WSTĘ PNA OCENA WYTRZYMAŁ O Ś CI TURBINY ELEKTROWNI WODNEJ Z WYKORZYSTANIEM KOMPUTEROWEGO WSPOMAGANIA PROJEKTOWANIA



Podobne dokumenty
ZESZYTY NAUKOWE AKADEMII MARYNARKI WOJENNEJ ROK XLVI NR 3 (162) 2005

2. Pręt skręcany o przekroju kołowym

ZAGADNIENIA KONTAKTOWE W ANALIZIE STANU NAPRĘŻENIA I ODKSZTAŁ CEŃ KRAŃ CA SZYN LĄ DOWEGO PODNOŚ NIKA JEDNOSTEK PŁ YWAJĄ CYCH

Podstawowe pojęcia wytrzymałości materiałów. Statyczna próba rozciągania metali. Warunek nośności i użytkowania. Założenia

1. Dostosowanie paska narzędzi.

LABORATORIUM ELEKTROAKUSTYKI. ĆWICZENIE NR 1 Drgania układów mechanicznych

Spis treści. Wstęp Część I STATYKA

Dr inż. Janusz Dębiński

Wyboczenie ściskanego pręta

Wytrzymałość Materiałów

ANALIZA WYTRZYMAŁOŚCI WYSIĘGNIKA ŻURAWIA TD50H

Wytrzymałość Materiałów II studia zaoczne inżynierskie I stopnia kierunek studiów Budownictwo, sem. IV materiały pomocnicze do ćwiczeń

I. KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU

SKRĘCANIE WAŁÓW OKRĄGŁYCH

15. Przedmiot: WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW Kierunek: Mechatronika Specjalność: Elektroautomatyka okrętowa Rozkład zajęć w czasie studiów Liczba godzin

POLITECHNIKA ŁÓDZKA INSTYTUT OBRABIAREK I TECHNOLOGII BUDOWY MASZYN. Ćwiczenie D - 4. Zastosowanie teoretycznej analizy modalnej w dynamice maszyn

Al.Politechniki 6, Łódź, Poland, Tel/Fax (48) (42) Mechanika Budowli. Inżynieria Środowiska, sem. III

I. KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU

Projekt wału pośredniego reduktora

Metoda elementów skończonych

Liczba godzin Liczba tygodni w tygodniu w semestrze

1. Pojazdy i maszyny robocze 2. Metody komputerowe w projektowaniu maszyn 3. Inżynieria produkcji Jednostka prowadząca

ALGORYTM OBLICZENIOWY DRGAŃ SWOBODNYCH Ł OPATKI WIRNIKOWEJ

Z-LOG-0133 Wytrzymałość materiałów Strength of materials

Ścinanie i skręcanie. dr hab. inż. Tadeusz Chyży

STATYCZNA PRÓBA SKRĘCANIA

STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA

Politechnika Białostocka

Zginanie proste belek

Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki PROBLEMY ZWIĄZANE Z OCENĄ STANU TECHNICZNEGO PRZEWODÓW STALOWYCH WYSOKICH KOMINÓW ŻELBETOWYCH

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2014/15

Opis efektów kształcenia dla modułu zajęć

ANALIZA WYTRZYMAŁ O Ś CIOWA ZAMKNIĘ CIA KORPUSU BEZZAŁ OGOWEGO POJAZDU PODWODNEGO NA BAZIE TORPEDY SET 53

Wytrzymałość materiałów. Wzornictwo przemysłowe I stopień (I stopień / II stopień) ogólno akademicki (ogólno akademicki / praktyczny)

Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2015/16

Analiza naprężeń w przekrojach poprzecznych segmentowych kolan stopowych rurociągów stosowanych w technologiach górniczych

WYZNACZANIE ROZKŁ ADU NAPRĘŻE Ń W SZYNACH LĄ DOWEGO PODNOŚ NIKA OKRĘ TÓW NA PODSTAWIE POMIARU ODKSZTAŁ CEŃ I ANALIZY NUMERYCZNEJ

Wytrzymałość Konstrukcji I - MEiL część II egzaminu. 1. Omówić wykresy rozciągania typowych materiałów. Podać charakterystyczne punkty wykresów.

Weryfikacja numerycznej symulacji przewracania autobusu według regulaminu 66 EKG ONZ

Drgania poprzeczne belki numeryczna analiza modalna za pomocą Metody Elementów Skończonych dr inż. Piotr Lichota mgr inż.

ZASTOSOWANIE METODY HOMOGENIZACJI DO WYZNACZANIA STAŁ YCH MATERIAŁ OWYCH MATERIAŁ U NIEJEDNORODNEGO

5. Indeksy materiałowe

LABORATORIUM DYNAMIKI MASZYN. Redukcja momentów bezwładności do określonego punktu redukcji

Z-LOGN Wytrzymałość materiałów Strength of materials

Podstawowe przypadki (stany) obciążenia elementów : 1. Rozciąganie lub ściskanie 2. Zginanie 3. Skręcanie 4. Ścinanie

Wprowadzenie do Techniki. Materiały pomocnicze do projektowania z przedmiotu: Ćwiczenie nr 2 Przykład obliczenia

ĆWICZENIE Nr 1. Laboratorium CAD/MES. Przedmiot: Modelowanie właściwości materiałów. Opracował: dr inż. Hubert Dębski

Politechnika Poznańska. Zakład Mechaniki Technicznej

WYKORZYSTANIE MES DO WYZNACZANIA WPŁYWU PĘKNIĘCIA W STOPIE ZĘBA KOŁA NA ZMIANĘ SZTYWNOŚCI ZAZĘBIENIA

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

RÓWNANIE DYNAMICZNE RUCHU KULISTEGO CIAŁA SZTYWNEGO W UKŁADZIE PARASOLA

SZACOWANIE WYTĘŻENIA RUROCIĄ GU DERYWACYJNEGO TURBINY WODNEJ

Materiały pomocnicze do wykładów z wytrzymałości materiałów 1 i 2 (299 stron)

Wytrzymałość materiałów Strength of materials

Karta (sylabus) przedmiotu Mechanika i Budowa Maszyn Studia I stopnia o profilu: A P

Rodzaje obciążeń, odkształceń i naprężeń

KOMPUTEROWE MODELOWANIE I OBLICZENIA WYTRZYMAŁOŚCIOWE ZBIORNIKÓW NA GAZ PŁYNNY LPG

ANALIZA WYTRZYMAŁOŚCI POŁĄCZEŃ WPUSTOWYCH, WIELOWYPUSTOWYCH I WIELOKARBOWYCH

Modelowanie w projektowaniu maszyn i procesów cz.5

Wytrzymałość materiałów Strength of materials

MODEL 3D MCAD LEKKIEGO SAMOLOTU SPORTOWEGO, JAKO ŹRÓDŁO GEOMETRII DLA ANALIZY WYTRZYMAŁOŚCIOWEJ MES OBIEKTU

Wytrzymałość materiałów. Budowa i eksploatacja maszyn I stopień (I stopień / II stopień) Ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny)

Karta (sylabus) modułu/przedmiotu Mechatronika Studia pierwszego stopnia. Wytrzymałość materiałów Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy Kod przedmiotu:

Mechanika i wytrzymałość materiałów Kod przedmiotu

Wzór Żurawskiego. Belka o przekroju kołowym. Składowe naprężenia stycznego można wyrazić następująco (np. [1,2]): T r 2 y ν ) (1) (2)

Defi f nicja n aprę r żeń

Rys. II.9.1 Schemat stanowiska laboratoryjnego

Opis efektów kształcenia dla modułu zajęć

MECHANIKA PRĘTÓW CIENKOŚCIENNYCH

TEORETYCZNY MODEL PANEWKI POPRZECZNEGO ŁOśYSKA ŚLIZGOWEGO. CZĘŚĆ 3. WPŁYW ZUśYCIA PANEWKI NA ROZKŁAD CIŚNIENIA I GRUBOŚĆ FILMU OLEJOWEGO

Dobór materiałów konstrukcyjnych cz. 4

Badanie i obliczanie kąta skręcenia wału maszynowego

WYKRYWANIE USZKODZEŃ W LITYCH ELEMENTACH ŁĄCZĄCYCH WAŁY

OPTYMALIZACJA KONSTRUKCJI WZMOCNIEŃ ELEMENTÓW NOŚNYCH MASZYN I URZĄDZEŃ

Zadanie 1 Zadanie 2 tylko Zadanie 3

OBLICZANIE RAM METODĄ PRZEMIESZCZEŃ WERSJA KOMPUTEROWA

PRZYKŁADOWE ZADANIA. ZADANIE 1 (ocena dostateczna)

OSIE ELEKTRYCZNE SERII SHAK GANTRY

MODELLING AND ANALYSIS OF THE MOBILE PLATFORM UNDER ITS WORK CONDITIONS

WSTĘPNA ANALIZA WYTRZYMAŁOŚCI INNOWACYJNEJ RAMY JEDNOMIEJSCOWEGO SAMOCHODU SPORTOWEGO

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne. opis ruchu drgającego a w szczególności drgań wahadła fizycznego

Informacje ogólne. Rys. 1. Rozkłady odkształceń, które mogą powstać w stanie granicznym nośności

OPTYMALIZACJA ZBIORNIKA NA GAZ PŁYNNY LPG

prowadnice Prowadnice Wymagania i zasady obliczeń

NUMERYCZNO-DOŚWIADCZALNA ANALIZA DRGAŃ WYSIĘGNICY KOPARKI WIELOCZERPAKOWEJ KOŁOWEJ

Semestr letni Grafika inżynierska Nie

Przekładnie ślimakowe / Henryk Grzegorz Sabiniak. Warszawa, cop Spis treści

Wytrzymałość Materiałów

Obciążenia. Wartość Jednostka Mnożnik [m] oblicz. [kn/m] 1 ciężar [kn/m 2 ]

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie

WERYFIKACJA WYTRZYMAŁOŚCI KONSTRUKCJI KABINY ANTENOWEJ JEDNOSTKI JAT-122

Dobór materiałów konstrukcyjnych cz. 15

PRACA DYPLOMOWA INŻYNIERSKA

ZGINANIE PŁASKIE BELEK PROSTYCH

WERYFIKACJA SZTYWNOŚCI KONSTRUKCJI PLATFORMY MONTAŻOWEJ WOZU BOJOWEGO

Spis treści. Przedmowa 11

Profile zimnogięte. Tabele wytrzymałościowe

Transkrypt:

ZESZYTY NAUKOWE AKADEMII MARYNARKI WOJENNEJ ROK XLVII NR 3 (166) 2006 Leszek Flis Bogdan Szturomski Akademia Marynarki Wojennej WSTĘ PNA OCENA WYTRZYMAŁ O Ś CI TURBINY ELEKTROWNI WODNEJ Z WYKORZYSTANIEM KOMPUTEROWEGO WSPOMAGANIA PROJEKTOWANIA STRESZCZENIE W artykule przedstawiono wstępną ocenę wytrzymałości wybranych elementów turbiny wodnej i na tej podstawie określono możliwości jej dalszej eksploatacji. Wykonano geometrię wału rozpatrywanej turbiny za pomocą programu CAD 1 [5]. Określono niezbędne charakterystyki geometryczne elementów turbiny potrzebne do obliczeń. Przeprowadzono obliczenia wytrzymałości wału na skręcanie i wyznaczono częstości drgań własnych. Wykonano model dyskretny wału turbiny do dalszych symulacji numerycznych. Fot. 1. Turbina elektrowni wodnej 1 CAD Computer Aid Design (komputerowe wspomaganie projektowania). 5

Leszek Flis, Bogdan Szturomski WSTĘP W pracy przedstawiono wyniki obliczeń wytrzymałościowych wału turbiny elektrowni wodnej znajdującej się w Łapinie koło Gdańska. Turbina o mocy 1120 kw zbudowana została w 1925 roku (fot. 1.). Po wieloletniej pracy w wale turbiny i jej elementach pojawiły się ubytki korozyjne materiału. Zaszła potrzeba odpowiedzi na pytanie, na ile można ocenić konstrukcję pod kątem jej dalszej bezpiecznej pracy bez wykonywania jakichkolwiek prac inwazyjnych. Rozpatrywana konstrukcja składa się z wału, na którym osadzone są dwie turbiny wodne, generator główny, generator pomocniczy, koło pasowe, łożysko oporowe i łożyska nośne. Ze względu na brak dokumentacji technicznej z wymiarami obiektu konieczne stało się sporządzenie szkiców poszczególnych elementów turbiny i ich zwymiarowanie w celu odwzorowania rzeczywistej geometrii wału turbiny. Należało też wyznaczyć charakterystyki geometryczne poszczególnych elementów turbiny, takie jak: objętości, masy, masowe momenty bezwładności, pola przekrojów i momenty bezwładności przekrojów wału. Niedostępne były również dane materiałowe, dlatego samodzielnie dobrano własności materiałów [4] dla elementów turbiny i przystąpiono do budowy modelu obliczeniowego. Pracę realizowano przy czynnym udziale studentów koła naukowego BaND przy Wydziale Mechaniczno-Elektrycznym Akademii Marynarki Wojennej. PRZYGOTOWANIE DANYCH DO OBLICZEŃ Geometria obiektu Wykorzystując czasowe wyłączenie turbiny wodnej, wykonano fotografie i szkice jej poszczególnych elementów, naniesiono wymiary i dodatkowo sporządzono ich fotografie. Powyższe czynności służyły odwzorowaniu geometrii rzeczywistej turbiny w programie [5], w którym wyznaczono charakterystyki geometryczne potrzebne do dalszych obliczeń. Elementy wału turbiny przedstawiono na kolejnych fotografiach. 6 Zeszyty Naukowe AMW

Wstępna ocena wytrzymałości turbiny elektrowni wodnej... a) b) c) d) e) f) Fot. 2. Elementy wału turbiny wodnej: a) turbina wodna lewa, b) hamulec, c) turbina wodna prawa, d) generator główny, e) wał generatora prawy z podporą łożyskową, f) generator pomocniczy Dla poszczególnych części wału (rys. 1.) wykonano ich złożenie, które przedstawiono na rysunku 2. 3 (166) 2006 7

Leszek Flis, Bogdan Szturomski 1) turbina lewa 2) wał turbiny 3) turbina prawa 4) wał pośredni 5) hamulec 6) wał generatora lewy 7) generator główny 8) wał generatora prawy 9) generator pomocniczy Rys. 1. Reprezentacja komputerowa części wału turbiny 8 Zeszyty Naukowe AMW

Wstępna ocena wytrzymałości turbiny elektrowni wodnej... a) b) Rys. 2. Geometria wału turbiny po złożeniu: a) widok izometryczny z przodu, b) widok izometryczny z tyłu 3 (166) 2006 9

Leszek Flis, Bogdan Szturomski Położenie poszczególnych elementów wału turbiny względem przyjętego układu współrzędnych wraz z numeracją poszczególnych elementów przedstawiono na rysunku 3. Rys. 3. Położenie elementów wału turbiny (liczby wymiarowe w milimetrach) Dane materiał owe Uzyskanie danych materiałowych dla poszczególnych elementów wału turbiny wymagałoby wycięcia próbki dla przeprowadzenia badań wytrzymałościowych, co było niemożliwe. W literaturze [4] podaje się materiały stosowane na turbiny energetyczne jako wysokostopowe stale chromowe. Zatem potrzebne do obliczeń dane, takie jak moduł Younga E, liczba Poissona ν, gęstość ρ, dla stali stopowych przyjęto na podstawie [4] i przedstawiono w tabeli 1. Do obliczeń wybrano wartości średnie. Tabela 1. Charakterystyki materiałowe stali Moduł Younga Liczba Poissona Gęstość E, 10 5 MPa ν ρ, kg/m 3 2,05 2,15 0,25 0,30 7800 7900 Charakterystyki geometryczne Podzespoły turbiny wodnej są elementami o złożonych kształtach, wykonanymi z różnych materiałów (stal, miedź, materiały izolacyjne itp.). Z tego powodu do określenia charakterystyk masowych i geometrycznych podzespołów turbiny 10 Zeszyty Naukowe AMW

Wstępna ocena wytrzymałości turbiny elektrowni wodnej... wykorzystano program [5], który umożliwia wygenerowanie potrzebnych wielkości [1, 2] przedstawionych w tabelach 2. i 3. Numery elementów w tabelach identyfikują części turbiny z rysunku 1. Tabela 2. Charakterystyki geometryczne poszczególnych odcinków wału Nr elementu Średnica Długość Pole przekroju poprzecznego Biegunowy moment bezwładności przekroju Wskaźnik wytrzymałości na skręcanie Sztywność D, m L, m S, m 2 I x, 10-4 m 4 W, 10-3 m 3 EI, 10 7 Nm 2 2 0,20 1,88 0,0314159 1,57080 1,57080 1,30376 4 0,25 2,53 0,0490874 3,83495 3,06796 3,18301 6 0,28 1,26 0,0615752 6,03437 4,31027 5,00853 Nr elementu Tabela 3. Charakterystyki masowe elementów wału turbiny Masowy moment Masowy moment Masowy moment Średnica Masa bezwładności bezwładności bezwładności D, m m, kg I xx, kg/m 2 I yy, kg/m 2 I zz, kg/m 2 1 1,20 01226,2134 00140,3436 00167,1654 00167,1655 2 0,20 00502,4659 00002,9680 00148,9660 00148,9660 3 1,20 01327,8607 00140,9694 00177,6586 00177,6587 4 0,25 01082,9957 00010,4730 00684,2120 00684,2120 5 1,56 00915,9612 00177,6905 00093,5521 00093,5520 6 0,28 00973,9511 00017,9996 00234,5459 00234,5458 7 2,62 20791,2053 17989,5934 10188,4184 10188,4184 8 0,24 00628,8719 00009,3160 00079,4761 00079,4761 9 0,52 00708,0008 00021,3676 00028,9131 00028,9131 W rzeczywistości urządzenia osadzone na wale mają bardzo dużą sztywność w odniesieniu do sztywności wału. Są to elementy przestrzenne o skomplikowanym kształcie, które do obliczeń numerycznych zastąpiono odcinkami wału drążonego. W tym celu należało wyznaczyć masowe momenty bezwładności i średnice zastęp- 3 (166) 2006 11

Leszek Flis, Bogdan Szturomski cze [2, 3] odpowiadające charakterystykom masowym zgodnie z tabelą 3. Dla wału drążonego masa m i biegunowy masowy moment bezwładności I 0 określone są zależnościami [1] π ( D 2 2 4 4 d ) π ( D d ) m = lρ, I0 = lρ, (1) 4 32 gdzie: D średnica zewnętrzna; d średnica wewnętrzna; l długość elementu; ρ gęstość materiału. Przekształcając powyższe równania, wyznaczono szukane średnice D 2 4 0 + I 2m =, d m πlρ 4I 2m = 0. (2) m πlρ 2 Dla przyjętych odcinków wałów drążonych obliczono masowe momenty bezwładności I l wzglądem dowolnej osi l, prostopadłej do osi obrotu wału (rys. 3.), z zależności (1) 2 2 mr ml I l = +, (3) 4 12 gdzie: I l masowy moment bezwładności względem osi l; r promień wału. Podstawiając zależności (1), (2) do (3) i przyjmując za r odpowiednie promienie, otrzymano I yy = I zz 2 2 2 lρπd D l lρπd = + 4 16 12 4 2 2 2 d l πlρ + = 16 12 16 Ostatecznie szukane momenty bezwładności wyrażają się wzorem 2 2 2 2 2 D + d l ( D d ) + 4. 3 12 Zeszyty Naukowe AMW

Wstępna ocena wytrzymałości turbiny elektrowni wodnej... I yy = I zz m = 4 2I m 2 0 l + 3 lub I 2 I 0 ml = I zz =. (4) 2 12 yy + Obliczone za pomocą wzoru (4) wartości zestawiono w tabeli 4. Nr elementu Tabela 4. Charakterystyki geometryczne poszczególnych odcinków wału Średnica Średnica Masowy Masowy Masa moment moment zewnętrzna wewnętrzna bezwładności bezwładności m, kg D, m d, m I xx, kg/m 2 I yy, kg/m 2 1 1226,0 0,7523 0,5914 00140,3 00156,7 3 1328,0 0,7360 0,5546 00141,0 00164,1 5 0916,0 1,0120 0,7269 00177,7 00095,7 7 20790,0 2,2800 1,3130 17990,0 10630,0 OBLICZENIA WYTRZYMAŁOŚCIOWE Model belkowy wał u turbiny wodnej Uwzględniając rzeczywiste punkty podparcia wału turbiny wodnej przedstawione w tabeli 5., obliczone charakterystyki geometryczne i materiałowe, sporządzono belkowy model zastępczy (rys. 4.). Tabela 5. Współrzędne punktów podparcia wału turbiny Współrzędna x, m Element podparcia 01,830 Łożysko wzdłużne turbiny 07,270 Podpora generatora głównego 09,870 Podpora generatora głównego 11,120 Podpora generatora pomocniczego 3 (166) 2006 13

Leszek Flis, Bogdan Szturomski Rys. 4. Zastępczy model belkowy wału turbiny wodnej Obliczenia napręże ń i przemieszczeń w wale Obliczono naprężenia i przemieszczenia wału od momentu skręcającego przekazywanego przez turbiny i momentu zginającego od jego ciężaru własnego. Dla mocy odbiornika wynoszącej P = 1120 kw i prędkości obrotowej n = 500 obr/min obciążenie wału turbiny stanowi moment skręcający M s obliczony wg wzoru (5) [1] M s P kw = 9549,3, skąd M s = 21390 Nm. (5) n obr/min Stosując równania z wytrzymałości materiałów [1] obliczono naprężenia w poszczególnych odcinkach wału i ich kąty skręcenia. Otrzymane wartości przedstawiono w tabeli 6. i graficznie na rysunku 5. Lp. Tabela 6. Wartości momentu skręcającego, naprężeń stycznych i kąta skręcenia Moment skręcający Naprężenia styczne Kąt skręcenia Kąt skręcenia M s, Nm τ, Pa φ, 10-3 rad φ, 10-3 rad/mb 2 10695,22 6 808 786,0 1,54223 0,82033 4 21390,43 6 972 196,8 1,70021 0,67201 6 21390,43 4 034 836,1 0,40834 0,32407 14 Zeszyty Naukowe AMW

Wstępna ocena wytrzymałości turbiny elektrowni wodnej... Rys. 5. Wykresy momentów skręcających, naprężeń stycznych i kątów skręcenia Dodatkowo wykonano obliczenia, wykorzystując program rozwiązujący równanie równowagi (6) metodą elementów skończonych. Otrzymane wyniki obliczeń przedstawiono na rysunku 8. KU = F, (6) gdzie: K macierz sztywności; F wektor obciążeń; U wektor przemieszczeń uogólnionych. 3 (166) 2006 15

Leszek Flis, Bogdan Szturomski Rys. 6. Wykresy: a) naprężeń normalnych od zginania, b) naprężeń stycznych od skręcania, c) naprężeń zredukowanych (Hubera), d) ugięcia, kąta ugięcia i kąta skręcenia 16 Zeszyty Naukowe AMW

Wstępna ocena wytrzymałości turbiny elektrowni wodnej... Wartości maksymalne dla funkcji z rysunku 6. są następujące: σ g = 22,69 MPa maksymalne naprężenie normalne od zginania τ = 6,97 MPa maksymalne naprężenie styczne od skręcania σ H = 26,04 MPa maksymalne naprężenie zredukowane według hipotezy Hubera w = 1,76 mm maksymalne ugięcie wału dw dx = 1,095 rad maksymalny kąt ugięcia wału ϕ = 0,0039 rad całkowity kąt skręcenia wału Czę stoś ci drgań wł asnych Częstości i postacie drgań własnych wyznaczono metodą elementów skończonych, rozwiązując zagadnienie własne określone równaniem (7) [2] KU + MU & = 0, (7) którego rozwiązanie polega na wyznaczeniu wektora przemieszczeń U w postaci U oraz odpowiadającej mu częstości ω = Xsinωt (8) gdzie: K macierz sztywności; M macierz bezwładności; U wektor przemieszczeń uogólnionych; U wektor przyspieszeń uogólnionych; X wektor amplitudy nazywany wektorem własnym; ω częstość kołowa. Otrzymane wyniki postaci drgań własnych przedstawiono na wykresie na rysunku 7. 3 (166) 2006 17

Leszek Flis, Bogdan Szturomski ω g1 ω g2 ω g3 ω S ω g1 = 12,5 s -1 ω g2 = 70,6 s -1 ω g3 = 123,1 s -1 ω S = 180,8 s -1 Rys. 7. Wykres postaci drgań własnych giętnych X(ω g ) i skrętnych X(ω S ) Częstości drgań giętnych i skrętnych wynoszą odpowiednio: ω g1 = 12,5 s -1 przy prędkości obrotowej n 1 = 120 obr/min ω g2 = 70,6 s -1 przy prędkości obrotowej n 2 = 675 obr/min ω g3 = 123,1 s -1 przy prędkości obrotowej n 3 = 1175 obr/min ω S = 180,8 s -1 przy prędkości obrotowej n 4 = 1727 obr/min Wszystkie prędkości obrotowe odpowiadające częstościom drgań własnych są różne od prędkości nominalnej wału, która wynosi 500 obr/min. W trakcie rozruchu i odstawiania wał turbiny przechodzi przez pierwszą częstość drgań giętnych, co jest odczuwalne w postaci krótkotrwałych drgań fundamentów w hali maszyn. PRZESTRZENNY MODEL DYSKRETNY Przewiduje się uzupełnienie otrzymanych w artykule wyników o obliczenia metodą elementów skończonych z wykorzystaniem programu MSC MARC dla 18 Zeszyty Naukowe AMW

Wstępna ocena wytrzymałości turbiny elektrowni wodnej... porównania przedstawionych wyników. Wykorzystując program CAE 2 [3], wygenerowano model dyskretny omawianego zespołu turbiny (rys. 8.). Model zbudowano z dziewięciu grup, z których każda przyporządkowana jest elementowi zgodnie z numeracją tabeli 3. Geometrię z rysunku zdyskretyzowano 12469 czterowęzłowymi elementami bryłowymi. Rys. 8. Model dyskretny zespołu turbiny wodnej WNIOSKI Maksymalna wartość naprężeń zredukowanych wynosi 26,04 MPa, co stanowi około 5% naprężeń dopuszczalnych dla materiału. Naprężenia zginające od ciężaru własnego turbiny nie przekraczają 23 MPa. Na tej podstawie można wnioskować, że ze względu na skręcanie konstrukcja jest przewymiarowana. Biorąc pod uwagę masowe siły bezwładności będące wynikiem ruchu obrotowego, podwajając powyższe wyniki nawet dwukrotnie oraz przyjmując współczynnik dynamiczny K d = 2, otrzymywane wartości będą dalekie od dopuszczalnych. Kąty skręcenia 2 CAE Computer Aid Engineering (komputerowe wspomaganie obliczeń). 3 (166) 2006 19

Leszek Flis, Bogdan Szturomski wynoszą tysięczne radiana. Według PRS dla wałów okrętowych dopuszczalne są wartości do 0,004 rad/mb. Wszystkie prędkości obrotowe odpowiadające częstościom drgań własnych są różne od prędkości nominalnej wału, która wynosi 500 obr/min. W trakcie rozruchu i odstawiania wał turbiny przechodzi przez pierwszą częstość drgań giętnych, jest to jednak proces krótkotrwały. Obecność ubytków korozyjnych w wale wymaga bardziej zaawansowanych obliczeń wytrzymałościowych niż przedstawione w artykule, co będzie przedmiotem dalszej pracy. Ze względu na możliwą lokalną koncentrację naprężeń istniejące wżery korozyjne powinno się uzupełnić dla zabezpieczenia przed dalszą ich ekspansją poprzez napawanie lub wypełnianie kompozytami zgodnie z wybraną technologią naprawczą. BIBLIOGRAFIA [1] Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z., Wytrzymałość materiałów, t. I, II, WNT, Warszawa 1996. [2] Kasprzyk Z., Rakowski G., Metoda elementów skończonych w mechanice konstrukcji, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, wyd. 1., Warszawa 1994. [3] MSC PATRAN, Modeling for Design Analisys, MSC Software Corporation, Santa Anna 2000. [4] Ashby M. F., Jones D. R. H., Materiały inżynierskie, t. I, II, WNT, Warszawa 1995. [5] Kapias K., SolidWorks 2001 Plus. Podstawy, Helion 2003. ABSTRACT The paper presents the results of preliminary strength calculation of water turbine power station drive shaft. They were used to determine possibilities of its further operation. CAD program was used to make geometry of the turbine. In the paper geometric characteristics necessary for calculations were determined. To carry out further numerical simulations a discrete model of the turbine s drive shaft was made. Recenzent kmdr dr hab. inż. Lesław Kyzioł 20 Zeszyty Naukowe AMW