ŁÓDZKI WĘZEŁ KOLEJOWY PROBLEMY I ROZWIĄZANIA mgr inż. Szymon Klemba Warszawa, 3.06.2014 r.
SPIS TREŚCI 1. Wprowadzenie 2. Prognozy przewozów dla ŁWK 2A. Obciążenie ruchowe linii ŁWK 3. Zdolność przepustowa 4. Posterunki ruchu 5. Podsumowanie
1. Wprowadzenie 1 WPROWADZENIE (3-18)
1. Wprowadzenie Definicja Łódzki Węzeł Kolejowy (ŁWK) obszar sieci kolejowej ograniczony stacjami Zgierz (ew. Zgierz Północny), Pabianice oraz Gałkówek.
1. Wprowadzenie Zarys historyczny 1866 kolej fabryczno-łódzka, bocznice 1902 kolej warszawsko-kaliska 1903 kolej obwodowa 1916 łącznica między koleją obwodową a koleją kaliską 1924 linia do Kutna 1931 linia Widzew Zgierz 1941 linia przez Olechów (zasadniczy kształt obecnej sieci)
1. Wprowadzenie 1866 r. Źródło rys.: RailMap
1. Wprowadzenie 1902 r. Źródło rys.: RailMap
1. Wprowadzenie 1903 r. Źródło rys.: RailMap
1. Wprowadzenie 1916 r. Źródło rys.: RailMap
1. Wprowadzenie 1924 r. Źródło rys.: RailMap
1. Wprowadzenie 1931 r. Źródło rys.: RailMap
1. Wprowadzenie 1941 r. Źródło rys.: RailMap
1. Wprowadzenie Główne problemy ŁWK (w ujęciu ogólnym) - INFRASTRUKTURALNE - ORGANIZACYJNE (TARYFA, ROZKŁKAD JAZDY, INTEGRACJA)
1. Wprowadzenie Główne problemy ŁWK INFRASTRUKTURALNE - częściowo zły stan infrastruktury liniowej przekładający się na niekonkurencyjny czas podróży pociągiem w stosunku do transportu samochodowego, - brak możliwości dojazdu koleją do centrum miasta, - lokalizacja stacji i przystanków osobowych ograniczająca dostępność transportu kolejowego, - duży stopień dewastacji pasażerskich punktów ekspedycyjnych
1. Wprowadzenie Główne problemy ŁWK ORGANIZACYJNE - zbyt mała częstotliwość kursowania pociągów ograniczająca swobodę wyboru pory podróży, - brak dogodnego możliwości dojazdu do przystanków kolejowych transportem zbiorowym, -- brak integracji rozkładów jazdy - brak integracji taryfowej transportu miejskiego z koleją,
1. Wprowadzenie Rozwiązania (w ujęciu ogólnym) - INFRASTRUKTURA: przebudowa węzła (w tym linia średnicowa), nowe przystanki (w tym na linii średnicowej), integracja z innymi środkami transportu; - ORGANIZACJA: kolej aglomeracyjna (zwiększenie liczby pociągów), integracja taryfowa (wspólny bilet), integracja rozkładów jazdy (skomunikowania)
1. Wprowadzenie 2020 r.? Źródło rys.: RailMap
1. Wprowadzenie 2030 r.? Źródło rys.: RailMap
1. Wprowadzenie Podstawa rozważań Weryfikacja prognoz ruchu dla Łódzkiego Węzła Kolejowego - prace studialne (Praca IK nr 4560/11, grudzień 2012, akt. wrzesień 2013) Analiza ruchowa i eksploatacyjna dla Łódzkiego Węzła Kolejowego (Praca IK nr 4581/11, Etap 1 kwiecień 2013, Etap 2 lipiec 2013) Koncepcja rozwoju Łódzkiej Kolei Aglomeracyjnej do 2020 r. z perspektywą do 2030 r. (Praca IK nr 4617/11, styczeń 2014)
2. Prognozy ruchu i przewozów 2 PROGNOZY RUCHU I PRZEWOZÓW (20-49)
2. Prognozy ruchu i przewozów Uwaga wstępna Kwestie modelowania nie będą poruszane w sposób szczegółowy w ramach tego seminarium. Zasięg analiz Zasięg geograficzny analizy determinowany jest kierunkami w których pasażerowie podróżują lub mogliby potencjalnie podróżować transportem kolejowym z / do Łodzi, w Łodzi, oraz przez Łódź (lub szerzej: Łódzki Węzeł Kolejowy).
2. Prognozy ruchu i przewozów Rejony transportowe (def.) Rejony transportowe są to wyodrębnione i ponumerowane, dla potrzeb budowy modelu potoków ruchu i jego zastosowań obszary w wydzielonej jednostce terytorialnej i poza jej obrębem (jako rejony zewnętrzne) w taki sposób, żeby: dla każdego źródła i celu podróży przypisać można było odpowiedni numer rejonu transportowego, każdemu rejonowi transportowemu można było w modelu układu transportowego przypisać węzły sieci transportowej (węzły nadania i odbioru potoku pasażerów).
2. Prognozy ruchu i przewozów Zasięg analiz rejony transportowe Dla potrzeb prognoz przewozów regionalnych i aglomeracyjnych oraz międzywojewódzkich (konwencjonalnych i dużych prędkości) zdefiniowano różne zbiory rejonów transportowych. W przypadku analizy przewozów międzywojewódzkich przyjęto liczbę 22 rejonów transportowych, z czego jeden z nich stanowi miasto Łódź. Rejony te stanowią w większości miasta wojewódzkie, oraz większe miasta położone niedaleko Łodzi (Kalisz, Kutno, Ostrów Wlkp., Skierniewice, Żyrardów).
2. Prognozy ruchu i przewozów Zasięg analiz rejony transportowe Badany obszar, w przypadku przewozów aglomeracyjnych i regionalnych, podzielono na 44 rejony transportowe wewnętrzne. Ponadto zdefiniowano 4 rejony zewnętrzne reprezentujące kierunki odpowiadające liniom kolejowym które stanową wlot / wylot do / z województwa łódzkiego. Podział miasta Łódź na 6 rejonów transportowych odbył się na podstawie kryteriów: każdemu rejonowi w Łodzi musi być przyporządkowana stacja lub przystanek osobowy (co najmniej jeden taki punkt), każdy rejon powinien obejmować obszar znaczący z punktu widzenia generowania potoku.
2. Prognozy ruchu i przewozów Horyzonty czasowe analiz 2012 rok bazowy 2015 rok ponownego oddania do użytku stacji Łódź Fabryczna, nowych przystanków na terenie Łódzkiego Węzła Kolejowego oraz uruchomienia ŁKA 2020 zakładany rok oddania do użytku tunelu średnicowego, 2030 zakładany rok ukończenia budowy KDP 2042 rok docelowy
2. Prognozy ruchu i przewozów Prognozy zostały wykonane dla 2 wariantów: wariantu bazowego oraz wariantu inwestycyjnego. W wariancie bazowym założono, że zmianie ulega infrastruktura kolejowa tylko poza ŁWK, z wyjątkiem projektów już realizowanych na terenie ŁWK W wariancie inwestycyjnym uwzględniono również rozwój ŁWK, a przede wszystkim budowę tunelu średnicowego w Łodzi. Założono również uruchomienie kolei dużych prędkości, która przebiega w tunelu pod miastem.
2. Prognozy ruchu i przewozów Rozważane rodzaje przewozów regionalne i aglomeracyjne, czyli przewozy realizowane w obrębie województwa łódzkiego wraz z najbliższymi miastami stanowiącymi węzły kolejowe leżące poza województwem łódzkim (Częstochowa, Ostrów Wielkopolski, Toruń, Radom), międzywojewódzkie (zwane inaczej dalekobieżnymi), czyli przewozy realizowane z/do Łodzi poza województwo łódzkie, przewozy dużych prędkości (również międzywojewódzkie), przewozy miejskie, czyli realizowane w obrębie miasta.
2. Prognozy ruchu i przewozów Metodyka wykonania prognoz Prognozę dla przewozów regionalnych i aglomeracyjnych sporządzono z zastosowaniem klasycznego podejścia 4-etapowego obejmującego etapy (w uproszczonej formie łączącej dwa pierwsze etapy): generowania podróży i rozkładu przestrzennego podróży podziału międzygałęziowego zadań przewozowych, rozkładu potoku pasażerskiego na sieć transportową. Model generowania odbiegał od klasycznego modelu grawitacyjnego (brak danych) i był podejściem autorskim.
2. Prognozy ruchu i przewozów Metodyka wykonania prognoz generowanie podróży
2. Prognozy ruchu i przewozów Metodyka wykonania prognoz podział międzygałęziowy Podział międzygałęziowy ustala się na podstawie dwustopniowego modelu logitowego, który zawiera: moduł podziału pomiędzy transport indywidualny a transport zbiorowy, moduł podziału transportu zbiorowego pomiędzy transport kolejowy i autobusowy.
2. Prognozy ruchu i przewozów Metodyka wykonania prognoz podział międzygałęziowy Funkcja użyteczności zastosowana w modelu logitowym składa się z następujących zmiennych: zmiennej t czasu podróży z parametrem α, zmiennej c koszty podróży z parametrem β, zmiennej dodatkowego d kosztu w związku z warunkami lokalnymi (dostępnością transportu) z parametrem α.
2. Prognozy ruchu i przewozów Metodyka wykonania prognoz rozkład potoków na sieć Wybór trasy przejazdu dla poszczególnych elementów macierzy potoków ruchu na bazie opracowanego modelu sieci drogowej i kolejowej.
2. Prognozy ruchu i przewozów Założenia do prognoz przewozów Podstawowe założenia obejmowały obszary: rozważanych relacji przewozowych (przedstawiono), demografii rejonów transportowych (pominięto w prezentacji), tempa rozwoju gospodarczego rejonów transportowych(j.w.), rozwoju infrastruktury kolejowej (w dalszej części prezentacji), oferty przewozowej transportu kolejowego (w dalszej części ), oferty przewozowej transportu drogowego (pomnięto ).
2. Prognozy ruchu i przewozów Założenia do prognoz przewozów Ponadto: motywacji podróży pasażerów, napełnienia samochodów osobowych, wpływu zmian ludności i rozwoju gospodarczego na wielkość potoków, udziału godziny szczytu w przewozach dobowych. (Prezentacja pomija te założenia)
2. Prognozy ruchu i przewozów Założenia do prognoz przewozów rozwój infrastruktury Rok 2010 - Rysunek: ŁWK 2010 Rok 2013 - Rysunek: ŁWK 2013 Rok 2015 inwestycje liniowe - Ponowne oddanie do użytku odcinka linii kolejowej nr 17 Łódź Fabryczna Łódź Widzew - Rewitalizacja odcinka linii kolejowej nr 16 Łódź Widzew Ozorków
2. Prognozy ruchu i przewozów Rok 2015 inwestycje punktowe - Ponowne oddanie do użytku stacji Łódź Fabryczna i przystanku Łódź Niciarniana; - Przywrócenie do użytku przystanków osobowych na linii kolejowej nr 16: Łódź Stoki, Łódź Radogoszcz, Łódź Arturówek; - Oddanie do użytku nowych przystanków osobowych na terenie miasta Łodzi: Dąbrowa, Pabianicka (Rokicie), Radogoszcz Zachód; - Oddanie do użytku nowych przystanków osobowych na terenie województwa łódzkiego: Zgierz Jaracza, Ozorków Nowe Miasto; Rysunek: ŁWK 2015
2. Prognozy ruchu i przewozów Rok 2020 inwestycje liniowe - Co najmniej rewitalizacja linii kolejowych położonych poza Łódzkim Węzłem Kolejowych - Oddanie do użytku linii średnicowej Łódź Fabryczna p. odg. Polesie Łódź Kaliska wraz z łącznicą p. odg. Polesie p. odg. Koziny ; - Rewitalizacja odcinka linii kolejowej nr 16 Ozorków Kutno; - Modernizacja odcinka linii kolejowej nr 14 Łódź Kaliska Zduńska Wolam, rewitalizacja odcinka linii kolejowej nr 14 Zduńska Wola Ostrów Wielkopolski;
2. Prognozy ruchu i przewozów Rok 2020 inwestycje punktowe - Oddanie do użytku przystanków w tunelu linii średnicowej: Łódź Centrum, Łódź Ogrodowa; - Oddanie do użytku nowych przystanków na terenie miasta Łodzi, poza tunelem średnicowym: Łódź Obywatelska, Łódź Zarzew, Łódź Radogoszcz Wschód, Łódź Smulsko, Łódź Retkinia, Łódź Koziny; - Oddanie do użytku nowych przystanków osobowych na terenie województwa łódzkiego: Zgierz Przybyłów, Zgierz Południe;
2. Prognozy ruchu i przewozów Rok 2020 inwestycje punktowe, c.d. - Przebudowa przystanku osobowego Zgierz Północ na stację, o wstępnie określonej liczbie 3 torów głównych w celu umożliwienia krzyżowania się i zmiany czoła pociągów, - Odtworzenie mijanek na linii nr 16 na obecnych przystankach osobowych Grotniki, Sierpów, Gawrony; Rysunek: ŁWK 2020
2. Prognozy ruchu i przewozów Rok 2030 inwestycje liniowe - Zakończenie budowy i uruchomienie przewozów kolejami dużych prędkości Warszawa Łódź Poznań / Wrocław oraz Warszawa / Łódź Kraków / Katowice; - Budowa łącznicy umożliwiającej zjazd z linii 16 na linię 17 w kierunku zachodnim (w stronę tunelu średnicowego) z pominięciem stacji Łódź Widzew; - Budowa łącznicy umożliwiającej zjazd z linii 540 na linię 17 w kierunku zachodnim (w stronę tunelu średnicowego) z pominięciem stacji Łódź Widzew;
2. Prognozy ruchu i przewozów Rok 2030 inwestycje liniowe, c.d. - Budowa łącznicy umożliwiającej zjazd z linii nr 16 na linię nr 15 (tzw. północne domknięcie kolei obwodowej); Rok 2030 inwestycje punktowe - Oddanie do użytku przystanku osobowego Pabianice Wschodnie Rysunek: ŁWK 2030
2. Prognozy ruchu i przewozów Założenia do prognoz przewozów oferta przewozowa Podstawowe elementy oferty przewozowej: - liczba połączeń (przedstawione dalej), - czas przejazdu (zmiany w związku z rewitalizacją i modernizacją wybranych odcinków linii, uruchomienie kolei dużych prędkości), - cena biletu (stałe dla poszczególnych środków transportu dla okresu analizy brak zmian relacji pomiędzy cenami).
2. Prognozy ruchu i przewozów Liczba pociągów do 2015
2. Prognozy ruchu i przewozów Liczba pociągów 2016-2020
2. Prognozy ruchu i przewozów Liczba pociągów 2021-2030
2. Prognozy ruchu i przewozów Liczba pociągów docelowo (po 2030)
2. Prognozy ruchu i przewozów Założenia do prognoz przewozów oferta przewozowa Trasy pociągów aglomeracyjnych Rysunek: Aglo2020, Aglo2030 Trasy pociągów regionalnych Rysunek: Regio
2. Prognozy ruchu i przewozów Wyniki prognoz przewozowych Dobowe potoki pasażerskie na odcinkach - Rok 2012 - Rok 2035 (bez tunelu średnicowego) - Rok 2035 (z tunelem średnicowym) Szczytowe potoki pasażerskie na odcinkach - Rok 2012 - Rok 2035 (z tunelem średnicowym)
2. Prognozy ruchu i przewozów Wyniki prognoz przewozowych Dobowa liczba pasażerów w Łodzi (bez tunelu)
2. Prognozy ruchu i przewozów Wyniki prognoz przewozowych Dobowa liczba pasażerów w Łodzi (z tunelem) Ruch miejski
2A. Obciążenie ruchowe ŁWK 2A OBCIĄŻENIE RUCHOWE (51)
2A. Obciążenie ruchowe ŁWK Obciążenie ruchowe ŁWK (poc. pasażerskie) - bazowe, rok 2013: dobowe, szczytowe - rok 2021: dobowe, szczytowe - rok 2031: dobowe, szczytowe Obciążenie ruchowe ŁWK (poc. towarowe) Pociągi towarowe zostały uwzględnione w obliczeniach zdolności przepustowej linii kolejowych (cz. 4 prezentacji).
3. Zdolność przepustowa linie 3 ZDOLNOŚĆ PRZEPUSTOWA LINIE (53-78)
3. Zdolność przepustowa linie Metodyka dane wejściowe Zdolność przepustowa zależy od: liczby torów szlakowych na danej linii, rozmieszczenia posterunków ruchu (stacji i mijanek), umożliwiających wyprzedzanie lub krzyżowanie się pociągów, parametrów technicznych linii kolejowej: prędkości maksymalne dla pociągów pasażerskich i towarowych, liczba i charakter ograniczeń prędkości mających bezpośredni wpływ na czas jazdy pociągów,
3. Zdolność przepustowa linie Metodyka dane wejściowe Zdolność przepustowa zależy od: zastosowanych systemów sterowania ruchem kolejowym i łączności na stacjach i szlakach, układów torowych na stacjach w tym liczby torów głównych i dodatkowych, struktury i kategorii pociągów obciążających dana linię kolejowa (ruch jednorodny lub ruch mieszany).
3. Zdolność przepustowa linie Metodyka sposób obliczeń τ - okres wykresu ruchu
3. Zdolność przepustowa linie Zasięg analiz linia 14 na odcinku Łódź Kaliska Pabianice, linia nr 15 na odcinku Łódź Kaliska Łowicz Przedmieście, linia nr 16 na odcinku Łódź Widzew Kutno, linia nr 17 Łódź Fabryczna Gałkówek, linia nr 25 na odcinku Łódź Kaliska Gałkówek, linia nr 539 Łódź Kaliska Towarowa Retkinia, linia nr 540 Łódź Chojny Łódź Widzew, linia nr 541 Łódź Widzew Łódź Olechów, linia średnicowa Łódź Fabryczna Łódź Kaliska wraz z łącznicą z linii średnicowej w stronę stacji Łódź Żabieniec.
3. Zdolność przepustowa linie Wyniki analiz Wynikiem obliczeń zdolności przepustowej poszczególnych odcinków linii kolejowych jest: maksymalna liczba par pociągów (zdolność całkowita) jaką można wytrasować, wykorzystanie zdolności przepustowej (wyrażone w % jako stosunek zakładanej liczby par pociągów do maksymalnej zdolności przepustowej całkowitej).
3. Zdolność przepustowa linie Wyniki analiz Wykorzystanie dobowej zdolności przepustowej - rok 2012
3. Zdolność przepustowa linie Wyniki analiz Wykorzystanie zdolności przepustowej w godzinie szczytu - rok 2012
3. Zdolność przepustowa linie Wyniki analiz Wykorzystanie dobowej zdolności przepustowej - rok 2016
3. Zdolność przepustowa linie Wyniki analiz Wykorzystanie zdolności przepustowej w godzinie szczytu - rok 2016
3. Zdolność przepustowa linie Wyniki analiz Wykorzystanie dobowej zdolności przepustowej - rok 2021
3. Zdolność przepustowa linie Wyniki analiz Wykorzystanie zdolności przepustowej w godzinie szczytu - rok 2021
3. Zdolność przepustowa linie Wyniki analiz Wykorzystanie dobowej zdolności przepustowej - rok 2031
3. Zdolność przepustowa linie Wyniki analiz Wykorzystanie zdolności przepustowej w godzinie szczytu - rok 2031
3. Zdolność przepustowa linie Rok 2031
3. Zdolność przepustowa linie Wnioski linia nr 14, c.d. Na odcinku ze stacji Łódź Kaliska do stacji Pabianice docelowe wykorzystanie zdolności przepustowej wyniesie 46% w ciągu doby (szlak Lublinek Pabianice) oraz 86% w ciągu godziny szczytu. Wskazuje to na praktycznie maksymalne wykorzystanie linii w godzinie szczytu i brak możliwości wytrasowania dodatkowego pociągu. W praktyce może nie istnieć taka potrzeba, może to nastąpić w przypadku obsługi lotniska lub wzrostu znaczenia korytarza towarowego.
3. Zdolność przepustowa linie Wnioski linia nr 14 Sugerowanym rozwiązaniem ograniczonej zdolności przepustowej jest zabudowa SBL na odcinku z Łodzi Kaliskiej do Zduńskiej Woli, co usprawniłoby ruch pociągów oraz umożliwiło bardziej elastyczne kształtowanie rozkładu jazdy.
3. Zdolność przepustowa linie Wnioski linia nr 15, odcinek Łódź Kaliska Zgierz Wykorzystanie zdolności przepustowej wynosi 96% w ciągu doby oraz 100% w godzinie szczytu (szlak Łódź Żabieniec Zgierz) - nie można wytrasować większej niż założono liczby pociągów. Wskazane byłoby poprawienie zdolności przepustowej linii poprzez zabudowę SBL pomiędzy stacjami Łódź Kaliska i Zgierz, która umożliwiłaby wytrasowanie większej liczby pociągów oraz osiągnięcie dużej płynności ruchu kolejowego
3. Zdolność przepustowa linie Wnioski linia nr 15, Zgierz Łowicz Przedm. Na jednotorowym odcinku wykorzystanie zdolności przepustowej w godzinach szczytu wynosi 100%. Prawdopodobnie nie będzie jednak potrzeby trasowania większej liczby pociągów pasażerskich niż zakładane dwa w ciągu godziny. Dodatkowe pociągi towarowe można wytrasować poza okresem występowania największych potoków podróżnych. Zwiększenie przepustowości wymagałoby zagęszczenia rozmieszczenia mijanek, nie wynika to jednak z analiz.
3. Zdolność przepustowa linie Wnioski linia nr 16, Łódź Widzew - Zgierz Wskazany odcinek linii stanowi jeden szlak o długości około 13 kilometrów. W związku z tym posiada małą zdolność przepustową, której wykorzystanie, przy jednej parze pociągów w ciągu godziny wynosi aż 67% (bez założenia kursowania pociągów towarowych). Dodatkowo można wytrasować zaledwie 0,5 pary pociągów w ciągu godziny przy maksymalnym nasyceniu wykresu ruchu.
3. Zdolność przepustowa linie Wnioski linia nr 16, Łódź Widzew - Zgierz Zapewnienie lepszej oferty przewozowej wymaga uruchomienie co najmniej jednej mijanki położonej na środku obecnego szlaku (okolice przystanku Łódź Marysin) Linia ma duże znaczenie w przypadku przewozów towarowych i jest korytarzem dla przewozu przesyłek nadzwyczajnych przez ŁWK. Będzie też pełnić funkcję objazdu dla tunelu średnicowego w przypadku zakłóceń ruchu.
3. Zdolność przepustowa linie Wnioski linia nr 16, Zgierz - Kutno Wskaźniki wykorzystania docelowo wynoszą ponad 100%: dla szlaku Zgierz Zgierz Kontrewers (d. Jedlicze Łódzkie) 179% dla doby i 240% dla godziny szczytu, dla szlaku Łęczyca Witonia 102% dla doby i 150% dla godziny szczytu, dla szlaku Ozorków Łęczyca 120% dla godziny szczytu, dla szlaku Witonia Kutno 120% dla godziny szczytu.
3. Zdolność przepustowa linie Wnioski linia nr 16, Zgierz Kutno Newralgicznym szlakiem na linii nr 16 okazał się być szlak Zgierz Jedlicze Łódzkie, na którym położony jest przystanek osobowy Zgierz Północ. Aby umożliwić realizację zakładanych połączeń należy bezwzględnie przebudować przystanek osobowy Zgierz Północ na stację umożliwiając kończenie biegu pociągów. Zakładaną liczbę pociągów w kierunku Kutna (poza Zgierz) można wytrasować po odtworzeniu/budowie dodatkowych mijanek. Lokalizacja dodatkowych mijanek, czy odcinków dwutorowych wymaga odrębnej analizy.
3. Zdolność przepustowa linie Wnioski linia nr 16, Zgierz Kutno Przy założeniu budowy stacji Zgierz Północ wykorzystanie zdolności przepustowej dla nowych szlaków wynosi: dla szlaku Zgierz Zgierz Północ 130% dla doby i 171% dla godziny szczytu, dla szlaku Zgierz Północ Jedlicze Łódzkie 31% dla doby i 46% dla godziny szczytu. Należy podjąć decyzję, czy prowadzić przewozy aglomeracyjne z wysoką częstotliwością i prowadzić działania zmierzające do budowy drugiego toru na odcinku Zgierz Zgierz Północ, czy też ograniczyć liczbę zakładanych pociągów.
3. Zdolność przepustowa linie Wnioski linia nr 17, Ł.Kaliska Ł.Fabryczna Ł.Widzew W godzinach największego ruchu przez odcinek Łódź Polesie Łódź Widzew jest możliwe przeprowadzenie zakładanej liczby pociągów, jednakże każde zakłócenie w ruchu przełoży się na opóźnienia w kursowaniu większej liczby pociągów. Pierwsze rozwiązanie: budowa dodatkowego fragmentu linii dwutorowej od odejścia linii KDP od linii nr 17 do stacji Łódź Widzew, powiązanie (poprzez węzeł torowy) linii KDP oraz linii 14 na wysokości osiedla Retkinia. [Rys.]
3. Zdolność przepustowa linie Wnioski linia nr 17, Ł.Kaliska Ł.Fabryczna Ł.Widzew Drugie rozwiązanie: budowa czterotorowego tunelu na odcinku Łódź Fabryczna Łódź Polesie (przy jednoczesnym połączeniu torów KDP ze stacją Łódź Widzew). Nie byłoby wtedy potrzeby tworzenia węzła łączącego linię nr 14 z linią KDP. [Rys.]
3. Zdolność przepustowa linie Pozostałe odcinki Brak zidentyfikowanych problemów ze względu na zdolność przepustową. Kwestia do rozstrzygnięcia (ze względów funkcjonalnych): - sposób włączenia linii nr 25 w stację Łódź Kaliska.
4. Zdolność przepustowa - posterunki ruchu 4 ZDOLNOŚĆ PRZEPUSTOWA - POSTERUNKI RUCHU (80-102)
4. Zdolność przepustowa - posterunki ruchu Metodyka Metoda określania (oceny) zdolności przepustowej głowic stacyjnych - metoda deterministyczna, to jest nie uwzględniająca zmienności (losowości) branych pod uwagę parametrów. Celem było określenie czy kształt układu torowego jest odpowiedni dla przewidywanego ruchu pociągów.
4. Zdolność przepustowa - posterunki ruchu Metodyka dane wejściowe kształt układu torowego analizowanego posterunku długości szlaków przyległych, rodzaj urządzeń sterowania ruchem, plan technologiczny pracy stacji (lub jego zarys), czasy zajętości poszczególnych szlaków (odstępów) przyległych, prędkości maksymalne pociągów obowiązujące na poszczególnych torach, uśrednione parametry ruchu poc.
4. Zdolność przepustowa - posterunki ruchu Metodyka obliczenia Oznaczenia.
4. Zdolność przepustowa - posterunki ruchu Metodyka obliczenia Zajętość wąskiego gardła
4. Zdolność przepustowa - posterunki ruchu Metodyka obliczenia.
4. Zdolność przepustowa - posterunki ruchu Metodyka obliczenia.
4. Zdolność przepustowa - posterunki ruchu Metodyka obliczenia.
4. Zdolność przepustowa - posterunki ruchu Metodyka obliczenia.
4. Zdolność przepustowa - posterunki ruchu Metodyka obliczenia.
4. Zdolność przepustowa - posterunki ruchu Metodyka obliczenia.
4. Zdolność przepustowa - posterunki ruchu Metodyka wyniki.
4. Zdolność przepustowa - posterunki ruchu Metodyka wyniki W wyniku przeprowadzonych obliczeń stwierdza się dwa możliwe przypadki: - układ torowy umożliwia obsługę przez posterunek zakładanej liczby pociągów, albo - układ torowy posiada wąskie gardła (rozumianych jako zbiory rozjazdów), których zdolno przepustowa ogranicza możliwość obsługi przez posterunek zakładanej liczby pociągów.
4. Zdolność przepustowa - posterunki ruchu Łódź Fabryczna wąskie gardła Zidentyfikowane możliwe wąskie gardła
4. Zdolność przepustowa - posterunki ruchu Łódź Fabryczna wąskie gardła Zidentyfikowane możliwe wąskie gardła
4. Zdolność przepustowa - posterunki ruchu Łódź Fabryczna - wyniki Stopnie zajętości wąskich gardeł: WG1 0,76 WG2 0,73 WG3 0,76 Wniosek: Bardzo duże wykorzystanie Niewielka rezerwa
4. Zdolność przepustowa - posterunki ruchu Łódź Fabryczna wady funkcjonalne liczba torów głównych dla kierunku nieparzystego (tor 3) i dla kierunku parzystego (tory 4, 6, 8) jest różna co stanowi asymetrię i ogranicza przepustowość stacji (sprzeczne przebiegi), nie przewidziano możliwości przejazdu z grupy torów dedykowanych dla KDP na tory dedykowane pociągom klasycznym na zachodniej głowicy stacji [Rys]
4. Zdolność przepustowa - posterunki ruchu Łódź Fabryczna - wnioski Należy przebudować układ torowy tak, aby połączyć ze sobą, poprzez budowę przejść rozjazdowych, dwie pary torów wchodzące w głowicę zachodnią stacji. Umożliwi to wykorzystywanie wszystkich torów stacyjnych w sposób elastyczny, w zależności od potrzeb. Budowa przejścia rozjazdowego umożliwi wykorzystanie torów 101 i 102 również w okresie kiedy nie będzie funkcjonować kolej dużych prędkości.
4. Zdolność przepustowa - posterunki ruchu Łódź Fabryczna - wnioski Należy przeprojektować układ torowy w taki sposób, aby wprowadzi do niego symetrię pomiędzy liczb torów głównych dodatkowych (po dwa dla jednego kierunku). Umożliwi to równomierne wykorzystywanie wszystkich torów stacyjnych, zmniejszy liczbę przebiegów sprzecznych, a co za tym idzie zwiększy przepustowość całego układu. [Rys.].
4. Zdolność przepustowa - posterunki ruchu Łódź Widzew wąskie gardła
4. Zdolność przepustowa - posterunki ruchu Łódź Widzew - wyniki Stopnie zajętości wąskich gardeł: WG1 0,16 WG2 0,39 WG3 0,76 Doliczając manewry, stopień zajętości WG2 wzrasta do 0,83.
4. Zdolność przepustowa - posterunki ruchu Łódź Widzew wady funkcjonalne - wyjazd i wjazd pociągów pasażerskich z kierunku Zgierza może odbywać się tylko z i na tory 2 i 4, - brak jest możliwości wjazdu z kierunku stacji Łódź Chojny na tory 4, 6 oraz 8, - brak jest torów żeberkowych (wyciągowych) umożliwiających manewry na grupie torów odstawczych (46, 48, 50), co gorsza podstawienie pociągu na tor przyperonowy / odstawienie pociągu na tor odstawczy wymaga wyjazdu składu na tory szlakowe. [Rys]
4. Zdolność przepustowa - posterunki ruchu Łódź Widzew wnioski - Należy przebudować zachodnią głowicę stacyjną tak, aby umożliwić wjazd od strony Zgierza na więcej niż dwa tory przyperonowe, oraz od strony stacji Łódź Chojny na tor przyperonowy 4 oraz tory 6 i 8 dla pociągów towarowych (zmiana położenia rozjazdów), - Należy dobudować, ewentualnie, brakujący tor wyciągowy. [Rys.]
4. Zdolność przepustowa - posterunki ruchu Inne propozycje - Stacja Zgierz Północny [Rys.] - Przebudowa stacji Łódź Żabieniec [Rys.] - Przebudowa stacji Łódź Kaliska [Rys.] [Rys.]
5. PODSUMOWANIE 5 PODSUMOWANIE (104)
5. Podsumowanie Podsumowanie - Obecna przebudowa stacji Łódź Fabryczna wraz z odcinkiem linii kolejowej nr 17 nie zmieni praktycznie niczego w układzie funkcjonalnym ŁWK. - Nową jakość funkcjonalną może przynieść jedynie budowa linii średnicowej. - Niezbędna jest poprawa parametrów istniejącej sieci kolejowej w celu eliminacji wąskich gardeł - Należy uważać, aby nowa linia średnicowa nie stała się wąskim gardłem tuż po oddaniu do eksploatacji
7. Podsumowanie DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ Szymon Klemba Zakład Dróg Kolejowych i Przewozów (22) 47 31 354 sklemba@ikolej.pl