OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki



Podobne dokumenty
Wzbudzony stan energetyczny atomu

III.3 Emisja wymuszona. Lasery

Lasery budowa, rodzaje, zastosowanie. Materiały dydaktyczne dla kierunku Technik Optyk (W12) Kwalifikacyjnego kursu zawodowego.

Lasery. Własności światła laserowego Zasada działania Rodzaje laserów

n n 1 2 = exp( ε ε ) 1 / kt = exp( hν / kt) (23) 2 to wzór (22) przejdzie w następującą równość: ρ (ν) = B B A / B 2 1 hν exp( ) 1 kt (24)

Lasery. Własności światła laserowego Zasada działania Rodzaje laserów

Lasery. Własności światła laserowego Zasada działania Rodzaje laserów

Trzy rodzaje przejść elektronowych między poziomami energetycznymi

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki

PODSTAWY FIZYKI LASERÓW Wstęp

Optyka. Wykład XII Krzysztof Golec-Biernat. Dyfrakcja. Laser. Uniwersytet Rzeszowski, 17 stycznia 2018

Podstawy fizyki kwantowej i budowy materii

Wykład 15 Rozpraszanie światła Ramana i luminescencja

Wykład 38 Rozpraszanie światła Ramana i luminescencja

Technika laserowa. dr inż. Sebastian Bielski. Wydział Fizyki Technicznej i Matematyki Stosowanej PG

Właściwości światła laserowego

Laser pikselowy i frakselowy różnice i zastosowanie w kosmetologii. Barbara Kierlik Gr. 39Z

Źródła promieniowania optycznego problemy bezpieczeństwa pracy. Lab. Fiz. II

Przemysłowe urządzenia elektrotermiczne działające w oparciu o pozostałe metody nagrzewania elektrycznego Prof. dr hab. inż.

Ponadto, jeśli fala charakteryzuje się sferycznym czołem falowym, powyższy wzór można zapisać w następujący sposób:

LASERY NA CIELE STAŁYM BERNARD ZIĘTEK

Własności optyczne półprzewodników

A21, B21, B12 współczynniki wprowadzone przez Einsteina w 1917 r.

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Sprzęganie światłowodu z półprzewodnikowymi źródłami światła (stanowisko nr 5)

Stałe : h=6, Js h= 4, eVs 1eV= J nie zależy

Oddziaływanie cząstek z materią

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 3, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Badanie absorpcji promieniowania γ

Kwantowa natura promieniowania

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki

Światło fala, czy strumień cząstek?

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 27, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 28, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

II. WYBRANE LASERY. BERNARD ZIĘTEK IF UMK /~bezet

Ciało doskonale czarne absorbuje całkowicie padające promieniowanie. Parametry promieniowania ciała doskonale czarnego zależą tylko jego temperatury.

Ogólne cechy ośrodków laserowych

Badanie dynamiki rekombinacji ekscytonów w zawiesinach półprzewodnikowych kropek kwantowych PbS

Lasery półprzewodnikowe. przewodnikowe. Bernard Ziętek

Technika laserowa, otrzymywanie krótkich impulsów Praca impulsowa

Lasery półprzewodnikowe na złączu p-n. Laser półprzewodnikowy a dioda świecąca

VI. Elementy techniki, lasery

Wstęp do astrofizyki I

Wprowadzenie do optyki (zjawisko załamania światła, dyfrakcji, interferencji, polaryzacji, laser) (ćw. 9, 10)

WYKŁAD 2 Podstawy spektroskopii wibracyjnej, model oscylatora harmonicznego i anharmonicznego. Częstość oscylacji a struktura molekuły Prof. dr hab.

ZASADA DZIAŁANIA LASERA

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

M.A. Karpierz, Fizyka

wymiana energii ciepła

WSTĘP DO SPEKTROSKOPII LASEROWEJ

Kwantowe własności promieniowania, ciało doskonale czarne, zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne.

Wykład XIV: Właściwości optyczne. JERZY LIS Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Katedra Technologii Ceramiki i Materiałów Ogniotrwałych

2. Całkowita liczba modów podłużnych. Dobroć rezonatora. Związek między szerokością linii emisji wymuszonej a dobrocią rezonatora

Wykład FIZYKA II. 13. Fizyka atomowa. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Niezwykłe światło. ultrakrótkie impulsy laserowe. Piotr Fita

Pomiar drogi koherencji wybranych źródeł światła

Konstrukcja i parametry lasera argonowego

Ćwiczenie O 13 -O 16 BADANIE ABSORPCJI ŚWIATŁA W MATERII Instrukcja dla studenta

LASERY I ICH ZASTOSOWANIE

Informacje wstępne. Witamy serdecznie wszystkich uczestników na pierwszym etapie konkursu.

ĆWICZENIE Nr 4 LABORATORIUM FIZYKI KRYSZTAŁÓW STAŁYCH. Badanie krawędzi absorpcji podstawowej w kryształach półprzewodników POLITECHNIKA ŁÓDZKA

ĆWICZENIE 44 BADANIE DYSPERSJI. I. Wprowadzenie teoretyczne.

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Jan Drzymała ANALIZA INSTRUMENTALNA SPEKTROSKOPIA W ŚWIETLE WIDZIALNYM I PODCZERWONYM

Zagrożenia powodowane przez promieniowanie laserowe

ASER. Wykład 18: M L. Dr inż. Zbigniew Szklarski. Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321.

6. Emisja światła, diody LED i lasery polprzewodnikowe

Optyka. Wykład IX Krzysztof Golec-Biernat. Optyka geometryczna. Uniwersytet Rzeszowski, 13 grudnia 2017

LASERY SĄ WSZĘDZIE...

Właściwości optyczne. Oddziaływanie światła z materiałem. Widmo światła widzialnego MATERIAŁ

OPTYKA. Leszek Błaszkieiwcz

Ćwiczenie 363. Polaryzacja światła sprawdzanie prawa Malusa. Początkowa wartość kąta 0..

LASERY PODSTAWY FIZYCZNE część 1

Przejścia optyczne w strukturach niskowymiarowych

Metody analizy pierwiastków z zastosowaniem wtórnego promieniowania rentgenowskiego. XRF, SRIXE, PIXE, SEM (EPMA)

Oddziaływanie promieniowania X z materią. Podstawowe mechanizmy

Podstawy fizyki wykład 3

BADANIE WIĄZKI ŚWIETLNEJ

Promieniowanie rentgenowskie. Podstawowe pojęcia krystalograficzne

Podstawy działania laserów i ich zastosowania

Źródła promieniowania X. ciąg dalszy

Prawa optyki geometrycznej

Foton, kwant światła. w klasycznym opisie świata, światło jest falą sinusoidalną o częstości n równej: c gdzie: c prędkość światła, długość fali św.

WYBRANE TECHNIKI SPEKTROSKOPII LASEROWEJ ROZDZIELCZEJ W CZASIE prof. Halina Abramczyk Laboratory of Laser Molecular Spectroscopy

Metody Optyczne w Technice. Wykład 5 Lasery i światłowody

Technologia Laserów: nowe trendy w biologii i medycynie. Gabriela Mianowska Karolina Pasieka FM rok IV, DIE

!!!DEL są źródłami światła niespójnego.

Promieniowanie X. Jak powstaje promieniowanie rentgenowskie Budowa lampy rentgenowskiej Widmo ciągłe i charakterystyczne promieniowania X

Falowa natura materii

Własności optyczne materii. Jak zachowuje się światło w zetknięciu z materią?

Wykład 5 Widmo rotacyjne dwuatomowego rotatora sztywnego

r. akad. 2012/2013 Atom wodoru wykład 5-6 Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich Atom wodoru Zakład Biofizyki 1

Problemy optyki falowej. Teoretyczne podstawy zjawisk dyfrakcji, interferencji i polaryzacji światła.

ZJAWISKA KWANTOWO-OPTYCZNE

Laser z podwojeniem częstotliwości

Wykład 3 Zjawiska transportu Dyfuzja w gazie, przewodnictwo cieplne, lepkość gazu, przewodnictwo elektryczne

CHARAKTERYSTYKA WIĄZKI GENEROWANEJ PRZEZ LASER

Wykład FIZYKA II. 11. Optyka kwantowa. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Rezonatory ze zwierciadłem Bragga

Transkrypt:

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki c Adam Bechler 2006 Instytut Fizyki Uniwersytetu Szczecińskiego

Absorpcja promieniowania w ośrodku Promieniowanie elektromagnetyczne przy przejściu przez ośrodek materialny jest przeważnie pochłaniane. Miarą pochłaniania jest spadek natężenia światła na jednostkę drogi przebytej przez światło w ośrodku.!"#$%&'()*&%$+,-.,$/).,)*/* $0%$123 Makroskopowy współczynnik pochłaniania Oznaczając natężenie światła przez I, równanie różniczkowe opisujące pochłanianie na poziomie makroskopowym zapiszemy w postaci di (x) dx = αi (x). (7.1) gdzie α nosi nazwę makroskopowego współczynnika absorpcji.! $# = "!# 7 # 6! 5 = # "! 4 $% "!

Mechanizm absorpcji Równanie to ma proste rozwiązanie I (x) =I 0 e αx, (7.2) gdzie I 0 jest natężeniem padającej wiązki światła. Pochłanianie światła zachodzi na skutek absorpcji na centrach pochłaniających - atomach lub cząsteczkach ośrodka. Padające światło wzbudza przejścia kwantowe między parą poziomów energetycznych 1 i 2. Wzbudzony poziom 2 rozpada się następnie do poziomu 1 na skutek: 1. rozproszenia energii do innych stopni swobody ośrodka, 2. emisji spontanicznej, 3. emisji wymuszonej. Osłabianie promieniowania powodują procesy 1 i 2, natomiast emisja wymuszona powoduje wzmocnienie promieniowania. Oznaczmy przez n 1 liczbę atomów (cząsteczek) w jednostce objętości, w których elektron zajmuje poziom energetyczny 1, a przez n 2 - liczbę atomów (cząsteczek) w jednostce objętości, gdzie elektron znajduje się na poziomie 2.

Mechanizm absorpcji Dodatni wkład do makroskopowego współczynnika absorpcji dadzą te atomy (cząsteczki), w których elektron zajmuje poziom 1 o niższej energii, a ujemny wkład te atomy (cząsteczki), gdzie elektron obsadza poziom 2 o wyższej energii.wynika stąd, że α jest proporcjonalny do różnicy n 1 n 2. Oznaczając współczynnik proporcjonalności przez σ zapiszemy makroskopowy współczynnik absorpcji w postaci α = σ(n 1 n 2 ). (7.3) Jaki jest wymiar współczynnika proporcjonalności σ? Ze względu na to, że [n 1 ] = [n 2 ]=m 3, a współczynnik absorbcji ma wymiar odwrotności długości 4, [α] =m 1, wymiar σ wynosi m 2, czyli wymiar powierzchni. Współczynnik σ ma fizyczny sens przekroju czynnego na absorpcję. Możemy sobie wyobrazić, że jeśli otoczylibyśmy centrum pochłaniające tarczką o powierzchni σ, to promień świetlny, który trafi w tę tarczkę, ulegnie absorpcji. 4 αx ma wymiar jeden jako wykładnik funkcji wykładniczej

Absorpcja i ujemna absorpcja W zwykłej sytuacji liczba atomów lub cząsteczek z obsadzeniem poziomu o niższej energii znacznie przewyższa liczbę atomów lub cząsteczek, w których obsadzony jest poziom o wyższej energii: n 1 >> n 2. Makroskopowy współczynnik absorpcji jest dodatni, a emisja wymuszona odgrywa zaniedbywalną rolę. Gdyby jednak udało się doprowadzić do inwersji obsadzeń, czyli sytuacji w której n 2 > n 1, (7.4) to z równości (7.3) wynika, że wówczas α < 0. Mielibyśmy wtedy do czynienia z ujemną absorpcją i natężenie światła przechodzącego przez taki ośrodek ulagałoby wzmocnieniu, a nie osłabianiu. Z równania (7.2) mamy bowiem przy ujemnym współczynniku pochłaniania I (x) =I 0 e α x, (7.5) i zależność natężenia światła od drogi przebytej w ośrodku opisana byłaby przez rosnącą, a nie malejącą, funkcję wykładniczą.

Wzmocnienie światła można osiągnąć jeżeli uda się doprowadzić w ośrodku czynnym do inwersji obsadzeń. Wzmocnienie zachodzi wtedy dzięki emisji wymuszonej, która ma tę własność, że promieniowanie emitowane ma ten sam kierunek co promieniowanie padające i jest z nim spójne. Mamy więc do czynienia z interferencją konstruktywną promieniowania padającego i emitowanego. Pochodzenie nazwy LASER Light Amplification (by) Stimulated Emission (of) Radiation

Laser rubinowy Substancją czynną jest rubin, czyli tlenek glinu Al 2 O 3 domieszkowany atomami chromu Cr. Jako domieszki atomy chromu zachowują w przybliżeniu taki układ poziomów energetycznych jak w próżni. Uproszczony schemat poziomów energetycznych chromu!!"#!"$%&'( "!)*+,&( )" = 565 '(! = 234 %&!"#"$"%$&'"(")'"%*"#+,"%,-.')/0+1/! $ -,*./'(0!1,(23+'(0.(,!1"#'(&'-)( %/+2%04%-(1"$% )" = ;6: '(! = 38967%&! # Poziom 1 - poziom podstawowy Poziom 3 - krótkotrwały poziom pośredni Poziom 2 - poziom metatrwały Szybkie przejście 3 2 jest przejściem bezpromienistym. Akcja laserowa polega na przejściu między poziomami 2 i 1. Inwersja obsadzeń jest możliwa do osiągnięcia dzięki długiemu czasowi życia poziomu 2 (rzędu 10 3 s). <=,/#&>&/)?%#>@+A"B%=/&'/AC0%+)+,1+B?>&)?>@! "

Laser rubinowy!"#!"$%&'( "!)*+,&( )*& )&* * &* (" = $%$ &'! =!"# $% =<5+/>:-01?207962+121@0.+<5+1<4;-7623,! +,&$ ) *$ 0;.6<8:/0 -,*./'(0!1,(23+'(0.(,!1"#'(&'-)( * $* +,-./0123,4.5670 +,-./01.867907-:570! # ) %/+2%04%-(1"$% $* (" = *%) &'! = "'(%& $% +,-./0 23,4.5670! " )*& = )&* = /*&. - )*$ = ) $* = /*$. 0 Symbolami W oznaczamy prawdopodobieństwa na jednostkę czasu przejść wymuszonych, tj. absorpcji i emisji wymuszonej. Przejście 1 3 następuje poprzez wzbudzenie światłem żółtym lampy błyskowej. Następuje potem szybkie przejście bezpromieniste 3 2 do poziomu 2 o długim czasie życia. Emisja spontaniczna z poziomu 2 do 1 zapoczątkowuje akcję laserową, która jest podtrzymywana dzięki emisji wymuszonej. U p oznacza natężenie promieniowania pompującego, a U l - natężenie promieniowania laserowego.

Laser rubinowy!"#!"$%&'( "!)*+,&( )*& )&* * &* (" = $%$ &'! =!"# $% =<5+/>:-01?207962+121@0.+<5+1<4;-7623,! +,&$ ) *$ 0;.6<8:/0 -,*./'(0!1,(23+'(0.(,!1"#'(&'-)( * $* +,-./0123,4.5670 +,-./01.867907-:570! # ) %/+2%04%-(1"$% $* (" = *%) &'! = "'(%& $% +,-./0 23,4.5670! " )*& = )&* = /*&. - )*$ = ) $* = /*$. 0 Symbolami A oznaczamy niezależne od natężenia promieniowania prawdopodobieństwa na jednostkę czasu emisji spontanicznej. S 32 jest szybkością rozpadu poziomu 3. Oznaczmy przez n 1, n 2, n 3 ilości atomów chromu w jednostce objętości z obsadzonymi poziomami, odpowiednio, 1, 2, 3. n 1 +n 2 +n 3 = n 0 = const. (7.6) Szybkości zmian liczby atomów z obsadzonymi poziomami 1, 2, 3 opisywane są przez równania kinetyczne (rate equations).

Laser rubinowy =<5+/>:-01?207962+121@0.+<5+1<4;-7623,!"#!"$%&'( "!)*+,&( )*& )&* * &* (" = $%$ &'! =!"# $%! +,&$ ) *$ 0;.6<8:/0 -,*./'(0!1,(23+'(0.(,!1"#'(&'-)( * $* +,-./0123,4.5670 +,-./01.867907-:570! # ) %/+2%04%-(1"$% $* (" = *%) &'! = "'(%& $% +,-./0 23,4.5670! " )*& = )&* = /*&. - )*$ = ) $* = /*$. 0 dn 2 = W 12 n 1 dt (W 12 + A 21 )n 2 + S 32 n 3, (7.7) dn 3 = W 13 n 1 dt (W 13 + A 31 + S 32 )n 3, (7.8) ( dn 1 dn2 = dt dt + dn ) 3. (7.9) dt W stanie równowagi w laserze dn 2 dt = dn 3 dt = 0, (7.10)

Laser rubinowy czyli W 13 n 1 =(W 13 + A 31 + S 32 )n 3, (7.11) W 12 n 1 (W 12 + A 21 )n 2 = S 32 n 3, (7.12) co po podzieleniu stronami daje W 12 n 1 (W 12 + A 21 )n 2 W 13 n 1 S 32 =, (7.13) W 13 + A 31 + S 32 i dalej W 12 (W 12 + A 21 ) n2 n 1 W 13 S 32 =. (7.14) W 13 + A 31 + S 32

Laser rubinowy Rozwiązując względem n 2 /n 1 otrzymujemy n 2 S 32 W 13+A 31+S 32 = W 12 + W 13. (7.15) n 1 W 12 + A 21 Ze względu na to, że przejście 3 2 jest bardzo szybkie, współczynnik tego przejścia jest dużo większy od W 13 i A 31 ; W 13 << S 32 i A 31 << S 32. Rozwiązanie (7.15) możemy dzięki temu przybliżyć przez n 2 n 1 W 12 + W 13 W 12 + A 21. (7.16)

Laser rubinowy - warunek inwersji obsadzeń Z inwersją obsadzeń mamy do czynienia, gdy n 2 /n 1 > 1, co daje W 12 + W 13 W 12 + A 21 > 1. (7.17) Otrzymujemy stąd warunek inwersji obsadzeń w laserze rubinowym W 13 > A 21 (7.18) Inwersja obsadzeń jest warunkiem koniecznym wystąpienia akcji laserowej.

Schemat lasera Po osiągnięciu inwersji obsadzeń dochodzi do emisji spontanicznej dzięki przejściu 2 1.!"#!$%&'()*++* ),-%#(-.$/! ),-%#(-.$/!' 01/0#)%023)().4+% Fotony pochodzące z emisji spontanicznej trafiając na atomy chromu z obsadzonym poziomem 2 indukują emisję wymuszoną, która prowadzi do wzmocnienia światła. Na końcach rezonatora optycznego znajdują się zwierciadła. Wiązka światła odbijając sie od zwierciadeł wielikrotnie przechodzi przez ośrodek czynny, co potęguje efekt wzmocnienia. Jedno ze zwierciadeł jest częściowo przepuszczalne, dzięki czemu wzmocniona wiązka światłą może opuścić rezonator i wyjść na zewnątrz.

Rubin Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/rubin/

Budowa lasera rubinowego Źródło: http://www.llnl.gov/nif/library/aboutlasers/how.html

&' Lasery i zasada ich działania Laser helowo - neonowy Ażeby uzyskać akcję laserową można doprowadzić do inwerssji obsadzeń dwóch poziomów wzbudzonych, jak to ma miejsce np. w laserze helowo - neonowym. Uproszczony schemat poziomów " $ )" )$!"!$!* )* +& 34526%7489:&!"#$%&' / )!!"#(%&'!! = "#$%&&' " -%./!#0%12,& W rurze wyładowczej lasera znajduje się mieszanina helu i neonu w proporcji 10:1 pod ciśnieniem ok. 10 2 Pa. W gazie zostaje wywołane wyładowanie elektryczne, które wzbudza przede wszystkim atomy helu z poziomu 1 do poziomu 2. Atomy helu przekazują w zderzeniach energię atomom neonu zwiększając obsadzenie poziomu 3. Akcja laserowa zachodzi w atomach neonu. Jedną z emitowanych linii jest pokazana na rysunku linia czerwona.

!"#$%#&'#()%*+"%,&#-,(./,0+(1#2+(%(./,0#0(&#,&+ #"!"!"3 #"$ 4$%#"(%"#$%#&'#0 4,(%"#$%#&'+

Laser helowo - neonowy Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/laser