Integralność konstrukcji
|
|
- Dorota Krystyna Duda
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 1 Integralność konstrukcji Wykład Nr 4 Metoda naprężenia nominalnego Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki Katedra Wytrzymałości, Zmęczenia Materiałów i Konstrukcji
2 NAPRĘŻENIA NOMINALNE (lub średnie) - S i NAPRĘŻENIA LOKALNE - a) rozciąganie pręta pryzmatycznego: y = S; b) zginanie pręta pryzmatycznego: y = S, gdy S < R e, y max < S, gdy S >R e ; c) rozciąganie elementu z karbem: y S y max = k t S, gdy k t S R e ; y < k t S, gdy k t S >R e. Rys 4.1. Przykłady rozkładu naprężeń nominalnych S i lokalnych y w przekrojach wzdłuż osi x.
3 WYKRES WÖHLERA (tzw. KRZYWA S-N) MATERIAŁU Rys 4.2. Krzywa S-N dla gładkich próbek ze stali A517 przy zginaniu obrotowym, z naprężeniem średnim m = 0.
4 4.2. WYKRES WÖHLERA (tzw. KRZYWA S-N) MATERIAŁU Pojęcia podstawowe: a) Wytrzymałość zmęczeniowa trwała materiału największa amplituda naprężenia a przy której nie dochodzi do zniszczenia próbki. Wytrzymałość zmęczeniową trwałą wyznacza się ją z krzywej S - N dla próbek gładkich, jako: asymptotę Z = a, przy N (stale zwykłej jakości i niskostopowe) W tym przypadku jest to największa amplituda naprężenia, przy której nie nastąpi zniszczenie zmęczeniowe próbki. wartość Z = a przy N = 10 7 lub 10 8 cykli, gdy brak asymptoty (np. stopy Al, Cu) Wytrzymałość zmęczeniowa trwała jest stałą materiałową, ale zależy od sposobu obciążenia, np. przy zginaniu jest o % wyższa niż przy rozciąganiu. Stale: rozciąganie przy R = -1 wytrzymałości) Z 0.5 R m (wartość niższa w stalach o wysokiej 4
5 WYKRES WÖHLERA (tzw. KRZYWA S-N) MATERIAŁU Pojęcia podstawowe: b) Wytrzymałość zmęczeniowa ograniczona największa amplituda naprężenia a, przy której nie nastąpi zniszczenie próbki przed upływem danej liczbie cykli N (np. N =10 5 ). c) Zmęczenie wysokocyklowe naprężenia są na tyle niskie ze można pominąć odkształcenia plastyczne d) Zmęczenie niskocyklowe typowo w zakresie cykli, znaczne odkształcenia plastyczne. Czynniki wpływające na wytrzymałość zmęczeniową: obecność karbu, naprężenia średnie m, środowisko, Mikrostruktura, naprężenia resztkowe (w związku z wpływem naprężenia średniego cyklu m ).
6 4.3. MATEMATYCZNY OPIS KRZYWEJ S - N MATERIAŁU Jeżeli krzywa Wöhlera (S-N) może być we współrzędnych podwójnie logarytmicznych aproksymowana linią prostą, to do jej opisu używa się zależności a versus N w ormie: a) równania: a = A N B (4.1 a) Rys. 4.3a Ilustracja opisu matematycznego krzywej Wöhlera wg równania (4.1a) 6
7 4.3. MATEMATYCZNY OPIS KRZYWEJ S - N MATERIAŁU Jeżeli krzywa Wöhlera (S-N) może być we współrzędnych podwójnie logarytmicznych aproksymowana linią prostą, to do jej opisu używa się zależności a versus N w ormie: a) równania: a = A N B (4.1 a) b) równania Basquina: a = (2N ) b (4.1 b) Rys. 4.3b Ilustracja opisu matematycznego krzywej Wöhlera wg równania (4.1b) 7
8 MATEMATYCZNY OPIS KRZYWEJ S - N MATERIAŁU (4.1 a) (4.1 b) Stałe materiałowe A, B lub, b wyznacza się z dopasowania do równania (4.1 a) lub (4.1 b) danych z badań na próbkach gładkich. Przy dużych odkształceniach plastycznych należy używać naprężenia rzeczywistego ~ a Ponieważ 2N jest liczbą nawrotów obciążenia (1 cykl=2 nawroty), to można interpretować jako wartość a, przy której następuje zniszczenie próbki po jednym nawrocie (półcyklu), tj. przy 2N = 1 (N = 0.5).
9 4.3. MATEMATYCZNY OPIS KRZYWEJ S - N MATERIAŁU (4.1 b) Komentarz do równania Basquina (4.1b): Gdyby własności materiału przy obciążeniu cyklicznie zmiennym były takie, jak przy obciążeniu monotonicznym, to naprężenie byłoby równe rzeczywistemu naprężeniu niszczącemu ( ), - por. rys. 2.4 i rów. (2.10) - gdyż próbę monotonicznego rozciągania można traktować jako jeden nawrót obciążenia zmęczeniowego. Jednak różni się nieco od ~ ~, gdyż wyznacza się przez ekstrapolację do N = 0.5 prostej dopasowanej do punktów ( a, N ) otrzymanych z badań zmęczeniowych, gdy wartości materiału uległy zmianie na skutek cyklicznego umocnienia lub osłabienia (por. p. 3.3). Podobnie jak, naprężenie jest zawsze wyższe od niszczącego naprężenia inżynierskiego i od R m, przy czym różnica ta jest mniejsza dla metali o wyższej wytrzymałości, które wykazują małe odkształcenia plastyczne. Wartości b dla różnych metali są na ogół zbliżone. 9 ~
10 MATEMATYCZNY OPIS KRZYWEJ S - N MATERIAŁU Tabela 4.1 Parametry materiałowe występujące w równaniach (4.1a) i (4.1b) stale metale nieżelazne Materiał AISI 1015 normalizowana Man-Ten walcowana na gorąco RQC-100 hart. i odpuszczana AISI 4142 hart. i odpuszczana AISI 4340 lotnicza a = (2N ) b =AN B R e R m A b=b MPa MPa MPa MPa Al 2024-T Ti-6Al-4V przesycony i starzony a = A N B (4.1 a) a = (2N ) b (4.1 b)
11 MATEMATYCZNY OPIS KRZYWEJ S - N MATERIAŁU k t,,, k = 1 + k t α ρ ai, mi k = 1 + k t β ρ k i, k mi = zr = (t) RainFlow ai mi k σ a σ ar + k mσ m R m k σ a σ ar + k mσ m R m = 1 2 = 1 ari ar R=-1 t i=1 n k σ a σ ar + k mσ m σ = 1 N N i N i Reguła P-M B B N i N i = 1
12 4.4. WPŁYW NAPRĘŻEŃ ŚREDNICH ( m lub S m ) Prezentacja wyników badań zmęczeniowych materiału (tzn. na próbkach gładkich) przy niezerowych naprężeniach średnich ( m = S m ) Gdy m 0 to wyniki badań zmęczeniowych materiału przedstawia się według jednej z poniższych trzech koncepcji. a) R = const Gdyby prezentowane tu wyniki przedstawiać jako dane a vs N, to najwyżej leżałaby krzywa R=-1 a najniżej krzywa R=0. Np. dla N =10 4 : R a (MPa) Rys. 4.4 Krzywe S-N materiału przy stałym współczynniku asymetrii cyklu ( R = const.) 12
13 WPŁYW NAPRĘŻEŃ ŚREDNICH ( m lub S m ) Prezentacja wyników badań zmęczeniowych materiału (tzn. na próbkach gładkich) przy niezerowych naprężeniach średnich ( m = S m ) Gdy m 0 to wyniki badań zmęczeniowych materiału przedstawia się według jednej z poniższych trzech koncepcji. b) m = const Rys. 4.5 Krzywe S-N materiału przy stałym naprężeniu średnim m = const)
14 WPŁYW NAPRĘŻEŃ ŚREDNICH ( m lub S m ) Prezentacja wyników badań zmęczeniowych materiału (tzn. na próbkach gładkich) przy niezerowych naprężeniach średnich ( m = S m ) Gdy m 0 to wyniki badań zmęczeniowych materiału przedstawia się według jednej z poniższych trzech koncepcji. c) N = const Uwaga: wykresy N =const na rys. 4.6 otrzymano z wykresów m = const z rys. 4.5 (por. te same oznaczenia punktów na obu rysunkach). Rys. 4.6 Wykresy stałej wartości (N =const)
15 WPŁYW NAPRĘŻEŃ ŚREDNICH ( m lub S m ) Znormalizowany wykres a / ar Jeżeli każdą z krzywych N =const (rys. 4.6) przedstawi się w ormie znormalizowanego wykresu a / ar versus m, gdzie ar - wytrzymałość zmęczeniowa przy m = 0 (R = -1) dla danego N, to wszystkie takie wykresy mają następujące dwa wspólne punkty: ( a / ar = 1; m = 0) oraz ( a / ar = 0; m = R m ). Rys. 4.7 wskazuje, że występuje tendencja do konsolidacji punktów ( a / ar ; m ) dla różnych N w pojedynczą krzywą. Rys. 4.7 Znormalizowany wykres amplitudy w unkcji naprężenia średniego otrzymany z wykresów na rys. 4.5
16 WPŁYW NAPRĘŻEŃ ŚREDNICH ( m lub S m ) Matematyczny opis zależności a / ar versus m Aproksymacja linii a / ar versus m : R a) równanie Goodmana (prosta): (4.2) b) Równanie Gerbera (parabola): a m (4.3) c) Równanie Morrowa (prosta): (4.4) a ar ar a ar R m m m m 1 2 1, 1 przy m 0 amplituda niszcząca po 1 nawrocie obciążenia (2N = 1), por. równanie (4.1b) i rys. 4.3b
17 4.4. WPŁYW NAPRĘŻEŃ ŚREDNICH ( m lub S m ) Matematyczny opis zależności a / ar versus m a) równanie Goodmana (prosta): (4.2) b) Równanie Gerbera (parabola): a m 1, przy 0 (4.3) m ar Rm a m 1 c) Równanie Morrowa (prosta): (4.4) a ar ar R m m 1 2 Równanie (4.2) - najlepsze wyniki dla materiałów o niskiej ciągliwości. Równanie (4.3) - najlepsze wyniki dla materiałów o wysokiej ciągliwości (wydłużenie procentowe w próbie rozciągania > 5 %, por p. 2.1). Przewiduje ono, niezgodnie z doświadczeniami, niekorzystny wpływ m <0 na wytrzymałość zmęczeniową. Założenie zachowawcze: przy m 0 - linia punktowana pozioma. Równanie (4.4) - lepsza zgodność z eksperymentem w porównaniu z (4.2). Dobra aproksymecja wyników dla wszystkich materiałów ciągliwych. Metale kruche (żeliwo): równanie (4.2) prowadzi do wyników niezachowawczych (punkty doświadczalne leżą pod prostą Goodmana). Stosuje się do nich specjalne równania. 17
18 WPŁYW NAPRĘŻEŃ ŚREDNICH ( m lub S m ) Wyznaczenie trwałości przy niezerowym naprężeniu średnim m Podstawowa idea: Dla danego materiału (scharakteryzowanego przez R m lub ) trwałość zmęczeniowa przy dowolnej kombinacji amplitudy a i niezerowego naprężenia średniego m jest taka sama, jak przy amplitudzie ar i m =0. Takie podejście jest dogodne, gdy dysponujemy tylko krzywą Wöhlera dla m = 0, a chcemy wyznaczyć trwałość N (lub wytrzymałość zmęczeniową a ) przy m 0. Wtedy: N ( a, m 0) = N ( ar, m =0)
19 WPŁYW NAPRĘŻEŃ ŚREDNICH ( m lub S m ) Wyznaczenie trwałości przy niezerowym naprężeniu średnim m N ( a, m 0) = N ( ar, m =0) a Z równania Goodmana (4.2) można wyznaczyć ar jako: ar (4.5) m 1 R Trwałość przy ( a, m 0) można wyznaczyć podstawiając do równania Basquina (4.1b): m ar = (2N ) b Z równania Morrowa (4.4) mamy: prawą stronę równania (4.5) zamiast ar, otrzymując: ar a 1 m a m 1 R m 2N b (4.6) (4.7) Uwzględniając (4.7) i równanie Basquina (4.1b) otrzymamy zależność: również określaną jako: a = ( - m ) (2N ) b równanie Morrowa (4.8)
20 WPŁYW NAPRĘŻEŃ ŚREDNICH ( m lub S m ) Wyznaczenie trwałości przy niezerowym naprężeniu średnim m Np. przy tej samej amplitudzie a m /R m ar / a (wg. 4.5) (4.5) ar a 1 1 R m m
21 WPŁYW NAPRĘŻEŃ ŚREDNICH ( m lub S m ) k t,,, k = 1 + k t α ρ ai, mi k = 1 + k t β ρ k i, k mi = zr = (t) RainFlow ai mi k σ a σ ar + k mσ m R m k σ a σ ar + k mσ m R m = 1 2 = 1 ari ar R=-1 t i=1 n k σ a σ ar + k mσ m σ = 1 N N i N i Reguła P-M B B N i N i = 1
22 4.5. OBCIĄŻENIA ZMIENNOAMPLITUDOWE Rzeczywiste przebiegi obciążeń w czasie (tzw. historie obciążenie - czas) spotykane w warunkach eksploatacyjnych mają zazwyczaj charakter zmiennoamplitudowy. Przykłady : Rys. 4.8 Siła w lewym kulistym przegubie zawieszenia samochodu w czasie przejazdu przez tory kolejowe 22
23 4.5. OBCIĄŻENIA ZMIENNOAMPLITUDOWE Przykłady obciążeń eksploatacyjnych: 23 Rys. 4.9 Maksymalne naprężenia zginające w połączeniu skrzydła z kadłubem w czasie jednego lotu samolotu o nieruchomych skrzydłach; a ) historia rzeczywista, b ) historia uproszczona
24 4.5. OBCIĄŻENIA ZMIENNOAMPLITUDOWE Przykłady obciążeń eksploatacyjnych: Rys Zapis naprężeń w drążku kierowniczym samochodu: a) rzeczywista historia obciążenia; b) ragment historii obciążenia w czasie jazdy po nierównościach; c) obciążenie w czasie manewrowania 24
25 OBCIĄŻENIA ZMIENNOAMPLITUDOWE Reguła Palmgrena - Minera Założenia: Jeżeli amplituda a,i powtarza się przez N i cykli, a liczba cykli do zniszczenia określona z krzywej S-N przy tej amplitudzie wynosi N,i, to część trwałości zużytej przy a,i wynosi N i /N,i. Zniszczenie nastąpi, gdy: N N i, i 1 (4.9a) tzn. trwałość przewidywana wynosi: N, P M N i (4.9b)
26 OBCIĄŻENIA ZMIENNOAMPLITUDOWE Reguła Palmgrena - Minera N N i, i 1 (4.9a) N, P M N i (4.9b) Rys Schemat objaśniający wykorzystanie reguły P - M do przewidywania trwałości materiału przy zmiennych amplitudach naprężeń dla przypadku: m = 0 (R = -1)
27 OBCIĄŻENIA ZMIENNOAMPLITUDOWE Reguła Palmgrena - Minera N N i, i 1 (4.9a) N, P M N i (4.9b) Jeżeli jedna i ta sama sekwencja obciążenia, którą wtedy można nazwać okresem, jest powtarzana wiele razy, np. lot samolotu, to: B N N i, i 1 okres 1 gdzie: B - liczba powtórzeń okresu (4.10) N N i, i 1okres uszkodzenie zmęczeniowe w 1 okresie Jeżeli w jakichś cyklach historii obciążenie czas występują niezerowe naprężenia średnie, to N,i trzeba wyznaczyć np. z równań (4.6) lub (4.8).
28 OBCIĄŻENIA ZMIENNOAMPLITUDOWE Eekty interakcji obciążeń Zjawisko to polega na tym, że w zmiennoamplitudowej historii obciążenia uszkodzenie zmęczeniowe D i spowodowane danym cyklem i ( a,i, m,i ) może być inne, niż przy obciążeniu stałoamplitudowym, tzn.: D i 1 N, i gdzie: N, i trwałość przy obciążeniu stałoamplitudowym o parametrach a,i, m,i (4.11) W zależności od historii obciążenia (spektrum obciążenia), materiału, poziomu średniego naprężenia spektrum i geometrii elementu może być: D i 1 N, i niekorzystny eekt interakcji (4.12a) D i 1 N, i korzystny eekt interakcji (4.12b)
29 OBCIĄŻENIA ZMIENNOAMPLITUDOWE Eekty interakcji obciążeń Ponieważ reguła Palmgrena - Minera nie uwzględnia eektu interakcji obciążeń, w bardzo wielu przypadkach może dawać wyniki wysoce niezgodne z doświadczeniem, zarówno nadmiernie zachowawcze, jak i niezachowawcze. Może być: N, PM 100 N rzeczywiste Sposoby uwzględniania eektu interakcji obciążeń: 1) nieliniowe reguły kumulacji uszkodzeń 2) względna reguła P M 3) uwzględnienie amplitud poniżej trwałej wytrzymałości zmęczeniowej
30 OBCIĄŻENIA ZMIENNOAMPLITUDOWE Ad. 2 Względna reguła Palmgrena-Minera (Schütz, 1972) Założenie: jeżeli dwie historie obciążenia są dostatecznie podobne, to odchylenia od reguły P - M mają te same kierunki i względne wartości. Jeżeli dla jednego spektrum znamy gdzie to odpowiednio trwałości rzeczywiste i obliczone z reguły P-M, to dla drugiego spektrum które jest podobne będzie: N eksp N N N N, eksp obl obl N" eksp N" obl eksp N obl a stąd: N " eksp N" obl N eksp N obl (4.13) Wada: brak ogólnego kryterium podobieństwa spektrum.
31 OBCIĄŻENIA ZMIENNOAMPLITUDOWE Ad. 2 Względna reguła Palmgrena-Minera (Schütz, 1972) Praktyczne zastosowanie: a) historia eksploatacyjna inna niż projektowa (zmiana zadań urządzenia, inne niż przewidziano warunki eksploatacji), b) spektrum eksploatacyjne nie zostało ocenione prawidłowo, c) nie jest możliwe przeprowadzenie w laboratorium badań symulujących pełną historię obciążenia w eksploatacji, np.: w przypadku spektrum obciążenia o długim ogonie małych amplitud ze względów czasowych trzeba pominąć znaczną liczbę małych cykli Rys Ilustracja konieczności pominięcia małych cykli w badaniach laboratoryjnych
32 4.5. OBCIĄŻENIA ZMIENNOAMPLITUDOWE Rys Ilustracja konieczności pominięcia małych cykli w badaniach laboratoryjnych N - liczba przekroczeń danego poziomu amplitudy a liczba cykli uwzględniona w badaniach laboratoryjnych: 10 7 liczba cykli przewidywana w eksploatacji: 10 9 liczba cykli pominiętych w badaniach laboratoryjnych N pom = cykli = 9.9x10 8 cykli Zysk na czasie badań przy założeniu częstości obciążenia 20 Hz: 10 9 cykli = 578 dni; 10 8 cykli = 58 dni; 10 7 cykli = 6 dni Widma lotnicze: pominięcie cykli o amplitudach poniżej 0.5Z - wzrost trwałości o %. Małe cykle w realistycznych, nieregularnych historiach obciążenia mogą się okazać szkodliwe, gdy w materiale istnieją już mikrouszkodzenia zmęczeniowe (także pasma poślizgów) spowodowane przez poprzedzające cykle. 32
33 4.5. OBCIĄŻENIA ZMIENNOAMPLITUDOWE Ad. 3 uwzględnienie amplitud poniżej trwałej wytrzymałości zmęczeniowej a Rys Różne propozycje modyikacji krzywej S-N do obliczeń trwałości przy obciążeniach zmiennoamplitudowych, 1 - obciążenie stałoamplitudowe (krzywe Wöhlera) Z (log)n Modyikacja krzywej S-N wg linii 2 lub 3. Poprawa ocen trwałości przy zmiennych amplitudach przy użyciu linii 2 lub 3 jest możliwe tylko przy niekorzystnych eektach interakcji (por. równanie 4.12a). przy korzystnych eektach interakcji (por. równanie 4.12b) użycie linii 2 lub 3 spowoduje pogorszenie ocen N. 33
34 OBCIĄŻENIA ZMIENNOAMPLITUDOWE k t,,, ai, mi k = 1 + k t α ρ k = 1 + k t β ρ k i, k mi = zr = (t) RainFlow ai mi k σ a σ ar + k mσ m R m k σ a σ ar + k mσ m R m = 1 2 = 1 ari ar R=-1 t i=1 n k σ a σ ar + k mσ m σ = 1 N N i N i Reguła P-M B B N i N i = 1
35 OBCIĄŻENIA ZMIENNOAMPLITUDOWE Zliczanie cykli metoda Rainlow W przypadku nieregularnych historii obciążenia (por. np. rys ) nie jest jasne, jakie wydarzenie uznać za cykl obciążenia. W licznych metodach liczenia cykli, które zaproponowano, wysunięto rozmaite propozycje. Obecnie za najbardziej racjonalne metody liczenia cykli uważa się techniki typu Rainlow (pierwsza propozycja - T. Endo, Japonia, 1968). W metodzie Rainlow zawsze uwzględnia się zakres między najwyższym maksimum i najniższym minimum. Rys.4.13 Podstawowe wydarzenia obciążenia nieregularnego
36 4.5. OBCIĄŻENIA ZMIENNOAMPLITUDOWE Zliczanie cykli metoda Rainlow Rys Podstawowe wydarzenia obciążenia nieregularnego Rys Warunek naliczania cyklu metodą Rainlow 36
37 OBCIĄŻENIA ZMIENNOAMPLITUDOWE Zliczanie cykli metoda Rainlow Rys Przykład naliczania cykli metodą Rainlow
38 OBCIĄŻENIA ZMIENNOAMPLITUDOWE k t,,, ai, mi k = 1 + k t α ρ k = 1 + k t β ρ k i, k mi = zr = (t) RainFlow ai mi k σ a σ ar + k mσ m R m k σ a σ ar + k mσ m R m = 1 2 = 1 ari ar R=-1 t i=1 n k σ a σ ar + k mσ m σ = 1 N N i N i Reguła P-M B B N i N i = 1
39 OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW Pęknięcia zmęczeniowe i w rezultacie zniszczenie elementów konstrukcyjnych zostają z reguły zainicjowane w karbach (nieciągłości geometryczne, jak otwory, odsadzenia, rowki itp.). Przyczyna - spiętrzenie naprężeń spowodowane karbem, którego miarą jest współczynnik koncentracji naprężeń k t (por p.6 Przypomnienie i rys.4.1c) k t zależy od: geometrii elementu, sposobu obciążenia k t nie zależy od: wielkości obciążenia, materiału, wielkości elementu Uwaga: deinicja naprężenia nominalnego S może się opierać na przekroju netto lub brutto, a jej wybór wpływa na wartość k t. W przykładzie z rys. 4.1c może więc być: S w P d t lub S P w t Wartości k t można znaleźć w różnych poradnikach.
40 OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW Rys Przykłady zmienności k t dla różnych karbów w zależności od geometrii
41 OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW Wpływ karbu przy obciążeniach statycznych. Rys.4.16 Element z karbem a) i rozkład naprężeń dla różnych przypadków: b) odkształcenie liniowo - sprężyste; c) lokalne płynięcie w materiale ciągliwym; d) płynięcie całego przekroju w materiale ciągliwym; e) naprężenie niszczące dla próbki z materiału kruchego
42 4.6. OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW Wpływ karbu przy obciążeniach statycznych. Rys.4.16 Materiały ciągliwe (rys b-d): stan naprężenia w przekroju karbu przed zniszczeniem (rys. 4.16d) jest taki, jak w próbce gładkiej o przekroju A n. Stąd zniszczenie próbki z karbem, gdy: S = naprężenie niszczące w próbce gładkiej o przekroju A n, tj.: S = R e (płynięcie przekroju netto), S = R m (utrata spójności) Materiały kruche (rys.4.16e): utrata spójności, gdy: max R m czyli R S k m t 42
43 4.6. OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW Wpływ karbu przy obciążeniach zmęczeniowych - współczynnik działania karbu. Gdyby o wytrzymałości zmęczeniowej decydowało naprężenie na dnie karbu, to byłoby: a N kt S N gdzie: a a (N ) - wytrzymałość zmęczeniowa próbki gładkiej (4.14) S a (N ) - wytrzymałość zmęczeniowa próbki z karbem wyrażona w naprężeniach nominalnych a i S a - przy tej samej trwałości N Doświadczenie wskazuje, że: S a a N kt N Współczynnik działania karbu k (polskie oznaczenie k ), deinicja: k S ar (4.15) ar (4.16) gdzie ar i S ar odnoszą się do R = - 1 i długiej trwałości (N = cykli) 43
44 OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW Wpływ karbu przy obciążeniach zmęczeniowych - współczynnik działania karbu. Wnioski z rys. 4.17: krzywa wg równania (4.14) leży pod eksperymentalną krzywą S-N próbki z karbem dla wszystkich trwałości krzywa wg równania (4.16) leży pod eksperymentalną krzywą S-N próbki z karbem dla niskich trwałości. Oznacza to, że stosunek wytrzymałości zmęczeniowej próbki gładkiej do wytrzymałości zmęczeniowej Rys Wpływ karbu przy zginaniu próbki z karbem zależy od trwałości: obrotowym na krzywą S - N, stopu aluminium oraz porównanie wytrzymałości zmęczeniowej zredukowanej przy użyciu k t k ar( N S ( N ar ) ) N k (4.17) i k
45 OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW Wpływ karbu przy obciążeniach zmęczeniowych - współczynnik działania karbu. Współczynnik wrażliwości na karb (deinicja): q k k t q 1 (4.18) Wartości graniczne q: q=1, k = k t (najwyższy możliwy wpływ karbu na wytrzymałość zmęczeniową) q=0, k =1 (karb nie wpływa na wytrzymałość zmęczeniową)
46 OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW Przyczyny eektu k < k t - interpretacja jakościowa 1) Gradient naprężeń w karbie (por. rys. 4.18) Rozkład naprężeń w przekroju karbu y (x) przy założeniu materiału idealnie liniowo - sprężystego; gradient naprężeń - miara spadku naprężeń ze wzrostem odległości x punktu od karbu a) uszkodzenie zmęczeniowe w pewnej małej, skończonej objętości materiału (4.19) Rys Interpretacja wytrzymałości zmęczeniowej jako średniego naprężenia w skończonej odległości od wierzchołka karbu
47 OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW Przyczyny eektu k < k t - interpretacja jakościowa 1) Gradient naprężeń w karbie a) uszkodzenie zmęczeniowe w pewnej małej, skończonej objętości materiału k średnia amplituda naprężenia między x 0 i x k S a t (4.19) k wg (4.19) będzie tym bardziej różnić się od k t im większy gradient naprężeń, a więc im mniejszy promień karbu. Trend zgodny z doświadczeniem, jak pokazuje rys Rys Współczynniki działania karbu dla różnych promieni karbu wyznaczone doświadczalnie z równania (4.16) dla stali miękkiej przy zginaniu obrotowym
48 OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW Przyczyny eektu k < k t - interpretacja jakościowa 1) Gradient naprężeń w karbie b) teoria najsłabszego ogniwa Przy ustalonej wartości max region wysokich naprężeń koniecznych do inicjacji uszkodzenia w miejscu deektu mikrostrukturalnego jest tym mniejszy, im wyższy gradient d y /dx. Argument statystyczny: im mniejsza objętość materiału poddanego działaniu wysokich naprężeń, tym niższe prawdopodobieństwo, że znajdzie się tam deekt mikrostruktury, w którym nastąpi inicjacja pęknięcia (por. p. 1.2). Stąd współczynnik k będzie niższy przy większym gradiencie naprężeń, a więc mniejszym promieniu.
49 4.6. OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW Przyczyny eektu k < k t - interpretacja jakościowa 1) Gradient naprężeń w karbie c) obecność pęknięcia (por. rys. 4.20) Wierzchołek pęknięcia o długości l w próbce gładkiej znajduje się w streie wyższych naprężeń, niż wierzchołek takiego samego pęknięcia w próbce z karbem. Potwierdzenie: obecność tzw. pęknięć niepropagujących w próbkach z ostrymi karbami poddanych zmęczeniu wysokocyklowemu (N = cykli) przy amplitudach poniżej wytrzymałości zmęczeniowej. Rys Próbka gładka i próbka z karbem przy tych samych naprężeniach lokalnych w miejscu zainicjowania pęknięcia (l = 0) 49
50 4.6. OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW Przyczyny eektu k < k t - interpretacja jakościowa 2) Odkształcenia plastyczne w karbie Dotyczy zmęczenia niskocyklowego we wszystkich materiałach i zmęczenia wysokocyklowego w materiałach o bardzo wysokiej ciągliwości: W streie plastycznej karbu a < k t S a, stąd musi być k < k t Rys Eekt odwróconego płynięcia w niewielkim obszarze w pobliżu karbu przy amplitudzie naprężeń S a 50
51 OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW Empiryczne oszacowanie k Najczęściej używane równania empiryczne: a) Równanie Petersona: k 1 k t 1 1 (4.20) - promień dna karbu - stała materiałowa (zależna od sposobu obciążenia): zginanie, rozciąganie: 051. mm - stopy Al mm - stale niskowęglowe wyżarzane lub normalizowane mm - stale hartowane i temperowane skręcanie: skr 0.6 Stale o podwyższonej i wysokiej wytrzymałości: MPa mm R m R m 550 MPa (4.21)
52 OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW Empiryczne oszacowanie k a) Równanie Petersona: k 1 k t 1 1 (4.20) R m MPa 1.8 mm (4.21) dla R m 550MPa Rys Współczynnik wrażliwości na karb q (a) i wartości stałej (b) dla stali wg równania Petersona (4.20).
53 OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW Empiryczne oszacowanie k b) Równanie Neubera: k k 1 1 t 1 (4.22) - promień dna karbu - stała materiałowa (zależna od sposobu obciążenia) log R m 134 MPa 586 mm (4.23) dla R m 1520 MPa (stale) Rys Współczynnik wrażliwości na karb q (a) i wartości stałej dla stali (b) wg równania Neubera
54 OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW Empiryczne oszacowanie k a) Równanie Petersona: b) Równanie Neubera: k k t (4.20) k k 1 1 t 1 (4.22) Równania (4.20) i (4.22) nadają się do przybliżonego oszacowania k dla karbów konstrukcyjnych (stosunkowo łagodnych). Jeżeli karb jest głęboki i ostry, to lepszym podejściem jest mechanika pękania.
55 OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW Empiryczne oszacowanie k Rys a) Rys a) Wnioski z rys. 4.22a) i 4.23a): dla danego materiału: q rośnie z ; dla danej klasy materiałów: q rośnie z R m ; rozbieżność między k i k t jest największa dla materiałów o dużej ciągliwości i ostrym karbie (por. też rys. 4.19).
56 OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW Wpływ karbu przy średnich i krótkich trwałościach Generalnie, stosunek wytrzymałości próbki gładkiej ar do wytrzymałości próbki z karbem S ar zależy od trwałości, por. równanie (4.17) i rys. 4.17: k S ar ar ( N ( N ) ) N k (4.17) Rys Wpływ karbu przy zginaniu obrotowym na krzywą S-N, stopu aluminium oraz porównanie wytrzymałości zmęczeniowej zredukowanej przy użyciu k t i k.
57 OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW Wpływ karbu przy średnich i krótkich trwałościach A) Metale o dużej ciągliwości: Wpływ odwróconego płynięcia (por. rys. 4.21) jest tym większy, im wyższe naprężenia, a więc im niższa trwałość. Stąd k zmienia się od k = k (duże trwałości) do k 1 (małe trwałości). Rys Wyniki badań metalu ciągliwego ilustrujące zależność wpływu karbu od trwałości. Punkty z wykresu S - N (rys. a) zostały użyte do otrzymania k = a /S a (rys. b)
58 4.6. OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW Wpływ karbu przy średnich i krótkich trwałościach A) Metale o dużej ciągliwości: Gdyby o wytrzymałości zmęczeniowej elementu konstrukcyjnego decydowała tylko amplituda naprężenia na dnie karbu a, to: Rys Wyjaśnienie trendów widocznych na rys przy pomocy koncepcji odwróconego płynięcia dla materiału sprężysto - idealnie plastycznego. 58
59 OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW Wpływ karbu przy średnich i krótkich trwałościach A) Metale o dużej ciągliwości: Rys. 4.25a): brak uplastycznienia (k t S a R e ), a,a =k t S a, stąd k = k t (4.24) por. zakres (a) wykresu na rys. 4.25d Rys. 4.25d):
60 OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW Wpływ karbu przy średnich i krótkich trwałościach A) Metale o dużej ciągliwości: Rys. 4.25b) odwrócone płynięcie tylko w otoczeniu karbu (k t S a R e ) a,a =R e, stąd k =R e / S a (4.25) por. zakres (b) wykresu na rys. 4.25d Rys. 4.25d):
61 OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW Wpływ karbu przy średnich i krótkich trwałościach A) Metale o dużej ciągliwości: Rys. 4.25c): odwrócone płynięcie w całym przekroju netto (S a R e ) por. rys. 4.16d. Jednorodny stan naprężenia w przekroju karbu, podobnie jak w próbce gładkiej a =S a, stąd k 1 (4.26) por. zakres (c) wykresu na rys. 4.25d) Rys. 4.25d):
62 OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW Wpływ karbu przy średnich i krótkich trwałościach A) Metale o dużej ciągliwości: Rys b) Rys d) Wniosek: Linia k (S a ) z rys. 4.25d) dobrze przybliża w sensie jakościowym trend w wartościach k [N (S a )] z rys. 4.24b). Różnica między poziomem k =k i wartością k t (przy długich trwałościach) wskazuje jednak na dodatkowy wpływ innych niż odwrócone płynięcie czynników na k (por. p ).
63 OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW Wpływ karbu przy średnich i krótkich trwałościach B) Metale o niskiej ciągliwości (quasi kruche): Ponieważ zniszczenie w metalach kruchych nie jest poprzedzone makroskopowymi odkształceniami plastycznymi (por. rys. 4.16e): k k ( k t ) (4.27) nawet przy niskich trwałościach. Rys Krzywa oparta na danych doświadczalnych przy N =10 3 ilustrująca słuszność założeń (4.26) i (4.27) dla metali odpowiednio ciągliwych (niska R m ) i kruchych (wysoka R m )
64 OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW k t,,, k = 1 + k t α ρ ai k = 1 + k t β ρ k i, k mi ari= k i ai = zr = (t) RainFlow ai mi k σ a σ ar + k mσ m R m k σ a σ ar + k mσ m R m = 1 2 = 1 ari ar R=-1 t i=1 n k σ a σ ar + k mσ m σ = 1 N N i N i Reguła P-M B B N i N i = 1
65 4.6. OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW Wpływ karbu przy niezerowych nominalnych naprężeniach średnich, S m 0 A) Metale quasi kruche: Zakładamy, że ekstremalne wartości naprężeń nominalnych Smax, Smin nie wywołują uplastycznienia w karbie, tzn.: wówczas: k t S max < R e i k t S min < Re a = k t S a, m = k t S m (4.28) Wpływ lokalnego naprężenia średniego m na trwałość można wówczas ocenić np. z równania Goodmana (4.2): ar 1 Podstawiając (4.28) do (4.2) otrzymamy: gdzie: a m R m k S t a ar (4.29) 1 ktsm Rm ar - amplituda cyklu wahadłowego w próbce gładkiej przy której trwałość jest taka sama, jak w elemencie z karbem o współczynniku koncentracji naprężeń k t przy amplitudzie naprężenia nominalnego S a i nominalnym naprężeniu średnim S m 65
66 OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW Wpływ karbu przy niezerowych nominalnych naprężeniach średnich, S m 0 A) Metale quasi kruche: Rys Ilustracja procedury uwzględnienia wpływu karbu przy S m 0 dla materiału kruchego
67 4.6. OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW Wpływ karbu przy niezerowych nominalnych naprężeniach średnich, S m 0 A) Metale quasi kruche: Dyskusja równania (4.29): ar 1 k k t t S S a m R m k t S a ar 1 k t S m R m 1) W równaniu (4.29) często stosuje się k zamiast k t bo dla materiału kruchego: k k t k, zgodnie z równaniem (4.27). 2) Przypadki szczególne: a) gdy S m = 0 tos a / k lub S / k ar t a ar (4.30a) b) gdy S a 0 tos m R / k lub S R / k m t m m (4.30b) S m można przy S a =0 traktować jako wytrzymałość statyczną próbki z karbem o współczynniku koncentracji naprężeń k t zgodnie z obserwacją, że dla materiałów kruchych wytrzymałość statyczna próbek z karbem jest zredukowana przez k t (por. rys. 4.16e). 67
68 OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW Wpływ karbu przy niezerowych nominalnych naprężeniach średnich, S m 0 A) Metale quasi kruche: Wykres równania (4.29) ilustrujący równania (4.30) jest oznaczony jako linia kruche na rys (4.32) (4.29) Rys Przybliżone wykresy wpływu naprężenia średniego na wytrzymałość zmęczeniową próbek gładkich i próbek z karbem w przypadkach metali kruchych i ciągliwych.
69 OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW Wpływ karbu przy niezerowych nominalnych naprężeniach średnich, S m 0 B) Materiały ciągliwe: Ponieważ wytrzymałość statyczna próbek z karbem jest taka sama jak próbek gładkich (por rys.4.16d), to gdy: S a = 0 S m = R m (4.31) Wytrzymałość zmęczeniowa S a próbki z karbem jest zredukowana w stosunku do wytrzymałości próbki gładkiej przez k (N ), por. równania (4.17) tzn. S a = a / k. Stąd równanie Goodmana w ormie: k S a ar 1 (4.32) Sm Rm
70 OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW Wpływ karbu przy niezerowych nominalnych naprężeniach średnich, S m 0 B) Materiały ciągliwe: Stąd równanie Goodmana w ormie: k S a ar 1 (4.32) Sm Rm Na wykresie (rys. 4.28) ilustrującym równanie (4.32) przyjęto k = k, co jest założeniem zachowawczym, bo k < k. (4.32) Rys Przybliżone wykresy wpływu naprężenia średniego na wytrzymałość zmęczeniową próbek gładkich i próbek z karbem w przypadkach metali kruchych i ciągliwych. (4.29)
71 OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW Wpływ karbu przy niezerowych nominalnych naprężeniach średnich, S m 0 C) Koncepcja uogólniona: Równania (4.29) i (4.32) (przy czym w (4.29) załóżmy k zamiast k t ) mogą być przedstawione wspólnie w ormie: a) gdy dana jest krzywa S - N dla próbki gładkiej przy R = -1: b) gdy dana jest krzywa S - N w naprężeniach nominal- ar 1 ar nych dla próbki z karbem przy R = -1: k S R S 1 k k m S S m S a a m m R m m (4.33a) (4.33b) gdzie: k m - współczynnik działania karbu dla naprężeń średnich, który wynosi: k m = m / S m (4.34) materiały kruche: k m = k k (4.35a) materiały ciągliwe (w uproszczeniu): k m = 1 (4.35b)
72 OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW Wpływ karbu przy niezerowych nominalnych naprężeniach średnich, S m 0 C) Koncepcja uogólniona: Dokładne określanie współczynnika działania karbu dla naprężeń średnich (k m ) w przypadku materiałów ciągliwych: gdy: k t S max < R e i k t S min < R e (rys.4.29a) k m = k t (4.36) Rys Próbka z karbem z materiału sprężysto - idealnie plastycznego przy obciążeniu cyklicznym z niezerowym nominalnym naprężeniem średnim: a) brak płynięcia;
73 OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW Wpływ karbu przy niezerowych nominalnych naprężeniach średnich, S m 0 C) Koncepcja uogólniona: Dokładne określanie współczynnika działania karbu dla naprężeń średnich (k m ) w przypadku materiałów ciągliwych: gdy: k t S max > R e i k t S < 2R e (rys.4.29b) - brak odwróconego płynięcia: m max k t S a R e k t S a stąd: k m R e kts S m a (4.37) Rys Próbka z karbem z materiału sprężysto - idealnie plastycznego przy obciążeniu cyklicznym z niezerowym nominalnym naprężeniem średnim: b) płynięcie tylko przy obciążeniu S max
74 OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW Wpływ karbu przy niezerowych nominalnych naprężeniach średnich, S m 0 C) Koncepcja uogólniona: Dokładne określanie współczynnika działania karbu dla naprężeń średnich (k m ) w przypadku materiałów ciągliwych: gdy: k t S max > R e i k t S min >R e (rys.4.29c) - odwrócone płynięcie, wówczas dla materiału idealnie sprężysto-plastycznego: max = R e i min = -R e m = 0 k m = 0 (4.38) Rys Próbka z karbem z materiału sprężysto - idealnie plastycznego przy obciążeniu cyklicznym z niezerowym nominalnym naprężeniem średnim: c) odwrócone płynięcie
75 OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW Wpływ karbu przy niezerowych nominalnych naprężeniach średnich, S m 0 C) Koncepcja uogólniona: Dokładne określanie współczynnika działania karbu dla naprężeń średnich (k m ) w przypadku materiałów ciągliwych: Uwagi: k m obliczone wg (4.37) mieści się w zakresie pomiędzy minimalną wartością k m = 0 wg (4.38) i maksymalną wartością k m = k t wg (4.36). Ogólnie odwrócone płynięcie ma miejsce, gdy: t Smax Smin Re k 2 t max k R 1 R R t 1 e k S 2 max S 2R e
76 4.6. OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW Wpływ karbu przy niezerowych nominalnych naprężeniach średnich, S m 0 C) Koncepcja uogólniona: Rys Próbka z karbem z materiału sprężysto - idealnie plastycznego przy obciążeniu cyklicznym z niezerowym nominalnym naprężeniem średnim: a) brak płynięcia; b) płynięcie tylko przy obciążeniu S max ; c) odwrócone płynięcie; d) zależność współczynnika działania karbu dla naprężeń średnich, k m, od S max wg równań (4.35) - (4.37) 76
77 OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW Przykłady przybliżonej konstrukcji krzywej S-N dla elementów z karbami (R = -1) a) Metoda Collinsa (1981, tylko metale ciągliwe) Założenie: ar (10 6 ) = Z rc ; gdzie: Z rc wytrzymałość zmęczeniowa trwała próbki gładkiej przy R = -1 Rys Konstrukcja wykresu Collinsa
78 4.6. OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW Przykłady przybliżonej konstrukcji krzywej S-N dla elementów z karbami (R = -1) b) Metoda Juvinalla (1991, materiały ciągliwe i kruche). Odcinek między N = 1 i N = 10 3 tylko dla materiałów ciągliwych. Założenia: 1) k = k (założenie zachowawcze). Inni autorzy: k =k dla materiałów kruchych k =1 dla materiałów ciągliwych. 2) N Z = 10 6 (stale, żeliwa) N Z = (stopy Al). 3) m, m - współczynniki zależne od: sposobu obciążenia, materiału, wielkości elementu, stanu powierzchni. Rys Konstrukcja wykresu Juvinalla 78
79 UOGÓLNIONA PROCEDURA OBLICZENIA TRWAŁOŚCI ELEMENTÓW KONSTRUKCYJNYCH k t,,, k = 1 + k t α ρ ai, mi k = 1 + k t β ρ k i, k mi = zr = (t) RainFlow ai mi k σ a σ ar + k mσ m R m k σ a σ ar + k mσ m R m = 1 2 = 1 ari ar R=-1 t i=1 n k σ a σ ar + k mσ m σ = 1 N zr = (t) N i N i Koncepcje wieloosiowego zmęczenia Crossland Wang-Brown Bannantine & Socie Dang Van etc. 1, 2, 3 t B Reguła P-M N i B N i = 1
Zmęczenie Materiałów pod Kontrolą
1 Zmęczenie Materiałów pod Kontrolą Wykład Nr 9 Wzrost pęknięć przy obciążeniach zmęczeniowych Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki Katedra Wytrzymałości, Zmęczenia Materiałów i Konstrukcji http://zwmik.imir.agh.edu.pl
Bardziej szczegółowoIntegralność konstrukcji
Integralność konstrukcji Wykład Nr 3 Zależność między naprężeniami i odkształceniami Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki Katedra Wytrzymałości, Zmęczenia Materiałów i Konstrukcji 2 3.. Zależność
Bardziej szczegółowoZMĘCZENIE MATERIAŁU POD KONTROLĄ
ZMĘCZENIE MATERIAŁU POD KONTROLĄ Metoda odkształcenia lokalnego EN-1. Krzywa S-N elementu konstrukcyjnego pracującego przy obciążeniach zginających o współczynniku działania karbu kf=2.3 ma równanie: S
Bardziej szczegółowoIntegralność konstrukcji
1 Integralność konstrukcji Wykład Nr 1 Mechanizm pękania Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki Katedra Wytrzymałości, Zmęczenia Materiałów i Konstrukcji Konspekty wykładów dostępne na stronie: http://zwmik.imir.agh.edu.pl/dydaktyka/imir/index.htm
Bardziej szczegółowoMODYFIKACJA RÓWNANIA DO OPISU KRZYWYCH WÖHLERA
Sylwester KŁYSZ Janusz LISIECKI Instytut Techniczny Wojsk Lotniczych Tomasz BĄKOWSKI Jet Air Sp. z o.o. PRACE NAUKOWE ITWL Zeszyt 27, s. 93 97, 2010 r. DOI 10.2478/v10041-010-0003-0 MODYFIKACJA RÓWNANIA
Bardziej szczegółowo13. ZMĘCZENIE METALI *
13. ZMĘCZENIE METALI * 13.1. WSTĘP Jedną z najczęściej obserwowanych form zniszczenia konstrukcji jest zniszczenie zmęczeniowe, niezwykle groźne w skutkach, gdyż zazwyczaj niespodziewane. Zniszczenie to
Bardziej szczegółowoIntegralność konstrukcji w eksploatacji
1 Integralność konstrukcji w eksploatacji Wykład 0 PRZYPOMNINI PODSTAWOWYCH POJĘĆ Z WYTRZYMAŁOŚCI MATRIAŁÓW Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki Katedra Wytrzymałości, Zmęczenia Materiałów i Konstrukcji
Bardziej szczegółowoZMĘCZENIE MATERIAŁU POD KONTROLĄ
ZMĘCZENIE MATERIAŁU POD KONTROLĄ Mechanika pękania 1. Dla nieograniczonej płyty stalowej ze szczeliną centralną o długości l = 2 [cm] i obciążonej naprężeniem S = 120 [MPa], wykonać wykres naprężeń y w
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 15 WYZNACZANIE (K IC )
POLITECHNIKA WROCŁAWSKA Imię i Nazwisko... WYDZIAŁ MECHANICZNY Wydzia ł... Wydziałowy Zakład Wytrzymałości Materiałów Rok... Grupa... Laboratorium Wytrzymałości Materiałów Data ćwiczenia... ĆWICZENIE 15
Bardziej szczegółowoSTATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA
STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA Próba statyczna rozciągania jest jedną z podstawowych prób stosowanych do określenia jakości materiałów konstrukcyjnych wg kryterium naprężeniowego w warunkach obciążeń statycznych.
Bardziej szczegółowoWytrzymałość Materiałów
Wytrzymałość Materiałów Rozciąganie/ ściskanie prętów prostych Naprężenia i odkształcenia, statyczna próba rozciągania i ściskania, właściwości mechaniczne, projektowanie elementów obciążonych osiowo.
Bardziej szczegółowoPolitechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH
Politechnika Białostocka Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Temat ćwiczenia: Zwykła próba rozciągania stali Numer ćwiczenia: 1 Laboratorium z przedmiotu:
Bardziej szczegółowoPróby zmęczeniowe. 13.1. Wstęp
Próby zmęczeniowe 13.1. Wstęp Obciążenia działające w różnych układach mechanicznych najczęściej zmieniają się w czasie. Wywołują one w materiale złożone zjawiska i zmiany, zależne od wartości tych naprężeń
Bardziej szczegółowoDobór materiałów konstrukcyjnych cz. 10
Dobór materiałów konstrukcyjnych cz. 10 dr inż. Hanna Smoleńska Katedra Inżynierii Materiałowej i Spajania Wydział Mechaniczny, Politechnika Gdańska DO UŻYTKU WEWNĘTRZNEGO Zniszczenie materiału w wyniku
Bardziej szczegółowoMetody badań materiałów konstrukcyjnych
Wyznaczanie stałych materiałowych Nr ćwiczenia: 1 Wyznaczyć stałe materiałowe dla zadanych materiałów. Maszyna wytrzymałościowa INSTRON 3367. Stanowisko do badania wytrzymałości na skręcanie. Skalibrować
Bardziej szczegółowoZmęczenie Materiałów pod Kontrolą
1 Zmęczenie Materiałów pod Kontrolą Wykład Nr 8 PODTAWY MECHANIKI PĘKANIA Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki Katedra Wytrzymałości, Zmęczenia Materiałów i Konstrukcji http://zwmik.imir.agh.edu.pl
Bardziej szczegółowoMechanika i wytrzymałość materiałów instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego
Mechanika i wytrzymałość materiałów instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego Cel ćwiczenia STATYCZNA PRÓBA ŚCISKANIA autor: dr inż. Marta Kozuń, dr inż. Ludomir Jankowski 1. Zapoznanie się ze sposobem przeprowadzania
Bardziej szczegółowoCEL PRACY ZAKRES PRACY
CEL PRACY. Analiza energetycznych kryteriów zęczenia wieloosiowego pod względe zastosowanych ateriałów, rodzajów obciążenia, wpływu koncentratora naprężenia i zakresu stosowalności dla ałej i dużej liczby
Bardziej szczegółowoObciążenia zmienne. Zdeterminowane. Sinusoidalne. Okresowe. Rys Rodzaje obciążeń elementów konstrukcyjnych
PODSTAWOWE DEFINICJE I OKREŚLENIA DOTYCZĄCE OBCIĄŻEŃ Rodzaje obciążeń W warunkach eksploatacji elementy konstrukcyjne maszyn i urządzeń medycznych poddane mogą być obciążeniom statycznym lub zmiennym.
Bardziej szczegółowoα k = σ max /σ nom (1)
Badanie koncentracji naprężeń - doświadczalne wyznaczanie współczynnika kształtu oprac. dr inż. Ludomir J. Jankowski 1. Wstęp Występowaniu skokowych zmian kształtu obciążonego elementu, obecności otworów,
Bardziej szczegółowoWewnętrzny stan bryły
Stany graniczne Wewnętrzny stan bryły Bryła (konstrukcja) jest w równowadze, jeżeli oddziaływania zewnętrzne i reakcje się równoważą. P α q P P Jednak drugim warunkiem równowagi jest przeniesienie przez
Bardziej szczegółowoWytrzymałość Materiałów
Wytrzymałość Materiałów Stateczność prętów prostych Równowaga, utrata stateczności, siła krytyczna, wyboczenie w zakresie liniowo sprężystym i poza liniowo sprężystym, projektowanie elementów konstrukcyjnych
Bardziej szczegółowo17. 17. Modele materiałów
7. MODELE MATERIAŁÓW 7. 7. Modele materiałów 7.. Wprowadzenie Podstawowym modelem w mechanice jest model ośrodka ciągłego. Przyjmuje się, że materia wypełnia przestrzeń w sposób ciągły. Możliwe jest wyznaczenie
Bardziej szczegółowoROZPRAWA DOKTORSKA. mgr inż. Radosław Skocki BADANIA WPŁYWU TEMPERATURY PODWYŻSZONEJ NA WŁAŚCIWOŚCI CYKLICZNE STALI P91
ROZPRAWA DOKTORSKA mgr inż. Radosław Skocki BADANIA WPŁYWU TEMPERATURY PODWYŻSZONEJ NA WŁAŚCIWOŚCI CYKLICZNE STALI P91 PROMOTOR DR HAB. INŻ. STANISŁAW MROZIŃSKI 2 Składam serdeczne podziękowanie Panu dr
Bardziej szczegółowoIntegralność konstrukcji
1 Integraność konstrukcji Wykład Nr 2 Inżynierska i rzeczywista krzywa rozciągania Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki Katedra Wytrzymałości, Zmęczenia Materiałów i Konstrukcji http://zwmik.imir.agh.edu.p/dydaktyka/imir/index.htm
Bardziej szczegółowoPEŁZANIE WYBRANYCH ELEMENTÓW KONSTRUKCYJNYCH
Mechanika i wytrzymałość materiałów - instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego: Wprowadzenie PEŁZANIE WYBRANYCH ELEMENTÓW KONSTRUKCYJNYCH Opracowała: mgr inż. Magdalena Bartkowiak-Jowsa Reologia jest nauką,
Bardziej szczegółowoWykład 8: Lepko-sprężyste odkształcenia ciał
Wykład 8: Lepko-sprężyste odkształcenia ciał Leszek CHODOR dr inż. bud, inż.arch. leszek@chodor.pl Literatura: [1] Piechnik St., Wytrzymałość materiałów dla wydziałów budowlanych,, PWN, Warszaw-Kraków,
Bardziej szczegółowoTrwałość zmęczeniowa złączy spawanych elementów konstrukcyjnych
Trwałość zmęczeniowa złączy spawanych elementów konstrukcyjnych Prof. dr hab. inŝ. Tadeusz ŁAGODA Katedra Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn Wydział Mechaniczny Politechnika Opolska Maurzyce (1928)
Bardziej szczegółowoPodstawowe pojęcia wytrzymałości materiałów. Statyczna próba rozciągania metali. Warunek nośności i użytkowania. Założenia
Wytrzymałość materiałów dział mechaniki obejmujący badania teoretyczne i doświadczalne procesów odkształceń i niszczenia ciał pod wpływem różnego rodzaju oddziaływań (obciążeń) Podstawowe pojęcia wytrzymałości
Bardziej szczegółowoMateriały Reaktorowe. Właściwości mechaniczne
Materiały Reaktorowe Właściwości mechaniczne Naprężenie i odkształcenie F A 0 l i l 0 l 0 l l 0 a. naprężenie rozciągające b. naprężenie ściskające c. naprężenie ścinające d. Naprężenie torsyjne Naprężenie
Bardziej szczegółowoPolitechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH
Politechnika Białostocka Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Temat ćwiczenia: Ścisła próba rozciągania stali Numer ćwiczenia: 2 Laboratorium z przedmiotu:
Bardziej szczegółowoNK315 EKSPOATACJA STATKÓW LATAJĄCYCH. Procesy degradacyjne i destrukcyjne (c.d.)
NK315 EKSPOATACJA STATKÓW LATAJĄCYCH Procesy degradacyjne i destrukcyjne (c.d.) 1 ZMĘCZENIE ZAKŁAD SAMOLOTÓW I ŚMIGŁOWCÓW obciążenia zmęczeniowe elementów konstrukcyjnych Obciążenia eksploatacyjne którym
Bardziej szczegółowoSTATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA
Mechanika i wytrzymałość materiałów - instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego: STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA oprac. dr inż. Jarosław Filipiak Cel ćwiczenia 1. Zapoznanie się ze sposobem przeprowadzania statycznej
Bardziej szczegółowoTemat 2 (2 godziny) : Próba statyczna ściskania metali
Temat 2 (2 godziny) : Próba statyczna ściskania metali 2.1. Wstęp Próba statyczna ściskania jest podstawowym sposobem badania materiałów kruchych takich jak żeliwo czy beton, które mają znacznie lepsze
Bardziej szczegółowoSpis treści Przedmowa
Spis treści Przedmowa 1. Wprowadzenie do problematyki konstruowania - Marek Dietrich (p. 1.1, 1.2), Włodzimierz Ozimowski (p. 1.3 -i-1.7), Jacek Stupnicki (p. l.8) 1.1. Proces konstruowania 1.2. Kryteria
Bardziej szczegółowoSpis treści. Przedmowa 11
Podstawy konstrukcji maszyn. T. 1 / autorzy: Marek Dietrich, Stanisław Kocańda, Bohdan Korytkowski, Włodzimierz Ozimowski, Jacek Stupnicki, Tadeusz Szopa ; pod redakcją Marka Dietricha. wyd. 3, 2 dodr.
Bardziej szczegółowoWŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNE PLASTYCZNOŚĆ. Zmiany makroskopowe. Zmiany makroskopowe
WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNE PLASTYCZNOŚĆ Zmiany makroskopowe Zmiany makroskopowe R e = R 0.2 - umowna granica plastyczności (0.2% odkształcenia trwałego); R m - wytrzymałość na rozciąganie (plastyczne); 1
Bardziej szczegółowoMateriały do wykładu na temat Obliczanie sił przekrojowych, naprężeń i zmian geometrycznych prętów rozciąganych iściskanych bez wyboczenia.
Materiały do wykładu na temat Obliczanie sił przekrojowych naprężeń i zmian geometrycznych prętów rozciąganych iściskanych bez wyboczenia. Sprawdzanie warunków wytrzymałości takich prętów. Wydruk elektroniczny
Bardziej szczegółowoTemat 1 (2 godziny): Próba statyczna rozciągania metali
Temat 1 (2 godziny): Próba statyczna rozciągania metali 1.1. Wstęp Próba statyczna rozciągania jest podstawowym rodzajem badania metali, mających zastosowanie w technice i pozwala na określenie własności
Bardziej szczegółowoINSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH
KATEDRA MASZYN I URZĄDZEŃ ENERGETYCZNYCH Politechnika Śląska w Gliwicach INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Instrukcja przeznaczona jest dla studentów następujących kierunków: 1. Energetyka - sem. 3
Bardziej szczegółowoWykład IX: Odkształcenie materiałów - właściwości plastyczne
Wykład IX: Odkształcenie materiałów - właściwości plastyczne JERZY LIS Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Katedra Technologii Ceramiki i Materiałów Ogniotrwałych Treść wykładu: 1. Odkształcenie
Bardziej szczegółowoWyboczenie ściskanego pręta
Wszelkie prawa zastrzeżone Mechanika i wytrzymałość materiałów - instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego: 1. Wstęp Wyboczenie ściskanego pręta oprac. dr inż. Ludomir J. Jankowski Zagadnienie wyboczenia
Bardziej szczegółowoPodstawowe przypadki (stany) obciążenia elementów : 1. Rozciąganie lub ściskanie 2. Zginanie 3. Skręcanie 4. Ścinanie
Podstawowe przypadki (stany) obciążenia elementów : 1. Rozciąganie lub ściskanie 2. Zginanie 3. Skręcanie 4. Ścinanie Rozciąganie lub ściskanie Zginanie Skręcanie Ścinanie 1. Pręt rozciągany lub ściskany
Bardziej szczegółowoINSTRUKCJA DO CWICZENIA NR 4
INSTRUKCJA DO CWICZENIA NR 4 Temat ćwiczenia: Statyczna próba rozciągania metali Celem ćwiczenia jest wykonanie próby statycznego rozciągania metali, na podstawie której można określić następujące własności
Bardziej szczegółowoWYTRZYMAŁOŚĆ RÓWNOWAŻNA FIBROBETONU NA ZGINANIE
Artykul zamieszczony w "Inżynierze budownictwa", styczeń 2008 r. Michał A. Glinicki dr hab. inż., Instytut Podstawowych Problemów Techniki PAN Warszawa WYTRZYMAŁOŚĆ RÓWNOWAŻNA FIBROBETONU NA ZGINANIE 1.
Bardziej szczegółowoDr inż. Janusz Dębiński
Wytrzymałość materiałów ćwiczenia projektowe 5. Projekt numer 5 przykład 5.. Temat projektu Na rysunku 5.a przedstawiono belkę swobodnie podpartą wykorzystywaną w projekcie numer 5 z wytrzymałości materiałów.
Bardziej szczegółowoDrgania poprzeczne belki numeryczna analiza modalna za pomocą Metody Elementów Skończonych dr inż. Piotr Lichota mgr inż.
Drgania poprzeczne belki numeryczna analiza modalna za pomocą Metody Elementów Skończonych dr inż. Piotr Lichota mgr inż. Joanna Szulczyk Politechnika Warszawska Instytut Techniki Lotniczej i Mechaniki
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 1 STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA METALI - UPROSZCZONA. 1. Protokół próby rozciągania Rodzaj badanego materiału. 1.2.
Ocena Laboratorium Dydaktyczne Zakład Wytrzymałości Materiałów, W2/Z7 Dzień i godzina ćw. Imię i Nazwisko ĆWICZENIE 1 STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA METALI - UPROSZCZONA 1. Protokół próby rozciągania 1.1.
Bardziej szczegółowoANALIZA ROZDRABNIANIA WARSTWOWEGO NA PODSTAWIE EFEKTÓW ROZDRABNIANIA POJEDYNCZYCH ZIAREN
Akademia Górniczo Hutnicza im. Stanisława Staszica Wydział Górnictwa i Geoinżynierii Katedra Inżynierii Środowiska i Przeróbki Surowców Rozprawa doktorska ANALIZA ROZDRABNIANIA WARSTWOWEGO NA PODSTAWIE
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 42 WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWKI CIENKIEJ. Wprowadzenie teoretyczne.
Ćwiczenie 4 WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWKI CIENKIEJ Wprowadzenie teoretyczne. Soczewka jest obiektem izycznym wykonanym z materiału przezroczystego o zadanym kształcie i symetrii obrotowej. Interesować
Bardziej szczegółowoDobór materiałów konstrukcyjnych cz. 4
Dobór materiałów konstrukcyjnych cz. 4 dr inż. Hanna Smoleńska Katedra Inżynierii Materiałowej i Spajania Wydział Mechaniczny, Politechnika Gdańska Materiały edukacyjne Wskaźniki materiałowe Przykład Potrzebny
Bardziej szczegółowoPODSTAWOWE REZULTATY BADAŃ DOŚWIADCZANYCH
Część 1 4. PODSTAWOWE REZULTATY BADAŃ DOŚWIADCZLNYCH 1 4. PODSTAWOWE REZULTATY BADAŃ DOŚWIADCZANYCH 2.1. WPROWADZENIE W dotychczasowych rozważaniach dotyczących stanów naprężenia i odkształcenia nie precyzowaliśmy
Bardziej szczegółowoNauka o Materiałach. Wykład IX. Odkształcenie materiałów właściwości plastyczne. Jerzy Lis
Nauka o Materiałach Wykład IX Odkształcenie materiałów właściwości plastyczne Jerzy Lis Nauka o Materiałach Treść wykładu: 1. Odkształcenie plastyczne 2. Parametry makroskopowe 3. Granica plastyczności
Bardziej szczegółowoZAKRES AKREDYTACJI LABORATORIUM BADAWCZEGO Nr AB 342
ZAKRES AKREDYTACJI LABORATORIUM BADAWCZEGO Nr AB 342 wydany przez POLSKIE CENTRUM AKREDYTACJI 01-382 Warszawa ul. Szczotkarska 42 Wydanie nr 13, Data wydania: 22 kwietnia 2015 r. Nazwa i adres INSTYTUT
Bardziej szczegółowoPolitechnika Białostocka
Politechnika Białostocka WYDZIAŁ BUDOWNICTWA I INŻYNIERII ŚRODOWISKA Katedra Geotechniki i Mechaniki Konstrukcji Wytrzymałość Materiałów Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Ćwiczenie nr 3 Temat ćwiczenia:
Bardziej szczegółowoPolitechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH
Politechnika Białostocka Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Temat ćwiczenia: Zwykła statyczna próba ściskania metali Numer ćwiczenia: 3 Laboratorium z przedmiotu:
Bardziej szczegółowoDobór materiałów konstrukcyjnych cz. 11
Dobór materiałów konstrukcyjnych cz. 11 dr inż. Hanna Smoleńska Katedra Inżynierii Materiałowej i Spajania Wydział Mechaniczny, Politechnika Gdańska Materiały edukacyjne Zbiornik ciśnieniowy Część I Ashby
Bardziej szczegółowoROZPRAWY NR 128. Stanis³aw Mroziñski
UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNO-PRZYRODNICZY IM. JANA I JÊDRZEJA ŒNIADECKICH W BYDGOSZCZY ROZPRAWY NR 28 Stanis³aw Mroziñski STABILIZACJA W ASNOŒCI CYKLICZNYCH METALI I JEJ WP YW NA TRWA OŒÆ ZMÊCZENIOW BYDGOSZCZ
Bardziej szczegółowoProbabilistyczny opis parametrów wytrzymałościowych stali EPSTAL i eksperymentalne potwierdzenie ich wartości
Probabilistyczny opis parametrów wytrzymałościowych stali EPSTAL i eksperymentalne potwierdzenie ich wartości Prof. dr hab. inż. Tadeusz Chmielewski, Politechnika Opolska, mgr inż. Magdalena Piotrowska,
Bardziej szczegółowoINSTRUKCJA DO CWICZENIA NR 5
INTRUKCJA DO CWICZENIA NR 5 Temat ćwiczenia: tatyczna próba ściskania materiałów kruchych Celem ćwiczenia jest wykonanie próby statycznego ściskania materiałów kruchych, na podstawie której można określić
Bardziej szczegółowoOCENA ROZWOJU USZKODZEŃ ZMĘCZENIOWYCH W STALACH EKSPLOATOWANYCH W ENERGETYCE.
I I K O N G R E S M E C H A N I K I P O L S K I E J P O Z N A Ń 2011 Dominik KUKLA, Lech DIETRICH, Zbigniew KOWALEWSKI, Paweł GRZYWNA *, *Instytut Podstawowych Problemów Techniki PAN OCENA ROZWOJU USZKODZEŃ
Bardziej szczegółowoINSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Z WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW
INSTYTUT MASZYN I URZĄDZEŃ ENERGETYCZNYCH Politechnika Śląska w Gliwicach INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Z WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW PRÓBA UDARNOŚCI METALI Opracował: Dr inż. Grzegorz Nowak Gliwice
Bardziej szczegółowoLINIOWA MECHANIKA PĘKANIA
Podstawowe informacje nt. LINIOWA MECHANIA PĘANIA Wytrzymałość materiałów II J. German SIŁOWE RYTERIUM PĘANIA Równanie (1.31) wykazuje pełną równoważność prędkości uwalniania energii i współczynnika intensywności
Bardziej szczegółowoWprowadzenie do Techniki. Materiały pomocnicze do projektowania z przedmiotu: Ćwiczenie nr 2 Przykład obliczenia
Materiały pomocnicze do projektowania z przedmiotu: Wprowadzenie do Techniki Ćwiczenie nr 2 Przykład obliczenia Opracował: dr inż. Andrzej J. Zmysłowski Katedra Podstaw Systemów Technicznych Wydział Organizacji
Bardziej szczegółowoPROBLEMY NISKOCYKLOWEJ TRWAŁOŚCI ZMĘCZENIOWEJ WYBRANYCH STALI I POŁĄCZEŃ SPAWANYCH
Praca zbiorowa pod redakcją Czesława GOSSA PROBLEMY NISKOCYKLOWEJ TRWAŁOŚCI ZMĘCZENIOWEJ WYBRANYCH STALI I POŁĄCZEŃ SPAWANYCH Instytut Techniczny Wojsk Lotniczych Warszawa 004 Autorzy poszczególnych rozdziałów
Bardziej szczegółowoZałóżmy, że obserwujemy nie jedną lecz dwie cechy, które oznaczymy symbolami X i Y. Wyniki obserwacji obu cech w i-tym obiekcie oznaczymy parą liczb
Współzależność Załóżmy, że obserwujemy nie jedną lecz dwie cechy, które oznaczymy symbolami X i Y. Wyniki obserwacji obu cech w i-tym obiekcie oznaczymy parą liczb (x i, y i ). Geometrycznie taką parę
Bardziej szczegółowoLaboratorium wytrzymałości materiałów
Politechnika Lubelska MECHANIKA Laboratorium wytrzymałości materiałów Ćwiczenie - Wyznaczanie wytrzymałości zmęczeniowej Z rc Przygotował: Andrzej Teter (do użytku wewnętrznego) Wyznaczanie wytrzymałości
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA OPOLSKA
POLITECHNIKA OPOLSKA WYDZIAŁ MECHANICZNY mgr inż. Daniel Krzyżak ROZPRAWA DOKTORSKA Zastosowanie metod nielokalnych przy wyznaczaniu trwałości zmęczeniowej elementów z karbem Promotor: Prof. dr hab. inż.
Bardziej szczegółowoProjektowanie i obliczanie połączeń i węzłów konstrukcji stalowych. Tom 2
Projektowanie i obliczanie połączeń i węzłów konstrukcji stalowych. Tom 2 Jan Bródka, Aleksander Kozłowski (red.) SPIS TREŚCI: 7. Węzły kratownic (Jan Bródka) 11 7.1. Wprowadzenie 11 7.2. Węzły płaskich
Bardziej szczegółowoPochodna i różniczka funkcji oraz jej zastosowanie do obliczania niepewności pomiarowych
Pochodna i różniczka unkcji oraz jej zastosowanie do obliczania niepewności pomiarowych Krzyszto Rębilas DEFINICJA POCHODNEJ Pochodna unkcji () w punkcie określona jest jako granica: lim 0 Oznaczamy ją
Bardziej szczegółowoMateriały pomocnicze do wykładów z wytrzymałości materiałów 1 i 2 (299 stron)
Jerzy Wyrwał Materiały pomocnicze do wykładów z wytrzymałości materiałów 1 i 2 (299 stron) Uwaga. Załączone materiały są pomyślane jako pomoc do zrozumienia informacji podawanych na wykładzie. Zatem ich
Bardziej szczegółowoZmeczenie materialów
Zmeczenie materialów Rzeczywiste obciazenia elementów maszyn Naprezenia w dzwigarze skrzydla samolotu Naprezenia w ramie samochodu ciezarowego Rzeczywiste naprezenia maja charakter zmienny - czesto chaotyczny
Bardziej szczegółowoRozkład normalny, niepewność standardowa typu A
Podstawy Metrologii i Technik Eksperymentu Laboratorium Rozkład normalny, niepewność standardowa typu A Instrukcja do ćwiczenia nr 1 Zakład Miernictwa i Ochrony Atmosfery Wrocław, listopad 2010 r. Podstawy
Bardziej szczegółowoDefi f nicja n aprę r żeń
Wytrzymałość materiałów Stany naprężeń i odkształceń 1 Definicja naprężeń Mamy bryłę materialną obciążoną układem sił (siły zewnętrzne, reakcje), będących w równowadze. Rozetniemy myślowo tę bryłę na dwie
Bardziej szczegółowoKonstrukcje spawane : połączenia / Kazimierz Ferenc, Jarosław Ferenc. Wydanie 3, 1 dodruk (PWN). Warszawa, Spis treści
Konstrukcje spawane : połączenia / Kazimierz Ferenc, Jarosław Ferenc. Wydanie 3, 1 dodruk (PWN). Warszawa, 2018 Spis treści Przedmowa 11 Przedmowa do wydania drugiego 12 Wykaz podstawowych oznaczeń 13
Bardziej szczegółowoDobór materiałów konstrukcyjnych cz. 8
Dobór materiałów konstrukcyjnych cz. 8 dr inż. Hanna Smoleńska Katedra Inżynierii Materiałowej i Spajania Wydział Mechaniczny, Politechnika Gdańska Materiały edukacyjne Koło zamachowe Ashby M.F.: Dobór
Bardziej szczegółowoσ c wytrzymałość mechaniczna, tzn. krytyczna wartość naprężenia, zapoczątkowująca pękanie
Materiały pomocnicze do ćwiczenia laboratoryjnego Właściwości mechaniczne ceramicznych kompozytów ziarnistych z przedmiotu Współczesne materiały inżynierskie dla studentów IV roku Wydziału Inżynierii Mechanicznej
Bardziej szczegółowoNauka o Materiałach. Wykład VIII. Odkształcenie materiałów właściwości sprężyste. Jerzy Lis
Nauka o Materiałach Wykład VIII Odkształcenie materiałów właściwości sprężyste Jerzy Lis Nauka o Materiałach Treść wykładu: 1. Właściwości materiałów -wprowadzenie 2. Klasyfikacja reologiczna odkształcenia
Bardziej szczegółowoPrzekładnie ślimakowe / Henryk Grzegorz Sabiniak. Warszawa, cop Spis treści
Przekładnie ślimakowe / Henryk Grzegorz Sabiniak. Warszawa, cop. 2016 Spis treści Przedmowa XI 1. Podział przekładni ślimakowych 1 I. MODELOWANIE I OBLICZANIE ROZKŁADU OBCIĄŻENIA W ZAZĘBIENIACH ŚLIMAKOWYCH
Bardziej szczegółowoBadania właściwości zmęczeniowych bimetalu stal S355J2- tytan Grade 1
Badania właściwości zmęczeniowych bimetalu stal S355J2- tytan Grade 1 ALEKSANDER KAROLCZUK a) MATEUSZ KOWALSKI a) a) Wydział Mechaniczny Politechniki Opolskiej, Opole 1 I. Wprowadzenie 1. Technologia zgrzewania
Bardziej szczegółowoDobór materiałów konstrukcyjnych cz. 7
Dobór materiałów konstrukcyjnych cz. 7 dr inż. Hanna Smoleńska Katedra Inżynierii Materiałowej i Spajania Wydział Mechaniczny, Politechnika Gdańska Materiały edukacyjne Sprężystość i wytrzymałość Naprężenie
Bardziej szczegółowoLiczba godzin Liczba tygodni w tygodniu w semestrze
15. Przedmiot: WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW Kierunek: Mechatronika Specjalność: mechatronika systemów energetycznych Rozkład zajęć w czasie studiów Liczba godzin Liczba godzin Liczba tygodni w tygodniu w semestrze
Bardziej szczegółowo5. Indeksy materiałowe
5. Indeksy materiałowe 5.1. Obciążenia i odkształcenia Na poprzednich zajęciach poznaliśmy różne możliwe typy obciążenia materiału. Na bieżących, skupimy się na zagadnieniu projektowania materiałów tak,
Bardziej szczegółowoRozkład naprężeń w konstrukcji nawierzchni podatnej a trwałość podbudowy recyklowanej z dodatkami
Rozkład naprężeń w konstrukcji nawierzchni podatnej a trwałość podbudowy recyklowanej z dodatkami dr inż. Grzegorz Mazurek dr inż. Przemysław Buczyński prof. dr hab. inż. Marek Iwański PLAN PREZENTACJI:
Bardziej szczegółowoEksperymentalne określenie krzywej podatności. dla płaskiej próbki z karbem krawędziowym (SEC)
W Lucjan BUKOWSKI, Sylwester KŁYSZ Instytut Techniczny Wojsk Lotniczych Eksperymentalne określenie krzywej podatności dla płaskiej próbki z karbem krawędziowym (SEC) W pracy przedstawiono wyniki pomiarów
Bardziej szczegółowoDekohezja materiałów. Przedmiot: Degradacja i metody badań materiałów Wykład na podstawie materiałów prof. dr hab. inż. Jerzego Lisa, prof. zw.
Dekohezja materiałów Przedmiot: Degradacja i metody badań materiałów Wykład na podstawie materiałów prof. dr hab. inż. Jerzego Lisa, prof. zw. AGH Nauka o Materiałach Treść wykładu: 1. Dekohezja materiałów
Bardziej szczegółowoAnalityczne Modele Tarcia. Tadeusz Stolarski Katedra Podstaw Konstrukcji I Eksploatacji Maszyn
Analityczne Modele Tarcia Tadeusz Stolarski Katedra odstaw Konstrukcji I Eksploatacji Maszyn owierzchnia rzeczywista Struktura powierzchni Warstwa zanieczyszczeo - 30 A Warstwa tlenków - 100 A Topografia
Bardziej szczegółowoWSTĘP DO TEORII PLASTYCZNOŚCI
13. WSTĘP DO TORII PLASTYCZNOŚCI 1 13. 13. WSTĘP DO TORII PLASTYCZNOŚCI 13.1. TORIA PLASTYCZNOŚCI Teoria plastyczności zajmuje się analizą stanów naprężeń ciał, w których w wyniku działania obciążeń powstają
Bardziej szczegółowoZ-LOG-0133 Wytrzymałość materiałów Strength of materials
KARTA MODUŁU / KARTA PRZEDMIOTU Kod modułu Nazwa modułu Nazwa modułu w języku angielskim Obowiązuje od roku akademickiego 2012/2013 Z-LOG-0133 Wytrzymałość materiałów Strength of materials A. USYTUOWANIE
Bardziej szczegółowoBADANIA WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNYCH MATERIAŁÓW. Publikacja współfinansowana ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
BADANIA WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNYCH MATERIAŁÓW Publikacja współfinansowana ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Właściwości Fizyczne (gęstość, ciepło właściwe, rozszerzalność
Bardziej szczegółowoWytrzymałość Materiałów II studia zaoczne inżynierskie I stopnia kierunek studiów Budownictwo, sem. IV materiały pomocnicze do ćwiczeń
Wytrzymałość Materiałów II studia zaoczne inżynierskie I stopnia kierunek studiów Budownictwo, sem. IV materiały pomocnicze do ćwiczeń opracowanie: mgr inż. Jolanta Bondarczuk-Siwicka, mgr inż. Andrzej
Bardziej szczegółowoINSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH
INSTYTUT MASZYN I URZĄDZEŃ ENERGETYCZNYCH Politechnika Śląska w Gliwicach INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH BADANIE TWORZYW SZTUCZNYCH OZNACZENIE WŁASNOŚCI MECHANICZNYCH PRZY STATYCZNYM ROZCIĄGANIU
Bardziej szczegółowoBADANIE WPŁYWU TEMPERATUR PODWYŻSZONYCH NA WŁAŚCIWOŚCI CYKLICZNE STALI P91
POSTĘPY W INŻYNIERII MECHANICZNEJ DEVELOPMENTS IN MECHANICAL ENGINEERING 4(2)/2014, 33-43 Czasopismo naukowo-techniczne Scientiic-Technical Journal BADANIE WPŁYWU TEMPERATUR PODWYŻSZONYCH NA WŁAŚCIWOŚCI
Bardziej szczegółowoMechanika Doświadczalna Experimental Mechanics. Budowa Maszyn II stopień (I stopień / II stopień) ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny)
Załącznik nr 7 do Zarządzenia Rektora nr../2 z dnia.... 202r. KARTA MODUŁU / KARTA PRZEDMIOTU Kod modułu Nazwa modułu Nazwa modułu w języku angielskim Obowiązuje od roku akademickiego 20/204 Mechanika
Bardziej szczegółowoNauka o Materiałach. Wykład XI. Właściwości cieplne. Jerzy Lis
Nauka o Materiałach Wykład XI Właściwości cieplne Jerzy Lis Nauka o Materiałach Treść wykładu: 1. Stabilność termiczna materiałów 2. Pełzanie wysokotemperaturowe 3. Przewodnictwo cieplne 4. Rozszerzalność
Bardziej szczegółowoOpis efektów kształcenia dla modułu zajęć
Nazwa modułu: Wytrzymałość materiałów Rok akademicki: 2013/2014 Kod: GGiG-1-414-n Punkty ECTS: 5 Wydział: Górnictwa i Geoinżynierii Kierunek: Górnictwo i Geologia Specjalność: Poziom studiów: Studia I
Bardziej szczegółowoWyniki badań niskocyklowej wytrzymałości zmęczeniowej stali WELDOX 900
BIULETYN WAT VOL. LVII, NR 1, 2008 Wyniki badań niskocyklowej wytrzymałości zmęczeniowej stali WELDOX 900 CZESŁAW GOSS, PAWEŁ MARECKI Wojskowa Akademia Techniczna, Wydział Mechaniczny, Katedra Budowy Maszyn,
Bardziej szczegółowoKarta (sylabus) modułu/przedmiotu Mechatronika Studia pierwszego stopnia. Wytrzymałość materiałów Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy Kod przedmiotu:
Karta (sylabus) modułu/przedmiotu Mechatronika Studia pierwszego stopnia Przedmiot: Wytrzymałość materiałów Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy Kod przedmiotu: MT 1 N 0 3 19-0_1 Rok: II Semestr: 3 Forma studiów:
Bardziej szczegółowoCHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE
CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE Do opisu członów i układów automatyki stosuje się, oprócz transmitancji operatorowej (), tzw. transmitancję widmową. Transmitancję widmową () wyznaczyć można na podstawie
Bardziej szczegółowoKORELACJE I REGRESJA LINIOWA
KORELACJE I REGRESJA LINIOWA Korelacje i regresja liniowa Analiza korelacji: Badanie, czy pomiędzy dwoma zmiennymi istnieje zależność Obie analizy się wzajemnie przeplatają Analiza regresji: Opisanie modelem
Bardziej szczegółowo