ROZDZIA l 13. Zbiór Cantora

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "ROZDZIA l 13. Zbiór Cantora"

Transkrypt

1 ROZDZIA l 3 Zbiór Cantora Jednym z najciekawszych i najcze ściej spotykanych w matematyce zbiorów jest zbiór Cantora W tym rozdziale opiszemy jego podstawowe w lasności topologiczne Najprościej można go zdefiniować analitycznie Definicja 3 Zbiorem Cantora nazywamy zbiór { } c n C 3 : c n n 0, 2 Innymi s lowy, zbiór C sk lada sie z liczb przedzia lu euklidesowego I [0, ], które w systemie trójkowym zapisuja sie przy użyciu tylko cyfr 0 i 2, a wie c maja postać c (0c c 2 c 3 ) 3, c, c 2, c 3, 0, 2 Nietrudno sprawdzić, że jeśli pierwsza cyfra c 0, to c [0, ], a 3 gdy c 2, to c [ 2, ] Podobnie, jeśli c 3 2 0, to w zależności od tego, czy c 0, czy c 2, mamy c [0, ] lub c [6, 7 ], a w przypadku c 2 2, otrzymamy, odpowiednio do wartości pierwszej cyfry, c [ 2, 3] lub c [ 8, ] Kontynuuja c w ten sposób badanie po lożenia w przedziale I danej liczby c (0c c 2 c 3 ) 3 C, w zależności od wartości jej kolejnych cyfr, możemy stwierdzić, że dla każdego n N, c należy do przedzia lu postaci [ in I c c 2 c n i ] 3 n, n +, 3 n dla pewnej liczby naturalnej i n < 3 n, przy czym po lożenie to jest zdeterminowane cyframi c,,c n w naste puja cy, indukcyjny sposób dla n > : jeśli [ in c I c c n i ] 3 n, n + 3 n i c n 0, to [ 3in c I c c n c n 3, 3i ] n +, n 3 n 3

2 4 3 ZBIÓR CANTORA a gdy c n 2, to c I c c n c n [ 3in + 2, 3i ] n n 3 n Dla wygody, przedstawia sie po lożenie punktu c C w przedziale I w postaci naste puja cego schematu-drzewa I I I 2 I Z powyższych uwag wynika naste puja ce stwierdzenie Stwierdzenie 3 Każdy punkt c (0c c 2 c 3 ) 3 C wyznaczony jest jednoznacznie przez przez cia g cyfr c, c 2, {0, 2} Ponieważ opisane wyżej przedzia ly I c c 2 c n maja d lugości 3 n da ża ce do 0, to można również stwierdzić, że każdy punkt c (0c c 2 c 3 ) 3 C wyznacza jednoznacznie cia g takich przedzia lów, których jest jedynym punktem wspólnym Otrzymujemy sta d naste puja cy geometryczny, indukcyjny opis zbioru Cantora, przyjmowany cze sto za jego definicje Wyste puja ce w nim przedzia ly, to w laśnie przedzia ly I c c 2 c n

3 3 ZBIÓR CANTORA 5 Stwierdzenie 32 Niech I n be dzie suma 2 n sk ladowych, be da - cych przedzia lami domknie tymi, powsta lymi z podzia lu każdej sk ladowej zbioru I n na 3 przystaja ce przedzia ly d lugści każdy i usunie cia 3 n wne trza środkowego z nich Wtedy C I n N Warto zanotować, jako lemat, naste puja ce, przydatne spostrzeżenie, które latwo wynika ze stwierdzenia 32 Lemat 3 Jeśli c (0c c 2 c 3 ) 3 i c (0c c 2 c 3 ) 3 sa punktami zbioru Cantora C, to c c < wtedy i tylko wtedy, gdy c 3 n i c i dla i < n Przejdźmy teraz do omówienia podstawowych w lasności topologicznych zbioru Cantora, rozumianego jako podprzestrzeń prostej euklidesowej Bezpośrednio z definicji 3 i określenia szeregu zbieżnego wynika naste puja cy fakt Stwierdzenie 33 Zbiór {(0c c n ) : c,,c n 0, 2, n N} jest podzbiorem przeliczalnym i ge stym w C Stwierdzenie 34 Zbiór Cantora jest w sobie ge sty Dowód Niech c c n, gdzie c 3 n n 0, 2 Oznaczmy x k k c n 3 n, y k k Wtedy x k, y k C, x k y k i oczywiście c n 3 + n nk+ lim k x k lim k y k c 2 3 n Stwierdzenie 35 Zbiór Cantora C jest przestrzenia zwarta Dowód Jest to konsekwencja stwierdzenia 32, gdyż C, jako przekrój podzbiorów I n domknie tych w przedziale I jest podzbiorem domknie tym przestrzeni zwartej I, wie c jest podprzestrzenia zwarta na mocy stwierdzenia 0 Stwierdzenie 36 Jedynymi podprzestrzeniami spójnymi zbioru Cantora sa podzbiory jednopunktowe

4 6 3 ZBIÓR CANTORA Dowód Niejedopunktowymi podprzestrzeniami spójnymi prostej euklidesowej moga być wy la cznie różnego typu przedzia ly Przypuśćmy wie c, że jakiś przedzia l [a, b], gdzie b > a, zawiera sie w C I n Wtedy [a, b] I n, wie c istnieje sk ladowa I c c 2 c n zbioru I n, zawieraja ca przedzia l [a, b] dla każdego n Wynika sta d, że 0 < b a dla 3 n każdego n, co jest niemożliwe Uwaga 3 W lasność przestrzeni C opisana w stwierdzeniu 36 nazywa sie ca lkowita niespójnościa tej przestrzeni Kolejne w lasności zbioru Cantora nie sa już tak oczywiste można je nawet uznać za zaskakuja ce Stwierdzenie 37 Iloczyn kartezjański C C jest homeomorficzny z C Dowód Określimy naturalny homeomorfizm h : C C C wzorem h(c, c ) (0c c c 2c 2 ) 3, gdzie c (0c c 2 ) 3, c (0c c 2 ) 3 Latwo widać, że h jest funkcja wzajemnie jednoznaczna Pozostaje sprawdzić cia g lość h (zob wniosek 02) Wygodnie jest w tym wypadku sprawdzać jednostajna cia g lość h Niech ɛ > 0 i n be dzie taka liczba naturalna, że 3 2n+ < ɛ Za lóżmy,że ρ((c, c ), (d, d )) c d 2 + c d 2 < 3 2n+, gdzie ρ jest metryka w iloczynie C C Wtedy c d < oraz c d < Na podstawie lematu 3 3 2n+ 3 2n+ liczby c i d maja takie same pierwsze n cyfr, tzn jeśli c (0c c 2 ) 3 i d (0d d 2 ) 3, to c i d i dla i n; podobnie jeśli c (0c c 2 ) 3 i d (0d d 2 ) 3, to c i d i dla i n Wynika sta d, znów na podstawie lematu 3, że h(c, c ) h(d, d ) (0c c c 2 c 2 c n c n ) 3 (0d d d n d n ) 3 < 3 2n+ < ɛ Stosuja c prosta indukcje, otrzymujemy naste puja cy wniosek Wniosek 3 Iloczyn kartezjański skończenie wielu zbiorów Cantora przez siebie jest homeomorficzny ze zbiorem Cantora

5 3 ZBIÓR CANTORA 7 Uwaga 32 Podobny fakt zachodzi również dla iloczynu nieskończonego: iloczyn kartezjański przeliczalnej ilości zbiorów Cantora przez siebie jest homeomorficzny ze zbiorem Cantora Dowodzić tego można w sposób podobny do dowodu stwierdzenia 37 Twierdzenie 3 Istnieje przekszta lcenie cia g le zbioru Cantora C na przedzia l euklidesowy I [0, ] Prekszta lcenie takie można określić wzorem s((0c c 2 ) 3 ) c n 2 2 n Dowód Zauważmy najpierw, że przekszta lcenie s przyjmuje wartości w przedziale I Widać to z oszacowania 0 c n n 2 2 n 2 n Naste pnie sprawdzimy, że jest to przekszta lcenie na W tym celu przedstawmy dowolna liczbe x I w zapisie dwójkowym x (0b b 2 ) 2, gdzie b, b 2, {0, }; oznacza to, jak wiadomo, że x b n Przyjmuja c c 2 n n 2b n, dla każdego n, otrzymujemy równość s(0c c 2 ) 3 ) 2 c n 2 n 2 2b n 2 n x Pozostaje do uzasadnienia cia g lość przekszta lcenia s Wygodnie jest sprawdzać od razu jego jednostajna cia g lość Niech wie c ɛ > 0 Wybieramy liczbe naturalna N tak duża, by < ɛ ( szereg 2 n jest zbieżny, wie c takie N istnieje!) Przyjmuja c δ, wnosimy na 3 N podstawie lematu 3, że jeśli c (0c c 2 ) 3, c (0c c 2 ) 3 oraz c c < δ, to c n c n dla n < N Sta d s(c) s(c ) 2 c n 2 n 2 2 c n 2 n 2 c n c n 2 n 2 c n c n 2 n 2 2 n 2 n < ɛ Definicja 32 Przekszta lcenie s : C I, opisane w twierdzeniu 3, nazywamy funkcja schodkowa

6 8 3 ZBIÓR CANTORA Wniosek 32 Zbiór Cantora ma moc continuum c Dowód Moc C nie jest mniejsza niż moc obrazu s(c) I, która wynosi c, a z drugiej strony C jest podzbiorem przedzia lu I, wie c moc C nie jest wie ksza od c Uwaga 33 Warto zwrócić uwage na wniosek 32 W geometrycznym opisie i przy próbie rysowania przybliżeń zbioru Cantora, zauważamy jedynie jego punkty trójkowo-wymierne (postaci c k 3 n (0c, c n ), dla pewnych k 3 n ), których jest oczywiście przeliczalnie wiele (stwierdzenie 33) Wie kszość punktów zbioru Cantora jest dla nas niewidoczna! Wniosek 33 Istnieja przekszta lcenia cia g le zbioru Cantora na kostki euklidesowe I n dowolnego wymiaru skończonego n oraz na kostke Hilberta I ℵ 0 Dowód Jeśli s : C I jest funkcja schodkowa i C n oznacza iloczyn kartezjański n egzemplarzy zbiorów Cantora przez siebie, to przekszta lcenie s n : C n I n określone wzorem s n (c, c 2,, c n ) (s(c ), s(c 2 ), s(c n )) jest przekszta lceniem cia g lym i na Ponadto, z wniosku 3 wiemy, że istnieje homeomorfizm h : C C n, wie c z lożenie s n h : C I n jest przekszta lceniem cia g lym zbioru C na kostke I n W przypadku kostki Hilberta argumentacja jest podobna Uwaga 34 Zachodzi znacznie ogólniejszy fakt, który podajemy tylko informacyjnie : każda przestrzeń metryczna zwarta jest obrazem cia g lym zbioru Cantora! (zob [ES]) Wniosek 34 Istnieja przekszta lcenia cia g le przedzia lu euklidesowego I [0, ] na kostki euklidesowe I n dowolnego wymiaru n i na kostke Hilberta Dowód Jeśli Y jest jedna z tych kostek, to istnieje przekszta lcenie cia g le f zbioru Cantora C na Y Ponieważ C jest domknie tym podzbiorem w I, to można skorzystać z twierdzenia Tietzego 4, które gwarantuje istnienie przed lużenia cia g lego f : I Y przekszta lcenia f Można też skonstruować takie przed lużenie bezpośrednio, nie korzystaja c z twierdzenia Tietzego W tym celu skorzystamy z opisu geometrycznego zbioru C zawartego w stwierdzeniu 32 Oznaczmy przez a i b końce dowolnie ustalonej sk ladowej dope lnienia w I zbioru I n

7 3 ZBIÓR CANTORA (te sk ladowe sa przedzia lami otwartymi usuwanymi w konstrukcji geometrycznej zbioru C) Ponieważ przedzia ly otwarte (a, b) sa roz la czne z C, wie c na nie trzeba przed lużyć przekszta lcenie f Jeśli f(a) f(b), to k ladziemy f (x) f(a) dla wszystkich x (a, b); w przeciwnym razie, odcinek prostoliniowy f(a)f(b) o końcach f(a), f(b) zawiera sie w kostce Y i można go sparametryzować funkcja α : [a, b] f(a)f(b) (zależna oczywiście, tak jak i punkty a, b, od cia gu cyfr c,,c n ) w standardowy sposób: α(x) x a x a f(b) + ( b a b a )f(a) Teraz możemy określić przed lużenie f na punktach x [a, b] wzorem f (x) α(x) Cia g lość f w punktach odcinków otwartych postaci (a, b) wynika wprost z cia g lości parametryzacji α Uzasadnimy cia g lość f w punktach zbioru Cantora Niech ɛ > 0 Z jednostajnej cia g lości przekszta lcenia f (zob stwierdzenie 05) wynika istnienie liczby δ > 0 takiej, że jeśli x, x C oraz x x < δ, to f(x) f(x ) < ɛ 2 Niech c C Istnieje sk ladowa I c c n zbioru I n zawieraja ca c o średnicy mniejszej od δ Przedzia l I c c n może mieć wspólne końce z co najwyżej dwiema sk ladowymi dope lnienia I \ C, czyli przedzia lami otwartymi postaci (a, b), (a, b ), rozważanymi wyżej przy określaniu przed lużenia f Na przedzia lach [a, b], [a b ] określone sa parametryzacje α i α, które, oczywiście, też sa jednostajnie cia g le, wie c istnieje liczba θ > 0 taka, że jeśli x, x [a, b] (x, x [a, b ]) oraz x x < θ, to α(x) α(x ) < ɛ 2 ( α (x) α (x ) < ɛ 2, odpowiednio) Przyjmijmy δ min{δ, θ} i za lóżmy, że x I \ C oraz x c < δ W przypadku, gdy x I c c n, istnieje sk ladowa dope lnienia I \ C postaci (a x, b x ), zawieraja ca punkt x i zawarta wraz z końcami a x, b x w I c c n (przypomnijmy przy tym, że te końce należa do zbioru Cantora C) Wtedy otrzymujemy oszacowanie odleg lości f (x) f (c) f (x) f (a x ) + f (a x ) f (c) f (b x ) f (a x ) + f(a x ) f(c) f(b x ) f(a x ) + f(a x ) f(c) < ɛ 2 + ɛ 2 ɛ Gdy x / I c c n, to x (a, b) lub x (a, b ) Za lóżmy, że x (a, b) i przyjmijmy, że przedzia l (a, b) leży na prawo od przedzia lu I c c n (dla

8 00 3 ZBIÓR CANTORA drugiego przypadku rozumowanie jest analogiczne) Wtedy f (x) f (c) f (x) f (a) + f (a) f (c) Wreszcie, jeśli x C i x c < δ, to oczywiście α(x) α(a) + f(a) f(c) < ɛ f (x) f (c) f(x) f(c) < ɛ Uwaga 35 Przekszta lcenia cia g le przedzia lu I na kwadrat I 2 zwa sie tradycyjnie przekszta lceniami Peana Opis geometryczny takiego przekszta lcenia zamieszczaja podre czniki [ES] i [Ku] Na zakończenie warto wymienić jeszcze kilka ważnych w lasności zbioru Cantora, których dowody (lub wskazówki do nich) można znaleźć np w [ES] i [Ku] Przestrzeń topologiczna X jest homeomorficzna ze zbiorem Cantora wtedy i tylko wtedy, gdy X jest przestrzenia metryczna zwarta, w sobie ge sta, której jedynymi podprzestrzeniami spójnymi sa podzbiory jednopunktowe Każda przestrzeń metryzowalna w sposób zupe lny i w sobie ge sta zawiera podprzestrzeń homeomorficzna ze zbiorem Cantora Każda przestrzeń metryczna ośrodkowa której każdy punkt ma otoczenia otwarto-domknie te dowolnie ma lej średnicy (taka przestrzeń nazywa sie zero-wymiarowa) jest homeomorficzna z podzbiorem zbioru Cantora

9 ĆWICZENIA 0 Ćwiczenia () Sprawdź, czy zbiór końców usuwanych przedzia lów w konstrukcji zbioru Cantora C (tzn zbiór końców sk ladowych zbiorów I n dla wszystkich n N) jest przeliczalny i ge sty w C i czy jest zwarty (2) Wskaż kilka podzbiorów otwarto-domknie tych w C Wykaż, że zbiór C jest podobny do swych podzbiorów C [0, ], 3 C [ 2, ], C [0, ], C 3 [2, ], itd 3 (3) Niech X {0, } {0, } z metryka f ρ ((s, s 2, ), (t, t 2, )) min{n : s n t n } lub 0, gdy (s, s 2, ) (t, t 2, ) Sprawdź, że ρ jest metryka w X Wykaż, że przekszta lcenie f : C X określone wzorem ( t 3 + t ) ( t 2, t 2 2, ) gdzie t n {0, 2} dla każdego n, jest homeomorfizmem (4) Skonstruuj zbiór homeomorficzny ze zbiorem Cantora C zawarty w zbiorze liczb niewymiernych z metryka euklidesowa (zob [Ku]) (5) Przestrzeń metryczna X jest grupa topologiczna, gdy w X jest określone dzia lanie grupowe, które jest cia g le jako przekszta lcenie X X X i w którym branie elementu odwrotnego x x też jest przekszta lceniem cia g lym X X Sprawdzić, czy przestrzenie euklidesowe, przestrzeń Hilberta l 2, R ℵ 0, okra g S {z (R 2, ρ e ) : z }, torus n-wymiarowy (S ) n sa grupami topologicznymi (z jakimi dzia laniami?) Korzystaja c z zadania 3 pokazać, że zbiór Cantora jest grupa topologiczna (6) Czy istnieja przekszta lcenia cia g le (homeomorfizmy) z: C na C 3, C na Q, C na R \ Q, C na I 3, C na R 2, C na okra g S, C na sfere S 2, C na C I, C na X {0,,,, }, C na 2 3 X I, I na C, X I na C, R na C, Q na C, Q I na C, S 2 na C? Podaj przekszta lcenia (wykorzystuj, m in funkcje z C na I) lub przyczyne ich braku (np zwartość, spójność) (7) Czy zbiór Cantora jest ścia galny? Czy przestrzeń X suma odcinków la cza cych punkt (, ) z 2 punktami zbioru C na osi x na p laszczyźnie euklidesowej jest ścia - galna?

Wykład 10. Stwierdzenie 1. X spełnia warunek Borela wtedy i tylko wtedy, gdy każda scentrowana rodzina zbiorów domkniętych ma niepusty przekrój.

Wykład 10. Stwierdzenie 1. X spełnia warunek Borela wtedy i tylko wtedy, gdy każda scentrowana rodzina zbiorów domkniętych ma niepusty przekrój. Wykład 10 Twierdzenie 1 (Borel-Lebesgue) Niech X będzie przestrzenią zwartą Z każdego pokrycia X zbiorami otwartymi można wybrać podpokrycie skończone Dowód Lemat 1 Dla każdego pokrycia U przestrzeni ośrodkowej

Bardziej szczegółowo

FUNKCJE LICZBOWE. x 1

FUNKCJE LICZBOWE. x 1 FUNKCJE LICZBOWE Zbiory postaci {x R: x a}, {x R: x a}, {x R: x < a}, {x R: x > a} oznaczane sa symbolami (,a], [a, ), (,a) i (a, ). Nazywamy pó lprostymi domknie tymi lub otwartymi o końcu a. Symbol odczytujemy

Bardziej szczegółowo

sa dzie metryka z euklidesowa, to znaczy wyznaczaja ca cki, Wojciech Suwiński)

sa dzie metryka z euklidesowa, to znaczy wyznaczaja ca cki, Wojciech Suwiński) Zadanie 1 Pokazać, że dowolne dwie kule w R z metryka sa homeomorficzne Niech ρ be dzie metryka równoważna z, to znaczy wyznaczaja ca topologie na R Czy wynika z tego, że dowolne dwie kule w metryce ρ

Bardziej szczegółowo

Zbiory liczbowe widziane oczami topologa

Zbiory liczbowe widziane oczami topologa Zbiory liczbowe widziane oczami topologa Aleksander Błaszczyk Instytut Matematyki Uniwersytetu Ślaskiego Brenna, 25 wrzesień 2018 Aleksander Błaszczyk (UŚ) Zbiory liczbowe widziane oczami topologa Brenna,

Bardziej szczegółowo

Pojȩcie przestrzeni metrycznej

Pojȩcie przestrzeni metrycznej ROZDZIA l 1 Pojȩcie przestrzeni metrycznej Definicja 1.1. Dowolny niepusty zbiór X z funkcja ρ : X X [0, ), spe lniaja ca naste puja ce trzy warunki M1: ρ(x, y) = 0 x = y, M2: ρ(x, y) = ρ(y, x), M3: ρ(x,

Bardziej szczegółowo

1 Przestrzenie metryczne

1 Przestrzenie metryczne Topologia I Notatki do wyk ladu LITERATURA UZUPE LNIAJA CA R. Duda, Wprowadzenie do topologii, czȩść I. R. Engelking, Topologia ogólna. R. Engelking, K. Sieklucki, Wstȩp do topologii. W. Rudin, Podstawy

Bardziej szczegółowo

13. Cia la. Rozszerzenia cia l.

13. Cia la. Rozszerzenia cia l. 59 13. Cia la. Rozszerzenia cia l. Z rozważań poprzedniego paragrafu wynika, że jeżeli wielomian f o wspó lczynnikach w ciele K jest nierozk ladalny, to pierścień ilorazowy K[X]/(f) jest cia lem zawieraja

Bardziej szczegółowo

n=0 Dla zbioru Cantora prawdziwe są wersje lematu 3.6 oraz lematu 3.8 przy założeniu α = :

n=0 Dla zbioru Cantora prawdziwe są wersje lematu 3.6 oraz lematu 3.8 przy założeniu α = : 4. Zbiory borelowskie. Zbiór wszystkich podzbiorów liczb naturalnych będziemy oznaczali przez ω. Najmniejszą topologię na zbiorze ω, w której zbiory {A ω : x A ω \ y}, gdzie x oraz y są zbiorami skończonymi,

Bardziej szczegółowo

Rodzinę F złożoną z podzbiorów zbioru X będziemy nazywali ciałem zbiorów, gdy spełnione są dwa następujące warunki.

Rodzinę F złożoną z podzbiorów zbioru X będziemy nazywali ciałem zbiorów, gdy spełnione są dwa następujące warunki. 3. Funkcje borelowskie. Rodzinę F złożoną z podzbiorów zbioru X będziemy nazywali ciałem zbiorów, gdy spełnione są dwa następujące warunki. (1): Jeśli zbiór Y należy do rodziny F, to jego dopełnienie X

Bardziej szczegółowo

T O P O L O G I A WPPT I, sem. letni WYK LAD 8. Wroc law, 21 kwietnia D E F I N I C J E Niech (X, d) oznacza przestrzeń metryczn a.

T O P O L O G I A WPPT I, sem. letni WYK LAD 8. Wroc law, 21 kwietnia D E F I N I C J E Niech (X, d) oznacza przestrzeń metryczn a. T O P O L O G I A WPPT I, sem. letni WYK LAD 8 Zwartość D E F I N I C J E Niech (X, d) oznacza przestrzeń metryczn a. Wroc law, 1 kwietnia 008 Definicja 1. (X, d) jest ca lkowicie ograniczona jeśli dla

Bardziej szczegółowo

DZYSZKOLNE ZAWODY MATEMATYCZNE. Eliminacje rejonowe. Czas trwania zawodów: 150 minut

DZYSZKOLNE ZAWODY MATEMATYCZNE. Eliminacje rejonowe. Czas trwania zawodów: 150 minut XLIII MIE DZYSZKOLNE ZAWODY MATEMATYCZNE Eliminacje rejonowe Czas trwania zawodów: 150 minut Każdy uczeń rozwia zuje dwadzieścia cztery zadania testowe, w których podano za lożenia oraz trzy (niekoniecznie

Bardziej szczegółowo

PODSTAWOWE W LASNOŚCI W ZBIORZE LICZB RZECZYWISTYCH

PODSTAWOWE W LASNOŚCI W ZBIORZE LICZB RZECZYWISTYCH PODSTAWOWE W LASNOŚCI DZIA LAŃ I NIERÓWNOŚCI W ZBIORZE LICZB RZECZYWISTYCH W dalszym cia gu be dziemy zajmować sie g lównie w lasnościami liczb rzeczywistych, funkcjami określonymi na zbiorach z lożonych

Bardziej szczegółowo

Przestrzenie metryczne. Elementy Topologii. Zjazd 2. Elementy Topologii

Przestrzenie metryczne. Elementy Topologii. Zjazd 2. Elementy Topologii Zjazd 2 Przestrzenia metryczna (X, d) nazywamy parę złożona ze zbioru X i funkcji d : X X R, taka, że 1 d(x, y) 0 oraz d(x, y) = 0 wtedy i tylko wtedy, gdy x = y, 2 d(x, y) = d(y, x), 3 d(x, z) d(x, y)

Bardziej szczegółowo

P DO TOPOLOGII (A) Skrypt dla studentów. Pawe l Krupski

P DO TOPOLOGII (A) Skrypt dla studentów. Pawe l Krupski WSTE P DO TOPOLOGII (A) Skrypt dla studentów Pawe l Krupski Instytut Matematyczny Uniwersytetu Wroc lawskiego Spis treści PRZEDMOWA v Rozdzia l 1. Pojȩcie przestrzeni metrycznej 1 Ćwiczenia 5 Rozdzia

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 7 Baza i wymiar przestrzeni liniowej

Wyk lad 7 Baza i wymiar przestrzeni liniowej Wyk lad 7 Baza i wymiar przestrzeni liniowej 1 Baza przestrzeni liniowej Niech V bedzie przestrzenia liniowa. Powiemy, że podzbiór X V jest maksymalnym zbiorem liniowo niezależnym, jeśli X jest zbiorem

Bardziej szczegółowo

7. Miara, zbiory mierzalne oraz funkcje mierzalne.

7. Miara, zbiory mierzalne oraz funkcje mierzalne. 7. Miara, zbiory mierzalne oraz funkcje mierzalne. Funkcję rzeczywistą µ nieujemną określoną na ciele zbiorów S będziemy nazywali miarą, gdy dla dowolnego ciągu A 0, A 1,... zbiorów rozłącznych należących

Bardziej szczegółowo

Zdzisław Dzedzej. Politechnika Gdańska. Gdańsk, 2013

Zdzisław Dzedzej. Politechnika Gdańska. Gdańsk, 2013 Zdzisław Dzedzej Politechnika Gdańska Gdańsk, 2013 1 PODSTAWY 2 3 Definicja. Przestrzeń metryczna (X, d) jest zwarta, jeśli z każdego ciągu {x n } w X można wybrać podciąg zbieżny {x nk } w X. Ogólniej

Bardziej szczegółowo

Niech X bȩdzie dowolnym zbiorem. Dobry porz adek to relacja P X X (bȩdziemy pisać x y zamiast x, y P ) o w lasnościach:

Niech X bȩdzie dowolnym zbiorem. Dobry porz adek to relacja P X X (bȩdziemy pisać x y zamiast x, y P ) o w lasnościach: Teoria miary WPPT IIr semestr zimowy 2009 Wyk lad 4 Liczby kardynalne, indukcja pozaskończona DOBRY PORZA DEK 14/10/09 Niech X bȩdzie dowolnym zbiorem Dobry porz adek to relacja P X X (bȩdziemy pisać x

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 9 Przekszta lcenia liniowe i ich zastosowania

Wyk lad 9 Przekszta lcenia liniowe i ich zastosowania Wyk lad 9 Przekszta lcenia liniowe i ich zastosowania 1 Przekszta lcenia liniowe i ich w lasności Definicja 9.1. Niech V i W bed przestrzeniami liniowymi. Przekszta lcenie f : V W spe lniajace warunki:

Bardziej szczegółowo

Rozdzia l 11. Przestrzenie Euklidesowe Definicja, iloczyn skalarny i norma. iloczynem skalarnym.

Rozdzia l 11. Przestrzenie Euklidesowe Definicja, iloczyn skalarny i norma. iloczynem skalarnym. Rozdzia l 11 Przestrzenie Euklidesowe 11.1 Definicja, iloczyn skalarny i norma Definicja 11.1 Przestrzenia Euklidesowa nazywamy par e { X K,ϕ }, gdzie X K jest przestrzenia liniowa nad K, a ϕ forma dwuliniowa

Bardziej szczegółowo

Teoria miary WPPT IIr. semestr zimowy 2009 Wyk lady 6 i 7. Mierzalność w sensie Carathéodory ego Miara Lebesgue a na prostej

Teoria miary WPPT IIr. semestr zimowy 2009 Wyk lady 6 i 7. Mierzalność w sensie Carathéodory ego Miara Lebesgue a na prostej Teoria miary WPPT IIr. semestr zimowy 2009 Wyk lady 6 i 7. Mierzalność w sensie Carathéodory ego Miara Lebesgue a na prostej 27-28/10/09 ZBIORY MIERZALNE WZGLȨDEM MIARY ZEWNȨTRZNEJ Niech µ bȩdzie miar

Bardziej szczegółowo

Topologia I*, jesień 2012 Zadania omawiane na ćwiczeniach lub zadanych jako prace domowe, grupa 1 (prowadzący H. Toruńczyk).

Topologia I*, jesień 2012 Zadania omawiane na ćwiczeniach lub zadanych jako prace domowe, grupa 1 (prowadzący H. Toruńczyk). Topologia I*, jesień 2012 Zadania omawiane na ćwiczeniach lub zadanych jako prace domowe, grupa 1 (prowadzący H. Toruńczyk). Zadania w dużej mierze pochodzą z zestawu zadań w rozdziale 8 skryptu autorów

Bardziej szczegółowo

Topologia - Zadanie do opracowania. Wioletta Osuch, Magdalena Żelazna, Piotr Kopyrski

Topologia - Zadanie do opracowania. Wioletta Osuch, Magdalena Żelazna, Piotr Kopyrski Topologia - Zadanie do opracowania Wioletta Osuch, Magdalena Żelazna, Piotr Kopyrski 5 grudnia 2013 Zadanie 1. (Topologie na płaszczyźnie) Na płaszczyźnie R 2 rozważmy następujące topologie: a) Euklidesową

Bardziej szczegółowo

c a = a x + gdzie = b 2 4ac. Ta postać wielomianu drugiego stopnia zwana jest kanoniczna, a wyrażenie = b 2 4ac wyróżnikiem tego wielomianu.

c a = a x + gdzie = b 2 4ac. Ta postać wielomianu drugiego stopnia zwana jest kanoniczna, a wyrażenie = b 2 4ac wyróżnikiem tego wielomianu. y = ax 2 + bx + c WIELOMIANY KWADRATOWE Zajmiemy sie teraz wielomianami stopnia drugiego, zwanymi kwadratowymi. Symbol w be dzie w tym rozdziale oznaczać wielomian kwadratowy, tj. w(x) = ax 2 + bx + c

Bardziej szczegółowo

(b) Suma skończonej ilości oraz przekrój przeliczalnej ilości zbiorów typu G α

(b) Suma skończonej ilości oraz przekrój przeliczalnej ilości zbiorów typu G α FUNKCJE BORELOWSKIE Rodzinę F podzbiorów zbioru X (tzn. F X) będziemy nazywali ciałem gdy spełnione są warunki: (1) Jeśli zbiór Y F, to dopełnienie X \ Y też należy do rodziny F. (2) Jeśli S F jest skończoną

Bardziej szczegółowo

1. Funkcje monotoniczne, wahanie funkcji.

1. Funkcje monotoniczne, wahanie funkcji. 1. Funkcje monotoniczne, wahanie funkcji. Zbiór X będziemy nazywali uporządkowanym, jeśli określona jest relacja zawarta w produkcie kartezjańskim X X, która jest spójna, antysymetryczna i przechodnia.

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 4 Warstwy, dzielniki normalne

Wyk lad 4 Warstwy, dzielniki normalne Wyk lad 4 Warstwy, dzielniki normalne 1 Warstwy grupy wzgl edem podgrupy Niech H bedzie podgrupa grupy (G,, e). W zbiorze G wprowadzamy relacje l oraz r przyjmujac, że dla dowolnych a, b G: a l b a 1 b

Bardziej szczegółowo

Dziedziny Euklidesowe

Dziedziny Euklidesowe Dziedziny Euklidesowe 1.1. Definicja. Dziedzina Euklidesowa nazywamy pare (R, v), gdzie R jest dziedzina ca lkowitości a v : R \ {0} N {0} funkcja zwana waluacja, która spe lnia naste ce warunki: 1. dla

Bardziej szczegółowo

Wykład 21 Funkcje mierzalne. Kostrukcja i własności całki wzglȩdem miary przeliczalnie addytywnej

Wykład 21 Funkcje mierzalne. Kostrukcja i własności całki wzglȩdem miary przeliczalnie addytywnej Wykład 2 Funkcje mierzalne. Kostrukcja i własności całki wzglȩdem miary przeliczalnie addytywnej czȩść II (opracował: Piotr Nayar) Definicja 2.. Niech (E, E) bȩdzie przestrzenia mierzalna i niech λ : E

Bardziej szczegółowo

Rozdział 6. Ciągłość. 6.1 Granica funkcji

Rozdział 6. Ciągłość. 6.1 Granica funkcji Rozdział 6 Ciągłość 6.1 Granica funkcji Podamy najpierw dwie definicje granicy funkcji w punkcie i pokażemy ich równoważność. Definicja Cauchy ego granicy funkcji w punkcie. Niech f : X R, gdzie X R oraz

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 11 1 Wektory i wartości w lasne

Wyk lad 11 1 Wektory i wartości w lasne Wyk lad 11 Wektory i wartości w lasne 1 Wektory i wartości w lasne Niech V bedzie przestrzenia liniowa nad cia lem K Każde przekszta lcenie liniowe f : V V nazywamy endomorfizmem liniowym przestrzeni V

Bardziej szczegółowo

Pierścienie grupowe wyk lad 3. lewych podmodu lów prostych. Ogólniej, aby roz lożyć dany pierścień na sume. prosta

Pierścienie grupowe wyk lad 3. lewych podmodu lów prostych. Ogólniej, aby roz lożyć dany pierścień na sume. prosta Pierścienie rupowe wyk lad 3 Już wiemy, że alebre rupowa CG skończonej rupy G można roz lożyć na sume lewych podmodu lów prostych Oólniej, aby roz lożyć dany pierścień na sume prosta jeo dwóch podmodu

Bardziej szczegółowo

Krzywa uniwersalna Sierpińskiego

Krzywa uniwersalna Sierpińskiego Krzywa uniwersalna Sierpińskiego Małgorzata Blaszke Karol Grzyb Streszczenie W niniejszej pracy omówimy krzywą uniwersalną Sierpińskiego, zwaną również dywanem Sierpińskiego. Pokażemy klasyczną metodę

Bardziej szczegółowo

Wyk lady z topologii I

Wyk lady z topologii I Wyk lady z topologii I Wies law Kubiś Akademia Świȩtokrzyska ul. Świȩtokrzyska 15, 25-406 Kielce, Poland E-mail: wkubis@pu.kielce.pl 1 maja 2006 Spis treści 1 Przestrzenie metryczne 3 1.1 Definicje........................................

Bardziej szczegółowo

(α + β) a = α a + β a α (a + b) = α a + α b (α β) a = α (β a). Definicja 4.1 Zbiór X z dzia laniami o wyżej wymienionych w lasnościach

(α + β) a = α a + β a α (a + b) = α a + α b (α β) a = α (β a). Definicja 4.1 Zbiór X z dzia laniami o wyżej wymienionych w lasnościach Rozdzia l 4 Przestrzenie liniowe 4.1 Przestrzenie i podprzestrzenie 4.1.1 Definicja i podstawowe w lasności Niech X z dzia laniem dodawania + b edzie grupa przemienna (abelowa). Oznaczmy przez 0 element

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 9 Baza i wymiar przestrzeni liniowej

Wyk lad 9 Baza i wymiar przestrzeni liniowej Wyk lad 9 Baza i wymiar przestrzeni liniowej 1 Operacje elementarne na uk ladach wektorów Niech α 1,..., α n bed dowolnymi wektorami przestrzeni liniowej V nad cia lem K. Wyróżniamy nastepuj ace operacje

Bardziej szczegółowo

Aproksymacja diofantyczna

Aproksymacja diofantyczna Aproksymacja diofantyczna Szymon Draga Ustroń, 4 listopada 0 r Wprowadzenie Jak wiadomo, każdą liczbę niewymierną można (z dowolną dokładnością) aproksymować liczbami wymiernymi Powstaje pytanie, w jaki

Bardziej szczegółowo

Korzystając z własności metryki łatwo wykazać, że dla dowolnych x, y, z X zachodzi

Korzystając z własności metryki łatwo wykazać, że dla dowolnych x, y, z X zachodzi M. Beśka, Wstęp do teorii miary, Dodatek 158 10 Dodatek 10.1 Przestrzenie metryczne Niech X będzie niepustym zbiorem. Funkcję d : X X [0, ) spełniającą dla x, y, z X warunki (i) d(x, y) = 0 x = y, (ii)

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 14 Cia la i ich w lasności

Wyk lad 14 Cia la i ich w lasności Wyk lad 4 Cia la i ich w lasności Charakterystyka cia la Określenie cia la i w lasności dzia lań w ciele y ly omówione na algerze liniowej. Stosujac terminologie z teorii pierścieni możemy powiedzieć,

Bardziej szczegółowo

Dzia lanie grupy na zbiorze. Twierdzenie Sylowa

Dzia lanie grupy na zbiorze. Twierdzenie Sylowa Dzia lanie grupy na zbiorze. Twierdzenie Sylowa Niech G be dzie dowolna grupa, zaś X zbiorem. 1. Definicja. Dzia laniem grupy G na zbiorze X nazywamy funkcje µ: G X X, µ(g, x) = g x, spe lniaja ca dwa

Bardziej szczegółowo

KOMBINATORYKA 1 WYK LAD 9 Zasada szufladkowa i jej uogólnienia

KOMBINATORYKA 1 WYK LAD 9 Zasada szufladkowa i jej uogólnienia KOMBINATORYKA 1 WYK LAD 9 Zasada szufladkowa i jej uogólnienia 18 grudnia 2006 Zasada szufladkowa, zwana też zasada Dirichleta, a w jez. ang.,,pigeonhole Principle może być sformu lowana naste puja co.

Bardziej szczegółowo

P (x, y) + Q(x, y)y = 0. g lym w obszrze G R n+1. Funkcje. zania uk ladu (1) o wykresie przebiegaja

P (x, y) + Q(x, y)y = 0. g lym w obszrze G R n+1. Funkcje. zania uk ladu (1) o wykresie przebiegaja 19. O ca lkach pierwszych W paragrafie 6 przy badaniu rozwia zań równania P (x, y) + Q(x, y)y = 0 wprowadzono poje cie ca lki równania, podano pewne kryteria na wyznaczanie ca lek równania. Znajomość ca

Bardziej szczegółowo

TEST A. A-1. Podaj aksjomaty przestrzeni topologicznej według W. Sierpińskiego: aksjomaty

TEST A. A-1. Podaj aksjomaty przestrzeni topologicznej według W. Sierpińskiego: aksjomaty TEST A A-1. Podaj aksjomaty przestrzeni topologicznej według W. Sierpińskiego: aksjomaty T 1 przestrzeni. Czym ta aksjomatyka różni się od aksjomatyki zbiorów otwartych? A-2. Ile różnych zbiorów otwartych

Bardziej szczegółowo

W poszukiwaniu kszta ltów kulistych

W poszukiwaniu kszta ltów kulistych W poszukiwaniu kszta ltów kulistych Piotr Mankiewicz April 4, 2005 Konwersatorium dla doktorantów Notacje 1 Cia lo wypuk le - wypuk ly, domkniȩty podzbiór ograniczony w R n. Odleg lość geometryczna dwóch

Bardziej szczegółowo

A-1. Podaj aksjomaty przestrzeni topologicznej według W. Sierpińskiego: aksjomaty

A-1. Podaj aksjomaty przestrzeni topologicznej według W. Sierpińskiego: aksjomaty A-1. Podaj aksjomaty przestrzeni topologicznej według W. Sierpińskiego: aksjomaty T 1 przestrzeni. Czym ta aksjomatyka różni się od aksjomatyki zbiorów otwartych? A-2. Wyprowadź z aksjomatów topologii

Bardziej szczegółowo

1 Działania na zbiorach

1 Działania na zbiorach M. Beśka, Wstęp do teorii miary, rozdz. 1 1 1 Działania na zbiorach W rozdziale tym przypomnimy podstawowe działania na zbiorach koncentrując się na własnościach tych działań, które będą przydatne w dalszej

Bardziej szczegółowo

13 Zastosowania Lematu Szemerédiego

13 Zastosowania Lematu Szemerédiego 13 Zastosowania Lematu Szemerédiego 13.1 Twierdzenie Erdősa-Stone a (Rozdzia ly 7.1 i 7.5 podre cznika) Jednym z g lównych zagadnień ekstremalnej teorii grafów jest wyznaczenie parametru ex(n, H) = max{

Bardziej szczegółowo

zbiorów domkniętych i tak otrzymane zbiory domknięte ustawiamy w ciąg. Oznaczamy

zbiorów domkniętych i tak otrzymane zbiory domknięte ustawiamy w ciąg. Oznaczamy 5. Funkcje 1 klasy Baire a. Pod koniec XIX i początkiem XX wieku kilku matematyków zajmowało się problemami dotyczącymi klasyfikacji funkcji borelowskich: między innymi R. Baire, E. Borel, H. Lebesgue

Bardziej szczegółowo

jest ciągiem elementów z przestrzeni B(R, R)

jest ciągiem elementów z przestrzeni B(R, R) Wykład 2 1 Ciągi Definicja 1.1 (ciąg) Ciągiem w zbiorze X nazywamy odwzorowanie x: N X. Dla uproszczenia piszemy x n zamiast x(n). Przykład 1. x n = n jest ciągiem elementów z przestrzeni R 2. f n (x)

Bardziej szczegółowo

Szeregi liczbowe wste

Szeregi liczbowe wste 3 grudnia 2007 orawi lem dowód twierdzenia o rzybliżeniach dziesie tnych Zajmiemy sie teraz cia gami nieskończonym, ale zaisywanymi w ostaci sum. Definicja 2. (szeregu) Niech (a n ) be dzie dowolnym cia

Bardziej szczegółowo

Rozdział 4. Ciągi nieskończone. 4.1 Ciągi nieskończone

Rozdział 4. Ciągi nieskończone. 4.1 Ciągi nieskończone Rozdział 4 Ciągi nieskończone W rozdziale tym wprowadzimy pojęcie granicy ciągu. Dalej rozszerzymy to pojęcie na przypadek dowolnych funkcji. Jak zauważyliśmy we wstępie jest to najważniejsze pojęcie analizy

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 10 Przestrzeń przekszta lceń liniowych

Wyk lad 10 Przestrzeń przekszta lceń liniowych Wyk lad 10 Przestrzeń przekszta lceń liniowych 1 Określenie przestrzeni przekszta lceń liniowych Niech V i W bed a przestrzeniami liniowymi Oznaczmy przez L(V ; W ) zbór wszystkich przekszta lceń liniowych

Bardziej szczegółowo

Zadania zadane jako prace domowe i niektóre spośród omawianych na ćwiczeniach.

Zadania zadane jako prace domowe i niektóre spośród omawianych na ćwiczeniach. Topologia I*, jesień 2013 (prowadzący H. Toruńczyk). Zadania zadane jako prace domowe i niektóre spośród omawianych na ćwiczeniach. Zadania w dużej mierze pochodzą z zestawu zadań w rozdziale 8 skryptu

Bardziej szczegółowo

Pisemny egzamin dyplomowy. na Uniwersytecie Wroc lawskim. na kierunku matematyka. zadania testowe. 22czerwca2009r. 60 HS-8-8

Pisemny egzamin dyplomowy. na Uniwersytecie Wroc lawskim. na kierunku matematyka. zadania testowe. 22czerwca2009r. 60 HS-8-8 EGZAMIN DYPLOMOWY, cze ść I (testowa) 22.06.2009 INSTRUKCJE DOTYCZA CE WYPE LNIANIA TESTU 1. Nie wolno korzystać z kalkulatorów. 2. Sprawdzić, czy wersja testu podana na treści zadań jest zgodna z wersja

Bardziej szczegółowo

Teoria miary i całki

Teoria miary i całki Teoria miary i całki Spis treści 1 Wstęp 3 2 lgebra zbiorów 5 3 Pierścienie, ciała, σ ciała zbiorów. 7 3.1 Definicja pierścienia ciała i σ ciała............... 7 3.2 Pierścień, ciało i σ ciało generowane

Bardziej szczegółowo

TEORIA GRAFÓW. MATERIA LY VI. semestr letni 2013/2014. Jerzy Jaworski. Typeset by AMS-TEX

TEORIA GRAFÓW. MATERIA LY VI. semestr letni 2013/2014. Jerzy Jaworski. Typeset by AMS-TEX TEORIA GRAFÓW. MATERIA LY VI. semestr letni 2013/2014. Jerzy Jaworski 20 Typeset by AMS-TEX 8. GRAFY PLANARNE. 8.1. Grafy p laskie i planarne. TEORIA GRAFÓW. MATERIA LY VI. 21 Mówimy, że graf jest uk ladalny

Bardziej szczegółowo

Analiza matematyczna 2, cze ść dziesia ta

Analiza matematyczna 2, cze ść dziesia ta Analiza matematyczna 2, cze ść dziesia ta Informacja ogólna dla tych, którzy jeszcze ze mna chca rozmawiać o stopniach: zdecydowana wie kszość twierdzeń w matematyce, w analizie w szczególności, sk lada

Bardziej szczegółowo

Kombinowanie o nieskończoności. 3. Jak policzyć nieskończone materiały do ćwiczeń

Kombinowanie o nieskończoności. 3. Jak policzyć nieskończone materiały do ćwiczeń Kombinowanie o nieskończoności. 3. Jak policzyć nieskończone materiały do ćwiczeń Projekt Matematyka dla ciekawych świata spisał: Michał Korch 22 marzec 2018 Szybkie przypomnienie z wykładu Prezentacja

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 1 Podstawowe struktury algebraiczne

Wyk lad 1 Podstawowe struktury algebraiczne Wyk lad 1 Podstawowe struktury algebraiczne 1 Dzia lanie w zbiorze Majac dane dowolne dwa przedmioty a b możemy z nich utworzyć pare uporzadkowan a (a b) o poprzedniku a i nastepniku b. Warunek na równość

Bardziej szczegółowo

Stanisław Betley, Józef Chaber, Elżbieta Pol i Roman Pol TOPOLOGIA I. wykłady i zadania

Stanisław Betley, Józef Chaber, Elżbieta Pol i Roman Pol TOPOLOGIA I. wykłady i zadania Stanisław Betley, Józef Chaber, Elżbieta Pol i Roman Pol TOPOLOGIA I wykłady i zadania WSTĘP. Materiał w skrypcie odpowiada programowi zajęć z Topologii I w trzecim semestrze studiów na Wydziale MIM Uniwersytetu

Bardziej szczegółowo

Tekst poprawiony 27 XII, godz. 17:56. Być może dojda

Tekst poprawiony 27 XII, godz. 17:56. Być może dojda Tekst poprawiony 27 XII, godz. 7:56. Być może dojda naste pne zadania Definicja 7. krzywej) Niech P oznacza dowolny przedzia l niezdegenerowany. Przekszta lcenie r: P IR k nazywamy krzywa. Jeśli r jest

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 5 Grupa ilorazowa, iloczyn prosty, homomorfizm

Wyk lad 5 Grupa ilorazowa, iloczyn prosty, homomorfizm Wyk lad 5 Grupa ilorazowa, iloczyn prosty, homomorfizm 1 Grupa ilorazowa Niech H b edzie dzielnikiem normalnym grupy G. Oznaczmy przez G/H zbiór wszystkich warstw lewostronnych grupy G wzgl edem podgrupy

Bardziej szczegółowo

IMIĘ NAZWISKO... grupa C... sala Egzamin ELiTM I

IMIĘ NAZWISKO... grupa C... sala Egzamin ELiTM I IMIĘ NAZWISKO............................ grupa C... sala 10... Egzamin ELiTM I 02.02.15 1. 2. 3. 4.. 1. (8 pkt.) Niech X a,b = {(x, y) R 2 : (x b) 2 + (y 1 b )2 a 2 } dla a, b R, a > 0, b 0. Wyznaczyć:

Bardziej szczegółowo

Topologia I Wykład 4.

Topologia I Wykład 4. Topologia I Wykład 4. Stefan Jackowski 24 października 2012 Przeciąganie topologii przez rodzinę przekształceń X zbiór. f = {f i : X Y i } i I rodziną przekształceń o wartościach w przestrzeniach topologicznych

Bardziej szczegółowo

Teoria miary. WPPT/Matematyka, rok II. Wykład 5

Teoria miary. WPPT/Matematyka, rok II. Wykład 5 Teoria miary WPPT/Matematyka, rok II Wykład 5 Funkcje mierzalne Niech (X, F) będzie przestrzenią mierzalną i niech f : X R. Twierdzenie 1. NWSR 1. {x X : f(x) > a} F dla każdego a R 2. {x X : f(x) a} F

Bardziej szczegółowo

Prostota grup A n. Pokażemy, że grupy A n sa. proste dla n 5. Dowód jest indukcyjny i poprzedzimy go lematem.

Prostota grup A n. Pokażemy, że grupy A n sa. proste dla n 5. Dowód jest indukcyjny i poprzedzimy go lematem. Prostota grup A n. Pokażemy, że grupy A n sa proste dla n 5. Dowód jest indukcyjny i poprzedzimy go lematem. 1 2 0. Twierdzenie Schura Zassenhausa W tym rozdziale zajmiemy sie bardzo użytecznym twierdzeniem,

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 12. (ii) najstarszy wspó lczynnik wielomianu f jest elementem odwracalnym w P. Dowód. Niech st(f) = n i niech a bedzie

Wyk lad 12. (ii) najstarszy wspó lczynnik wielomianu f jest elementem odwracalnym w P. Dowód. Niech st(f) = n i niech a bedzie 1 Dzielenie wielomianów Wyk lad 12 Ważne pierścienie Definicja 12.1. Niech P bedzie pierścieniem, który może nie być dziedzina ca lkowitości. Powiemy, że w pierścieniu P [x] jest wykonalne dzielenie z

Bardziej szczegółowo

Funkcje wielu zmiennych cia

Funkcje wielu zmiennych cia Funkcje wielu zmiennych g lość Do tej pory zajmowaliśmy sie funkcjami jednej zmiennej W wielu zagadnieniach wyste puja wielkości zależne od wielu czynników, co prowadzi do rozpatrywania funkcji cej niż

Bardziej szczegółowo

Informacja o przestrzeniach Hilberta

Informacja o przestrzeniach Hilberta Temat 10 Informacja o przestrzeniach Hilberta 10.1 Przestrzenie unitarne, iloczyn skalarny Niech dana będzie przestrzeń liniowa X. Załóżmy, że każdej parze elementów x, y X została przyporządkowana liczba

Bardziej szczegółowo

Wstęp do przestrzeni metrycznych i topologicznych oraz ich zastosowań w ekonomii

Wstęp do przestrzeni metrycznych i topologicznych oraz ich zastosowań w ekonomii Wstęp do przestrzeni metrycznych i topologicznych oraz ich zastosowań w ekonomii Mirosław Sobolewski 25 maja 2010 Definicja. Przestrzenią metryczną nazywamy zbiór X z funkcją ρ : X X R przyporządkowującą

Bardziej szczegółowo

f(t) f(x), D f(x) = lim sup t x oraz D f(x) = lim inf

f(t) f(x), D f(x) = lim sup t x oraz D f(x) = lim inf 9. Różniczkowanie. Jeśli f jest funkcją rzeczywistą, to granice D + f(x) = lim sup t x + f(t) f(x), D f(x) = lim sup t x t x f(t) f(x), t x f(t) f(x) f(t) f(x) D + f(x) = lim inf oraz D f(x) = lim inf

Bardziej szczegółowo

B jest liniowo niezależny V = lin (B) 1. Układ pusty jest bazą przestrzeni trywialnej {θ}. a i v i = i I. b i v i, (a i b i ) v i = θ.

B jest liniowo niezależny V = lin (B) 1. Układ pusty jest bazą przestrzeni trywialnej {θ}. a i v i = i I. b i v i, (a i b i ) v i = θ. 8 Baza i wymiar Definicja 8.1. Bazą przestrzeni liniowej nazywamy liniowo niezależny układ jej wektorów, który generuję tę przestrzeń. Innymi słowy, układ B = (v i ) i I wektorów z przestrzeni V jest bazą

Bardziej szczegółowo

Matematyka A, klasówka, 24 maja zania zadań z kolokwium z matematyki A w nadziei, że pope lni lem wielu b le. rozwia

Matematyka A, klasówka, 24 maja zania zadań z kolokwium z matematyki A w nadziei, że pope lni lem wielu b le. rozwia Matematyka A, klasówka, 4 maja 5 Na prośbe jednej ze studentek podaje zania zadań z kolokwium z matematyki A w nadziei, że pope lni lem wielu b le dów Podać definicje wektora w lasnego i wartości w lasnej

Bardziej szczegółowo

Zadania do Rozdziału X

Zadania do Rozdziału X Zadania do Rozdziału X 1. 2. Znajdź wszystkie σ-ciała podzbiorów X, gdy X = (i) {1, 2}, (ii){1, 2, 3}. (b) Znajdź wszystkie elementy σ-ciała generowanego przez {{1, 2}, {2, 3}} dla X = {1, 2, 3, 4}. Wykaż,

Bardziej szczegółowo

R n jako przestrzeń afiniczna

R n jako przestrzeń afiniczna R n jako przestrzeń afiniczna Mirosław Sobolewski Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW 11. wykład z algebry liniowej Warszawa, grudzień 2014 Mirosław Sobolewski (UW) Warszawa, grudzień 2014 1

Bardziej szczegółowo

1 Zbiory. 1.1 Kiedy {a} = {b, c}? (tzn. podać warunki na a, b i c) 1.2 Udowodnić, że A {A} A =.

1 Zbiory. 1.1 Kiedy {a} = {b, c}? (tzn. podać warunki na a, b i c) 1.2 Udowodnić, że A {A} A =. 1 Zbiory 1.1 Kiedy {a} = {b, c}? (tzn. podać warunki na a, b i c) 1.2 Udowodnić, że A {A} A =. 1.3 Pokazać, że jeśli A, B oraz (A B) (B A) = C C, to A = B = C. 1.4 Niech {X t } będzie rodziną niepustych

Bardziej szczegółowo

Dekompozycje prostej rzeczywistej

Dekompozycje prostej rzeczywistej Dekompozycje prostej rzeczywistej Michał Czapek michal@czapek.pl www.czapek.pl 26 X AD MMXV Streszczenie Celem pracy jest zwrócenie uwagi na ciekawą różnicę pomiędzy klasami zbiorów pierwszej kategorii

Bardziej szczegółowo

G. Plebanek, MIARA I CAŁKA Zadania do rozdziału 1 28

G. Plebanek, MIARA I CAŁKA Zadania do rozdziału 1 28 G. Plebanek, MIARA I CAŁKA Zadania do rozdziału 1 28 1.9 Zadania 1.9.1 Niech R będzie pierścieniem zbiorów. Zauważyć, że jeśli A, B R to A B R i A B R. Sprawdzić, że (R,, ) jest także pierścieniem w sensie

Bardziej szczegółowo

Algebra i jej zastosowania ćwiczenia

Algebra i jej zastosowania ćwiczenia Algebra i jej zastosowania ćwiczenia A Pilitowska i A Romanowska 24 kwietnia 2006 1 Grupy i quasigrupy 1 Pokazać, że w każdej grupie (G,, 1, 1): (a) jeśli xx = x, to x = 1, (b) (xy) 1 = y 1 x 1, (c) zachodzi

Bardziej szczegółowo

4. Dzia lanie grupy na zbiorze

4. Dzia lanie grupy na zbiorze 17 4. Dzia lanie grupy na zbiorze Znaczna cze ść poznanych przez nas przyk ladów grup, to podgrupy grupy bijekcji jakiegoś zbioru. Cze sto taka podgrupa sk lada sie z bijekcji, które zachowuja dodatkowa

Bardziej szczegółowo

ZALICZENIE WYKŁADU: 30.I.2019

ZALICZENIE WYKŁADU: 30.I.2019 MATEMATYCZNE PODSTAWY KOGNITYWISTYKI ZALICZENIE WYKŁADU: 30.I.2019 KOGNITYWISTYKA UAM, 2018 2019 Imię i nazwisko:.......... POGROMCY PTAKÓW STYMFALIJSKICH 1. [2 punkty] Podaj definicję warunku łączności

Bardziej szczegółowo

25 lutego 2013, godzina 23: 57 strona 1. P. Urzyczyn: Materia ly do wyk ladu z semantyki. Logika Hoare a

25 lutego 2013, godzina 23: 57 strona 1. P. Urzyczyn: Materia ly do wyk ladu z semantyki. Logika Hoare a 25 lutego 2013, godzina 23: 57 strona 1 P. Urzyczyn: Materia ly do wyk ladu z semantyki Logika Hoare a Rozważamy najprostszy model imperatywnego jezyka programowania z jednym typem danych. Wartości tego

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 3 Wielomiany i u lamki proste

Wyk lad 3 Wielomiany i u lamki proste Wyk lad 3 Wielomiany i u lamki proste 1 Konstrukcja pierścienia wielomianów Niech P bedzie dowolnym pierścieniem, w którym 0 1. Oznaczmy przez P [x] zbiór wszystkich nieskończonych ciagów o wszystkich

Bardziej szczegółowo

Wersja testu D 14 września 2011 r. 1. Czy prawda jest, że a) x Z y Z y 2 = 2 ; b) x Z y Z x 2 = 1 ; c) x Z y Z x 2 = 2 ; d) x Z y Z y 2 = 1?

Wersja testu D 14 września 2011 r. 1. Czy prawda jest, że a) x Z y Z y 2 = 2 ; b) x Z y Z x 2 = 1 ; c) x Z y Z x 2 = 2 ; d) x Z y Z y 2 = 1? 1. Czy prawda jest, że a) x Z y Z y 2 = 2 ; b) x Z y Z x 2 = 1 ; c) x Z y Z x 2 = 2 ; d) x Z y Z y 2 = 1? 2. Czy prawda jest, że a) 5 8 1 jest podzielne przez 4 ; b) 5 7 1 jest podzielne przez 4 ; c) 3

Bardziej szczegółowo

WYK LAD 5: GEOMETRIA ANALITYCZNA W R 3, PROSTA I P LASZCZYZNA W PRZESTRZENI R 3

WYK LAD 5: GEOMETRIA ANALITYCZNA W R 3, PROSTA I P LASZCZYZNA W PRZESTRZENI R 3 WYK LAD 5: GEOMETRIA ANALITYCZNA W R 3, PROSTA I P LASZCZYZNA W PRZESTRZENI R 3 Definicja 1 Przestrzenia R 3 nazywamy zbiór uporzadkowanych trójek (x, y, z), czyli R 3 = {(x, y, z) : x, y, z R} Przestrzeń

Bardziej szczegółowo

Robert Kowalczyk. Zbiór zadań z teorii miary i całki

Robert Kowalczyk. Zbiór zadań z teorii miary i całki Robert Kowalczyk Zbiór zadań z teorii miary i całki 2 Zadanie 1 Pokazać, że poniższe dwie definicje σ-ciała M są równoważne: (i) Rodzinę M podzbiorów przestrzeni X nazywamy σ-ciałem jeżeli zachodzą następujące

Bardziej szczegółowo

Algebra i jej zastosowania ćwiczenia

Algebra i jej zastosowania ćwiczenia Algebra i jej zastosowania ćwiczenia 13 stycznia 013 1 Reprezentacje liniowe grup skończonych 1. Pokazać, że zbiór wszystkich pierwiastków stopnia n z jedności jest grupa abelowa wzgle dem mnożenia.. Pokazać,

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 9 Podpierścienie, elementy odwracalne, dzielniki zera

Wyk lad 9 Podpierścienie, elementy odwracalne, dzielniki zera Wyk lad 9 Podpierścienie, elementy odwracalne, dzielniki zera Określenie podpierścienia Definicja 9.. Podpierścieniem pierścienia (P, +,, 0, ) nazywamy taki podzbiór A P, który jest pierścieniem ze wzgledu

Bardziej szczegółowo

Wzory Viete a i ich zastosowanie do uk ladów równań wielomianów symetrycznych dwóch i trzech zmiennych

Wzory Viete a i ich zastosowanie do uk ladów równań wielomianów symetrycznych dwóch i trzech zmiennych Wzory Viete a i ich zastosowanie do uk ladów równań wielomianów symetrycznych dwóch i trzech zmiennych Pawe l Józiak 007-- Poje cia wste pne Wielomianem zmiennej rzeczywistej t nazywamy funkcje postaci:

Bardziej szczegółowo

Informacja o przestrzeniach Sobolewa

Informacja o przestrzeniach Sobolewa Wykład 11 Informacja o przestrzeniach Sobolewa 11.1 Definicja przestrzeni Sobolewa Niech R n będzie zbiorem mierzalnym. Rozważmy przestrzeń Hilberta X = L 2 () z iloczynem skalarnym zdefiniowanym równością

Bardziej szczegółowo

Analiza matematyczna 1 - test egzaminacyjny wersja do ćwiczeń

Analiza matematyczna 1 - test egzaminacyjny wersja do ćwiczeń Analiza matematyczna 1 - test egzaminacyjny wersja do ćwiczeń Leszek Skrzypczak 1. Niech E = {x [0, 1] : x = k 2 n k = 1, 2,... 2 n, n = 1, 2, 3,...} Wówczas: (a) Dla dowolnych liczb wymiernych p, q [0,

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 6 Podprzestrzenie przestrzeni liniowych

Wyk lad 6 Podprzestrzenie przestrzeni liniowych Wyk lad 6 Podprzestrzenie przestrzeni liniowych 1 Określenie podprzestrzeni Definicja 6.1. Niepusty podzbiór V 1 V nazywamy podprzestrzeni przestrzeni liniowej V, jeśli ma on nastepuj ace w lasności: (I)

Bardziej szczegółowo

Równoliczność zbiorów

Równoliczność zbiorów Logika i Teoria Mnogości Wykład 11 12 Teoria mocy 1 Równoliczność zbiorów Def. 1. Zbiory X i Y nazywamy równolicznymi, jeśli istnieje bijekcja f : X Y. O funkcji f mówimy wtedy,że ustala równoliczność

Bardziej szczegółowo

Granice funkcji, definicja cia

Granice funkcji, definicja cia Granice funkcji, definicja Jednym z najważniejszych poje ć w matematyce jest poje cie funkcji Przypomnimy definicje Definicja 61 funkcji, wartości, obrazu, dziedziny i przeciwdziedziny Przyporza dkowanie

Bardziej szczegółowo

1 Ciągłe operatory liniowe

1 Ciągłe operatory liniowe 1 Ciągłe operatory liniowe Załóżmy, że E, F są przestrzeniami unormowanymi. Definicja 1.1. Operator liniowy T : E F nazywamy ograniczonym, jeżeli zbiór T (B) F jest ograniczony dla dowolnego zbioru ograniczonego

Bardziej szczegółowo

Stanisław Betley, Józef Chaber, Elżbieta Pol i Roman Pol TOPOLOGIA I. wykłady i zadania. luty 2013

Stanisław Betley, Józef Chaber, Elżbieta Pol i Roman Pol TOPOLOGIA I. wykłady i zadania. luty 2013 Stanisław Betley, Józef Chaber, Elżbieta Pol i Roman Pol TOPOLOGIA I wykłady i zadania luty 2013 WSTĘP. Materiał w skrypcie odpowiada programowi zajęć z Topologii I w trzecim semestrze studiów na Wydziale

Bardziej szczegółowo

2.7 Przestrzenie unormowane skończenie wymiarowe

2.7 Przestrzenie unormowane skończenie wymiarowe 2.7 Przestrzenie unormowane skończenie wymiarowe Rozważamy teraz przestrzenie unormowane X skończenie wymiarowe. Załóżmy, że dimx = m. Niech dalej e,e 2,...,e m będzie bazą algebraiczną tej przestrzeni

Bardziej szczegółowo

Dlaczego nie wystarczają liczby wymierne

Dlaczego nie wystarczają liczby wymierne Dlaczego nie wystarczają liczby wymierne Analiza zajmuje się problemami, w których pojawia się przejście graniczne. Przykładami takich problemów w matematyce bądź fizyce mogą być: 1. Pojęcie prędkości

Bardziej szczegółowo

Teoria miary. Matematyka, rok II. Wykład 1

Teoria miary. Matematyka, rok II. Wykład 1 Teoria miary Matematyka, rok II Wykład 1 NAJBLIŻSZY CEL: Nauczyć się mierzyć wielkość zbiorów. Pierwsze przymiarki: - liczność (moc) zbioru - słabo działa dla zbiorów nieskończonych: czy [0, 1] powinien

Bardziej szczegółowo

Temperatura w atmosferze (czy innym ośrodku) jako funkcja dł. i szer. geogr. oraz wysokości.

Temperatura w atmosferze (czy innym ośrodku) jako funkcja dł. i szer. geogr. oraz wysokości. Własności Odległości i normy w Będziemy się teraz zajmować funkcjami od zmiennych, tzn. określonymi na (iloczyn kartezja/nski egzemplarzy ). Punkt należący do będziemy oznaczać jako Przykł. Wysokość terenu

Bardziej szczegółowo