KARTA PRZEDMIOTU 1. NAZWA PRZEDMIOTU: EKOLOGIA I POLITYKA 2. KIERUNEK: POLITOLOGIA 3. POZIOM STUDIÓW: I STOPNIA 4. ROK/ SEMESTR STUDIÓW: II/4 5. LICZBA PUNKTÓW ECTS: 3 6. LICZBA GODZIN: 30 WY/30 CA 7. TYP PRZEDMIOTU 1 : OBOWIĄZKOWY 8. JĘZYK WYKŁADOWY: POLSKI 9. FORMA REALIZACJI PRZEDMIOTU 2 : WYKŁADY / ĆWICZENIA 10. WYMAGANIA WSTĘPNE: Wiedza ogólna na temat bezpieczeństwa ekologicznego i zagrożeń ekologicznych we współczesnym świecie. 11. ZAŁOŻENIA I CELE PRZEDMIOTU: WIEDZA: Przekazanie poszerzonej wiedzy na temat współpracy, integracji i rywalizacji w środowisku międzynarodowym w płaszczyźnie ekologicznej. WIEDZA: Przekazanie wiedzy o podmiotach stosunków międzynarodowych i instytucjach funkcjonujących w skali regionalnej i globalnej w obszarze ochrony środowiska. WIEDZA: Przekazanie poszerzonej wiedzy o globalnych zagrożeniach ekologicznych, zjawiskach i procesach mających wpływ na brak bezpieczeństwa ekologicznego. WIEDZA: Przekazanie wiedzy na temat ewolucji i funkcjonowania reżimów ekologicznych w systemie bezpieczeństwa międzynarodowego. UMIEJĘTNOŚCI: Nabycie umiejętności formułowania własnych opinii, analizy zjawisk i procesów międzynarodowych w obszarze ochrony środowiska i problemów ekologicznych. UMIEJĘTNOŚCI: Nabycie umiejętności wyjaśniania związków przyczynowo skutkowych w stosunkach międzynarodowych w płaszczyźnie ekologicznej oraz interpretacji norm prawnych z zakresu ochrony środowiska. 1 Obowiązkowy, fakultatywny. 2 Wykłady, ćwiczenia, laboratoria, konwersatoria.
12. PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia (symbol) WIEDZA P_W01 Ma podstawową wiedzę o strukturach K_W02, społecznych i człowieku jako podmiocie konstruującym struktury społeczne. Zna zasady funkcjonowania struktur społecznych w kontekście zależności pomiędzy ekologią i polityką. P_W02 Ma podstawową wiedzę na temat więzi społecznych oraz relacji zachodzących między strukturami społecznymi i otoczeniem. K_W06 P_W03 Posiada wiedzę o wspólnotach lokalnych, ich organizacji i specyfice. K_W07 UMIEJĘTNOŚCI P_U01 Potrafi interpretować i dostrzega relacje K_U02, K_U03 pomiędzy polityką a zjawiskami politycznymi, ekonomicznymi, społecznymi i kulturowymi w kontekście bezpieczeństwa ekologicznego. P_U02 Posiada umiejętność prognozowania zjawisk politycznych i budowania prognoz w kontekście polityki ekologicznej. Potrafi wyjaśniać zachowania człowieka i grup społecznych w życiu publicznym, a także wyjaśniać mechanizmy funkcjonowania wspólnot lokalnych w kontekście zależności pomiędzy ekologią i polityką. K_U05 K_U07, K_U08 13. METODY OCENY EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbol przedmiotowego efektu kształcenia Metody (sposoby) oceny 3 Typ oceny 4 Forma dokumentacji 3 Ocenianie ciągłe (bieżące przygotowanie do zajęć), śródsemestralne zaliczenie pisemne, śródsemestralne zaliczenie ustne, końcowe zaliczenia pisemne, końcowe zaliczenia ustne, egzamin pisemny, egzamin ustny, praca semestralna, ocena umiejętności ruchowych, praca dyplomowa, projekt, kontrola obecności 4 Formująca, podsumowująca.
P_W01, P_W02, W zakresie CA: zaliczenie Formująca Obecność na zajęciach, P_W03, pisemne Ocena ciągła (bieżące P_U01, P_U02, przygotowania do, zajęć, aktywność), Referaty, wystąpienia, prezentacje. Zaliczenie pisemne P_W01, P_W02, P_W03, P_U01, P_U02, W zakresie WY: egzamin ustny Podsumowująca Podsumowująca Egzamin ustny 14. KRYTERIA OCENY OSIĄGNIĘTYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Kryterium opisowe Ocena Kryteria opisowe oceny osiągniętych efektów kształcenia 2 (ndst) Student nie opanował treści programowych przedmiotu i nie zrealizował zakładanych przedmiotowych efektów kształcenia. Nie rozumie podstawowych kategorii ani pojęć z zakresu ekologii i polityki. Nie jest w stanie wyjaśnić istoty i przyczyn podstawowych zjawisk i procesów z zakresu polityki ekologicznej. Nie potrafi wykorzystać ich do analizy omawianych zagadnień, nie podejmuje także dyskusji na temat ich miejsca i roli w kontekście specyfiki przedmiotu. 3 (dst) Student opanował podstawowe treści programowe przedmiotu oraz zrealizował w niewielkim zakresie zakładane przedmiotowe efekty kształcenia. Poprawnie definiuje, przynajmniej na jeden z możliwych sposobów, podstawowe kategorie i pojęcia oraz potrafi je wykorzystać do analizy omawianych zjawisk i procesów. Potrafi podać różnicę między nimi, wyjaśnić przyczynę najważniejszych zjawisk. Wykazuje małe zainteresowanie problematyką analizowaną w ramach przedmiotu. Nie podejmuje dyskusji na omawiane tematy. 3+ (dst+) Student opanował treści programowe przedmiotu oraz zrealizował zakładane przedmiotowe efekty kształcenia na poziomie poprawnym. Definiuje podstawowe kategorie i pojęcia oraz najważniejsze ujęcia teoretyczne. Umie dostrzec złożoność relacji między nimi, nie potrafi jednak wytłumaczyć ich pochodzenia. Potrafi poprawnie zastosować tę wiedzę do analizy omawianych zagadnień. Wykazuje rosnące zainteresowanie problematyką analizowaną w ramach przedmiotu, włącza się do dyskusji na ten temat. 4 (db) Student opanował treści programowe przedmiotu oraz zrealizował zakładane przedmiotowe efekty kształcenia. Definiuje kategorie, pojęcia oraz ujęcia teoretyczne,
umie dostrzec złożoność relacji między nimi, potrafi wytłumaczyć ich pochodzenie i różnice, zastosować tę wiedzę do analizy omawianych zagadnień. Wykazuje stałe zainteresowanie omawianą problematyką, inicjuje dyskusje w zakresie podejmowanej tematyki. Wykazuje zrozumienie dla innych niż własne poglądów, podejmuje dyskusje na ich temat. 4+ (db+) Student opanował treści programowe przedmiotu oraz zrealizował zakładane przedmiotowe efekty kształcenia. Swobodnie definiuje i posługuje się kategoriami, pojęciami oraz ujęciami teoretycznymi. Potrafi dyskutować o złożoności relacji między nimi, odwołując się do ich pochodzenia i różnic, nie ma problemów z zastosowaniem tej wiedzy do analizy omawianych zagadnień. Dostrzega wielość poglądów na omawiane zagadnienia. Wykazuje duże zainteresowanie problematyką analizowaną w ramach przedmiotu oraz kierunku studiów. Jest świadomy konieczności poszerzania zdobytej wiedzy. 5 (bdb) Student opanował treści programowe przedmiotu oraz zrealizował zakładane przedmiotowe efekty kształcenia. Swobodnie definiuje i posługuje się kategoriami, pojęciami oraz ujęciami teoretycznymi. Swobodnie wypowiada się w dyskusjach o złożoności relacji między nimi, odwołując się do ich pochodzenia i różnic, potrafi krytycznie oceniać podejmowane w dyskusji kwestie. W swych wypowiedziach formułuje własne opinie i sądy, potrafi je precyzyjnie określić. Wykazuje bardzo duże zainteresowanie problematyką analizowaną w ramach przedmiotu. Jest świadomy konieczności poszerzania zdobytej wiedzy, potrafi wskazać jej kierunki i specyfikę. 15. WARUNKI UZYSKANIA ZALICZENIA PRZEDMIOTU: Osiągnięcie założonych efektów kształcenia i pozytywny wynik X zaliczenia X egzaminu ustnego 16. TREŚCI PROGRAMOWE Treść zajęć Forma zajęć 5 (liczba godz.) Symbol przedmiotowych efektów kształcenia Wykłady 1. Wykład organizacyjny. 2 P_W01, P_U01 2. Zakres podmiotowy i przedmiotowy międzynarodowej polityki ekologicznej, zagadnienia definicyjne. 2 P_W01, P_W03. P_U01 3. Bezpieczeństwo ekologiczne w stosunkach międzynarodowych. 2 P_W01, P_W02, P_W03, P_U01 4. Ekologiczne współzależności międzynarodowe. 2 P_W01, P_W02, P_U01, 5. Proces tworzenia międzynarodowych reżimów ekologicznych, przykłady i podstawy normatywne reżimów ekologicznych. P_U02, 2 P_W01, P_W02, P_W03,P_U01, 6. Geneza i ewolucja międzynarodowej polityki ekologicznej. 2 P_W01, P_W02, P_W03,P_U01, 5 Wykłady, ćwiczenia, laboratoria, samodzielne prowadzenie zajęć przez studenta.
7. Globalne zagrożenia ekologiczne. 2 P_W01, P_W02, P_W03,P_U01, P_U02, 8. Podmioty międzynarodowej polityki ekologicznej. 2 P_W01, P_W02, P_W03,P_U01, 9. Podmioty międzynarodowej polityki ekologicznej. 2 P_W01, P_W02, P_W03,P_U01, 10. Instrumenty międzynarodowej polityki ekologicznej. 2 P_W01, P_W02, P_W03,P_U01, 11. Zmiana klimatu jako globalne zagrożenie ekologiczne. 2 P_W01, P_U01, P_U02, 12. Grupy interesów w sprawie zmian klimatu. 2 P_W01, P_W02, P_W03,P_U01, P_U02, 13. Polityka ekologiczna Unii Europejskiej. 2 P_W01, P_W02, P_W03, 14. Polityka ekologiczna Polski. 2 P_W01, P_W02, P_W03, 15. Wykład podsumowujący. 2 P_W01, P_W02, P_W03, Ćwiczenia 1. Zajęcia organizacyjne. 2 P_W01, P_U01 2. Geneza i ewolucja międzynarodowej polityki ekologicznej. 4 P_W01, P_W02, P_U01, 3. Globalne zagrożenia ekologiczne. 2 P_W01, P_W03, P_U01, P_U02, 4. Podmioty międzynarodowej polityki ekologicznej państwa, organizacje międzynarodowe. 5. Podmioty międzynarodowej polityki ekologicznej organizacje pozarządowe, korporacje transnarodowe. 4 P_W01, P_W02, P_U01, 2 P_W01, P_W02, P_U01, 6. Instrumenty międzynarodowej polityki ekologicznej. 2 P_W01, P_W02, P_U01, 7. Uwarunkowania i czynniki zagrożeń ekologicznych. 2 P_W01, P_W02, P_W03, 8. Międzynarodowy reżim zmian klimatu. 4 P_W01, P_W02, P_W03, 9. Grupy interesów w sprawie zmian klimatu. 2 P_W01, P_W02, P_W03,
10. Polityka ekologiczna Unii Europejskiej. 2 P_W01, P_W02, P_W03, 11. Polityka ekologiczna Polski. 2 P_W01, P_W02, P_W03, 12. Zajęcia podsumowujące. 2 P_W01, P_W02, P_W03, 17. METODY DYDAKTYCZNE: 1. Wykład prezentacja treści przewidzianych programem nauczania. 2. Ćwiczenia omawianie treści poszczególnych tematów z wykorzystaniem takich elementów jak dyskusja, praca w grupach, prezentacja, film, inscenizacje i symulacje. 3. Konsultacje. 18. LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA 6 : Literatura podstawowa: Baylis J., Smith S., Globalizacja polityki światowej, Kraków 2008; Pietraś M., Bezpieczeństwo ekologiczne w Europie, Lublin 2000; Pietraś M., Międzynarodowy reżim zmian klimatu, Toruń 2011; Pietraś M., Problemy ekologiczne [w:] Międzynarodowe stosunki polityczne pod red. M. Pietrasia, Lublin 2007; Martyn W., Ekologia w polityce, Zamość 2008; Literatura uzupełniająca: Cele i zadania polskiej polityki ekologicznej dokumenty Ministerstwa Środowiska; Warszawa 2005; Cesarz Z., Statdmuller E., Problemy polityczne współczesnego świata, Wrocław 2002; Cziomer E., Zyblikiewicz L., Zarys współczesnych stosunków międzynarodowych, Warszawa 2007; Grosse T. G., Polityka klimatyczno energetyczna. Pominięte wyzwania dla polskiej prezydencji w UE Analizy Natolińskie 2011. Polityka ekologiczna państwa w latach 2009 2012 z perspektywą do roku 2016 dokumenty Ministerstwa Środowiska; Riedel R., Supranacjonalizacja bezpieczeństwa energetycznego w Europie. Podejście teoretyczne, Zeszyty Centrum Europejskiego Natolin. Zagrożenia dla globu. Jak ich uniknąć? Czas apokalipsy, Polityka, wydanie specjalne 9/2013; II polityka ekologiczna państwa dokumenty Ministerstwa Środowiska; 6 Dostępna w czytelni, bibliotece, Internecie.
Zajęcia wymagające udziału prowadzącego Samokształcenie 19. OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA Forma aktywności Rodzaj zajęć Liczba godzin na zrealizowanie aktywności w semestrze a) Realizacja przedmiotu: wykłady 30 b) Realizacja przedmiotu: ćwiczenia 30 c) Realizacja przedmiotu: laboratoria d) Egzamin e) Godziny kontaktowe z nauczycielem f) 15 g). Łączna liczba godzin zajęć realizowanych z udziałem prowadzącego (pkt. a +b + c + d + e ) h) Przygotowanie się do zajęć i) Przygotowanie się do zaliczeń/kolokwiów j) Przygotowanie się do egzaminu/zaliczenia c) a) k) Wykonanie zadań poza uczelnią b) końcowego l) 75 9 3 3 Łączna liczba godzin zajęć realizowanych we własnym zakresie (pkt. h + i +j + k + l ) Razem godzin (zajęcia z udziałem prowadzącego + samokształcenie) Liczba punktów ECTS 3 15 90 20. PROWADZĄCY PRZEDMIOT (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL, INSTYTUT, NR POKOJU KONSULTACJI) 1. dr Łukasz Potocki, lukasz.potocki@gmail.com; Instytut Nauk Społecznych, ul. J. Zamoyskiego 64, pokój wykładowców 104;