Sylabus - Toksykologia

Transkrypt

1 Sylabus - Toksykologia 1. Warszawski Uniwersytet Medyczny Nazwa Wydziału: Program kształcenia (kierunek studiów, poziom i profil kształcenia, forma studiów, np. Zdrowie publiczne I stopnia profil praktyczny, studia stacjonarne): Wydział Farmaceutyczny z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej Farmacja, jednolite studia magisterskie, stacjonarne oraz niestacjonarne Rok akademicki: 2016/2017 Nazwa modułu/przedmiotu: Toksykologia Kod przedmiotu (z systemu Pensum): Jednostka/i prowadząca/e kształcenie: Kierownik jednostki/jednostek: Rok studiów (rok, na którym realizowany jest przedmiot): Semestr studiów (semestr, na którym realizowany jest przedmiot): Typ modułu/przedmiotu (podstawowy, kierunkowy, fakultatywny): Osoby prowadzące (imiona, nazwiska oraz stopnie naukowe wszystkich wykładowców prowadzących przedmiot): Erasmus TAK/NIE (czy przedmiot dostępny jest dla studentów w ramach programu Erasmus): Osoba odpowiedzialna za sylabus (osoba, do której należy zgłaszać uwagi dotyczące sylabusa): Zakład Toksykologii Prof. Dr hab. Mirosław Szutowski IV 8 Toksykologia Prof. dr hab. Mirosław Szutowski Dr hab. Ireneusz P. Grudziński Dr n.farm Magdalena Bamburowicz-Klimkowska Dr n.farm Anna Małkowska Dr n.farm Marcin Łukasik Dr n.farm Tadeusz Szost tak Dr. n.farm Tadeusz Szost Liczba punktów ECTS: 6 2. Cele kształcenia Strona 1 z 8

2 Poznanie elementów analizy toksykologicznej, wykrywanie poszczególnych grup leków i innych związków w różnych materiałach biologicznych, nabycie umiejętności wykrywania, oznaczania ilościowego i interpretacji uzyskanych wyników. Strona 2 z 8

3 3. Wymagania wstępne 1. Umiejętności manualne nabyte podczas laboratoriów odbytych na I-III roku studiów 2. Wiedza z zakresu chemii, chemii leków, biochemii, farmakokinetyki nabyte na I-III roku studiów 4. Przedmiotowe efekty kształcenia Lista efektów kształcenia Symbol przedmiotowego efektu kształcenia Symbol tworzony przez osobę wypełniającą sylabus (kategoria: W- wiedza, U-umiejętności, K-kompetencje oraz numer efektu) W1 W2 W3 W4 W5 W6 Treść przedmiotowego efektu kształcenia Efekty kształcenia określają co student powinien wiedzieć, rozumieć i być zdolny wykonać po zakończeniu zajęć. Efekty kształcenia wynikają z celów danego przedmiotu. Osiągniecie każdego z efektów powinno być zweryfikowane, aby student uzyskał zaliczenie. zna pojęcia związane z najnowszą problematyką toksykologii, w tym zagadnienia dotyczące metod alternatywnych stosowanych w toksykologii zna podstawowe pojęcia związane z toksykologią, w tym zagadnienia dotyczące toksykokinetyki, toksykometrii oraz metod alternatywnych stosowanych w toksykologii; zna procesy, jakim podlega ksenobiotyk w ustroju, ze szczególnym uwzględnieniem procesów biotransformacji, w zależności od dróg podania i dróg narażenia; zna różnorodne mechanizmy działania toksycznego ksenobiotyków oraz zasady postępowania w zatruciach zna i rozumie zasady monitoringu powietrza i monitoringu biologicznego w ocenie narażenia na podstawie stosowanych metod detekcji (jakościowych i ilościowych) różnych trucizn w powietrzu i materiale biologicznym (toksykologia środowiska pracy); zna zagadnienia związane z toksykologią szczegółową, w tym między innymi z działaniem toksycznym wybranych leków i substancji uzależniających, metali, związków nieorganicznych i organicznych, takich jak Odniesienie do efektu kierunkowego (numer) Numer kierunkowego efektu kształcenia zawarty w Rozporządzeniu Ministra Nauki bądź Uchwały Senatu WUM właściwego kierunku studiów. D.W25 D.W26 D.W27 D.W28 D.W29 D.W30 Strona 3 z 8

4 alkohole, pestycydy i tworzywa sztuczne; U1 U2 U3 U4 U5 U6 U7 U8 U9 U10 przedstawia i charakteryzuje biotransformację trucizn w ustroju oraz ocenia jej znaczenie w detoksykacji ksenobiotyków; przewiduje rodzaje, kryteria i znaczenie badań w ocenie toksyczności ksenobiotyków oraz określa wymagania dotyczące tych badań; wyjaśnia sposób prowadzenia badań w celu oceny narażenia na związki toksyczne przewiduje podstawowy profil działania toksycznego ksenobiotyku na podstawie jego budowy chemicznej; ocenia różnice w zagadnieniach związanych z rodzajem narażenia na trucizny (toksyczność ostra, przewlekła, efekty odległe); samodzielnie korzysta ze źródeł informacji dotyczących toksyczności ksenobiotyków i wytycznych do oceny narażenia i ryzyka zdrowotnego; weryfikuje informacje z różnych dyscyplin, w celu przewidywania kierunku i siły działania toksycznego ksenobiotyków, w zależności od ich budowy chemicznej i rodzaju narażenia; interpretuje wyniki badań w zakresie oceny działania toksycznego ksenobiotyku; przeprowadza izolację trucizn z materiału biologicznego i wybiera odpowiednią metodę ich detekcji; przeprowadza ocenę narażenia (monitoring biologiczny) na podstawie analizy toksykologicznej w materiale biologicznym; D.U19 D.U20 D.U21 D.U22 D.U23 D.U53 D.U54 D.U55 D.U56 D.U57 5. Formy prowadzonych zajęć Forma Liczba godzin Liczba grup Minimalna liczba osób w grupie Wykład 30 1 nieobowiązkowe Seminarium 8 4 nieobowiązkowe Strona 4 z 8

5 Ćwiczenia 52 9 nieobowiązkowe 6. Tematy zajęć i treści kształcenia W1-Wykład 1- Wprowadzenie: cele kształcenia w dziedzinie toksykologii, rys historyczny, powiązania z innymi dyscyplinami naukowymi, działy toksykologii, zadania naukowe i praktyczne, źródła informacji toksykologicznych 3h W1- Wykładowca- prof. dr hab. Mirosław Szutowski W2-Wykład 2- Toksykologia ogólna podstawowe pojęcia: trucizna i zatrucie, toksykometria, kierunki działania toksycznego, dawka i stężenia trucizny, zależność dawka-efekt, ryzyko i bezpieczeństwo chemiczne 3h W1 - Wykładowca- prof. dr hab. Mirosław Szutowski W3-Wykład 3- Losy leków i trucizn w organizmie, biotransformacja trucizn, cytochrom P-450, glikoproteina P, procesy aktywacji i detoksykacji trucizn 2h W1- Wykładowca- prof. dr hab. Mirosław Szutowski W4-Wykład 4- Mechanizmy działania toksycznego 2h W1 - Wykładowca- prof. dr hab. Mirosław Szutowski W5-Wykład 5- Postępowanie w przypadku zatruć, odtrutki 2h W1 - Wykładowca- prof. dr hab. Mirosław Szutowski W6-Wykład 6- Wprowadzenie do immunotoksykologii 2h W1 - Wykładowca- dr hab. Ireneusz Grudziński W7-Wykład 7- Toksykometryczna ocena działania mutagennego, rakotwórczego i reprodukcyjnego 2h W1 - Wykładowca- dr hab. Ireneusz Grudziński W8-Wykład 8- Toksykomanie definicje, motywacje, konwencje o środkach odurzających i psychotropowych, podział wg ekspertów WHO, lekomanie, używki, leki wpływające na zdolność do prowadzenia pojazdów, toksyczność leków dla dzieci, doping, dopalacze 6h W1 - Wykładowca- prof. dr hab. Mirosław Szutowski W9-Wykład 9- Toksykologia przemysłowa: charakterystyka ogólna, normy narażenia, ocena ryzyka, koncepcja bezpieczeństwa chemicznego, grupy o działaniu żrącym i drażniącym 4h W1 - Wykładowca- prof. dr hab. Mirosław Szutowski W10-Wykład 10- Toksykologia metali: charakterystyka ogólna, metale toksykologicznie ważne: ołów, rtęć, arsen, kadm. Toksykologia pestycydów 2h W1 - Wykładowca- prof. dr hab. Mirosław Szutowski W11-Wykład 11- Analiza toksykologiczna: cele, zadania, rozwój i postęp metodyczny: ogólny Strona 5 z 8

6 schemat rozwiązań metodycznych 1h W1 - Wykładowca- prof. dr hab. Mirosław Szutowski W12-Wykład 12- Interpretacja wyników analizy toksykologicznej - protokół 1h W1 - Wykładowca- prof. dr hab. Mirosław Szutowski C1-Ćwiczenia 1- Oznaczanie alkoholu etylowego we krwi metodą HS/GC/MS C1-Ćwiczenia 2- Oznaczanie alkoholu metylowego we krwi metodą spektrofotometryczną C1-Ćwiczenia 3- Oznaczanie karboksyhemoglobiny we krwi metodą spektrofotometryczną C1-Ćwiczenia 4- Identyfikacja pochodnych kwasu barbiturowego i glimidu w moczu C1-Ćwiczenia 5- Oznaczanie barbituranów i glimidu w surowicy metoda spektrofotometryczną C1-Ćwiczenia 6- Zastosowanie toksykokinetyki w diagnostyce zatrucia ostrego salicylanami C1-Ćwiczenia 7- Oznaczanie par aniliny w powietrzu metodą spektrofotometryczną C1-Ćwiczenia 8- Oznaczanie p-aminofenolu w moczu metodą spektrofotometryczną C1-Ćwiczenia 9- Oznaczanie kwasu delta-aminolewulinowego w moczu metodą spektrofotometryczna jako wskaźnika narażenia na ołów C1-Ćwiczenia 10- Oznaczanie paracetamolu metodą HPLC C1-Ćwiczenia 11- Wykrywanie i identyfikacja Cu, Hg i Pb w moczu C1-Ćwiczenia 12- Płytkowe testy immunochemiczne do wykrywania substancji uzależniających S1-Seminarium1- Drogi narażenia, wchłanianie, biotransformacja trucizn lotnych. Sposoby izolacji i oznaczania trucizn lotnych S2-Seminarium2- Drogi narażenia, wchłanianie, biotransformacja nielotnych trucizn organicznych i metalicznych. Sposoby ich izolacji i oznaczania 7. Sposoby weryfikacji efektów kształcenia Symbol przedmiotowego efektu kształcenia Symbole form prowadzonych zajęć Sposoby weryfikacji efektu kształcenia U1-U10 C Raport z ćwiczeń Kryterium zaliczenia Za każdą oznaczaną substancję można uzyskać 2 punkty. Łącznie 20 punktów. Warunkiem zaliczenia pracowni i dopuszczenie do kolokwium jest uzyskanie 12 punktów ze wszystkich protokołów. Teoria Przed każdym ćwiczeniem student pisze wejściówkę, zawierającą 5 pytań za które może uzyskać5 Strona 6 z 8

7 punktów. Pytania dotyczą materiału ze skryptu i teorii dotyczącej danej substancji z Toksykologii Współczesnej Seńczuka. Otrzymanie mniej niż 3 punktów z kartkówki jest traktowane jako zero i nie wlicza się do sumy punktów. Za wejściówki można zdobyć łącznie 50 punktów. Jeśli student zdobędzie więcej niż 30 punktów, wówczas wszystkie uzyskane punkty ponad 30 są doliczane jako premia do ogólnej liczby punktów uzyskanych za zdane kolokwium. W ten sposób może być doliczone maksymalnie 20 punktów. Kolokwium Kolokwium składa się z pytań testowych, z których można uzyskać 50 punktów Kolokwium uważa się za zdane, jeżeli student zdobędzie minimum 30 punktów. U1-U10 S obecność W1-W6 W egzamin Patrz punkt 8 8. Kryteria oceniania Forma zaliczenia przedmiotu: Zaliczenie pisemne w postaci testu wielokrotnego wyboru z punktami dodatnimi i ujemnymi, maksymalna ilość punktów do zdobycia = 100% ocena 2,0 (ndst) 0-40% zebranych punktów kryteria 3,0 (dost) 41-50% zebranych punktów 3,5 (ddb) 51-60% zebranych punktów 4,0 (db) 61-70% zebranych punktów 4,5 (pdb) 71-80% zebranych punktów 9. Literatura 5,0 (bdb) % zebranych punktów Strona 7 z 8

8 Literatura obowiązkowa: 1. Analiza toksykologiczna. Skrypt dla studentów Wydziału farmaceutycznego Akademii Medycznej w Warszawie, Toksykologia współczesna, red. W. Seńczuk, PZWL 2005 Literatura uzupełniająca: 1. Podstawy toksykologii, Piotrowski J.K.:, Wydawnictwa NT, Warszawa Casarett and Doull Podstawy Toksykologii, Klaassen C.D., Watkins, III, MedPharm Polska Kalkulacja punktów ECTS (1 ECTS = od 25 do 30 godzin pracy studenta) Forma aktywności Liczba godzin Liczba punktów ECTS Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: Wykład 30 1 Seminarium Ćwiczenia Samodzielna praca studenta (przykładowe formy pracy): W tym polu opisujemy nakład samodzielnej pracy przeciętnego studenta konieczny aby zaliczyć przedmiot. W kalkulacji należy uwzględnić m.in. konieczność przygotowania się do zajęć, wykonania pracy domowych, przygotowania się do zaliczeń itp. Przygotowanie studenta do zajęć 28 1 Przygotowanie studenta do zaliczeń 57 2 Inne (jakie?) 11. Informacje dodatkowe Razem 6 Wszystkie inne ważne dla studenta informacje nie zawarte w standardowym opisie np. dane kontaktowe do osoby odpowiedzialnej za dydaktykę, informacje o kole naukowym działającym przy jednostce, informacje o dojeździe na zajęcia, informacja o konieczności wyposażenia się we własny sprzęt bhp; informacja o lokalizacji zajęć; link to strony internetowej katedry/zakładu itp. Podpis Kierownika Jednostki Podpis osoby odpowiedzialnej za sylabus Strona 8 z 8