Zbiory przybliżone, cz. 1 (wersja do druku) dr. Piotr Szczuko

Podobne dokumenty
SZTUCZNA INTELIGENCJA W MEDYCYNIE

Systemy ekspertowe. Eksploracja danych z wykorzystaniem tablic decyzyjnych i zbiorów przybliżonych. Część trzecia

WSPOMAGANIE DECYZJI - MIŁOSZ KADZIŃSKI LAB IV ZBIORY PRZYBLIŻONE I ODKRYWANIE REGUŁ DECYZYJNYCH

Sztuczna inteligencja

Systemy ekspertowe : Tablice decyzyjne

Odkrywanie wiedzy z danych przy użyciu zbiorów przybliżonych. Wykład 3

System informacyjny a system decyzyjny Relacja nierozróżnialności Klasy abstrakcji Teoria zbiorów przybliżonych Usuwanie niespójności z tablicy

B jest globalnym pokryciem zbioru {d} wtedy i tylko wtedy, gdy {d} zależy od B i nie istnieje B T takie, że {d} zależy od B ;

Teoretyczne podstawy zbiorów przybliżonych

RELACJE I ODWZOROWANIA

Podstawy logiki i teorii mnogości Informatyka, I rok. Semestr letni 2013/14. Tomasz Połacik

Wprowadzenie do zbiorów przybliżonych

Zbiory przybliżone w obszarze systemów ekspertowych

Tablicowa reprezentacja danych

domykanie relacji, relacja równoważności, rozkłady zbiorów

Wnioskowanie Boolowskie i teoria zbiorów przybli»onych

Systemy uczące się wykład 2

PRACA DYPLOMOWA MAGISTERSKA. Analiza danych z zastosowaniem teorii zbiorów przybliżonych.

Sztuczna Inteligencja Projekt

Wykorzystanie zbiorów przybliżonych w analizie Kansei

Zbiory przybliżone wnioskowanie przybliżone

Sztuczna Inteligencja Projekt

Reguły decyzyjne, algorytm AQ i CN2. Reguły asocjacyjne, algorytm Apriori.

Teoria popytu. Popyt indywidualny konsumenta

Zadania ze statystyki cz.5 I rok socjologii miary związków między zmiennymi jakościowymi

Granular Computing 9999 pages 15 METODY SZTUCZNEJ INTELIGENCJI - PROJEKTY

TEORIA GRAFÓW I SIECI

Relacje. Relacje / strona 1 z 18

KADD Minimalizacja funkcji

Agnieszka Nowak Brzezińska Wykład III

Systemy decyzyjne. Wykład 3: Wnioskowanie Boolowskie w obliczeniu Redutów i reguł decyzyjnych. Nguyen Hung Son. Nguyen Hung Son () 1 / 61

Klasyfikatory: k-nn oraz naiwny Bayesa. Agnieszka Nowak Brzezińska Wykład IV

Matematyka dyskretna. 1. Relacje

Metody numeryczne w przykładach

FUNKCJE. (odwzorowania) Funkcje 1

Prawdopodobieństwo czerwonych = = 0.33

Eksploracja Danych. wykład 4. Sebastian Zając. 10 maja 2017 WMP.SNŚ UKSW. Sebastian Zając (WMP.SNŚ UKSW) Eksploracja Danych 10 maja / 18

Metody zbiorów przybliżonych w uczeniu się podobieństwa z wielowymiarowych zbiorów danych

Techniki optymalizacji

Agnieszka Nowak Brzezińska Wykład III

Struktury danych i złożoność obliczeniowa Wykład 7. Prof. dr hab. inż. Jan Magott

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, B/14

Granular Computing 9999 pages 15 METODY SZTUCZNEJ INTELIGENCJI - PROJEKTY

Analiza numeryczna Kurs INP002009W. Wykłady 6 i 7 Rozwiązywanie układów równań liniowych. Karol Tarnowski A-1 p.

BOGDAN ZARĘBSKI ZASTOSOWANIE ZASADY ABSTRAKCJI DO KONSTRUKCJI LICZB CAŁKOWITYCH

Indukcja. Materiały pomocnicze do wykładu. wykładowca: dr Magdalena Kacprzak

Systemy ekspertowe. Generowanie reguł minimalnych. Część czwarta. Autor Roman Simiński.

Data Mining Wykład 9. Analiza skupień (grupowanie) Grupowanie hierarchiczne O-Cluster. Plan wykładu. Sformułowanie problemu

1 Zbiory. 1.1 Kiedy {a} = {b, c}? (tzn. podać warunki na a, b i c) 1.2 Udowodnić, że A {A} A =.

φ(x 1,..., x n ) = a i x 2 i +

SYSTEMY UCZĄCE SIĘ WYKŁAD 4. DRZEWA REGRESYJNE, INDUKCJA REGUŁ. Dr hab. inż. Grzegorz Dudek Wydział Elektryczny Politechnika Częstochowska

Logika matematyczna w informatyce

IVa. Relacje - abstrakcyjne własności

Data Mining Wykład 5. Indukcja drzew decyzyjnych - Indeks Gini & Zysk informacyjny. Indeks Gini. Indeks Gini - Przykład

Egzamin z Metod Numerycznych ZSI, Egzamin, Gr. A

Priorytetyzacja przypadków testowych za pomocą macierzy

WYKORZYSTANIE TEORII ZBIORÓW PRZYBLIŻONYCH W ZARZĄDZANIU EKSPLOATACJĄ TABORU TRAMWAJOWEGO

Zajęcia wprowadzające W-1 termin I temat: Sposób zapisu wyników pomiarów

THE PART OF FUZZY SYSTEMS ASSISTING THE DECISION IN DI- AGNOSTICS OF FUEL ENGINE SUBASSEMBLIES DEFECTS

Prawdopodobieństwo i statystyka

Wstęp do metod numerycznych Uwarunkowanie Eliminacja Gaussa. P. F. Góra

Wprowadzenie Sformułowanie problemu Typy reguł asocjacyjnych Proces odkrywania reguł asocjacyjnych. Data Mining Wykład 2

Zbiory. Specjalnym zbiorem jest zbiór pusty nie zawierajacy żadnych elementów. Oznaczamy go symbolem.

Metody iteracyjne rozwiązywania układów równań liniowych (5.3) Normy wektorów i macierzy (5.3.1) Niech. x i. i =1

Indukowane Reguły Decyzyjne I. Wykład 3

UKŁADY ALGEBRAICZNYCH RÓWNAŃ LINIOWYCH

Naukoznawstwo (Etnolingwistyka V)

IX. Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych. 1. Funkcja dwóch i trzech zmiennych - pojęcia podstawowe. - funkcja dwóch zmiennych,

Iteracyjne rozwiązywanie równań

Elementy modelowania matematycznego

1 Macierz odwrotna metoda operacji elementarnych

Relacje. opracował Maciej Grzesiak. 17 października 2011

Wstęp do Matematyki (2)

REPREZENTACJA LICZBY, BŁĘDY, ALGORYTMY W OBLICZENIACH

Statystyka i opracowanie danych Podstawy wnioskowania statystycznego. Prawo wielkich liczb. Centralne twierdzenie graniczne. Estymacja i estymatory

Algebra WYKŁAD 3 ALGEBRA 1

Obliczenia iteracyjne

1 Pochodne wyższych rzędów

Sztuczna inteligencja : Algorytm KNN

Zaawansowane metody numeryczne

Dlaczego nie wystarczają liczby wymierne

Teoria automatów i języków formalnych. Określenie relacji

Relacje. Zdania opisujące stosunki dwuczłonowe mają ogólny wzór budowy: xry, co czytamy: x pozostaje w relacji R do y.

Korzystanie z podstawowych rozkładów prawdopodobieństwa (tablice i arkusze kalkulacyjne)

Lokalna odwracalność odwzorowań, odwzorowania uwikłane

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii.

RACHUNEK PRAWDOPODOBIEŃSTWA WYKŁAD 1. L. Kowalski, Statystyka, 2005

Przykład eksploracji danych o naturze statystycznej Próba 1 wartości zmiennej losowej odległość

ALGORYTMY INDUKCJI REGUŁ DECYZYJNYCH W ODKRYWANIU WIEDZY

Szymon G l ab. Struktury losowe II Graf losowy. Instytut Matematyki, Politechnika Lódzka

Sortowanie topologiczne skierowanych grafów acyklicznych

Systemy uczące się wykład 1

Baza w jądrze i baza obrazu ( )

Prawdopodobieństwo. Prawdopodobieństwo. Jacek Kłopotowski. Katedra Matematyki i Ekonomii Matematycznej SGH. 16 października 2018

Wykład 1: Przestrzeń probabilistyczna. Prawdopodobieństwo klasyczne. Prawdopodobieństwo geometryczne.

Rachunek różniczkowy i całkowy w przestrzeniach R n

1. Wykład NWD, NWW i algorytm Euklidesa.

Zależności funkcyjne

Wnioskowanie rozmyte. Krzysztof Patan

Transkrypt:

Zbiory przybliżone, cz. 1 (wersja do druku) dr. Piotr Szczuko Katedra Systemów Multimedialnych 2009

Plan wykładu Historia zbiorów przybliżonych System informacyjny i decyzyjny Reguły decyzyjne Tożsamość obiektów Relacja równoważności Klasa abstrakcji Przykład Aproksymacja zbioru przybliżenie zbioru Dolna i górna aproksymacja zbioru Przykład Obszar brzegowy i zewnętrzny, dokładność przybliżenia Własności zbiorów przybliżonych Kategorie zbiorów przybliżonych Przykłady

Zbiory przybliżone Teoria zbiorów przybliżonych (Rough Set) Zdzisław Pawlak: Z. Pawlak, (1982), Rough sets. International Journal of Computer and Information Sciences 11, pp. 341 356. W. Marek, Z. Pawlak (1984), Rough sets and information systems. Fundamenta Informaticae 17, pp. 105 115. Z. Pawlak (1991), Rough Sets Theoretical Aspects of Reasoning about Data. Kluwer Academic Publishers, Dordrecht.

Zbiory przybliżone Teoria zbiorów przybliżonych zajmuje się klasyfikacją danych zorganizowanych w postaci tabel. Dane uzyskane mogą być z pomiarów, testów lub od ekspertów. Głównym celem analizy danych jest wyznaczenie aproksymacji idei (koncepcji) na podstawie danych w celu: Dokładnej analizy problemu, związków, zależności Uzyskania narzędzia klasyfikującego nowe przypadki

System informacyjny System informacyjny A : Wiersze to obiekty Kolumny to atrybuty Inaczej: A = (U, A) gdzie: U zbiór obiektów (uniwersum) A zbiór odwzorowań a: U V a (obiektowi przypisana jest wartość V a atrybutu a) x 3 i x 4 nierozróżnialne x 5 i x 7 nierozróżnialne Przykład pochodzi z: J. Komorowski, Z. Pawlak, L. Polkowski, A. Skowron: Rough Sets: A Tutorial. In S.K. Pal and A. Skowron, editors, Rough Fuzzy Hybridization, A New Trend in and Decision Making, pages 3-98. Springer-Verlag, Singapore, 1999.

System decyzyjny System decyzyjny = System informacyjny + decyzja: A = (U, A {d}) gdzie: d atrybut decyzyjny d A x 3 i x 4 różne decyzje x 5 i x 7 takie same decyzje Przykład pochodzi z: J. Komorowski, Z. Pawlak, L. Polkowski, A. Skowron: Rough Sets: A Tutorial. In S.K. Pal and A. Skowron, editors, Rough Fuzzy Hybridization, A New Trend in and Decision Making, pages 3-98. Springer-Verlag, Singapore, 1999.

Reguły decyzyjne Zdania logiczne o postaci: IF Age= 16-30 AND LEMS= 0 THEN Walk= No Przykład pochodzi z: J. Komorowski, Z. Pawlak, L. Polkowski, A. Skowron: Rough Sets: A Tutorial. In S.K. Pal and A. Skowron, editors, Rough Fuzzy Hybridization, A New Trend in and Decision Making, pages 3-98. Springer-Verlag, Singapore, 1999.

Tożsamość obiektów Obiekty x 3 i x 4 (także x 5 i x 7 ) są nierozróżnialne (tożsame) względem pewnego zbioru atrybutów: B A Przykład pochodzi z: J. Komorowski, Z. Pawlak, L. Polkowski, A. Skowron: Rough Sets: A Tutorial. In S.K. Pal and A. Skowron, editors, Rough Fuzzy Hybridization, A New Trend in and Decision Making, pages 3-98. Springer-Verlag, Singapore, 1999.

Tożsamość obiektów(1) Przyjmijmy system informacyjny: A = (U, A) Z każdym zbiorem atrybutów: B A związana jest relacja: IND A (B) = {(x, x ) U 2 a B a(x)=a(x )} Jest to relacja równoważności (ang. Indiscernibility) Relacja R jest relacją równoważności: (xrx) lub (x,x) R zwrotna, jeżeli (xry) to (yrx) symetryczna, jeżeli (yrx) i (yrz) to (xrz) przechodnia.

Tożsamość obiektów(2) IND(B) = {(x, x ) U 2 a B a(x)=a(x )} Jeżeli: (x, x ) IND(B) to x i x są tożsame względem relacji IND(B), nierozróżnialne względem atrybutów B.

Tożsamość obiektów(3) (x,x) IND(B) zwrotna, jeżeli (x,y) IND(B) to (y,x) IND(B) symetryczna, jeżeli (x,y) IND(B) i (y,z) IND(B) to (x,z) IND(B) przechodnia. x y z Jaki jest zbiór atrybutów B w tym przypadku?

Tożsamość obiektów(4) [x] B klasa abstrakcji (równoważności) obiektu x względem relacji IND(B) x y Klasa równoważności [x] B wszystkie obiekty czerwone [x] B [y] B Klasa równoważności [z] B wszystkie obiekty zielone z

Przykład Niepuste podzbiory A: B 1 ={Age} B 2 ={LEMS} B 3 ={Age,LEMS} Sposoby podziału uniwersum U: IND({Age}) = {{x 1 ; x 2 ; x 6 }; {x 3 ; x 4 }; {x 5 ; x 7 }} IND({LEMS}) = {{x 1 }; {x 2 }; {x 3 ; x 4 }; {x 5 ; x 6 ; x 7 }} IND({Age,LEMS}) = {{x 1 }; {x 2 }; {x 3 ; x 4 }; {x 5 ; x 7 }; {x 6 }} Przykład pochodzi z: J. Komorowski, Z. Pawlak, L. Polkowski, A. Skowron: Rough Sets: A Tutorial. In S.K. Pal and A. Skowron, editors, Rough Fuzzy Hybridization, A New Trend in and Decision Making, pages 3-98. Springer-Verlag, Singapore, 1999.

Aproksymacja zbioru (1) Relacja równoważności prowadzi do podziału uniwersum na tzw. zbiory elementarne. Każda kombinacja zbiorów elementarnych zbiór definiowalny. Rodzina zbiorów definiowalnych oznaczana jest Def(B). Wyznaczone podziały posłużyć mogą do utworzenia podzbiorów uniwersum Zwykle poszukiwane są podzbiory definiowalne charakteryzujące się taką samą wartością atrybutu decyzyjnego. Tożsame obiekty różne atrybuty decyzyjne! Przykład pochodzi z: J. Komorowski, Z. Pawlak, L. Polkowski, A. Skowron: Rough Sets: A Tutorial. In S.K. Pal and A. Skowron, editors, Rough Fuzzy Hybridization, A New Trend in and Decision Making, pages 3-98. Springer-Verlag, Singapore, 1999.

Aproksymacja zbioru (2) Pomimo niejednoznaczności możliwe jest określenie, które obiekty na pewno należą do poszukiwanego podzbioru, które na pewno do niego nie należą, a które leżą na granicy między podzbiorami. Jeżeli jakiekolwiek obiekty leżą na granicy, mamy do czynienia ze zbiorem przybliżonym Przykład pochodzi z: J. Komorowski, Z. Pawlak, L. Polkowski, A. Skowron: Rough Sets: A Tutorial. In S.K. Pal and A. Skowron, editors, Rough Fuzzy Hybridization, A New Trend in and Decision Making, pages 3-98. Springer-Verlag, Singapore, 1999.

Przyjmijmy: Notacja System informacyjny: A = (U, A) Podzbiór atrybutów: oraz podzbiór uniwersum: B A X U Możliwa jest aproksymacja zbioru X wyłącznie przez wykorzystanie atrybutów ze zbioru B, poprzez określenie B-dolnej i B-górnej aproksymacji zbioru X: BX = { x [x] B X} BX = { x [x] B X }

Przykład (1) BX = { x [x] B X} Te x, których klasy abstrakcji są zawarte w X. Obiekty x 1 i x 6. Obiekty na pewno należące do X w oparciu o wiedzę zawartą w B. BX = { x [x] B X } Te x, których klasy abstrakcji mają niepustą część wspólną z X. Obiekty x 1, x 3, x 4, i x 6. Obiekty prawdopodobnie należące do X w oparciu o wiedzę zawartą w B. Przykład pochodzi z: J. Komorowski, Z. Pawlak, L. Polkowski, A. Skowron: Rough Sets: A Tutorial. In S.K. Pal and A. Skowron, editors, Rough Fuzzy Hybridization, A New Trend in and Decision Making, pages 3-98. Springer-Verlag, Singapore, 1999.

Przykład (2) Przykład pochodzi z: J. Komorowski, Z. Pawlak, L. Polkowski, A. Skowron: Rough Sets: A Tutorial. In S.K. Pal and A. Skowron, editors, Rough Fuzzy Hybridization, A New Trend in and Decision Making, pages 3-98. Springer-Verlag, Singapore, 1999.

Obszar brzegowy i zewnętrzny zbioru BN B (X) = BX BX Boundry - BN Te x, co do których nie można jednoznacznie zdecydować czy należą czy też nie do zbioru X. Obiekty x 3, x 4. EXT B (X) = U BX Te x, które z całą pewnością nie należą do zbioru X. Obiekty x 2, x 5, x 7. Przykład pochodzi z: J. Komorowski, Z. Pawlak, L. Polkowski, A. Skowron: Rough Sets: A Tutorial. In S.K. Pal and A. Skowron, editors, Rough Fuzzy Hybridization, A New Trend in and Decision Making, pages 3-98. Springer-Verlag, Singapore, 1999.

Dokładność przybliżenia 0 B (X) 1 B (X)= BX BX. - moc zbioru Zbiór tradycyjny B (X) =1 Zbiór przybliżony B (X) <1 B (X)= BX BX + BN B (X)

Własności 1) BX X BX 2) BU = U = BU 3) B = = B 4) BBX = BBX = BX 5) BBX = BBX = BX 6) B( X) = BX 7) B( X) = BX X oznacza U X 8) B(X Y) = BX BY 9) B(X Y) = BX BY 10) B(X Y) BX BY 11) B(X Y) BX BY 12) BN(X Y) BNX BNY 13) BNX = BN( X) 14) B(BNX) = 15) B(BNX)=BNX 16) BNX= BX=X

X jest całkowicie B-niedefiniowalny, gdy: B(X) = i B(X) = U Kategorie zbiorów przybliżonych X jest w przybliżeniu B-definiowalny, gdy: B(X) i B(X) U X jest wewnętrznie B-niedefiniowalny, gdy: B(X) = i B(X) U X jest zewnętrznie B-niedefiniowalny, gdy: B(X) i B(X) = U

Przykład (1) Zbiór definiowalny Zbiór przybliżony, w przybliżeniu B-definiowalny

Przykład (2) Zbiór przybliżony, wewnętrznie B-definiowalny Zbiór przybliżony, zewnętrznie B-definiowalny

Przykład (3) Zbiór przybliżony, całkowicie B-niedefiniowalny

Przykład (4) Walk=No, zbiór przybliżony wewnętrznie B-definiowalny B={Age} Walk=Yes, zbiór przybliżony B- definiowalny, B={LEMS}, Walk=No, zbiór przybliżony B- definiowalny, B={LEMS}, Przykład pochodzi z: J. Komorowski, Z. Pawlak, L. Polkowski, A. Skowron: Rough Sets: A Tutorial. In S.K. Pal and A. Skowron, editors, Rough Fuzzy Hybridization, A New Trend in and Decision Making, pages 3-98. Springer-Verlag, Singapore, 1999.

Przykład (5) Przykład pochodzi z: J. Komorowski, Z. Pawlak, L. Polkowski, A. Skowron: Rough Sets: A Tutorial. In S.K. Pal and A. Skowron, editors, Rough Fuzzy Hybridization, A New Trend in and Decision Making, pages 3-98. Springer-Verlag, Singapore, 1999.

Przykład (6) Subiektywne postrzeganie kolorów R G B Czerwony? 240 70 70 TAK 255 0 60 TAK 255 130 150 NIE 180 0 0 NIE 220 20 20 TAK 220 40 80 NIE 240 20 100 TAK 240 20 130 NIE

Zbiory przybliżone, cz. 2 (wersja do druku) dr. Piotr Szczuko Katedra Systemów Multimedialnych 2009

Plan wykładu Redukty Macierz rozróżnialności Funkcja rozróżnialności Rozróżnialność względem k-tego obiektu Decyzja, klasa decyzyjna Obszar B-pozytywny Przybliżona przynależność do zbioru Zbiory przybliżone o zmiennej precyzji Dyskretyzacja parametrów Generowanie i wykorzystanie reguł decyzyjnych do klasyfikacji Systemy decyzyjne - RSES

Wprowadzenie Pokazano (cz.1 wykładu), że: Obiekty pozostające w relacji IND(B) są ze sobą tożsame Grupa obiektów tożsamych, reprezentowana może być przez klasę abstrakcji [x] B, (B-kolor, x obiekt czerwony, [x] B wszystkie obiekty o kolorze x a, czyli wszystkie czerwone) Podzbiór atrybutów B A dzieli uniwersum na zbiory elementarne, wykorzystywane do aproksymacji zbioru X, charakteryzującego się poszukiwaną cechą (wartością atrybutu decyzyjnego, np. Walk=Yes) Atrybuty B generują B-dolną i B-górną aproksymację zbioru

Przyjmijmy: Notacja System informacyjny: A = (U, A) Podzbiór atrybutów: oraz podzbiór uniwersum: B A X U Możliwa jest aproksymacja zbioru X wyłącznie przez wykorzystanie atrybutów ze zbioru B, poprzez określenie B-dolnej i B-górnej aproksymacji zbioru X: BX = { x [x] B X} BX = { x [x] B X } BNB(X) = BX BX EXT B (X) = U BX B (X)= BX BX

Redukt Różne podzbiory atrybutów B A i C A mogą prowadzić do identycznych podziałów uniwersum, IND B (X)=IND C (X) Redukt to taki podzbiór atrybutów, który ma najmniejszą liczbę atrybutów, a ponadto zachodzi: IND B (X)= IND A (X) (generuje taki sam podział jak cały zbiór atrybutów A) Wyznaczenie reduktu polega na pozostawieniu w podzbiorze tylko tych atrybutów, które zachowują relację równoważności, czyli nie zmieniają aproksymacji zbioru i usunięciu pozostałych Zwykle dla danego systemu decyzyjnego istnieć może wiele reduktów

Wyznaczanie reduktów Problem NP-trudny Liczba możliwych reduktów: m m/2, gdzie m liczba atrybutów wąskie gardło w systemach RoughSet Często stosowane są metody genetyczne do wyznaczania reduktów dla dużych systemów decyzyjnych

Macierz rozróżnialności Komórki c ij macierzy zawierają te atrybuty, którymi różnią się obiekty x i i x j c ij ={a A a(x i ) a(x j )}, j,i=1,2...n n - liczba obiektów c ij = c ji a * i = {1 jeżeli a i c ij ; 0 w przeciwnym przypadku} (zmienna logiczna) c ij* ={a * a c ij }

Funkcja rozróżnialności Funkcja logiczna: f A (a 1*, a 2*,..., a m* )= { c ij * c ij }, j,i=1,2...n

Funkcja rozróżnialności x 1,x 2 x 1,x 4 e r Przykład pochodzi z: J. Komorowski, Z. Pawlak, L. Polkowski, A. Skowron: Rough Sets: A Tutorial. In S.K. Pal and A. Skowron, editors, Rough Fuzzy Hybridization, A New Trend in and Decision Making, pages 3-98. Springer-Verlag, Singapore, 1999.

Upraszczanie funkcji rozróżnialności (e r) (d e r) (d r) (d e f) 1 1 1 1 e r e d r d r e r f ( e r ) (e d) (r d) (r f) Przykład pochodzi z: J. Komorowski, Z. Pawlak, L. Polkowski, A. Skowron: Rough Sets: A Tutorial. In S.K. Pal and A. Skowron, editors, Rough Fuzzy Hybridization, A New Trend in and Decision Making, pages 3-98. Springer-Verlag, Singapore, 1999.

Rozróżnialność względem k-tego obiektu Funkcja logiczna obliczana wyłącznie dla k-tej kolumny macierzy rozróżnialności f A (a 1*, a 2*,..., a m* )= { c ij * c ij }, i=1,2...n, j=k Uzyskiwana jest wiedza o atrybutach pozwalających rozróżnić k-ty obiekt (jego klasę abstrakcji) od innych obiektów uniwersum

Decyzja, klasa decyzyjna, notacja r(d) = d(u) = {k d(x)=k, x U} liczba decyzji w systemie decyzyjnym A = (U, A {d}) v i d wartość i-tej decyzji np. Yes, No, Accept, Reject,... i=1,...,r(d) V d ={v 1 d,... v r(d) d} zbiór wszystkich wartości decyzji w systemie decyzyjnym, np. {Yes,No}

Decyzja, klasa decyzyjna, notacja X k A = {x U d(x)= v k d} k-ta klasa decyzyjna, k=1,...,r(d) CLASS A (d)={x 1 A,...X r(d) A} zbiór wszystkich klas, klasyfikacja obiektów systemu A wyznaczana wartością decyzji d. X A (x) = {x i d(x i )=d(x), x i U } klasa decyzyjna obiektu x,

Obszar B-positive Decyzja d determinuje podział uniwersum na r(d) zbiorów, np. U = X Yes X No X Yes = {x 1, x 4, x 6 } Niech X 1 A, X 2 A,... X r(d) A, będą klasami decyzyjnymi w A BX 1 A BX 2 A... BX r(d) A, nazywane jest obszarem B-pozytywnym i oznaczane POS B (d) A jest systemem decyzyjnym deterministycznym (zgodnym), jeżeli POS B (d)=u, w przeciwnym wypadku jest niedeterministyczny

Macierz rozróżnialności dla decyzji Poszukiwane tylko redukty pozwalające odróżnić obiekty o różnych decyzjach, a nie wszystkie obiekty między sobą Tylko gdy: POS B (d)=u e r e d Przykład pochodzi z: J. Komorowski, Z. Pawlak, L. Polkowski, A. Skowron: Rough Sets: A Tutorial. In S.K. Pal and A. Skowron, editors, Rough Fuzzy Hybridization, A New Trend in and Decision Making, pages 3-98. Springer-Verlag, Singapore, 1999.

Przybliżona przynależność X B: U [0;1] X B(x) = [x] B X [x] B względna miara nakładania się klasy równoważności obiektu x ze zbiorem X. Wprowadza się przybliżenia o zmiennej precyzji (dla =1, przypadek klasyczny): B X={x X B(x) } B X={x X B(x) 1 }

Zmienna precyzja B X={x X B(x) } B X={x X B(x) 1 } = 0.33

Dyskretyzacja parametrów (1) P = {(a; 0.9); (a; 1.5); (b; 0.75); (b; 1.5)} Partycjonowanie dziedzin parametrów zbiór cięć Przykład pochodzi z: J. Komorowski, Z. Pawlak, L. Polkowski, A. Skowron: Rough Sets: A Tutorial. In S.K. Pal and A. Skowron, editors, Rough Fuzzy Hybridization, A New Trend in and Decision Making, pages 3-98. Springer-Verlag, Singapore, 1999.

Dyskretyzacja parametrów (2) Niech: V a = <0; 2) ; V b = <0; 4) <0.8;1); <1; 1.3); <1.3; 1.4); <1.4; 1.6) dla a <0.5; 1); <1; 2); <2; 3) dla b Środki przedziałów przyjmowane za miejsca cięć: (a; 0.9); (a; 1.15); (a; 1.35); (a; 1.5); (b; 0.75); (b; 1.5); (b; 2.5) Przykład pochodzi z: J. Komorowski, Z. Pawlak, L. Polkowski, A. Skowron: Rough Sets: A Tutorial. In S.K. Pal and A. Skowron, editors, Rough Fuzzy Hybridization, A New Trend in and Decision Making, pages 3-98. Springer-Verlag, Singapore, 1999.

Dyskretyzacja parametrów (3) Usuwane są te cięcia, które nie prowadzą do rozróżnienia choć jednej pary obiektów: (a; 0.9); (a; 1.15); (a; 1.35); (a; 1.5); (b; 0.75); (b; 1.5); (b; 2.5) P = {(a; 0.9); (a; 1.5); (b; 0.75); (b; 1.5)} Przykład pochodzi z: J. Komorowski, Z. Pawlak, L. Polkowski, A. Skowron: Rough Sets: A Tutorial. In S.K. Pal and A. Skowron, editors, Rough Fuzzy Hybridization, A New Trend in and Decision Making, pages 3-98. Springer-Verlag, Singapore, 1999.

Dyskretyzacja parametrów (4) Minimalny zestaw cięć uzyskany algorytmem MD-Heuristics, J. Komorowski, L. Polkowski, A. Skowron: Rough Set: A Tutorial

Generowanie reguł decyzyjnych f A (d,e,f,r)=(d e) (e r) IF Diploma=MBA AND Experience=Medium THEN Decision=Accept Podstawiać kombinacje atrybutów w regule: IF Diploma=... AND Experience=... THEN Decision=... Poprzednik reguły Następnik reguły Przykład pochodzi z: J. Komorowski, Z. Pawlak, L. Polkowski, A. Skowron: Rough Sets: A Tutorial. In S.K. Pal and A. Skowron, editors, Rough Fuzzy Hybridization, A New Trend in and Decision Making, pages 3-98. Springer-Verlag, Singapore, 1999.

Wykorzystanie reguł do klasyfikacji 1. Obliczenie atrybutów nowego obiektu 2. Poszukiwanie reguł pasujących do wartości atrybutów 3. Jeżeli brak pasujących reguł, wynikiem jest najczęstsza decyzja w A 4. Jeżeli pasuje wiele reguł mogą one wskazywać na różne decyzje, wówczas: Przeprowadzane jest głosowanie wybierana jest odpowiedź pojawiająca się najczęściej

Klasyfikacja (1) niesklasyfikowany obiekt pasuje dokładnie do jednej deterministycznej reguły - jest to sytuacja najbardziej pożądana, gdyż wtedy od razu uzyskuje się wiadomość, że obiekt należy do zadanej klasy - a wiec do dolnego przybliżenia zbioru niesklasyfikowany obiekt pasuje dokładnie do jednej, niedeterministycznej reguły - sytuacja ta jest nadal pozytywna, gdyż nadal daje jednoznaczną klasyfikację, choć tym razem uzyskuje się jedynie wiadomość, że obiekt prawdopodobnie należy do zbioru - a wiec, że należy do jego górnego przybliżenia

Klasyfikacja (2) niesklasyfikowany obiekt pasuje do więcej niż jednej reguły - kilka potencjalnych przynależności obiektu (jednocześnie do różnych klas), a więc decyzja nie jest jednoznaczna zazwyczaj w takim przypadku stosuje się dodatkowe kryteria dla oceny, do której z klas z największym prawdopodobieństwem należy obiekt.

System informacyjny

Przykład aplikacji Rough Set Exploration System: http://logic.mimuw.edu.pl/~rses/

Dziękuję za uwagę