Praca z tekstem i obrazkiem wskazówki metodyczne. ZCDN, sierpień 2014 r. Maria Twardowska

Transkrypt

1 Praca z tekstem i obrazkiem wskazówki metodyczne ZCDN, sierpień 2014 r. Maria Twardowska

2 Plan spotkania 1. Aspekty opieki i wychowania w szkole wykład. 2. Podręczniki i materiały edukacyjne, podstawa programowa, programy nauczania stan prawny po 1 września 2014 roku. 3. Kierunki polityki oświatowej państwa polskiego na rok szkolny 2014/ Oferta szkoleń ZCDN-u i instytucji wspierających nauczyciela. 5. Praca z tekstem i obrazkiem wskazówki metodyczne.

3 Zaproszenie NBP dni otwarte dla dzieci z przedszkola (kontakt pani Katarzyna Zwarzany, ) Urząd Miasta, Wydział Utrzymania Czystości i Porządku.

4 ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 30 maja 2014 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego

5 Załącznik nr 1 do rozporządzenia Katalog celów wychowania przedszkolnego uzupełniono o kolejny punkt przygotowanie dzieci do posługiwania się językiem obcym nowożytnym poprzez rozbudzanie ich świadomości językowej i wrażliwości kulturowej oraz budowanie pozytywnej motywacji do nauki języków obcych na dalszych etapach edukacyjnych Nowy obszar pkt 16 zawiera wykaz umiejętności i wiadomości w zakresie posługiwania się językiem obcym nowożytnym

6 Zalecane warunki i sposoby realizacji Stanowią integralną część załącznika nr 1 do rozporządzenia MEN ( ) elementy nauki języka obcego były wplątywane w czynności życia codziennego. Nauka powinna odbywać się w formie zabawy, śpiewania piosenek i recytowania wierszyków powtarzanych w konkretnych sytuacjach w wyraźnym powiązaniu z kontekstem, np. wierszyk o myciu rąk przed obiadem ( ).

7 Propozycja technik pracy z uczniem Jezz to forma codziennego powitania. Uczniowie ustawieni są w kole i rytmicznie poruszają się (rozgrzewka przy muzyce). Rozpoczynamy od taktu na cztery: np. cztery razy klaszczą w dłonie (clap), cztery razy tupią nogami o podłogę (stamp), cztery razy przytakują głową (yes), cztery razy zaprzeczają głową (no) dzieci naśladują prowadzącego. Sprawdzenie obecności Prowadzący wypowiada swoje imię: Ja-dzia, dwa razy tupiąc nogą i dwa razy klaszcząc w dłonie. Dzieci powtarzają imię i ruch. Każdy wypowiada swoje imię i wszyscy powtarzają.

8 Rozporządzenie W rozporządzeniu doprecyzowano, że wyniki analizy gotowości dziecka do podjęcia nauki w szkole (diagnozy przedszkolnej) są uwzględnione: 1) w przypadku dziecka nieposiadającego orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego, 2) w przypadku dziecka posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego (s. 8 uzasadnienia)

9 Rozwój umysłowy dzieci O pożytkach z pięknego czytania dzieciom, uważnego słuchania, wspólnego oglądania obrazków i mądrego rozmawiania. Zasady nauczania. Są to opisane normy, których warto przestrzegać podczas procesu kształcenia (najważniejsze): - zasada poglądowości nauczania (słowo nie powinno zastępować rzeczywistości), - dostosowania materiału nauczania do poziomu uczniów (przystępność), - stopniowania trudności (rozpoczynamy od nieskomplikowanych zadań/sytuacji łatwych do zidentyfikowania przez dzieci), - trwałego przyswajania wiedzy (przedszkolak ma jeszcze niewielką sprawność zapamiętywania dużych porcji materiału, częstotliwość powtórzeń)

10 Ilustrowane opowiadania. Dorosły opowiada dzieci ilustrują Metoda wspomagania rozwoju myślenia oraz zdolności do skupiania uwagi i zapamiętywania u dzieci od czwartego do siódmego roku życia, Edyta Gruszczyk-Kolczyńska, Ewa Zielińska, Małgorzata Skóra

11 Trzy schematy zajęć Ilustrowanie opowiadań kompletnych Uzupełnianie i kończenie opowiadań niekompletnych Układanie własnych opowiadań i ilustrowanie ich lub odwrotnie: komponowanie obrazów i układanie opowiadań

12 Ilustrowanie opowiadań kompletnych Pomoce: karton(dywanik), sylwetki pomocne do ilustrowania opowiadania Przebieg: nauczyciel czyta opowiadanie. W odpowiednich momentach milknie, aby dzieci ułożyły sylwetkę stosownie do tego, co usłyszały, (np. opowiadanie Poznajemy Julkę i jej rodzinę). Po ułożeniu sytuacji dzieci rozmawiają o tym, co usłyszały i ułożyły. Ułożony obrazek pomaga wydobywać sens opowiadania, zachęca do rozmawiania na temat.

13 Uzupełnianie i kończenie opowiadań niekompletnych Nauczyciel czyta niekompletne opowiadanie. Dzieci słuchają, wydobywają sens i zaczynają układać obrazek. Nauczyciel Jak myślicie, co będzie dalej? (np. W parku). Dzieci mogą uzupełniać luki w opowiadaniu.

14 Układanie własnych opowiadań i ilustrowanie ich lub odwrotnie: komponowanie obrazów i układanie opowiadań Rozmowa wprowadzająca, np. powiedz jak sobie wyobrażasz wiejską zagrodę (lub o swojej wizycie w warzywniaku) Weź kartkę, namaluj jakieś zwierzątko. Wybierz (z tacy) zwierzątka, które mieszkają na wsi, nazwij je i dołóż do twojego obrazka. Opowiedz o tym, co się dzieje na twoim obrazku.

15 Technika zapamiętywania Chcemy, aby uczniowie zapamiętali dany obraz, schemat. Proponujemy uczniom pracę w grupach. Członkowie grupy podchodzą na chwilę do nauczyciela, który pokazuje im obraz każdego szlaczka oddzielnie (np. szlaczek złożony z czterech elementów i z siedmiu elementów), ale tylko przez 10 sekund.

16

17

18 Technika zapamiętywania Uczniowie wracają do grupy i mówią pozostałym, co widzieli, i podpowiadają (udzielają wskazówek), na co mają zwrócić uwagę, przyglądając się obrazowi. Uczniowie kolejno podchodzą do nauczyciela, aby zapamiętać obraz i przekazać grupie, co widzieli. Ćwiczenie kończy się, gdy grupa umieści wszystkie detale na swoim rysunku/schemacie lub uzna, że może szczegółowo opowiedzieć to, co widziała na obrazie.

19 Literatura Wspomaganie dzieci w rozwoju do skupienia uwagi i zapamiętywania, Edyta Gruszczyk-Kolczyńska Ilustrowane opowiadania. Dorosły opowiada dzieci ilustrują, Edyta Gruszczyk-Kolczyńska, Ewa Zielińska, Małgorzata Skóra

20 Aby nauczać myślenia, trzeba najpierw docenić myśl dziecka Robert Fisher Życzę Państwu wytrwałości i sukcesów w roku szkolnym 2014/2015 mtwardowska@zcdn.edu.pl