CZÊŒÆ DRUGA: SZCZÊŒCIE WEWNÊTRZNE
ODKRYCIE SIEBIE WYOBRA ENIA I RZECZYWISTOŒÆ C z³owiek niedoœwiadczony s¹dzi pewnie, e jego osobista wyobraÿnia nijak ma siê do rzeczywistoœci. Ale to nieprawda, wyobraÿnia cz³owieka bezpoœrednio na ni¹ oddzia³uje, potrafi kszta³towaæ wydarzenia, które okreœlaj¹ ycie i los. Nastrój mo e siê zepsuæ pod wp³ywem jakiejœ myœli, fantazjowania. Wtedy przed oczami przesuwaj¹ siê obrazy poni enia i niepowodzenia. Nie zwa amy na to, e wszystko istnieje tylko w myœlach, e sami to wszystko wymyœliliœmy nasze samopoczucie pogarsza siê naprawdê, zmienia siê te ocena zdarzeñ. Stajemy siê dra liwi, na niewinne uwagi reagujemy niewspó³miernie ostro i nasz z³y nastrój jak œnie na kula obrasta w nowe, potê ne przyczyny. Lawina negatywnych prze yæ spada na nas, jesteœmy pod ni¹ pogrzebani i nie dostrzegamy niczego dobrego, widzimy tylko to, co z³e. Odbieramy ycie jako ³añcuch rozczarowañ i pora ek. Oto wspó³dzia³anie wyobraÿni i rzeczywistoœci. Jest to prosty wariant, który, jak siê zdaje, prze ywali wszyscy. Jeœli natomiast posiadamy nawyk kierowania swoj¹ wyobraÿni¹, mo emy stworzyæ realne sytuacje, w które wprowadzimy dziesi¹tki, a nawet setki ludzi. W tym przypadku czêsto mo na us³yszeæ o zbiegu okolicznoœci lub z³ej passie w yciu. Niewielu szuka przyczyn nie w intrygach zewnêtrznych, tylko w wewnêtrznych dramatach. Te roztacza przed cz³owiekiem jego wyobraÿnia, on jest jej jedynym widzem. A przecie w wiêkszoœci przy- 114
CZÊŒÆ DRUGA: Szczęście wewnętrzne padków korzeni wielu niepowodzeñ i trudnych sytuacji szukaæ nale y we w³asnej wyobraÿni. Niestety, ludzka psychika jest tak skonstruowana, e negatywne myœli rodz¹ siê ³atwo, a pozytywne radoœæ, dobroæ, szczêœcie jeœli powstaj¹, to tylko na chwilê, by zaraz przepaœæ st³amszone czarnymi myœlami. Jesteœmy zawsze gotowi do tego, by wyobra aæ sobie nieprzyjemnoœci, nie mamy natomiast si³ ani doœwiadczenia, by kszta³towaæ pozytywne emocje. W pierwszym rozdziale Czytelnik móg³ zapoznaæ siê z metodami samooddzia³ywania, które pomog³y odzyskaæ zdrowie, pozbyæ siê dolegliwoœci. Jednak s¹ to dopiero pierwsze kroki na drodze do œwiata Tradycji i jej staros³owiañskich praktyk uzdrawiaj¹cych. Dok³adne zapoznanie siê z wszystkimi pomo e otworzyæ wewnêtrzn¹ moc, aktywizowaæ si³y, które bêd¹ kierowaæ wydarzeniami i zmieniaæ je na lepsze. G³ówny warunek powodzenia to sta³e i systematyczne przyswajanie nowych horyzontów wiedzy. Autor proponuje podró do œwiata pradawnej Tradycji. Jednym z podstawowych pojêæ wiedzy jest wykorzystanie si³y p³yn¹cej wody. O tym by³a mowa w pierwszym rozdziale ksi¹ ki, gdzie jednak tylko wspomnieliœmy o tym pojêciu. W tym i nastêpnych problem bêdzie szczegó³owo przedstawiony. Studiuj¹c anatomiê cz³owieka bada siê cia³o, którego mo na dotykaæ, kroiæ je, przeprowadzaæ analizy. Honorowane s¹ badania odpowiadaj¹ce kryteriom nauki akademickiej: obecnoœæ przedmiotu badañ, powtarzalnoœæ eksperymentu itd. Jeœli zaœ chodzi o energetyczn¹ stronê organizmu, okazuje siê, e wszystko jest bardziej z³o one. Tej energii nie mo na dotkn¹æ ani okreœliæ za pomoc¹ przyrz¹dów, gdy przyrz¹dów takich jeszcze nie wymyœlono. Oficjalnie. Jednak mimo braku wzrokowego przedmiotu badañ o energii organizmu cz³owieka s³yszy siê stale. Teraz nawet ortodoksyjna nauka uznaje obecnoœæ w ciele cz³owieka 115
ODKRYCIE SIEBIE kana³ów i meridianów, którymi wewn¹trz cia³a p³ynie jakaœ substancja nazwana ciecz¹, energi¹ chi, yciodajnym sokiem czy wewnêtrzn¹ wod¹. Ezoterycy, nieograniczeni ramami oficjalnej naukowej doktryny, twierdz¹, e cz³owiek to przede wszystkim duchowa (lub psychiczna) energia, która posiada sw¹ materialn¹ pow³okê. Mo na by bez koñca toczyæ spory na temat s³usznoœci pogl¹dów materialistów czy ezoteryków-idealistów, jednak dyskusje takie by³yby bezsensowne, gdy ani jedni, ani drudzy nie s¹ w stanie udowodniæ oponentom prawdziwoœci swoich pogl¹dów. Organiczne wzajemne oddzia³ywanie w cz³owieku energetycznych strumieni i cielesnych struktur zapewnia jego wewnêtrzn¹ równowagê. S¹d ten autor opiera na znajomoœci pradawnej Tradycji i dwudziestoletnim doœwiadczeniu w zajêciach psychoenergetycznej samoregulacji. Mo na zgadzaæ siê lub nie z punktem widzenia ezoteryków na energetyczn¹ anatomiê cz³owieka, jednak gdy zaczniemy przyswajaæ sobie œrodki i metody samowyzdrowienia, nie obejdzie siê bez wykorzystania odrêbnych wêz³ów lub struktur wewnêtrznej energetyki. Uczestnicy pierwszego kursu o systemie psychoenergetycznej samoregulacji nabêd¹ podstawowe nawyki kierowania energi¹, zapoznaj¹ siê z tym, jak gromadziæ tê delikatn¹ si³ê i najlepiej j¹ wykorzystaæ w celu podtrzymania wysokiej yciowej formy. Uczestnicz¹c w nastêpnych kursach, bêdziemy mogli zapoznaæ siê z bardziej z³o onymi poziomami energetyki wewnêtrznej. Bêd¹ one dostêpne tylko wtedy, gdy przyswoimy sobie pierwotne umiejêtnoœci i nawyki pracy z polem energetycznym. Zajêcia pierwszego stopnia zapoznaj¹ z energetycznymi kana³ami r¹k i nóg, ze struktur¹ leczniczego centrum oraz z dyskiem psychologicznej odpornoœci. Jednym z wa nych elementów pra- 116
CZÊŒÆ DRUGA: Szczęście wewnętrzne cy w programie kursu pierwszego stopnia jest wypracowanie nawyków stworzenia pozytywnie wyobra anej rzeczywistoœci. G³êboki relaks, poskromienie zewnêtrznych zak³óceñ, stworzenie wyraÿnych wizualizacji oraz towarzysz¹cych im prze yæ wewnêtrznych stan¹ siê potê nym œrodkiem samorozwoju, kierowania sob¹, pomog¹ w podró y na szczyt osobistego doskonalenia siê. OD PROSTEGO DO Z O ONEGO W celu wypracowania praktycznego doœwiadczenia nale y odkryæ w sobie i aktywizowaæ wewnêtrzne psychoenergetyczne struktury. Nawyki tej pracy spowoduj¹, e bêdziemy umieli formowaæ pozytywne wizualizacje i stwarzaæ takie stany wewnêtrzne, z których pomoc¹ mo na realnie zmieniaæ œwiat na lepsze. By³a ju o tym mowa, e doœwiadczenie wielu obci¹ eñ mentalnych pomaga uwolniæ psychikê i odkryæ drzemi¹ce w nas mo liwoœci ponadzmys³owe. Jednak podstawowa zasada samoregulacji psychoenergetycznej polega na tym, eby znaleÿæ swoj¹ szczególn¹ i niepowtarzaln¹ œcie kê w przestrzeniach wewnêtrznego œwiata. Dlatego te zrozumienie praktyki i metod samoregulacji wed³ug zasady: Od prostego do z³o onego jest usprawiedliwione. Zaczynaj¹c od a, ka dy mo e rozwin¹æ w sobie mo liwoœci ponadzmys³owe oraz przenikn¹æ praktyki wy szych stopni. Treningi nale y zaczynaæ od przyswojenia metod rozwoju wyobraÿni. W³aœnie to jest podstaw¹ przysz³ych nawyków kierowania sob¹. Na pocz¹tku nauczmy siê wyobra aæ proste przedmioty, np. jab³ko czy pude³ko zapa³ek na d³oni. Takie doœwiadczenie pomo e stwarzaæ bardziej z³o one obrazy, prze ywaæ 117
ODKRYCIE SIEBIE nowe stany i odczucia, które bêd¹ dobrze dzia³aæ na psychikê i fizjologiê. Gdy cz³owiek wyobra a sobie jab³ko na d³oni, ten obraz nie doda mu ani zdrowia, ani pewnoœci siebie. Jednak obraz mo na przekszta³caæ w mentalny instrument. WyobraŸmy sobie, e trzymamy w d³oni jab³ko, a potem przypomnijmy sobie, co czujemy dotykaj¹c tego owocu. To æwiczenie ³¹czy wewnêtrzne spojrzenie i wra enie dotykowe. Z pocz¹tku mo e nam siê to wydaæ dziwne jak e, poczuæ to, co sobie wyobra amy? Wystarczy popróbowaæ raz, drugi i wszystko siê uda. Najpierw, oczywiœcie, trzeba rozstaæ siê z aksjomatem: myœli nie mo na odczuæ. Myœli powoduj¹ ró ne stany emocjonalne, a one z kolei rodz¹ odczucia i realne fizyczne reakcje. eby poczuæ jab³ko na d³oni, potrzymajmy prawdziwy owoc i zapamiêtajmy wra enie. Potem wyobraÿmy sobie, e trzymamy je w rêkach i przypomnijmy sobie odczucia, gdy w d³oni trzymaliœmy prawdziwe jab³ko. Na pocz¹tku odczucia dotykowe bêd¹ s³abe, ale wraz ze wzrostem doœwiadczenia stan¹ siê wyraÿniejsze. Nale y zacz¹æ od prostego treningu, eby potem przejœæ do z³o onego. Niech ten przyk³ad bêdzie ilustracj¹ s³ów. Poczujmy w d³oniach wyobra eniowe jab³ko. Potem wyobraÿmy sobie, e w wyobraÿni dotykamy rêk¹ ró nych przedmiotów i zapamiêtujemy powsta³e przy tym wra enia. Potem mo na stwarzaæ tak e niematerialne odczucia, np. ciep³o s³onecznego œwiat³a na d³oniach, podmuchy orzeÿwiaj¹cego wiatru, jego ch³odek na skórze itp. Stworzenie odczuæ towarzysz¹cych wizualizacji wymaga doœwiadczenia. Mo e to byæ dostêpne dla ka dego, kto chce nauczyæ siê prze ywaæ swe obrazy myœlowe jak realne. Gdybyœmy tylko sobie powiedzieli, e chcemy odczuwaæ swe wyobra enia, to efektu nie bêdzie. Potrzebne s¹ specjalne nawy- 118
CZÊŒÆ DRUGA: Szczęście wewnętrzne ki. Wypracowuje siê je na zajêciach pierwszego poziomu praktyk Tradycji. Podstawowym narzêdziem tworzenia nawyków psychoenergetycznej pracy jest mentalne zatopienie siê. Na pierwszym poziomie trzeba nauczyæ siê tworzyæ wyobra- ane stany. Dostêpnoœæ treningów uwarunkowana jest tym, e nowe odczucia stanowi¹ kombinacjê prze ytych realnie. Wiêkszoœæ ludzi ma zgromadzone pewne doœwiadczenie. A kombinacja wra eñ w konsekwencji pomo e wyczuæ delikatnie zmienion¹ œwiadomoœæ. Przypomnijmy sobie dzieciêce prze ycia, gdy na bosaka biegaliœmy po trawie lub ciep³ej ziemi. Ka demu dziecku udaje siê uciec przed uwa nym wzrokiem rodziców czy niani i doœwiadczaæ na bosaka radoœci samodzielnego badania œwiata. Ktoœ ma wiêksze w tym doœwiadczenie bêdzie pamiêta³ wiêcej, kto inny bêdzie móg³ przypomnieæ sobie jedynie krótkie, choæ wyraÿne przeb³yski tego prze ycia. Najwa niejsze, e s¹! WyobraŸmy sobie, e bosymi nogami st¹pamy po trawie, która jest sprê ysta pod naszymi stopami. Potem trawa siê koñczy i zaczynamy st¹paæ po ciep³ej, nagrzanej s³oñcem ziemi. Teraz popracujmy z wod¹. Samo wra enie przy zetkniêciu siê z wod¹ zna ka dy. Rano myjemy siê i mo emy dostatecznie wyraÿnie to sobie wyobraziæ. Mo na wykorzystaæ doœwiadczenie mycia w celu stworzenia bardziej z³o onych odczuæ, np.: w³o enie r¹k pod strumieñ wody p³yn¹cej z kranu, twarz znajomego ochlapana wod¹. A teraz wyobraÿmy sobie, e stoimy na brzegu ciep³ego jeziora. Lekka, przezroczysta fala podp³ywa pod bose stopy nóg i ³askocze je. To odczuwalne prze ycie jest bardziej z³o one ni proste fragmenty opisywane wczeœniej. Zachodzi po³¹czenie wyobra anych odczuæ. Stoimy bosymi stopami na mokrym piasku. Ciep³a woda podp³ywa pod nogi, g³adzi skórê. Jej dotyku nie pomylisz z niczym innym. Oczywiœcie zwizualizo- 119
ODKRYCIE SIEBIE waæ sobie ten obrazek nie bêdzie trudno, ale prze yæ go odczuæ, a tym bardziej czuæ przez jakiœ czas to zadanie nie³atwe. Dlatego na pierwszym poziomie treningu nale y nauczyæ siê odczuwaæ to, co sobie wyobra amy. Nie s¹ przy tym wymagane specjalne œrodki, opisane powy ej wystarcz¹, by nauczyæ siê czuæ swoje wizualizacje. Po kilku powtórkach wiêkszoœæ æwicz¹cych ju to potrafi. Wa na jest koncentracja uwagi i czas niezbêdny dla treningów. Teraz mentalne rozluÿnienie. W opisach kursu wprowadzaj¹cego autor proponowa³ kolejnoœæ dzia³añ prowadz¹cych do fizycznego odprê enia. Mentalny relaks ró ni siê od fizycznego odprê enia tym, e zdejmuje napiêcie nie tylko z cia³a, ale rozluÿnia tak e psychoemocjonalne zaciski. S¹ one wynikiem jakichœ prze yæ, stresów, kompleksów zepchniêtych w podœwiadomoœæ. Jeœli ich nie dotykamy, zaciski przedr¹ siê na poziom fizjologii i spowoduj¹ choroby lub napiêcia miêœni. Praktyka psychoterapii zorientowanej na cia³o zajmuje siê podobnymi fizycznymi przejawami psychicznych problemów. W ogólnym zarysie wygl¹da to tak: specjalista okreœla na ciele pacjenta strefy, w których stresy i psychologiczne zaciski spowodowa³y pojawienie siê wêz³ów niemijaj¹cego, sta³ego ju napiêcia i za pomoc¹ masa y usuwa je, niszczy tzw. pancerz miêœniowy i pomaga unikn¹æ fizycznych przejawów wewnêtrznych kompleksów. Wed³ug regu³y odwrotnego zwi¹zku uwolnienie siê od zewnêtrznych objawów zmniejsza tak e problemy psychologiczne. Z³o onoœæ tej metody polega na tym, e cz³owiek nie mo e pomóc sobie samodzielnie, musi zwróciæ siê o pomoc do specjalisty. Gdy przyswoimy sobie praktykê mentalnego rozluÿnienia, pojawi siê mo liwoœæ pomocy samemu sobie. Najpierw nale y rozluÿniæ cia³o, na ile to jest mo liwe. Metody takie podane s¹ 120
CZÊŒÆ DRUGA: Szczęście wewnętrzne w programie kursu wprowadzaj¹cego. Gdy cia³o bêdzie ju rozluÿnione, mo na przejœæ do medytacyjnej relaksacji. WyobraŸmy sobie, e wewn¹trz, od czubka g³owy do krocza, jest mocno naci¹gniêta struna napiêcia. To struna jak w gitarze mo e byæ bardziej lub mniej napiêta. Jeœli tê podci¹gamy, krêc¹c ko³kami, to strunê wewnêtrznego napiêcia mo na napinaæ lub os³abiaæ si³¹ myœli. WyobraŸmy j¹ sobie wewn¹trz stopieñ jej napiêcia bêdzie odpowiada³ naszemu realnemu napiêciu psychicznemu. Jeœli wyobrazimy sobie, e struna powoli siê poluzowuje, poczujemy, e wszystkie wewnêtrzne struktury te siê rozluÿniaj¹. Najpierw pojawi siê odczucie, e napiêcie lub rozluÿnienie struny towarzyszy rozluÿnieniu lub napiêciu wewnêtrznych narz¹dów. Jest to silne wra enie, gdy wszystkie wewnêtrzne narz¹dy mog¹ generowaæ okreœlone emocje, a te z kolei powoduj¹ napiêcie narz¹dów wewnêtrznych (zwi¹zek emocji z narz¹dami wewnêtrznymi opisany zosta³ w pierwszej ksi¹ ce cyklu). Pierwsze doœwiadczenie poluzowania struny wewnêtrznego napiêcia spowoduje wra enie relaksu organów wewnêtrznych. Po kilku powtórzeniach uda siê w pe³ni rozluÿniæ narz¹dy wewnêtrzne i poczujemy, e zaczyna siê relaks g³êbokich struktur, nad którymi nigdy nie zastanawialiœmy siê. Œwiadczy to o tym, e psychiczne wêz³y i zaciski puszczaj¹. Mo na æwiczyæ tylko ze strun¹ wewnêtrznego napiêcia to bardzo efektywny sposób. Jednak nie wszyscy maj¹ na tyle cierpliwoœci, by stale pracowaæ wy³¹cznie z obrazem struny. Pierwsze oznaki os³abienia uwagi widoczne s¹ ju po paru powtórkach æwiczeñ, dlatego uzupe³nieniem obrazu struny napiêcia mog¹ byæ inne sposoby medytacyjnego rozluÿnienia. Szybkiemu i skutecznemu relaksowi sprzyja odwrotne liczenie po³¹czone z wyobra aniem sobie obrazów. Liczmy od dziesiêciu do zera i wyobra ajmy sobie, e z ka d¹ nastêpn¹ cyfr¹ 121
ODKRYCIE SIEBIE schodzimy jeden stopieñ po schodach w g³êbiê rozluÿnienia. Jeœli po³¹czymy odwrotne liczenie z os³abieniem struny napiêcia, efekt relaksacji wzroœnie wielokrotnie. Teraz czas na æwiczenia. Dziesiêæ ZejdŸmy w myœli o jeden stopieñ ni ej. Wydaje siê ono miêkkie i ciep³e, otacza ze wszystkich stron, mami, nêci. Struna napiêcia trochê os³ab³a, oczy i powieki wype³nia miêkki, przyjemny ciê ar Dziewiêæ Struna jest jeszcze ma³o poluzowana, a przyjemna ciê koœæ s¹czy siê od g³owy po krêgos³upie w dó³, do koœci ogonowej, a st¹d po nogach. Najpierw rozluÿniaj¹ siê miêœnie nóg, potem znikaj¹ wewnêtrzne zaciski. W nogach czujemy przep³ywaj¹ce ciep³o i przyjemny ciê ar Osiem Doln¹ czêœæ cia³a wype³nia ciep³o, czujemy przyjemny ciê ar. Te odczucia rozlewaj¹ siê na brzuch, plecy i ramiona Tak e rêce wype³niaj¹ siê ciep³em i miêkkim przyjemnym ciê arem Siedem Nasze cia³o jest ciê kie, wype³nione ciep³em. Nie ma ju pustych miejsc, gdzie mog³yby pozostaæ napiêcia. RozluŸniaj¹ siê: szyja, kark, czo³o, twarz Ca³e wnêtrze cia³a wype³nia miêkki, przyjemny ciê ar i ciep³o Szeœæ W falach wewnêtrznego ciep³a i ciê koœci stopniowo rozpuszczaj¹ siê nogi i rêce. Topniej¹, robi¹ siê miêkkie, jak kawa³ek cukru w szklance wody Rozpuszcza siê tu³ów znikaj¹ miêœnie, topniej¹ koœci, pozostaje tylko s³abe wra enie konturów cia³a Piêæ Skoncentrujmy uwagê na nasadzie nosa. Wiêkszoœæ ludzi ma j¹ mimowolnie naprê on¹. Os³abmy w myœli skórê nasady nosa, potem tkankê kostn¹ RozluŸnijmy przewody nosowe i poczujmy, jak od nasady nosa do karku wewn¹trz g³owy znajduje siê mocno naci¹gniêta pozioma nitka napiêcia. G³adŸ- 122
CZÊŒÆ DRUGA: Szczęście wewnętrzne my j¹ mentalnymi rêkami, a wyobra any przez nas dotyk rozpuœci j¹ w koñcu. Pojawi siê odczucie g³êbokiego rozluÿnienia wewn¹trz g³owy Cztery Cia³o rozpuœci³o siê jak cukier w wodzie. RozluŸni³a siê g³owa. Najpierw topniej¹ skóra i miêœnie, potem koœci czaszki, wewnêtrzne struktury. Gdy rozpuœci siê mózg, w tym miejscu powstanie uczucie lekkoœci i pustki. Poczujemy, jak nasza uwaga przechodzi z g³owy na ramiona, na piersi jest tam wiêcej miejsca, wiêkszy komfort ni w ciasnej przestrzeni czaszki. Odchodz¹ natrêtne myœli o codziennych pal¹cych sprawach, problemach, rozpuszczaj¹ siê razem z odczuciami g³owy Trzy Jesteœmy w pe³ni zrelaksowani. Wewn¹trz nas cisza i spokój. Cia³o rozpuœci³o siê na tyle, e wszystkie odczucia zniknê³y Dwa PrzejdŸmy po swoim organizmie promieniem wewnêtrznej uwagi. W ró nych czêœciach pozostaj¹ jeszcze niewielkie ogniska napiêæ Zlikwidujmy je wysi³kiem woli. Gdy poczujemy ognisko napiêcia, g³adÿmy je mentalnymi d³oñmi i poczujmy, e pojawia siê b³ogie ciep³o i przyjemne uczucie ciê koœci Jeden eby zdj¹æ ostatki napiêæ, nale y uwolniæ siê od wewnêtrznej drzazgi, która u ró nych ludzi mo e znajdowaæ siê w ró nych miejscach. Ktoœ ma j¹ tam, gdzie znajduje siê nitka napiêcia w nasadzie nosa. Ktoœ inny odnajdzie j¹ w okolicy nerek czy krzy a. Wariantów jest mnóstwo. Jednak wra enia, niezale nie od po³o enia drzazgi, s¹ podobne. Ws³uchajmy siê w nie. Tam, gdzie tkwi drzazga, pozosta³o te napiêcie. Drzazga jest sta³ym zaciskiem psychologicznym, powoduj¹cym miejscowe napiêcie psychiczne i fizyczne. WyobraŸmy sobie korzeñ w g³êbi napiêtego odcinka. Mentalnymi rêkami chwyæmy go i wyrwijmy. Mo na powoli wyci¹gaæ drzazgê z cia³a. Istotne 123
ODKRYCIE SIEBIE jest, by zlikwidowaæ odczucie psychoenergetycznego bloku Gdy pozbêdziemy siê drzazgi, napiête miejsce rozluÿni siê, a potem g³êbokie odprê enie wype³ni przestrzeñ od wewn¹trz i zewn¹trz. Zamiast cia³a tylko ob³ok spokoju, wewnêtrznej ciszy i rozluÿnienia Zero Mentalnie rozprzestrzeñmy rozluÿnienie we wszystkie strony. Zniknê³y wra enia fizycznej otoczki, zostaj¹ spokój, cisza oraz poczucie wolnoœci Uwolniliœmy siê od napiêæ zewnêtrznych i wewnêtrznych Jesteœmy wolni! Czy rzeczywiœcie? Przecie oprócz codziennych yciowych realiów istniej¹ takie stany, które wiêkszoœæ ludzi zna tylko ze s³yszenia Mowa o wewnêtrznej harmonii. Gdy cz³owiek pokona przyczyny dyskomfortu, osi¹gnie równowagê i spokój, wychodzi poza ramy stereotypów i praw. Tacy ludzie yj¹ zgodnie z regu³ami celowoœci, bycia w odpowiednim miejscu i porze, nie krzywdz¹ nikogo. Dla wiêkszoœci nas wspó³czesnych osi¹gniêcie podobnych wewnêtrznych szczytów jest zadaniem efemerycznym, trudnym do zrozumienia i dlatego praktycznie niemo liwym do wykonania. Jednak ka dy mo e przybli yæ siê do dalekiego, kusz¹cego celu. Jedn¹ z efektywnych dróg doskonalenia jest jednoczenie siê ze œwiatem przyrody. Autor nie proponuje, by odgrodziæ siê od prawdziwego ycia barier¹ sztucznych zakazów i samoograniczeñ, aby stworzyæ swój wymyœlony œwiat. Przyroda jest asocjalna i wszystko w niej rozwija siê wed³ug wy szych, nie zawsze dla nas zrozumia³ych praw, w myœl których i dla silnego, i dla s³abszego jest miejsce, ale nie ma go na g³upie zuchwalstwo i ur¹ganie komuœ, che³pliwoœæ, cwaniactwo i zarozumia³oœæ Niestety, w du ych wspó³czesnych miastach daleko jest do przyrody. Parki to w³aœciwie nie przyroda, lecz œrodowisko stworzone rêkami cz³owieka. Mieszkañcy wsi przyrody maj¹ pod 124
CZÊŒÆ DRUGA: Szczęście wewnętrzne dostatkiem, ale czasu ju nie musz¹ pracowaæ. Autor widzi wyjœcie z tej sytuacji twórczoœæ mentaln¹ W³aœnie podczas medytacji mo emy wyobraziæ sobie dowolne zak¹tki przyrody, poczuæ je i zjednoczyæ siê z nimi. Tak, to bêdzie iluzja, jednak poprawi nasze samopoczucie, pomo e stworzyæ pozytywne yciowe nastawienie. W czasie medytacji mo emy poczuæ siê uwolnieni i swobodni, a po wyjœciu z niej inaczej spojrzeæ na œwiat i dojrzeæ swoje miejsce w uk³adzie wiêzi spo³ecznych. Efekt mentalnych æwiczeñ stopniowo kumuluje siê, pojawia siê wewnêtrzna swoboda, która uwolni nas od ciê aru yciowych problemów, stworzy potencja³ rzeœkoœci, optymizmu, zdrowia. Jednak zanim przejdziemy do æwiczeñ praktycznych, przeczytajmy OSTRZE ENIA P o pocz¹tkowych zajêciach mog¹ pojawiæ siê negatywne odczucia: ospa³oœæ, ogólne rozbicie, zbytnie rozdra nienie, wiêksze zmêczenie. U kobiet mo liwe s¹ jednorazowe naruszenia cyklu menstruacyjnego. Nie nale y siê obawiaæ, jeœli podobne stany zwi¹zane s¹ z pocz¹tkiem aktywnych zajêæ. Min¹ one bez œladu. Autor wyjaœnia na kursach, e czasowe pogorszenie samopoczucia jest nieuniknione, po prostu trzeba to prze yæ. Trwa to przecie tylko kilka dni nie wiêcej! Przypomnijmy sobie maksymê: Zdrowie odchodzi rzek¹, a powraca kroplami. WyobraŸmy sobie, e po d³ugiej i bez ruchu pracy przy stole, gdy nic ciê szego od d³ugopisu w rêkach nie trzymaliœmy, musimy jechaæ na wieœ, ³adowaæ ziemniaki najpierw do samochodu, potem do kosza i do piwnicy. Nastêpnego dnia miêœnie bêd¹ boleæ, poczujemy siê rozbici i ospali. Bêdzie to wynikiem przeci¹ enia miê- 125
ODKRYCIE SIEBIE œni. Tak samo dzieje siê z wewnêtrznym uk³adem energetycznym organizmu. Na pocz¹tku zajêæ pracowa³ on autonomicznie, w okreœlonym rytmie. Medytacyjne i psychofizyczne æwiczenia aktywizuj¹ jego pracê i powoduj¹ negatywn¹ reakcjê Kana³y i meridiany zaczynaj¹ funkcjonowaæ w bardziej intensywnym trybie, dlatego w³aœnie powstaje wra enie wewnêtrznego dyskomfortu. Przy systematycznej i regularnej wewnêtrznej pracy, gdy nastawiamy siê na trwanie zajêæ, negatywne stany bêd¹ mijaæ. W miejsce ospa³oœci i zahamowania pojawi¹ siê rzeœkoœæ i si³a. Jedn¹ z charakterystycznych oznak pozytywnych zmian energetycznych w organizmie jest sta³e pragnienie. Chce siê piæ, ale jeœli za jednym zamachem wlejemy w siebie litr wody, powstanie tylko ciê ar w brzuchu, a pragnienie pozostanie. Nale y piæ du o, ale ma³ymi porcjami. W czasie zwiêkszonego pragnienia dobowa porcja wody powinna wynosiæ oko³o 10 12 szklanek ogólnego zapotrzebowania na p³yny (herbata, zupa itp.). Piæ nale y ma³ymi ³yczkami jedn¹ szklankê nawet 15 minut. Najlepiej stale trzymaæ obok siebie szklankê wody i regularnie popijaæ ma³ymi ³ykami. Taki wariant picia przynosi tak e ozdrowieñczy efekt. Ju trzeciego dnia skóra zaczyna wyg³adzaæ siê, podwy sza siê jej ogólne napiêcie, œciany naczyñ krwionoœnych staj¹ siê bardziej elastyczne itd. Na pocz¹tku treningów przyjdzie nam zmuszaæ siê do medytacji i æwiczeñ. Jednak po up³ywie kilku tygodni pojawi siê niecierpliwe oczekiwanie na zajêcia. Nieco póÿniej powstanie potrzeba wykonywania æwiczeñ i energetycznego do³adowania organizmu. Ktoœ mo e uznaæ tak¹ potrzebê za szczególn¹ zale - noœæ i brak wolnoœci. A jest ona uwarunkowana tym, e orga- 126
CZÊŒÆ DRUGA: Szczęście wewnętrzne nizm intensywnie odbudowuje dawny poziom si³y i energii, wiêc odczuwanie fizycznej potrzeby brania udzia³u w zajêciach œwiadczy o tym, e gimnastyka, energetyczne nasycenie i oddech s¹ istotne w szybkiej odbudowie nadszarpniêtego zdrowia. I jeszcze jedna przestroga: ju na pocz¹tkowych zajêciach mo e powstaæ wra enie zdrowia : euforia, cielesne szczêœcie. Cz³owiek szybko przywyka do dobrego. Byæ zdrowym to norma, wydaje nam siê, e zawsze byliœmy zdrowi, a choroby i spadek si³ przyœni³y siê jak w z³ym œnie. Aby lepiej porównaæ swe stany sprzed treningów i po nich, opiszmy je przed zajêciami. Nie leñmy siê, zróbmy to. Opiszmy swoje samopoczucie tak, jak potrafimy. Porównanie wszystkiego po kilku miesi¹cach bêdzie bardzo ciekawe. Przypuszczalnie zmiany na lepsze stan¹ siê zauwa alne. Nadejdzie dzieñ, gdy pojawi siê równowaga duchowa, uczucie harmonii i zdrowia. Przyjdzie pokusa, eby rzuciæ treningi, gdy wszystko siê piêknie u³o y³o, samopoczucie jest wspania³e. Nie warto rezygnowaæ z zajêæ, poniewa zacznie siê powolne cofanie. Pojawi¹ siê nowe dolegliwoœci, które zmusz¹ nas do przypomnienia sobie wszystkich wiadomoœci i pracy. Dlatego lepiej nie przerywaæ zajêæ ca³kowicie, tym bardziej e z czasem stan¹ siê one sposobem ycia. Rozpoczynaj¹c treningi, ka dy daje powa ny sygna³, e chce zmieniæ swoje ycie. Ka de odstêpstwo od tego oznacza krok w ty³. Czy warto wracaæ do tego, od czego zaczêliœmy? Zapoznaliœmy siê ju z kursem wprowadzaj¹cym, z zasadami relaksacji i metod¹ mentalnego zanurzenia. Pierwsza ksi¹ ka cyklu stanowi kurs przygotowawczy. Mowa w niej o relaksie cia³a i energetycznym rozluÿnieniu bêd¹c w takim stanie mo - na ³atwo wejœæ w kontakt ze swoim wewnêtrznym œwiatem i przenikn¹æ do uœpionych psychoenergetycznych mo liwoœci, 127
ODKRYCIE SIEBIE aktywizowaæ je i stosowaæ w realnym yciu. Dalsze badanie praktyk Tradycji zaczniemy od przyswojenia sobie metod g³êbokiej relaksacji mentalnej KROKI W STRONÊ RELAKSU P o³ó my siê wygodnie. Koniecznie powieræmy siê, by dobrze siê u³o yæ. Rêkami pog³adÿmy cia³o od czubka g³owy w dó³. Mo na si¹œæ, aby pog³askaæ nogi. Postarajmy siê zapamiêtaæ wra- enia powsta³e podczas g³askania. A teraz wyobraÿmy sobie, e mentalnymi rêkami g³aszczemy cia³o od czubka g³owy po piêty i przypomnijmy sobie odczucia, które powsta³y podczas realnego g³askania. WyobraŸmy sobie, jak mentalne d³onie œlizgaj¹ siê po ciele, zeskrobuj¹ z niego nagromadzony w ci¹gu dnia brud negatywnych emocji i agresji psychologicznej. Mentalne g³askanie wykonajmy kilka razy i poczujmy, jak oddech siê uspokaja, staje siê powierzchniowy i prawie niezauwa alny, znikaj¹ mimowolne napiêcia, cichn¹ emocjonalne wybuchy. Ws³uchajmy siê w swój nowy stan. Odczucia zmieni³y siê: nasze cia³o sta³o siê pos³uszne i lekkie, bóle i niedomagania znik³y prawie zupe³nie. Aby pog³êbiæ koncentracjê uwagi, jednoczeœnie z wdechem powtarzajmy w myœli: Ja wdycham, a z wydechem: Ja wydycham. Powtarzajmy w myœli te formu³y i zapamiêtajmy wra enia: z wdechem powietrze ³atwo, swobodnie wlewa siê do p³uc, wydech tak e ³atwo wyp³ywa z cia³a. Stopniowo koncentrujmy sw¹ uwagê na prostych formu³ach: Ja wdycham, Ja wydycham. Wielokrotne powtarzanie tych zwrotów wprowadzi nas w stan podobny do lekkiego zapomnienia, gdy wszystkie zewnêtrzne, zak³ócaj¹ce czynniki znik³y, a œwiadomoœæ balansuje na cieniutkiej granicy jawy i snu. Wewnêtrzne napiêcie ginie. 128
CZÊŒÆ DRUGA: Szczęście wewnętrzne Przenieœmy teraz uwagê na stopy i kilka razy w myœli wydajmy sobie rozkazy; Moje stopy s¹ w pe³ni rozluÿnione, Miêœnie stóp rozluÿniaj¹ siê, znikaj¹ napiêcia. Wydajmy sobie rozkaz: RozluŸnione s¹ ³ydki. Pos³uchajmy, jak z nóg wychodzi napiêcie. Biodra s¹ w pe³ni rozluÿnione RozluŸniaj¹ siê poœladki i miêœnie miednicy RozluŸni³y siê krzy i talia RozluŸnione s¹ miêœnie brzucha Pleców RozluŸnione miêœnie klatki piersiowej Ramiona RozluŸniaj¹ siê miêœnie od ramion do ³okci RozluŸniaj¹ przedramiona i nadgarstki RozluŸnione s¹ palce RozluŸnia siê szyja Miêœnie karku i g³owy RozluŸnia siê czo³o i twarz Wargi, jêzyk. Teraz skoncentrujmy siê na nasadzie nosa i poczujmy wewn¹trz g³owy nitkê napiêcia zwi¹zuj¹c¹ nasadê nosa z karkiem. Pog³adŸmy j¹ mentalnymi d³oñmi. Z ka dym dotykiem niteczka staje siê coraz cieñsza, a w koñcu znika Nie pêka, a w³aœnie znika, rozpuszcza siê Znika te napiêcie w tkance kostnej nasady nosa. Gdy rozluÿnienie bêdzie g³êbokie, mo e zdarzyæ siê, e zaœniemy. Niech nas to nie zmartwi, znaczy to po prostu, e sen jest teraz najwa niejszy dla naszego organizmu Mo e powstaæ jeszcze jeden stan poczujemy siê jak na huœtawce; wpadamy w niebyt, w zapomnienie, by znów wróciæ do realnego œwiata. To produktywny stan przebywaj¹c w nim, mo na owocnie pracowaæ RozluŸnienie nie jest celem samym w sobie. To potê ny œrodek wspomagaj¹cy pracê, która jest przed nami. Nie martwmy siê, jeœli osi¹gniemy wy³¹cznie rozluÿnienie. Relaks pomo e uchyliæ drzwi do œwiata wewnêtrznego. Nastêpnym razem z pewnoœci¹ doœwiadczymy takich stanów, które pomog¹ nam do niego przenikn¹æ. 129