Załącznik nr 7 OPIS PRZEDMIOTU/MODUŁU KSZTAŁCENIA (SYLABUS) Nazwa przedmiotu/modułu w języku polskim Język jidysz Nazwa przedmiotu/modułu w języku angielskim Yiddish Language Jednostka prowadząca przedmiot Zakład Studiów Żydowskich, IFP Kod przedmiotu/modułu 21-FL-J-S1-E3-Jid1 Rodzaj przedmiotu/modułu (obowiązkowy lub fakultatywny) obowiązkowy Kierunek studiów Filologia, specjalność judaistyka Poziom studiów (I lub II stopień lub jednolite studia magisterskie) I Rok studiów (jeśli obowiązuje) 2 Semestr (zimowy lub letni) zimowy Forma zajęć i liczba godzin konwersatorium, 60 h w semestrze imię, nazwisko, tytuł/stopień naukowy osoby prowadzącej zajęcia Agnieszka Ilwicka, magister Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych dla przedmiotu/modułu oraz zrealizowanych przedmiotów, znajomość języka polskiego Cele przedmiotu Wprowadzenie do języka, literatury i kultury jidysz. W pierwszym semestrze nauki studenci opanowują alfabet jidysz, umiejętność czytania i pisania oraz rozumienia prostych wypowiedzi ustnych. Poznają tło historyczne i socjologiczne rozpowszechnienia się języka jidysz oraz dowiadują się, dlaczego obecnie znajduje się on na liście języków ginących UNESCO. Studenci mogą uczestniczyć w projekcie ratowania i ochrony dziedzictwa kultury jidysz na Dolnym Śląsku.
Zakładane efekty kształcenia Student: - ma podstawową wiedzę o miejscu i znaczeniu badań nad językiem, piśmiennictwie i kulturze języka jidysz w systaemie nauk humanistycznych, ze szczególnym uwzględnieniem studiów żydowskich. Rozumie w podstawowym zakresie powiązania pomiędzy wiedzą o języku i kulturze jidysz a innymi dziedzinami studiów żydowskich, szczególnie badaniami filologicznymi nad językami żydowskimi, - ma wiedzę o źródłach informacji dotyczących języka, literatury i kultury jidysz, - ma uporządkowaną wiedzę o systemie fonologicznym, gramatycznym i leksykalnym języka jidysz, a także o ich historycznej zmienności. Ma wiedzę o wpływie i powiązaniach języka jidysz z językami słowiańskimi, szczególnie z językiem polskim, ma podstawową wiedzę o przechodzeniu od struktury języka polskiego do struktury języka jidysz, - ma wiedzę o ogólnych mechanizmach rządzących używaniem języka jidysz; zna podstawowe narzędzia i metody opisu zjawisk językowych, - potrafi tworzyć w języku jidysz proste teksty ustne należące do określonego gatunku (opis, dialog itp), właściwe dla określonej sytuacji komunikacyjnej; przygotowując wypowiedź potrafi skorzystać ze słowników i dostępnych podręczników, - rozumie potrzebę ustawicznego uczenia się języka, - potrafi pracować w zespole, przyjmując w nim różne role, dzieli się posiadaną wiedzą i umiejętnościami - umie odpowiednio określić priorytety służące realizacji zadań w czasie nauki języka jidysz; potrafi gospodarować czasem i realizować określone zadania w wyznaczonych terminach. Symbole kierunkowych efektów kształcenia, np.: K-W01, K-W03, K-W08, K-W07, K-U10, K-K01, K-K02, K-K03
Treści programowe Język jidysz jako jeden z języków żydowskich, charakterystyka tła historycznego i socjologicznego. Specyfika alfabetu żydowskiego (wprowadzenie ośmiu liter pisanych i drukowanych). Podstawowe zwroty (powitania i pożegnania). Jidysz a ekspresja uczuciowa i wartość spontaniczności wypowiedzi. Czas teraźniejszy, odmiana podstawowych czasowników. Pieśni ludowe w języku jidysz (na przykładzie Az der rebe zingt). Wprowadzenie kolejnych ośmiu liter. Odmiana nieregularnych czasowników: zajn i hobn; rodzajniki. Jidysz jako element rzeczywistości żydowskiego sztetl (piosenka Afn propeczik). Wprowadzenie kolejnych ośmiu liter; przypadki w jidysz: nominative; porządek słów w zdaniu, tworzenie pytań. Podstawowe rzeczowniki nazwy przedmiotów z otoczenia. Jednomyślność czy różnomyślność? stosunek do zgadzania i niezgadzania się z rozmówcą w języku jidysz. Zasoby internetowe w języku jidysz: słowniki, prasa, literatura. Wprowadzenie słownictwa związanego z rzeczywistością wirtualną. Wprowadzenie siedmiu liter. Przeczenia; liczba mnoga rzeczowników, formy bezosobowe me/men. Słownictwo dotyczące części ciała i zdrowia. Humor żydowski. Wprowadzenie sześciu liter. Accusative; zdrobnienia; przymiotnik. Słownictwo związane z wyglądem. Opis siebie i wybranych postaci. Wzorce ekspresji uczuciowej w języku jidysz. Wiersz Arona Cejtlina: Kinder fun Majdanek. Język jidysz a doświadczenie Zagłady. Kolokwium.
Słownictwo dotyczące pogody. Tryb rozkazujący. Czasowniki nieregularne. Wiersz Rejzl Żychlińskiej: Dos weter. Nowoczesna poezja jidysz wprowadzenie. Powtórka. Zalecana literatura (podręczniki) Sheva Zucker: Yiddish. An Introduction to the Language, Literature & Culture, t. 1, New York 1994. Gennadi Estraikh: Intensive Yiddish, Oxford 1995 Chanan Bordin: Wort ba wort. Materialn far onhejbers, Jerozolima 1999. Ewa Geller: Jidysz język Żydów polskich, Warszawa 1994 Michael Wex: Born to Kvetch. Yiddish Language and Culture in All of Its Moods, New York 2005 Forma zaliczenia poszczególnych komponentów przedmiotu/modułu, sposób sprawdzenia osiągnięcia zamierzonych efektów kształcenia: wykład: seminarium: laboratorium: konwersatorium: na ocenę (podstawą prace domowe, kolokwia, aktywność na zajęciach) inne: Język wykładowy polski/jidysz Obciążenie pracą studenta Forma aktywności studenta Godziny zajęć (wg planu studiów) z nauczycielem: - wykład: - ćwiczenia: - laboratorium: - inne: Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności 60 h
Praca własna studenta np.: - przygotowanie do zajęć: - opracowanie wyników: - czytanie wskazanej literatury: - napisanie raportu z zajęć: - przygotowanie do egzaminu: Suma godzin Liczba punktów ECTS 60 h 120 h 4 ECTS