Wykład: KAPITAŁ LUDZKI JAKO KLUCZOWE ŹRÓDŁO BOGACTWA
Kapitał ludzki wg Adama Smitha Na kapitał trwały, którego cechą jest przynoszenie dochodu lub zysku (...), składają się cztery główne pozycje, w tym pożyteczne umiejętności nabyte przez członków społeczeństwa. By nabyć takie kwalifikacje człowiek musi przez czas kształcenia, nauk lub terminowania otrzymywać środki utrzymania, co zawsze jest rzeczywistym wydatkiem, który jest kapitałem trwałym, jakby zawartym w danym człowieku. Te umiejętności są częścią jego majątku, jednocześnie częścią majątku społeczeństwa, do którego człowiek ten należy. Smith, 1776
Gary Becker (ur. 1930) Theodore Schultz (1902-98) Nagroda Nobla 1992 Nagroda Nobla 1979
Kapitał ludzki wg Theodora Schultza Każdy człowiek rodzi się z pewnym szczególnym zespołem genów określających jego wrodzone zdolności. Cechy nabytej jakości populacji, które mają wartość i mogą być wzbogacone za pomocą odpowiedniego inwestowania, będziemy uważać za kapitał ludzki. T. Schultz
Teoria human-capital Theodora Schultza Kapitał ludzki można określić jako zasób wiedzy i umiejętności, zdrowia, energii witalnej zawarty w społeczeństwie. Szybszy wzrost dochodu narodowego w porównaniu ze wzrostem roboczogodzin, ziemi i kapitału rzeczowego ma swe źródło przede wszystkim w podwyższonym poziomie wykształcenia siły roboczej. Umiejętności i wiedza są formą kapitału; kapitał ten jest w znacznej mierze efektem przemyślanych inwestycji; w zachodnich cywilizacjach rósł on o wiele szybciej niż konwencjonalnie pojmowany kapitał.
Inwestycje w kapitał ludzki wg T. Schultza formalne kształcenie szkolne na wszystkich szczeblach szkolenia w czasie pracy programy studiów dla dorosłych usługi związane z ochroną zdrowia, wpływające na długość życia, siłę i witalność ludzi poszukiwanie informacji na temat sytuacji ekonomicznej firm i perspektywach zawodowych badania naukowe migracje ludności w celu znalezienia lepszej pracy
Pomiar inwestycji w kapitał ludzki 1. Podejście kosztowe (rachunek wielkości nakładów na kształcenie, ochronę zdrowia itp.) H = E * N H zasób kapitału ludzkiego E przeciętne nakłady wydatkowane na kreację umiejętności N ilość osób w populacji 2. Podejście dochodowe (zdyskontowana wartość oczekiwanych dochodów; pod uwagę bierze się oczekiwaną długość życia, strumień zarobków i stopę % do dyskontowania zarobków)
Miary kapitału ludzkiego 1) Osiągnięcia edukacyjne populacji, które wyznacza się przy użyciu dwóch wskaźników: średniej liczby lat uczęszczania do szkoły oraz najwyższego ukończonego poziomu edukacyjnego; Barro i Lee [2000]. 2) Wydatki na cele edukacyjne; Barro i Sala-i-Martin [1995]. 3) Relacja wysokości wynagrodzeń pracowników do poziomu wykształcenia; miernik Mulligana i Sala-i-Martina [1997] określający stosunek płac pomiędzy pracownikiem z określonym poziomem wykształcenia a pracownikiem bez formalnego wykształcenia.
Edukacja jako źródło bogactwa, USA W 1910 r. tylko 9% młodych Amerykanów uzyskiwało średnie wykształcenie, ale w ciągu kolejnych 30 lat odsetek ten wzrósł ponad pięciokrotnie w 1940 r. 50% młodych ludzi w USA mogło pochwalić się dyplomem szkoły średniej. Źródło: C. Goldin, 2001.
Wykształcenie a PKB per capita, 2009 Kraj % osób z wyższym wykształceniem (w wieku 25-64 lata), 2009 [2001] PKB na jednego mieszkańca (w tys. $) 2005 Kanada 50 [39] 33,6 USA 41 [35] 41,9 Japonia 44 [31] 30,5 Szwecja 33 [29] 32,7 Australia 37 [27] 32,9 Nowa Zelandia 40 [27] 25,3 Dania 34 [27] 34,4 Wielka Brytania 37 [25] 32,1 Szwajcaria 35 [24] 36,2 Korea 39 [23] 21,9 Islandia 33 [23] 35,8 Holandia 33 [22] 34,2 Francja 29 [21] 30,2 Hiszpania 30 [21] 27,3 Polska 21 [11] 12,8
Populacja osób z wyższym wykształceniem (w %), 2011 Źródło: OECD, Education at a glance 2013.
Kapitał ludzki a PKB per capita
Średnia liczba lat nauki a PKB per capita Źródło: Heston i inni (2002), Barro i Lee (2000)
Roczne wydatki (na 1 studenta) a GDP per capita (2009)
Wyniki testu PISA i nakłady na edukację (2009)
Inwestycje w kapitał ludzki jako wytłumaczenie reszty w modelach wzrostu gospodarczego Znaczna część wzrostu dochodu USA nie daje się wytłumaczyć wzrostem kapitału rzeczowego i siły roboczej. G. Becker: Human Capital, 1975 Dokonywane były intensywne poszukiwania opuszczonych czynników produkcji, którym można by przypisać nie wyjaśnioną resztę w nowoczesnym wzroście ekonomicznym. T. Schultz: Investment in Human Capital, 1976
Źródła wzrostu gospodarczego w USA w latach 1929-1982 Źródła wzrostu Składniki wzrostu gospodarczego (śr. 3,2 %) % udział w kreowaniu wzrostu gospodarczego Wzrost nakładów (w tym) 1,1 34 % Dodatkowa praca 0,5 15 % Dodatkowy kapitał 0,6 19 % Ziemia 0,0 0 % Wzrost produktywności 2,1 66 % (w tym) Edukacja siły roboczej 0,6 19 % Wzrost wiedzy i inne* 1,5 47 % RAZEM 3,2 100 % Źródło: Denison Edward, Trends in AMERICAN Economic Growth, 1929-1982
Gospodarka oparta na wiedzy [ang. knowledge-based economy] Gospodarka, w której wiedza jest głównym czynnikiem produktywności i wzrostu gospodarczego (przed pracą i kapitałem, surowcami i energią); zasadniczą rolę w gospodarce opartej na wiedzy odgrywa informacja, edukacja i technologie, w szczególności technologie informacyjne i komunikacyjne.
Rachunek wzrostu z uwzględnieniem kapitału ludzkiego Yt produkcja (GDP) At TFP (total factor productivity) Kt - zasoby kapitałowe (capital stock) Ht kapitał ludzki (human capital) [średnia liczba lat nauki] Nt siła robocza (labor force)
Kapitał ludzki w modelach wzrostu gospodarczego 1) kapitał ludzki jako argument funkcji produkcji; akumulacja kapitału ludzkiego przyczynia się bezpośrednio do generowania wzrostu gospodarczego - model Mankiwa-Romera-Weila [1992], modele wzrostu endogenicznego (opisane w pracach: Lucasa [1988], Azariadisa i Drazena [1990], Beckera, Murphyego i Tamury [1990] i Rebelo [1991]. 2) kapitał ludzki jako istotny element wzrostu gospodarczego poprzez jego wpływ na powstawanie innowacji lub lepsze przyswajanie nowych technologii - modele wzrostu opisywane w pracach: Romer [1990], Grossman i Helpman [1991] oraz Aghion i Howitt [1992].
Szacunkowy wpływ dodatkowego roku nauki na stopę wzrostu gospodarczego
Średnie roczne dochody w USA - analiza dla różnych poziomów wykształcenia, 1999 Źródło: Blöndal, Field, Girouard: Investment in human capital, 2002
Relacje dochodów z pracy wśród osób z różnym poziomem wykształcenia, 2010 Źródło: Education at a Glance 2012.
Dochody netto (PPP) osób (25-64) z różnym poziomem wykształcenia, 2009 Źródło: Education at a Glance 2011.
Miesięczny dochód rozporządzalny na 1 osobę, 2012 Poziom wykształcenia Miesięczny dochód rozporządzalny na 1 osobę (w zł) Wyższe 2015 Średnie zawodowe i ogólnokształcące 1307 Zasadnicze zawodowe 987 Gimnazjalne, podstawowe i niepełne 882 OGÓŁEM 1278 Źródło: GUS, 2013
Inwestycja w studia MBA, USA Koszt studiów MBA: ok. 50-60 tys. $. Przyrost dochodów: Absolwenci Wharton Business School + 96 tys. $ (a aż 89% trafia do elitarnego klubu menedżerów zarabiających ponad 100 tys. $), absolwenci Kellog Business School + 87 tys. $ (83% osiąga zarobki > 100 tys. $), absolwenci Harvard Business School + 95 tys. $ (89% osiąga zarobki > 100 tys. $); Źródło: Business Week, 11/2000.
Stopa zwrotu dla kolejnego roku nauki w Brazylii Źródło: Blom, Holm-Nielsen, Verner (World Bank, 2001)
Poziom wykształcenia a przewidywana dalsza długość życia osób w wieku 30 lat, 2010 Kraj Wykształcenie mniej niż średnie średnie wyższe Dania 47,4 50,2 52,2 Węgry 40,8 47,5 49,5 Irlandia 47,2 51,2 53,4 Włochy 51,3 55,0 55,1 Kanada 48,8 51,0 53,1 Słowenia 46,3 51,0 53,0 Szwecja 50,3 52,3 54,0 USA 47,4 52,3 54,4 Polska 43,0 47,4 51,7 Źródło: OECD, Education at a Glance 2012.
Współczynniki aktywności zawodowej, 2009 Źródło: www.stat.gov.pl
Poziom wykształcenia a stopa zatrudnienia, 2010 Kraj Wykształcenie mniej niż średnie średnie wyższe Dania 62,9 79,1 85,7 Francja 55,4 74,4 83,6 Hiszpania 52,9 68,9 79,7 Irlandia 46,8 66,4 81,1 Włochy 50,4 72,6 78,3 Kanada 55,1 74,0 81,3 Niemcy 55,3 76,3 86,9 Szwajcaria 68,3 80,0 88,7 Szwecja 63,8 82,0 88,1 USA 52,1 67,9 80,0 Wielka Brytania 56,8 76,8 85,1 Polska 39,9 65,6 84,8 Źródło: OECD, Education at a Glance 2012.
Wskaźnik zatrudnienia wg poziomu wykształcenia, 2009 Źródło: www.stat.gov.pl
Stopa zatrudnienia osób w wieku 25-64 lata wg poziomu wykształcenia (2010) Źródło: OECD, Education at a Glance 2012.
Stopa zatrudnienia osób w wieku 55-64 lata wg poziomu wykształcenia (2006) Źródło: Education at a Glance 2008. OECD Indicators
Poziom wykształcenia a stopa bezrobocia, 2010 Kraj Wykształcenie mniej niż średnie średnie wyższe Dania 9,0 6,1 4,6 Francja 12,9 7,2 4,9 Hiszpania 24,7 17,4 10,4 Irlandia 19,5 13,7 6,8 Czechy 22,7 6,2 2,5 Kanada 12,4 7,5 5,4 Niemcy 15,9 6,9 3,1 Szwajcaria 8,0 4,9 3,0 Szwecja 11,0 6,1 4,3 USA 16,8 11,2 5,3 Wielka Brytania 10,3 6,2 3,4 Polska 16,2 8,9 4,2 Źródło: OECD, Education at a Glance 2012.
Stopa bezrobocia (BAEL), Polska IV kw. 2009 i 2013 Ogółem 8,5% [9,8%] w wieku: 15 24 lat 22,3% [27,3%] 25 34 8,7% [10,3%] 35 44 5,9% [7,5%] 45 lat i więcej 6,1% [7,0%] wg poziomu wykształcenia: wyższe 5,0% [5,6%] policealne i średnie zawodowe 8,0% [9,2%] średnie ogólnokształcące 10,3% [12,9%] zasadnicze zawodowe 9,3% [11,7%] gimnazjalne, podstawowe i niepełne podst. 15,9% [19,0%] Stopa bezrobocia rejestrowanego MPiPS (I 2014): 14,0%
Liczba bezrobotnych (MPiPS), 2000-2012 Rok Liczba bezrobotnych Liczba bezrobotnych z wykształceniem wyższym Odsetek bezrobotnych z wykształceniem wyższym 2000 2702576 69380 2,6% 2001 3115056 100463 3,2% 2002 3216958 126640 3,9% 2003 3175674 140242 4,4% 2004 2999601 149416 5,0% 2005 2773000 152350 5,5% 2006 2309410 140718 6,1% 2007 1746573 120232 6,9% 2008 1473752 124848 8,5% 2009 1892680 178328 9,4% 2010 1954706 204679 10,5% 2011 1982676 225832 11,4% 2012 2136815 250989 11,7%
Wykształcenie a ubóstwo, Argentyna, 1998 Liczba lat nauki: 1) najubożsi Argentyńczycy mieli za sobą przeciętnie 6,9 lat nauki, 2) ubodzy 7,0 lat, 3) pozostali (ci którzy nie kwalifikowali się do grupy ubogich) 10,5 roku. Stopa bezrobocia: 1) w pierwszej grupie sięgała 36,5%, 2) w drugiej 22,6%, 3) a w trzeciej 8,9%. Źródło: Raport Banku Światowego: Poor People in a Rich Country. A Poverty Report for Argentina
Ubóstwo a polityka edukacyjna, Argentyna W grupie młodzieży pochodzącej z 10% najbiedniejszych rodzin odsetek osób, które dostały się na wyższe uczelnie zmniejszył się z 22,7% w 1992 r. do 8,7% w 1997 r., w grupie młodzieży pochodzącej z 10% najbogatszych rodzin odsetek osób, które dostały się na wyższe uczelnie zwiększył się z 80,8% w 1992 r. do 82% w 1997 r.
Wykształcenie a ubóstwo, USA W USA wśród osób, które nie ukończyły szkoły średniej, z różnych programów opieki społecznej korzysta 30% osób w wieku 25-54 lata i aż 46% w wieku powyżej 54 lat. W populacji osób posiadających wyższe wykształcenie wskaźniki te są kilka razy niższe i wynoszą tylko: 4% (w grupie wiekowej 25-54 lata) i 14% (w grupie wiekowej powyżej 54 lat). Źródło: Ellwood, 2001
Racjonalność zachowań przestępczych Gary Becker: Crime and Punishment: An Economic Approach Journal of Political Economy, 76/1968
Poziom wykształcenia więźniów w USA, 2003 Źródło: C. Harlow, Bureau of Justice Statistics, 2003.
Studenci w Polsce, 2012/13 Ogółem 1 676 927 [100%] Szkoły publiczne 1 217 477 [72,6%] w tym studia stacjonarne 886 420 [52,9%] studia niestacjonarne 331 057 [19,7%] Szkoły niepubliczne 459 450 [27,4%] Źródło: Szkoły wyższe i ich finanse, GUS 2013.
Liczba studentów w Polsce 2012/13 1676,9 2011/12 1764,1 2010/11 1841,3 2009/10 1900,0 2008/09 1927,8 2007/08 1937,4 Źródło: GUS
Współczynnik skolaryzacji brutto w Polsce, 1990-2007 51,8% w 2012/2013 r. Źródło: GUS Współczynnik skolaryzacji brutto jest to (wyrażony procentowo) stosunek wszystkich osób uczących się na danym poziomie do całej populacji (według stanu w dniu 31 grudnia) osób będących w wieku nominalnie przypisanym temu poziomowi kształcenia (19-24 lat).
Kapitał ludzki w małych i średnich firmach, 2007 Wykształcenie właściciela firmy Ogółem MSP Firmy mikro n=572 Firmy małe n=472 Firmy średnie n=264 podstawowe 0,3% 0,3% 0,0% 0,8% zasadnicze zawodowe 11,1% 11,4% 3,0% 1,5% średnie 51,1% 51,6% 39,8% 28,4% wyższe 37,6% 36,7% 57,2% 69,3% Odsetek osób w wieku 24-65 lat z wyższym wykształceniem wynosił w Polsce (w 2005 r.) 17% [OECD Education at a Glance 2007]
Kapitał ludzki w sektorze MSP, Polska 2007 51,1% właścicieli MSP w Polsce ma średnie wykształcenie, 37,6% właścicieli ukończyło studia wyższe. Średnia liczba lat nauki właściciela MSP wynosi 14,22 lat (a mediana 13 lat). Średnia liczba lat pracy właściciela w danej branży wyniosła 13,40 lat (mediana 11,00 lat). 24,5% właścicieli firm z sektora MSP korzysta z doradztwa ze strony rodziny (wcześniej prowadzącej ten sam biznes). 25,9% badanych podmiotów gospodarczych współpracuje z innymi firmami ze swojej branży. Źródło: opracowanie własne na podstawie badań ankietowych (n=1308).
Kapitał ludzki a wyniki MSP wyniki badań (1) Autorzy Próba Zmienne niezależne Zmienne zależne Zależności między zmiennymi Fairlie i Robb (2007) Właściciele firm, n=34179, USA Kapitał ludzki (4) Zyski Zatrudnienie + + Sprzedaż + Kangasharju i Pekkala (2001) Samozatrudnieni, n=13808, Finlandia Kapitał ludzki Przetrwanie Sprzedaż + + Bates (1990) Firmy prowadzone przez białych mężczyzn, n=4429, Kapitał ludzki (3) Przetrwanie + USA Brüderl, Preisendörfer (1998) Firmy z Monachium i Górnej Bawarii, n=1710, Niemcy Kapitał ludzki (5) Przetrwanie + Bosma, van Praag, Thurik, de Wit (2004) Firmy, które zaczęły działalność w 1994 r., n= 896, Holandia Kapitał ludzki (7) Zyski Zatrudnienie Przetrwanie + + +
Kapitał ludzki a wyniki MSP wyniki badań (2) Autorzy Próba Zmienne niezależne Zmienne zależne Zależności między zmiennymi Pennings, Lee, Van Witteloostuijn (1998) Biura rachunkowe, n=851, Holandia Kapitał ludzki (6) Przetrwanie + Coleman (2007) Firmy prowadzone przez kobiety, n=605, USA Kapitał ludzki (4) Zyski + Honig i Davidsson (2000) Nowe firmy, n=452, Szwecja Kapitał ludzki (4) Przetrwanie + Davidsson i Honig (2003) Nowe firmy, n=380, Szwecja Kapitał ludzki (3) Uruchomienie działalności + Chandler i Hanks (1998) Firmy ze stanu Utah n=102, USA Kapitał ludzki (3) Sprzedaż Dochody + +
Kapitał ludzki a wyniki firm Gimeno (1997) - wyższy poziom kapitału ludzkiego (wyrażony osiągniętym poziomem formalnej edukacji oraz doświadczeniami zawodowymi) pozytywnie wpływa na ekonomiczne wyniki firm. Fairlie i Robb (2007) - wyniki ekonomiczne firm oraz ich zdolność przetrwania są dodatnio skorelowane z poziomem wykształcenia właściciela. Jeżeli właściciel firmy ma wykształcenie wyższe, to w porównaniu do właścicieli, którzy nie ukończyli nawet szkoły średniej: prawdopodobieństwo zamknięcia jego biznesu jest o 0,055 niższe, prawdopodobieństwo uzyskania dużych zysków jest o 0,112 wyższe, a prawdopodobieństwo zatrudnienia pracowników jest o 0,061 wyższe. Badania Coleman (2007) prowadzone na próbie firm prowadzonych przez kobiety pokazały, że kapitał ludzki (mierzony poziomem edukacji oraz doświadczeniami biznesowymi właścicielki) ma pozytywny wpływ na zyski badanych firm.
Kapitał ludzki a sytuacja finansowa firm mikro Wykształcenie właściciela firmy Sytuacja finansowa firmy Podstawowe i zawodowe (n=66) Średnie (n=291) Wyższe (n=207) Dobra i bardzo dobra 40,9% 40,5% 64,8% Ani dobra, ani zła 53,0% 41,9% 30,9% Zła i bardzo zła 6,1% 7,5% 4,4% Źródło: opracowanie własne na podstawie badań ankietowych (n=564), 2007.
Wykształcenie właściciela firmy a obroty, Polska 2009 Obroty firmy w 2008 r. Podstawowe i zasadnicze zawodowe (n=83) Wykształcenie właściciela firmy Średnie (n=293) Wyższe (n=231) Liczba odp. % Liczba odp. % Liczba odp. % do 50000 PLN 27 32,5% 53 18,1% 30 13,0% 50001-400000 42 50,6% 155 52,9% 100 43,3% 400001-1000000 10 12,0% 57 19,5% 42 18,2% Pow. 1000000 PLN 4 4,8% 28 9,6% 59 25,5%
Wykształcenie właściciela firmy a wskaźniki zmian obrotów, zysków oraz zasobów gotówki, Polska 2009 Wykształcenie właściciela firmy mikro Wskaźnik zmian Podstawowe i zasadnicze zawodowe n=83 Średnie n=293 Wyższe n=231 Obroty 2,88 2,91 3,14 Zyski 2,75 2,89 3,15 Płynność / zasoby gotówki 2,92 3,00 3,04