Scenariusz lekcji Zwierciadła i obrazy w zwierciadłach



Podobne dokumenty
- pozorny, czyli został utworzony przez przedłużenia promieni świetlnych.

Ćwiczenie 361 Badanie układu dwóch soczewek

Optyka stanowi dział fizyki, który zajmuje się światłem (także promieniowaniem niewidzialnym dla ludzkiego oka).

Materiały pomocnicze 14 do zajęć wyrównawczych z Fizyki dla Inżynierii i Gospodarki Wodnej

Optyka 2. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

34 OPTYKA GEOMETRYCZNA. CZĘŚĆ 1

Zwierciadło kuliste stanowi część gładkiej, wypolerowanej powierzchni kuli. Wyróżniamy zwierciadła kuliste:

Zadania do rozdziału 10.

Rodzaje obrazów. Obraz rzeczywisty a obraz pozorny. Zwierciadło. Zwierciadło. obraz rzeczywisty. obraz pozorny

SCENARIUSZ LEKCJI Temat lekcji: Soczewki i obrazy otrzymywane w soczewkach

Optyka geometryczna - 2 Tadeusz M.Molenda Instytut Fizyki, Uniwersytet Szczeciński. Zwierciadła niepłaskie

Optyka 2012/13 powtórzenie

SCENARIUSZ LEKCJI Z WYKORZYSTANIEM TIK

ZAGADNIENIA na egzamin klasyfikacyjny z fizyki klasa III (IIIA) rok szkolny 2013/2014 semestr II

POMIARY OPTYCZNE 1. Wykład 1. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

17. Który z rysunków błędnie przedstawia bieg jednobarwnego promienia światła przez pryzmat? A. rysunek A, B. rysunek B, C. rysunek C, D. rysunek D.

- 1 - OPTYKA - ĆWICZENIA

Opis matematyczny odbicia światła od zwierciadła kulistego i przejścia światła przez soczewki.

ŚWIATŁO I JEGO ROLA W PRZYRODZIE

Plan wynikowy (propozycja)

SPRAWDZIAN NR Na zwierciadło sferyczne padają dwa promienie światła równoległe do osi optycznej (rysunek).

Prawa optyki geometrycznej

TEST nr 1 z działu: Optyka

Optyka geometryczna MICHAŁ MARZANTOWICZ

Optyka. Wykład X Krzysztof Golec-Biernat. Zwierciadła i soczewki. Uniwersytet Rzeszowski, 20 grudnia 2017

LABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE. Ćwiczenie nr 3 Temat: Wyznaczenie ogniskowej soczewek za pomocą ławy optycznej.

Szczegółowy rozkład materiału z fizyki dla klasy III gimnazjum zgodny z nową podstawą programową.

Ćwiczenie: "Zagadnienia optyki"

Badanie przy użyciu stolika optycznego lub ławy optycznej praw odbicia i załamania światła. Wyznaczanie ogniskowej soczewki metodą Bessela.

Wyznaczanie ogniskowej soczewki za pomocą ławy optycznej

autor: Włodzimierz Wolczyński rozwiązywał (a)... ARKUSIK 33 OPTYKA GEOMETRYCZNA. CZĘŚĆ 1. ZWIERCIADŁA

LABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE

35 OPTYKA GEOMETRYCZNA. CZĘŚĆ 2

Szczegółowe kryteria oceniania z fizyki w gimnazjum. kl. III

Zasada Fermata mówi o tym, że promień światła porusza się po drodze najmniejszego czasu.

Rysunek 4.1. Odwzorowanie przez soczewkę. PołoŜenie obrazu znajdziemy, korzystając z równania (3.41). Odpowiednio dla obu powierzchni mamy O C

LABORATORIUM Z FIZYKI

PDF stworzony przez wersję demonstracyjną pdffactory

12. FUNKCJE WIELU ZMIENNYCH. z = x + y jest R 2, natomiast jej

OPTYKA GEOMETRYCZNA I INSTRUMENTALNA

f x f y f, jest 4, mianowicie f = f xx f xy f yx

20. Na poniŝszym rysunku zaznaczono bieg promienia świetlnego 1. Podaj konstrukcję wyznaczającą kierunek padania promienia 2 na soczewkę.

Dodatek 1. C f. A x. h 1 ( 2) y h x. powrót. xyf

ZAJĘCIA WYRÓWNAWCZE, CZĘSTOCHOWA, 2010/2011 Ewa Mandowska, Instytut Fizyki AJD, Częstochowa

Przyrząd słuŝy do wykonywania zasadniczych ćwiczeń uczniowskich z optyki geometrycznej.

WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE SZKOLNE Z FIZYKI W KLASIE III

Przedmiotowy system oceniania do części 2 podręcznika Klasy 3 w roku szkolnym sem I

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI

Programowanie nieliniowe optymalizacja funkcji wielu zmiennych

+OPTYKA 3.stacjapogody.waw.pl K.M.

KONKURS FIZYCZNY dla uczniów gimnazjów województwa lubuskiego 10 marca 2011 r. zawody III stopnia (finałowe) Schemat punktowania zadań

SPRAWDZIAN NR 1. I promienie świetlne nadal są równoległe względem siebie, a po odbiciu od powierzchni II nie są równoległe względem siebie.

opisuje przepływ prądu w przewodnikach, jako ruch elektronów swobodnych posługuje się intuicyjnie pojęciem napięcia

Uwzględniając związek między okresem fali i jej częstotliwością T = prędkość fali można obliczyć z zależności:

12.Opowiedz o doświadczeniach, które sam(sama) wykonywałeś(aś) w domu. Takie pytanie jak powyższe powinno się znaleźć w każdym zestawie.

pobrano z serwisu Fizyka Dla Każdego zadania z fizyki, wzory fizyczne, fizyka matura

Wykład FIZYKA II. 7. Optyka geometryczna. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

wskazuje w otoczeniu zjawiska elektryzowania przez tarcie formułuje wnioski z doświadczenia sposobu elektryzowania ciał objaśnia pojęcie jon

klasy: 3A, 3B nauczyciel: Tadeusz Suszyło

Wymagania programowe R - roz sze rza jąc e Kategorie celów poznawczych A. Zapamiętanie B. Rozumienie C. Stosowanie wiadomości w sytuacjach typowych

FIZYKA WYMAGANIA EDUKACYJNE klasa III gimnazjum

Młodzieżowe Uniwersytety Matematyczne. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego REGUŁA GULDINA

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI W KLASIE 3 GIMNAZJUM

Test 2. Dział: Optyka. Klasa III gimnazjum. Czas trwania: 45 minut. Autorzy: dr inż. Florian Brom, dr Beata Zimnicka

Soczewki konstrukcja obrazu. Krótkowzroczność i dalekowzroczność.

x f y 1 p. Wylicz wysokość obrazu (h ) z wzoru na powiększenie. OBLICZENIA OBLICZENIA OBLICZENIA

WYMAGANIA ZGODNIE Z PROGRAMEM NAUCZANIA G-11/09/10 Osiągnięcia konieczne Osiągnięcia podstawowe Osiągnięcia rozszerzone Osiągnięcia dopełniające

niepewności pomiarowej zapisuje dane w formie tabeli posługuje się pojęciami: amplituda drgań, okres, częstotliwość do opisu drgań, wskazuje

Szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie (oceny) z fizyki dla klasy 8 -semestr II

WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWKI CIENKIEJ METODĄ GRAFICZNĄ I ANALITYCZNĄ

Zaznacz prawdziwą odpowiedź: Fale elektromagnetyczne do rozchodzenia się... ośrodka materialnego A. B.

WYMAGANIA Z FIZYKI. Klasa III DRGANIA I FALE

WYMAGANIA EDUKACYJNE I KRYTERIA OCENIANIA Z FIZYKI KLASA III

POLITECHNIKA ŚLĄSKA. WYDZIAŁ ORGANIZACJI I ZARZĄDZANIA. Katedra Podstaw Systemów Technicznych - Mechanika Stosowana. y P 1. Śr 1 (x 1,y 1 ) P 2

Publiczne Gimnazjum im. Jana Deszcza w Miechowicach Wielkich. Opracowanie: mgr Michał Wolak

Przedmiotowy system oceniania z Fizyki w klasie 3 gimnazjum Rok szkolny 2017/2018

WYMAGANIA Z FIZYKI KLASA 3 GIMNAZJUM. 1. Drgania i fale R treści nadprogramowe

Przedmiotowy system oceniania z fizyki w klasie 3

Wymagania edukacyjne na dana ocenę z fizyki dla klasy III do serii Spotkania z fizyką wydawnictwa Nowa Era

Szczegółowe wymagania edukacyjne z przedmiotu fizyka dla klasy III gimnazjum, rok szkolny 2017/2018

Wymagania programowe na poszczególne oceny. Maria Majewska. Ocena niedostateczna: uczeń nie opanował wymagań na ocenę dopuszczającą.

Przedmiotowy system oceniania dla uczniów z obowiązkiem dostosowania wymagań edukacyjnych z fizyki kl. III

Wektory. P. F. Góra. rok akademicki

Ćwiczenie 42 WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWKI CIENKIEJ. Wprowadzenie teoretyczne.

Przedmiotowy system oceniania z fizyki dla klasy III gimnazjum

Soczewki. Ćwiczenie 53. Cel ćwiczenia

C29. Na rysunku zaznaczono cztery łódki. Jeśli któraś z nich znajduje się pod mostem, to jest to łódka numer:

Wymagania edukacyjne Fizyka klasa III. Wymagania na ocenę dostateczną Uczeń: opisuje. oddziaływanie

ŚWIĘTOCHŁOWICACH rok szkolny 2015/2016

OPTYKA GEOMETRYCZNA I INSTRUMENTALNA

PL B1. UNIWERSYTET ŁÓDZKI, Łódź, PL BUP 03/05. STANISŁAW BEDNAREK, Łódź, PL WUP 09/10

Optyka nauka o świetle. promień świetlny

Stan naprężenia. Przykład 1: Tarcza (płaski stan naprężenia) Określić siły masowe oraz obciążenie brzegu tarczy jeśli stan naprężenia wynosi:

Pierwiastki kwadratowe z liczby zespolonej

I. TEST SPRAWDZAJĄCY WIELOSTOPNIOWY : BODŹCE I ICH ODBIERANIE

SZKŁA OPTYCZNE. Zestaw do ćwiczeń

PLAN WYNIKOWY Z FIZYKI KLASA III GIMNAZJUM ROK SZKOLNY 2013/2014

Optyka. Wykład XI Krzysztof Golec-Biernat. Równania zwierciadeł i soczewek. Uniwersytet Rzeszowski, 3 stycznia 2018

PODSUMOWANIE SPRAWDZIANU

[Wpisz tekst] Tok zasadniczy: 1-przedstawienie celu lekcji. 2-wprowadzenie nowych treści.

Transkrypt:

Scenariusz lekcji. Temat lekcji: Zwierciadła i obraz w zwierciadłach 2. Cele: a) Cele poznawcze: Uczeń wie: - co to jest promień świetln, - Ŝe światło rozchodzi się prostoliniowo, - na czm polega zjawisko odbicia, - co to jest zwierciadło płaskie, - co to jest zwierciadło kuliste wklęsłe, - co to jest zwierciadło kuliste wpukłe, - co oznaczają pojęcia: - ognisko rzeczwiste zwierciadła F, - ognisko pozorne zwierciadła F, - ogniskowa zwierciadła, - promień krzwizn zwierciadła R, - środek krzwizn zwierciadła O, - główna oś optczna zwierciadła. Uczeń umie: - wskazać na rsunku kąt padania oraz kąt odbicia, - rozróŝnić rodzaj zwierciadła, - przedstawić za pomocą rsunków jak powstają obraz w zwierciadłach. b) Cele kształcące: - kształtowanie umiejętności twórczego rozwiązwania problemów, starannego wkonwania rsunków, prac w grupie, wciągania i ormułowania wniosków. c) Cele wchowawcze: -szacunek dla mienia szkolnego (ławki, szkolne zestaw doświadczalne). Doświadczenie a) Opis / rsunek Mam do dspozcji łŝkę stołową ze stali nierdzewnej, która moŝe pełnić unkcję zarówno zwierciadła wklęsłego jak i wpukłego. b) Obserwacje Patrząc na łŝkę zarówno od stron wpukłej jak i wklęsłej widzim obraz własnej twarz. c) Hipoteza Obraz powstał w łŝce od stron wpukłej jest prost natomiast od stron wklęsłej jest odwrócon. d) Werikacja doświadczalna Powtarzam doświadczenie na zwierciadłach wchodzącch w skład szkolnego zestawu do optki. e) Nowa hipoteza ŁŜkę zacznam zbliŝać do twarz wpukłą lub wklęsłą stroną, co powoduje stopniowe zwiększanie się wielkości obrazu. ŁŜkę zacznam oddalać do twarz wpukłą lub wklęsłą stroną, co powoduje stopniowe zmniejszanie się wielkości obrazu.

) Werikacja doświadczalna Powtarzam doświadczenie na zwierciadłach wchodzącch w skład szkolnego zestawu do optki. g) Nowa hipoteza W pewnm momencie podczas zbliŝania wklęsłej stron łŝki do twarz, następuje przekształcenie powstałego obrazu z odwróconego na prost. h) Werikacja doświadczalna Powtarzam doświadczenie na zwierciadłach wchodzącch w skład szkolnego zestawu do optki. i) Wnioski Doświadczenie powinno bć proste, powtarzalne i stanowić bazę wjściową do obliczeń matematcznch. 4. Wprowadzenie nowego pojęcia (lekcja właściwa na bazie doświadczenia, wzor, wkres, itp.) Zwierciadło Zwierciadło to przedmiot o gładkiej powierzchni z polerowanego metalu lub tali szklanej. Zwierciadła moŝem spotkać w otaczającej nas przrodzie. Przkładowo w tali jeziora odbijają się element krajobrazu znajdujące się nad brzegiem jeziora, co najlepiej widać prz bezwietrznej pogodzie, kied tala jest idealnie gładka. WróŜniam zwierciadła: płaskie oraz kuliste. Zwierciadło płaskie Tpowm przkładem zwierciadła płaskiego jest uŝwane w codziennm Ŝciu lustro. Światło rozproszone na powierzchni ciała jest odbijane przez lustro i dociera do naszch oczu. Wdaje się, Ŝe światło zostało wsłane przez ciało znajdujące się za lustrem, gdzie to "nieprawdziwe" ciało nazwam obrazem. PoniewaŜ obraz ciała znajduje się za powierzchnią zwierciadła, nazwam go obrazem pozornm. Cech obrazu uzskanego prz pomoc zwierciadła płaskiego: - odległość obrazu od zwierciadła jest równa odległości przedmiotu od zwierciadła - obraz i przedmiot są tej samej wielkości, czli powiększenie obrazu (stosunek wsokości przedmiotu do wsokości obrazu) jest równe - obraz jest prost, czli nie odwrócon. - obraz jest pozorn, czli został utworzon przez przedłuŝenia promieni świetlnch.

Zwierciadła kuliste Zwierciadło kuliste, jest to zwierciadło, którego kształt powierzchni jest zbliŝon do kulistego. Linia łącząca środek krzwizn zwierciadła (środek kuli, której ragmentem jest zwierciadło, czli punkt O) ze środkiem powierzchni odbijającej zwierciadła jest zwana główną osią optczną zwierciadła. Jeśli wślem na powierzchnię odbijającą wiązkę promieni równoległch do głównej osi optcznej zwierciadła, wszstkie po odbiciu się od zwierciadła przetną się w jednm punkcie. Ten punkt jest zwan ogniskową zwierciadła (F). Zwierciadło kuliste wklęsłe jest to wewnętrzna, odbijająca część powierzchni kuli. JeŜeli skierujem na zwierciadło wklęsłe wiązkę promieni równoległch do głównej osi optcznej, promienie odbite skupiają się w jednm punkcie leŝą na głównej osi optcznej. Punkt ten to tzw. ognisko zwierciadła (F), a jego odległość od zwierciadła zwana jest ogniskową ( FA ),). Ogniskowa () jest równa połowie długości promienia krzwizn zwierciadła (promień kuli, której ragmentem jest zwierciadło, czli R OA ), czli R/2. W zwierciadle wklęsłm otrzmujem kilka rodzajów obrazów w zaleŝności od wartości odległości przedmiotu od zwierciadła. Niech: - odległość przedmiotu od zwierciadła h - wsokość przedmiotu - odległość obrazu od zwierciadła H - wsokość obrazu - ogniskowa p - powiększenie Równanie zwierciadła: Powiększenie obrazu: p / H/h

PołoŜenie przedmiotu: 0<< - pozorn; utworzon przez przecięcie przedłuŝeń promieni świetlnch - prost; nie odwrócon - powiększon; p> - <0 PołoŜenie przedmiotu: Obraz nie powstanie. Zarówno promienie świetlne jak ich przedłuŝenia biegną równolegle, więc nigd się nie przetną. PołoŜenie przedmiotu: <<2 - rzeczwist; utworzon przez przecięcie promieni świetlnch - odwrócon - powiększon; p> - >2

PołoŜenie przedmiotu: 2 - rzeczwist; utworzon przez przecięcie promieni świetlnch - odwrócon - takich samch rozmiarów; p - 2 PołoŜenie przedmiotu: >2 - rzeczwist; utworzon przez przecięcie promieni świetlnch - odwrócon - pomniejszon; p< - <<2 W zwierciadle kulistm wpukłm powierzchnią odbijającą jest zewnętrzna strona powierzchni kulistej. Jeśli skierujem na zwierciadło wiązkę promieni równoległch do głównej osi optcznej, wiązka ta, po odbiciu od zwierciadła stanowi wiązkę rozbieŝną, a przedłuŝenia tch promieni skupiają się w jednm miejscu, któr jest ogniskiem pozornm zwierciadła (F'). Podobnie jak w zwierciadle skupiają ogniskowa () ma długość równą połowie długości promienia krzwizn zwierciadła (R) ( AF' AF AO /2 AO' /2R/2). W zwierciadle wpukłm otrzmujem jeden rodzaj obrazu: obraz pozorn, pomniejszon i prost. Przkładem zwierciadła wpukłego jest lusterko samochodowe.

W zwierciadle wpukłm otrzmujem kilka rodzajów obrazów w zaleŝności od wartości odległości przedmiotu od zwierciadła. Niech: - odległość przedmiotu od zwierciadła h - wsokość przedmiotu - odległość obrazu od zwierciadła H - wsokość obrazu - ogniskowa p - powiększenie Równanie zwierciadła: Powiększenie obrazu: p / H/h W przpadku zwierciadła kulistego dla kaŝdej odległości przedmiotu od zwierciadła moŝem stwierdzić, Ŝe: - pozorn, czli utworzon przez przecięcie przedłuŝeń promieni świetlnch - prost, czli nie odwrócon - pomniejszon, czli p< - -<<0 ; czli za zwierciadłem powstanie obraz pozorn PołoŜenie przedmiotu: <

PołoŜenie przedmiotu: PołoŜenie przedmiotu: <<2 PołoŜenie przedmiotu: 2 PołoŜenie przedmiotu: >2

Zadania do wkonania na lekcji lub w domu Zad.. Przedmiot o wsokości stoi w odległości 0 od wpukłego zwierciadła kulistego o ogniskowej równej 6. Oblicz odległość obrazu od zwierciadła i wielkość obrazu. Rozwiązanie: + p ho p h p,75 0,75 0 h o p h p 0,75 0,75 2 6 0 (0 ( 6)),75 Zad. 2. Obraz rzeczwist jest powiększon raz. Odległość miedz tm obrazem a przedmiotem jest rówa 50. Ile wnosi ogniskowa zwierciadła wklęsłego? Rozwiązanie:

l l l l 8,75 4 25 4 75 25 25 2 50 2 2 + +