Ocena skuteczności systemów dekontaminacji Ecoquest w redukcji mian Norowirusa u myszy Wykonane przez Dr Lela Riley, RADIL LLC, Columbia MO 18 listopada 28 r. Wprowadzenie Członkami grupy Norowirusa są nierozwinięte wirusy o liniowym, dodatnim sensie, jednoniciowym genomie RNA. Norowirusy należą do rodziny Caliciviridae, która obejmuje również rodzaje Sapovirus, Lagovirus i Vesivirus. Dawniej znane jako "wirusy typu Norwalk" lub "małe wirusy o strukturze okrągłej", norowirusy wywołują ostre zapalenie żołądka i jelit u ludzi, zwykle trwające od 24 do 48 godzin i zarażają ludzi w każdym wieku. Niedawno z myszy wyizolowany został pierwszy mysi norowirus. Ten nowo opisany patogen myszy może być hodowany w hodowli komórkowej, dostarczając pierwszego przykładu norowirusa, który można hodować in vitro. W badaniach tych oceniono skuteczność platformy dekontaminacyjnej Ecoquest na obecność mysiego norowirusa (MNV), jako przedstawiciela rodziny Caliciviridae, stosując system hodowli in vitro. Projekt eksperymentalny Zapas wirusa i hodowla MNV-4 stosowany w tym badaniu był utrzymywany w komórkach RAW267.4, mysiej linii komórkowej makrofagów. Komórki hodowano w zmodyfikowanej pożywce Eagle'a Dulbecco (DMEM) uzupełnionej 1% płodową surowicą bydlęcą. Wirus był rozmnażany, zatężany i oczyszczany. Oczyszczone miano wirusa miareczkowano przez miareczkowanie blaszki miażdżycowej. Wirusowe zapasy przechowywano w zamrażarce w temperaturze -8 C. Przygotowanie powierzchni Aby ocenić skuteczność systemów dekontaminacji wolnych od ozonów Ecoquest i niskotemperaturowych do redukcji miana NNV, powierzchnie zanieczyszczone wirusem były narażone na działanie systemu odkażania przez różne odcinki czasu. Dekontaminację oceniano na trzech rodzajach powierzchni: stal nierdzewna, dywan i tkanina. Kasety ze stali nierdzewnej o wymiarach 1,5 cala na 1,25 cala były używane jako powierzchnia ze stali nierdzewnej. Próbki dywanów i tkanin pocięto na kwadraty o wielkości 1 cala. Przed eksperymentem wszystkie powierzchnie sterylizowano w autoklawie parowym. W celu skażenia powierzchni, 2 μl roztworu podstawowego wirusa MNV (1 x 17 PFU / ml) przeniesiono pipetą na środek każdej powierzchni, pokrywając nim ~ 1-2 cm. Powierzchnie pozostawiono do wyschnięcia na powietrzu w szafie bezpieczeństwa biologicznego typu II. Pod koniec godziny próbki kontrolne zerowego punktu czasowego zebrano, a pozostałe zaszczepione powierzchnie umieszczono w nawilżanym inkubatorze w temperaturze 28 C, w celu poddania o niskim stopniu utleniania lub bez ozonowania. Wykonano zestaw czterech zaszczepionych próbek dla każdej powierzchni. Po osiągnięciu określonych czasów ekspozycji powierzchnie zanurzono w 1 ml DMEM zawierającym 1 ug/ml cyprofloksacyny. Powierzchnie ze stali nierdzewnej były skrobane za pomocą sterylnej skrobaczki do komórek w celu usunięcia wirusa z powierzchni kasety. Próbki dywanów i tkanin umieszczono w sterylnej torbie i homogenizowano przez 1 minutę w Blomdzie Stomacher Lab. Próbki wyjęto z torby i umieszczono w 15 ml stożkowej probówce wirówkowej i wirowano przy 1 x g przez 1 minut w celu usunięcia resztek dywanu i fragmentów tkaniny. Jako kontrolę, każdą powierzchnię inokulowano równoważną ilością wirusa i umieszczono w inkubatorze 28 bez traktowania, traktując jako 24-godzinną nieobrabianą próbkę kontrolną. Każdą z próbek poddawanych układowi odkażania badano w czterech powtórzeniach w każdym punkcie czasowym. Próbki kontrolne zostały również przetestowane w czterech egzemplarzach. Dane są wyrażone jako średnia wszystkich punktów danych. Obliczanie miana wirusa i redukcja wirusa
Po neutralizacji środka dezynfekującego w określonych objętościach DMEM, powierzchnie ze stali nierdzewnej dokładnie zeskrobano sterylnym skrobakiem do komórek, aby wymusić wirus w DMEM. Próbki dywanów i tkanin zawieszono w sterylnej DMEM i homogenizowano przy użyciu mieszalnika Stomachera w celu uwolnienia wirusa. Miano wirusa dla każdego eluatu oznaczono zaszczepiając hodowle komórkowe seryjnymi dziesięciokrotnymi rozcieńczeniami eluatów i obliczając infekcyjną dawkę 5 hodowli tkankowej (TCID5) na podstawie obserwacji charakterystycznych efektów cytopatycznych związanych z MNV. Ostateczne miano obliczono przez uśrednienie indywidualnych mian obliczanych z każdego powtórzenia i następnie obliczono obniżenie miana wirusa. Wyniki Poniższe tabele podsumowują wyniki tych eksperymentów. Tabela 1. Redukcja miana Norowirusa u myszy po bezozonowym leczeniu Ecoquest Stal nierdzewna Dywan Tkanina Czas h 1.2 x1 6 1.6 x1 6 4. x1 5 2 h 3.5 x 1 5 7.8 3.4 x 1 5 78.8 2.1 x 1 4 94.8 4 h 3.6 x1 4 97. 7.5 x 1 4 95.3 1.7 x 1 4 95.8 6 h 1 x 1 2 99.9 <1 x1 3 >99.9 <1 x1 3 >99.8 24 h 1 x 1 3 1 x1 2 99.9 <1 x1 3 <1 x1 3 >99.9 8.6 x 1 2 <1 x1 3 >99.8
Figura 1. Przetrwanie MNV po leczeniu bezozonowym 1 9 8 7 6 5 4 3 2 1 h 2 h 4 h 6 h 24 h Stal nierdzewna Dywan Tkanina Tabela 2. Przeżycie mysiego Norowirusa po leczeniu niskoutlenionym Czas Stal nierdzewna Dywan Tkanina Stal nierdzewna h 1.6 x 1 5 2.8 x1 5 2.5 x 1 4 2 h 9.3 X1 3 94.4 9.5 x 1 4 66.1 1.4 x1 4 44. 4 h 7.6 x1 3 95.3 2.8 x 1 4 9. 8.6 x1 3 65.6 6 h <1 x 1 2 >99.9 <1 x1 3 >99. 9 <1 x1 2 >99.6 24 h 9.3 x1 3 <1 x 1 2 >99.9 <1 x1 3 <1 x1 3 >99.9 <1 x1 2 <1 x1 2 >99.6 Figura 2. Przeżycie MNV po leczeniu niskoutlenionym
Raport przygotwała: Lela K. Riley, PhD Managing Partner, RADIL LLC Data 19 listopada 218 r.
Miana MNV-4 po dwugodzinnej wolnej od ozonu czystych komórek 1.8e+6 Miana MNV-4 po dwugodzinnej nisko-ozonowej czystych komórek 1.6e+6 1.4e+6 Próbka kontrolna Po bezozon. Próbka kontrolna Po nisko-oz. 1.2e+6 1.e+6 8.e+5 6.e+5 1 e +5 4.e+5 5 e +4 2.e+5. Stal nierdzewna Dywan Tkanina Stal nierdzewna Dywan Tkanina Miana MNV-4 po wolnej od ozonu aktywnej czystych komórek 1.8e+6 Miana MNV-4 po nisko-ozonowej czystych komórek 1.6e+6 1.4e+6 1.2e+6 Nieobr. stal nierdzewna Obr. stal nierdzewna Nieobr. dywan Obr. dywan Nieobr. tkanina Obr. tkanina Nieobr. stal nierdzewna Obr. stal nierdzewna Nieobr. dywan Obr. dywan Nieobr. tkanina Obr. tkanina 1.e+6 8.e+5 6.e+5 1 e +5 4.e+5 2.e+5 5 e +4. 2 4 6 24 2 4 6 24 Godziny Godziny