Ilościowe ujęcie zagadnienia usuwania wody z odwiertów gazowych

Podobne dokumenty
Wyznaczanie profilu prędkości płynu w rurociągu o przekroju kołowym

LABORATORIUM INŻYNIERII CHEMICZNEJ, PROCESOWEJ I BIOPROCESOWEJ. Ćwiczenie nr 7

HYDROSTATYKA I AEROSTATYKA

Bilans cieplny suszarni teoretycznej Termodynamika Techniczna materiały dla studentów

ĆWICZENIE NR 7 SKALOWANIE ZWĘśKI

MODEL ODPOWIEDZI I SCHEMAT OCENIANIA ARKUSZA II. Zdający może rozwiązać zadania każdą poprawną metodą. Otrzymuje wtedy maksymalną liczbę punktów.

POLITECHNIKA WROCŁAWSKA INSTYTUT TECHNIKI CIEPLNEJ I MECHANIKI PŁYNÓW ZAKŁAD TERMODYNAMIKI

A - przepływ laminarny, B - przepływ burzliwy.

Ćwiczenie N 14 KAWITACJA

POLITECHNIKA ŁÓDZKA ZAKŁADZIE BIOFIZYKI Ćwiczenie 7 KALORYMETRIA

Kuratorium Oświaty w Katowicach. KONKURS PRZEDMIOTOWY Z FIZYKI I ASTRONOMII DLA UCZNIÓW SZKÓŁ GIMNAZJALNYCH Etap II 20 stycznia 2009 r.

MECHANIKA PŁYNÓW Płyn

(1.1) (1.2) (1.3) (1.4) (1.5) (1.6) Przy opisie zjawisk złożonych wartości wszystkich stałych podobieństwa nie mogą być przyjmowane dowolnie.

WYZNACZANIE KRYTYCZNEGO STĘŻENIA MICELIZACJI PRZEZ POMIAR NAPIĘCIA POWIERZCHNIO- WEGO METODĄ MAKSYMALNEGO CIŚNIENIA BANIEK

3. NAPIĘCIE POWIERZCHNIOWE

INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA ZAKŁAD GEOINŻYNIERII I REKULTYWACJI ĆWICZENIE NR 4 OKREŚLENIE WSPÓŁCZYNNIKA STRAT LOEKALNYCH

Zadanie 1. Zadanie 2.

WYKONUJEMY POMIARY. Ocenę DOSTATECZNĄ otrzymuje uczeń, który :

Klasyfikacja kruszyw w zaleŝnie od zawartości krzemionki - SiO2:

Dobór parametrów petrofizycznych węglanowych skał zbiornikowych w celu podwyższenia dokładności wyznaczenia współczynnika nasycenia wodą

EKSPERTYZA TECHNICZNA

Oddziaływania. Wszystkie oddziaływania są wzajemne jeżeli jedno ciało działa na drugie, to drugie ciało oddziałuje na pierwsze.

8. Hydrostatyka i hydrodynamika

Rodzaj/forma zadania. Max liczba pkt. zamknięte 1 1 p. poprawna odpowiedź. zamknięte 1 1 p. poprawne odpowiedzi. zamknięte 1 1 p. poprawne odpowiedzi

Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny INSTYTUT INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ ZAKŁAD METALOZNAWSTWA I ODLEWNICTWA

Nawiewniki wyporowe. Typy QLE QLF T 1.3/1/PL/2. do nawiewu o niskich turbulencjach

Wykonanie ćwiczenia 3. NAPIĘCIE POWIERZCHNIOWE POMIAR NAPIĘCIA POWIERZCHNIOWEGO CIECZY METODĄ STALAGMOMETRYCZNĄ

Modelowanie rozwoju pożaru w pomieszczeniach zamkniętych. Cz. II. Model spalania.

J. Szantyr Wykład 27bis Podstawy jednowymiarowej teorii wirnikowych maszyn przepływowych

LABORATORIUM POMIARY W AKUSTYCE. ĆWICZENIE NR 4 Pomiar współczynników pochłaniania i odbicia dźwięku oraz impedancji akustycznej metodą fali stojącej

W³adys³aw Duliñski*, Czes³awa Ewa Ropa*

Ciśnienie definiujemy jako stosunek siły parcia działającej na jednostkę powierzchni do wielkości tej powierzchni.

Materiały pomocnicze do laboratorium z przedmiotu Metody i Narzędzia Symulacji Komputerowej

POLITECHNIKA OPOLSKA

WYMAGANIA EDUKACYJNE FIZYKA ROK SZKOLNY 2017/ ) wyodrębnia z tekstów, tabel, diagramów lub wykresów, rysunków schematycznych

ANALIZA PRĘDKOŚCI POWIERZCHNIOWYCH W CIEKACH W WARUNKACH DZIAŁANIA WIATRU

Wykład FIZYKA I. 5. Energia, praca, moc. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Spis tabel Tabela 1. Tabela 2. Tabela 3. Tabela 4. Tabela 5. Tabela 6. Tabela 6. Tabela 7. Tabela 8. Tabela 9. Tabela 10.

OPINIA GEOTECHNICZNA do projektu rozbudowy budynku biblioteki w Cegłowie, ul. Piłsudskiego 22

Metodyka obliczenia natężenia przepływu za pomocą anemometru skrzydełkowego.

Płyny newtonowskie (1.1.1) RYS. 1.1

J. Szantyr Wykład nr 26 Przepływy w przewodach zamkniętych II

KLASYFIKACJA MATERIAŁÓW SYPKICH W ZŁOŻU FLUIDALNYM

FIZYKA klasa 1 Liceum Ogólnokształcącego (4 letniego)

Projektowana hala sortownicza

OPINIA GEOTECHNICZNA pod drogę gminną w miejscowości NOWY ŚWIAT gm. Sulechów

Grupa 1 1.1). Obliczyć średnicę zastępczą przewodu o przekroju prostokątnym o długości boków A i B=2A wypełnionego wodą w 75%. Przewód ułożony jest w

Wskaźnik szybkości płynięcia termoplastów

OPTYMALIZACJA DWUKRYTERIALNA PROCESU CZYSZCZENIA ZIARNA NA SICIE DASZKOWYM

Wymagania dotyczące ciśnień w instalacjach Dz. U. z 2002 r. Nr 75, poz. 690, z późn. zm. PN-C-04753:2002 Bąkowski Konrad, Sieci i instalacje gazowe

Część A: Wodociągi dr inż. Małgorzata Kutyłowska dr inż. Aleksandra Sambor

Janusz Kośmider. Zjawiska przepływowe w odwiertach naftowych

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI

III r. EiP (Technologia Chemiczna)

Statyka Cieczy i Gazów. Temat : Podstawy teorii kinetyczno-molekularnej budowy ciał

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW

Aparatura Chemiczna i Biotechnologiczna Projekt: Filtr bębnowy próżniowy

PROCEDURA DOBORU POMP DLA PRZEMYSŁU CUKROWNICZEGO

OCENA STANU ZAWILGOCENIA I ZASOLENIA POLICHROMII BRZESKICH

Zastosowania Równania Bernoullego - zadania

GRZEJNIKI WODNE - DOLNOZASILANE. "Convector GC"

ciecz m 1 m 2 LVII OLIMPIADA FIZYCZNA (2007/2008) ZAWODY II STOPNIA

DANE TECHNICZNE. "Convector PREMIUM V2" (mocowanie naścienne) GRZEJNIKI WODNE - DOLNOZASILANE. Budowa wewnętrzna grzejników "Convector PREMIUM V2"

Dobór urządzeń węzła Q = 75,3 + 16,0 [kw]

GRZEJNIKI WODNE - DOLNOZASILANE "Convector Prestige GCM"

prędkości przy przepływie przez kanał

GRZEJNIKI WODNE - DOLNOZASILANE. "Convector PREMIUM V4" (mocowane na podstawkach)

WOJSKOWA AKADEMIA TECHNICZNA WYDZIAŁ MECHANICZNY INSTYTUT POJAZDÓW MECHANICZNYCH I TRANSPORTU

OPINIA GEOTECHNICZNA DOKUMENTACJA BADAŃ PODŁOŻA GRUNTOWEGO do projektu budynku socjalnego w Janowie, gmina Mińsk Mazowiecki dz.

Prawda/Fałsz. Klucz odpowiedzi. Uwaga: Akceptowane są wszystkie odpowiedzi merytorycznie poprawne i spełniające warunki zadania. Zad 1.

PROFIL PRĘDKOŚCI W RURZE PROSTOLINIOWEJ

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW


INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA ZAKŁAD GEOINŻYNIERII I REKULTYWACJI ĆWICZENIE NR 7 BADANIE POMPY II

LABORATORIUM PODSTAW BUDOWY URZĄDZEŃ DLA PROCESÓW MECHANICZNYCH

Belki na podłożu sprężystym

IDENTYFIKACJA WSPÓŁCZYNNIKA WNIKANIA CIEPŁA NA ZEWNĘTRZNEJ POWIERZCHNI TERMOMETRU DO WYZNACZANIA NIEUSTALONEJ TEMPERATURY PŁYNU

5. USTAWIANIE PARAMETRÓW PROCESU FORMOWANIA WTRYSKOWEGO 6. WPŁYW PARAMETRÓW PROCESU FORMOWANIA WTRYSKOWEGOO NA WŁAŚCIWOŚCI WYPRASEK WTRYSKOWYCH

Przepływ w korytach otwartych. kanał otwarty przepływ ze swobodną powierzchnią

ĆWICZENIE 22 WYZNACZANIE CIEPŁA PAROWANIA WODY W TEMPERETATURZE WRZENIA

Ćwiczenie 3: Wyznaczanie gęstości pozornej i porowatości złoża, przepływ gazu przez złoże suche, opory przepływu.

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2018 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA

POLITECHNIKA GDAŃSKA WYDZIAŁ MECHANICZNY

Pierwsze kolokwium z Mechaniki i Przyległości dla nanostudentów (wykład prof. J. Majewskiego)

3/2/PL/5. Kraty czerpne. Serie WG AWG WGE AWK WG-F

FIZYKA KLASA 7 Rozkład materiału dla klasy 7 szkoły podstawowej (2 godz. w cyklu nauczania)

WYZNACZENIE WSPÓŁCZYNNIKA OPORU LINIOWEGO PRZEPŁYWU LAMINARNEGO

Ćwiczenie 2: Wyznaczanie gęstości i lepkości płynów nieniutonowskich

Ermeto Original Rury / Łuki rurowe

Nieustalony wypływ cieczy ze zbiornika przewodami o różnej średnicy i długości

POMIAR STRUMIENIA PŁYNU ZA POMOCĄ ZWĘŻEK.

J. Szantyr Wykład nr 27 Przepływy w kanałach otwartych I

Mechanika płynów Fluid mechanics. Inżynieria Środowiska I stopień (I stopień / II stopień) ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny)

Podstawowe prawa opisujące właściwości gazów zostały wyprowadzone dla gazu modelowego, nazywanego gazem doskonałym (idealnym).

POLITECHNIKA WROCŁAWSKA, INSTYTUT INŻYNIERII BIOMEDYCZNEJ I POMIAROWEJ LABORATORIUM POMIARÓW WIELKOŚCI NIEELEKTRYCZNYCH I-21

Wpływ gęstości medium na ciśnienie wyjściowe reduktora średniego ciśnienia

1.12. CAŁKA MOHRA Geometryczna postać całki MOHRA. Rys. 1

7. Obliczenia hydrauliczne sieci wodociągowej przed doborem pomp

J. Szantyr Wykład nr 19 Warstwy przyścienne i ślady 1

Destylacja z parą wodną

Transkrypt:

NAFTA-GAZ styczeń 01 ROK LXVIII Tadeusz Szpunar, aeł Budak Instytut Nafty i Gazu, Krakó Ilościoe ujęcie zaadnienia usuania ody z odiertó azoych Wstęp W iększości przypadkó eksploatoane ęloodory azoe zaierają rónież składniki ciekłe, które płyają na zachoanie otoru i jeo możliości ydobycze. Węloodory ciekłe obecne azie moą postaać yniku kondensacji cięższych ęloodoró, spoodoanej spadkiem ciśnienia i temperatury podczas przepłyu azu na poierzchnię kolumnie eksploatacyjnej. Rónież sam az może zaierać cząsteczki ody złożoej ykraplającej się z pary odnej, która może być jednym z jeo składnikó. Woda może być obecna azie także yniku poryania cząsteczek ody z arst podścielających złoże azoe. Gdy eneria azu płynąceo kolumnie eksploatacyjnej nie jest ystarczająco duża do ynoszenia cząsteczek cieczy na poierzchnię, romadzą się one na dnie odiertu, a ciśnienie hyostatyczne słupa naromadzonej cieczy może oraniczać ielkość ydobycia. W przypadku odiertó o niskim ciśnieniu złożoym romadzenie się cieczy na spodzie jest stanie zupełnie zatrzymać ydobycie, dy ciśnienie hyostatyczne zrośnie do odpoiednio ysokieo poziomu. W przypadku odiertó o yższym ciśnieniu złożoym ciśnienie hyostatyczne słupa cieczy przecidziałające ciśnieniu złożoemu oranicza ielkość ydobycia azu, zaburza yniki interpretacji testó otoroych, utrudnia ocenę ykładnika azoo-odneo itp. Gromadzenie się cieczy na spodzie odiertu jest częstym poodem nieielkieo ydobycia azu ze złoża o niskim ciśnieniu złożoym lub o nieielkiej przepuszczalności. Gdy stierdzone zostanie romadzenie się cieczy na spodzie, każde działanie poodujące oraniczanie jej ilości spooduje zrost natężenia dopłyu azu do odiertu i popraę jeo produktyności. Usuanie ody metodą naazoania przez zatłaczanie azu do przestrzeni pierścienioej otoru Rozpatrujemy sytuację pokazaną schematycznie na rysunku 1. Zakładamy, że na spodzie odiertu azoeo doszło do naromadzenia ody złożoej ilości oraniczającej ydobycie. W odiercie tym az eksploatoany był przez kolumnę eksploatacyjną bez pakera. W celu usunięcia ody do odiertu zapuszczono rury ydobycze, których dolny odcinek sperforoany był na dłuości kilku-, kilkunastu metró taki sposób, aby znalazł się on możliie łęboko pod poierzchnią ody. Otory rurach poinny być rozmieszczone rónomiernie na dłuości odcinka perforoaneo, a ich sumaryczną poierzchnię można określić z arunku utrzymyania pomijalnie małych strat ciśnienia przy przepłyie azu, na przykład, aby nie przekraczały one 0,1 Ma. Zadaniem otoró perforacyjnych jest rónomierne rozproadzanie azu zatłaczaneo do odiertu przez przestrzeń pierścienioą, naazoanie naromadzonej ody i usunięcie jej przez az ypłyający z zapuszczonych rur ydobyczych. Gaz do przestrzeni pierścienioej odiertu doproadzany jest z sąsiadujących, ysoko ydajnych odiertó. Znane jest ciśnienie azu doproadzaneo do przestrzeni rp, które może zmieniać się penych ranicach yniku dynamicznych zmian sytuacji otorze. Ciśnienie azu na łoicy zapuszczonych rurek ydobyczych rr jest rónież znane i może być róne atmosferycznemu lub 7

NAFTA-GAZ We zorze () d oznacza ydatek azu przeliczony na arunki denne. Ustalając przykładoo d = m /min, ρ = 81 k/m, otrzymamy z () A = 40 mm, co odpoiada np. 110 otorkom o średnicy mm każdy, rozmieszczonym rónomiernie na dłuości sperforoaneo odcinka rur. Z zoru () ynika, że poierzchnia otorkó, przy której spadek ciśnienia azu można uznać za pomijalnie mały, zależy od natężenia przepłyu azu arunkach dennych d, a zatem od ciśnienia denneo (czyli ciśnienia na przestrzeni rp i na rurkach rr ), temperatury, jak rónież od ęstości azu ρ, która rónież zależy od ciśnienia denneo i temperatury, a zatem ciśnienia łoicoeo i natężenia przepłyu, które z kolei zależne jest od oporó przepłyu azu otorze, a zatem jeo konstrukcji. Wynikałoby stąd, że dla każdeo przypadku należałoby dobierać inne A, to znaczy ykonyać inne zestay otorkó, co byłoby nieceloe i praktycznie niemożlie. Liczbę i rozmieszczenie otorkó należy zatem dobrać sposób empiryczny, posłuując się yczuciem inżynierskim i dośiadczeniem oraz starając się, aby dopły azu do nętrza rur ydobyczych miał miejsce na całej dłuości sperforoaneo odcinka. W przypadku zatłaczania azu do przestrzeni opory przepłyu odejmują się od ciśnienia denneo ruchoeo i oboiązyać będzie zór następujący []: Rys. 1. Usuanie ody złożoej naromadzonej na spodzie odiertu azoeo można je reuloać przypadku kieroania azu do separatora. O ile dłuość sperforoaneo odcinka rur oraz ich średnicę można ybrać na podstaie ysokości słupa naromadzonej ody oraz dośiadczenia inżynierskieo, o tyle sumaryczną poierzchnię otorkó można określić sposób przybliżony. Dla nieielkich spadkó ciśnienia p [ka] przy przepłyie azu o ęstości ρ [k/l] z ydajnością [l/min] przez otór okrąły o poierzchni A [cal ] możemy napisać [1]: p 1 959,41 C A o (1) rzyjmując zatem na przykład p = 0,01 Ma, otrzymujemy z (1) dla spółczynnika C = 0,95, po przeliczeniu na jednostki układu SI: A 1,554 10 () d dzie s G T Z f H ( e 1) s N rp e 7,78 () 5 D S 1 e Z T 0,0749G H S (4) Ciśnienie denne ruchoe obliczane na podstaie znajomości ciśnienia łoicoeo na rurach ydobyczych yrazić można natomiast zorem: s G T Z f H ( e 1) s N rr e 7,78 (5) 5 d S dzie N1 i N natężenie przepłyu azu odpoiednio przestrzeni pierścienioej i rurach ydobyczych. Natężenia przepłyu przyjęte e zorach () i (5) nie są róne, dyż do otoru dopłya rónież az ze złoża. Wielkość teo dopłyu można określić na podstaie znajomości spółczynnikó a i b formuły duczłonoej, które są znane praktycznie dla każdeo otoru azoeo, i znajomości ciśnienia denneo ruchoeo. Oboiązuje zależność: o a b (6) Natężenie azu ypłyająceo z rur ydobyczych N róne jest oczyiście sumie natężenia azu zatłaczaneo do przestrzeni N1 i natężenia azu ypłyająceo ze złoża. Rónania (), (5) i (6) stanoić moą układ rónań, z któreo możlie jest obliczenie N1, N oraz. Jednak celu uzyskania prostych zależności analitycznych umożliiających określenie ciśnienia denneo ruchoeo pomocneo do dalszych obliczeń dla danych rp i rr zakładamy, że N1 @ N = N i = 0, co oznacza, że az ze złoża nie bierze udziału usuaniu ody. 8 nr 1/01

artykuły rzyjmując takie założenia, nie popełniamy dużeo błędu, dyż ydajność otoró, których romadzi się oda, jest na oół mała i zrost ciśnienia denneo ruchoeo yniku zatłaczania azu do przestrzeni jeszcze ją obniża, a niektórych przypadkach oóle eliminuje. rzyjmując N1 = N = N i przyrónując zory () i (5), jako że ciśnienie denne ruchoe liczone na podstaie rr i rp musi być jednakoe, otrzymamy: N e S D d (7) s 5 5 rp rr e s 5 5 7,78G T Z f H ( e 1) d De a znając N, możemy obliczyć z zoru () lub (5). Dla celó dalszych rozażań obliczone natężenie przepłyu N [Nm /min] przeliczamy na rónoażne mu natężenie d [m /min] arunkach złożoych ( miejscu płyu azu do rurek) za pomocą zoru: d 4 ZT,7410 N (8) raca ykonana przez az na spodzie odiertu, której celem jest ynoszenie naromadzonej otorze ody, róna jest enerii kinetycznej azu miejscu płyu do rurek. Eneria ta spożytkoana zostaje do ynoszenia na poierzchnię masy m ody, czyli na ykonanie pracy polu oddziałyania sił raitacji. Na podstaie rónoażności pracy i enerii możemy napisać: 1 m V m H (9) dzie m to masa azu o prędkości V i enerii koniecznej do ynoszenia masy m na ysokość H róną łębokości otoru. Masę azu płyająceo do rurek na spodzie odiertu jednostce czasu można yrazić zorem: m t (10) natomiast prędkość azu miejscu płyu do rurek róna jest: d d V (11) A dzie A [m ] jest to pole poierzchni przelotu rurek zapuszczonych celu usunięcia ody. odstaiając (11) i (10) do (9), otrzymamy: 1 d t m H (1) A Różniczkując (1) zlędem t, otrzymujemy: dm dt d A H a po przeliczeniu jednostek otrzymamy ostatecznie: dm dt d,9 10 d H 7 4 (1) (14) Wyrażenie (14) opisuje prędkość usuania ody przez az zatłaczany do przestrzeni pierścienioej otoru ypłyający przez rurki enętrzne. Gęstość azu ρ [k/m ] można obliczyć prosty sposób, znając ciśnienie denne ruchoe miejscu płyu azu do rurek: M 1, 10 (15) Z(, T) T dzie: M masa cząsteczkoa azu, Z spółczynnik ściśliości, ciśnienie denne ruchoe, T temperatura miejscu płyu do rurek. rędkość przepłyu azu rurkach lub V d V (16) A 6 d 1,7910 (17) d nie może być mniejsza od ranicznej prędkości azu zapeniającej ynoszenie, podanej np. pracy []: V t 1,944 10 4 (18) rzedstaione rozażania umożliiają rónież określenie zaartości ody azie ypłyającym z otoru. Odpoiedni zór ma postać []: dm / dt K (19) 10 N odsumoując, przy przyjętych założeniach przedstaiony model umożliia obliczenie dla różneo ciśnienia tłoczenia azu do przestrzeni oraz ciśnienia dłaienia azu na rurach ydobyczych: natężenia przepłyu azu zatłaczaneo do przestrzeni pierścienioej, ciśnienia denneo ruchoeo, minimalneo i aktualneo natężenia przepłyu azu nr 1/01 9

NAFTA-GAZ zatłaczaneo do przestrzeni pierścienioej zapeniająceo ynoszenie cieczy, szybkości usuania ody/kondensatu z odiertu, zaartości cieczy ypłyającym azie, sueroanej poierzchni otoró do naazoyania cieczy ykonanych rurkach. Na rysunkach od do 4 przedstaiono raficznie yniki przykładoych obliczeń. W celach polądoych skonstruoano ykres zależności ciśnienia łoicoeo ruchoeo przestrzeni pierścienioej ( rp ) i rurach ydobyczych ( rr założone ciśnienie odbioru azu z odiertu) od szybkości usuania ody/kondensatu (rysunek ) oraz ykresy zależności szybkości usuania ody od jej zaartości ynoszonym azie (rysunek ) i od natężenia przepłyu azu (rysunek 4) przy ciśnieniach łoicoych podanych na rysunku. Do obliczeń przyjęto stałe ciśnienie łoicoe ruchoe rr na ypłyie z rur ydobyczych. Oczyiście, ykorzystując możliości modelu, możlie jest skonstruoanie innych ykresó, na przykład zależności ciśnienia łoicoeo ruchoeo od zaartości ody/kondensatu ypłyającym azie lub od natężenia przepłyu azu zatłaczaneo do przestrzeni pierścienioej itp. Oznaczenia: natężenie przepłyu azu arunkach standardoych [Nm /min], d natężenie przepłyu azu arunkach dennych [m /min], A poierzchnia otoró, przez które odbya się przepły [m ], o ciśnienie złożoe [Ma], ciśnienie denne ruchoe [Ma], rp ciśnienie łoicoe ruchoe na przestrzeni [Ma], rr ciśnienie łoicoe ruchoe na rurach ydobyczych [Ma], G ęstość zlędna azu [ułamek], ρ ęstość azu [k/m ], ρ ęstość ody złożoej [k/m ], M masa cząsteczkoa azu [k/kmol], Z spółczynnik ściśliości [bezymiaroy], T temperatura złożoa [ K], H łębokość (dolneo rzędu otorkó rurach ydobyczych) [m], d średnica enętrzna rur ydobyczych [mm], d z średnica zenętrzna rur ydobyczych [mm], D e średnica ekialentna [mm], m masa azu [k], m masa ody złożoej [k], Rys.. Zależność szybkości usuania ody złożoej od ciśnienia łoicoeo ruchoeo ( rp i rr ) Rys.. Zależność szybkości usuania ody od jej zaartości ynoszonym azie dla artości rp i rr podanych na rysunku Rys. 4. Szybkość usuania ody/kondensatu funkcji natężenia przepłyu azu dla artości rp i rr podanych na rysunku V prędkość przepłyu azu [m/min], V t raniczna prędkość przepłyu azu zapeniająca ynoszenie ody [m/min], K zaartość ody złożoej azie ypłyającym z odiertu [/Nm ], f średni spółczynnik tarcia [bezymiaroy], t czas [minuty], stała raitacji [m/min ], dm /dt prędkość usuania ody [k/min]. 0 nr 1/01

artykuły Literatura [1] Drillin Data Handbook. Francuski Instytut Naftoy. Wyd. 7. aryż 1999. [] Szpunar T., Budak.: Opracoanie metody usuania ody z odiertó azoych metodą naazoania. Dok. INiG, Krakó 011. [] Turner R.G., Hubbland M.G. i in.: Analysis and rediction of Minimum Flo Rate for the Continuous Removal of Liquids from Gas Wells. Journal of etroleum Technoloy, 1979. Dr inż. Tadeusz Szpunar adiunkt Zakładzie Inżynierii Naftoej Instytutu Nafty i Gazu Krakoie. Autor szereu opracoań z zakresu inżynierii złożoej, eksploatacji, iertnicta, maazynoania azu kaernach solnych, zaadnień ziązanych z mechaniką órotoru oraz innych. Autor i spółautor kilkudziesięciu publikacji naukoych oraz patentó. Mr inż. aeł Budak starszy specjalista naukoo-badaczy Zakładzie Inżynierii Naftoej INiG Krakoie. Zajmuje się realizacją prac naukoych i naukoo-badaczych; łónie z zakresu inżynierii złożoej, iertnicta i eksploatacji podziemnych maazynó azu kaernach solnych oraz torzeniem oproramoania na potrzeby przemysłu naftoeo i azoniczeo. ZAKŁAD INŻYNIERII NAFTOWEJ analiza przyczyn oraz badania stopnia uszkodzenia skał zbiornikoych strefie przyotoroej; ocena łębokości infiltracji fazy ciekłej do skał zbiornikoych; pomiary parametró reoloicznych cieczy i niektórych ciał stałych zakresie temperatur 40 do 00 C oraz ciśnień do 150 bar; badania oraz dobór cieczy roboczych i solanek do prac ziązanych z opróboaniem i rekonstrukcją odiertó; monitoroanie, pronozoanie i ykryanie stref anomalnie ysokich ciśnień poroych i złożoych profilach ierconych i projektoanych otoró iertniczych; ocena stateczności ścian otoró iertniczych; określanie zdolności produkcyjnej odiertó; symulacja eksploatacji kaernoych podziemnych maazynó azu ysadach solnych, z uzlędnieniem konerencji komór; zastosoanie technoloii mikrobioloicznych do stymulacji odiertó oraz usuania osadó parafinoych odiertach i instalacjach napoierzchnioych; fotoraficzne i internetoe dokumentoanie rdzeni iertniczych; określanie łaściości mechanicznych oraz sejsmoakustycznych skał próbach okruchoych; analiza zjaisk miracji i ekshalacji azu ziemneo oraz ystępoania ciśnień przestrzeniach międzyruroych; modeloanie obiektó złożoych i opracoyanie specjalistyczneo oproramoania z zakresu inżynierii naftoej. Kieronik: mr inż. aeł Budak Aes: ul. Lubicz 5A, 1-50 Krakó Telefon: 1 41-00-. 81 Faks: 1 40-8-85 e-mail: pael.budak@ini.pl nr 1/01 1