STRATEGIA DISNEYA. Stowarzyszenie Piękne Anioły Niedźwiedź 151B Słomniki

HTML
DOWNLOAD

Wielkość: px

Rozpocząć pokaz od strony:

Download "STRATEGIA DISNEYA. Stowarzyszenie Piękne Anioły Niedźwiedź 151B 32-090 Słomniki"

Kamila Kołodziej
9 lat temu
Przeglądów:

1 STRATEGIA DISNEYA Narzędzie to składa się z 3 elementów zwanych trzema rolami Walta Disneya. Pozwala twórczo rozpatrzyć koncepcję, zweryfikować wizję oraz podjąć decyzję na podstawie analizy zagadnienia z trzech różnych perspektyw. Walt Disney pracował kolejno w trzech pokojach, poddawał swoje pomysły 3 różnym punktom widzenia, były to kolejno punkty widzenia Marzyciela, Realisty i Krytyka. W pierwszym pokoju jako Marzyciel całkowicie puszczał wodze swojej fantazji. Podchodził do swojego pomysłu bez jakichkolwiek ograniczeń, jak prawdziwy marzyciel, bujał w obłokach. W następnym pokoju poddawał te wizje spojrzeniu Realisty, sprawdzał co tak naprawdę da się zrealizować z wykorzystaniem środków, które były dostępne na ten moment. Ten punkt widzenia bardziej konkretyzował cel. W kolejnym pokoju przyglądał się sprawie okiem Krytyka. Chodziło o krytyczne spojrzenie na cel w sposób jak najbardziej konstruktywny by znaleźć ewentualne słabe punkty i przeszkody w realizacji planu by sprawdzić czy coś zadziała czy może nie. Idea mogła wrócić do pokoju pierwszego dla dalszej pracy, cykl obejmował zawsze te 3 pokoje. Robert Dilts, który badał metody pracy Walta Disneya zaproponował narzędzie, które wykorzystuje kreatywną strategię pracy Disneya. Narzędzie polega na przechodzeniu przez kolejne role: Marzyciela, Realistę i Krytyka.

2 W pozycji Marzyciela tworzymy najbardziej fantazyjne idee, bawimy się opcjami, wszystko staje się możliwe, tworzymy koncepcje bez obaw i nie oceniamy ich. W roli Realisty trzeźwo oceniamy pomysły wygenerowane przez Marzyciela, kierując się głosem rozsądku, szukamy przełożenia fantazyjnych idei na konkretne cele możliwe do zrealizowania. W roli Krytyka wyrażamy obawy związane z omawianym pomysłem, szukamy wszystkiego, co mogłoby się nie udać, materiał opracowany przez Realistę poddajemy wartościującej krytyce. Po przejściu przez trzy role ponownie wracamy do pozycji Realisty i ponowne opracowanie rozwiązań. Jeśli pomysł nadal wymaga kreatywnego przeformułowania lub krytycznego spojrzenia na opracowane rozwiązania możemy wrócić do wybranej roli. Ważne jest by te punkty widzenia nie weszły ze sobą w konflikt. Podstawą narzędzia celowe i świadome oddzielenie tych ról. Oznacza to na przykład, że z pozycji Realisty możemy analizować pomysły marzyciela, ale nie możemy generować nowych wizji czy krytykować koncepcji. Jak zastosować strategię Walta Disney'a? Najpierw dopuszczasz do głosu Marzyciela. Jego zadaniem jest generowanie pomysłów na to, co chcesz osiągnąć. Warto, by za jednym razem Marzyciel podał kilka pomysłów/celów. Następnie uruchamiasz Realistę, który pomysł ubiera w szczegóły dzieli pomysł na etapy osiągania go i przyporządkowuje im odpowiednie terminy oraz doprecyzowuje konkretne działania prowadzące do realizacji celu. Teraz do akcji wkracza Krytyk jest odpowiedzialny za zdefiniowanie ryzyk, potencjalnych problemów, niepowodzeń i negatywnych skutków. Zadbaj o to, by Krytyk odnosił się tylko do scenariusza realizacji wizji (czyli do tego jak i kiedy"), nie zaś samej wizji (czyli pomysłu, co zrobić, np: "tego nie da się zrobić") lub tożsamości Marzyciela i Realisty (np. aa głupi jestem, jak mogłem tak pomyśleć! ). Niezmiernie ważne jest, by Krytyk pilnował się, by nie używać ocen i epitetów (głupie, idiotyczne) oraz kategorycznych stwierdzeń (nie da się, zawsze, nigdy). Jest kilka bezpiecznych i konstruktywnych zwrotów, których Krytyk może używać: "Co zrobimy, gdy... (i tu podaje ryzyko)" np. Co zrobimy, gdy ktoś poczuje się urażony tym zwrotem? "Jak sobie poradzimy z... (i tu podaje ryzyko)" np. Jak sobie poradzimy, gdy nasze założenia nie sprawdzą się? "Obawiam się, że... (i tu podaje ryzyko)" np. Obawiam się, że niektórzy mogą przeoczyć najważniejszy dla nas urywek z powodu przemęczenia. "Widzę takie ryzyko, że... (i tu podaje ryzyko)" np. Widzę takie ryzyko, że prezes może się na to rozwiązanie nie zgodzić, ponieważ uzna je za zbyt drogie.

3 Z ryzykiem zdefniniowanym przez Krytyka nie dyskutuj - załóż, że skoro jedna osoba widzi takie ryzyko (czyli Krytyk), to znaczy, że na świecie może być jeszcze wiele innych osób, które dokładnie tak samo postrzegają dane rozwiązanie. Czyli ryzyko, jeśli raz dostrzeżone, po prostu istnieje. Skup się na tym, jak mu zapobiec, chyba, że chcesz robić badania focusowe, by zmierzyć jak wielkie jest to ryzyko i czy warto się nim przejmować. Każda tożsamość jest tak samo cenna - zauważ, że bez Krytyka można by ponieść porażkę, gdyby ryzyko się sprawdziło. Dzięki Krytykowi możesz zabezpieczyć się zawczasu. Po Krytyku znowu aktywizujesz Marzyciela, który tym razem wymyśla sposoby rozwiązania zgłoszonych przez Krytyka problemów, Realistę, który rozkłada wszystko na szczegóły i Krytyka, który zgłasza zastrzeżenia. Ten cykl powtarzasz tak długo, aż Krytyk nie będzie miał żadnych zastrzeżeń. Wtedy czas na rolę, której u Disney'a zabrakło Działacza, który wdroży w życie plan. Propozycje pytań do poszczególnych etapów ETAP MARZYCIELA - propozycja, wizja, cel - ETAP: CHCĘ. Najpierw tworzymy wizję całego przedsięwzięcia. Wyobrażamy sobie każdy element i to, jak widzimy całość. CELE: konkretny cel wyrażony pozytywnie, jakie korzyści przyniesie ten pomysł. PYTANIA: 1. Co chcemy zrobić? 2. Dlaczego chcemy to zrobić? Jaki ten pomysł ma cel?

4 3. Jakie są korzyści z realizacji tego pomysłu? 4. Po czym poznamy, że uzyskaliśmy te korzyści? 5. W jakim terminie planujemy uzyskać te korzyści? 6. Z kim chcemy realizować ten pomysł? 7. Gdzie chcemy ten pomysł zrealizować? 8. Dokąd chcemy, aby nasz pomysł doprowadził nas w przyszłości? 9. Kim chcemy się stać w związku z realizacją tego pomysłu?

5 ETAP REALISTY - organizacja - FAZA: W JAKI SPOSÓB. Spoglądamy na swój plan realistycznie. Uwzględniamy sprawy finansowe, czasowe i zbieramy informacje, aby upewnić się, że pomysł może być zrealizowany. CELE: Ustanawiamy ramę czasową i kamienie milowe postępu. Upewniamy się, ze idea może być zainicjowana i utrzymana oraz, że postęp jest możliwy do przetestowania. PYTANIA: 1. W jakim terminie pomysł zostanie osiągnięty? 2. Kto będzie włączony w realizację pomysłu? 3. W jaki sposób zastosujemy swoje pomysły? Co będzie pierwszym krokiem? 4. Co będzie drugim i trzecim krokiem? 5. Co będzie informacją zwrotną mówiącą nam, czy zmierzamy w kierunku celu?

6 6. Po czym poznamy, ze cel został osiągnięty? 7. Stwórzcie historyjkę obrazkową swojego planu każdy obraz to jeden krok w projekcie. ETAP KRYTYKA - ocena i realizacja FAZA: RYZYKUJĘ : Mamy już pomysł, teraz spoglądamy na nie z punktu widzenia krytycznego widza. Zadajemy sobie pytania: Czy to jest interesujące?, Czy jest potrzebne? Czy są tam jakieś zbędne elementy, niezależnie od mojego przywiązania? CELE: Zadbajcie, by plan zachował wszelkie pozytywne skutki poboczne pozytywną intencje obecnego sposobu osiągania celu. PYTANIA: 1. Na kogo wpłynie ten nowy pomysł i kto wzmocni albo zniszczy jego skuteczność? 2. Jakie są ich potrzeby i korzyści?

7 3. Czy istnieją powody, dla których dane osoby mogłyby mieć zastrzeżenia do tego planu? 4. Jakie są korzyści dotychczasowego sposobu działania? 5. W jaki sposób możesz zachować wspomniane dotychczasowe korzyści podczas wcielania w życie nowego pomysłu? 6. W jakich warunkach (gdzie i kiedy) nie zechcesz zrealizować tego planu? 7. Czego twój plan obecnie potrzebuje, albo czego w nim brak?

Podobne dokumenty

ŚCIEŻKA: Zarządzanie projektami

ŚCIEŻKA: Zarządzanie projektami Ścieżka dedykowana jest każdej osobie, która chce rozwijać siebie i swoją organizację - w szczególności: Kadrze menedżerskiej i kierowniczej przedsiębiorstw Kierownikom