Rozmiary źródeł promieniowania rentgenowskiego w obserwacjach RHESSI

Podobne dokumenty
Czy w zakresie twardego promieniowania rentgenowskiego obserwujemy kurczenie pętli magnetycznych?

Wspólne obserwacje RHESSI i SphinX

Zmiany rozmiarów źródeł szczytowych obserwowane przez RHESSI

Twarde rentgenowskie Słooce z bliska: przyrząd STIX na pokładzie sondy Solar Orbiter

Parowanie chromosfery w obserwacjach

Zatrzymana erupcja rury magnetycznej modele i obserwacje

Aktywne Słońce. Tomasz Mrozek. Instytut Astronomiczny. Uniwersytet Wrocławski

HINODE i STeReO. Nowe satelitarne obserwatoria słoneczne. dr Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny Uniwersytet Wrocławski 11:41

Od centrum Słońca do zmian klimatycznych na Ziemi

O aktywności słonecznej i zorzach polarnych część I

Energia obcięcia w widmie elektronów nietermicznych.

Słońce a sprawa ziemskiego klimatu

Aktywne Słońce. Tomasz Mrozek. Instytut Astronomiczny. Uniwersytet Wrocławski

A3 : Wzmacniacze operacyjne w układach liniowych

Dyfrakcja. Dyfrakcja to uginanie światła (albo innych fal) przez drobne obiekty (rozmiar porównywalny z długością fali) do obszaru cienia

Wyznaczanie profilu wiązki promieniowania używanego do cechowania tomografu PET

LABORATORIUM Sygnałów, Modulacji i Systemów ĆWICZENIE 2: Modulacje analogowe

Spektroskopia charakterystycznych strat energii elektronów EELS (Electron Energy-Loss Spectroscopy)

MGR 10. Ćw. 1. Badanie polaryzacji światła 2. Wyznaczanie długości fal świetlnych 3. Pokaz zmiany długości fali świetlnej przy użyciu lasera.

Formacje cenowe. Prowadząca: Klaudia Morawska , Warszawa

Słooce. Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny UWr Zakład Fizyki Słooca CBK PAN

PL B1. Sposób i układ do modyfikacji widma sygnału ultraszerokopasmowego radia impulsowego. POLITECHNIKA GDAŃSKA, Gdańsk, PL

Słońce i jego miejsce we Wszechświecie. Urszula Bąk-Stęślicka, Marek Stęślicki Instytut Astronomiczny Uniwersytetu Wrocławskiego

Optyka geometryczna - 2 Tadeusz M.Molenda Instytut Fizyki, Uniwersytet Szczeciński. Zwierciadła niepłaskie

Laboratorium Optyki Falowej

Wzajemne relacje pomiędzy promieniowaniem a materią wynikają ze zjawisk związanych z oddziaływaniem promieniowania z materią. Do podstawowych zjawisk

Zmiany fazy/okresu oscylacji Chandlera i rocznej we współrzędnych bieguna ziemskiego.

Przewaga klasycznego spektrometru Ramana czyli siatkowego, dyspersyjnego nad przystawką ramanowską FT-Raman

LABORATORIUM ELEKTROTECHNIKI POMIAR PRZESUNIĘCIA FAZOWEGO

Optyczny dualizm przestrzenno-czasowy: zastosowania w optyce kwantowej

BADANIE INTERFEROMETRU YOUNGA

XLIII OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP II Zadanie doświadczalne

Widmo akustyczne radia DAB i FM, porównanie okien czasowych Leszek Gorzelnik

Ćwiczenie ELE. Jacek Grela, Łukasz Marciniak 3 grudnia Rys.1 Schemat wzmacniacza ładunkowego.

Część 1. Transmitancje i stabilność

S. Baran - Podstawy fizyki materii skondensowanej Dyfrakcja na kryształach. Dyfrakcja na kryształach

Metody Optyczne w Technice. Wykład 5 Interferometria laserowa

NCBiR zadania badawcze IFPiLM. Marek Scholz

Zmiany fazy/okresu oscylacji Chandlera i rocznej we współrzędnych bieguna ziemskiego.

SPECYFIKACJA PHARMA KODU

R L. Badanie układu RLC COACH 07. Program: Coach 6 Projekt: CMA Coach Projects\ PTSN Coach 6\ Elektronika\RLC.cma Przykłady: RLC.cmr, RLC1.

Własności światła laserowego

Spektroskopia jader neutrononadmiarowych od kuchni. Krzysztof Miernik

Spektroskopia modulacyjna

Wykład 17: Optyka falowa cz.1.

Układy elektroniczne II. Modulatory i detektory

Odczarujmy mity II: Kto naprawdę zmienia ziemski klimat i dlaczego akurat Słooce?

ANALIZA OBSERWACYJNA GORĄCEJ PLAMY RADIOŹRÓDŁA PICTOR A W SZEROKIM ZAKRESIE WIDMA

MONITORING PRZESTRZENI ELEKTROMAGNETYCZNEJ

interferencja, dyspersja, dyfrakcja, okna transmisyjne Interferencja

Systemy i Sieci Radiowe

Sieci obliczeniowe poprawny dobór i modelowanie

Ćwiczenie nr 2 : Badanie licznika proporcjonalnego fotonów X

Odległość mierzy się zerami

Ćwiczenie nr 65. Badanie wzmacniacza mocy

I.4 Promieniowanie rentgenowskie. Efekt Comptona. Otrzymywanie promieniowania X Pochłanianie X przez materię Efekt Comptona

Promieniowanie X. Jak powstaje promieniowanie rentgenowskie Budowa lampy rentgenowskiej Widmo ciągłe i charakterystyczne promieniowania X

Klasyfikacja metod przetwarzania analogowo cyfrowego (A/C, A/D)

Laboratorium Informatyki Optycznej ĆWICZENIE 1. Optyczna filtracja sygnałów informatycznych

Uogólniony model układu planetarnego

Ćwiczenie 3,4. Analiza widmowa sygnałów czasowych: sinus, trójkąt, prostokąt, szum biały i szum różowy

NMR (MAGNETYCZNY REZONANS JĄDROWY) dr Marcin Lipowczan

Czujniki światłowodowe

C5: BADANIE POCHŁANIANIA PROMIENIOWANIA α i β W POWIETRZU oraz w ABSORBERACH

Jądra o wysokich energiach wzbudzenia

Detektor Fazowy. Marcin Polkowski 23 stycznia 2008

Porównanie zdjęć rentgenowskich wewnątrzustnych wykonanych za pomocą RVG.

Transformata Fouriera

TECHNIKI OBSERWACYJNE ORAZ METODY REDUKCJI DANYCH

Podstawy Przetwarzania Sygnałów

Ćwiczenie 12 (44) Wyznaczanie długości fali świetlnej przy pomocy siatki dyfrakcyjnej

Wstęp do Informatyki zadania ze złożoności obliczeniowej z rozwiązaniami

Rys. 1 Interferencja dwóch fal sferycznych w punkcie P.

10. Analiza dyfraktogramów proszkowych

Pomiar drogi koherencji wybranych źródeł światła

WYZNACZANIE CECH PUNKTOWYCH SYGNAŁÓW POMIAROWYCH

Optyka instrumentalna

Laboratorium optycznego przetwarzania informacji i holografii. Ćwiczenie 3. Częstotliwości przestrzenne struktur okresowych

BADANIE I ACHROMATYZACJA PRĄŻKÓW INTERFERENCYJNYCH TWORZONYCH ZA POMOCĄ ZWIERCIADŁA LLOYDA

Wielofunkcyjny wyświetlacz parametrów pracy silnika współpracujący z EasyEcu 2

E107. Bezpromieniste sprzężenie obwodów RLC

Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą spektrometru siatkowego

Pomiar długości fali świetlnej i stałej siatki dyfrakcyjnej.

Oddziaływanie promieniowania X z materią. Podstawowe mechanizmy

OP6 WIDZENIE BARWNE I FIZYCZNE POCHODZENIE BARW W PRZYRODZIE

Ciało doskonale czarne absorbuje całkowicie padające promieniowanie. Parametry promieniowania ciała doskonale czarnego zależą tylko jego temperatury.

impulsowe gradienty B 0 Pulsed Field Gradients (PFG)

DYSKRETNA TRANSFORMACJA FOURIERA

Parametry kamer termowizyjnych

Jaki kolor widzisz? Doświadczenie pokazuje zjawisko męczenia się receptorów w oku oraz istnienie barw dopełniających. Zastosowanie/Słowa kluczowe

Wielofunkcyjny wyświetlacz parametrów pracy silnika współpracujący z Digtal ECU Cheater I

Rys. 1 Schemat układu obrazującego 2f-2f

Przejścia promieniste

BIOMECHANICZNE PARAMETRY CHODU CZŁOWIEKA PO REKONSTRUKCJI WIĘZADŁA KRZYŻOWEGO PRZEDNIEGO. Sławomir Winiarski

LABORATORIUM OPTYKI GEOMETRYCZNEJ

ELEMENTY SIECI ŚWIATŁOWODOWEJ

Wstęp do astrofizyki I

Podstawy fizyki subatomowej. 3 kwietnia 2019 r.

Laboratorium techniki laserowej Ćwiczenie 2. Badanie profilu wiązki laserowej

Transkrypt:

Rozmiary źródeł promieniowania rentgenowskiego w obserwacjach RHESSI

Modulatory Oda i in. 1965, Nature 205, 554 Oda 1965, Proc. Int. Conf. Cosmic Rays Depending upon whether the angular size of the source is smaller or larger than d/d radian, the collimator produces or does not produce the modulation of the flux as the orientation of the collimator with respect to the direction of the source changes. Rozdzielczośd modulatora 7 Obserwacje Sco X-1 wykazywały modulację sygnału co pozwoliło określid górną granicę rozmiaru.

Modulatory Bradt i in. 1968, Space Sci. Rev. 8, 471 r d / D Taki układ produkuje modulacje źródeł o rozmiarach od θ r /4 do 2θ r

Modulatory Bradt i in. 1968, Space Sci. Rev. 8, 471 Zastosowanie układów trzech lub czterech siatek pozwala na obserwacje większych źródeł (do 8θ r w przypadku czterech siatek)

Modulatory Bradt i in. 1968, Space Sci. Rev. 8, 471 Wystrzelony instrument składał się z dwóch zestawów siatek. Każdy o nieco innych rozmiarach Eksperyment zrealizowano w 1966 r. Położenie źródła Sco X-1 określono z dokładnością 4

Modulatory Takakura i in. 1971, Sol. Phys. 16, 454 Eksperyment balonowy Skanowanie przy wykorzystaniu naturalnego kołysania się gondoli Trzy siatki Zakres energii 20-60 kev

Modulatory Takakura i in. 1971, Sol. Phys. 16, 454 Położenie źródła (mierzone w jednym wymiarze) było zgodne z obserwowanym rozbłyskiem Hα Rozmiar źródła mniejszy od 1

Rotujące modulatory Mertz 1968, Proc. Symp. Modern Opt. Schnopper i in. 1968, Space Sci. Rev. 8, 534 Położenie źródła jest określone przez r i θ 0. r jest związane z liczbą cykli modulacji na jeden obrót satelity W praktyce θ 0 nie jest znane. Wyznaczenie z obserwacji polega na liczeniu transformacji Fouriera dla różnych θ 0, aż do uzyskania pojedynczej częstotliwości.

RHESSI Instrument,w którym wykorzystano rotujące modulatory 9 detektorów (Ge) 7.1 x 8.5 cm zakres energii: 3 kev 20 MeV rozdzielczośd czasowa dla obrazów: 2 s (połowa okresu rotacji) rozdzielczośd energetyczna: 1-3 kev (dla różnych detektorów)

RHESSI Obraz rekonstruowany przy użyciu kilku metod: Back Projection, CLEAN, PIXON, MEM NJIT, UV Smooth, Forward Fit VIS rozdzielczośd przestrzenna: > 2.5 arc sec (silnie zależy od użytych siatek) hesperia.gsfc.nasa.gov obraz pojedynczego źródła otrzymany przy użyciu detektora 5

RHESSI Obraz rekonstruowany przy użyciu kilku metod: Back Projection, CLEAN, PIXON, MEM NJIT, UV Smooth, Forward Fit VIS rozdzielczośd przestrzenna: > 2.5 arc sec (silnie zależy od użytych detektorów) hesperia.gsfc.nasa.gov obraz pojedynczego źródła otrzymany przy użyciu detektora 5

RHESSI hesperia.gsfc.nasa.gov W tym wypadku jest 9 detektorów. Możemy dla każdego określid r i θ 0. Rozmiar jest mierzony amplitudą.

Rozmiary źródeł HXR (nie tylko RHESSI) Inne instrumenty działające w oparciu o modulatory to np. HINOTORI, YOHKOH/HXT W przypadku modulatorów (rotujących i stacjonarnych) mierzony rozmiar silnie zależy od rozdzielczości (ew. orientacji) poszczególnych siatek. Położenie jesteśmy w stanie mierzyd bardzo dokładnie. Rozmiar oraz kształt sprawiają więcej problemów. Szczególnie w przypadku dużych źródeł potrzebne twórcze podejście do instrumnentu. Hudson i in. 2001, ApJL 561, 21

powierzchnia [arcsec 2 ] Rozmiary źródeł HXR Eksperyment balonowy: Takakura i in. 1971 energia [kev]

Rozmiary źródeł HXR Eksp. balonowy: Takakura i in. 1971 HINOTORI: Takakura i in. 1983 Tsuneta i in. 1984

Rozmiary źródeł HXR Eksp. balonowy: Takakura i in. 1971 HINOTORI: Takakura i in. 1983 Tsuneta i in. 1984 SMM/HXIS: Hoyng i in. 1981

Rozmiary źródeł HXR Eksp. balonowy: Takakura i in. 1971 HINOTORI: Takakura i in. 1983 Tsuneta i in. 1984 SMM/HXIS: Hoyng i in. 1981 YOHKOH/HXT Kosugi i in. 1992 Takakura i iin. 1995

Rozmiary źródeł HXR Eksp. balonowy: Takakura i in. 1971 HINOTORI: Takakura i in. 1983 Tsuneta i in. 1984 SMM/HXIS: Hoyng i in. 1981 YOHKOH/HXT: Kosugi i in. 1992 Takakura i in. 1995 RHESSI: Veronig i Brown 2005 (szczytowe thick-target) Krucker i in. 2008

Rozmiary źródeł HXR Eksp. balonowy: Takakura i in. 1971 HINOTORI: Takakura i in. 1983 Tsuneta i in. 1984 SMM/HXIS: Hoyng i in. 1981 YOHKOH/HXT: Kosugi i in. 1992 Takakura i in. 1995 RHESSI: Veronig i Brown 2005 Krucker i in. 2008 Masuda i in. 1998

Rozmiary źródeł HXR Eksp. balonowy: Takakura i in. 1971 HINOTORI: Takakura i in. 1983 Tsuneta i in. 1984 SMM/HXIS: Hoyng i in. 1981 YOHKOH/HXT: Kosugi i in. 1992 Takakura i in. 1995 RHESSI: Veronig i Brown 2005 Krucker i in. 2008 Masuda i in. 1998 Preś i Kołomaoski 2009

LDE Saint-Hillaire i in. 2009, ApJ 699, 245 Źródło obserwowane przez 12 h Bardzo duże rozmiary (6-12 kev)

Rozmiary źródeł HXR Eksp. balonowy: Takakura i in. 1971 HINOTORI: Takakura i in. 1983 Tsuneta i in. 1984 SMM/HXIS: Hoyng i in. 1981 YOHKOH/HXT: Kosugi i in. 1992 Takakura i in. 1995 RHESSI: Veronig i Brown 2005 Krucker i in. 2008 Masuda i in. 1998 Preś i Kołomaoski 2009 Saint Hillaire i in. 2009

LDE Bąk-Stęślicka i in. 2011, Sol. Phys., przyjęta; Kołomaoski i in. 2011, A&A, przyjęta? Zjawiska typu LDE i slde Źródła obserwowane długo po maksimum Duże rozmiary na narastaniu slde na zaniku LDE

Rozmiary źródeł HXR Eksp. balonowy: Takakura i in. 1971 HINOTORI: Takakura i in. 1983 Tsuneta i in. 1984 SMM/HXIS: Hoyng i in. 1981 YOHKOH/HXT: Kosugi i in. 1992 Takakura i in. 1995 RHESSI: Veronig i Brown 2005 Krucker i in. 2008 Masuda i in. 1998 Preś i Kołomaoski 2009 Saint Hillaire i in. 2009 Kołomaoski i in. 2011

Rozmiary źródeł HXR Dennis i Pernak 2009, ApJ 698, 2131 18 zjawisk, w których widoczne były dwa źródła Czas integracji 60 s w czasie fazy impulsowej Wszystkie dostępne metody obrazowania

Rozmiary źródeł HXR Eksp. balonowy: Takakura i in. 1971 HINOTORI: Takakura i in. 1983 Tsuneta i in. 1984 SMM/HXIS: Hoyng i in. 1981 YOHKOH/HXT: Kosugi i in. 1992 Takakura i in. 1995 RHESSI: Veronig i Brown 2005 Krucker i in. 2008 Masuda i in. 1998 Preś i Kołomaoski 2009 Saint Hillaire i in. 2009 Kołomaoski i in. 2011 Dennis i Pernak 2009

RHESSI - źródła w stopach Liu i in. 2007, ApJL 658, 127 Czas integracji 60 s Obraz RHESSI 25-50 kev Żółty kontur RHESSI 6-12 kev Biały kontur TRACE 1600 Å Dlaczego taka struktura jest tak rzadko obserwowana? Stopy w zakresie EUV mają rozmiary rzędu kilku arcsec 2 - czy takich powinniśmy spodziewad się w przypadku źródeł HXR?

RHESSI - źródła w stopach Stopy w obserwacjach TRACE mają często rozmiary porównywalne z rozdzielczością instrumentu.

Rozmiary źródeł HXR Eksp. balonowy: Takakura i in. 1971 HINOTORI: Takakura i in. 1983 Tsuneta i in. 1984 SMM/HXIS: Hoyng i in. 1981 YOHKOH/HXT: Kosugi i in. 1992 Takakura i in. 1995 RHESSI: Veronig i Brown 2005 Krucker i in. 2008 Masuda i in. 1998 Preś i Kołomaoski 2009 Saint Hillaire i in. 2009 Kołomaoski i in. 2011 Dennis i Pernak 2009 Liu i in. 2007

Rozmiary źródeł HXR Pierwsze obserwacje (do HINOTORI) dawały rozmiary źródeł, które były średnią źródeł szczytowych i stóp Późniejsze obserwacje pokazują, że stopy są dużo mniejsze niż źródła szczytowe Źródła obserwowane w zjawiskach LDE nie odbiegają rozmiarami od typowych źródeł szczytowych obserwowanych przez RHESSI Potrzebny jest instrument obrazujący dobrze źródła małe i jasne oraz duże i słabe.

Przyszłość Metody oparte o widzialności (visibilities) Lepsza rozdzielczośd przestrzenna i czułośd STIX Optyka ukośnego padania do 100 kev - FOXSI

Kołtun 2011 Późna faza ewolucji rozbłysków typu LDE w rentgenowskim zakresie promieniowania elektromagnetycznego Ważnym celem było dobre wyznaczenie rozmiarów źródeł

Kołtun 2011 Metoda obrazowania bardzo słabych źródeł koronalnych bazuje na zależności amplitudy modulacji danej siatki od rzeczywistych rozmiarów Jeżeli w danej siatce nie jest widoczna wyraźna modulacja to źródło jest większe niż rozdzielczośd danej siatki

Kołtun 2011 siatka nr 6 Metoda BackProjection Widoczne zanikanie źródła (det8, 17:54-18:37) jest związane ze wzrostem rozmiaru siatka nr 8 Podobny efekt może byd wynikiem słabego sygnału W tym wypadku słaby sygnał nie jest decydujący przy zwiększaniu czasu integracji źródło nadal nie było widoczne

Kołtun 2011 Obrazy były rekonstruowane w bardzo wąskich przedziałach energii, co pozwala uzyskad widmo źródeł. Widma z obrazów nie są obciążone tłem

Kołtun 2011 Źródła były zwykle obserwowane tuż ponad pętlami EUV. Rozmiary wyznaczano za pomocą izofoty 50%.

Kołtun 2011 Rozmiary źródeł (promienie) mają wartości od 10 do 60 Mm (14-80 ) W dwóch przypadkach źródła w koocowej fazie rozbłysku malały Widoczne jest wyraźne zmniejszenie promienia po wysunięciu przesłony Nie ma wyraźnej zależności rozmiaru od energii

Kołtun 2011 Szarości i czarne plusy: Preś i Kołomaoski (SXT, źródła szczytowe w okolicy maksimum) Pozostałe punkty RHESSI 7-8 kev blisko maksimum rozbłysku trójkąty obserwacje bez przesłon kwadraty pierwsza przesłona wybór siatek: różowy 8 i 9 zielony 6,8, i 9 niebieski 5,6,8 i 9

Rozmiary źródeł HXR Eksp. balonowy: Takakura i in. 1971 HINOTORI: Takakura i in. 1983 Tsuneta i in. 1984 SMM/HXIS: Hoyng i in. 1981 YOHKOH/HXT: Kosugi i in. 1992 Takakura i in. 1995 RHESSI: Veronig i Brown 2005 Krucker i in. 2008 Masuda i in. 1998 Preś i Kołomaoski 2009 Saint Hillaire i in. 2009 Kołomaoski i in. 2011 Dennis i Pernak 2009 Liu i in. 2007 Kołtun i in. 2011

Podsumowanie Stopy wydają się byd większe niż są w rzeczywistości (poprzez porównanie z UV) Brak obserwacji wstęg promieniowania HXR (problem trudny do rozwiązania w przypadku obserwacji z użyciem modulatorów) Przy odpowiednim dobieraniu detektorów możliwe jest obserwowanie źródeł koronalnych w LDE. Nie wiemy czy istnieją podczas fazy impulsowej zakres dynamiczny instrumentu jest niedostateczny. Duże nadzieje można wiązad z porównaniem dwóch metod obrazowania HXR bezpośredniej i z użyciem modulatorów (w tym roku?).