 Zapoznanie z technologiami i narzędziami tworzenia aplikacji współbieżnych Kształtowanie umiejętności tworzenia poprawnych aplikacji współbieżnych i rozproszonych przy wykorzystaniu różnych technologii i narzędzi. 3.2 EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU/ MODUŁU EK ( efekt kształcenia) EK_01 EK_02 EK_03 Treść efektu kształcenia zdefiniowanego dla przedmiotu (modułu) Zna podstawowe pojęcia programowania współbieżnego i rozproszonego oraz architekturę sprzętową systemów równoległych Posiada wiedzę o technologiach i narzędziach tworzenia aplikacji współbieżnych Potrafi tworzyć poprawne aplikacje współbieżne i rozproszone przy wykorzystaniu różnych technologii i narzędzi. Odniesienie do efektów kierunkowych (KEK) K_W16 K_W17 K_U12 3.3 TREŚCI PROGRAMOWE A. Problematyka wykładu Architektury systemów współbieżnych Podstawowe pojęcia i terminologia w programowaniu współbieżnym i rozproszonym. Podstawowe metody weryfikacji programów współbieżnych. Programowanie wielowątkowe i sieciowe w języku Java. Technologie JavaBeans i EJB. Zdalne wywoływanie metod (RMI). Technologia CORBA. B. Problematyka laboratoriów Tworzenie aplikacji wielowątkowych w języku Java. Tworzenie aplikacji sieciowych w języku Java. Tworzenie aplikacji w języku Java wykorzystujących JavaBeans. Tworzenie aplikacji w języku Java wykorzystujących zdalne wywoływanie metod. Tworzenie aplikacji w języku Java wykorzystujących technologię CORBA. 3.4 METODY DYDAKTYCZNE Wykład: wykład problemowy wspomagany prezentacją multimedialną oraz studiami przypadków. Laboratorium: praktyczne zadania programistyczne na komputerze. 4 METODY I KRYTERIA OCENY 4.1 Sposoby weryfikacji efektów kształcenia Symbol efektu Metody oceny efektów kształcenia Forma zajęć dydaktycznych
EK_01 Egzamin pisemny Wykład EK_02 Egzamin pisemny Wykład EK_03 Dwa kolokwia praktyczne przy komputerze Laboratorium 4.2 Warunki zaliczenia przedmiotu (kryteria oceniania) Wykład egzamin pisemny: Efekt EK_01: Student potrafi omówić i zidentyfikować co najmniej 50% pojęć z zakresu programowania DB: Student potrafi omówić i zidentyfikować co najmniej 70% pojęć z zakresu programowania Student potrafi omówić i zidentyfikować co najmniej 90% pojęć z zakresu programowania Efekt EK_02: współbieżnych DB: współbieżnych i rozproszonych oraz omówić ich ważniejsze elementy. współbieżnych i rozproszonych oraz omówić ich wszystkie elementy. Laboratorium dwa kolokwia praktyczne przy komputerze: Efekt EK_03: Student potrafi poprawnie zaimplementować program współbieżny (wykorzystując standardowe (wykorzystując technologię gniazd i tekstowy sposób komunikacji pomiędzy klientem a serwerem).
DB: Student potrafi poprawnie zaimplementować program współbieżny (wykorzystując wskazane (wykorzystujący technologię gniazd i różne sposoby komunikacji pomiędzy klientem a serwerem). Student potrafi poprawnie zaimplementować program współbieżny (wykorzystując zaawansowane (wykorzystując różne technologie i różne sposoby komunikacji pomiędzy klientem a serwerem). 5. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia założonych efektów w godzinach oraz punktach ECTS Aktywność godziny zajęć wg planu z nauczycielem 60 przygotowanie do zajęć 55 udział w konsultacjach 5 przygotowanie do egzaminu 30 udział w egzaminie 2 SUMA GODZIN 152 SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS 6 Liczba godzin/ nakład pracy studenta 1. PRAKTYKI ZAWODOWE W RAMACH PRZEDMIOTU/ MODUŁU wymiar godzinowy - zasady i formy odbywania praktyk - 2. LITERATURA Literatura podstawowa: 1. Ben-Ari, M.: Podstawy programowania współbieżnego i rozproszonego. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa, 1996. 2. Czech, Z.J: Wprowadzenie do obliczeń równoległych. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2013. Literatura uzupełniająca: 1. Barteczko, K.: Programowanie obiektowe i zdarzeniowe w Javie. Wydawnictwo PJWSTK, Warszawa, 2005. 2. Barteczko, K., Drabik, W., Starosta, B.: Nowe metody programowania, tom I. Wydawnictwo PJWSTK, Warszawa, 2005. 3. Barteczko, K., Drabik, W., Starosta, B.: Nowe metody programowania, tom II. Wydawnictwo PJWSTK, Warszawa, 2006. 4. Herlihy, M., Shavit, N.: Sztuka programowania wieloprocesorowego. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2010. 5. Kaliszewska, M., Pieciukiewicz, T., Sobczak, A., Stencel, K.:
Technologie internetowe. Wydawnictwo PJWSTK, Warszawa, 2007. Akceptacja Kierownika Jednostki lub osoby upoważnionej