ROZDZIA l 13. Zbiór Cantora
|
|
- Adam Michalak
- 6 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 ROZDZIA l 3 Zbiór Cantora Jednym z najciekawszych i najcze ściej spotykanych w matematyce zbiorów jest zbiór Cantora W tym rozdziale opiszemy jego podstawowe w lasności topologiczne Najprościej można go zdefiniować analitycznie Definicja 3 Zbiorem Cantora nazywamy zbiór { } c n C 3 : c n n 0, 2 Innymi s lowy, zbiór C sk lada sie z liczb przedzia lu euklidesowego I [0, ], które w systemie trójkowym zapisuja sie przy użyciu tylko cyfr 0 i 2, a wie c maja postać c (0c c 2 c 3 ) 3, c, c 2, c 3, 0, 2 Nietrudno sprawdzić, że jeśli pierwsza cyfra c 0, to c [0, ], a 3 gdy c 2, to c [ 2, ] Podobnie, jeśli c 3 2 0, to w zależności od tego, czy c 0, czy c 2, mamy c [0, ] lub c [6, 7 ], a w przypadku c 2 2, otrzymamy, odpowiednio do wartości pierwszej cyfry, c [ 2, 3] lub c [ 8, ] Kontynuuja c w ten sposób badanie po lożenia w przedziale I danej liczby c (0c c 2 c 3 ) 3 C, w zależności od wartości jej kolejnych cyfr, możemy stwierdzić, że dla każdego n N, c należy do przedzia lu postaci [ in I c c 2 c n i ] 3 n, n +, 3 n dla pewnej liczby naturalnej i n < 3 n, przy czym po lożenie to jest zdeterminowane cyframi c,,c n w naste puja cy, indukcyjny sposób dla n > : jeśli [ in c I c c n i ] 3 n, n + 3 n i c n 0, to [ 3in c I c c n c n 3, 3i ] n +, n 3 n 3
2 4 3 ZBIÓR CANTORA a gdy c n 2, to c I c c n c n [ 3in + 2, 3i ] n n 3 n Dla wygody, przedstawia sie po lożenie punktu c C w przedziale I w postaci naste puja cego schematu-drzewa I I I 2 I Z powyższych uwag wynika naste puja ce stwierdzenie Stwierdzenie 3 Każdy punkt c (0c c 2 c 3 ) 3 C wyznaczony jest jednoznacznie przez przez cia g cyfr c, c 2, {0, 2} Ponieważ opisane wyżej przedzia ly I c c 2 c n maja d lugości 3 n da ża ce do 0, to można również stwierdzić, że każdy punkt c (0c c 2 c 3 ) 3 C wyznacza jednoznacznie cia g takich przedzia lów, których jest jedynym punktem wspólnym Otrzymujemy sta d naste puja cy geometryczny, indukcyjny opis zbioru Cantora, przyjmowany cze sto za jego definicje Wyste puja ce w nim przedzia ly, to w laśnie przedzia ly I c c 2 c n
3 3 ZBIÓR CANTORA 5 Stwierdzenie 32 Niech I n be dzie suma 2 n sk ladowych, be da - cych przedzia lami domknie tymi, powsta lymi z podzia lu każdej sk ladowej zbioru I n na 3 przystaja ce przedzia ly d lugści każdy i usunie cia 3 n wne trza środkowego z nich Wtedy C I n N Warto zanotować, jako lemat, naste puja ce, przydatne spostrzeżenie, które latwo wynika ze stwierdzenia 32 Lemat 3 Jeśli c (0c c 2 c 3 ) 3 i c (0c c 2 c 3 ) 3 sa punktami zbioru Cantora C, to c c < wtedy i tylko wtedy, gdy c 3 n i c i dla i < n Przejdźmy teraz do omówienia podstawowych w lasności topologicznych zbioru Cantora, rozumianego jako podprzestrzeń prostej euklidesowej Bezpośrednio z definicji 3 i określenia szeregu zbieżnego wynika naste puja cy fakt Stwierdzenie 33 Zbiór {(0c c n ) : c,,c n 0, 2, n N} jest podzbiorem przeliczalnym i ge stym w C Stwierdzenie 34 Zbiór Cantora jest w sobie ge sty Dowód Niech c c n, gdzie c 3 n n 0, 2 Oznaczmy x k k c n 3 n, y k k Wtedy x k, y k C, x k y k i oczywiście c n 3 + n nk+ lim k x k lim k y k c 2 3 n Stwierdzenie 35 Zbiór Cantora C jest przestrzenia zwarta Dowód Jest to konsekwencja stwierdzenia 32, gdyż C, jako przekrój podzbiorów I n domknie tych w przedziale I jest podzbiorem domknie tym przestrzeni zwartej I, wie c jest podprzestrzenia zwarta na mocy stwierdzenia 0 Stwierdzenie 36 Jedynymi podprzestrzeniami spójnymi zbioru Cantora sa podzbiory jednopunktowe
4 6 3 ZBIÓR CANTORA Dowód Niejedopunktowymi podprzestrzeniami spójnymi prostej euklidesowej moga być wy la cznie różnego typu przedzia ly Przypuśćmy wie c, że jakiś przedzia l [a, b], gdzie b > a, zawiera sie w C I n Wtedy [a, b] I n, wie c istnieje sk ladowa I c c 2 c n zbioru I n, zawieraja ca przedzia l [a, b] dla każdego n Wynika sta d, że 0 < b a dla 3 n każdego n, co jest niemożliwe Uwaga 3 W lasność przestrzeni C opisana w stwierdzeniu 36 nazywa sie ca lkowita niespójnościa tej przestrzeni Kolejne w lasności zbioru Cantora nie sa już tak oczywiste można je nawet uznać za zaskakuja ce Stwierdzenie 37 Iloczyn kartezjański C C jest homeomorficzny z C Dowód Określimy naturalny homeomorfizm h : C C C wzorem h(c, c ) (0c c c 2c 2 ) 3, gdzie c (0c c 2 ) 3, c (0c c 2 ) 3 Latwo widać, że h jest funkcja wzajemnie jednoznaczna Pozostaje sprawdzić cia g lość h (zob wniosek 02) Wygodnie jest w tym wypadku sprawdzać jednostajna cia g lość h Niech ɛ > 0 i n be dzie taka liczba naturalna, że 3 2n+ < ɛ Za lóżmy,że ρ((c, c ), (d, d )) c d 2 + c d 2 < 3 2n+, gdzie ρ jest metryka w iloczynie C C Wtedy c d < oraz c d < Na podstawie lematu 3 3 2n+ 3 2n+ liczby c i d maja takie same pierwsze n cyfr, tzn jeśli c (0c c 2 ) 3 i d (0d d 2 ) 3, to c i d i dla i n; podobnie jeśli c (0c c 2 ) 3 i d (0d d 2 ) 3, to c i d i dla i n Wynika sta d, znów na podstawie lematu 3, że h(c, c ) h(d, d ) (0c c c 2 c 2 c n c n ) 3 (0d d d n d n ) 3 < 3 2n+ < ɛ Stosuja c prosta indukcje, otrzymujemy naste puja cy wniosek Wniosek 3 Iloczyn kartezjański skończenie wielu zbiorów Cantora przez siebie jest homeomorficzny ze zbiorem Cantora
5 3 ZBIÓR CANTORA 7 Uwaga 32 Podobny fakt zachodzi również dla iloczynu nieskończonego: iloczyn kartezjański przeliczalnej ilości zbiorów Cantora przez siebie jest homeomorficzny ze zbiorem Cantora Dowodzić tego można w sposób podobny do dowodu stwierdzenia 37 Twierdzenie 3 Istnieje przekszta lcenie cia g le zbioru Cantora C na przedzia l euklidesowy I [0, ] Prekszta lcenie takie można określić wzorem s((0c c 2 ) 3 ) c n 2 2 n Dowód Zauważmy najpierw, że przekszta lcenie s przyjmuje wartości w przedziale I Widać to z oszacowania 0 c n n 2 2 n 2 n Naste pnie sprawdzimy, że jest to przekszta lcenie na W tym celu przedstawmy dowolna liczbe x I w zapisie dwójkowym x (0b b 2 ) 2, gdzie b, b 2, {0, }; oznacza to, jak wiadomo, że x b n Przyjmuja c c 2 n n 2b n, dla każdego n, otrzymujemy równość s(0c c 2 ) 3 ) 2 c n 2 n 2 2b n 2 n x Pozostaje do uzasadnienia cia g lość przekszta lcenia s Wygodnie jest sprawdzać od razu jego jednostajna cia g lość Niech wie c ɛ > 0 Wybieramy liczbe naturalna N tak duża, by < ɛ ( szereg 2 n jest zbieżny, wie c takie N istnieje!) Przyjmuja c δ, wnosimy na 3 N podstawie lematu 3, że jeśli c (0c c 2 ) 3, c (0c c 2 ) 3 oraz c c < δ, to c n c n dla n < N Sta d s(c) s(c ) 2 c n 2 n 2 2 c n 2 n 2 c n c n 2 n 2 c n c n 2 n 2 2 n 2 n < ɛ Definicja 32 Przekszta lcenie s : C I, opisane w twierdzeniu 3, nazywamy funkcja schodkowa
6 8 3 ZBIÓR CANTORA Wniosek 32 Zbiór Cantora ma moc continuum c Dowód Moc C nie jest mniejsza niż moc obrazu s(c) I, która wynosi c, a z drugiej strony C jest podzbiorem przedzia lu I, wie c moc C nie jest wie ksza od c Uwaga 33 Warto zwrócić uwage na wniosek 32 W geometrycznym opisie i przy próbie rysowania przybliżeń zbioru Cantora, zauważamy jedynie jego punkty trójkowo-wymierne (postaci c k 3 n (0c, c n ), dla pewnych k 3 n ), których jest oczywiście przeliczalnie wiele (stwierdzenie 33) Wie kszość punktów zbioru Cantora jest dla nas niewidoczna! Wniosek 33 Istnieja przekszta lcenia cia g le zbioru Cantora na kostki euklidesowe I n dowolnego wymiaru skończonego n oraz na kostke Hilberta I ℵ 0 Dowód Jeśli s : C I jest funkcja schodkowa i C n oznacza iloczyn kartezjański n egzemplarzy zbiorów Cantora przez siebie, to przekszta lcenie s n : C n I n określone wzorem s n (c, c 2,, c n ) (s(c ), s(c 2 ), s(c n )) jest przekszta lceniem cia g lym i na Ponadto, z wniosku 3 wiemy, że istnieje homeomorfizm h : C C n, wie c z lożenie s n h : C I n jest przekszta lceniem cia g lym zbioru C na kostke I n W przypadku kostki Hilberta argumentacja jest podobna Uwaga 34 Zachodzi znacznie ogólniejszy fakt, który podajemy tylko informacyjnie : każda przestrzeń metryczna zwarta jest obrazem cia g lym zbioru Cantora! (zob [ES]) Wniosek 34 Istnieja przekszta lcenia cia g le przedzia lu euklidesowego I [0, ] na kostki euklidesowe I n dowolnego wymiaru n i na kostke Hilberta Dowód Jeśli Y jest jedna z tych kostek, to istnieje przekszta lcenie cia g le f zbioru Cantora C na Y Ponieważ C jest domknie tym podzbiorem w I, to można skorzystać z twierdzenia Tietzego 4, które gwarantuje istnienie przed lużenia cia g lego f : I Y przekszta lcenia f Można też skonstruować takie przed lużenie bezpośrednio, nie korzystaja c z twierdzenia Tietzego W tym celu skorzystamy z opisu geometrycznego zbioru C zawartego w stwierdzeniu 32 Oznaczmy przez a i b końce dowolnie ustalonej sk ladowej dope lnienia w I zbioru I n
7 3 ZBIÓR CANTORA (te sk ladowe sa przedzia lami otwartymi usuwanymi w konstrukcji geometrycznej zbioru C) Ponieważ przedzia ly otwarte (a, b) sa roz la czne z C, wie c na nie trzeba przed lużyć przekszta lcenie f Jeśli f(a) f(b), to k ladziemy f (x) f(a) dla wszystkich x (a, b); w przeciwnym razie, odcinek prostoliniowy f(a)f(b) o końcach f(a), f(b) zawiera sie w kostce Y i można go sparametryzować funkcja α : [a, b] f(a)f(b) (zależna oczywiście, tak jak i punkty a, b, od cia gu cyfr c,,c n ) w standardowy sposób: α(x) x a x a f(b) + ( b a b a )f(a) Teraz możemy określić przed lużenie f na punktach x [a, b] wzorem f (x) α(x) Cia g lość f w punktach odcinków otwartych postaci (a, b) wynika wprost z cia g lości parametryzacji α Uzasadnimy cia g lość f w punktach zbioru Cantora Niech ɛ > 0 Z jednostajnej cia g lości przekszta lcenia f (zob stwierdzenie 05) wynika istnienie liczby δ > 0 takiej, że jeśli x, x C oraz x x < δ, to f(x) f(x ) < ɛ 2 Niech c C Istnieje sk ladowa I c c n zbioru I n zawieraja ca c o średnicy mniejszej od δ Przedzia l I c c n może mieć wspólne końce z co najwyżej dwiema sk ladowymi dope lnienia I \ C, czyli przedzia lami otwartymi postaci (a, b), (a, b ), rozważanymi wyżej przy określaniu przed lużenia f Na przedzia lach [a, b], [a b ] określone sa parametryzacje α i α, które, oczywiście, też sa jednostajnie cia g le, wie c istnieje liczba θ > 0 taka, że jeśli x, x [a, b] (x, x [a, b ]) oraz x x < θ, to α(x) α(x ) < ɛ 2 ( α (x) α (x ) < ɛ 2, odpowiednio) Przyjmijmy δ min{δ, θ} i za lóżmy, że x I \ C oraz x c < δ W przypadku, gdy x I c c n, istnieje sk ladowa dope lnienia I \ C postaci (a x, b x ), zawieraja ca punkt x i zawarta wraz z końcami a x, b x w I c c n (przypomnijmy przy tym, że te końce należa do zbioru Cantora C) Wtedy otrzymujemy oszacowanie odleg lości f (x) f (c) f (x) f (a x ) + f (a x ) f (c) f (b x ) f (a x ) + f(a x ) f(c) f(b x ) f(a x ) + f(a x ) f(c) < ɛ 2 + ɛ 2 ɛ Gdy x / I c c n, to x (a, b) lub x (a, b ) Za lóżmy, że x (a, b) i przyjmijmy, że przedzia l (a, b) leży na prawo od przedzia lu I c c n (dla
8 00 3 ZBIÓR CANTORA drugiego przypadku rozumowanie jest analogiczne) Wtedy f (x) f (c) f (x) f (a) + f (a) f (c) Wreszcie, jeśli x C i x c < δ, to oczywiście α(x) α(a) + f(a) f(c) < ɛ f (x) f (c) f(x) f(c) < ɛ Uwaga 35 Przekszta lcenia cia g le przedzia lu I na kwadrat I 2 zwa sie tradycyjnie przekszta lceniami Peana Opis geometryczny takiego przekszta lcenia zamieszczaja podre czniki [ES] i [Ku] Na zakończenie warto wymienić jeszcze kilka ważnych w lasności zbioru Cantora, których dowody (lub wskazówki do nich) można znaleźć np w [ES] i [Ku] Przestrzeń topologiczna X jest homeomorficzna ze zbiorem Cantora wtedy i tylko wtedy, gdy X jest przestrzenia metryczna zwarta, w sobie ge sta, której jedynymi podprzestrzeniami spójnymi sa podzbiory jednopunktowe Każda przestrzeń metryzowalna w sposób zupe lny i w sobie ge sta zawiera podprzestrzeń homeomorficzna ze zbiorem Cantora Każda przestrzeń metryczna ośrodkowa której każdy punkt ma otoczenia otwarto-domknie te dowolnie ma lej średnicy (taka przestrzeń nazywa sie zero-wymiarowa) jest homeomorficzna z podzbiorem zbioru Cantora
9 ĆWICZENIA 0 Ćwiczenia () Sprawdź, czy zbiór końców usuwanych przedzia lów w konstrukcji zbioru Cantora C (tzn zbiór końców sk ladowych zbiorów I n dla wszystkich n N) jest przeliczalny i ge sty w C i czy jest zwarty (2) Wskaż kilka podzbiorów otwarto-domknie tych w C Wykaż, że zbiór C jest podobny do swych podzbiorów C [0, ], 3 C [ 2, ], C [0, ], C 3 [2, ], itd 3 (3) Niech X {0, } {0, } z metryka f ρ ((s, s 2, ), (t, t 2, )) min{n : s n t n } lub 0, gdy (s, s 2, ) (t, t 2, ) Sprawdź, że ρ jest metryka w X Wykaż, że przekszta lcenie f : C X określone wzorem ( t 3 + t ) ( t 2, t 2 2, ) gdzie t n {0, 2} dla każdego n, jest homeomorfizmem (4) Skonstruuj zbiór homeomorficzny ze zbiorem Cantora C zawarty w zbiorze liczb niewymiernych z metryka euklidesowa (zob [Ku]) (5) Przestrzeń metryczna X jest grupa topologiczna, gdy w X jest określone dzia lanie grupowe, które jest cia g le jako przekszta lcenie X X X i w którym branie elementu odwrotnego x x też jest przekszta lceniem cia g lym X X Sprawdzić, czy przestrzenie euklidesowe, przestrzeń Hilberta l 2, R ℵ 0, okra g S {z (R 2, ρ e ) : z }, torus n-wymiarowy (S ) n sa grupami topologicznymi (z jakimi dzia laniami?) Korzystaja c z zadania 3 pokazać, że zbiór Cantora jest grupa topologiczna (6) Czy istnieja przekszta lcenia cia g le (homeomorfizmy) z: C na C 3, C na Q, C na R \ Q, C na I 3, C na R 2, C na okra g S, C na sfere S 2, C na C I, C na X {0,,,, }, C na 2 3 X I, I na C, X I na C, R na C, Q na C, Q I na C, S 2 na C? Podaj przekszta lcenia (wykorzystuj, m in funkcje z C na I) lub przyczyne ich braku (np zwartość, spójność) (7) Czy zbiór Cantora jest ścia galny? Czy przestrzeń X suma odcinków la cza cych punkt (, ) z 2 punktami zbioru C na osi x na p laszczyźnie euklidesowej jest ścia - galna?
Wykład 10. Stwierdzenie 1. X spełnia warunek Borela wtedy i tylko wtedy, gdy każda scentrowana rodzina zbiorów domkniętych ma niepusty przekrój.
Wykład 10 Twierdzenie 1 (Borel-Lebesgue) Niech X będzie przestrzenią zwartą Z każdego pokrycia X zbiorami otwartymi można wybrać podpokrycie skończone Dowód Lemat 1 Dla każdego pokrycia U przestrzeni ośrodkowej
Bardziej szczegółowoFUNKCJE LICZBOWE. x 1
FUNKCJE LICZBOWE Zbiory postaci {x R: x a}, {x R: x a}, {x R: x < a}, {x R: x > a} oznaczane sa symbolami (,a], [a, ), (,a) i (a, ). Nazywamy pó lprostymi domknie tymi lub otwartymi o końcu a. Symbol odczytujemy
Bardziej szczegółowosa dzie metryka z euklidesowa, to znaczy wyznaczaja ca cki, Wojciech Suwiński)
Zadanie 1 Pokazać, że dowolne dwie kule w R z metryka sa homeomorficzne Niech ρ be dzie metryka równoważna z, to znaczy wyznaczaja ca topologie na R Czy wynika z tego, że dowolne dwie kule w metryce ρ
Bardziej szczegółowoZbiory liczbowe widziane oczami topologa
Zbiory liczbowe widziane oczami topologa Aleksander Błaszczyk Instytut Matematyki Uniwersytetu Ślaskiego Brenna, 25 wrzesień 2018 Aleksander Błaszczyk (UŚ) Zbiory liczbowe widziane oczami topologa Brenna,
Bardziej szczegółowoPojȩcie przestrzeni metrycznej
ROZDZIA l 1 Pojȩcie przestrzeni metrycznej Definicja 1.1. Dowolny niepusty zbiór X z funkcja ρ : X X [0, ), spe lniaja ca naste puja ce trzy warunki M1: ρ(x, y) = 0 x = y, M2: ρ(x, y) = ρ(y, x), M3: ρ(x,
Bardziej szczegółowo1 Przestrzenie metryczne
Topologia I Notatki do wyk ladu LITERATURA UZUPE LNIAJA CA R. Duda, Wprowadzenie do topologii, czȩść I. R. Engelking, Topologia ogólna. R. Engelking, K. Sieklucki, Wstȩp do topologii. W. Rudin, Podstawy
Bardziej szczegółowo13. Cia la. Rozszerzenia cia l.
59 13. Cia la. Rozszerzenia cia l. Z rozważań poprzedniego paragrafu wynika, że jeżeli wielomian f o wspó lczynnikach w ciele K jest nierozk ladalny, to pierścień ilorazowy K[X]/(f) jest cia lem zawieraja
Bardziej szczegółowon=0 Dla zbioru Cantora prawdziwe są wersje lematu 3.6 oraz lematu 3.8 przy założeniu α = :
4. Zbiory borelowskie. Zbiór wszystkich podzbiorów liczb naturalnych będziemy oznaczali przez ω. Najmniejszą topologię na zbiorze ω, w której zbiory {A ω : x A ω \ y}, gdzie x oraz y są zbiorami skończonymi,
Bardziej szczegółowoRodzinę F złożoną z podzbiorów zbioru X będziemy nazywali ciałem zbiorów, gdy spełnione są dwa następujące warunki.
3. Funkcje borelowskie. Rodzinę F złożoną z podzbiorów zbioru X będziemy nazywali ciałem zbiorów, gdy spełnione są dwa następujące warunki. (1): Jeśli zbiór Y należy do rodziny F, to jego dopełnienie X
Bardziej szczegółowoT O P O L O G I A WPPT I, sem. letni WYK LAD 8. Wroc law, 21 kwietnia D E F I N I C J E Niech (X, d) oznacza przestrzeń metryczn a.
T O P O L O G I A WPPT I, sem. letni WYK LAD 8 Zwartość D E F I N I C J E Niech (X, d) oznacza przestrzeń metryczn a. Wroc law, 1 kwietnia 008 Definicja 1. (X, d) jest ca lkowicie ograniczona jeśli dla
Bardziej szczegółowoDZYSZKOLNE ZAWODY MATEMATYCZNE. Eliminacje rejonowe. Czas trwania zawodów: 150 minut
XLIII MIE DZYSZKOLNE ZAWODY MATEMATYCZNE Eliminacje rejonowe Czas trwania zawodów: 150 minut Każdy uczeń rozwia zuje dwadzieścia cztery zadania testowe, w których podano za lożenia oraz trzy (niekoniecznie
Bardziej szczegółowoPODSTAWOWE W LASNOŚCI W ZBIORZE LICZB RZECZYWISTYCH
PODSTAWOWE W LASNOŚCI DZIA LAŃ I NIERÓWNOŚCI W ZBIORZE LICZB RZECZYWISTYCH W dalszym cia gu be dziemy zajmować sie g lównie w lasnościami liczb rzeczywistych, funkcjami określonymi na zbiorach z lożonych
Bardziej szczegółowoPrzestrzenie metryczne. Elementy Topologii. Zjazd 2. Elementy Topologii
Zjazd 2 Przestrzenia metryczna (X, d) nazywamy parę złożona ze zbioru X i funkcji d : X X R, taka, że 1 d(x, y) 0 oraz d(x, y) = 0 wtedy i tylko wtedy, gdy x = y, 2 d(x, y) = d(y, x), 3 d(x, z) d(x, y)
Bardziej szczegółowoP DO TOPOLOGII (A) Skrypt dla studentów. Pawe l Krupski
WSTE P DO TOPOLOGII (A) Skrypt dla studentów Pawe l Krupski Instytut Matematyczny Uniwersytetu Wroc lawskiego Spis treści PRZEDMOWA v Rozdzia l 1. Pojȩcie przestrzeni metrycznej 1 Ćwiczenia 5 Rozdzia
Bardziej szczegółowoWyk lad 7 Baza i wymiar przestrzeni liniowej
Wyk lad 7 Baza i wymiar przestrzeni liniowej 1 Baza przestrzeni liniowej Niech V bedzie przestrzenia liniowa. Powiemy, że podzbiór X V jest maksymalnym zbiorem liniowo niezależnym, jeśli X jest zbiorem
Bardziej szczegółowo7. Miara, zbiory mierzalne oraz funkcje mierzalne.
7. Miara, zbiory mierzalne oraz funkcje mierzalne. Funkcję rzeczywistą µ nieujemną określoną na ciele zbiorów S będziemy nazywali miarą, gdy dla dowolnego ciągu A 0, A 1,... zbiorów rozłącznych należących
Bardziej szczegółowoZdzisław Dzedzej. Politechnika Gdańska. Gdańsk, 2013
Zdzisław Dzedzej Politechnika Gdańska Gdańsk, 2013 1 PODSTAWY 2 3 Definicja. Przestrzeń metryczna (X, d) jest zwarta, jeśli z każdego ciągu {x n } w X można wybrać podciąg zbieżny {x nk } w X. Ogólniej
Bardziej szczegółowoNiech X bȩdzie dowolnym zbiorem. Dobry porz adek to relacja P X X (bȩdziemy pisać x y zamiast x, y P ) o w lasnościach:
Teoria miary WPPT IIr semestr zimowy 2009 Wyk lad 4 Liczby kardynalne, indukcja pozaskończona DOBRY PORZA DEK 14/10/09 Niech X bȩdzie dowolnym zbiorem Dobry porz adek to relacja P X X (bȩdziemy pisać x
Bardziej szczegółowoWyk lad 9 Przekszta lcenia liniowe i ich zastosowania
Wyk lad 9 Przekszta lcenia liniowe i ich zastosowania 1 Przekszta lcenia liniowe i ich w lasności Definicja 9.1. Niech V i W bed przestrzeniami liniowymi. Przekszta lcenie f : V W spe lniajace warunki:
Bardziej szczegółowoRozdzia l 11. Przestrzenie Euklidesowe Definicja, iloczyn skalarny i norma. iloczynem skalarnym.
Rozdzia l 11 Przestrzenie Euklidesowe 11.1 Definicja, iloczyn skalarny i norma Definicja 11.1 Przestrzenia Euklidesowa nazywamy par e { X K,ϕ }, gdzie X K jest przestrzenia liniowa nad K, a ϕ forma dwuliniowa
Bardziej szczegółowoTeoria miary WPPT IIr. semestr zimowy 2009 Wyk lady 6 i 7. Mierzalność w sensie Carathéodory ego Miara Lebesgue a na prostej
Teoria miary WPPT IIr. semestr zimowy 2009 Wyk lady 6 i 7. Mierzalność w sensie Carathéodory ego Miara Lebesgue a na prostej 27-28/10/09 ZBIORY MIERZALNE WZGLȨDEM MIARY ZEWNȨTRZNEJ Niech µ bȩdzie miar
Bardziej szczegółowoTopologia I*, jesień 2012 Zadania omawiane na ćwiczeniach lub zadanych jako prace domowe, grupa 1 (prowadzący H. Toruńczyk).
Topologia I*, jesień 2012 Zadania omawiane na ćwiczeniach lub zadanych jako prace domowe, grupa 1 (prowadzący H. Toruńczyk). Zadania w dużej mierze pochodzą z zestawu zadań w rozdziale 8 skryptu autorów
Bardziej szczegółowoTopologia - Zadanie do opracowania. Wioletta Osuch, Magdalena Żelazna, Piotr Kopyrski
Topologia - Zadanie do opracowania Wioletta Osuch, Magdalena Żelazna, Piotr Kopyrski 5 grudnia 2013 Zadanie 1. (Topologie na płaszczyźnie) Na płaszczyźnie R 2 rozważmy następujące topologie: a) Euklidesową
Bardziej szczegółowoc a = a x + gdzie = b 2 4ac. Ta postać wielomianu drugiego stopnia zwana jest kanoniczna, a wyrażenie = b 2 4ac wyróżnikiem tego wielomianu.
y = ax 2 + bx + c WIELOMIANY KWADRATOWE Zajmiemy sie teraz wielomianami stopnia drugiego, zwanymi kwadratowymi. Symbol w be dzie w tym rozdziale oznaczać wielomian kwadratowy, tj. w(x) = ax 2 + bx + c
Bardziej szczegółowo(b) Suma skończonej ilości oraz przekrój przeliczalnej ilości zbiorów typu G α
FUNKCJE BORELOWSKIE Rodzinę F podzbiorów zbioru X (tzn. F X) będziemy nazywali ciałem gdy spełnione są warunki: (1) Jeśli zbiór Y F, to dopełnienie X \ Y też należy do rodziny F. (2) Jeśli S F jest skończoną
Bardziej szczegółowo1. Funkcje monotoniczne, wahanie funkcji.
1. Funkcje monotoniczne, wahanie funkcji. Zbiór X będziemy nazywali uporządkowanym, jeśli określona jest relacja zawarta w produkcie kartezjańskim X X, która jest spójna, antysymetryczna i przechodnia.
Bardziej szczegółowoWyk lad 4 Warstwy, dzielniki normalne
Wyk lad 4 Warstwy, dzielniki normalne 1 Warstwy grupy wzgl edem podgrupy Niech H bedzie podgrupa grupy (G,, e). W zbiorze G wprowadzamy relacje l oraz r przyjmujac, że dla dowolnych a, b G: a l b a 1 b
Bardziej szczegółowoDziedziny Euklidesowe
Dziedziny Euklidesowe 1.1. Definicja. Dziedzina Euklidesowa nazywamy pare (R, v), gdzie R jest dziedzina ca lkowitości a v : R \ {0} N {0} funkcja zwana waluacja, która spe lnia naste ce warunki: 1. dla
Bardziej szczegółowoWykład 21 Funkcje mierzalne. Kostrukcja i własności całki wzglȩdem miary przeliczalnie addytywnej
Wykład 2 Funkcje mierzalne. Kostrukcja i własności całki wzglȩdem miary przeliczalnie addytywnej czȩść II (opracował: Piotr Nayar) Definicja 2.. Niech (E, E) bȩdzie przestrzenia mierzalna i niech λ : E
Bardziej szczegółowoRozdział 6. Ciągłość. 6.1 Granica funkcji
Rozdział 6 Ciągłość 6.1 Granica funkcji Podamy najpierw dwie definicje granicy funkcji w punkcie i pokażemy ich równoważność. Definicja Cauchy ego granicy funkcji w punkcie. Niech f : X R, gdzie X R oraz
Bardziej szczegółowoWyk lad 11 1 Wektory i wartości w lasne
Wyk lad 11 Wektory i wartości w lasne 1 Wektory i wartości w lasne Niech V bedzie przestrzenia liniowa nad cia lem K Każde przekszta lcenie liniowe f : V V nazywamy endomorfizmem liniowym przestrzeni V
Bardziej szczegółowoPierścienie grupowe wyk lad 3. lewych podmodu lów prostych. Ogólniej, aby roz lożyć dany pierścień na sume. prosta
Pierścienie rupowe wyk lad 3 Już wiemy, że alebre rupowa CG skończonej rupy G można roz lożyć na sume lewych podmodu lów prostych Oólniej, aby roz lożyć dany pierścień na sume prosta jeo dwóch podmodu
Bardziej szczegółowoKrzywa uniwersalna Sierpińskiego
Krzywa uniwersalna Sierpińskiego Małgorzata Blaszke Karol Grzyb Streszczenie W niniejszej pracy omówimy krzywą uniwersalną Sierpińskiego, zwaną również dywanem Sierpińskiego. Pokażemy klasyczną metodę
Bardziej szczegółowoWyk lady z topologii I
Wyk lady z topologii I Wies law Kubiś Akademia Świȩtokrzyska ul. Świȩtokrzyska 15, 25-406 Kielce, Poland E-mail: wkubis@pu.kielce.pl 1 maja 2006 Spis treści 1 Przestrzenie metryczne 3 1.1 Definicje........................................
Bardziej szczegółowo(α + β) a = α a + β a α (a + b) = α a + α b (α β) a = α (β a). Definicja 4.1 Zbiór X z dzia laniami o wyżej wymienionych w lasnościach
Rozdzia l 4 Przestrzenie liniowe 4.1 Przestrzenie i podprzestrzenie 4.1.1 Definicja i podstawowe w lasności Niech X z dzia laniem dodawania + b edzie grupa przemienna (abelowa). Oznaczmy przez 0 element
Bardziej szczegółowoWyk lad 9 Baza i wymiar przestrzeni liniowej
Wyk lad 9 Baza i wymiar przestrzeni liniowej 1 Operacje elementarne na uk ladach wektorów Niech α 1,..., α n bed dowolnymi wektorami przestrzeni liniowej V nad cia lem K. Wyróżniamy nastepuj ace operacje
Bardziej szczegółowoAproksymacja diofantyczna
Aproksymacja diofantyczna Szymon Draga Ustroń, 4 listopada 0 r Wprowadzenie Jak wiadomo, każdą liczbę niewymierną można (z dowolną dokładnością) aproksymować liczbami wymiernymi Powstaje pytanie, w jaki
Bardziej szczegółowoKorzystając z własności metryki łatwo wykazać, że dla dowolnych x, y, z X zachodzi
M. Beśka, Wstęp do teorii miary, Dodatek 158 10 Dodatek 10.1 Przestrzenie metryczne Niech X będzie niepustym zbiorem. Funkcję d : X X [0, ) spełniającą dla x, y, z X warunki (i) d(x, y) = 0 x = y, (ii)
Bardziej szczegółowoWyk lad 14 Cia la i ich w lasności
Wyk lad 4 Cia la i ich w lasności Charakterystyka cia la Określenie cia la i w lasności dzia lań w ciele y ly omówione na algerze liniowej. Stosujac terminologie z teorii pierścieni możemy powiedzieć,
Bardziej szczegółowoDzia lanie grupy na zbiorze. Twierdzenie Sylowa
Dzia lanie grupy na zbiorze. Twierdzenie Sylowa Niech G be dzie dowolna grupa, zaś X zbiorem. 1. Definicja. Dzia laniem grupy G na zbiorze X nazywamy funkcje µ: G X X, µ(g, x) = g x, spe lniaja ca dwa
Bardziej szczegółowoKOMBINATORYKA 1 WYK LAD 9 Zasada szufladkowa i jej uogólnienia
KOMBINATORYKA 1 WYK LAD 9 Zasada szufladkowa i jej uogólnienia 18 grudnia 2006 Zasada szufladkowa, zwana też zasada Dirichleta, a w jez. ang.,,pigeonhole Principle może być sformu lowana naste puja co.
Bardziej szczegółowoP (x, y) + Q(x, y)y = 0. g lym w obszrze G R n+1. Funkcje. zania uk ladu (1) o wykresie przebiegaja
19. O ca lkach pierwszych W paragrafie 6 przy badaniu rozwia zań równania P (x, y) + Q(x, y)y = 0 wprowadzono poje cie ca lki równania, podano pewne kryteria na wyznaczanie ca lek równania. Znajomość ca
Bardziej szczegółowoTEST A. A-1. Podaj aksjomaty przestrzeni topologicznej według W. Sierpińskiego: aksjomaty
TEST A A-1. Podaj aksjomaty przestrzeni topologicznej według W. Sierpińskiego: aksjomaty T 1 przestrzeni. Czym ta aksjomatyka różni się od aksjomatyki zbiorów otwartych? A-2. Ile różnych zbiorów otwartych
Bardziej szczegółowoW poszukiwaniu kszta ltów kulistych
W poszukiwaniu kszta ltów kulistych Piotr Mankiewicz April 4, 2005 Konwersatorium dla doktorantów Notacje 1 Cia lo wypuk le - wypuk ly, domkniȩty podzbiór ograniczony w R n. Odleg lość geometryczna dwóch
Bardziej szczegółowoA-1. Podaj aksjomaty przestrzeni topologicznej według W. Sierpińskiego: aksjomaty
A-1. Podaj aksjomaty przestrzeni topologicznej według W. Sierpińskiego: aksjomaty T 1 przestrzeni. Czym ta aksjomatyka różni się od aksjomatyki zbiorów otwartych? A-2. Wyprowadź z aksjomatów topologii
Bardziej szczegółowo1 Działania na zbiorach
M. Beśka, Wstęp do teorii miary, rozdz. 1 1 1 Działania na zbiorach W rozdziale tym przypomnimy podstawowe działania na zbiorach koncentrując się na własnościach tych działań, które będą przydatne w dalszej
Bardziej szczegółowo13 Zastosowania Lematu Szemerédiego
13 Zastosowania Lematu Szemerédiego 13.1 Twierdzenie Erdősa-Stone a (Rozdzia ly 7.1 i 7.5 podre cznika) Jednym z g lównych zagadnień ekstremalnej teorii grafów jest wyznaczenie parametru ex(n, H) = max{
Bardziej szczegółowozbiorów domkniętych i tak otrzymane zbiory domknięte ustawiamy w ciąg. Oznaczamy
5. Funkcje 1 klasy Baire a. Pod koniec XIX i początkiem XX wieku kilku matematyków zajmowało się problemami dotyczącymi klasyfikacji funkcji borelowskich: między innymi R. Baire, E. Borel, H. Lebesgue
Bardziej szczegółowojest ciągiem elementów z przestrzeni B(R, R)
Wykład 2 1 Ciągi Definicja 1.1 (ciąg) Ciągiem w zbiorze X nazywamy odwzorowanie x: N X. Dla uproszczenia piszemy x n zamiast x(n). Przykład 1. x n = n jest ciągiem elementów z przestrzeni R 2. f n (x)
Bardziej szczegółowoSzeregi liczbowe wste
3 grudnia 2007 orawi lem dowód twierdzenia o rzybliżeniach dziesie tnych Zajmiemy sie teraz cia gami nieskończonym, ale zaisywanymi w ostaci sum. Definicja 2. (szeregu) Niech (a n ) be dzie dowolnym cia
Bardziej szczegółowoRozdział 4. Ciągi nieskończone. 4.1 Ciągi nieskończone
Rozdział 4 Ciągi nieskończone W rozdziale tym wprowadzimy pojęcie granicy ciągu. Dalej rozszerzymy to pojęcie na przypadek dowolnych funkcji. Jak zauważyliśmy we wstępie jest to najważniejsze pojęcie analizy
Bardziej szczegółowoWyk lad 10 Przestrzeń przekszta lceń liniowych
Wyk lad 10 Przestrzeń przekszta lceń liniowych 1 Określenie przestrzeni przekszta lceń liniowych Niech V i W bed a przestrzeniami liniowymi Oznaczmy przez L(V ; W ) zbór wszystkich przekszta lceń liniowych
Bardziej szczegółowoZadania zadane jako prace domowe i niektóre spośród omawianych na ćwiczeniach.
Topologia I*, jesień 2013 (prowadzący H. Toruńczyk). Zadania zadane jako prace domowe i niektóre spośród omawianych na ćwiczeniach. Zadania w dużej mierze pochodzą z zestawu zadań w rozdziale 8 skryptu
Bardziej szczegółowoPisemny egzamin dyplomowy. na Uniwersytecie Wroc lawskim. na kierunku matematyka. zadania testowe. 22czerwca2009r. 60 HS-8-8
EGZAMIN DYPLOMOWY, cze ść I (testowa) 22.06.2009 INSTRUKCJE DOTYCZA CE WYPE LNIANIA TESTU 1. Nie wolno korzystać z kalkulatorów. 2. Sprawdzić, czy wersja testu podana na treści zadań jest zgodna z wersja
Bardziej szczegółowoTeoria miary i całki
Teoria miary i całki Spis treści 1 Wstęp 3 2 lgebra zbiorów 5 3 Pierścienie, ciała, σ ciała zbiorów. 7 3.1 Definicja pierścienia ciała i σ ciała............... 7 3.2 Pierścień, ciało i σ ciało generowane
Bardziej szczegółowoTEORIA GRAFÓW. MATERIA LY VI. semestr letni 2013/2014. Jerzy Jaworski. Typeset by AMS-TEX
TEORIA GRAFÓW. MATERIA LY VI. semestr letni 2013/2014. Jerzy Jaworski 20 Typeset by AMS-TEX 8. GRAFY PLANARNE. 8.1. Grafy p laskie i planarne. TEORIA GRAFÓW. MATERIA LY VI. 21 Mówimy, że graf jest uk ladalny
Bardziej szczegółowoAnaliza matematyczna 2, cze ść dziesia ta
Analiza matematyczna 2, cze ść dziesia ta Informacja ogólna dla tych, którzy jeszcze ze mna chca rozmawiać o stopniach: zdecydowana wie kszość twierdzeń w matematyce, w analizie w szczególności, sk lada
Bardziej szczegółowoKombinowanie o nieskończoności. 3. Jak policzyć nieskończone materiały do ćwiczeń
Kombinowanie o nieskończoności. 3. Jak policzyć nieskończone materiały do ćwiczeń Projekt Matematyka dla ciekawych świata spisał: Michał Korch 22 marzec 2018 Szybkie przypomnienie z wykładu Prezentacja
Bardziej szczegółowoWyk lad 1 Podstawowe struktury algebraiczne
Wyk lad 1 Podstawowe struktury algebraiczne 1 Dzia lanie w zbiorze Majac dane dowolne dwa przedmioty a b możemy z nich utworzyć pare uporzadkowan a (a b) o poprzedniku a i nastepniku b. Warunek na równość
Bardziej szczegółowoStanisław Betley, Józef Chaber, Elżbieta Pol i Roman Pol TOPOLOGIA I. wykłady i zadania
Stanisław Betley, Józef Chaber, Elżbieta Pol i Roman Pol TOPOLOGIA I wykłady i zadania WSTĘP. Materiał w skrypcie odpowiada programowi zajęć z Topologii I w trzecim semestrze studiów na Wydziale MIM Uniwersytetu
Bardziej szczegółowoTekst poprawiony 27 XII, godz. 17:56. Być może dojda
Tekst poprawiony 27 XII, godz. 7:56. Być może dojda naste pne zadania Definicja 7. krzywej) Niech P oznacza dowolny przedzia l niezdegenerowany. Przekszta lcenie r: P IR k nazywamy krzywa. Jeśli r jest
Bardziej szczegółowoWyk lad 5 Grupa ilorazowa, iloczyn prosty, homomorfizm
Wyk lad 5 Grupa ilorazowa, iloczyn prosty, homomorfizm 1 Grupa ilorazowa Niech H b edzie dzielnikiem normalnym grupy G. Oznaczmy przez G/H zbiór wszystkich warstw lewostronnych grupy G wzgl edem podgrupy
Bardziej szczegółowoIMIĘ NAZWISKO... grupa C... sala Egzamin ELiTM I
IMIĘ NAZWISKO............................ grupa C... sala 10... Egzamin ELiTM I 02.02.15 1. 2. 3. 4.. 1. (8 pkt.) Niech X a,b = {(x, y) R 2 : (x b) 2 + (y 1 b )2 a 2 } dla a, b R, a > 0, b 0. Wyznaczyć:
Bardziej szczegółowoTopologia I Wykład 4.
Topologia I Wykład 4. Stefan Jackowski 24 października 2012 Przeciąganie topologii przez rodzinę przekształceń X zbiór. f = {f i : X Y i } i I rodziną przekształceń o wartościach w przestrzeniach topologicznych
Bardziej szczegółowoTeoria miary. WPPT/Matematyka, rok II. Wykład 5
Teoria miary WPPT/Matematyka, rok II Wykład 5 Funkcje mierzalne Niech (X, F) będzie przestrzenią mierzalną i niech f : X R. Twierdzenie 1. NWSR 1. {x X : f(x) > a} F dla każdego a R 2. {x X : f(x) a} F
Bardziej szczegółowoProstota grup A n. Pokażemy, że grupy A n sa. proste dla n 5. Dowód jest indukcyjny i poprzedzimy go lematem.
Prostota grup A n. Pokażemy, że grupy A n sa proste dla n 5. Dowód jest indukcyjny i poprzedzimy go lematem. 1 2 0. Twierdzenie Schura Zassenhausa W tym rozdziale zajmiemy sie bardzo użytecznym twierdzeniem,
Bardziej szczegółowoWyk lad 12. (ii) najstarszy wspó lczynnik wielomianu f jest elementem odwracalnym w P. Dowód. Niech st(f) = n i niech a bedzie
1 Dzielenie wielomianów Wyk lad 12 Ważne pierścienie Definicja 12.1. Niech P bedzie pierścieniem, który może nie być dziedzina ca lkowitości. Powiemy, że w pierścieniu P [x] jest wykonalne dzielenie z
Bardziej szczegółowoFunkcje wielu zmiennych cia
Funkcje wielu zmiennych g lość Do tej pory zajmowaliśmy sie funkcjami jednej zmiennej W wielu zagadnieniach wyste puja wielkości zależne od wielu czynników, co prowadzi do rozpatrywania funkcji cej niż
Bardziej szczegółowoInformacja o przestrzeniach Hilberta
Temat 10 Informacja o przestrzeniach Hilberta 10.1 Przestrzenie unitarne, iloczyn skalarny Niech dana będzie przestrzeń liniowa X. Załóżmy, że każdej parze elementów x, y X została przyporządkowana liczba
Bardziej szczegółowoWstęp do przestrzeni metrycznych i topologicznych oraz ich zastosowań w ekonomii
Wstęp do przestrzeni metrycznych i topologicznych oraz ich zastosowań w ekonomii Mirosław Sobolewski 25 maja 2010 Definicja. Przestrzenią metryczną nazywamy zbiór X z funkcją ρ : X X R przyporządkowującą
Bardziej szczegółowof(t) f(x), D f(x) = lim sup t x oraz D f(x) = lim inf
9. Różniczkowanie. Jeśli f jest funkcją rzeczywistą, to granice D + f(x) = lim sup t x + f(t) f(x), D f(x) = lim sup t x t x f(t) f(x), t x f(t) f(x) f(t) f(x) D + f(x) = lim inf oraz D f(x) = lim inf
Bardziej szczegółowoB jest liniowo niezależny V = lin (B) 1. Układ pusty jest bazą przestrzeni trywialnej {θ}. a i v i = i I. b i v i, (a i b i ) v i = θ.
8 Baza i wymiar Definicja 8.1. Bazą przestrzeni liniowej nazywamy liniowo niezależny układ jej wektorów, który generuję tę przestrzeń. Innymi słowy, układ B = (v i ) i I wektorów z przestrzeni V jest bazą
Bardziej szczegółowoMatematyka A, klasówka, 24 maja zania zadań z kolokwium z matematyki A w nadziei, że pope lni lem wielu b le. rozwia
Matematyka A, klasówka, 4 maja 5 Na prośbe jednej ze studentek podaje zania zadań z kolokwium z matematyki A w nadziei, że pope lni lem wielu b le dów Podać definicje wektora w lasnego i wartości w lasnej
Bardziej szczegółowoZadania do Rozdziału X
Zadania do Rozdziału X 1. 2. Znajdź wszystkie σ-ciała podzbiorów X, gdy X = (i) {1, 2}, (ii){1, 2, 3}. (b) Znajdź wszystkie elementy σ-ciała generowanego przez {{1, 2}, {2, 3}} dla X = {1, 2, 3, 4}. Wykaż,
Bardziej szczegółowoR n jako przestrzeń afiniczna
R n jako przestrzeń afiniczna Mirosław Sobolewski Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW 11. wykład z algebry liniowej Warszawa, grudzień 2014 Mirosław Sobolewski (UW) Warszawa, grudzień 2014 1
Bardziej szczegółowo1 Zbiory. 1.1 Kiedy {a} = {b, c}? (tzn. podać warunki na a, b i c) 1.2 Udowodnić, że A {A} A =.
1 Zbiory 1.1 Kiedy {a} = {b, c}? (tzn. podać warunki na a, b i c) 1.2 Udowodnić, że A {A} A =. 1.3 Pokazać, że jeśli A, B oraz (A B) (B A) = C C, to A = B = C. 1.4 Niech {X t } będzie rodziną niepustych
Bardziej szczegółowoDekompozycje prostej rzeczywistej
Dekompozycje prostej rzeczywistej Michał Czapek michal@czapek.pl www.czapek.pl 26 X AD MMXV Streszczenie Celem pracy jest zwrócenie uwagi na ciekawą różnicę pomiędzy klasami zbiorów pierwszej kategorii
Bardziej szczegółowoG. Plebanek, MIARA I CAŁKA Zadania do rozdziału 1 28
G. Plebanek, MIARA I CAŁKA Zadania do rozdziału 1 28 1.9 Zadania 1.9.1 Niech R będzie pierścieniem zbiorów. Zauważyć, że jeśli A, B R to A B R i A B R. Sprawdzić, że (R,, ) jest także pierścieniem w sensie
Bardziej szczegółowoAlgebra i jej zastosowania ćwiczenia
Algebra i jej zastosowania ćwiczenia A Pilitowska i A Romanowska 24 kwietnia 2006 1 Grupy i quasigrupy 1 Pokazać, że w każdej grupie (G,, 1, 1): (a) jeśli xx = x, to x = 1, (b) (xy) 1 = y 1 x 1, (c) zachodzi
Bardziej szczegółowo4. Dzia lanie grupy na zbiorze
17 4. Dzia lanie grupy na zbiorze Znaczna cze ść poznanych przez nas przyk ladów grup, to podgrupy grupy bijekcji jakiegoś zbioru. Cze sto taka podgrupa sk lada sie z bijekcji, które zachowuja dodatkowa
Bardziej szczegółowoZALICZENIE WYKŁADU: 30.I.2019
MATEMATYCZNE PODSTAWY KOGNITYWISTYKI ZALICZENIE WYKŁADU: 30.I.2019 KOGNITYWISTYKA UAM, 2018 2019 Imię i nazwisko:.......... POGROMCY PTAKÓW STYMFALIJSKICH 1. [2 punkty] Podaj definicję warunku łączności
Bardziej szczegółowo25 lutego 2013, godzina 23: 57 strona 1. P. Urzyczyn: Materia ly do wyk ladu z semantyki. Logika Hoare a
25 lutego 2013, godzina 23: 57 strona 1 P. Urzyczyn: Materia ly do wyk ladu z semantyki Logika Hoare a Rozważamy najprostszy model imperatywnego jezyka programowania z jednym typem danych. Wartości tego
Bardziej szczegółowoWyk lad 3 Wielomiany i u lamki proste
Wyk lad 3 Wielomiany i u lamki proste 1 Konstrukcja pierścienia wielomianów Niech P bedzie dowolnym pierścieniem, w którym 0 1. Oznaczmy przez P [x] zbiór wszystkich nieskończonych ciagów o wszystkich
Bardziej szczegółowoWersja testu D 14 września 2011 r. 1. Czy prawda jest, że a) x Z y Z y 2 = 2 ; b) x Z y Z x 2 = 1 ; c) x Z y Z x 2 = 2 ; d) x Z y Z y 2 = 1?
1. Czy prawda jest, że a) x Z y Z y 2 = 2 ; b) x Z y Z x 2 = 1 ; c) x Z y Z x 2 = 2 ; d) x Z y Z y 2 = 1? 2. Czy prawda jest, że a) 5 8 1 jest podzielne przez 4 ; b) 5 7 1 jest podzielne przez 4 ; c) 3
Bardziej szczegółowoWYK LAD 5: GEOMETRIA ANALITYCZNA W R 3, PROSTA I P LASZCZYZNA W PRZESTRZENI R 3
WYK LAD 5: GEOMETRIA ANALITYCZNA W R 3, PROSTA I P LASZCZYZNA W PRZESTRZENI R 3 Definicja 1 Przestrzenia R 3 nazywamy zbiór uporzadkowanych trójek (x, y, z), czyli R 3 = {(x, y, z) : x, y, z R} Przestrzeń
Bardziej szczegółowoRobert Kowalczyk. Zbiór zadań z teorii miary i całki
Robert Kowalczyk Zbiór zadań z teorii miary i całki 2 Zadanie 1 Pokazać, że poniższe dwie definicje σ-ciała M są równoważne: (i) Rodzinę M podzbiorów przestrzeni X nazywamy σ-ciałem jeżeli zachodzą następujące
Bardziej szczegółowoAlgebra i jej zastosowania ćwiczenia
Algebra i jej zastosowania ćwiczenia 13 stycznia 013 1 Reprezentacje liniowe grup skończonych 1. Pokazać, że zbiór wszystkich pierwiastków stopnia n z jedności jest grupa abelowa wzgle dem mnożenia.. Pokazać,
Bardziej szczegółowoWyk lad 9 Podpierścienie, elementy odwracalne, dzielniki zera
Wyk lad 9 Podpierścienie, elementy odwracalne, dzielniki zera Określenie podpierścienia Definicja 9.. Podpierścieniem pierścienia (P, +,, 0, ) nazywamy taki podzbiór A P, który jest pierścieniem ze wzgledu
Bardziej szczegółowoWzory Viete a i ich zastosowanie do uk ladów równań wielomianów symetrycznych dwóch i trzech zmiennych
Wzory Viete a i ich zastosowanie do uk ladów równań wielomianów symetrycznych dwóch i trzech zmiennych Pawe l Józiak 007-- Poje cia wste pne Wielomianem zmiennej rzeczywistej t nazywamy funkcje postaci:
Bardziej szczegółowoInformacja o przestrzeniach Sobolewa
Wykład 11 Informacja o przestrzeniach Sobolewa 11.1 Definicja przestrzeni Sobolewa Niech R n będzie zbiorem mierzalnym. Rozważmy przestrzeń Hilberta X = L 2 () z iloczynem skalarnym zdefiniowanym równością
Bardziej szczegółowoAnaliza matematyczna 1 - test egzaminacyjny wersja do ćwiczeń
Analiza matematyczna 1 - test egzaminacyjny wersja do ćwiczeń Leszek Skrzypczak 1. Niech E = {x [0, 1] : x = k 2 n k = 1, 2,... 2 n, n = 1, 2, 3,...} Wówczas: (a) Dla dowolnych liczb wymiernych p, q [0,
Bardziej szczegółowoWyk lad 6 Podprzestrzenie przestrzeni liniowych
Wyk lad 6 Podprzestrzenie przestrzeni liniowych 1 Określenie podprzestrzeni Definicja 6.1. Niepusty podzbiór V 1 V nazywamy podprzestrzeni przestrzeni liniowej V, jeśli ma on nastepuj ace w lasności: (I)
Bardziej szczegółowoRównoliczność zbiorów
Logika i Teoria Mnogości Wykład 11 12 Teoria mocy 1 Równoliczność zbiorów Def. 1. Zbiory X i Y nazywamy równolicznymi, jeśli istnieje bijekcja f : X Y. O funkcji f mówimy wtedy,że ustala równoliczność
Bardziej szczegółowoGranice funkcji, definicja cia
Granice funkcji, definicja Jednym z najważniejszych poje ć w matematyce jest poje cie funkcji Przypomnimy definicje Definicja 61 funkcji, wartości, obrazu, dziedziny i przeciwdziedziny Przyporza dkowanie
Bardziej szczegółowo1 Ciągłe operatory liniowe
1 Ciągłe operatory liniowe Załóżmy, że E, F są przestrzeniami unormowanymi. Definicja 1.1. Operator liniowy T : E F nazywamy ograniczonym, jeżeli zbiór T (B) F jest ograniczony dla dowolnego zbioru ograniczonego
Bardziej szczegółowoStanisław Betley, Józef Chaber, Elżbieta Pol i Roman Pol TOPOLOGIA I. wykłady i zadania. luty 2013
Stanisław Betley, Józef Chaber, Elżbieta Pol i Roman Pol TOPOLOGIA I wykłady i zadania luty 2013 WSTĘP. Materiał w skrypcie odpowiada programowi zajęć z Topologii I w trzecim semestrze studiów na Wydziale
Bardziej szczegółowo2.7 Przestrzenie unormowane skończenie wymiarowe
2.7 Przestrzenie unormowane skończenie wymiarowe Rozważamy teraz przestrzenie unormowane X skończenie wymiarowe. Załóżmy, że dimx = m. Niech dalej e,e 2,...,e m będzie bazą algebraiczną tej przestrzeni
Bardziej szczegółowoDlaczego nie wystarczają liczby wymierne
Dlaczego nie wystarczają liczby wymierne Analiza zajmuje się problemami, w których pojawia się przejście graniczne. Przykładami takich problemów w matematyce bądź fizyce mogą być: 1. Pojęcie prędkości
Bardziej szczegółowoTeoria miary. Matematyka, rok II. Wykład 1
Teoria miary Matematyka, rok II Wykład 1 NAJBLIŻSZY CEL: Nauczyć się mierzyć wielkość zbiorów. Pierwsze przymiarki: - liczność (moc) zbioru - słabo działa dla zbiorów nieskończonych: czy [0, 1] powinien
Bardziej szczegółowoTemperatura w atmosferze (czy innym ośrodku) jako funkcja dł. i szer. geogr. oraz wysokości.
Własności Odległości i normy w Będziemy się teraz zajmować funkcjami od zmiennych, tzn. określonymi na (iloczyn kartezja/nski egzemplarzy ). Punkt należący do będziemy oznaczać jako Przykł. Wysokość terenu
Bardziej szczegółowo