(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: (13) (51) T3 Int.Cl. G06Q 20/40 ( ) Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 2018/27 EP B1 (54) Tytuł wynalazku: Sposób automatycznego wykrywania próby fałszerstwa elektronicznej karty płatniczej oraz odpowiednia karta, terminal i program (30) Pierwszeństwo: FR (43) Zgłoszenie ogłoszono: w Europejskim Biuletynie Patentowym nr 2017/31 (45) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: Wiadomości Urzędu Patentowego 2018/12 (73) Uprawniony z patentu: Ingenico Group, Paris, FR (72) Twórca(y) wynalazku: PL/EP T3 DAVID NACCACHE, Paris, FR LAURENT MAYER, Courdimanche, FR (74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Alicja Piotrowicz KULIKOWSKA & KULIKOWSKI SP. K. ul. Nowogrodzka 47 A Warszawa Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

2 28796/PE/18 EP Opis 1. Dziedzina wynalazku [0001] Wynalazek odnosi się do dziedziny płatności elektronicznych, a w szczególności do zabezpieczania elektronicznych kart płatniczych. 2. Stan techniki [0002] Karty płatnicze są obiektem wielu prób ataków. W istocie, ze względu na rodzaj informacji, które zawiera, oraz na wrażliwość danych, które przetwarza, elektroniczna karta płatnicza jest przedmiotem, który posiada wysoką wartość dla oszustów. [0003] Pewien rodzaj oszustwa zdaje się przybierać na sile : chodzi tu o «skimming», nieuczciwe działanie, które polega po pierwsze na wykonaniu kopii paska magnetycznego karty za pomocą specjalnego urządzenia tak, by posiadacz karty tego nie zauważył, przykładowo, gdy karta jest wsuwana do bankomatu. Dane te są następnie przenoszone na czystą kartę do dalszego zastosowania. Równocześnie, oszuści uzyskują też poufny kod wprowadzony przez posiadacza karty, przykładowo za pomocą ukrytej kamery lub urządzenia umieszczonego nad lub pod klawiaturą bankomatu. [0004] Gdy tylko oszuści znajdą się w posiadaniu sfałszowanej karty oraz poufnego kodu, mogą dokonywać transakcji lub nawet uzyskać dostęp do konta bankowego użytkownika. A ponieważ użytkownik niczego nie zauważył i nadal jest w posiadaniu oryginalnej karty, wówczas dopiero w momencie sprawdzenia salda swojego konta zorientuje się, że stał się ofiarą wyłudzenia. [0005] W istocie, aby zaatakować i sklonować kartę bankową, oszust potrzebuje dwóch typów informacji : danych przechowywanych na karcie (danych rachunku bankowego) oraz czterocyfrowego kodu PIN. [0006] Jedno z rozwiązań walczących z tym typem oszustwa polega na próbie wykrycia zaatakowanych urządzeń, takich jak bankomaty, przykładowo poprzez informowanie użytkowników w sposób precyzyjny tak, by mogli oni rozpoznać czy bankomat został zaatakowany (przykładowo, jeśli szczelina dostępowa dla karty wydaje się podejrzana). Powyższe rozwiązanie nie jest jednak zbyt skuteczne, gdyż oszuści podejmują coraz większe środki ostrożności, by nie zostać wykrytymi. [0007] Inne rozwiązanie, również przeznaczone do zastosowania przez użytkowników, polega na podjęciu większych środków ostrożności podczas wprowadzania poufnego kodu poprzez, przykładowo, umieszczenie dłoni nad klawiaturą tak, by udaremnić typ oszustwa oparty na kamerze filmującej wprowadzanie kodu. Podobnie, powyższe rozwiązanie nie jest zbyt skuteczne w zakresie takim, że użytkownik nie wie gdzie znajduje się opisywana kamera, a także tym, że nie wszyscy użytkownicy pomyślą o podjęciu tego typu środków ostrożności. Zgłoszenie patentowe D1 : EP A1 (INTELLIGENT WAVE INC [JP]) opisuje wykrywanie możliwego oszustwa przez kartę elektroniczną oraz żądanie potwierdzenia transakcji przez komputer należący do placówki bankowej

3 2 przed dokonaniem wskazanej transakcji. Istniejące techniki są zatem ograniczone do wykrywania zaatakowanych urządzeń lub są oparte na czujności użytkowników w udaremnianiu opisywanych oszustw. [0008] Istnieje zatem potrzeba dostarczenia takiej techniki, która pozwoli wykryć oszustwo/próbę oszustwa poprzez modyfikację karty bankowej użytkownika, oraz takiej, która pozwoli zabezpieczyć się przed negatywnymi skutkami opisywanego oszustwa. 3. Podsumowanie wynalazku [0009] Wynalazek proponuje nowe rozwiązanie, które nie posiada zbioru niedogodności ze stanu techniki, w postaci sposobu na automatyczne wykrywanie próby fałszerstwa elektronicznej karty płatniczej według niezależnych zastrzeżeń 1, 5, 6 oraz 7. W istocie, proponowane jest nowe i innowacyjne rozwiązanie wykrywania oszustwa na karcie bankowej, uwzględniające przede wszystkim oszustwo poprzez kopiowanie danych z karty bankowej (jak również poprzez uzyskanie odpowiedniego poufnego kodu), oparte na automatycznym wykrywaniu próby fałszerstwa przez samą kartę. [0010] Aby to uczynić, karta bankowa sama wykrywa, że działania wdrożone przez oszusta (polegające na odczycie danych z karty jednak bez dokonywania pełnej transakcji) są podejrzane, i zapamiętuje ten szczególny status, reprezentatywny dla próby fałszerstwa. [0011] Następnie, gdy ta sama karta jest wykorzystywana w autentycznym urządzeniu, wówczas karta komunikuje swój podejrzany status tak, by użytkownik karty lub urządzenia został ostrzeżony. [0012] Tym sposobem, jeśli użytkownik nie wykrył nieuprawnionego urządzenia (przykładowo, zmodyfikowanego bankomatu), umożliwiającego zaatakowanie jego karty bankowej poprzez dokonanie kopii danych z karty oraz uzyskanie za pośrednictwem kamery jego poufnego kodu podczas jego wprowadzania, wówczas zaproponowane rozwiązanie pozwala na wykrycie tego oszustwa od następnego zastosowania tak zaatakowanej karty. [0013] Użytkownik jest więc informowany, że jego karta została zaatakowana, i że powinien skontaktować się ze swoim bankiem, by ją zablokować i zapobiec jej dalszemu wykorzystywaniu w celach oszustwa. [0014] W przeciwieństwie do mało skutecznych rozwiązań prewencyjnych ze stanu techniki, proponowane rozwiązanie nie jest oparte na wykrywaniu zmodyfikowanych urządzeń umożliwiających oszustwo, lecz jest ono oparte na automatycznym wykrywaniu przez samą kartę prób fałszerstwa lub już dokonanego fałszerstwa. [0015] Według szczególnej cechy wynalazku, etap wykrywania sekwencji podejrzanych operacji obejmuje wykrycie sekwencji operacji, która nie odpowiada wcześniej ustalonej sekwencji operacji, pozwalającej na pełne przeprowadzenie transakcji bankowej. [0016] W istocie, według opisywanej szczególnej postaci wykonania, karta bankowa sama wykrywa, że operacje wdrożone przez oszusta nie odpowiadają pełnej sekwencji operacji niezbędnych do dokonania transakcji, są więc podejrzane. [0017] W efekcie, wszystkie operacje autoryzowane dla elektronicznej karty płatniczej są znane i znormalizowane oraz pozwalają przede wszystkim na finalizację transakcji. Tym sposobem, gdy jedynie wybrane operacje należące do sekwencji transakcji zostaną wdrożone, wówczas karta może

4 3 wykryć nietypowe zachowanie, a zatem i zapamiętać podejrzany status, reprezentatywny dla próby fałszerstwa. [0018] Przykładowo, odrębna jednostka odpowiada terminalowi do płatności elektronicznych, a etap uwierzytelniania odpowiada etapowi wdrażania pełnej transakcji poprzez terminal do płatności elektronicznych. [0019] W istocie, zgodnie z opisywaną szczególną postacią wykonania, karta bankowa jest sama zdolna uwierzytelnić odrębną jednostkę, przykładowo terminal do płatności elektronicznych. [0020] W efekcie, gdy pełna transakcja jest wdrażana na terminalu do płatności elektronicznych za pomocą karty, karta ta uznaje, że terminal do płatności elektronicznych jest autentyczny, i że może mu zakomunikować swój szczególny status (zapamiętany uprzednio), reprezentatywny dla próby oszustwa, celem jego ostrzeżenia. [0021] Tym sposobem, gdy wcześniej zaatakowana karta zostanie zastosowana w sposób klasyczny, aby dokonać pełnej transakcji za pośrednictwem autentycznego terminala do płatności elektronicznych, wówczas karta ta, wciąż wsunięta w terminal do płatności elektronicznych, rozpoczyna komunikowanie swojego podejrzanego statusu temu terminalowi do płatności elektronicznych. [0022] Według szczególnego aspektu, etap wykrywania jest zabezpieczony i zapamiętanie podejrzanego statusu jest zapewnione bez względu na wdrożone operacje. [0023] Tym sposobem, według opisywanej szczególnej postaci wykonania, karta bankowa może wykryć sekwencję podejrzanych operacji bez względu na to, jakie to będą operacje, włącznie z tymi, które polegają na wyzerowaniu wybranych danych z karty. [0024] W istocie, zapamiętanie podejrzanego statusu dotyczy chronionego obszaru pamięci karty. [0025] Przykładowo, etap komunikacji obejmuje pod-etap transmisji co najmniej jednego polecenia wyświetlenia komunikatu ostrzegawczego na ekranie odrębnej jednostki. [0026] W istocie, według opisywanej szczególnej postaci wykonania, zakomunikowanie swojego podejrzanego statusu przez kartę pozwala przykładowo na bezpośrednie wyświetlenie ostrzeżenia na ekranie terminala do płatności elektronicznych, do którego karta została wsunięta lub z którym karta dokonała pełnej transakcji. [0027] Tym sposobem, użytkownik, posiadacz zaatakowanej karty i/lub przedsiębiorca, będący w posiadaniu terminala do płatności elektronicznych, może ujrzeć komunikat ostrzegawczy i zostać w ten sposób poinformowany o możliwej próbie fałszerstwa karty. [0028] Według szczególnej cechy wynalazku, sposób obejmuje etap przetwarzania, w odrębnej jednostce, podejrzanego statusu zakomunikowanego przez kartę. [0029] W istocie, według opisywanej szczególnej postaci wykonania, po otrzymaniu statusu reprezentatywnego dla próby oszustwa przez kartę, uwierzytelniona jednostka przystępuje do etapu przetwarzania tego statusu, celem ostrzeżenia, przykładowo, posiadacza karty lub użytkownika uwierzytelnionej jednostki (przedsiębiorcy korzystającego z terminala do płatności elektronicznych). [0030] Przykładowo, przetwarzanie statusu pociąga za sobą wyświetlenie komunikatu ostrzegawczego na ekranie uwierzytelnionej jednostki lub też generuje emisję dźwiękowego sygnału ostrzegawczego. [0031] Według innego przykładu, opisywane przetwarzanie polega na wysłaniu wiadomości w stronę zdalnego serwera (przykładowo serwera bankowego przy pomocy którego poprzednia transakcja

5 4 została dokonana), a wskazany serwer informuje następnie bezpośrednio posiadacza karty lub użytkownika uwierzytelnionej jednostki o próbie oszustwa na karcie. 4. Figury [0032] Inne cechy charakterystyczne i zalety wynalazku zostaną wyraźniej ujawnione w dalszej części następującego opisu preferencyjnej postaci wykonania, podanej tytułem prostego przykładu ilustrującego, który nie wyczerpuje całości zagadnienia, z odniesieniem do załączonych rysunków, na których : Figura 1 przedstawia widok poglądowy na zaproponowaną technikę według szczególnej postaci wykonania ; Figura 2 przedstawia diagram sekwencji z zaproponowanej techniki według szczególnej postaci wykonania ; Figury 3a oraz 3b przedstawiają dwa przykłady elektronicznej karty płatniczej według szczególnej postaci wykonania z zaproponowanej techniki ; Figura 4 przedstawia przykład terminala płatniczego według szczególnej postaci wykonania z zaproponowanej techniki. 5. Opis 5.1. Założenie ogólne [0033] Ogólne założenie proponowanej techniki, opisanej w odniesieniu do figur 1 oraz 2, jest oparte na automatycznym wykrywaniu przez elektroniczną kartę płatniczą oszustwa lub próby oszustwa na tej karcie oraz na zapamiętywaniu przez kartę podejrzanego statusu, celem jego późniejszego zakomunikowania odrębnej, wcześniej uwierzytelnionej jednostce. [0034] W istocie, elektroniczna karta płatnicza jest zdolna wykryć podejrzane interakcje pomiędzy odrębną jednostką a nią samą, a także zapamiętać powiązany z tym podejrzany stan/status. Następnie, gdy ta sama karta zostanie wykorzystana w jednostce, która jest ją w stanie uwierzytelnić, karta komunikuje tej jednostce swój podejrzany status tak, by ostrzec jednego lub wielu użytkowników przed próbą oszustwa (lub ostrzec o już dokonanym oszustwie). [0035] W powyższym celu, elektroniczna karta płatnicza obejmuje specyficzne środki w zależności od różnych postaci wykonania opisanych poniżej Opis postaci wykonania [0036] Poniżej, w odniesieniu do figury 1, zostaną opisane główne etapy sposobu automatycznego wykrywania wdrożone na elektronicznej karcie płatniczej. Pierwszy etap wykrywania 10 polega na wykryciu, przez samą kartę, sekwencji podejrzanych operacji/interakcji, przykładowo gdy karta zostanie wsunięta do terminala do płatności elektronicznych, pomocniczego urządzenia płatniczego lub bankomatu.

6 5 [0037] Przykładowo, opisywana sekwencja operacji, uznana za podejrzaną, odpowiada jedynie części wcześniej ustalonych operacji (przykładowo, etapy transakcji takie jak określono w normie EMV, czyli «Europay Mastercard Visa»), niezbędnych do dokonania transakcji bankowej. Tym sposobem, elektroniczna karta płatnicza według opisywanej postaci wykonania wynalazku wykrywa podejrzaną sekwencję, gdy tylko zostanie wykryta przerwa na którymkolwiek z wcześniej ustalonych obowiązkowych etapów. Powyższa sekwencja, uznana za podejrzaną, pociąga za sobą zapamiętanie przez samą kartę podejrzanego statusu podczas etapu 11. [0038] Przykładowo, powyższe zapamiętanie 11 polega na modyfikacji jednego bitu o statusie w specyficznej części pamięci chipa elektronicznego karty lub na zapamiętaniu szczególnego ciągu bitów (odpowiadającego przykładowo poleceniom do wykonania przez urządzenie przyjmujące ten ciąg bitów) w specyficznej części pamięci chipa elektronicznego karty. [0039] Według opisywanej szczególnej postaci wykonania, zapamiętanie podejrzanego statusu karty jest zawsze możliwe, bez względu na operacje wdrożone na karcie. W istocie, jeśli oszustwo polegać będzie na skopiowaniu, a następnie wymazaniu całości lub części pamięci karty, obszar zapamiętywania podejrzanego statusu zostanie zapisany. Przykładowo, opisywane zapamiętywanie jest dokonywane w specyficznym obszarze pamięci niedostępnym dla ewentualnego oszusta, lub nieusuwalnym. [0040] Powyższa postać wykonania stanowi jedynie przykład wykonania, który nie wyczerpuje całości zagadnienia, i oczywiste jest, że wiele innych postaci wykonania wynalazku może zostać opracowanych celem zapamiętania statusu karty. [0041] Gdy tylko status zostanie zapamiętany, elektroniczna karta płatnicza może go wówczas zakomunikować, w danym przypadku, każdemu zaufanemu urządzeniu tak, by zawiadomić użytkownika, przykładowo posiadacza karty, o oszustwie lub próbie oszustwa. [0042] Przykładowo, gdy po próbie fałszerstwa elektroniczna karta płatnicza zostanie wykorzystana przez użytkownika w terminalu do płatności elektronicznych lub w bankomacie, wówczas karta zakomunikuje swój podejrzany status gdy tylko będzie w stanie uwierzytelnić dane urządzenie. [0043] Aby to uczynić, gdy tylko karta znajdzie się od nowa w interakcji z odrębną jednostką, wówczas wdraża ona etap 12 uwierzytelniania tej jednostki, aby móc następnie podczas etapu 13, zakomunikować jej swój podejrzany status. [0044] Przykładowo, gdy karta wykryje tym razem, że pełna transakcja bankowa została wdrożona z odrębną jednostką, wówczas ta ostatnia jest uznawana za autentyczną przez kartę. W efekcie, terminal do płatności elektronicznych lub bankomat, który pozwala na dokonanie pełnej transakcji bankowej może być uznany za autentyczny i zaufany przez elektroniczną kartę płatniczą. Powyższa uwierzytelniona jednostka pozwala w dodatku na zakomunikowanie podejrzanego statusu karty, a nawet na wydanie natychmiastowego ostrzeżenia za pośrednictwem środków wyświetlania tej jednostki. [0045] Tym sposobem, podczas korzystania z karty bankowej (w celu dokonania transakcji na terminalu do płatności elektronicznych lub do wypłaty pieniędzy z bankomatu), sfałszowana elektroniczna karta płatnicza «korzysta» z interakcji z odrębną jednostką, którą uznaje za autentyczną, aby zakomunikować swój podejrzany status (zapamiętany wcześniej podczas dokonywania oszustwa lub próby oszustwa).

7 6 [0046] Następnie, po otrzymaniu komunikatu o podejrzanym statusie tej elektronicznej karty płatniczej, odrębna jednostka wdraża jeden lub wiele etapów, pozwalających na uwzględnienie tego podejrzanego statusu, by wydać ostrzeżenie. [0047] Przykładowo, otrzymanie informacji pochodzącej z karty o jej podejrzanym statusie powoduje automatyczne wyświetlenie poprzez środki przywracania tej odrębnej jednostki (ekranu terminala do płatności elektronicznych) komunikatu ostrzegawczego wskazującego, że karta została poddana próbie fałszerstwa lub że została sfałszowana i że powinna zostać zweryfikowana. [0048] Według innego przykładu, odczyt zakomunikowanej informacji o podejrzanym statusie rozpoczyna wykonywanie jednego lub wielu poleceń pozwalających na wyświetlenie, za pośrednictwem środków przywracania tej odrębnej jednostki, komunikatu ostrzegawczego wskazującego, że karta została poddana próbie fałszerstwa lub że została sfałszowana i że powinna zostać zweryfikowana. [0049] Według jeszcze innego przykładu, odczyt zakomunikowanej informacji o podejrzanym statusie rozpoczyna wykonywanie jednego lub wielu poleceń pozwalających na transmisję ostrzeżenia, za pośrednictwem odrębnej jednostki, do zdalnego serwera (przykładowo, serwera instytucji bankowej, będącej wydawcą karty) lub do wcześniej zidentyfikowanego urządzenia (przykładowo, przenośnego telefonu posiadacza karty) tak, by poinformować wcześniej zidentyfikowanego użytkownika (przykładowo, posiadacza karty). [0050] Etapy opisane wyżej są również zilustrowane na figurze 2 w formie diagramu sekwencji dotyczącego sfałszowanego urządzenia 22, elektronicznej karty płatniczej 20, będącej przedmiotem wynalazku, oraz odrębnej jednostki uwierzytelniającej 21. [0051] Według szczególnej postaci wykonania, elektroniczna karta płatnicza 20 wykrywa sekwencję podejrzanych operacji w interakcji z urządzeniem 22 (przykładowo, z zaatakowanym bankomatem). Przykładowo, karta wykrywa, że jedynie niektóre etapy niezbędne do realizacji transakcji bankowej zostały wdrożone i wnioskuje z tego, że uległa ona sfałszowaniu lub próbie fałszerstwa. Zapamiętuje zatem ten szczególny status zwany «podejrzanym», aby móc następnie, gdy tylko będzie to możliwe, zakomunikować ten status do jednostki zdolnej do ostrzeżenia przed opisywaną próbą oszustwa. [0052] Tym sposobem, gdy karta 20 wchodzi od nowa w interakcję z odrębną jednostką 21 (bankomatem, terminalem do płatności elektronicznych, pomocniczym urządzeniem płatniczym,...), potwierdza najpierw jego autentyczność, by następnie zakomunikować mu informację o swoim podejrzanym statusie. [0053] Przykładowo, karta 20 rozpoznaje, że terminal do płatności elektronicznych 21, w której się znajduje, jest autentyczny, gdy pełna transakcja bankowa zostanie wdrożona, to jest, gdy wszystkie etapy/wcześniej ustalone operacje niezbędne do transakcji zostaną dokonane. Gdy tylko odrębna jednostka 21 w interakcji z kartą 20 zostanie uwierzytelniona, wówczas ta ostatnia może jej zakomunikować swój podejrzany status. [0054] Uwierzytelniona odrębna jednostka 21 może wówczas przetworzyć wskazany podejrzany status tak, by wygenerować ostrzeżenie, wyświetlając komunikat przykładowo na swoim ekranie lub wysyłając komunikat ostrzegawczy do serwera zdalnego lub do wcześniej zidentyfikowanego urządzenia (przykładowo, przenośnego telefonu posiadacza karty). [0055] Tym sposobem, według różnych postaci wykonania opisanych uprzednio, wynalazek pozwala na automatyczne wykrywanie przez kartę płatniczą oszustwa lub próby oszustwa oraz na

8 7 komunikowanie, gdy to tylko możliwe, do uwierzytelnionej odrębnej jednostki informacji o podejrzanym statusie zapamiętanym przez kartę. [0056] Oszustwo zostaje zatem wykryte przez samą kartę i szybko ujawnione (przy następnym użyciu karty na przykład do dokonania płatności) tak, by umożliwić użytkownikowi podjęcie niezbędnych środków, aby fałszerstwo miało jak najmniejszą ilość możliwych efektów negatywnych. W efekcie, jeśli użytkownik zostanie ostrzeżony tuż po fałszerstwie, może wówczas położyć mu kres nie czekając, podczas gdy dotychczasowo mógł zdać sobie sprawę z oszustwa jedynie w przypadku sprawdzenia swego konta i to wtedy, gdy wiele sfałszowanych transakcji zostało już potencjalnie dokonanych Inne cechy i zalety [0057] Poniżej, w nawiązaniu do figur 3a oraz 3b, zostanie opisany przykład elektronicznej karty płatniczej, obejmującej środki wykonywania sposobu automatycznego wykrywania próby oszustwa opisanej uprzednio. [0058] W istocie, tak jak zilustrowano na figurze 3a, opisywana elektroniczna karta płatnicza 20 obejmuje środki wykrywania 30 sekwencji podejrzanych operacji. Elektroniczna karta płatnicza 20 obejmuje również środki zapamiętywania 31 podejrzanego statusu, gdy podejrzana sekwencja zostanie wykryta. Elektroniczna karta płatnicza 20 obejmuje również środki interakcji i uwierzytelniania 32 jak również środki komunikacji 33 statusu wcześniej zapamiętanego przez środki 31. [0059] Poniżej zostanie opisana elektroniczna karta płatnicza 20, w odniesieniu do figury 3b. [0060] Przykładowo, elektroniczna karta płatnicza 20 obejmuje pamięć 201, złożoną z pamięci buforowej, jednostki przetwarzania 202, wyposażonej przykładowo w mikroprocesor, a sterowanej przez program komputerowy 203, wdrażający sposób automatycznego wykrywania próby oszustwa taki jak opisano uprzednio. [0061] Po inicjalizacji, instrukcje kodu programu komputerowego 203 są na przykład ładowane do pamięci przed ich wykonaniem przez procesor jednostki przetwarzania 202. Jednostka przetwarzania 202 otrzymuje na wejściu na przykład sekwencję operacji, będąc w interakcji z kartą 20. Mikroprocesor jednostki przetwarzania 202 wdraża etapy sposobu automatycznego wykrywania próby oszustwa według instrukcji programu komputerowego 203, celem zakomunikowania podejrzanego statusu. [0062] W tym celu, elektroniczna karta płatnicza 20 obejmuje, poza pamięcią buforową 201, środki wykrywania 30 sekwencji podejrzanych operacji, środki zapamiętywania 31 podejrzanego statusu, gdy podejrzana sekwencja zostanie wykryta, środki interakcji i uwierzytelniania 32 jak również środki komunikacji 33 statusu wcześniej zapamiętanego przez środki 31. [0063] W końcu, w odniesieniu do figury 4, zostanie opisany przykład terminala płatniczego do płatności elektronicznych 21, obejmujący środki przetwarzania 40 statusu otrzymanego z karty płatniczej, wdrażający sposób automatycznego wykrywania próby oszustwa. Opisywane środki przetwarzania 40 obejmują na przykład środki odczytu otrzymanego statusu, środki wykonywania polecenia (poleceń) zawartego (zawartych) w otrzymanym statusie, tak jak przykładowo środki wyświetlania ostrzeżenia lub wysyłania komunikatu ostrzegawczego do innej zdalnej jednostki.

9 /PE/18 EP Zastrzeżenia patentowe 1. Sposób automatycznego wykrywania próby fałszerstwa elektronicznej karty płatniczej, znamienny tym, że obejmuje następujące etapy, które są wdrażane przez opisywaną kartę : Wykrycie (10) sekwencji podejrzanych operacji wdrażanych wskutek interakcji z opisywaną kartą, obejmujące wykrycie sekwencji operacji nieodpowiadającej wcześniej ustalonej sekwencji operacji, umożliwiającej pełne dokonanie transakcji bankowej, oraz zapamiętanie (11), na opisywanej karcie, odpowiedniego statusu, zwanego podejrzanym statusem ; Interakcja (12) opisywanej karty z odrębną jednostką, odpowiadającą terminalowi do płatności elektronicznych, oraz uwierzytelnienie (12) przez opisywaną kartę opisywanej odrębnej jednostki, przy czym uwierzytelnienie odpowiada etapowi wdrożenia pełnej transakcji za pośrednictwem opisywanego terminala do płatności elektronicznych ; Zakomunikowanie (13) przez opisywaną kartę opisywanego zapamiętanego podejrzanego statusu do opisywanej odrębnej uwierzytelnionej jednostki, odpowiadającej opisywanemu terminalowi do płatności elektronicznych. 2. Sposób wykrywania według zastrzeżenia 1, znamienny tym, że opisywany etap wykrywania jest zabezpieczony a opisywane zapamiętywanie opisywanego podejrzanego statusu jest dokonywane w specyficznym obszarze chronionym pamięci opisywanej karty tak, by opisywane zapamiętywanie było zapewnione bez względu na wdrażane opisywane operacje. 3. Sposób wykrywania według dowolnego z zastrzeżeń od 1 do 2, znamienny tym, że opisywany etap komunikowania obejmuje pod-etap transmisji co najmniej jednego polecenia wyświetlenia komunikatu ostrzegawczego na ekranie opisywanej odrębnej jednostki. 4. Sposób wykrywania według dowolnego z zastrzeżeń od 1 do 3, znamienny tym, że obejmuje etap przetwarzania w opisywanej odrębnej jednostce opisywanego podejrzanego statusu zakomunikowanego przez opisywaną kartę. 5. Elektroniczna karta płatnicza obejmująca środki automatycznego wykrywania próby fałszerstwa, znamienna tym, że obejmuje następujące środki : Środki (30) wykrywania sekwencji podejrzanych operacji wdrożonych wskutek interakcji z opisywaną kartą, obejmujące środki wykrywania sekwencji operacji nieodpowiadającej wcześniej ustalonej sekwencji operacji, umożliwiającej pełne dokonanie transakcji bankowej, oraz środki (31) zapamiętywania, na opisywanej karcie, odpowiedniego statusu, zwanego podejrzanym statusem ;

10 9 Środki (32) interakcji opisywanej karty z odrębną jednostką, odpowiadającą terminalowi do płatności elektronicznych, oraz środki (32) uwierzytelnienia przez opisywaną kartę opisywanej odrębnej jednostki, przy czym opisywane środki uwierzytelnienia odpowiadają środkom wdrażającym pełną transakcję za pośrednictwem opisywanego terminala do płatności elektronicznych ; Środki (33) komunikowania przez opisywaną kartę opisywanego zapamiętanego podejrzanego statusu do opisywanej odrębnej uwierzytelnionej jednostki, odpowiadającej terminalowi do płatności elektronicznych. 6. Terminal do płatności elektronicznych obejmujący środki przetwarzania otrzymanego podejrzanego statusu pochodzącego z elektronicznej karty płatniczej według zastrzeżenia 5, a opisywane środki przetwarzania obejmują : Środki odczytu opisywanego otrzymanego podejrzanego statusu; Środki wykonywania polecenia (poleceń) zawartego (zawartych) w opisywanym otrzymanym podejrzanym statusie; Środki emisji komunikatu ostrzegawczego. 7. Program komputerowy do pobrania z sieci komunikacyjnej i/lub przechowywany na nośniku możliwym do odczytania przez komputer i/lub możliwym do wykonania przez mikroprocesor, znamienny tym, że obejmuje instrukcje kodu programu do wykonania sposobu według dowolnego z zastrzeżeń od 1 do 4, gdy ten jest wykonywany na komputerze.

11 10 Figura 1 Figura 2

12 11 Figura 3a Figura 3b Figura 4