i proste algorytmy numeryczne LABORKA Piotr Ciskowski

Podobne dokumenty
Podstawowe struktury danych Tablice, macierze. LABORKA Piotr Ciskowski

Algorytmy i struktury danych. Wykład 4

ALGEBRA z GEOMETRIA, ANALITYCZNA,

Lista. Algebra z Geometrią Analityczną. Zadanie 1 Przypomnij definicję grupy, które z podanych struktur są grupami:

Zadania do samodzielnego rozwiązania

5. Rozwiązywanie układów równań liniowych

Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c = a

Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c,

Luty 2001 Algorytmy (7) 2000/2001

Maciej Grzesiak. Wielomiany

Treść wykładu. Pierścienie wielomianów. Dzielenie wielomianów i algorytm Euklidesa Pierścienie ilorazowe wielomianów

Funkcje wymierne. Jerzy Rutkowski. Działania dodawania i mnożenia funkcji wymiernych określa się wzorami: g h + k l g h k.

Funkcje wymierne. Jerzy Rutkowski. Teoria. Działania dodawania i mnożenia funkcji wymiernych określa się wzorami: g h + k l g h k.

Macierze. Rozdział Działania na macierzach

PODSTAWY AUTOMATYKI. MATLAB - komputerowe środowisko obliczeń naukowoinżynierskich - podstawowe operacje na liczbach i macierzach.

KURS WSPOMAGAJĄCY PRZYGOTOWANIA DO MATURY Z MATEMATYKI ZDAJ MATMĘ NA MAKSA. przyjmuje wartości większe od funkcji dokładnie w przedziale

ALGORYTMY MATEMATYCZNE Ćwiczenie 1 Na podstawie schematu blokowego pewnego algorytmu (rys 1), napisz listę kroków tego algorytmu:

Algebra WYKŁAD 3 ALGEBRA 1

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ

15. Macierze. Definicja Macierzy. Definicja Delty Kroneckera. Definicja Macierzy Kwadratowej. Definicja Macierzy Jednostkowej

Zadanie 1. Test (6 pkt) Zaznacz znakiem X w odpowiedniej kolumnie P lub F, która odpowiedź jest prawdziwa, a która fałszywa.

SIMR 2016/2017, Analiza 2, wykład 1, Przestrzeń wektorowa

Całka nieoznaczona, podstawowe wiadomości

Przykłady zadań do standardów.

Algorytm Euklidesa. Największy wspólny dzielnik dla danych dwóch liczb całkowitych to największa liczba naturalna dzieląca każdą z nich bez reszty.

Próbny egzamin z matematyki dla uczniów klas II LO i III Technikum. w roku szkolnym 2012/2013

Liczby rzeczywiste. Działania w zbiorze liczb rzeczywistych. Robert Malenkowski 1

Luty 2001 Algorytmy (8) 2000/2001

Algebra z Geometrią Analityczną. { x + 2y = 5 x y = 9. 4x + 5y 3z = 9, 2x + 4y 3z = 1. { 2x + 3y + z = 5 4x + 5y 3z = 9 7 1,

Informatyka I Lab 06, r.a. 2011/2012 prow. Sławomir Czarnecki. Zadania na laboratorium nr. 6

Rozdział 5. Macierze. a 11 a a 1m a 21 a a 2m... a n1 a n2... a nm

ZADANIE 1. Ważenie (14 pkt)

Rozdział 2. Liczby zespolone

Funkcje wymierne. Funkcja homograficzna. Równania i nierówności wymierne.

KOŁO MATEMATYCZNE LUB INFORMATYCZNE - klasa III gimnazjum, I LO

2) R stosuje w obliczeniach wzór na logarytm potęgi oraz wzór na zamianę podstawy logarytmu.

Algorytm Euklidesa. ZADANIE 1. Oblicz korzystając z algorytmu Euklidesa: (a) NWD(120, 195), (b) NWD(80, 208), (c) NWD(36, 60, 90),

LISTA 5. C++ PETLE for, while, do while

2.8. Algorytmy, schematy, programy

Lista. Algebra z Geometrią Analityczną. Zadanie 1 Zapisz za pomocą spójników logicznych i kwantyfikatorów: x jest większe niż 6 lub mniejsze niż 4

Rozwiązywanie układów równań liniowych metody dokładne Materiały pomocnicze do ćwiczeń z metod numerycznych

Podstawy programowania. Wykład: 13. Rekurencja. dr Artur Bartoszewski -Podstawy programowania, sem 1 - WYKŁAD

Analiza algorytmów zadania podstawowe

Przykładowe zadania z teorii liczb

1 Macierze i wyznaczniki

Pierścień wielomianów jednej zmiennej

Odwrócimy macierz o wymiarach 4x4, znajdującą się po lewej stronie kreski:

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami

Kryteria ocen z matematyki w klasie IV

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ zadania z odpowiedziami

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z MATEMATYKI DLA UCZNIÓW KLAS IV-VI

WHILE (wyrażenie) instrukcja;

Rozdział 2. Liczby zespolone

Metody numeryczne Wykład 4

Internetowe Kółko Matematyczne 2003/2004

Analiza numeryczna Lista nr 3 (ćwiczenia) x x 2 n x.

MATEMATYKA POZIOM PODSTAWOWY PRZYKŁADOWY ZESTAW ZADAŃ NR 2. Czas pracy 120 minut

MATLAB - laboratorium nr 1 wektory i macierze

UKŁADY ALGEBRAICZNYCH RÓWNAŃ LINIOWYCH

Teoria liczb. Zajmuje się własnościami liczb, wszystkim całkowitych

V. WYMAGANIA EGZAMINACYJNE

0.1 Pierścienie wielomianów

Zadania egzaminacyjne

ARKUSZ DIAGNOSTYCZNY Z MATEMATYKI

Metody i analiza danych

3 1 + i 1 i i 1 2i 2. Wyznaczyć macierze spełniające własność komutacji: [A, X] = B

EGZAMIN MATURALNY Z INFORMATYKI

Dr inż. Robert Wójcik, p. 313, C-3, tel Katedra Informatyki Technicznej (K-9) Wydział Elektroniki (W-4) Politechnika Wrocławska

WYRAŻENIA ALGEBRAICZNE

1. Liczby zespolone i

a 11 a a 1n a 21 a a 2n... a m1 a m2... a mn x 1 x 2... x m ...

Wykład 4. Określimy teraz pewną ważną klasę pierścieni.

Powtórzenie podstawowych zagadnień. związanych ze sprawnością rachunkową *

Indukcja matematyczna

Wprowadzenie do algorytmiki

Podstawy Automatyki ćwiczenia Cz.1. Środowisko Matlab

O MACIERZACH I UKŁADACH RÓWNAŃ

Macierze - obliczanie wyznacznika macierzy z użyciem permutacji

Próbny egzamin maturalny z matematyki Poziom rozszerzony

do MATLABa programowanie WYKŁAD Piotr Ciskowski

WHILE (wyrażenie) instrukcja;

x y

Lista zadań. Babilońska wiedza matematyczna

Bukiety matematyczne dla gimnazjum

GAL 80 zadań z liczb zespolonych

FUNKCJA WYMIERNA. Poziom podstawowy

Metody iteracyjne rozwiązywania układów równań liniowych (5.3) Normy wektorów i macierzy (5.3.1) Niech. x i. i =1

WYMAGANIE EDUKACYJNE Z MATEMATYKI W KLASIE II GIMNAZJUM. dopuszczającą dostateczną dobrą bardzo dobrą celującą

Matematyka z kluczem. Szkoła podstawowa nr 18 w Sosnowcu. Przedmiotowe zasady oceniania klasa 7

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI W KLASIE II W PUBLICZNYM GIMNAZJUM NR 2 W ZESPOLE SZKÓŁ W RUDKACH

Rozwiązania zadań. Arkusz Maturalny z matematyki nr 1 POZIOM ROZSZERZONY. Aby istniały dwa różne pierwiastki równania kwadratowego wyróżnik

Programowanie dynamiczne

Jarosław Wróblewski Matematyka Elementarna, zima 2012/13

1 + x 1 x 1 + x + 1 x. dla x 0.. Korzystając z otrzymanego wykresu wyznaczyć funkcję g(m) wyrażającą liczbę pierwiastków równania.

Wstęp do metod numerycznych Zadania numeryczne 2016/17 1

do instrukcja while (wyrażenie);

Dydaktyka matematyki (II etap edukacyjny) II rok matematyki Semestr letni 2018/2019 Ćwiczenia nr 7

Rekurencja (rekursja)

SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA EDUKACYJNE DLA KLAS 4-6 SP ROK SZKOLNY 2015/2016

Transkrypt:

Macierze i proste algorytmy numeryczne LABORKA Piotr Ciskowski

przykład 1. zabawy z macierzami wygeneruj macierze Pascala różnych rozmiarów, wydedukuj z nich zasadę tworzenia» pascal ( 5 )

przykład 1. zabawy z macierzami utwórz macierz z obrazu Dürera

przykład 1. zabawy z macierzami utwórz macierz z obrazu Dürera (jako macierz A)» A = [ 16 3 2 13 ; 5 10 11 8 ; 9 6 7 12 ; 4 15 14 1 ] zsumuj jej elementy w kolumnach stransponuj ją oblicz sumę elementów w kolumnach tej macierzy stransponowanej wyciągnij z macierzy A główną przekątną i umieść ją w kolumnie oblicz sumę elementów na głównej przekątnej

przykład 1. zabawy z macierzami utwórz macierz z obrazu Dürera» A = [ 16 3 2 13 ; 5 10 11 8 ; 9 6 7 12 ; 4 15 14 1 ] oblicz sumę elementów w czwartej kolumnie macierzy A wygeneruj ciąg liczb od 1 do 16 zsumuj wszystkie elementy macierzy A i podziel przez 4

przykład 1. zabawy z macierzami utwórz macierz magiczną o wymiarze 4 x 4 (jako macierz B)» B = magic ( 4 ) przypomnij sobie macierz A w macierzy B zamień miejscami kolumny 2 i 3 (po dwakroć) sprawdź, które elementy macierzy A i B są sobie równe sprawdź, czy którekolwiek elementy macierzy A i B są sobie równe sprawdź, czy którekolwiek elementy macierzy A i B są różne

przykład 2. macierze rzadkie wygeneruj zwykłą macierz jednostkową o wymiarach 10 10 sprawdź, ile ma elementów niezerowych spytaj, czy jest rzadka wygeneruj rzadką macierz jednostkową o wymiarach 10 10 spytaj, czy jest rzadka wygeneruj rzadką macierz liczb losowych z rozkładu normalnego o wymiarach 5 5 i wypełnieniu 0.5 oblicz jej gęstość zamień ją na macierz normalną (pełną)

przykład 2. macierze rzadkie wygeneruj rzadką macierz liczb losowych z rozkładu normalnego o wymiarach 5 5 i wypełnieniu 0.8 odwróć ją i zobacz, ile ma elementów

przykład 2. macierze rzadkie wygeneruj rzadką macierz liczb losowych z rozkładu normalnego o wymiarach 50 50 i wypełnieniu 0.3, 0.5, 0.8, 0.9, 0.95 i obejrzyj ją

przykład 2. macierze rzadkie wygeneruj rzadką macierz liczb losowych z rozkładu normalnego o wymiarach 500 500 i wypełnieniu 0.3, 0.5, 0.8, 0.9, 0.95» Bsp = sprandn ( 500, 500, 0.3 ) ; i obejrzyj ją» spy ( Bsp )» help spy... SPY(S,markersize) uses the specified marker size instead of a size which depends upon the figure size and the matrix order.

przykład 2. macierze rzadkie wygeneruj rzadką macierz liczb losowych z rozkładu normalnego o wymiarach 5 5 i wypełnieniu 0.5 i sprawdź, czy rzeczywiście MATLAB pomyli się przy cos(0) obejrzyj sobie macierz w normalnym widoku

przykład 3. odwracanie macierzy wygeneruj zwykłą macierz liczb losowych o wymiarach 100 100 obejrzyj ją na obrazku odwróć ją i wynik obejrzyj na obrazku (w nowym okienku) pomnóż obie macierze i wynik obejrzyj na obrazku (w nowym okienku)

zadanie 1. obliczanie wartości liczby e Funkcję e x można przedstawić w postaci szeregu: 1 2 3 i x x x x x e = 1+ + + + + + 1! 2! 3! i! Napisz funkcję, która oblicza sumę tego szeregu dla podanej wartości x: metodą nieefektywną obliczając każdy wyraz osobno i korzystając z zewnętrznej funkcji do obliczania silni lepszą metodą - obliczając każdy wyraz na podstawie poprzedniego Niech funkcja kończy obliczenia dla wyrazu, dla którego gdzie ε jest z góry zadaną dokładnością Oblicz e -5.5 z dokładnością 10-10 Porównaj wyniki z wynikami wbudowanej funkcji exp(x) Oblicz 1000 razy e -5.5 z dokładnością 10-10 i porównaj czas obliczeń nieefektywnych, efektywnych oraz wbudowanej funkcji exp Narysuj wykres błędu oszacowania różnicy między obu funkcjami function [ y ] = expszer ( x, eps ) i x < ε i!

zadanie 1. obliczanie wartości liczby 1 2 3 i x x x x x e = 1+ + + + + + 1! 2! 3! i!» exptest1 Obliczanie funkcji exp z szeregu -------------------------------- Podaj x: 1 Podaj dokładność obliczeń: 0.001 shortwynik = 2.7183 2.7183 longwynik = 2.718253968253968 2.718281828459046 longewynik = 2.718253968253968e+000 2.718281828459046e+000 longgwynik = 2.71825396825397 2.71828182845905

zadanie 1. obliczanie wartości liczby 1 2 3 i x x x x x e = 1+ + + + + + 1! 2! 3! i!» exptest2 Obliczanie funkcji exp z szeregu -------------------------------- Podaj x: -5.5 Podaj dokładność obliczeń: 0.0000000001 shortwynik = 0.0041 0.0041 longwynik = 0.004086771447736 0.004086771438464 longewynik = 4.086771447736385e-003 4.086771438464067e-003 longgwynik = 0.00408677144773638 0.00408677143846407

zadanie 1. obliczanie wartości liczby 1 2 3 i x x x x x e = 1+ + + + + + 1! 2! 3! i!» exptest4

zadanie 2. obliczanie wartości wielomianu - schemat Hornera Należy obliczyć wartość wielomianu dla pewnej wartości argumentu x = W n (z) można obliczyć wprost ze wzoru wtedy liczba działań wynosi: mnożeń i dodawań Jeśli wielomian przedstawimy w takiej postaci: to będziemy mogli wykorzystać schemat Hornera: n n 1 ( ) do wykonania którego potrzeba mnożeń i dodawań W x = a x + a x + + a x + a z n 0 1 n 1 n ((( 0 1 ) 3 ) 1 ) ( ) ( ) ( ) W x = a x + a x + a x + a + a x + a n x n n b 0 0 1 0 1 2 1 2 i i 1 i n = a b = b z + a b = b z + a b = b z + a ( ) W z = b n

zadanie 2. obliczanie wartości wielomianu - schemat Hornera n n 1 ( ) W x = a x + a x + + a x + a n 0 1 n 1 n ((( ) ) ) ( ) ( ) ( ) W x = a x + a x + a x + a + a x + a n 0 1 x 3 n 1 n b 0 0 1 0 1 2 1 2 i i 1 i n = a b = b z + a b = b z + a b = b z + a ( ) W z = b n a 0 a 1 a 2 a n-1 a n + + + + b 0 z b 1 z b n-2 z b n-1 z z b 0 =a 0 b 1 b 2 b n-1 b n b n =W n (z)

zadanie 2. obliczanie wartości wielomianu - schemat Hornera ((( 0 1 ) 3 ) 1 ) ( ) ( ) ( ) W x = a x + a x + a x + a + a x + a n x n n P b = a 0 0 b = b z + a 1 0 1 b = b z + a 2 1 2 b = b z + a i i 1 i n ( ) W z = b n NIE WE n, a 1,, a n,z b 0 :=a 0 i:=1 b i :=b i-1 z+a i i = n TAK i:=i+1 Napisz funkcję, która dla wielomianu stopnia n o podanych współczynnikach [ a 1, a 2, a 3,, a n ] oraz danej wartości x=z oblicza wartość wielomianu W n (z) W:=b n WY W function [ W ] = horner ( a, z ) K

zadanie 3. liczby pierwsze Liczba pierwsza to taka liczba naturalna, która nie dzieli się przez żadną inna liczbę oprócz siebie i jedności. Liczby złożone (nie będące pierwszymi) dają się przedstawić jako iloczyn liczb pierwszych. Liczby pierwsze wykorzystuje się w kryptografii Jednym z prostszych i chyba najpopularniejszym algorytmem generowania liczb pierwszych jest sito Erastotenesa eliminuje liczby podzielne przez jakąkolwiek liczbę oprócz badanej Algorytm zapisany kiedyś w pseudojęzyku (dla języka Pascal) zapisz jako funkcję w MATLABie Znajdź inne algorytmy generowania liczb pierwszych, ew. sprawdzania, czy dana liczba jest liczbą pierwszą

zadanie 3. liczby pierwsze Początek Czytaj(M); Pisz(2); i:=3; dzielnik:=2; Dopóki i<m wykonuj Początek WE P M WY 2 i:=3 dzielnik:=2 Powtarzaj Dopóki (i mod dzielnik=0) wykonuj Początek i:=i+1; dzielnik:=2 Koniec; dzielnik:=dzielnik+1 aż do dzielnik i div 2; Jeśli i<=m to Pisz(i); i:=i+1; dzielnik:=2 Koniec Koniec NIE TAK i M K NIE NIE dzielnik:=dzielnik+1 WY TAK i i < M dzielnik div 2 = 0 i:=i+1 dzielnik:=2 TAK i mod dzielnik = 0 NIE TAK i:=i+1 dzielnik:=2

zadanie 4. ułamki proste Ułamek właściwy można przedstawić jako sumę ułamków prostych, np. Licznik ułamka prostego jest równy 1. 5 1 1 1 = + + 11 3 9 99 Poniższy algorytm polega na tworzeniu kolejnych mianowników ułamków prostych T i przez poszukiwanie takich liczb i, dla których Licznik 1 0 Mianownik i > Pierwsza liczba i spełniająca tę nierówność zapamiętywana jest w tablicy T, po czym następuje modyfikacja wielkości Licznik i Mianownik. Proces jest kontynuowany dopóty, dopóki wartość Licznik jest różna od 0 Schemat działań zaprogramuj w postaci funkcji MATLABa, przyjmującej dwa parametry num i den licznik i mianownik pierwotnego ułamka właściwego, a zwracającej tablicę dens mianowników kolejnych ułamków prostych

zadanie 4. ułamki proste P WE Licznik, Mianownik j:=0 j:=j+1 i:=2 NIE 1/i > Licznik/Mianownik TAK i:=i+1 Licznik:=Licznik i-mianownik Mianownik:=Mianownik i T j :=i NIE Licznik = 0 TAK n:=1 WY T n TAK n = j NIE n:=n+1 K

zadanie 5. nwd Na podstawie poniższego schematu blokowego napisz funkcję w MATLABie znajdującą największy wspólny dzielnik dwóch liczb całkowitych wg algorytmu Euklidesa P WE m, n r:=m mod n FALSE r = 0 TRUE m:=n n:=r WY n K

zadanie 6. mnożenie wielomianów ( ) 0 1 j p p p 1 p j Dla danych dwóch wielomianów u x = b x + b x + + b x + + b stopnia p oraz iloczyn W ( x) = u ( x) v( x) jest wielomianem o współczynnikach obliczonych według wzoru: q q 1 q ( k j ) ( x) = c x + c x + + c x v + + c 0 1 k j n n 1 n k ( x ) = a 0 x + a 1 x + + a k x + a n W + ( p, k ) min a k = b jck j k = 0,1,, n j= max ( 0, k q) q stopnia q stopnia n = p+q Napisz funkcję w MATLABie, która mnoży wielomiany: - przyjmuje wektory współczynników wielomianów u i v - zwraca wektor współczynników wielomianu W

zadanie 8. fraktale Napisz program rysujący w MATLABie zbiory Julii i Mandelbrota O rysowaniu fraktali można poczytać tu: J. Kudrewicz. Fraktale i chaos. WNT, Warszawa 1993 Pomijając zawiłe wyprowadzenia matematyczne, możemy przyjąć następujące metody rysowania fraktali: ( ) pot jest przekształcenie P z = z + c, w którym z i c to liczby zespolone zaczynamy z punktu początkowego z 0 i iterujemy go tak długo, aż wyjdzie poza okrąg o promieniu r gran dla zbioru Mandelbrota zaczynamy od z 0 =0 i obserwujemy liczbę kroków, po których iterowany punkt wychodzi poza okrąg graniczny o promieniu r gran w zależności od parametru c współrzędne x i y wykresu to Re(c) i Im(c) - kolor punktu zależy od liczby kroków dla zbioru Julii przyjmujemy z kolei z góry parametr c, a obserwujemy liczbę kroków, po której punkt ucieka poza okrąg graniczny w zależności od punktu początkowego z 0 - współrzędne x i y wykresu to Re(z 0 ) i Im(z 0 ) - kolor punktu zależy od liczby kroków

zadanie 8. fraktale zestawy gotowych parametrów fraktali, na podstawie wspomnianej książki: case 1, jakizbior=['mandelbrot']; pot=2; c=0; rgran=2.3; ReMin=-2.0; ReMax=2.0; ImMin=-2.0; ImMax=2.0; maxiter=20; case 2, jakizbior=['julia']; pot=2; c=-i; rgran=2.3; ReMin=-1.8; ReMax=1.8; ImMin=-1.3; ImMax=1.3; maxiter=20; case 3, jakizbior=['mandelbrot']; pot=3; c=0; rgran=2; % fot. 15 ReMin= 0.100; ReMax=0.108; ImMin= 0.7865; ImMax=0.7925; maxiter=100; case 4, jakizbior=['julia']; pot=3; c=0.5+i*0.4756; rgran=2; % fot. 16 ReMin=-1.6; ReMax=1.6; ImMin=-1.2; ImMax=1.2; maxiter=200; case 5, jakizbior=['mandelbrot']; pot=3; c=0; rgran=2; % rys. 11.4 ReMin= 0.1250; ReMax=0.1310; ImMin= 0.7610; ImMax=0.7670; maxiter=200; case 6, jakizbior=['mandelbrot']; pot=3; c=0; rgran=2; ReMin= 0.1020; ReMax=0.1080; ImMin= 0.7865; ImMax=0.7925; maxiter=200; case 7, jakizbior=['mandelbrot']; pot=3; c=0; rgran=2; ReMin= 0.4987; ReMax=0.5005; ImMin= 0.4755; ImMax=0.4773; maxiter=200; case 8, jakizbior=['mandelbrot']; pot=3; c=0; rgran=2; ReMin= 0.4978; ReMax=0.5008; ImMin= 0.0810; ImMax=0.0840; maxiter=200; case 9, jakizbior=['julia']; pot=3; c=i*1.088; rgran=2; % rys. 11.5 ReMin=-1.5; ReMax=1.5; ImMin=-1.5; ImMax=1.5; maxiter=200; case 10, jakizbior=['julia']; pot=3; c=i*1.089; rgran=2; ReMin=-1.5; ReMax=1.5; ImMin=-1.5; ImMax=1.5; maxiter=250; case 11, jakizbior=['julia']; pot=3; c=0.4996+i*0.4776; rgran=2; ReMin=-1.5; ReMax=1.5; ImMin=-1.5; ImMax=1.5; maxiter=350;

zadanie 8. fraktale zestawy gotowych parametrów fraktali, na podstawie wspomnianej książki: case 12, jakizbior=['julia']; pot=3; c=0.4996+i*0.4775; rgran=2; ReMin=-1.5; ReMax=1.5; ImMin=-1.5; ImMax=1.5; maxiter=350; case 13, jakizbior=['julia']; pot=3; c=0.104945+i*0.788569; rgran=2; % rys. 11.6 ReMin=-1.5; ReMax=1.5; ImMin=-1.5; ImMax=1.5; maxiter= 70; case 14, jakizbior=['julia']; pot=3; c=0.49876+i*0.08273; rgran=2; ReMin=-1.5; ReMax=1.5; ImMin=-1.5; ImMax=1.5; maxiter=300; case 15, jakizbior=['julia']; pot=3; c=0.591+i*0.591; rgran=2; ReMin=-1.5; ReMax=1.5; ImMin=-1.5; ImMax=1.5; maxiter=100; case 16, jakizbior=['julia']; pot=3; c=0.2+i*0.751; rgran=2; ReMin=-1.5; ReMax=1.5; ImMin=-1.5; ImMax=1.5; maxiter=150; case 17, jakizbior=['julia']; pot=3; c=0.5+i*0.475; rgran=2; ReMin=-1.5; ReMax=1.5; ImMin=-1.5; ImMax=1.5; maxiter=180; case 18, jakizbior=['julia']; pot=3; c=0.02+i*0.7698; rgran=2; ReMin=-1.5; ReMax=1.5; ImMin=-1.5; ImMax=1.5; maxiter=400; case 19, jakizbior=['julia']; pot=2; c= 0; rgran=2; % rys. 10.7 ReMin=-1.75; ReMax=1.75; ImMin=-1.75; ImMax=1.75; maxiter=100; case 20, jakizbior=['julia']; pot=2; c=-0.5; rgran=2; ReMin=-1.75; ReMax=1.75; ImMin=-1.75; ImMax=1.75; maxiter=100; case 21, jakizbior=['julia']; pot=2; c=-0.124-i*0.565; rgran=2; ReMin=-1.75; ReMax=1.75; ImMin=-1.75; ImMax=1.75; maxiter=100; case 22, jakizbior=['julia']; pot=2; c=-1; rgran=2; ReMin=-1.75; ReMax=1.75; ImMin=-1.75; ImMax=1.75; maxiter=100;

zadanie 8. fraktale zestawy gotowych parametrów fraktali, na podstawie wspomnianej książki: case 23, jakizbior=['julia']; pot=2; c=-0.12256-i*0.74486; rgran=2; ReMin=-1.75; ReMax=1.75; ImMin=-1.75; ImMax=1.75; maxiter=100; case 24, jakizbior=['julia']; pot=2; c= 0.404-i*0.38; rgran=2; ReMin=-1.75; ReMax=1.75; ImMin=-1.75; ImMax=1.75; maxiter=100; case 25, jakizbior=['julia']; pot=2; c=-1.45; rgran=2; ReMin=-1.75; ReMax=1.75; ImMin=-1.75; ImMax=1.75; maxiter=100; case 26, jakizbior=['julia']; pot=2; c=-i; rgran=2; ReMin=-1.75; ReMax=1.75; ImMin=-1.75; ImMax=1.75; maxiter=100; case 27, jakizbior=['julia']; pot=2; c= 0.412+i*0.134; rgran=2; ReMin=-1.75; ReMax=1.75; ImMin=-1.75; ImMax=1.75; maxiter=100; case 28, jakizbior=['julia']; pot=2; c= 0.35; rgran=2; ReMin=-1.75; ReMax=1.75; ImMin=-1.75; ImMax=1.75; maxiter=100; case 29, jakizbior=['julia']; pot=2; c= i*0.95; rgran=2; ReMin=-1.75; ReMax=1.75; ImMin=-1.75; ImMax=1.75; maxiter=100; case 30, jakizbior=['julia']; pot=2; c=-0.11-i*0.979; rgran=2; ReMin=-1.75; ReMax=1.75; ImMin=-1.75; ImMax=1.75; maxiter=100; case 31, jakizbior=['julia']; pot=2; c=-0.84+i*0.19; rgran=2; % rys. 10.6 ReMin=-1.75; ReMax=1.75; ImMin=-1.75; ImMax=1.75; maxiter=100; case 32, jakizbior=['julia']; pot=2; c=-0.12256117-i*0.74486177; rgran=2; % rys. 10.5 ReMin=-1.75; ReMax=1.75; ImMin=-1.75; ImMax=1.75; maxiter=100; % rys. 10.4 case 33, jakizbior=['julia']; pot=2; c= 0.36+i*0.6; rgran=2; ReMin=-1.75; ReMax=1.75; ImMin=-1.75; ImMax=1.75; maxiter=100;

zadanie 8. fraktale - przykłady

zadanie 8. fraktale - przykłady

zadanie 8. fraktale - przykłady

zadanie 8. fraktale - przykłady

zadanie 8. fraktale - przykłady