RAPORT KOŃCOWY Z BADANIA dotyczącego dodatkowych czynników współistniejących z nadciśnieniem tętniczym mających wpływ na wybór nebiwololu w leczeniu polskiej populacji pacjentów z NT W przypadku jakiegokolwiek prezentowania, udostępniania, bądź rozpowszechniania raportu bądź jego części firma VALEANT Pharmaceuticals International jest zobowiązana do podawania firmy Quality Audit House jako autora raportów. Firma Quality Audit House zobowiązuje się do niewykorzystywania wyników programu bez wcześniejszej zgody firmy VALEANT Pharmaceuticals International.
Przebieg badania Analiza wyników Podsumowanie Cele badania Głównym celem badania było określenie wpływu czynników współistniejących z nadciśnieniem tętniczym na wybór nebiwololu w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Szczegółowe cele badawcze opierały się na ustaleniu: oceny ryzyka sercowo-naczyniowego na podstawie skali SCORE oraz czynników ryzyka sercowo-naczyniowego; chorób współistniejących z nadciśnieniem tętniczym u badanych; czynników występujących u pacjentów, które zadecydowały o wyborze nebiwololu w leczeniu; ścieżek leczenia farmakologicznego. 2
Przebieg badania Analiza wyników Podsumowanie Czas i zakres trwania badania CZAS TRWANIA ZAKRES Badanie zrealizowano na terenie całej Polski od kwietnia do lipca 2013 roku. W badaniu wzięło udział 4 340 pacjentów oraz 387 lekarzy-badaczy. 3
Przebieg badania Analiza wyników Podsumowanie Etapy realizacji badania 1) Dobór uczestników badania w badaniu uczestniczyli pacjenci z nadciśnieniem tętniczym, u których lekarz ze względu na dodatkowe czynniki współistniejące, podjął niezależną decyzję o rozpoczęciu terapii nebiwololem. Wszyscy badani wyrazili werbalną zgodę na udział w projekcie badawczym. 2) Przeprowadzenie przez lekarza wywiadu kwestionariuszowego z pacjentem na podstawie obserwacji i rozmowy z pacjentem, lekarz wypełniał kwestionariusz wywiadu. Fakt wzięcia udziału w badaniu nie nakładał na badacza żadnych ograniczeń w zakresie należytego i profesjonalnego wykonywania przez badacza zawodu lekarza, zgodnie z przepisami powszechnie obowiązującego prawa, zasadami etyki zawodowej oraz wskazaniami aktualnej wiedzy medycznej, a w szczególności w żaden sposób nie ograniczał dowolności badacza w wyborze konkretnej terapii lub produktu leczniczego dla jego pacjentów. Fakt wypełnienia kwestionariusza badania nie mógł mieć wpływu na wybór zastosowanej terapii. 4
Przebieg badania Analiza wyników Podsumowanie Uczestnicy badania W badaniu mogli wziąć udział lekarze posiadający prawo wykonywania zawodu Lekarze lekarza, którzy uzyskali wpis do rejestru prowadzonego przez właściwą okręgową radę lekarską i nie zostali zawieszeni w prawie wykonywania zawodu lekarza albo ograniczeni w wykonywaniu określonych czynności medycznych. Do badania lekarz zapraszał pacjentów ze zdiagnozowanym nadciśnieniem tętniczym. Pacjenci U pacjentów nie stwierdzono żadnych przeciwskazań do stosowania nebiwololu. Wszyscy uczestnicy badania wyrazili werbalną zgodę na udział w przedsięwzięciu badawczym. 5
Przebieg badania Metodologia badania Analiza wyników Podsumowanie Technika badawcza wywiad kwestionariuszowy W celu przeprowadzenia badania zastosowano wystandaryzowaną technikę badawczą w postaci wywiadu kwestionariuszowego. Narzędziem służącym do realizacji badania był kwestionariusz wywiadu. Wywiad kwestionariuszowy 6
Przebieg badania Metodologia badania Analiza wyników Podsumowanie Kwestionariusz wywiadu wystandaryzowane narzędzie badawcze Standaryzacja polega na wypełnieniu przez wszystkich lekarzy - badaczy wspólnie z pacjentami, tego samego kwestionariusza. Jedną z jej głównych zalet jest możliwość liczenia zjawisk wynikających ze zgromadzonych danych. Kwestionariusz wywiadu 7
Raport końcowy Raport wykonany na podstawie przesłanego do firmy Quality Audit House Sp. z o.o. raportu zbiorczego, który jednocześnie był potwierdzeniem przeprowadzenia badania z pacjentami przez lekarza - badacza. Dane z raportu zostały przedstawione w formie zbiorczej. Wszystkie tabele i wykresy procentowane są do wszystkich ważnych przypadków. 8
Płeć 55,2% 60,0% 44,8% 50,0% 40,0% 30,0% 20,0% 10,0% 0,0% Kobieta Mężczyzna W badaniu dotyczącym czynników współistniejących z nadciśnieniem tętniczym mających wpływ na wybór w terapii nebiwololu wzięło udział więcej mężczyzn (55,2%). DANE PACJENTA 9
Wiek 0,0% 5,0% 10,0% 15,0% 20,0% 25,0% 30,0% 35 lat 36-45 lat 46-55 lat 4,2% 16,2% 24,1% 56-65 lat 66-75 lat 76 lat 6,5% 19,8% 29,2% Znaczący udział w badaniu stanowiły osoby w wieku 56-65 lat (29,2%). Pacjentów mających 46-55 lat było 24,1%. Literatura przedmiotowa potwierdza, iż wraz z wiekiem rośnie odsetek chorych na nadciśnienie tętnicze. Podwyższone ciśnienie tętnicze u starszych osób wiąże się z większym ryzykiem wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych (Adamska-Dyniweska H. i in., Zasady postepowania w nadciśnieniu tętniczym, esculap.pl). DANE PACJENTA 10
Statystyka wieku Statystyka wieku Dane Wartości (liczba lat) Średnia 57,05 Mediana 58 Dominanta 60 Odchylenie standardowe 12,60 Minimum 19 Maksimum 92 Kwartyle 25% 48 50% 58 75% 66 Średnia wieku badanych wynosiła około 57 lat (± około 13 lat). Dominowali pacjenci 60 letni (dominanta). Najmłodszy uczestnik badania miał 19 lat, a najstarszy 92 lata. Warto dodać, że dzieląc pacjentów na 4 grupy liczące po 25% jednostek, pierwszą grupę stanowili respondenci do 48. roku życia, kolejną od 48 lat do 58 lat. Trzecią grupę stanowiły osoby do 66. roku życia, a ostatnią od 66 lat do 92 lat. DANE PACJENTA 11
Miejsce zamieszkania 0,0% 5,0% 10,0% 15,0% 20,0% 25,0% 30,0% 35,0% 40,0% 45,0% małe miasto (do 10 tys. mieszkańców) 18,9% miasto średniej wielkości (10-100 tys. mieszkańców) 29,4% duże miasto (ponad 100 tys. mieszkańców) 41,1% wieś 10,6% Zdecydowana większość badanych to mieszkańcy miast (89,4%). Znaczący odsetek pacjentów zamieszkiwał duże miasta (41,1% ogółu). DANE PACJENTA 12
Body Mass Index (BMI) BMI STATUS Udział badanych < 18,5 niedowaga 0,2% 18,5 24,9 waga prawidłowa 17,5% 25,0 29,9 nadwaga 47,4% 30,0 34,9 otyłość I stopnia 27,2% 35,0 39,9 otyłość II stopnia 6,2% 40 otyłość III stopnia 1,5% Z przeprowadzanych analiz wynika, że w grupie pacjentów dominowały osoby z indeksem BMI wskazującym na zawyżoną masę ciała w stosunku do wzrostu (82,3%), w tym 47,4% osób miało nadwagę, a 34,9% otyłość stopniowalną. Liczne badania epidemiologiczne potwierdzają zależność między otyłością a nadciśnieniem tętniczym. Otóż, ryzyko wystąpienia nadciśnienia tętniczego wzrasta dwukrotnie przy 20% nadwadze i jest tym większe, im chory jest młodszy (Pupek-Musialik D., Otyłość jako problem medyczny i społeczny. Nowe trendy terapii, esculap.pl). DANE PACJENTA 13
Ciśnienie tętnicze WARTOŚĆ (mmhg) STATUS * Udział badanych 140-159/90-99 160-179/100-109 180/ 110 140/<90 nadciśnienie tętnicze 1. stopnia nadciśnienie tętnicze 2. stopnia nadciśnienie tętnicze 3. stopnia izolowane skurczowe nadciśnienie tętnicze 39,1% 33,8% 8,6% 18,5% * Wg ESH/ESC Analiza wartości ciśnienia tętniczego pacjentów wykazała, iż w przypadku 39,1% chorych rozpoznano łagodne nadciśnienie tętnicze. Osoby z nadciśnieniem tętniczym 2. stopnia stanowiły 1/3 ogółu (33,8%). DANE PACJENTA 14
45,0% Okres leczenia nadciśnienia tętniczego 36,8% 44,0% 40,0% 35,0% 30,0% 25,0% 19,2% 20,0% 15,0% 10,0% 5,0% 0,0% < 1 rok 2-4 lata > 5 lat Okres leczenia nadciśnienia tętniczego u najwyższego odsetka pacjentów wynosił ponad 5 lat (44,0%). Respondenci, którzy leczyli się 2-4 lata stanowili 36,8% ogółu. DANE PACJENTA 15
Klasyfikacja nadciśnienia tętniczego 0,0% 10,0% 20,0% 30,0% 40,0% 50,0% 60,0% 1. stopień 28,0% 2. stopień 53,7% 3. stopień 16,1% izolowane skurczowe 2,2% Lekarze u ponad połowy badanych rozpoznali nadciśnienie tętnicze 2. stopnia (53,7%). Łagodne nadciśnienie tętnicze występowało u 28,0% chorych. DANE PACJENTA 16
Ocena ryzyka sercowo-naczyniowego według SCORE przeciętne 12,3% niskie 17,4% umiarkowane 36,9% wysokie 29,1% bardzo wysokie 4,3% Aktualnie w określaniu ryzyka sercowo-naczyniowego zaleca się podejście uwzględniające całościową etiologię chorób układu krążenia, wzajemne przenikanie się i nasilanie poszczególnych czynników ryzyka oraz proces leczenia (Kawecka-Jaszcz K., Jankowski P., Ocena całkowitego ryzyka sercowo-naczyniowego, esculap.pl). W ocenie ryzyka sercowo-naczyniowego przeważało umiarkowane ryzyko (36,9%). Wysokie ryzyko sercowo-naczyniowe dotyczyło 29,1% badanych. DIAGNOZA 17
Czynniki ryzyka sercowo-naczyniowego 0,0% 10,0% 20,0% 30,0% 40,0% 50,0% 60,0% 70,0% 80,0% zaburzenia lipidowe 72,5% palenie tytoniu otyłość brzuszna przedwczesne choroby sercowo-naczyniowe w rodzinie 41,8% 38,1% 50,7% upośledzona tolerancja glukozy 22,4% Inne 3,2% Wielokrotny Wybór Głównym czynnikiem ryzyka sercowo-naczyniowego były zaburzenia lipidowe (72,5%). Połowa pacjentów paliła tytoń. Otyłość brzuszna stanowiła czynnik ryzyka u 41,8% chorych. U ponad 38% badanych wystąpiły przedwczesne choroby sercowonaczyniowe w rodzinie. W kategorii inne znalazły się m.in. brak aktywności fizycznej, brak diety, stres. DIAGNOZA 18
Choroby współistniejące z nadciśnieniem tętniczym zespół metaboliczny choroba niedokrwienna serca cukrzyca niewydolność serca choroba naczyń obwodowych choroba naczyniowa mózgu choroba nerek Inne 0,0% 5,0% 10,0% 15,0% 20,0% 25,0% 30,0% 35,0% 40,0% 45,0% 50,0% 7,6% 6,4% 4,5% 15,1% 22,7% 30,8% 45,7% 45,3% Wielokrotny Wybór Zbliżony odsetek pacjentów z nadciśnieniem tętniczym chorował również na zespół metaboliczny oraz chorobę niedokrwienną serca (po około 45%). Można przypuszczać, iż te dwie choroby współistniały ze sobą. Zespół metaboliczny tworzą m.in. otyłość brzuszna, niskie stężenie HDL, czy właśnie nadciśnienie tętnicze (Sznajderman M., Odrębności leczenia nadciśnienia tętniczego współistniejącego z zaburzeniami metabolicznymi, esculap.pl). Osoby z cukrzycą stanowiły blisko 1/3 zbiorowości (30,8%). Należy podkreślić, iż ryzyko zawału serca u osób z cukrzycą jest 3-5-krotnie wyższe (Niedziałej J. i in., Porównanie skuteczności leczenia nadciśnienia tętniczego u pacjentów ze współistniejącą cukrzycą typu 2 i bez cukrzycy, Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu, 2012, Tom 18, Nr 1). Do innych chorób zaliczono m.in. nadczynność i niedoczynność tarczycy oraz przerost gruczołu krokowego. DIAGNOZA 19
65,0% Etap leczenia nebiwololem 70,0% 60,0% 50,0% 35,0% na mniejszą (88,1%) 40,0% 30,0% 20,0% 10,0% na większą (11,9%) 0,0% kontynuacja zmiana dawki Pacjenci, którzy kontynuowali terapię nebiwololem stanowili 65,0% ogółu. W przypadku 35,0% chorych, którym lekarze zmienili dawkę, w zdecydowanej większości zmniejszyli dawkowanie (88,1%). ZASTOSOWANE POSTĘPOWANIE FARMAKOLOGICZNE 20
Zalecona dobowa dawka nebiwololu 2,5 mg 15,4% 5 mg 75,6% 10 mg 9,0% Zwykle stosuje się 5 mg leku na dobę (charakterystyka produktu leczniczego nebiwolol,mp.pl). Taką dawkę zalecono zdecydowanej większości pacjentom (75,6%). Dwukrotnie mniejszą dawkę leku miało zażywać 15,4% chorych, a dwukrotnie większą 9,0%. ZASTOSOWANE POSTĘPOWANIE FARMAKOLOGICZNE 21
Zalecona terapia Monoterapia = 17,6%; Terapia skojarzona = 82,4% inhibitor konwertazy angiotensyny (59,9%) diuretyk tiazydowy/tiazydopodobny (41,0%) antagonista wapnia (38,3%) antagonista receptora angiotensynowego (25,5%) Inny lek (20,6%) Wielokrotny Wybór Zdecydowana większość pacjentów została poddana terapii skojarzonej (82,4%). Wśród preparatów zastosowanych w skojarzeniu z nebiwololem dominowały inhibitory konwertazy angiotensyny (59,9%). ZASTOSOWANE POSTĘPOWANIE FARMAKOLOGICZNE 22
Schematy terapeutyczne Terapia ogółem Terapia skojarzona nebiwolol 17,6% - nebiwolol + inhibitor konwertazy angiotensyny 14,2% 17,2% nebiwolol + inhibitor konwertazy angiotensyny + diuretyk tiazydowy/tiazydopodobny 9,3% 11,3% nebiwolol + inhibitor konwertazy angiotensyny + antagonista wapnia 8,4% 10,1% nebiwolol + inhibitor konwertazy angiotensyny + antagonista wapnia + diuretyk tiazydowy/tiazydopodobny 6,8% 8,3% nebiwolol + antagonista receptora angiotensynowego 6,8% 8,3% nebiwolol + antagonista wapnia 4,1% 5,0% nebiwolol + antagonista receptora angiotensynowego + diuretyk tiazydowy/tiazydopodobny Największy udział w terapii skojarzonej miał schemat złożony z nebiwololu i inhibitora konwertazy angiotensyny (17,2%). W przypadku 11,3% badanych lekarze zalecili opcję: nebiwolol + inhibitor konwertazy angiotensyny + diuretyk tiazydowy/tiazydopodobny. Schemat: nebiwolol + inhibitor konwertazy angiotensyny + antagonista wapnia zalecono 10,1% chorych. 4,0% 4,9% Inne 28,8% 34,9% ZASTOSOWANE POSTĘPOWANIE FARMAKOLOGICZNE 23
Udział Ocena ryzyka sercowo-naczyniowego SCORE a schematy terapeutyczne Ocena ryzyka sercowonaczyniowego SCORE nebiwolol nebiwolol + inhibitor konwertazy angiotensyny nebiwolol + inhibitor konwertazy angiotensyny + diuretyk tiazydowy/ tiazydopodobny nebiwolol + inhibitor konwertazy angiotensyny + antagonista wapnia nebiwolol + inhibitor konwertazy angiotensyny + antagonista wapnia + diuretyk tiazydowy/ tiazydopodobny nebiwolol + antagonista receptora angiotensynowego Pozostałe schematy 12,3% przeciętne 42,1% 15,1% 8,7% 2,4% 2,4% 6,3% 23,0% 17,4% niskie 36,3% 21,2% 1,7% 7,3% 1,7% 8,9% 22,9% 36,9% umiarkowane 13,7% 15,8% 10,0% 7,4% 6,6% 6,6% 39,9% 29,1% wysokie 2,7% 9,0% 12,0% 11,4% 11,0% 6,7% 47,2% 4,3% bardzo wysokie 0,0% 4,5% 15,9% 13,6% 13,6% 4,5% 47,9% Skorelowano ocenę ryzyka sercowo-naczyniowego z najczęściej zalecanymi opcjami leczenia. Monoterapia została zastosowana w przypadku znaczącego odsetka osób z przeciętnym i niskim ryzykiem sercowo-naczyniowym (kolejno: 42,1%; 36,3%). Blisko 16% chorych z umiarkowanym ryzykiem sercowo-naczyniowym stosowało schemat: nebiwolol + inhibitor konwertazy angiotensyny. Zaś, znaczącemu odsetkowi chorych o wysokim i bardzo wysokim ryzyku sercowo-naczyniowym lekarze zalecili nebiwolol w skojarzeniu z inhibitorem konwertazy angiotensyny i diuretykiem tiazydowym/tiazydopodobnym (kolejno: 12,0%; 15,9%). ZASTOSOWANE POSTĘPOWANIE FARMAKOLOGICZNE 24
Schematy terapeutyczne a czynniki ryzyka sercowo - naczyniowego Udział Schematy terapeutyczne zaburzenia lipidowe palenie tytoniu otyłość brzuszna Korelacji poddano opcje terapeutyczne oraz poszczególne czynniki ryzyka sercowo-naczyniowego występujące u pacjentów. Jak można zauważyć, ponad połowa pacjentów stosujących monoterapię paliła tytoń (54,2%). Zaś, w przypadku zdecydowanej większości osób stosujących terapię skojarzoną, głównym czynnikiem ryzyka były zaburzenia lipidowe. przedwczesne choroby sercowonaczyniowe w rodzinie upośledzona tolerancja glukozy 17,6% nebiwolol 43,8% 54,2% 26,4% 36,8% 11,8% 1,4% 14,2% nebiwolol + inhibitor konwertazy angiotensyny 63,1% 51,8% 37,6% 36,2% 15,6% 1,4% 9,3% 8,4% 6,8% nebiwolol + inhibitor konwertazy angiotensyny + diuretyk tiazydowy/tiazydopodobny nebiwolol + inhibitor konwertazy angiotensyny + antagonista wapnia nebiwolol + inhibitor konwertazy angiotensyny + antagonista wapnia + diuretyk tiazydowy/tiazydopodobny ZASTOSOWANE POSTĘPOWANIE FARMAKOLOGICZNE Inne 84,5% 36,1% 51,5% 41,2% 32,0% 3,1% 80,2% 48,8% 61,6% 36,0% 30,2% 0,0% 91,5% 52,1% 50,7% 39,4% 40,8% 2,8% 6,8% nebiwolol + antagonista receptora angiotensynowego 72,3% 52,3% 46,2% 35,4% 15,4% 0,0% 4,1% nebiwolol + antagonista wapnia 69,0% 52,4% 23,8% 33,3% 4,8% 2,4% 4,0% nebiwolol + antagonista receptora angiotensynowego + diuretyk tiazydowy/tiazydopodobny 82,9% 48,8% 34,1% 53,7% 24,4% 4,9% 28,8% Inne 79,3% 53,1% 42,9% 38,1% 24,8% 6,5% 25
Czynniki wpływające na wybór nebiwololu Czynniki mające istotne znaczenie w decyzji o stosowaniu nebiwololu w leczeniu nadciśnienia tętniczego Wielokrotny Wybór tachykardia (36,5%) Największy udział wśród wszystkich młody wiek pacjenta (33,1%) zespół metaboliczny (29,8%) czynników wpływających na decyzję o wyborze nebiwololu miała występująca u 36,5% badanych tachykardia. Młody wiek pacjenta okazał się decydującym symptomem krążenie hiperkinetyczne (21,2%) cukrzyca (21,0%) u 1/3 chorych. W przypadku blisko 30% chorych istotnym czynnikiem był zespół metaboliczny. O wyborze nebiwololu u 21,2% inne zaburzenia rytmu (20,5%) pacjentów zadecydowało wystąpienie zaburzenia erekcji (19,5%) niewydolność serca (18,4%) krążenia hiperkinetycznego. Cukrzyca była istotnym czynnikiem u 21,0% osób. Inne zaburzenia rytmu zostały uwzględnione przy wyborze terapii u 1/5 badanych. Do innych przebyte powikłania sercowo-naczyniowe (16,8%) czynników lekarze zaliczyli m.in. złe Inne czynniki (1,7%) samopoczucie pacjenta, dodatni wywiad rodzinny. DIAGNOZA 26
Schematy terapeutyczne a czynniki decydujące o wyborze nebiwololu Udział Schematy terapeutyczne tachykardia młody wiek zespół metaboliczny krążenie hiperkinetyczne cukrzyca inne zaburzenia rytmu zaburzenia erekcji niewydolność serca 17,6% nebiwolol 43,3% 68,0% 7,9% 28,7% 5,1% 15,2% 25,3% 1,1% 3,9% przebyte powikłania sercowonaczyniowe 14,2% nebiwolol + inhibitor konwertazy angiotensyny 32,0% 42,2% 16,3% 21,8% 17,0% 12,9% 27,9% 6,8% 8,2% 9,3% 8,4% 6,8% nebiwolol + inhibitor konwertazy angiotensyny + diuretyk tiazydowy/tiazydopodobny nebiwolol + inhibitor konwertazy angiotensyny + antagonista wapnia nebiwolol + inhibitor konwertazy angiotensyny + antagonista wapnia + diuretyk tiazydowy/tiazydopodobny 36,6% 6,5% 30,1% 20,4% 25,8% 26,9% 14,0% 36,6% 23,7% 36,5% 25,9% 48,2% 23,5% 18,8% 11,8% 17,6% 7,1% 15,3% 33,8% 11,3% 40,8% 15,5% 38,0% 31,0% 21,1% 38,0% 28,2% 6,8% nebiwolol + antagonista receptora angiotensynowego 28,2% 40,8% 26,8% 23,9% 16,9% 9,9% 15,5% 11,3% 7,0% 4,1% nebiwolol + antagonista wapnia 31,7% 43,9% 31,7% 36,6% 12,2% 14,6% 26,8% 9,8% 4,9% 4,0% nebiwolol + antagonista receptora angiotensynowego + diuretyk tiazydowy/tiazydopodobny 57,1% 31,0% 28,6% 7,1% 14,3% 26,2% 11,9% 9,5% 19,0% 28,8% Inne 35,2% 20,5% 42,3% 16,4% 30,5% 27,9% 14,8% 31,5% 27,9% Skorelowano schematy terapeutyczne z czynnikami, które miały wpływ na wybór terapii nebiwololem. Biorąc pod uwagę najczęściej wybierane opcje terapeutyczne zauważa się, iż w przypadku monoterapii oraz schematu: nebiwolol + inhibitor konwertazy angiotensyny zazaważył młody wiek pacjenta (kolejno: 68,0%; 42,2%). DIAGNOZA 27
Liczba czynników wpływających na wybór nebiwololu 2 czynniki (35,4%) 3 czynniki (28,6%) 1 czynnik (28,4%) Analiza ilości występujących u pacjentów czynników, które wpłynęły na wybór terapii nebiwololem wykazała, iż w przypadku największego odsetka chorych zadecydowały 2 czynniki (35,4%). U zbliżonego odsetka osób zadecydowały 3 czynniki lub 1 czynnik (kolejno: 28,6%; 28,4%). 4 czynniki (5,4%) 5 czynników (2,2%) DIAGNOZA 28
Właściwości nebiwololu mające znaczenie w terapii skuteczność hipotensyjna właściwości kardioprotekcyjne dobra tolerancja leczenia brak wpływu na funkcje seksualne poprawianie wydolności fizycznej działanie antyoksydacyjne zmniejszenie ryzyka zakrzepowego nie zaburzanie snu 0,0% 10,0% 20,0% 30,0% 40,0% 50,0% 60,0% 70,0% 80,0% 90,0% 32,7% 28,8% 19,8% 16,5% 10,3% Zadanie doktorów polegało na wyborze trzech właściwości nebiwololu, które ich zdaniem stanowiły największe znaczenie w leczeniu nadciśnienia tętniczego u pacjentów. Zdecydowana większość badaczy wybrała skuteczność hipotensyjną leku (84,7%). Zbliżony odsetek osób wybrał właściwości kardioprotekcyjne oraz dobrą tolerancję leczenia (po około 58%). Można przypuszczać, iż te aspekty były najczęściej razem wybierane. Dla znaczącego odsetka osób istotne znaczenie miał brak wpływu na funkcje seksualne (32,7%). Blisko 29% lekarzy zaznaczyło poprawianie wydolności fizycznej. DIAGNOZA 58,3% 58,0% 84,7% Wielokrotny Wybór 29
Schematy terapeutyczne a właściwości nebiwololu Udział Schematy terapeutyczne skuteczność hipotensyjna właściwości kardioprotekcyjne dobra tolerancja leczenia 17,6% nebiwolol 90,6% 44,4% 62,2% 14,2% nebiwolol + inhibitor konwertazy angiotensyny 83,8% 56,1% 69,6% 9,3% 8,4% 6,8% 6,8% nebiwolol + inhibitor konwertazy angiotensyny + diuretyk tiazydowy/tiazydopodobny 81,4% 67,0% 56,7% nebiwolol + inhibitor konwertazy angiotensyny + antagonista wapnia 79,3% 58,6% 55,2% nebiwolol + inhibitor konwertazy angiotensyny + antagonista wapnia + diuretyk tiazydowy/tiazydopodobny 88,7% 60,6% 50,7% nebiwolol + antagonista receptora angiotensynowego 81,7% 53,5% 46,5% 4,1% nebiwolol + antagonista wapnia 87,8% 43,9% 73,2% 4,0% nebiwolol + antagonista receptora angiotensynowego + diuretyk tiazydowy/tiazydopodobny 90,5% 61,9% 57,1% 28,8% Inne 82,9% 66,9% 53,5% Skorelowano schematy terapeutyczne z trzema najpopularniejszymi właściwościami nebiwololu w opinii lekarzy. Można zauważyć, iż w przypadku każdego schematu terapeutycznego przeważała skuteczność hipotensyjna. DIAGNOZA 30
Przebieg badania Analiza wyników Podsumowanie Podsumowanie Głównym celem niniejszego badania było określenie czynników współistniejących z nadciśnieniem tętniczym mających wpływ na wybór nebiwololu w leczeniu nadciśnienia tętniczego. W próbie badawczej przeważali mężczyźni, osoby w wieku 56-65 lat, mieszkańcy dużych miast, pacjenci z zawyżoną masą ciała w stosunku do wzrostu oraz osoby z nadciśnieniem tętniczym 2. stopnia, leczące się z powodu nadciśnienia tętniczego ponad 5 lat. Polskie badania epidemiologiczne pokazują, iż kwestia profilaktyki, kontroli oraz leczenia nadciśnienia tętniczego jest wysoce niezadowalająca. W przypadku około połowy osób poniżej 65 lat schorzenie to nie jest rozpoznawane, a jedynie co 3-4 chory jest skutecznie leczony. Również wskazuje się na wysoki odsetek osób z nadciśnieniem tętniczym, u których współwystępuje otyłość, zaburzenia lipidowe oraz glukozy, a także cukrzyca (Sznajderman M., Odrębności leczenia nadciśnienia tętniczego współistniejącego z zaburzeniami metabolicznymi, esculap.pl). W ocenie lekarzy według skali SCORE, w przypadku znaczącego odsetka osób ryzyko sercowo-naczyniowe znajdowało się na poziomie umiarkowanym. Głównym czynnikiem owego ryzyka u zdecydowanej większości badanych były zaburzenia lipidowe, ponad połowa osób paliła tytoń. Zaburzenia metaboliczne oraz choroba niedokrwienna serca to dwie główne współistniejące wraz z nadciśnieniem tętniczym choroby. Znaczący odsetek osób chorował także na cukrzycę. 31
Przebieg badania Analiza wyników Podsumowanie Podsumowanie W literaturze przedmiotu podaje się, iż leki blokujące receptory beta adrenergiczne należą do jednych z najczęściej stosowanych preparatów w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Podkreśla się ich wysoką skuteczność hipotensyjną, neutralność metaboliczną i działanie wazodylatacyjne. Nebiwolol należący do tej grupy leków jest zalecany głównie ze względu na korzystny wpływ na funkcję śródbłonka i uwalnianie tlenku azotu (Januszewicz A., Współczesne miejsce leków beta adrenolitycznych w terapii nadciśnienia tętniczego, esculap.pl). Większość pacjentów kontynuowała leczenie nebiwololem. Lekarze zalecili zdecydowanej większości osób 5 mg na dobę nebiwololu. Terapii skojarzonej została poddana zdecydowana większość chorych. Nebiwolol najczęściej był zalecany w skojarzeniu z inhibitorami konwertazy angiotensyny. Monoterapię najczęściej zalecano osobom o przeciętnym oraz niskim ryzyku sercowo-naczyniowym. Najczęstszymi czynnikami stanowiącymi o wyborze nebiwololu w leczeniu były: tachykardia, młody wiek oraz zespół metaboliczny. Nebiwolol był wybierany w terapii nadciśnienia tętniczego przeważnie ze względu na wysoką skuteczność hipotensyjną. Reasumując, należy podkreślić, iż nebiwolol spełnił oczekiwania pacjentów oraz lekarzy. Jest to szczególnie istotne, gdyż skuteczność leczenia oraz dobra tolerancja leku leży w centrum zainteresowania pacjentów, lekarzy oraz przedstawicieli firmy Valeant. 32
W przypadku jakiegokolwiek prezentowania, udostępniania, bądź rozpowszechniania raportu bądź jego części firma VALEANT Pharmaceuticals International jest zobowiązana do podawania firmy Quality Audit House jako autora raportów. Firma Quality Audit House zobowiązuje się do niewykorzystywania wyników programu bez wcześniejszej zgody firmy VALEANT Pharmaceuticals International.