SPIS TREŚCI: Część opisowa 1. Wstęp... 3 1.1. Przedmiot opracowania... 3 1.2. Podstawy opracowania... 3 1.2.1. Formalne podstawy opracowania... 3 1.2.2. Techniczne podstawy opracowania.... 3 2. Charakterystyka rozwiązania projektowego wiadukt drogowy... 4 2.1. Podstawowe parametry obiektu... 4 2.2. Projektowany przekrój poprzeczny na obiekcie... 4 2.3. Usytuowanie, trasa i niweleta w obrębie obiektu... 4 2.4. Warunki geotechniczne i sposób posadowienia obiektu... 4 3. Rozwiązania konstrukcyjne wiadukt drogowy... 5 3.1. Konstrukcja nośna... 5 3.2. Przyczółki... 5 3.3. Elementy wyposaŝenia obiektu... 6 3.3.1. Izolacja płyty pomostowej... 6 3.3.2. Nawierzchnie na obiekcie... 6 3.3.3. Zabezpieczenie antykorozyjne powierzchni betonowych... 6 3.3.4. Zabudowy chodnikowe i gzymsy... 6 3.3.5. Urządzenia bezpieczeństwa ruchu... 7 3.3.6. Płyty przejściowe... 7 3.3.7. Odwodnienie... 7 3.3.8. ŁoŜyska... 7 3.3.9. Dylatacje... 8 3.3.10. Znaki pomiarowe... 8 3.3.11. Zasypki przyobiektowe... 8 3.3.12. Schody skarpowe... 9 3.3.13. Skarpy nasypów... 9 3.3.14. Proponowana kolorystyka obiektu... 9 3.3.15. Zastosowane materiały... 9 4. Wyciąg z obliczeń statyczno wytrzymałościowych... 10 4.1. ZałoŜenia ogólne... 10 4.2. Dobór spręŝenia... 10 4.3. Wykorzystywane programy... 10 4.4. ObciąŜenia... 11 5. Podstawowe informacje o sposobie wznoszenia obiektu... 11 5.1. Metody realizacji... 11 5.1.1. Urządzenia obce... 11 5.1.2. Wykopy fundamentowe... 11 5.1.3. Wykonanie ustroju nośnego... 11 5.1.4. MontaŜ elementów wyposaŝenia... 12 5.1.5. Bezpieczeństwo i higiena pracy w trakcie wykonywania robót... 12 6. Uwagi i zalecenia końcowe... 13-1-
Część rysunkowa Nr rysunku WD_27_01 WD_27_02 WD_27_03 WD_27_04 WD_27_05 WD_27_06 WD_27_07 WD_27_08 WD_27_09 WD_27_10 WD_27_10A WD_27_11 WD_27_11A WD_27_12 WD_27_13 WD_27_14 WD_27_15 WD_27_16 WD_27_17 WD_27_18 WD_27_19 WD_27_20 WD_27_21 WD_27_22 WD_27_23 WD_27_24 WD_27_25 WD_27_26 WD_27_27 Nazwa rysunku Sytuacja Rysunek zestawczy - rzut z góry Rysunek zestawczy - przekrój podłuŝny Rysunek zestawczy - przekroje poprzeczne Rysunek zestawczy - przekroje poprzeczne Rysunek szalunkowy przyczółka A Rysunek szalunkowy przyczółka A Rysunek szalunkowy filar B Rysunek zbrojeniowy - pal Rysunek zbrojeniowy - Korpus przyczółka A Rysunek zbrojeniowy - Ława fundamentowa przyczółka A Rysunek zbrojeniowy - Ława fundamentowa przyczółka A Rysunek zbrojeniowy - Ława fundamentowa przyczółka C Rysunek zbrojeniowy - Skrzydło S1 Rysunek zbrojeniowy - Skrzydło S2 Rysunek zbrojeniowy - Skrzydło S3 Rysunek zbrojeniowy - Skrzydło S4 Rysunek zbrojeniowy - filar B Rys szalunkowy ustroju nośnego Rysunek zbrojeniowy ustroju nośnego Rysunek kabli spręŝających Rysunek zbrojeniowy poprzecznic Rysunek zbrojeniowy - kapy chodnikowe Rysunek zbrojeniowy - płyty przejściowe Rysunek warsztatowy balustrady Rysunek barier ochronnych Schemat odwodnienia obiektu Schody skarpowe Belka podwalinowa -2-
1. Wstęp Projekt Wykonawczy: BranŜa Mostowa 1.1. Przedmiot opracowania Przedmiotem opracowania jest projekt wykonawczy wiaduktu drogowego WD-27 w km 176+618 DK 50 realizowanego w ramach zadania: Rozbudowa DK nr 79 na odcinku od skrzyŝowania z ul. Energetyczną w Piasecznie do skrzyŝowania z DK nr 50 wraz z budową obwodnicy Góry Kalwarii. 1.2. Podstawy opracowania 1.2.1. Formalne podstawy opracowania Formalną podstawę opracowania projektu stanowi umowa nr 183/2009 z dnia 09.10.2009r. zawarta pomiędzy Generalną Dyrekcją Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w Warszawie, 03-808 Warszawa, ul. Mińska 25, a biurem Arcadis Sp. z o.o., 02-670 Warszawa, ul. Puławska 182. 1.2.2. Techniczne podstawy opracowania. Techniczną podstawę opracowania stanowi: [1] Mapa sytuacyjno wysokościowa oraz ewidencyjna w skali 1:500 [2] Wyniki badań geotechnicznych podłoŝa opracowanych przez firmę GEOTECH [3] Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 03.07.2003r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego (Dz.U. z dnia 10.07.2003r.) [4] Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999r, w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie. (Dz. U. nr 43 z dnia 14 maja 1999); [5] Obowiązującego Rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 30.05.2000r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać drogowe obiekty inŝynierskie i ich usytuowanie, [6] PN-85/S - 10030 Obiekty mostowe. ObciąŜenia, [7] PN-91/S - 10042 Obiekty mostowe. Konstrukcje betonowe, Ŝelbetowe, i spręŝone. Projektowanie, [8] PN-81/B - 03020 Grunty budowlane. Posadowienie bezpośrednie budowli. Obliczenia statyczne i projektowanie, [9] PN-82/B - 02482 Fundamenty budowlane. Nośność pali i fundamentów palowych, [10] PN-83/B - 03010 Ściany oporowe. Obliczenia statyczne projektowanie, [11] Projekt branŝy drogowej -3-
2. Charakterystyka rozwiązania projektowego wiadukt drogowy 2.1. Podstawowe parametry obiektu rozpiętość teoretyczna w osiach podpór 50,0m długość całkowita 68,78m szerokość całkowita 10,32m klasa obciąŝenia A wg. PN 85/S 10030 wysokość konstrukcyjna dźwigara ustroju nośnego 1,25m/1,5m 2.2. Projektowany przekrój poprzeczny na obiekcie Szerokości uŝytkowe konstrukcji: pas ruchu 3,0m opaska na jezdni 1,0m chodnik dla pieszych 1,5m Całkowita szerokość obiektu wynosi 10,32 m Spadki poprzeczne jezdni wynoszą 2% Spadki porzeczne na zabudowach chodnikowych wynoszą 3% na chodniku dla pieszych i 4% na pozostałych zabudowach. 2.3. Usytuowanie, trasa i niweleta w obrębie obiektu Przedmiotowy obiekt usytuowano w km 176+618,54 DK nr 50 w ciągu ulicy Walewickiej. Projektowany kąt skrzyŝowania wiaduktu z osią przeszkody to 84,4 0. Niweleta na obiekcie przebiega w łuku pionowym R=1112m. Obiekt WD-27 przeprowadza ruch nad droga krajową DK-50 w kierunkach Góra Kalwaria Aleksandrów. 2.4. Warunki geotechniczne i sposób posadowienia obiektu Na podstawie przeprowadzonych badań ustalone zostały warunki posadowienia i przedstawione w opracowaniu [2]. Górne warstwy podłoŝa o miąŝszości 1,0 4,0m reprezentowane są przez piaski drobne (IIa, IIb) w stanie luźnym (I D =0,2). W obszarze omawianej warstwy na głębokości 2,8m poniŝej poziomu terenu występuje zwierciadło wody gruntowej. PoniŜej zalegają grunty spoiste w przewaŝającej części zbudowane z glin pylastych (Ib), iłów pylastych (III), glin piaszczystych przewarstwionych pyłem pylastym. Grunty te zalegają w stanie plastycznym i twardoplastycznym (I L =0,1 04) do głębokości 8m. Kolejną warstwę gruntów zalegających do głębokości 16 18m stanowią piaski gliniaste i gliny piaszczyste z domieszką Ŝwiru (Ic,Id) w stanie twardoplastycznym (I L =0,05 0,1). -4-
NajniŜsza rozpoznana warstwa gruntowa to piaski drobne (IIc), zalegające do 20m poniŝej poziomu terenu w stanie średnio zagęszczonym (I D = 0,66). WyŜej opisane warunki geotechniczne nie pozwalają na posadowienie bezpośrednie projektowanego obiektu. Zadecydowano o posadowieniu pośrednim na palach wielkośrednicowych. 3. Rozwiązania konstrukcyjne wiadukt drogowy 3.1. Konstrukcja nośna Schematem statycznym projektowanego obiektu jest dwuprzęsłowa belka o rozpiętości w świetle podpór skrajnych 50,0m (25,0+25,0m). Ustrój nośny wiaduktu zaprojektowano jako spręŝoną konstrukcję płytowo-belkową. Dźwigary główne o wysokości 1,25m i szerokości 1,4m w rozstawie 4,82m. Rozpiętość płyty pomostowej wynosi 3,02m w świetle dźwigarów głównych a jej grubość 0,24m. W zamocowaniu płyty pomostowej wykształcono pogrubienie zwiększając jej wysokość konstrukcyjną do 0,35m. Obustronne wsporniki posiadają wysięg 1,5m i zmienną grubość od 0,3m w zamocowaniu do 0,18m na krawędzi. W osi podparcia dźwigarów głównych na podporach skrajnych i podporze środkowej wykształcono poprzecznice podporowe stęŝające poprzecznie dźwigary główne. Poprzecznice mają wymiary (b x h): nad podporami skrajnymi 0,8m x 1,0m, nad podporą środkową 0,8m x 1,25m. Dźwigary główne spręŝono kablami składającymi się z dziewiętnastu splotów o nośności charakterystycznej splotu 1860MPa po 6 kabli w jednej belce. Konstrukcję nośną obiektu projektuje się z betonu C35/45 zbrojonego stalą AIIIN. 3.2. Przyczółki Podpory skrajne zaprojektowano w postaci masywnych przyczółków usytuowanych równolegle do osi przeszkody. Korpus przyczółka o grubości dla podpory w osi A 1,2m dla podpory w osi C 1,2m zamocowany jest w stopie fundamentowej o grubości 1,3m. Stopa fundamentowa stanowi oczep pali wielkośrednicowych i konstrukcję wsporczą dla skrzydeł. Podporę środkową stanowi filar tarczowy o grubości 0,8m i szerokości 6,5m, wysokość filara h=5,65m. Podpory skrajne oparto na 8 palach φ1500mm l=15m a podporę środkową na 6 palach φ1500mm l=15m. W przypadku podpór skrajnych pierwszy rząd pali odchylono od pionu o 8 0. Podstawę pali zagłębiono do warstwy piasków gliniastych z domieszką Ŝwiru, gliny piaszczystej z domieszką Ŝwiru warstwa Id. -5-
Z uwagi na duŝą wysokość skarp na przyczółku w osi C determinującą wykształcenie długich skrzydeł zdecydowano się na zaprojektowanie skarp stoŝków w pochyleniu 1:1. Pochylenie skarp równoległych do osi jezdni utrzymano na poziomie 1:1,5. Przyczółki zaprojektowano z betonu klasyc30/37 zbrojonego stalą AIIIN. 3.3. Elementy wyposaŝenia obiektu 3.3.1. Izolacja płyty pomostowej Górną powierzchnię płyty pomostowej naleŝy zabezpieczyć izolacją z papy termozgrzewalnej o grubości minimum 5mm. Pod zabudowami chodnikowymi naleŝy ułoŝyć podwójną warstwę izolacji. 3.3.2. Nawierzchnie na obiekcie Nawierzchnię jezdni na obiekcie zaprojektowano jako bitumiczną, dwuwarstwową, składającą się z: warstwy ścieralnej o grubości 40 mm z mieszanki SMA warstwy wiąŝącej o grubości 55 mm asfalt twardolany Nawierzchnie chodników wykonuje się z preparatów epoksydowopoliuretanowych, z posypką mineralną, odpornych na ścieranie i stanowiących jednocześnie izolację górnych powierzchni betonu chodników. 3.3.3. Zabezpieczenie antykorozyjne powierzchni betonowych Powierzchnie betonowe stykające się z gruntem naleŝy zabezpieczyć tzw. izolacją cienką (2xR+1xP), wykonywaną na zimno. Powierzchnie betonowe mające kontakt z powietrzem naleŝy zabezpieczyć powłokami akrylowymi: - powierzchnia ustroju nośnego (kablobeton) - powłoka bez zdolności pokrywania zarysowań - powierzchnia betonu podpór - z minimalną zdolnością do pokrywania zarysowań - powierzchnia gzymsów - powłoka z podwyŝszoną zdolności do pokrywania zarysowań 3.3.4. Zabudowy chodnikowe i gzymsy Zabudowy będą betonowane na styk do krawęŝnika kamiennego, wyniesionego 14 cm nad poziom nawierzchni. KrawęŜnik naleŝy ustawić na warstwie zaprawy bezskurczowej, wykonanej na izolacji płyty. Na krawędziach obiektu zaprojektowano Ŝelbetowe monolityczne zabudowy chodnikowe z gzymsami o grubości 0,35m z betonu C35/45 zbrojonego stalą AIII-N. -6-
3.3.5. Urządzenia bezpieczeństwa ruchu Zabezpieczenie ruchu na obiekcie stanowi bariero-poręcz stalowa SP-06, bariero-poręcz typ sztywny oraz balustrada o wysokości 1,1m. Przed i za obiektem projektuje się barierę energochłonną SP-06 wbijaną w grunt. 3.3.6. Płyty przejściowe Zaprojektowano monolityczne, Ŝelbetowe płyty przejściowe, oparte swym końcem na wspornikach z tyłu korpusu przyczółka. Grubość płyt wynosi 35cm, ich długość 5,5m przyczółek A, 7,0m przyczółek C. Płyty naleŝy zabezpieczyć od góry izolacją z papy termozgrzewalnej. NA wykonanej izolacji naleŝy wykonać warstwę ochronną z piasku oraz ułoŝyć warstwę wyrównawczą z betonu C16/20. Na końcach płyt zastosowano odwodnienie, w postaci perforowanej rury, w otulinie geowłókniny. Zebrana woda zostanie odprowadzona poza nasyp i rozsączona na skarpie z zastosowaniem umocnienia wylotu w postaci betonowych elementów prefabrykowanych. 3.3.7. Odwodnienie Odprowadzenie wód z obiektu zapewniają 2% spadki poprzeczne jezdni i system wpustów usytuowanych w linii krawęŝnika w kierunku na Aleksandrów i w jezdni w kierunku na Górę Kalwarię. Dodatkowo z uwagi na pochylenie niwelety <1% na przęśle B-C w linii odwodnienia zaprojektowano granitowy ściek przykrawęŝnikowy oraz ułoŝony obok dren wraz z sączkami zabudowanymi w płycie pomostu i włączonymi do kolektora zbiorczego. Ściek przykrawęŝnikowy naleŝy wykonać zgodnie z KDM karta ODW 14. Woda z wpustów odprowadzana jest kolektorem HDPE φ200 do studni zlokalizowanych za obiektem. W miejscu przeprowadzenia kolektora przez ściankę zapleczną i nasyp naleŝy zastosować rurę osłonową φ250mm jako zabezpieczenia kolektora przed uszkodzeniem mechanicznym. 3.3.8. ŁoŜyska ŁoŜyska ustawione będą na ciosach. Wysokość ciosów naleŝy dopasować do zastosowanego typu łoŝyska. Układ łoŝysk na obiekcie zapewnia pełną swobodę odkształceń na długości i szerokości wiaduktu. W projekcie wykonawczym zamieszczono pełną informację na tematu nośności łoŝysk, przemieszczeń oraz kąta obrotu. Przewidziano zastosowanie łoŝysk garnkowych. Nośności łoŝysk podano w projekcie wykonawczym w części rysunkowej. ZałoŜono następujący układ łoŝysk: przyczółek A: łoŝysko stałe 1 szt. -7-
łoŝysko dowolnie przesuwne 1 szt. filar B: łoŝysko jednokierunkowo przesuwne 1 szt. łoŝysko dowolnie przesuwne 1 szt. przyczółek C: łoŝysko dowolnie przesuwne 1 szt. łoŝysko jednokierunkowo przesuwne 1 szt. 3.3.9. Dylatacje Na styku wiaduktu z nasypem drogowym, projektuje się dylatacje wkładkowe o przesuwie +/- 40mm. Urządzenie dylatacyjne obejmuje całą szerokość jezdni wraz z krawęŝnikami. Dylatacja jest wyprowadzona na wierzch zabudowy chodnikowej. Na wysokości gzymsu (elewacja) szczelina dylatacyjna będzie osłonięta przykrywą będącą elementem systemu. 3.3.10. Znaki pomiarowe Zgodnie z 298 Rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 30 maja 2000 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogowe obiekty inŝynierskie i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 63, poz. 735) przewidziano znaki pomiarowe, słuŝące ocenie prawidłowej pracy obiektu inŝynierskiego. Na kaŝdym z przyczółków naleŝy wykonać po 4 znaki wysokościowe. Dwa z nich zostaną umieszczone na czołowej ścianie trzonu, kolejne dwa na ścianach bocznych. Znaki będą umieszczone 0,5 m od poziomu gruntu i kaŝdej krawędzi podpory. Na podporach pośrednich, na kaŝdym filarze, przewiduje się po 2 znaki. Na pomoście, w połowie wysokości gzymsu, przewidziano dwa znaki w osiach podpór po jednym na stronę, nad kaŝdą podporą. Przewiduje się ponadto lokalizację jednego stałego znaku wysokościowego w terenie, powiązanego z osnową niwelacji państwowej, znajdującego się w bliskim sąsiedztwie obiektu przy podporze skrajnej. Łącznie na obiekcie umieszczonych zostanie 22 znaków pomiarowych oraz jeden stały znak w terenie przy obiekcie. Punkty pomiarowe i ich cechy powinny być odnotowane w ksiąŝce obiektu mostowego. 3.3.11. Zasypki przyobiektowe Nasypy w rejonie przyczółków, w zakresie podanym na rysunkach, naleŝy wykonać gruntem przepuszczalnym (piasek średni lub gruby), o co najmniej następujących parametrach: -8-
gęstość objętościowa γ 19,0 kn/m3 kąt tarcia wewnętrznego φ 32 wskaźnik zagęszczenia ls 1,00 3.3.12. Schody skarpowe Dla zapewnienia dostępu do utrzymania obiektu zaprojektowano schody skarpowe przy kaŝdej z podpór skrajnych. Stopnie schodów projektuje się jako prefabrykowane betonowe o szerokości 0,8m ułoŝone na podsypce piaskowej, z jednostronną balustradą rurową o wysokości h=1,1m, umieszczoną po prawej stronie osoby schodzącej. Schody naleŝy wykonać zgodnie z KDM karta SCHO-1, SCHO-2. 3.3.13. Skarpy nasypów Skarpy stoŝków są ukształtowane w nachyleniu 1:1,5 i 1:1. W rejonie przyczółków naleŝy je umocnić brukiem kamiennym na betonie. 3.3.14. Proponowana kolorystyka obiektu PROPONOWANA KOLORYSTYKA WIADUKTU Nazwa elementu Kolor Nr koloru [wg. RAL] Gzyms czerwony RAL 3024 Powierzchnie betonowe - podpory jasno szary RAL 7047 Powierzchnie betonowe - ustroju nośnego jasno szary RAL 7047 Kolorystykę obiektu naleŝy uzgodnić z Inwestorem. 3.3.15. Zastosowane materiały Beton konstrukcyjny: Element konstrukcyjny Klasa betonu wg PN-91/S-10042 Klasa wytrzymałości wg PN-EN 201-1 Klasa ekspozycji wg PN-EN 206-1 Ustrój nośny B 35 C30/37 XC4 + XD3 + XF4 Podpory obiektu B 35 C30/37 XC4 + XD3 + XF4 Zabudowy chodnikowe B 45 C35/45 XC4 + XD3 + XF4 Płyty przejściowe B 35 C30/37 XC4 + XD3 + XF4 Stal zbrojeniowa miękka: klasy AIIIN. Stal spręŝająca: 19L0,6 1860 MPa -9-
4. Wyciąg z obliczeń statyczno wytrzymałościowych Projekt Wykonawczy: BranŜa Mostowa 4.1. ZałoŜenia ogólne Obliczenia przeprowadzono zgodnie z następującymi normami: PN 85/S 10030 Obiekty mostowe. ObciąŜenia, PN 91/S 10042 Obiekty mostowe. Konstrukcje betonowe, Ŝelbetowe, spręŝone. Projektowanie, PN-81/B-03020 Grunty budowlane. Posadowienie bezpośrednie budowli. Obliczenia statyczne i projektowanie. Do obliczeń statycznych ustroju nośnego przyjęto przestrzenny model rusztu z zastosowaniem sztywności odpowiadających rzeczywistym parametrom przekrojów. W przekrojach miarodajnych odczytano wartości sił charakterystycznych, wykonano obwiednię charakterystyczną i obliczeniową sił wewnętrznych oraz dobrano poziom spręŝenia oraz zbrojenie miękkie. 4.2. Dobór spręŝenia SpręŜenie kaŝdego z dźwigarów przyjęto w postaci sześciu kabli 19x0,6. Nośność charakterystyczna kabla wynosi P vk = 5301 kn. Siłę naciągu jednego kabla przyjęto 0,7 x P vk = 3,71MN. Całkowita siła w dźwigarze (bez strat) wynosi P 0 = 6 x 3,71 = 22,26 MN. Uwzględniono w obliczeniach trwałej siły spręŝającej straty doraźne i reologiczne. NapręŜenia w konstrukcji wyznaczono dla trzech stanów jej pracy tj: STAN 0 stan bezuŝytkowy, obciąŝenie g STAN 1 obciąŝenie g + g STAN 2 obciąŝenie g + Dg + qt + K + t +os. Wartości napręŝeń muszą spełniać następujące warunki: minimalne charakterystyczne napręŝenia rozciągające nie mogą przekraczać wartości R btk0,05 = -2,3 MPa, maksymalne obliczeniowe napręŝenia ściskające nie mogą przekraczać wartości R b1 = 26,0 MPa w stanach uŝytkowych oraz R b2 = 28,8 MPa w czasie budowy. Dodatkowo sprawdzono poziom globalnych współczynników bezpieczeństwa dla momentów rysujących oraz niszczących w wybranych przekrojach miarodajnych. 4.3. Wykorzystywane programy Obliczenia statyczne i wytrzymałościowe prowadzono wykorzystując następujące programy komputerowe: Robot Millennium v.19, AutoCAD LT 2008, -10-
Arkusz kalkulacyjny Excel. 4.4. ObciąŜenia Do konstrukcji nośnej oraz podpór przyłoŝono następujące schematy obciąŝeń: obciąŝenie cięŝarem własnym konstrukcji, obciąŝenie cięŝarem balastu, obciąŝenie uŝytkowe tłum pieszych na chodnikach dla obsługi, obciąŝenie uŝytkowe tabor samochodowy, klasa A, obciąŝenie uŝytkowe pojazd K, klasa A, obciąŝenie temperaturą, parcie naziomu, odpór naziomu, obciąŝenie naziomu obciąŝeniem ruchomym, obciąŝenie siłami hamowania na przęśle i naziomie, opory łoŝysk, obciąŝenie pojazdem STANAG 150 (pomost). 5. Podstawowe informacje o sposobie wznoszenia obiektu 5.1. Metody realizacji 5.1.1. Urządzenia obce Przed przystąpieniem do robót związanych z budową wiaduktu, Wykonawca robót zobowiązany jest do wykonania przełoŝenia kolidujących elementów infrastruktury technicznej oraz wykonania zabezpieczeń w rejonie obiektu, zgodnie z dokumentacją wykonawczą, dotyczącą poszczególnych branŝ. 5.1.2. Wykopy fundamentowe Z uwagi na wysoki stan wód gruntowych wykopy pod fundamenty naleŝy wykonać jako umocnione. W związku z występowaniem wód gruntowych w poziomie posadowienia naleŝy przewidzieć pompowanie wody podczas wykonywania wykopu. Wykopy naleŝy zabezpieczyć przed napływem powierzchniowych wód opadowych. 5.1.3. Wykonanie ustroju nośnego Przewiduje się wykonanie ustroju nośnego konstrukcji w technologii betonowania na mokro z wykorzystaniem deskowań inwentaryzowanych i rusztowań stacjonarnych. Wykonawca zobowiązany jest do opracowania projektu rusztowań, szalunków, -11-
technologii betonowania i spręŝenia ustroju nośnego i uzgodnienia ich z Projektantem obiektu i Inspektorem Nadzoru. 5.1.4. MontaŜ elementów wyposaŝenia MontaŜ łoŝysk Wyprzedzenie łoŝysk ustalono przy załoŝeniu temperatury zwarcia (montaŝu) równej 10 o C. W przypadku montaŝu łoŝysk w innej temperaturze naleŝy odpowiednio skorygować ustawienia wstępne. MontaŜ dylatacji Przed przystąpieniem do wykonania dylatacji naleŝy sporządzić rysunki warsztatowe, których oprócz elementów konstrukcyjnych naleŝy w nawiązaniu do wybranego typu dylatacji, opracować sposób odwodnienia pomostu wzdłuŝ dylatacji oraz połączenia go z odwodnieniem pomostu (kolektorem odwadniającym). Przesuwy dylatacji ustalono przy załoŝeniu temperatury zwarcia równej 10 o C. W przypadku montaŝu dylatacji w innej temperaturze naleŝy odpowiednio skorygować ustawienia wstępne. MontaŜ elementów odwodnienia Wykonawca robót zobowiązany jest do opracowania szczegółowego projektu warsztatowego odwodnienia wiaduktu. MontaŜ elementów odwodnienia powinien być przeprowadzony przez wyspecjalizowaną firmę. 5.1.5. Bezpieczeństwo i higiena pracy w trakcie wykonywania robót Roboty przy budowie mostu będą trwały przez okres dłuŝszy niŝ 30 dni, przy zatrudnieniu przekraczającym 20 pracowników. Zgodnie z zapisami ustawy Prawo Budowlane Wykonawca robót zobowiązany jest do opracowania Planu Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia na okres wykonywania robót budowlanych. Wszystkie niezbędne dane wyjściowe, zwane dalej wytycznymi BIOZ, zostały zawarte w projekcie budowlanym - Informacja dotycząca bezpieczeństwa i ochrony zdrowia. Przy prowadzeniu robót zgodnie z zasadami BHP nie powinny wystąpić sytuacje niebezpieczne. Pracownicy wykonujący prace budowlane powinni być odpowiednio przeszkoleni a roboty powinny być prowadzone pod nadzorem. Miejsce prowadzenia robót powinno być odpowiednio oznakowane zgodnie z odrębnymi przepisami. -12-
6. Uwagi i zalecenia końcowe Projekt Wykonawczy: BranŜa Mostowa Trasy uzbrojenia naleŝy traktować jako orientacyjne. Roboty w ich pobliŝu prowadzić ręcznie wyłącznie pod nadzorem słuŝb technicznych właściciela urządzenia. Wszystkie materiały uŝyte do wykonania inwestycji muszą posiadać niezbędne atesty (aprobaty) i dopuszczenia do stosowania w budownictwie. Roboty ujęte w niniejszym projekcie przewiduje się wykonać zgodnie ze Szczegółowymi Specyfikacjami Technicznymi: - dla robót mostowych. Przestrzegać wszystkich branŝowych przepisów BHP. Obsługa geodezyjna leŝy w całości po stronie Wykonawcy. Wyznaczenie w terenie, pomiar kontrolny i powykonawczy zlecić uprawnionym jednostkom słuŝby geodezyjnej. Po zakończeniu prac całość wykonanych elementów naleŝy nanieść na mapy państwowego zasobu geodezyjnego. Wszelkie zmiany w stosunku do niniejszej dokumentacji uzgadniać z Projektantem w formie pisemnej pod rygorem niewaŝności. Projekt podlega ochronie z tytułu praw autorskich Dz. U. RP Nr 24 z dnia 23.02.1994 ustawa nr 83 z dnia 04.02.19 Sporządził: mgr inŝ. Lech Marcisz Katowice, kwiecień 2010-13-
-14- Projekt Wykonawczy: BranŜa Mostowa