Oddziaływanie Teoria Nośnik Masa Spin Ładunek Silne chromodynamika (QCD) 8 gluonów 0 1 kolory E-M elektrodynamika (QED) foton 0 1 0

Podobne dokumenty
Podstawy fizyki subatomowej

Oddziaływania słabe. Bozony pośredniczące W i Z. Sprzężenia leptonowe. Sprzężenia kwarkowe - mieszanie kwarków. D. Kiełczewska, wykład 5

Oddziaływania. Diagramy Feynmana. Równanie Diraca. Symetrie. Elementy kwantowej elektrodynamiki (QED) D. Kiełczewska, wykład4

Wstęp do fizyki cząstek elementarnych. Ewa Rondio

Fizyka cząstek elementarnych i oddziaływań podstawowych

Ekscytony Wanniera Motta

Wstęp do Modelu Standardowego

Masy atomowe izotopów. turalabundance.pdf

Atomowa budowa materii

Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Diagramy Faynmana

Wykład 4: Termy atomowe

Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Diagramy Faynmana

Cząstki i siły. Piotr Traczyk. IPJ Warszawa

Cząstki elementarne. Składnikami materii są leptony, mezony i bariony. Leptony są niepodzielne. Mezony i bariony składają się z kwarków.

Symetrie w fizyce cząstek elementarnych

Wstęp do fizyki cząstek elementarnych

Promieniowanie jonizujące

Promieniowanie jonizujące

Fizyka cząstek elementarnych i oddziaływań podstawowych

Podstawy Fizyki Jądrowej

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA POCHŁANIANIA PROMIENIOWANIA γ W METALACH

WYKŁAD 5 sem zim.2010/11

WYKŁAD 8. Wszechświat cząstek elementarnych dla humanistów

WYKŁAD 7. Wszechświat cząstek elementarnych. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW

Oddziaływania elektrosłabe

Zjonizowana cząsteczka wodoru H 2+ - elektron i dwa protony

w rozrzedzonych gazach atomowych

Uogólnione wektory własne

Wstęp do chromodynamiki kwantowej

Model kwarkowo-partonowy oddziaływań cząstek Diagramy kwarkowe (quark line diagrams) Kąt Cabibbo, mechanizm GIM, macierz Kobayashi-Maskawy (CKM)

Salam,Weinberg (W/Z) t Hooft, Veltman 1999 (renomalizowalność( renomalizowalność)

Fizyka cząstek elementarnych. Fizyka cząstek elementarnych

Oddziaływania. Zachowanie liczby leptonowej i barionowej Diagramy Feynmana. Elementy kwantowej elektrodynamiki (QED)

Fizyka promieniowania jonizującego. Zygmunt Szefliński

Definicja: Wektor nazywamy uogólnionym wektorem własnym rzędu m macierzy A

Model Atomu Bohra. Część 2

Cząstki elementarne wprowadzenie. Krzysztof Turzyński Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski

WYKŁAD 5. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Fermiony i bozony. Oddziaływanie słabe i rodziny cząstek fundamentalnych. Spin - historia odkrycia

Symetrie. D. Kiełczewska, wykład 5 1

Generalna idea: Jeśli strumień cząstek pada na tarczę to tylko część oddziałuje związek między nimi ustala tzw. przekrój czynny. m m s.

Obserwacje świadczące o dyskretyzacji widm energii w strukturach niskowymiarowych

Elementy Fizyki Jądrowej. Wykład 5 cząstki elementarne i oddzialywania

kwarki są uwięzione w hadronie

II.4 Kwantowy moment pędu i kwantowy moment magnetyczny w modelu wektorowym

WSTĘP DO FIZYKI CZĄSTEK. Julia Hoffman (NCU)

Wiadomości wstępne. Krótka historia Przekrój czynny Układ jednostek naturalnych Eksperymenty formacji i produkcji

Zastosowanie promieniowania synchrotronowego w spektroskopii mössbauerowskiej. Artur Błachowski

Wyk³ady z Fizyki. Zbigniew Osiak. Cz¹stki Elementarne

Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Oddziaływania słabe

Podstawy Fizyki Jądrowej

Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 3. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW

Obserw. przejść wymusz. przez pole EM tylko, gdy różnica populacji. Tymczasem w zakresie fal radiowych poziomy są ~ jednakowo obsadzone.

WYKŁAD 3. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Masy i czasy życia cząstek elementarnych. Kwarki: zapach i kolor. Prawa zachowania i liczby kwantowe:

I. Przedmiot i metodologia fizyki

Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników WYKŁAD 3

Wszechświat cząstek elementarnych (dla humanistów)

Fizyka hadronowa. Fizyka układów złożonych oddziałujących silnie! (w których nie działa rachunek zaburzeń)

Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 5

Symetrie. D. Kiełczewska, wykład 5 1

Rozdział 1 Wiadomości wstępne. Krótka historia Przekrój czynny, świetlność Układ jednostek naturalnych Eksperymenty formacji i produkcji

Cząstki elementarne Odkrycia Prawa zachowania Cząstki i antycząstki

WYKŁAD 6. Oddziaływania kolorowe cd. Oddziaływania słabe. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników

Własności jąder w stanie podstawowym

WYKŁAD Wszechświat cząstek elementarnych. 24.III.2010 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Masa W

M. Krawczyk, Wydział Fizyki UW

Struktura porotonu cd.

Wielka Unifikacja. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład XI. Co to jest ładunek?... Biegnaca stała sprzężenia i renormalizacja w QED Pomiar

WYKŁAD 8. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Oddziaływania słabe

Wykład 1. Wszechświat cząstek elementarnych dla humanistów. Maria Krawczyk (IFT), Filip A. Żarnecki (IFD), Wydział Fizyki UW

Efekt Comptona. Efektem Comptona nazywamy zmianę długości fali elektromagnetycznej w wyniku rozpraszania jej na swobodnych elektronach

Z czego i jak zbudowany jest Wszechświat? Jak powstał? Jak się zmienia?

WYKŁAD 3. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Masy i czasy życia cząstek elementarnych. Kwarki: zapach i kolor. Prawa zachowania i liczby kwantowe:

Podstawy fizyki subatomowej

Izotopy stabilne lub podlegające samorzutnym rozpadom

Już wiemy. Wykład IV J. Gluza

Oddziaływania. Przekrój czynny Zachowanie liczby leptonowej i barionowej Diagramy Feynmana. Elementy kwantowej elektrodynamiki (QED)

Mechanika. Fizyka I (B+C) Wykład I: dr hab. Aleksander Filip Żarnecki Zakład Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych Instytut Fizyki Doświadczalnej

Materia i jej powstanie Wykłady z chemii Jan Drzymała

Bozon Higgsa prawda czy kolejny fakt prasowy?

Unifikacja elektro-słaba

Wszechświat cząstek elementarnych. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW

Podstawy fizyki kwantowej i budowy materii

II.5 Sprzężenie spin-orbita - oddziaływanie orbitalnych i spinowych momentów magnetycznych

Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Oddziaływania silne

Wykład VIII: Odkształcenie materiałów - właściwości sprężyste

gdzie: E ilość energii wydzielona z zamiany masy na energię m ubytek masy c szybkość światła w próŝni (= m/s).

Rozdział 2. Model kwarków Systematyka cząstek w modelu kolorowych kwarków i gluonów Konstrukcja multipletów mezonowych i barionowych

Podstawowym prawem opisującym przepływ prądu przez materiał jest prawo Ohma, o makroskopowej postaci: V R (1.1)

Stany skupienia (fazy) materii (1) p=const Gaz (cząsteczkowy lub atomowy), T eratura, Tempe Ciecz wrzenie topnienie Ciało ł stałe ł (kryształ)

czastki elementarne Czastki elementarne

Karta przedmiotu. Przedmiot Grupa ECTS. Fizyka Wysokich Energii 9. Kierunek studiów: fizyka. Specjalność: fizyka

POLE ELEKTROSTATYCZNE W PRÓŻNI - CD. Dipol charakteryzuje się przez podanie jego dipolowego momentu elektrycznego p (5.1)

Oddziaływania fundamentalne

Wszechświat cząstek elementarnych

Wszechświat cząstek elementarnych

I.4 Promieniowanie rentgenowskie. Efekt Comptona. Otrzymywanie promieniowania X Pochłanianie X przez materię Efekt Comptona

Podstawy fizyki cząstek Krzysztof Fiałkowski, Lidia Görlich

Wykład 43 Cząstki elementarne - przedłużenie

Mechanika kwantowa. Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki?

Wszechświat cząstek elementarnych (dla humanistów)

Transkrypt:

Cząstki lmntarn Postawow (lmntarn) skłaniki matrii, oraz oziaływania mięzy nimi, opisj się w język kwantowj torii pola. Mol Stanarowy jst taką torią, która objmj wszystki oziaływania za wyjątkim grawitacji. W torii tj matria jst rprzntowana przz pola, których wzbznia (cząstki) są frmionami, a oziaływania mięzy nimi prznoszon są przz pola, których wzbznia są bozonami. Oziaływania fnamntaln i ich nośniki (bozony) Oziaływani Toria Nośnik Masa Spin Łank Siln chromoynamika (QCD) 8 glonów 0 1 kolory E-M lktroynamika (QED) foton 0 1 0 Słab zapachoynamika W ± 80 GV/c 2 1 ± Z 0 91 GV/c 2 1 0 Grawitacyjn gomtroynamika (OTW) grawiton? 0 2? Większość (?) fizyków wirzy, ż grawitację tż a się włączyć o tgo schmat. Tyziń 12 298

Cząstki lmntarn (frmiony) Wśró skłaników matrii wyróżniamy trzy roziny lptonów i trzy roziny kwarków. Wszystki t cząstki mają spin = 1/2 Z kwarków zbowan są cząstki złożon Lptony ν ν ν µ τ µ τ Kwarki c t s b ( qqq) ( qq ) Harony Bariony (frmiony) Mzony (bozony) Słab Elktromagntyczn Siln Każy z kwarków występj w trzch omianach kolorowych (R, G, B). Al wszystki obsrwowaln cząstki są bzbarwn Z najlżjszych barionów (p, n) zbowan są jąra atomow. Jąro jst frmionm, jśli skłaa się z niparzystj liczby nklonów, lb bozonm gy liczba ta jst parzysta Każa cząstka ma swoją antycząstkę Tyziń 12 299

Własności lptonów i kwarków Lptony ν ν µ µ ν τ τ 6 0 < 2 10 1 0 0 1 0.511 1 0 0 0 <0.17 0 1 0 1 105.7 2.2 10 Q M τ [] [MV/c 2 ] [s] 6 L Lµ Lτ 0 1 0 0 <16 0 0 1 13 1 1776.8 2.9 10 0 0 1 τ śrni czas życia L x liczby lptonow Antylpton ma taką samą masę, spin i czas życia jak lpton, al ma przciwny znak łank i liczby lptonowj Tyziń 12 300

Kwarki Q [] M [MV/c 2 ] B Zapach c s t b 2 / 3 2.3 1/ 3 1/ 3 4.8 1/ 3 2 / 3 1275 1/ 3 1/ 3 95 1/ 3 2 / 3 173500 1/ 3 1/ 3 4180 1/ 3 izospin powab = ziwność = 1 piękno(?) = t 3 = + 1 2 t 3 = 1 2 +1 prawa(?) = + 1 topnss 1 bottomnss B liczba barionowa Antykwark ma taką samą masę i spin jak kwark, al przciwny znak łank, liczby barionowj i wszystkich innych liczb aytywnych. Każy z kwarków występj w trzch omianach kolorowych (R, G, B). Tyziń 12 301

Tyziń 12 302

Tyziń 12 303

Tyziń 12 304

Własności niktórych barionów p +1 938.3 n 0 939.6 880 Λ Σ Σ 10 + 11 0 0 1115.7 2.6 10 +1 1189.4 8.0 10 0 1192. 6 7.4 10 Σ 1 1197.4 1.5 10 Ξ 0 1314.9 2.9 10 20 10 0 10 Ξ 1 1321.7 1.6 10 10 Ω 1 1672.5 0.82 10 10 s s s s ss ss sss + 13 Λ + 1 2286.5 2.0 10 c c Q M τ [] [MV/c 2 ] [s] Skła Q M τ +2 1232 5.6 10 ++ 24 +1 1232 5.6 10 + 24 0 1232 5.6 10 0 24 1 1232 5.6 10 Skła kwarkowy poany jst schmatyczni i ni trminj jnoznaczni stan (cząstki). Płny opis stan wymaga sprcyzowania wzajmnj rlacji przstrznnj (orbitalny momnt pę), spinowj i kolorowj kwarków. Tyziń 12 305 [] [MV/c 2 ] [s] 24 Skła

Własności niktórych mzonów π π 0 16 ( ) ± 8 ± 1 139.6 2.60 10 ( + ) ( ) ± 8 ± 1 493.7 1.24 10 ( + ) ( ) 0 0 135.0 0.85 10 2 K s s K η ρ η D D 0 497.6! ( ) ( ) 19 0 547.8 5.1 10 2 24 0 775 4.4 10 2 21 0 958 3.3 10 ± 1 1869 1.0 10 ± 12 0 1865 4.1 10 0 13 J ψ 0 3097 7.1 10 20 Tyziń 12 306 s + 21 ± 12 ± 1 5279 1.6 10 ( + ) ( ) 0 5280 1.5 10 0 12 ss c ( + ) c ( ) c cc B b b B ϒ Q M τ [] [MV/c 2 ] [s] 0 9460 1.2 10 b Skła bb

Dla najkrócj żyjących cząstk łatwij jst zmirzyć szrokość niż czas życia i wty w tablicach poawan jst Γ, a ni τ. Przykła : Prokcja mzon ρ w rakcji: π + p ρ + n π + π + + n Wykrs masy nizminniczj wóch pionów wykazj wyraźn maksimm (rzonans), któr świaczy o tworzni się cząstki mzon ρ Maksimm rzonans (masa cząstki) jst przy 775 MV. Szrokość rzonans (czas życia cząstki) wynosi 150 MV. ħ τ = = Γ = 22 6.582 10 MV s 24 4.4 10 s 150 MV Tyziń 12 307

Przykła : Prokcja bozon Z w rakcji: + Z harony + Szrokość rzonans zalży o wszystkich możliwych kanałów rozpa. W szczgólności bozon Z moż się rozpaać na. Z szrokości można więc wywnioskować il jst typów ntrin (rozin lptonów) lżjszych niż ν ν Wynik ksprymntów (LEP @ CERN): N ν = 2.984 ± 0.008 Γ = 2.495 ± 0.002 GV tot τ = 25 2.6 10 s M Z 2 Tyziń 12 308

Procsy lmntarn Dysksję możliwych procsów (rakcji, przmian) z ziałm lptonów i kwarków przprowazimy za pomocą iagramów Fynmana. Nalży pamiętać, ż każy iagram rprzntj ściśl okrślon wyrażni na amplitę prawopoobiństwa i w istoci iagramy t słżą o organizacji i strktryzacji obliczń w pojści prtrbacyjnym. My bęzimy na razi traktować j tylko jakościowo, jako ilstrację tgo co się moż wyarzyć. Bęzimy jnak stosować ścisł i poprawn rgły rysowania iagramów. Elktroynamika kwantowa (QED) Każy procs lktroynamiczny można przstawić jako złożni lmntarnych zarzń rprzntowanych przz jn iagram postawowy. Opisj on sprzężni cząstki obarzonj łankim lktrycznym z fotonm. q czas q Rzczywist procsy mszą spłniać zasay zachowania, a więc takż nrgii i pę. Sam iagram postawowy ni moż więc opowiaać ralnm zjawisk. Tyziń 12 309

Rozpraszani lktron-lktron (Møllra) Najprostszy iagram opisjący rozpraszani wóch lktronów zawira tylko wa wirzchołki i wymianę jngo wirtalngo foton. Rozpraszani lktron-pozyton (Bhabha) Obracając poprzni iagram, ostajmy iagram czas opisjący inny procs. Pojawia się t antycząstka (pozyton), jst nią lktron bignący wstcz w czasi. Można narysować wa, istotni różn iagramy z jnym fotonm opisjąc rozpraszani +. Oba trzba wzglęnić przy obliczani przkroj czynngo. czas Tyziń 12 310

Łatwo narysować barzij skomplikowan iagramy, z większą liczbą wirzchołków, opisjąc to samo rozpraszani. Oto trzy przykłay z cztrma wirzchołkami: Tylko cząstki wchoząc (z lwj) i wychoząc (z prawj) są rzczywist. Lini wwnątrz iagram rprzntją cząstki wirtaln, niobsrwowaln. Ściśl rzcz biorąc, płny opis procs wymaga wzięcia po wagę wszystkich iagramów jaki się a narysować, z owolną liczbą wirzchołków, mających t sam (zaan) cząstki początkow i końcow. Takich iagramów jst niskończni wil! Na szczęści, w QED każy para wirzchołków w iagrami wnosi o amplity prawopoobiństwa czynnik α = 1/137. Łatwo więc ocnić il i jakich iagramów trzba wziąć przy żąanj okłaności wynik. Tyziń 12 311

Inn procsy najniższgo rzę z fotonami i lktronami anihilacja pary + : + + + prokcja pary + : + + + Zagaka: jaki procs przstawia tn iagram? rozpraszani Comptona : + + Tyziń 12 312

Elktromagntyczni oziałją tż kwarki Przykła : rozpa π 0 : + Uwaga na błęy! Poniżj fragmnty iagramów, których ni a się zyskać przz skłaani postawowgo klocka. Taki połącznia są błęn ni mogą wystąpić w poprawni narysowanych iagramach w QED. Tyziń 12 313

Dygrsja: ipolowy momnt magntyczny lktron Prosty mol klasyczny Najprostszym kłam klasycznym, który ma różny o zra momnt magntyczny, jst płaska pętla, w którj płyni prą lktryczny. µ = I S n Enrgia momnt magntyczngo w zwnętrznym pol magntycznym: E = µ B n I S Cząstka nałaowana porszająca się po okręg o promini r rprzntj prą, a zatm tż momnt magntyczny: q I = = T qυ 2π r qυ 2 qυ r µ = π r = 2π r 2 I S n r m,υ, q Biorąc po wagę momnt pę: L = m rυ ostajmy: µ = q L 2m Tyziń 12 314

W przypak ogólnym, w fizyc klasycznj mamy: q µ = L 2m Związk tn, przynajmnij w onisini o orbitalngo momnt pę, zachowj swoją postać w przypak kwantowym: ˆ µ = q 2m ˆ l W fizyc atomowj (la lktronów): W fizyc jąrowj (la protonów): qħˆ w alszym ciąg bęzimy zakłaać, ż = lħ 2m momnt pę wyrażany jst w jnostkach ћ ˆ µ = µ l ˆ B ħ µ B = = 2m ˆ µ = µ l ˆ N ħ µ N = = 2m p 11 5.788 10 MV T 14 3.152 10 MV T magnton Bohra magnton jąrowy W mikroświci mamy o czyninia takż z spinowym momntm pę. Okazj się, ż spin tż jst źrółm magntyczngo momnt ipolowgo Tyziń 12 315

Pomiary momnt magntyczngo lktron wykazały, ż związk klasyczny ni opowiaa rzczywistości. Zamiast: mamy: µ = µ s B µ = g µ s B, gzi czynnik g, to tzw. czynnik żyromagntyczny, lb czynnik Lan go, Eksprymnt w 1926 rok ał la lktron: g = 2 Ni ma klasyczngo wyjaśninia wartości tgo czynnika la lktron (i innych cząstk o nizrowym spini). Świaczy to o tym, ż spin ni jst związany z żanym klasycznym obrotm! W 1928 rok Dirac poał swoj rlatywistyczn równani falow. Wynika z nigo, ż la lktron (cząstka pnktowa) g = 2! Skcs! Al w 1947 rok now, okłanijsz ksprymnty jawniły, ż czynnik g la lktron jnak trochę się różni o 2! Tyziń 12 316

Poniważ ostępstwo o g = 2 jst mał, wartość momnt magntyczngo wyraża się często poprzz paramtr: g 2 a 2 Zmirzono (1947), ż la lktron: a = 0.00118(3) Jż w 1948 rok Jlian Schwingr, jn z twórców QED, wyjaśnił tn wynik obliczając, ż la lktron: α a = = 0.001162 2π O tgo momnt rozpoczął się fascynjący wyścig mięzy kprymntm a torią kto okłanij zmirzy/obliczy momnt magntyczny lktron. W tym wyścig obi strony mają tn sam cl: onalźć granicę stosowalności QED, sprawzić, z jaką okłanością można traktować lktron jako cząstkę pnktową, znalźć jakiś ślay jgo strktry. Elktron oziałj z własnym polm -m, wokół nigo pojawiają się wirtaln fotony i pary +, któr moyfikją oziaływani lktron z zwnętrznym polm magntycznym. Tyziń 12 317

Oziaływani lktron z zwnętrznym polm można zapisać w język iagramów Fynmana = + + +,... rzczywisty lktron lktron Diraca + Pirwsza poprawka raiacyjna, obliczona przz Schwingra = 2 α π + W alszym rozwinięci mamy 72 iagramy trzcigo rzę ~(α/π) 3 i 891 iagramów czwartgo rzę ~(α/π) 4 W smi jst 7 iagramów rgigo rzę, ich wkła o a wynosi: α 0.32847... π 2 Tyziń 12 318

Aktalny stan wyścig - ksprymnt Najokłanijszy ksprymnt wykonano na Uniwrsytci Harvara (2008) przy życi płapki Pnninga, w którj znajował się jn (!) lktron. x Wynik pomiar: a = 0.001159 652 180 73 (28) Hannk t al., Phys. Rv. Ltt. 100 (2008) 120801 Hannk t al., Phys. Rv. A83 (2011) 052122 Tyziń 12 319

Aktalny stan wyścig toria W najnowszj pracy (Japonia, 2012) obliczono wkła 12 672 iagramów piątgo rzę ~(α/π) 5. Zajęło to wil lat pracy z życim sprkomptrów. th Wynik obliczń: a = 0.001159 652 181 78 (77) Aoyama t al., Phys. Rv. Ltt. 109 (2012) 111807 32 klasy iagramów 5-tgo rzę Tyziń 12 320

Aktalny stan wyścig porównani x Wynik pomiar: a = 0.001159 652 180 73 (28) th Wynik obliczń: a = 0.001159 652 181 78 (77) Różnica: a x th a = 1.05 (.82) 10 12 Momnt magntyczny lktron jst jną z najokłanij wyznaczonych wilkości w fizyc, a QED okazj się najokłanijszą torią jaką stworzono. Prcyzja tgo wynik jst równoważna pomiarowi olgłości z Zimi o Księżyca z okłanością o grbości lzkigo włosa. patrz R. Fynman QED, th strang thory of light an mattr ( QED. Osobliwa toria światła i matrii, Prószyński i S-ka.) Tyziń 12 321

Chromoynamika kwantowa (QCD) W chromoynamic rolę łank lktryczngo ogrywa kolor. Opowinikim postawowgo g iagram QED jst analogiczny iagram opisjący sprzężni kwarka (cząstki obarzonj kolorm) z glonm. q q Al kolory są trzy! Każy kolor, jak łank lktryczny, czas jst zawsz zachowany. Kolor kwark moż się zminić, al różnicę msi przjąć glon. Poniważ glony są obarzon kolorm, mogą oziaływać mizy sobą! g ( B, R) g g g q( B ) q( R) g g g g Trzy iagramy postawow, z których skłaa się owolny procs silny w pojści prtrbacyjnym Tyziń 12 322

Prost oziaływani wóch kwarków q q q q q g q q g g g q α > 1 Z oziaływań mięzy nklonami wynika, ż stała sprzężnia! Zatm wkła iagram rośni z liczbą wirzchołków! Okazj się, ż jst tak tylko la procsów z małym przkazm nrgii (ż olgłości mięzy kwarkami). Przy żym przkazi nrgii stała sprzężnia α s jst mała! (asymptotyczna swoboa). s Diagramy pętlow kranją łank. Al iagramy typ b) i c) mają przciwny fkt niż a), co istotni różni QED o QCD! a) b) c) Tyziń 12 323

Przykła procs silngo: rzonans π + + + + + π + p π + p π + p ++ p Oziaływani p-p za pośrnictwm pion 0 π Oziaływani mięzy haronami przy niskij nrgii, np. mizy protonami w jąrz atomowym, można opisać przz wymianę pionów. Występj t analogia o oziaływania van r Waalsa mięzy obojętnymi lktryczni atomami. Tyziń 12 324

Oziaływania słab Oziaływaniom słabym polgają wszystki cząstki (lptony i kwarki). Ich źróło ni ma przyjętj nazwy, czasm mówi się o słabym łank. Są wa rozaj słabych oziaływań: ntraln, prznoszon przz bozon Z i nałaowan, prznoszon przz bozony W ±. Postawowy iagram ntralnych oziaływań słabych rprzntj sprzężni bozon Z z owolnym frmionm. f Z f Przykłay: oziaływani ntrina mionowgo z lktronm i protonm: ν µ ν µ ν µ ν µ Z Z Tyziń 12 325

Każy procs z ziałm foton, moż się obyć za pośrnictwm bozon Z, np. rozpraszani lktron-lktron: W takij sytacji, szczgólni przy małj nrgii, wkła o Z bozon Z jst pomijalni mały. Ni msimy moyfikować prawa Colomba! Prokcja bozon Z w zrzniach + (s. 308) Z Z ν ν Tyziń 12 326

W postawowym iagrami nałaowanych oziaływań słabych, z ziałm bozon W, wi lini frmionow rprzntją różn cząstki! Rgły la wirzchołka Wf 1 f 2 : - łank jst zachowany, - gnracja lptonów zachowana, - liczba kwarków zachowana, - kolor kwarków zachowany, - zapach kwarków ni zachowany. W f1 f2 Procsy lptonow z bozonm W ν ν W µ ν µ W µ ν µ rozpa bta mion Tyziń 12 327

Procsy smi-lptonow z bozonm W ν W n p + + ν rozpa bta ntron µ W + ν µ + + π µ + ν µ rozpa pion (główny kanał) s W ν µ K µ + ν µ µ rozpa kaon (główny kanał) Procsy haronow z bozonm W s Λ p + W π rozpa hipron Lamba Tyziń 12 328 c W + + 0 + D K + π rozpa mzon D (jn z wil kanałów) s

Płny zstaw iagramów postawowych czas Tyziń 12 329