Scenariusz lekcji wychowawczej Temat: Cele zajęć: Pomoce: Miejsce zajęć: Media zagrożenie czy błogosławieństwo? Dostarczenie wiedzy na temat mediów i regulacji ustawowych w tej dziedzinie w Polsce Uświadomienie uczniom ważnej roli mediów we współczesnym świecie i ich wpływu na nasze życie i poglądy Definicja terminu media, fragmenty ustawy o radiofonii i telewizji, kartki papieru, długopisy Sala lekcyjna Plan zajęć: 1) 2) 3) 4) Dyskusja nad definicją mediów. Praca w grupach: rola mediów w naszym życiu. Prezentacja wyników Dyskusja Przebieg: 1) Nauczyciel zapisuje temat na tablicy i wspólnie z klasą ustala definicję terminu MEDIA. Na zakończenie dyskusji prosi jednego z uczniów po odczytanie załączonej definicji. 2) Nauczyciel dzieli klasę na 4 6 osobowe grupy rozdaje kartki papieru (najlepiej A4) i prosi uczniów o podzielenie kartki na dwie części i prosi o zapisanie po jednej stronie kartki pozytywnych ról mediów (np. informacja, nauka, rozrywka, itp.) a po drugiej stronie negatywnych (propagowanie ryzykownych zachowań, pokazywanie przemocy, szokujących scen, wpływ na nasze zachowania jako konsumentów, itp.) 3) Prezentacja wyników na forum klasy. Na podzielonej na dwie połowy tablicy po każdej prezentacji dopisywane są kolejne przykłady pozytywnych i negatywnych ról mediów w naszym życiu. 4) Dyskusja: Czy media mogą być zagrożeniem? Czy my jako odbiorcy powinniśmy mieć wpływ na treści przekazywane przez media? Czy potrzebna jest cenzura i czy w ogóle media powinny być kontrolowane? Kto powinien decydować o tym kto i co może nadawać (publikować)? Czy potrzebny jest akt prawny regulujący pracę mediów? Czy potrzebne są media publiczne? Odczytanie fragmentów ustawy o radiofonii i telewizji na podsumowanie dyskusji. (Lekcję można rozszerzyć o dyskusję nad ustawą o radiofonii i telewizji czy wystarczająco chroni ona interesy odbiorców) Opracowała: Barbara Świder
Scenariusz lekcji wychowawczej Temat: Cele zajęć: Pomoce: Miejsce zajęć: Stronniczość w mediach redagowanie wiadomości Rozwijanie umiejętności odróżniania faktów od komentarzy Zrozumienie w jaki sposób relacja staje się stronnicza Uświadomienie w jaki sposób relacja może ulegać zniekształceniu Doskonalenie umiejętności współpracy Kartki papieru (a 4 lub A 5), długopisy Sala lekcyjna, lub boisko Plan zajęć: 1) Redagowanie sprawozdania, 2) Prezentacja i pytania prowadzącego do reporterów i odbiorców relacji 3) Dyskusja 4) Podsumowanie 1) Nauczyciel dzieli klasę na 5 6 osobowe grupy, z których każda pisze relację z wydarzenia w którym uczestniczyła cała klasa (np. klasowa wycieczka, ustalanie kolejności dyżurów, negocjacje z nauczycielem w sprawie przełożenia sprawdzianu, przygotowania do wyjazdu do kina, itp) 2) Przedstawiciel każdej grupy relacjonuje wybrane wydarzenie. Po zakończeniu prezentacji zadaje reporterom pytanie: Co robiliście, gdy nie pamiętaliście czegoś dokładnie? oraz pyta pozostałych uczniów: Czy relacja była zgodna z rzeczywistym przebiegiem wydarzeń? Czy była dokładna? Czy jakieś ważne szczegóły nie zostały pominięte? Czy te pominięcia i niezgodności mogą być celowe i mieć wpływ na opinię odbiorców? 3) Dyskusja : jak stwierdzić wiarygodność relacji z wydarzeń w których nie uczestniczyliśmy, jak odróżnić fakty od komentarzy. 4) Podsumowanie. W ocenie wiarygodności każdej relacji istotne jest wysłuchanie wszystkich stron biorących udział w wydarzeniu, oglądanie różnych stacji, czytanie różnych gazet. Opracowała : Barbara Świder
Scenariusz lekcji wychowawczej Temat: Cele zajęć: Pomoce: Miejsce zajęć: Szansa na sukces Uświadomienie uczniom faktu utożsamiania przez media sukcesu społecznego z sukcesem ekonomicznym Ustalenie przyczyn dyskryminacji (cechy świadczące o sukcesie i porażce) Doskonalenie umiejętności współpracy Kartki papieru (A 4 na plakaty, kartki A 5 na notatki, pisaki i długopisy, taśma klejąca lub masa mocująca do przylepiania plakatów) Sala lekcyjna Plan zajęć: 1) 2) 3) 4) Dyskusja w grupach : cechy społecznego zwycięzcy i osoby społecznie przegranej Przygotowanie plakatów Wymiana plakatów i próba ich interpretacji Dyskusja Przebieg: 1) Nauczyciel dzieli uczniów na 6 8 osobowe grupy. Połowa grup dyskutuje i notuje cechy społecznego zwycięzcy, pozostała połowa osoby społecznie przegranej. Brane są pod uwagę: wykształcenie, zawód, sytuacja finansowa, płeć, zwyczaje, styl życia, hobby, sposób wydawania pieniędzy, sposób ubierania się, ideały i wartości. 2) Każda z grup rysuje portret swojego bohatera, który powinien odzwierciedlać wszystkie wynotowane cechy, ale nie może zawierać żadnych słów. 3) Nauczyciel zbiera portrety i rozdaje rysunki ponownie, ale grupy które rysowały społecznego zwycięzcę otrzymują portret osoby społecznie przegranej i na odwrót. Grupy przyklejają plakaty na ścianie i opisują kogo ich zdaniem przedstawiają, jaka jest pozycja tej osoby w społeczeństwie i na jakiej podstawie wyciągają takie wnioski. (Autorzy plakatu nie mogą zabierać głosu) 4) Dyskusja. Jakie cechy reprezentują sukces społeczny a jakie porażkę? Co decyduje o sukcesie lub porażce? Czy wszyscy mają takie same szanse na sukces? Czy sukcesom w życiu i pracy zawsze towarzyszy sukces ekonomiczny? Opracowała: Barbara Świder
Scenariusz lekcji wychowawczej Temat: Cele zajęć: Pomoce: Miejsce zajęć: Co widzisz? stronniczość w mediach Dostarczenie wiedzy na temat celów używania obrazów w mediach Rozwijanie umiejętności krytycznej analizy 5 6 różnych zdjęć(stwarzających możliwości różnej interpretacji), kartki papieru i długopisy, taśma klejąca lub masa mocująca (do przylepiania zdjęć) Sala lekcyjna Plan zajęć: 1) 2) 3) 4) Pisanie nagłówków do zdjęć Porównanie nagłówków Dyskusja Podsumowanie Przebieg: 1) Nauczyciel przykleja zdjęcia na tablicy lub ścianie (tak aby były dobrze widoczne dla wszystkich uczestników zajęć) i prosi o napisanie dwóch różnych nagłówków: pozytywnego i negatywnego w zależności od liczebności klasy w parach lub 3 4 osobowych grupach. 2) Uczniowie przyklejają nagłówki pod właściwymi zdjęciami a następnie porównują nagłówki. 3) Dyskusja: Czy wszyscy odczytali treść zdjęć tak samo? Czy było łatwo opatrzyć każde zdjęcie zarówno pozytywnym jak i negatywnym komentarzem? Czy zdjęcia w pełni przekazują prawdę o wydarzeniach? Czy jako czytelnicy najpierw patrzycie na zdjęcie czy na nagłówek? W jakim celu autorzy artykułów lub programów informacyjnych używają zdjęć? (wzbudzenie emocji, przyciągnięcie uwagi, zaszokowanie odbiorcy, wywołanie współczucia, sympatii, utrwalenie stereotypów itp.) 4) Podsumowanie: te same zdjęcia mogą być użyte zarówno pozytywnie jak i negatywnie: ten sam obraz każdy może odebrać inaczej, każdy też może chcieć osiągnąć inny cel używając tego samego zdjęcia. Opracowała: Barbara Świder
Scenariusz lekcji wychowawczej Temat: Cele zajęć: Pomoce: Miejsce zajęć: Nieuczciwa reklama Dostarczenie wiedzy na temat nieuczciwej reklamy Rozwijanie świadomości umożliwiającej krytyczny odbiór reklam Doskonalenie umiejętności współpracy Fragmenty ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (art.16), kartki papieru, długopisy Sala lekcyjna Plan zajęć: 1) Dyskusja na temat celów i form reklam 2) Praca w grupach uczniowie dyskutują nt produktów, które nie powinny być reklamowane oraz sposobów reklamowania, które uważają za nieuczciwe 3) Zapoznanie się z aktem prawnym dot. nieuczciwej konkurencji. 4) Podsumowanie Przebieg: 1) Nauczyciel wprowadza uczniów w temat opowiadając o ciekawej reklamie, która pojawiła się ostatnio i zachęca uczniów do wypowiedzi na forum klasy które reklamy podobają im się, a które nie i dlaczego. 2) Nauczyciel dzieli klasę na 6 grup. Zadaniem każdej grupy jest spisanie po jednej stronie kartki produktów, które ich zdaniem nie powinny być reklamowane a po drugiej stronie nieuczciwych sposobów reklamowania. Po 5 10 min. uczniowie kierujący pracą grup przedstawiają wyniki dyskusji. Uczniowie porównują i uzupełniają wypowiedzi kolegów i koleżanek. 3) Każda grupa otrzymuję jeden fragment w/w ustawy i po zapoznaniu się przedstawia go w skrócie na forum klasy. 4) Dyskusja: Czy ustawa wystarczająco zabezpiecza przed nieuczciwą konkurencją? Czy wystarczająco chroni interesy konsumentów? Czy zmienilibyście lub uzupełnili zapisy ustawy? W jaki sposób? Opracowała: Barbara Świder
BIBLIOGRAFIA: 1. 2. 3. 4. 5. Psychologia dla nauczycieli David Fontana Pakiet edukacyjny : każdy inny wszyscy równi HBW Horyzonty John Robertson Jak zapewnić dyscyplinę, ład i uwagę w klasie Ustawa o radiofonii i telewizji z dnia 29 grudnia 1992 r. Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (art. 16)
KRAJOWA RADA RADIOFONII I TELEWIZJI Sejm, senat i prezydent powołują Krajową Radę Radiofonii i Telewizji i przyjmują coroczne sprawozdanie z jej działalności. W przypadku odrzucenia sprawozdania wygasa kadencja wszystkich członków (Jeśli wniosek o odrzucenie podpisze prezydent.) Kadencja KRRiT trwa 6 lat z tym, że co 2 lata kończy się kadencja 1/3 członków. Powołuje radę nadzorczą spółki Polskie Radio i Telewizja Polska Powo uje rady programowe (kadencja 4 lata) publicznej radiofonii i telewizji Przewodnicz cy KRRiT udziela koncesji na rozpowszechnianie programów nadawcom niepublicznym Opracowała: Barbara Świder