Zbiór założonych efekty kształcenia dla studiów podyplomowych: ŻYWIENIE CZŁOWIEKA

Transkrypt

1 Zbiór założonych efekty kształcenia dla studiów podyplomowych: ŻYWIENIE CZŁOWIEKA Efekty kształcenia dla przedmiotu Słuchacz, który zaliczył przedmiot, ma wiedzę, umiejętności i kompetencje 1. Współczesne zagadnienia z zakresu żywienia człowieka 1. Zna i strukturalizuje aktualne zalecenia w żywieniu współczesnego człowieka w oparciu o wiedzę o wzajemnych korelacjach między żywnością i sposobem żywienia a zdrowiem człowieka. 2. Potrafi określić i scharakteryzować bieżące problemy i współczesne trendy żywieniowe w społeczeństwie. 3. Ocenia innowacyjne produkty żywnościowe pod względem zdrowotnym. 4. Rozumie potrzebę realizowania zdrowego stylu życia uwzględniającego racjonalny sposób odżywiania 2. Biochemia żywienia 1. Zna budowę i funkcje węglowodanów, białek i tłuszczów. 2. Zna budowę i funkcje komórki, jako środowiska przemian metabolicznych. 3. Zna budowę i działanie enzymów. 4. Zna i rozumie procesy utleniania oraz cykl azotowy. 5. Zna i rozumie metabolizm węglowodanów, białek i tłuszczów. 3. Dietoterapia 1. Posiada wiedzę dotyczącą wpływu diety i znaczenia stosowania odpowiedniej diety leczeniu schorzeń przewlekłych.potrafi scharakteryzować rolę dietotoerapii jako uzupełnienia leczenia. 2. Potrafi określić wpływ czynników aktywnych w żywności na materiał genetyczny człowieka. Potrafi zdefiniować i rozumie zakres pojęć nutrigenomika, nutrigenetyka, leczenie dietetyczne celowane. Potrafi zidentyfikować i analizować ich mechanizm działania substancji aktywnych w żywności na materiał genetyczny. 3. Dobiera i wdraża odpowiednie zalecenia dietetyczne w określonych problemach zdrowotnych. 4. Potrafi zdefiniować pojęcie żywności funkcjonalnej i określić jej wpływ na zdrowie. 5. Przekazywać zdobytą wiedzę pacjentom i kształtować ich świadomość na temat znaczenia diety w leczeniu chorób przewlekłych. 4. Nutrigenomika 1. Posiada wiedzę dotyczącą uwarunkowania genetycznego i różnic w reakcji organizmu na składniki pokarmowe obecne w diecie i ich wpływie na stan zdrowia. Potrafi

2 wytłumaczyć znaczenie analizy molekularnej w personalizacji diety. 2. Potrafi wskazać substancje czynne zawarte w diecie zmieniające aktywność ekspresji genów oraz i analizować ich mechanizmy działania. 3. Potrafi wskazać substancje czynne zawarte w diecie zmieniające swoją aktywność w zależności od typu polimorfizmu wybranych genów oraz planować zestaw analiz niezbędnych do wykonania przy optymalnej personalizacji diety. 4. Potrafi interpretować wyniki analizy polimorfizmu SNP, które wzmacniają lub osłabiają wpływ bioaktywnych składników diety na organizm. 5. Potrafi interpretować wyniki analizy zmian aktywności transkrypcyjnej genów indukowanych składnikami pokarmowymi diety wiążącymi się z receptorami jądrowymi i oszacować ich wpływ na zdrowie. 6. Przekazywać zdobytą wiedzę pacjentom i kształtować ich świadomość na temat zależności pomiędzy genomem człowieka a stosowaną dietą i jej wpływu na organizm. 5. Toksykologia i higiena żywności 1. Posiada wiedzę dotyczącą narażenia i metod jego oceny zalecanych przez Światową Organizację Zdrowia. 2. Potrafi wskazać, które ze środków spożywczych kumulują ksenobiotyki pochodzące ze środowiska i analizować wielkość narażenia w zależności od składu diety. 3. Wie jak wdrażać metody zmniejszania narażenia na środowiskowe zagrożenia zdrowia poprzez skład diety. 4. Umie rozpoznawać zagrożenia dla zdrowia spowodowane niewłaściwą dietą ( duży udział w diecie produktów, bądź ich części, kumulujących ksenobiotyki). 5. Potrafi zdefiniować pojęcie ryzyka zdrowotnego wynikającego z zanieczyszczenia środowiska, oszacować jego wielkość i zaproponować działania profilaktyczne. 6. Przekazywać zdobytą wiedzę różnym grupom społecznym i kształtować ich świadomość na temat możliwości zarządzania ryzykiem zdrowotnym poprzez właściwą dietę uwzględniającą zarówno różnice w zdolności kumulowania ksenobiotyków przez poszczególne składniki diety jak też właściwe przyrządzanie posiłków. 6. Zdrowie środowiskowe a żywienie człowieka 1. Posiada wiedzę, dotyczącą definicji oraz znaczenia zdrowia środowiskowego. Potrafi wytłumaczyć rolę zdrowia środowiskowego w zdrowiu publicznym. 2. Potrafi wskazać czynniki środowiskowe, zawarte w żywności i analizować ich działanie na organizm ludzki. 3. Potrafi wskazać systemy kontroli żywności, istniejące w Polsce i Unii Europejskiej. 4. Umie rozpoznawać poszczególne zaburzenia zdrowia, związane z narażeniem na ksenobiotyki, zawarte w żywności. 5. Potrafi zdefiniować podstawowe obszary działań profilaktycznych, mających na celu

3 zmniejszenie narażenia na ksenobiotyki, zawarte w żywności. 6. Przekazywać zdobytą wiedzę pacjentom i kształtować ich świadomość na temat zasad profilaktyki medycznej, przyczynowo związanej z czynnikami środowiskowymi, zawartymi w diecie. 7. Żywność funkcjonalna i suplementy diety 1. Zna umiejscowienie suplementów diety w aspekcie prawnym w kraju i zagranicą. Wytłumaczy różnicę pomiędzy suplementem diety a lekiem. 2. Wskaże substancje czynne zawarte w suplementach diety i analizować ich mechanizmy działania 3. Wie jak wdrażać suplementy diety w proces zapobiegania ich niedoborom lub w leczenia. 4. Rozpoznaje zagrożenia dla zdrowia spowodowane niekontrolowaną suplementacją. 5. Definiuje pojęcie żywności funkcjonalnej i oszacować jej wpływ na zdrowie. 6. Przekazuje zdobytą wiedzę pacjentom i kształtować ich świadomość na temat suplementacji diety i żywności funkcjonalnej. 8. Promocja i edukacja żywieniowa 1. Definiuje pojęcie zdrowia, choroby, zdrowia publicznego. Opisuje metody promocji zdrowia i edukacji zdrowotnej. Odróżnia promocję od profilaktyki. Potrafi podjąć podstawowe działania profilaktyczne i edukacyjne odpowiadające potrzebom jednostki lub grupy. 2. Definiuje cele, zasady, metody i etapy planowania edukacji żywieniowej. Potrafi zaplanować program edukacji żywieniowej dla wybranej grupy odbiorców. 3. Opisuje zasady i kryteria doboru środków dydaktycznych. Potrafi opracować materiały edukacyjne. 4. Ma świadomość posiadanych zasobów wiedzy z zakresu promocji i edukacji żywieniowej oraz konieczności stałego jej uzupełniania. Ma świadomość własnych ograniczeń i wie kiedy zwrócić się w sprawach wątpliwych do specjalisty Schorzenia powstałe na tle wadliwego żywienia 1. Posiada wiedzę dotyczącą najczęstszych schorzeń na tle wadliwego żywienia. 2. Zna i potrafi zdefiniować poszczególne jednostki chorobowe. 3. Posiada wiedzę i wskaże czynniki ryzyka związane z żywieniem warunkujące występowanie tych schorzeń i analizować przyczyny. 4. Zna i potrafi określić podstawowe objawy pozwalające na ich różnicowanie. 5. Zna i wymieni podstawowe badania dodatkowe konieczne do ich różnicowania. 6. Wie i potrafi wdrożyć postępowanie związane ze zmianą stylu życia celem zapobiegania tym chorobom. 7. Przekazuje zdobytą wiedzę pacjentom i kształtować ich świadomość na temat

4 najczęstszych schorzeń na tle wadliwego żywienia. 10. Żywność genetycznie modyfikowana 1. Zna problematykę związaną z żywnością genetycznie modyfikowaną, wskaże jej przykłady. 2. Wskaże zagrożenia i środki bezpieczeństwa związane z wprowadzeniem na rynek konsumencki żywności genetycznie modyfikowanej. 3. Zna metody otrzymywania organizmów transgenicznych, rodzajów modyfikacji genetycznej. 4. Zna przepisy dotyczące żywności modyfikowanej obowiązujące w kraju i zagranicą. 11. Technologia żywności z elementami gastronomii 1. Posiada wiedzę i umiejętności na temat nowych technologii przygotowania potraw oraz przechowywania surowców i potraw. 2. Potrafi wskazać odpowiednią metodę obróbki cieplnej, aby zachować cenne składniki pokarmowe zawarte w produktach. 3. Posiada wiedzę z zakresu żywności molekularnej. 4. Umie przygotowywać potrawy zgodnie z zaleceniami żywieniowymi, zasadami Dobrej Praktyki Produkcyjnej oraz bezpieczeństwa i higieny pracy. 5. Zna zasady funkcjonowania i umie obsługiwać nowoczesny sprzęt używany w zakładach żywienia. 12. Planowanie jadłospisów i poradnictwo dietetyczne 1. Zna metodologię badań sposobu żywienia pojedynczych osób i grup oraz wykorzystuje w korygowaniu żywienia. 2. Przeprowadza wywiad żywieniowy, badania antropometryczne i dokonuje oceny sposobu żywienia (wykazuje błędy żywieniowe), potrafi zasugerować pacjentowi zmiany nawyków żywieniowych. 3. Zna zasady układania jadłospisów, jednodniowych, okresowych; planuje jadłospisy 4. z uwzględnieniem norm żywienia i zasad diety. 5. Zna metody oceny jadłospisów, dokonuje oceny jakościowej jadłospisów. 13. Metodyka oceny sposobu żywienia i stanu odżywienia 1. Definiuje podstawowe pojęcia dotyczące oceny żywienia. Dokonuje podziału oraz charakteryzuje metody oceny sposobu żywienia i stanu odżywienia. Porównuje wady i zalety poszczególnych metod. 2. Ocenia sposób żywienia wykorzystując metody punktowe. Potrafi przeprowadzić wywiad żywieniowy i ocenić sposób żywienia w oparciu o uzyskane wyniki. 3. Ocenia stan odżywienia w oparciu o podstawowe badania laboratoryjne i antropometryczne. 14. Systemy zapewnienia jakości w żywieniu i ustawodawstwo żywnościowe 1. Posiada wiedzę dotyczącą podstawowych aktów prawnych dotyczących prawa żywnościowego oraz funkcjonowania systemów zapewnienia jakości żywności.

5 2. Potrafi posługiwać się umiejętnie aktami prawnymi z zakresu bezpieczeństwa żywności krajowymi i unijnymi (ustawy, rozporządzenia). 3. Umie rozpoznawać a także wykazać różnicę dotyczące funkcjonowania systemów RASFF i RAPEX. 4. Potrafi wyznaczyć punkty CP i CCP oraz opracować analizę zagrożeń dla zakładów żywienia zbiorowego zgodnie z systemem HACCP. 15. Żywienie grup ludności 1. Posiada wiedzę dotyczącą zasad prawidłowego żywienia. Wytłumaczy różnicę dotyczącą zasad zdrowego żywienia dla poszczególnych grup ludności w zależności od wieku, płci, aktywności fizycznej i stanów fizjologicznych. 2. Wskazuje aktualnie obowiązujące normy żywienia. 3. Zna wartość odżywczą produktów, jakość żywieniową produktów i posiłków. 4. Definiuje zasady obowiązujące przy planowaniu jadłospisów dla grup ludności w żywieniu indywidualnym. 5. Zna zasady obowiązujące przy planowaniu jadłospisów dla grup ludności w żywieniu grupowym. 6. Rozpoznaje problemy żywieniowe w różnych grupach ludności i sposoby zapobiegania zbyt małemu lub nadmiernemu spożyciu składników pokarmowych. 16. Seminarium dyplomowe 1. Nabył umiejętności korzystania z medycznych baz danych. 2. Potrafi analizować artykuły naukowe i oceniać ich przydatność do podjętego tematu badań. 3. Potrafi skonstruować plan podjętych badań, określić ich cel. 4. Umie zaproponować metody badań do podjętego tematu badań. 5. Umie analizować uzyskane wyniki z zastosowaniem metod statystycznych. 6. Umie przedyskutować wyniki i zaproponować wnioski.