prowadnice Prowadnice Wymagania i zasady obliczeń



Podobne dokumenty
OBLICZENIA SPRZ ENIA CIERNEGO

Przykłady obliczeń jednolitych elementów drewnianych wg PN-B-03150


Przykłady obliczeń jednolitych elementów drewnianych wg PN-EN-1995

Rys. 32. Widok perspektywiczny budynku z pokazaniem rozmieszczenia kratownic

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z PRZEDMIOTU: KONSTRUKCJE BUDOWLANE klasa III Podstawa opracowania: PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU TECHNIK BUDOWNICTWA

700 [kg/m 3 ] * 0,012 [m] = 8,4. Suma (g): 0,138 Ze względu na ciężar wykończenia obciążenie stałe powiększono o 1%:

Zestaw pytań z konstrukcji i mechaniki

KONSTRUKCJE DREWNIANE I MUROWE

Pręt nr 3 - Element drewniany wg EN 1995:2010

Liczba godzin Liczba tygodni w tygodniu w semestrze

OBLICZENIA SPRZ ENIA CIERNEGO

1. Obliczenia sił wewnętrznych w słupach (obliczenia wykonane zostały uproszczoną metodą ognisk)

Rodzaje obciążeń, odkształceń i naprężeń

Przykłady obliczeń belek i słupów złożonych z zastosowaniem łączników mechanicznych wg PN-EN-1995

Raport wymiarowania stali do programu Rama3D/2D:

Projekt belki zespolonej

Spis treści. Wstęp Część I STATYKA

cierność Sprzęż ężenie cierne wigów Liny

Rys. 1. Elementy zginane. KONSTRUKCJE BUDOWLANE PROJEKTOWANIE BELEK DREWNIANYCH BA-DI s.1 WIADOMOŚCI OGÓLNE

2.1. Wyznaczenie nośności obliczeniowej przekroju przy jednokierunkowym zginaniu

Wymiarowanie jednolitych elementów drewnianych wg PN-B-03150

Materiały pomocnicze do wykładów z wytrzymałości materiałów 1 i 2 (299 stron)

Podstawowe przypadki (stany) obciążenia elementów : 1. Rozciąganie lub ściskanie 2. Zginanie 3. Skręcanie 4. Ścinanie

Obciążenia. Wartość Jednostka Mnożnik [m] oblicz. [kn/m] 1 ciężar [kn/m 2 ]

Jako pokrycie dachowe zastosować płytę warstwową z wypełnieniem z pianki poliuretanowej grubości 100mm, np. PolDeck TD firmy Europanels.

Ocena sprzężenia ciernego dźwigu elektrycznego

KONSTRUKCJE METALOWE 1 Przykład 4 Projektowanie prętów ściskanych

Wytrzymałość Materiałów

Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów studia niestacjonarne I-go stopnia, semestr zimowy

POZ BRUK Sp. z o.o. S.K.A Rokietnica, Sobota, ul. Poznańska 43 INFORMATOR OBLICZENIOWY

Wytrzymałość Konstrukcji I - MEiL część II egzaminu. 1. Omówić wykresy rozciągania typowych materiałów. Podać charakterystyczne punkty wykresów.

STÓŁ NR Przyjęte obciążenia działające na konstrukcję stołu

Wyboczenie ściskanego pręta

Hale o konstrukcji słupowo-ryglowej

Wytrzymałość Materiałów

Współczynnik określający wspólną odkształcalność betonu i stali pod wpływem obciążeń długotrwałych:

Obliczeniowa nośność przekroju zbudowanego wyłącznie z efektywnych części pasów. Wartość przybliżona = 0,644. Rys. 25. Obwiednia momentów zginających

Nośność belek z uwzględnieniem niestateczności ich środników

1. Projekt techniczny Podciągu

KONSTRUKCJE BETONOWE PROJEKT ŻELBETOWEJ HALI SŁUPOWO-RYGLOWEJ

Modelowanie Wspomagające Projektowanie Maszyn

PRZEZNACZENIE I OPIS PROGRAMU

Dobór materiałów konstrukcyjnych cz. 4

3. OBLICZENIA STATYCZNE ELEMENTÓW WIĘŹBY DACHOWEJ

2.0. Dach drewniany, płatwiowo-kleszczowy.

Płatew dachowa. Kombinacje przypadków obciążeń ustala się na podstawie wzoru. γ Gi G ki ) γ Q Q k. + γ Qi Q ki ψ ( i ) G ki - obciążenia stałe

PRZEPISY PUBLIKACJA NR 19/P ANALIZA STREFOWEJ WYTRZYMAŁOŚCI KADŁUBA ZBIORNIKOWCA

WYZNACZANIE MODUŁU YOUNGA METODĄ STRZAŁKI UGIĘCIA

Widok ogólny podział na elementy skończone

PaleZbrojenie 5.0. Instrukcja użytkowania

Wytrzymałość Materiałów

Ć w i c z e n i e K 3

Wyznaczanie modułu Younga metodą strzałki ugięcia

Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2015/16

Przykład obliczeń głównego układu nośnego hali - Rozwiązania alternatywne. Opracował dr inż. Rafał Tews

Moduł. Profile stalowe

Węzeł nr 28 - Połączenie zakładkowe dwóch belek

Opracowanie: Emilia Inczewska 1

Moduł. Zakotwienia słupów stalowych

EKSPERTYZA TECHNICZNA-KONSTRUKCYJNA stanu konstrukcji i elementów budynku

Wybrane zagadnienia projektowania dźwigów elektrycznych i hydraulicznych

Poziom I-II Bieg schodowy 6 SZKIC SCHODÓW GEOMETRIA SCHODÓW

Pręt nr 1 - Element żelbetowy wg. PN-B-03264

Profile zimnogięte. Tabele wytrzymałościowe

KOMINY MUROWANE. Przekroje trzonu wymiaruje się na stan graniczny użytkowania. Sprawdzenie należy wykonać:

DRGANIA ELEMENTÓW KONSTRUKCJI

15. Przedmiot: WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW Kierunek: Mechatronika Specjalność: Elektroautomatyka okrętowa Rozkład zajęć w czasie studiów Liczba godzin

PROJEKT BELKI PODSUWNICOWEJ I SŁUPA W STALOWEJ HALI PRZEMYSŁOWEJ CZĘŚĆ 1 BELKA PODSUWNICOWA

2.2 Wyznaczanie modułu Younga na podstawie ścisłej próby rozciągania

Mechanika i Budowa Maszyn

Informacje ogólne. Rys. 1. Rozkłady odkształceń, które mogą powstać w stanie granicznym nośności

Dobór silnika serwonapędu. (silnik krokowy)

Profile zimnogięte. Typu Z i C

Kolejnośd obliczeo 1. uwzględnienie imperfekcji geometrycznych;

Wewnętrzny stan bryły

Zginanie proste belek

Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2014/15

STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA

Mnożnik [m] Jednostka. [kn/m 2 ] Jednostka [m] 1.00

Stan graniczny użytkowalności wg PN-EN-1995

BADANIA WŁASNOŚCI MECHANICZNYCH MATERIAŁÓW KONSTRUKCYJNYCH 1. Próba rozciągania metali w temperaturze otoczenia (zg. z PN-EN :2002)

Maszyny transportowe rok IV GiG

Lista węzłów Nr węzła X [m] Y [m]

ZESPÓŁ BUDYNKÓW MIESZKLANYCH WIELORODZINNYCH E t a p I I i I I I b u d B i C

5. Indeksy materiałowe

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

Wytrzymałość materiałów Strength of materials

KONSTRUKCJE METALOWE 1 Przykład 4 Projektowanie prętów ściskanych

Wybieranie ramy pomocniczej i mocowania. Opis. Zalecenia

BLACHY TRAPEZOWE sierpień 2005

XXIII OLIMPIADA WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI BUDOWLANYCH 2010 ELIMINACJE OKRĘGOWE Godło nr PYTANIA I ZADANIA

PROJEKTOWANIE POŁĄCZEO SPAWANYCH według PN-EN

OBLICZENIA STATYCZNE

Pręt nr 0 - Element drewniany wg PN-EN 1995:2010

1. Projekt techniczny żebra

Sprawdzenie stanów granicznych użytkowalności.

Stropy TERIVA - Projektowanie i wykonywanie

Spis treści. 2. Zasady i algorytmy umieszczone w książce a normy PN-EN i PN-B 5

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

Transkrypt:

Prowadnice Wymagania i zasady obliczeń wg PN-EN 81-1 / 2

Wymagania podstawowe: - prowadzenie kabiny, przeciwwagi, masy równoważącej - odkształcenia w trakcie eksploatacji ograniczone by uniemożliwić: niezamierzone odryglowanie drzwi zakłócanie działania urządzeń zabezpieczających kolizję części ruchomych (dla prowadnic teowych przyjęto maksymalnie 5mm przy współpracy z chwytaczami i 10mm bez) - zamocowania do konstrukcji budynku umożliwiające kompensację samoczynną lub za pomocą prostej regulacji, skutków normalnego osiadania budynku. prowadnice

Materiał i powierzchnia prowadnic: - stal ciągniona lub powierzchnie robocze obrobione (frezowane, szlifowane) przy prędkości nominalnej powyżej 0,4 m/s lub gdy zastosowano chwytacze ślizgowe; - dla przeciwwag lub mas równoważących bez chwytaczy mogą być wykonane a profili ukształtowanych z blachy, zabezpieczonych przed korozją - dopuszczalne naprężenia zależne od materiału prowadnicy (im bardziej kruchy tym większe współczynniki bezpieczeństwa - p.10.1.2.1 PN-EN 81-1/2), najczęściej obecnie stosowane prowadnice zgodne z ISO 7465 naprężenia dopuszczalne określone w zależności od R m (wytrzymałości na rozciąganie) przyjmujemy dla typowych prowadnic ciągnionych R m =370MPa, dla frezowanych 440MPa

Obliczenia prowadnic Według załącznika G (informacyjnego) jeśli nie przewiduje się szczególnego rozmieszczenia ładunku. Założenia : - urządzenia zabezpieczające działają na prowadnice jednocześnie, siły hamujące rozłożone jednakowo - udźwig nominalny jest nierównomiernie rozłożony na powierzchni podłogi kabiny (równo rozłożony na trzech czwartych powierzchni podłogi kabiny w najbardziej niekorzystnym położeniu)

Założenia (c.d.): - podczas załadunku należy uwzględnić siłę F s działającą centralnie na próg wejścia do kabiny w zależności od udźwigu przyjmuje się: F s = 0,4 * g n * Q (dla Q < 2500 kg budynki mieszkalne, F s = 0,6 * g n * Q (dla Q >= 2500 kg) prowadnice biurowe, hotele, szpitale ) F s = 0,85 * g n * Q (dla Q >= 2500 kg i załadunku podnośnikiem widłowym) - należy uwzględnić położenie środka masy kabiny, przeciwwagi, masy równoważącej, położenie punktów zawieszenia oraz działania sił od lin wyrównawczych (dla przeciwwagi i masy równoważącej prowadzonej i zawieszonej centralnie zakłada się przesunięcie środka masy co najmniej 5% w szerokości i 10% w głębokości względem centrum)

Uwzględniane warianty obciążenia

gdzie: P masa pustej kabiny i elementów obciążających kabinę (części przewodów zwisowych, lin wyrównawczych) Q udźwig nominalny G przeciwwaga lub masa równoważąca Fs siła działającą na próg wejścia do kabiny przy załadunku F k / F c siła wyboczająca wywołana przez kabinę / przeciwwagę M siła wzdłużna działająca na prowadnicę od wyposażenia pomocniczego WL obciążenie wiatrem ( dźwigi na zewnątrz z niepełną osłoną szybu)

Współczynniki dynamiczne w obliczeniach

gdzie: k 1 współczynnik dynamiczny uwzględniający działanie urządzeń zabezpieczających k 2 współczynnik dynamiczny uwzględniający silne hamowanie przy nagłym przerwaniu zasilania k 3 współczynnik dynamiczny uwzględniający możliwy podskok przeciwwagi przy hamowaniu kabiny z opóźnieniem większym niż 1g

F k k 1 g n ( P + Q) n prowadnice Siła wyboczająca prowadnicę wywołana przez kabinę (F k ) / przeciwwagę (F c ) F k k 1 g n ( P + Q) n F c k 1 g n ( P + q Q) n k 1 współczynnik dynamiczny uwzględniający działanie urządzeń zabezpieczających g n przyspieszenie ziemskie P masa pustej kabiny i elementów obciążających kabinę (części przewodów zwisowych, lin wyrównawczych) Q udźwig nominalny q współczynnik zrównoważenia n liczba prowadnic

Naprężenia wyboczeniowe (σ k ) ( ) ω F k + k 3 M σ k A ( ) ω F c + k 3 M σ k A σ k naprężenia wyboczeniowe F k siła wyboczająca wywołana przez kabinę F c siła wyboczająca wywołana przez przeciwwagę k 3 współczynnik dynamiczny wg tablicy G2 M siła wzdłużna działająca na prowadnicę od wyposażenia pomocniczego A pole przekroju poprzecznego prowadnicy ω współczynnik omega zależny od smukłości l i promienia bezwładności przekroju i

Smukłość (λ) prowadnice λ l k i l k l λ - smukłość prowadnicy l k długość wyboczeniowa l największy rozstaw wsporników prowadnic i promień bezwładności przekroju

Wartości współczynnika ω Dla stali o wytrzymałości na rozciąganie R m = 370 MPa 1.89 ω 370a := 0.00012920 λ k + 1 if 20 λ k 60 2.14 0.00004627 λ k + 1 if 60 < λ k 85 2.35 0.00001711 λ k + 1.04 if 85 < λ k 115 2 0.00016887 λ k if 115 < λ k 250

Wartości współczynnika ω Dla stali o wytrzymałości na rozciąganie R m = 520 MPa 2.06 ω 520 := 0.00008240 λ k + 1.021 if 20 λ k 50 2.41 0.00001895 λ k + 1.05 if 50 < λ k 70 2.36 0.00002447 λ k + 1.03 if 70 < λ k 89 2 0.00025330 λ k if 89 < λ k 250

Wartości współczynnika ω Dla wartości pośrednich R m stosujemy zależność: ω := ω 520 ω 370 520 370 ( R m 370) + ω 370

Naprężenia zginające (σ m ) Założenia: - prowadnica jest ciągłą belką zamocowaną na przegubowych podporach - zakładamy działanie sił bocznych działających na prowadnicę w połowie odległości między podporami - siły zginające działają w osi obojętnej przekroju prowadnicy

Naprężenia zginające (σ m ) M m 3 F b l σ m W M m 16 σ m naprężenia zginające M m moment zginający W wskaźnik przekroju na zginanie F b siła poprzeczna działająca na prowadnicę l największy rozstaw wsporników prowadnic

Naprężenie dopuszczalne (σ perm ) Odnosimy do niego naprężenia różnego rodzaju (wyboczeniowe, zginające, ściskające, gnące), dlatego konieczne jest ich wyznaczanie w określony sposób z wykorzystaniem różnych współczynników korygujących i składanie ze sobą w określony sposób, to znaczy wyznaczenie naprężeń zastępczych, które można porównać z naprężeniem dopuszczalnym.

Sprawdzenie naprężeń prowadnic Naprężenia zginające Zginanie i ściskanie σ σ m σ x + σ y σ m + F k + k 3 M A. σ perm. σ perm σ σ m + F c + k 3 M A. σ perm Wyboczenie i zginanie σ c σ k + 0.9 σ m. σ perm Zginanie szyjki prowadnicy σ F 1.85 F x. σ perm C 2

σ m naprężenia zginające σ x naprężenia zginające od sił w kierunku x σ y naprężenia zginające od sił w kierunku y σ perm naprężenia dopuszczalne σ k naprężenia wyboczeniowe F k siła wyboczająca wywołana przez kabinę F c siła wyboczająca wywołana przez przeciwwagę k 3 współczynnik dynamiczny wg tablicy G2 M siła wzdłużna działająca na prowadnicę od wyposażenia pomocniczego A pole przekroju poprzecznego prowadnicy σ F naprężenia wyboczeniowe F x siła boczna wywierana przez prowadnik c grubość szyjki prowadnicy prowadnice

Obciążenie poprzeczne prowadnicy (siły wywierane przez prowadniki)

Odkształcenia prowadnic Odkształcenia w osi x (od siły bocznej F x ) δ x 0.7 F x l 3 48 E J y Odkształcenia w osi y (od siły czołowej F y ) δ y 0.7 F y l 3 48 E J x

F x siła boczna wywierana przez prowadnik F y siła czołowa wywierana przez prowadnik l największy rozstaw wsporników prowadnic E muduł sprężystości (Younga) 2,07*10 5 MPa dla stali I x moment bezwładności przekroju względem osi x I y moment bezwładności przekroju względem osi y Odkształcenia dopuszczalne prowadnic - 5 mm dla prowadnic współpracujących z chwytaczami - 10 mm dla pozostałych