(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: (13) (51) T3 Int.Cl. G02B 1/11 ( ) G02C 7/00 ( ) Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 2016/17 EP B1 (54) Tytuł wynalazku: Soczewka okularowa z neutralną barwowo powłoką antyrefleksyjną i sposób jej wytwarzania (30) Pierwszeństwo: DE (43) Zgłoszenie ogłoszono: w Europejskim Biuletynie Patentowym nr 2011/21 (45) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: Wiadomości Urzędu Patentowego 2016/11 (73) Uprawniony z patentu: Carl Zeiss Vision GmbH, Aalen, DE (72) Twórca(y) wynalazku: PL/EP T3 BERNHARD VON BLANCKENHAGEN, Aalen, DE (74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Grażyna Palka JWP RZECZNICY PATENTOWI DOROTA RZĄŻEWSKA SP. J. ul. Żelazna 28/30 Sienna Center Warszawa Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

2 26331/16/ZWA/GP EP Opis Soczewka okularowa z neutralną barwowo powłoką antyrefleksyjną i sposób jej wytwarzania [0001] Wynalazek dotyczy sposobu wytwarzania soczewki okularowej z powłoką antyrefleksyjną. [0002] Padające światło jest odbijane na powierzchniach soczewki okularowej. Udział odbijanego światła zależy od kąta padania i współczynnika obliczeniowego soczewki. Na przykład udział odbijanego światła na każdej powierzchni nieobrobionej soczewki okularowej ze współczynnikiem 1,5 przy pionowym wpadaniu światła wynosi więc około 4%, dzięki czemu tylko około 92% padającego światła przechodzi przez soczewkę okularową. Światło odbijane przez soczewkę okularową jest odpowiedzialne za niekorzystne efekty oślepiania zarówno na przedniej stronie, jak również na tylnej stronie zwróconej w stronę oka użytkownika okularów. Refleksy na przedniej stronie soczewki okularowej są przez osobę stojącą naprzeciwko odbierane jako przeszkadzające. Światło odbijane tylną powierzchnię prowadzi do tego, że osoba nosząca okulary oprócz innych niepożądanych efektów optycznych odbiera również zamazany obraz. [0003] Własności przeciwodblaskowe eliminują w znacznym stopniu te przeszkadzające odbicia, ponieważ zwiększają ilość światła przechodzącego przez soczewkę okularową. Soczewki okularowe z własnościami przeciwodblaskowymi o wysokiej jakości na przedniej i tylnej stronie charakteryzują się współczynnikiem przepuszczalności światła około 98%, co odpowiada współczynnikowi odbicia światła na poziomie około 1% na powierzchnię. [0004] Zazwyczaj własności przeciwodblaskowe uzyskuje się za pomocą tak zwanych powłok antyrefleksyjnych. Zmniejszenie odbicia bazuje przy tym na zasadzie interferencji. Powłoka antyrefleksyjna składa się z wielu monolitycznych, umieszczonych jedna nad drugą, cienkich warstw o grubości kilkudziesięciu nanometrów, o różnych współczynnikach załamania. Fale świetlne odbijane od powierzchni warstwy nakładają się na siebie i w idealnym przypadku eliminują się. [0005] Ze względu na skończoną liczbę warstw powłoki antyrefleksyjnej, całkowite wyeliminowanie odbicia w całym widmie widzialnym jest niemożliwe. [0006] Powłoki antyrefleksyjne prowadzą przy tym zasadniczo do powstania barwnego odbicia szczątkowego. Kolor odbicia jest określony przez położenie maksimum krzywej odbicia jako funkcja długości fali. [0007] Kryterium jakości powłok antyrefleksyjnych soczewek okularowych stanowi kolor odbicia szczątkowego. Określa on z jednej strony znaczną część kosmetycznego wyglądu soczewki okularowej. Standardowe powłoki antyrefleksyjne soczewek okularowych mają zielone odbicie szczątkowe. Przykładowo odbicie na powierzchni szkła okularów z własnościami przeciwodblaskowymi przyjmuje wartość w zakresie od 0,75% do 1,5% przy długości fali 500 nm. W US 2007/ A1, z którego wywodzi się wynalazek, ujawniono

3 -2- soczewkę okularową z powłoką antyrefleksyjną, która przy oświetleniu z naturalnym widmem światła dziennego wytwarza odbicie szczątkowe wyglądające neutralnie barwowo. [0008] Ujawniona w dokumencie US 2007/ A1 powłoka antyrefleksyjna sprawdziła się w opisanym tam zastosowaniu. Opisane tam zastosowanie dotyczy powłoki antyrefleksyjnej, która jest nakładana bezpośrednio na podłoże, jak na przykład na szkło okularowe. [0009] Nowoczesne powłoki dla szkieł okularowych z tworzywa sztucznego są skonstruowane inaczej niż ujawniono w dokumencie US 2007/ A1. Powłoka antyrefleksyjna nie jest nanoszona bezpośrednio na szkło okularowe. Co więcej, jest ono najpierw wyposażane w warstwę chroniącą przed zarysowaniem. Jest to konieczne, ponieważ tworzywa sztuczne szkieł okularowych, jak na przykład politiouretan, charakteryzują się bardzo małą odpornością na zarysowania. By uczynić produkt szkło okularowe odpornym na zarysowania, szkła okularowe są w procesie zanurzania powlekane twardym lakierem. Po utwardzeniu tego twardego lakieru w ten sposób powleczone szkła okularowe wykazują mają podwyższoną odporność na zarysowania. Grubość takiej utwardzonej warstwy wynosi typowo od 2 do 4 mikrometry. [0010] W przypadku wielu produktów szkieł okularowych warstwa antyrefleksyjna jest nanoszona na tę warstwę chroniącą przed zarysowaniem. [0011] Pomimo, że powłoka antyrefleksyjna ujawniona w dokumencie US 2007/ A1 zasadniczo sprawdziła się dla szkieł okularowych z tworzyw sztucznych z powłoką chroniącą przed zarysowaniem i powłoką antyrefleksyjną, stwierdza się jednak, że wprawdzie odbicie szczątkowe nie jest świadomie zauważalne przy naturalnym promieniowaniu słonecznym, przykładowo w pomieszczeniach z oświetleniem lampami jarzeniowymi, jednak zarówno przez osobę noszącą okulary, jak i przez osobę stojącą naprzeciwko są one odbierane jako przeszkadzające. [0012] Również DE A1 ujawnia szkła okularowe z powłokami antyrefleksyjnymi do uzyskania neutralnego barwowo odbicia szczątkowego przy prostopadłym padaniu światła. [0013] Dokument EP A2 zajmuje się dwoma tematami, mianowicie minimalizacją postrzeganego odbicia dla samej osoby noszącej okulary i kontrolą postrzegania koloru odbicia dla obserwatora zewnętrznego, patrzącego na osobę noszącą okulary. W dokumencie stwierdza się, że kolor odbicia postrzegany przez obserwatora zewnętrznego zależy zarówno od kąta padania, jak również od rodzaju światła/źródła światła. By to zademonstrować, współrzędne koloru zostały przedstawione przy padaniu światła na zoptymalizowane za pomocą powłoki antyrefleksyjnej szkło okularowe w odniesieniu do postrzeganego również przez samą osobę noszącą okulary minimalnego odbicia przy różnych kątach padania dla różnych źródeł światła, mianowicie światła dziennego, lampy wolframowej i lampy fluorescencyjnej. W dokumencie proponuje się, by zoptymalizować kolor odbicia pod kątem możliwie niewidocznego dostrzegania. Zwłaszcza proponuje się dopasowanie koloru odbicia do tła. Alternatywnie proponuje się dopasowanie do czułości oczu. Wreszcie proponuje się taką optymalizację koloru odbicia, by wykazywał on możliwie niewielką zależność kątową.

4 -3- [0014] Celem wynalazku jest zapewnienie sposobu wytwarzania soczewki okularowej z powłoką antyrefleksyjną, której odbicie szczątkowe byłoby odbierane neutralnie barwowo nie tylko przy naturalnym oświetleniu światłem dziennym, lecz również przy oświetleniu różniącym się od naturalnego oświetlenia światłem dziennym. [0015] Cel ten jest osiągnięty przez sposób o cechach z zastrzeżenia patentowego 1. [0016] Fig. 3 z US 2007/ A1 porównuje procentowy współczynnik odbicia standardowej powłoki antyrefleksyjnej z barwnym odbiciem szczątkowym jako funkcję długości fali w widocznym zakresie widmowym. Z prezentacji widać, że widmowa krzywa odbicia powłoki antyrefleksyjnej z białym odbiciem szczątkowym przebiega w widocznym zakresie widmowym w przybliżeniu jako linia pozioma. Dokładne badania wykazały, że odbicie szczątkowe jest odbierane jako neutralne barwowo/białe tylko przy naturalnym świetle dziennym, jednak przykładowo w pomieszczeniach z oświetleniem lampami jarzeniowymi jest odbierane jako kolorowe. [0017] To subiektywne postrzeganie można podeprzeć obliczeniami. Podstawą obliczenia jest krzywa odbicia, przedstawiona na fig. 3 z US 2007/ A1 dla powłoki antyrefleksyjnej, dla wytworzenia białego odbicia szczątkowego. Przy oświetleniu światłem dziennym, reprezentowanym przez tzw. oświetlenie standardowe CIE D65 (x=0,312713, y=0, w układzie współrzędnych koloru CIE-XYZ; światło dzienne przy bezchmurnym niebie w południe przy północnym oknie, widmo podobne do ciała doskonale czarnego w temperaturze 6504 Kelvinów), otrzymuje się w układzie współrzędnych koloru CIE-LAB dla tej krzywej odbicia współrzędne dla jakości odtwarzania koloru Ra, przedstawione w tabeli 1: Tabela 1: Współrzędne koloru LAB neutralnych barwowo własności przeciwodblaskowych według fig. 3 z US 2007/ A1 według normy D65 D65 a* b* L* Ra 0,0 0,0 6,3 [0018] Jeżeli do obliczenia współrzędnych koloru a* i b* stosowana jest krzywa oświetlenia typowej lampy jarzeniowej, uzyskuje się dla takiej samej krzywej odbicia współrzędne koloru, przedstawione w tabeli 2: Tabela 2 Współrzędne koloru LAB neutralnych barwowo własności przeciwodblaskowych według fig. 3 z US 2007/ A1 przy oświetleniu typową lampą jarzeniową Lampa a* b* L* Ra -3,4-3,3 6,3 [0019] Wartości współrzędnych koloru z tabeli 2 dla a* i b* są większe niż 2. W ten sposób odbicie szczątkowe przy oświetleniu typową lampą jarzeniową nie jest już postrzegane jako neutralne barwowo. [0020] W przypadku szkieł okularowych z tworzywa sztucznego z powłoką chroniąca przed zarysowaniem i antyrefleksyjną, różnica w postrzeganiu w różnych warunkach oświetlenia jest jeszcze wyraźniejsza. często w przemyśle produkcji warstwy chroniącej przed zarysowaniem

5 -4- stosowane są twarde lakiery, które różnią się współczynnikiem załamania nh od współczynnika załamania ns podłoża (szkła okularowego). Przykładem takiej różnicy jest zastosowanie lakieru twardego o współczynniku załamania nh = 1,62 na podłożu o współczynniku załamania ns = 1,60 (dane dotyczące współczynnika załamania odnoszą się do długości fali 550 nm). Następstwem tej różnicy współczynnika załamania jest to, że przebieg odbicia jako funkcja długości fali (zwany dalej krzywą odbicia) nie przebiega już gładko (jak przykładowo na fig. 3 ze zgłoszenia US 2007/ A1), lecz nałożona została oscylacja (patrz fig. 3 z tego zgłoszenia). Odległość maksimum tej oscylacji (na fig. 3 około 30 nm) jest uzależniona od grubości powłoki z twardego lakieru. Te oscylacje mają duży wpływ na kolor odbicia szczątkowego powłoki antyrefleksyjnej, zwłaszcza wówczas, gdy kolor odbicia jest obserwowany w różnych warunkach oświetlenia. Ogólnie obowiązuje zasada, że kolor odbicia powłoki antyrefleksyjnej postrzegany przez obserwatora jest uzależniony od warunków oświetlenia. Wrażenie koloru postrzegane przez obserwatora jest różne, w zależności od tego, czy odbicie koloru jest obserwowane w świetle dziennym, czy też w świetle sztucznym. Różnice są szczególnie widoczne, gdy odbicie koloru zostanie porównane w świetle dziennym odbiciem przy oświetleniu lampami jarzeniowymi. [0021] Idea tego wynalazku polega na zminimalizowaniu koloru odbicia szczątkowego przy różnym oświetleniu, by zapewnić stały obraz koloru odbicia niezależnie od warunków otoczenia i oświetlenia. Odpowiednio soczewka okularowa według sposobu według wynalazku została wyposażona w powłokę antyrefleksyjną, która nie tylko przy oświetleniu światłem dziennym wytwarza neutralne barwowo odbicie szczątkowe, lecz również przy widmie oświetlenia odbiegającym od widma naturalnego światła dziennego. Zwłaszcza jest to zapewnione dla szkieł okularowych, które pod powłoką antyrefleksyjną są wyposażone w powłokę chroniącą przed zarysowaniem, której współczynnik załamania różni się od współczynnika załamania podłoża szkła okularowego. Konkretnie rozwiązanie postawionego zadania udaje się wówczas, gdy podczas projektowania układu warstwy interferencyjnej, z której zbudowano powłokę antyrefleksyjną, zapewnione jest neutralne barwowo/białe wrażenie odbicia szczątkowego w różnych warunkach oświetlenia. [0022] Ogólnie wystarcza uwzględnienie dwóch ekstremalnych warunków oświetlenia, w których wymieniony warunek został spełniony, mianowicie w świetle dziennym (np. przy oświetleniu D65) i przy oświetleniu z widmem oświetlenia żarówki (np. oświetlenie standardowe CIE A, x=0,4476, y=0,4074 w układzie współrzędnym koloru CIE XYZ) lub lampą wyładowczą, jak np. lampa wyładowcza zgodna z oświetleniem standardowym CIE C ze współrzędnymi koloru CIE x=0,3101 i y=0,3162. Naturalnie możliwe jest również, zamiast oświetlenia standardowego CIE A żarówki lub oświetlenia standardowego CIE C lampy jarzeniowej wykorzystanie widma światła innej lampy z oparami rtęci pokrytej materiałem fluorescencyjnym lub lampy wyładowczej, np. lampy neonowej lub widma światła innego standardowo wykorzystywanego źródła światła jako drugiego (względnie kolejnego) widma oświetlenia, w którym odbicie szczątkowe pochodzące z soczewki okularowej (co najmniej w przybliżeniu) ma kolor biały wzgl. neutralny barwowo.

6 -5- [0023] Białe światło zostało podzielone zgodnie z DIN 5035 na trzy zakresy temperatury barwowej, jak naszkicowano w poniższej tabeli 3. Tabela 3: Zakresy temperatury barwowej wg DIN 5035 Skrót Oznaczenie Temperatura barwowa Zastosowanie ww ciepły biały/ warm white <3300 K Pomieszczenia konferencyjne i biurowe, pomieszczenia dla gości, pomieszczenia mieszkalne nw tw Neutralny biały/ cool white światło dzienne/ day light 3300 K do 5300 K Szkoły, biura, warsztaty, pomieszczenia wystawowe > 5300 K Imitacja światła dziennego w pomieszczeniach zamkniętych oraz do zastosowań technicznych [0024] Według wynalazku powłoka antyrefleksyjna może zostać wykonana w taki sposób, że wytwarza zarówno neutralne barwowo odbicie szczątkowe, gdy jest oświetlana naturalnym światłem dziennym, jak również gdy jest oświetlana sztucznym źródłem światła o widmie jednego z zakresów normalnej temperatury barwowej ciepłej bieli, neutralnej bieli lub światła dziennego. [0025] Jako neutralne barwowo wyglądające odbicie szczątkowe znawca rozumie odbicie, którego współrzędna koloru a* układu współrzędnych koloru L*a*b* jest w zakresie pomiędzy [-1,5]<a*<[1,5], korzystnie jednak w zakresie pomiędzy [-1,3]<a*<[1,1]. Odpowiednio współrzędna koloru b* układu współrzędnych koloru L*a*b* leży w zakresie pomiędzy [- 1,5]<b*<[1,5], korzystnie jednak w zakresie pomiędzy [-1,4]<b*<[1,2]. Współrzędna koloru jasności L* układu współrzędnych koloru L*a*b* może się znajdować w zakresie pomiędzy [0]<L*<[7], korzystnie jednak pomiędzy [4]<L*<[6]. Podane granice współrzędnych koloru dla postrzegania neutralnego barwowo odbicia szczątkowego mogą różnić się u poszczególnych osób, w zależności od tego, jakie jest postrzeganie barw danej osoby. [0026] Powłoka antyrefleksyjna soczewki okularowej może na przykład stanowić układ powłoki interferencyjnej ze stosem powłok z naprzemiennymi warstwami o niskim i wysokim współczynniku załamania. Stosowane materiały, z których wykonywane są powłoki, są w widzialnym zakresie widma przezroczyste. Grubości poszczególnych warstw są ogólnie mniejsze niż długość fali światła widzialnego. Może chodzić np. o układ powłok składający się z trzech różnych materiałów powłoki. Powłoka leżąca najbliżej podłoża jest np. z materiału o możliwie niskim współczynniku załamania. Kolejna warstwa jest z materiału o możliwie wysokim współczynniku załamania, a materiał trzeciej warstwy ma współczynnik załamania o wartości pomiędzy tymi dwoma innymi materiałami. Na przykład, układ warstw interferencyjnych może zawierać następującą kolejność powłok (kolejność od podłoża): 22 nm HfO2, 14 nm SiO2, 36 nm HfO2, 88 nm Nb2O5, 24 nm HfO2,75 nm SiO2. Stosowany materiał powłoki SiO2 ma najniższy współczynnik załamania, materiał Nb2O5 najwyższy współczynnik załamania, a materiał HfO2 średni współczynnik załamania. Może być dalej korzystne

7 -6- naniesienie na powłokę zewnętrzną kolejnej powłoki, która w taki sposób zmienia właściwości powierzchni układu powłoki antyrefleksyjnej, że szkło okularowe można szczególnie łatwo czyścić. Jeżeli tak jest, wówczas należy to uwzględnić podczas projektowania poszczególnych grubości powłok. Takie łatwe w pielęgnacji powłoki są hydrofobowymi i/lub oleofobowymi powłokami o energii powierzchniowej poniżej 20 mn/m. [0027] Pomiędzy soczewką okularową a powłoką antyrefleksyjną może występować powłoka chroniąca przed zarysowaniem. Jest to szczególnie korzystne wówczas, gdy stosowany jest bardzo miękki materiał soczewek okularowych, jak np. poliwęglan, politiouretan itp. Korzystne jest, gdy współczynnik załamania powłoki chroniącej przed zarysowaniem ma taki sam współczynnik załamania, jak soczewka okularowa. Różnice współczynników załamania do 0,5 są jednak tolerowane. Standardowe są grubości powłok od 2 do 4 mm. [0028] Sposób wytwarzania soczewki okularowej z powłoką antyrefleksyjną według wynalazku obejmuje następujące etapy sposobu: [0029] W pierwszym etapie a) przygotowywana jest optyczna soczewka z materiału przezroczystego dla światła widzialnego, jak np. szkło (np. szkło krzemianowe) lub tworzywo sztuczne (np. poliwęglan, polimetakrylan metylu, politiouretan lub polialilowęglan diglitolu. [0030] W drugim etapie b) soczewka może zostać wyposażona w powłokę chroniącą przed zarysowaniem. Ta powłoka jest nanoszona np. w procesie zanurzenia w odpowiednim twardym lakierze. Alternatywnie powłoka może zostać również naniesiona w procesie powlekania obrotowego, zwanym również spin-coating. Idealnie współczynnik załamania materiału powłoki chroniącej przed zarysowaniem jest taki sam, jak materiału soczewki. Może jednak również się od niego różnić. Odchyłka może wynosić do 0,5. W zależności od zastosowań, z tego etapu można zrezygnować. [0031] W trzecim etapie c) nanoszona jest powłoka antyrefleksyjna, utworzona z kolejnych, naprzemiennych warstw z materiału o wysokim współczynniku załamania (H) i niskim współczynniku załamania (L). W szczególnych przypadkach może być korzystne zastosowanie materiału powłoki (M) o danym współczynniku załamania, leżącego pomiędzy materiałami H i L. Ta kolejność warstw (na przykład tworząca cztery warstwy H/L/H/L lub H/L/M/L (kolejność od podłoża) może być realizowana w procesie podciśnieniowym, jak naparowanie lub rozpylanie katodowe. Naniesienie powłoki antyrefleksyjnej jest realizowane przy tym ze wskazaniem, by powłoka antyrefleksyjna zarówno przy oświetleniu z naturalnym widmem światła dziennego, jak również przy oświetleniu z widmem oświetlenia różniącym się od widma światła dziennego wytwarzała neutralne barwowo odbicie szczątkowe. [0032] Rozmieszczenie układu powłok interferencyjnych, tworzących powłokę antyrefleksyjną, jest na przykład realizowane tak, że liczbowo uwzględniane są dwa warunki oświetlenia. Są to typowo naturalne światło dzienne i warunek oświetlenia na bazie lamp jarzeniowych. Do rozmieszczenia układu powłok interferencyjnych mogą być stosowane numeryczne sposoby optymalizacji, znane z zakładowego wewnętrznego stanu techniki. Bazują one na tym, by zadane zostały wartości docelowe dla odbierania koloru odbicia szczątkowego. Do wartości docelowych koloru równocześnie zadawane są dwa rodzaje

8 -7- określenia. Poszczególne grubości warstw i/lub materiały są wówczas odpowiednio zmieniane do momentu, aż odbicie koloru będzie możliwie dokładnie odpowiadać wartości docelowej przy obu warunkach oświetlenia. [0033] Wynalazek zostanie objaśniony dalej na podstawie rysunku. Przedstawia on: fig. 1 standardowe widma emisji według normy D65 i zwykłej lampy jarzeniowej, fig. 2 powłokę antyrefleksyjną według wynalazku na soczewce okularowej, fig. 3 widmo odbicia soczewki okularowej z umieszczoną według wynalazku powłoką antyrefleksyjną według fig. 2. [0034] Fig. 1 przedstawia normowane do 100% natężenia, krzywe oświetlenia światła dziennego 10 (tutaj przybliżone znaną znawcy normą D65) i lampy jarzeniowej 20. Gdy uwzględnimy oba oświetlenia 10, 20 równocześnie podczas projektowania układu powłok interferencyjnych, wówczas otrzymamy dla przedstawionej na fig. 2 (narysowanej nie w skali) powłoki antyrefleksyjnej 1 soczewki okularowej 2, przedstawioną na fig. 3, widmową krzywa odbicia 30. [0035] Powłoka antyrefleksyjna 1 zawiera w przedstawionym przykładzie wykonania powłokę x chroniącą przed zarysowaniem i siedem pojedynczych powłok 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, tworzących układ interferencji optycznej. [0036] Tworząca podłoże, mająca współczynnik załamania n2a równy 1,6, soczewka okularowa 2a jest najpierw wyposażana w powłokę x chroniącą przed zarysowaniem. Ma ona współczynnik załamania nx równy 1,6 i grubość dx równą 2,5 mm. Na tej powłoce x chroniącej przed zarysowaniem nałożony zostaje układ powłoki antyrefleksyjnej 1, działający jak interferencyjny, optyczny układ powłok. Powłoki 7, 5 i 3 są wykonane z tlenku hafnu o współczynniku załamania n7=n5=n3 równym 1,98 przy długości fali 550 nm. Powłoka 7 ma grubość dx rodną 16 nm, powłoka 5 grubość d5 równą 77 nm, powłoka 3 grubość d3 równą 31 mm. Powłoki 4 i 8 są wykonane z dwutlenku krzemu o współczynniku załamania n4=n8 równym 1,45 przy 550 nm. Powłoka 4 ma grubość d4 równą 36 nm, powłoka 8 grubość d8 równą 65 nm. Powłoka 6 jest wykonana z Nb2O5 o współczynniku załamania n6 równym 2,4 przy 550 nm i o grubości d6 równej 31 nm. Powłoka 9 jest powłoką łatwą w pielęgnacji, która z jednej strony jest częścią interferencyjnego, optycznego układu powłok, z drugiej strony ze względu na swoje chemiczne właściwości powierzchni, zapewnia łatwość czyszczenia soczewki okularowej. Powłoka ta jest wykonana z organicznego materiału fluorowego o współczynniku załamania n9 równym 1,38 przy 550 nm i ma grubość d9 równą 5 nm. [0037] Naszkicowany na fig. 3 przebieg krzywej widmowej odbicia 30 zapewnia, że wygląd przy różnych wartościach oświetlenia nie ulega silniejszym zmianom. Współrzędne koloru a* i b* w różnych sytuacjach oświetlenia zostały przedstawione w poniższej tabeli 4.

9 -8- Tabela 4: Współrzędne koloru LAB odbicia szczątkowego według normy D65 oraz świetlówek według tabeli 2 z powłoką antyrefleksyjną według fig. 2 Ra a* b* L* D65 1,05 1,16 4,07 Świetlówka -1,22-1,35 3,92 [0038] W porównaniu z układem powłok, opisanym w US 2007/ A1, wartość współrzędnych koloru a* i b* w laboratoryjnym układzie współrzędnych wynosi w przybliżeniu 1, co odpowiada postrzeganiu koloru jako neutralny/biały. [0039] Oprócz podanego powyżej przykładu, tego rodzaju rozwiązanie można osiągnąć również dla innych materiałów powłoki. Znawca przy tym wie, że dla każdej kombinacji materiałów tego rodzaju można uzyskać tylko jedno optymalne rozwiązanie. Pod pojęciem optymalnego rozwiązania znawca rozumie grubości powłok, które prowadzą do możliwie niewielkich wartości dla a* i b*, jeżeli oba rodzaje oświetlenia są stosowane równocześnie. [0040] Może być korzystne stosowanie zamiast tlenku niobu innego materiału o możliwe wysokim współczynniku załamania, jak na przykład dwutlenek tytanu, pięciotlenek tantalu lub dostępne w handlu mieszanki materiałów, jak H3, H4 lub H5 z serii produktów Patinal firmy Merck. Może być również korzystne stosowanie zamiast dwutlenku hafnu innych materiałów o średnim współczynniku załamania, jak na przykład tlenek cyrkonu, tlenek glinu lub dostępne w handlu mieszanki materiałów, jak M1, M2 lub M3 z serii produktów Patinal firmy Merck. Grażyna Palka Rzecznik patentowy

10 -9- Zastrzeżenia patentowe 1. Sposób wytwarzania soczewki okularowej (2) dla osoby noszącej okulary, z powłoką antyrefleksyjną (1), z następującymi etapami sposobu: a) przygotowanie soczewki optycznej (2a), b) opcjonalne naniesienie powłoki (x) chroniącej przed zarysowaniem, c) naniesienie powłoki antyrefleksyjnej (1), utworzonej z kolejnych warstw powłok (3, 4, 5, 6, 7, 8, 9) z materiału o wysokim, niskim i średnim współczynniku załamania, na soczewkę optyczną (2a), przy czym naniesienie powłoki antyrefleksyjnej (1) następuje ze wskazaniem, że powłoka antyrefleksyjna (1) przy oświetleniu (10) z naturalnym widmem światła dziennego wytwarza odbicie szczątkowe (30), wyglądające neutralnie barwowo, przy czym naniesienie powłoki antyrefleksyjnej (1) następuje z dalszym wskazaniem, że powłoka antyrefleksyjna (1) również przy oświetleniu (20) z widmem oświetlenia różniącym się od oświetlenia (10) z naturalnym widmem światła dziennego wytwarza odbicie szczątkowe (30), wyglądające neutralnie barwowo, przy czym rozmieszczenie powłoki antyrefleksyjnej (1) następuje przez to, że zadawana jest wspólna wartość docelowa koloru dla odbicia szczątkowego (30) powłoki antyrefleksyjnej (1), wywoływanego w naturalnym świetle dziennym i dla odbicia szczątkowego (30) powłoki antyrefleksyjnej (1), wywoływanego w różniącym się oświetleniu, przy czym pojedyncza lub wiele grubości i/lub materiałów warstw tworzących powłokę antyrefleksyjną (1) jest tak zmienianych, aż odchyłka od wspólnej wartości docelowej koloru obliczonej wartości koloru odbicia szczątkowego (30) dla naturalnego widma światła dziennego (1) i odchyłka od wspólnej wartości docelowej koloru obliczonej wartości koloru odbicia szczątkowego (30) dla różniącego się widma oświetlenia (20) mają wartości poniżej zadanych wartości progowych, przy czym wartości progowe są wybrane tak, że wrażenie koloru danego odbicia szczątkowego (30) w obu warunkach oświetlenia wygląda neutralnie, mianowicie że współrzędna koloru a* układu współrzędnych koloru L*a*b* jest w zakresie pomiędzy [-1,5] < a*< [1,5], współrzędna koloru b* w zakresie pomiędzy [-1,5]< b* <[1,5] i współrzędna koloru L* w zakresie pomiędzy [0] < L* < [7]. Grażyna Palka Rzecznik patentowy

11 -10-

12 -11-