(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: (13) (1) T3 Int.Cl. H04W 68/00 (09.01) Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 12/4 EP B1 (4) Tytuł wynalazku: Sposób ostrzegania publicznego i odpowiednie urządzenie () Pierwszeństwo: US P US (43) Zgłoszenie ogłoszono: w Europejskim Biuletynie Patentowym nr /22 (4) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: Wiadomości Urzędu Patentowego 13/04 (73) Uprawniony z patentu: QUALCOMM Incorporated, San Diego, US (72) Twórca(y) wynalazku: PL/EP T3 NIELS PETER SKOV ANDERSEN, San Diego, US DAVID WILLIAMS, San Diego, US (74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Andrzej Rosa POLSERVICE KANCELARIA RZECZNIKÓW PATENTOWYCH SP. Z O.O. ul. Bluszczańska Warszawa Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

2 - 2 - Opis ODWOŁANIE DO POWIĄZANYCH ZGŁOSZEŃ [0001] Niniejsze zgłoszenie korzysta z przywileju wynikającego z Tymczasowego Zgłoszenia Patentowego Stanów Zjednoczonych Nr 60/973,142, zatytułowanego METHOD AND APPARATUS OF POWER CONTROL FOR A PUBLIC WARNING SYSTEM i złożonego w dniu 17 września 07. TŁO WYNALAKU I. Dziedzina wynalazku 1 [0002] Poniższy opis dotyczy zasadniczo systemów komunikacji bezprzewodowej, a w szczególności systemów i sposobów ostrzegania publicznego dla systemów komunikacji bezprzewodowej. II. Tło wynalazku 2 [0003] Systemy komunikacji bezprzewodowej są szeroko rozpowszechnione, w celu dostarczania różnego rodzaju treści komunikacyjnych, takich jak głos, dane itd. Systemy te mogą być systemami wielodostępu, które mogą zapewniać komunikację z wieloma użytkownikami przez współdzielenie dostępnych zasobów systemowych (np. szerokości pasma i mocy nadawania). Przykłady takich systemów wielodostępu obejmują systemy wielodostępu z podziałem kodowym (CDMA) - (Code Division Multiple Access), systemy wielodostępu z podziałem czasowym (TDMA) - (Time Division Multiple Access), systemy wielodostępu z podziałem częstotliwości (FDMA) - (Frequency Division Multiple Access), systemy Long Term Evolution (LTE) 3GPP oraz systemy wielodostępu z ortogonalnym

3 podziałem częstotliwości (OFDMA) - (Orthogonal Frequency Division Multiple Access). [0004] System komunikacji z ortogonalnym multipleksowaniem z podziałem częstotliwości (OFDM) - (Orthogonal Frequency Division Multiplexing) efektywnie dzieli całą szerokość pasma systemu na wiele (N F ) podnośnych, które mogą być również nazywane pod-kanałami częstotliwościowymi, tonami, lub przedziałami częstotliwości. W przypadku systemu OFDM, nadawane dane (tj. bity informacji) są najpierw kodowane według specjalnego schematu kodowania, w celu wygenerowania zakodowanych bitów, zaś zakodowane bity są następnie grupowane w wielobitowe symbole, które są następnie odwzorowywane na symbole modulacji. Każdy symbol modulacji odpowiada punktowi w konstelacji sygnałów, określonemu przez dany schemat modulacji (np. M-PSK lub M-QAM), wykorzystywany do transmisji danych. W każdym przedziale czasu, który może być zależny od szerokości pasma każdej podnośnej częstotliwości, symbol modulacji może być nadawany na każdej z N F podnośnych częstotliwościowych. Zatem OFDM może być stosowany do zwalczania interferencji międzysymbolowych (ISI) (Inter-Symbol Interference), wywoływanych przez selektywne tłumienie częstotliwości, które charakteryzuje się różnym stopniem tłumienia wzdłuż szerokości pasma. [000] Zasadniczo, bezprzewodowy system komunikacji wielodostępu może współbieżnie obsługiwać komunikację z wieloma terminalami bezprzewodowymi, które komunikują się z jedną lub z większą liczbą stacji bazowych za pomocą transmisji w łączach nadawczych i w łączach zwrotnych. Łącze nadawcze (lub downlink) odnosi się do łącza komunikacyjnego od stacji bazowych do terminali, zaś łącze zwrotne (lub uplink) odnosi się do łącza komunikacyjnego od

4 terminali do stacji bazowych. Wspomniane łącze komunikacyjne może zostać ustalone za pomocą systemu pojedynczego-wejścia pojedynczego-wyjścia (single-insingle-out), wielokrotnego-wejścia pojedynczego-wyjścia (multiple-in-single-out) lub wielokrotnego-wejścia wielokrotnego-wyjścia (MIMO) (multiple-in-multiple-out). [0006] System MIMO wykorzystuje wiele (NT) anten nadawczych i wiele (NR) anten odbiorczych do transmisji danych. Kanał MIMO, utworzony przez NT anten nadawczych i NR anten odbiorczych może zostać podzielony na NS kanałów niezależnych, które są nazywane również kanałami przestrzennymi, gdzie N S min{n T, N R }. Zasadniczo, każdy z NS niezależnych kanałów odpowiada wymiarowi. System MIMO może zapewnić większą efektywność (np. większą przepustowość i/lub większą niezawodność), jeżeli zostaną wykorzystane dodatkowe wymiary, utworzone przez wiele anten nadawczych i odbiorczych. System MIMO obsługuje również systemy dupleksowania z podziałem czasu (TDD) - (Time Division Duplex) i dupleksowania z podziałem częstotliwości (FDD) - (Frequency Division Duplex). W systemie TDD, transmisje w łączu nadawczym i w łączu zwrotnym są wykonywane w tym samym rejonie częstotliwości tak, że zasada wzajemności umożliwia oszacowanie kanału łącza nadawczego na podstawie kanału łącza zwrotnego. Umożliwia to punktowi dostępowemu wyodrębnić wzmocnienie nadawania kształtowania wiązki (beam-forming) na łączu nadawczym, gdy wiele anten jest dostępnych w punkcie dostępowym. [0007] Takie systemy bezprzewodowe mogą być wykorzystywane do dostarczania usług publicznych, włącznie z możliwością rozgłaszania ostrzeżeń w sieci bezprzewodowej. Na przykład, istnieje zainteresowanie użyciem systemów komórkowych, takie jak są wyspecyfikowane przez 3GPP do celów Systemu Ostrzegania Publicznego (Public

5 Warning System). Jednakże, wymagania z różnych rejonów świata dla takiego systemu ostrzegania publicznego są rozbieżne. Na przykład, Japonia planuje wykorzystać system do ostrzegania przed trzęsieniem ziemi, który wymaga czasu reakcji krótszego niż pięć sekund, a jednocześnie ma niewielkie wymagania odnośnie ilości danych do przesłania. W innych rejonach, czas reakcji jest mniej restrykcyjny, ale wymagane są transmisje znacznie większej ilości danych (np. map, instrukcji, opisów zdarzenia). W celu spełnienia aplikacji Systemu Ostrzegania Publicznego z mniejszymi ograniczeniami czasowymi, użytecznym rozwiązaniem może być transmisja punkt-wielopunkt, taka jak usługa nadawania komórkowego (CBS) (Cell Broadcast Service), mobilna usługa nadawania multimedialnego (MBMS) - (Mobile Broadcast Multimedia Service) lub telewizja mobilna (Mobile TV), jak na przykład, MediaFLO. Jednakże mają one zbyt wiele niedogodności: po pierwsze, raczej nie są w stanie zapewnić krótkiego czasu reakcji, wymaganego dla systemu ostrzegania przez trzęsieniem ziemi; po drugie wymagają, aby mobilna stacja była dostosowana do monitorowania odpowiedniego systemu punkt-wielopunkt, a takie stałe monitorowanie prowadzi do znacznego zwiększenia poboru mocy przez stacje mobilne w gotowości. [0008] Publikacja US 0/ (A1) opisuje sposób (0, 400) i urządzenie (00) w systemie komunikacji bezprzewodowej do komunikowania treści rozgłaszanego komunikatu. Bezprzewodowe, przenośne urządzenie komunikacyjne (4) odbiera wskaźnik statusu alarmu, związany z emitowanym komunikatem ze stacji bazowej (2). Po ustaleniu, że rozgłaszany komunikat jest komunikatem alarmowym, treści rozgłaszanego komunikatu są natychmiast przekazywane.

6 -6- [0009] Publikacja WO 99/13439 (A1) ujawnia lokalny system wywoławczy (), który działa w pełnym dwukierunkowym trybie i który zawiera stację wywoławczą (12, 22), która nadaje komunikaty wywoławcze i zdalny przekaźnik (26), który, w działaniu, potwierdza odbiór komunikatu wywoławczego przez nadanie innego komunikatu wywoławczego, zawierającego przynajmniej część oryginalnego komunikatu wywoławczego, do stacji wywoławczej. Zdalny przekaźnik, w reakcji na odebranie lokalizującego sygnału wywoławczego, nadanego z rozgłaszającej stacji wywoławczej, automatycznie potwierdza odbiór lokalizującego sygnału wywoławczego przez nadanie sygnału potwierdzenia do stacji wywoławczej. 1 ISTOTA WYNALAZKU 2 [00] Wynalazek jest zdefiniowany w niezależnych zastrzeżeniach patentowych. Poniżej przedstawiono uproszczoną istotę wynalazku, w celu ułatwienia podstawowego zrozumienia pewnych aspektów zastrzeganego przedmiotu. Wspomniana istota wynalazku nie jest rozwiniętym przeglądem i nie ma za zadanie identyfikować kluczowych/krytycznych elementów, lub wytyczać zakresu zastrzeganego przedmiotu. Jego jedynym celem jest przedstawienie w uproszczony sposób niektórych koncepcji, jako wstępu do bardziej szczegółowego opisu, który jest przedstawiony poniżej. [0011] Systemy i sposoby są dostarczone w celu umożliwienia nadawania ostrzeżeń publicznych do mobilnych urządzeń bezprzewodowych w określonym czasie, a przy tym nie zwiększać poboru mocy w odpowiednich urządzeniach. Kanał wywoławczy (lub inny kanał, wykorzystywany do uaktywniania urządzenia mobilnego) jest wykorzystywany do

7 odbierania ostrzeżeń publicznych tak, jak są dostarczane, kiedy zostało wykryte główne trzęsienie ziemi. Wiele użytkowników może odbierać sygnał szybkiego uaktywniania za pomocą kanału wywoławczego, zawiadamiającego ich i ich urządzenia, że wystąpiło zdarzenie typu trzęsienie ziemi. Ostrzeżenie kanałem wywoławczym może wyzwalać określony dźwięk alarmowy, lub inny sygnał (wibracje alarmowe) w urządzeniu i wykorzystywany do włączania urządzeń w tryb nasłuchiwania, w którym mogą zostać odebrane kolejne komunikaty. Kolejne komunikaty mogą zawierać instrukcje jak należy odpowiedzieć lub zareagować na dane ostrzeżenie. Przez wykorzystanie kanału wywoławczego do uaktywnienia urządzenia w przypadku odebrania ostrzeżenia publicznego, można zachować energię w urządzeniach, ponieważ odpowiednie urządzenia nie muszą pracować w trybie monitorowania, zużywającym dużo energii, w celu odpowiedniego odbierania lub odpowiadania na ostrzeżenia w odpowiednim przedziale czasu. Po uaktywnieniu urządzeń przez kanał wywoławczy z powodu ostrzeżenia, inne systemy, takie jak usługi nadawania komórkowego, lub telewizja mobilna, mogą zostać wykorzystane do dostarczania bardziej dokładnych informacji o tym, jak należy postępować lub odpowiedzieć. [0012] W celu realizacji powyższego i innych zadań, opisane są tutaj pewne ilustracyjne aspekty w połączeniu z poniższym opisem i dołączonymi rysunkami. Wspomniane aspekty wskazują jednak tylko kilka z różnych sposobów, w które zasady zastrzeganego przedmiotu mogą zostać wdrożone a zastrzegany przedmiot obejmuje wszystkie takie aspekty oraz ich odpowiedniki. Inne zalety i nowatorskie cechy mogą stać się oczywiste z poniższego szczegółowego opisu, rozważanego w połączeniu z rysunkami.

8 -8- KRÓTKI OPIS RYSUNKÓW 1 2 [0013] Fig. 1 przedstawia ogólny schemat blokowy systemu do rozgłaszania komunikatów publicznych w bezprzewodowej sieci mobilnych urządzeń. [0014] Fig. 2 przedstawia schemat blokowy systemu, który wykorzystuje kanał wywoławczy dla systemu ostrzegania publicznego. [001] Fig. 3 przedstawia schemat blokowy przykładowych usług, służących do dostarczania ostrzeżeń publicznych w sieci bezprzewodowej. [0016] Fig. 4 ilustruje przykładowy sposób, który wykorzystuje kanał wywoławczy do inicjowania ostrzeżeń publicznych w sieci bezprzewodowej. [0017] Fig. ilustruje przykładowy moduł logiczny dla systemów ostrzegania publicznego. [0018] Fig. 6 ilustruje przykładowy moduł logiczny dla komunikacji bezprzewodowej. [0019] Fig. 7 ilustruje przykładowe urządzenie komunikacyjne dla bezprzewodowego systemu ostrzegania publicznego. [00] Fig. 8 ilustruje bezprzewodowy system komunikacji wielodostępu. [0021] Fig. 9 i ilustrują przykładowe systemy komunikacji, które mogą zostać wykorzystane w bezprzewodowych systemach ostrzegania publicznego. OPIS SZCZEGÓŁOWY [0022] Systemy i sposoby są dostarczone do przesyłania ostrzeżeń o zdarzeniach, podczas oszczędzania energii w mobilnym urządzeniu bezprzewodowym. W jednym aspekcie, zapewniany jest sposób rozgłaszania komunikatów w systemie

9 komunikacji bezprzewodowej. Sposób obejmuje wykorzystywanie kanału wywoławczego do odbierania informacji o zdarzeniu w urządzeniu bezprzewodowym i wykorzystywanie informacji o zdarzeniu do wyzwolenia komunikatu ostrzegawczego w urządzeniu. Na przykład, rozgłaszanie informacja o zdarzeniu może wynikać z naturalnej katastrofy, na przykład, ostrzeżenie o głównym trzęsieniu ziemi lub tsunami. Sposób obejmuje również wykorzystywanie rozgłaszanej informacji o zdarzeniu do ustawienia urządzenia bezprzewodowego w tryb nasłuchu, w celu odbierania następnych danych odnośnie zdarzenia, przy czym kolejne dane mogą być rozgłaszane, na przykład, przez usługę nadawania komórkowego, telewizje mobilną, lub mobilną usługę nadawania multimedialnego. [0023] Ponadto, różne aspekty są opisane tutaj w odniesieniu do terminala. Terminal może być również określany jako system, urządzenie użytkownika, jednostka abonencka, stacja abonencka, stacja mobilna, urządzenie mobilne, stacja zdalna, terminal zdalny, terminal dostępu, terminal użytkownika, agent użytkownika, lub wyposażenie użytkownika. Urządzenie użytkownika może być telefonem komórkowym, telefonem bezprzewodowym, telefonem z protokołem inicjowania sesji (SIP) (Session Initiation Protocol), stacją bezprzewodowej pętli lokalnej (WLL) (Wireless Local Loop), PDA, urządzeniem przenośnym, mającym możliwość nawiązywania połączeń bezprzewodowych, modułem wewnątrz terminala, kartą, która może zostać dołączona do lub zintegrowana wewnątrz urządzenia nadrzędnego (np. karta PCMCIA), lub innym urządzeniem przetwarzającym, połączonym z modemem bezprzewodowym. [0024] Ponadto, aspekty zastrzeganego przedmiotu mogą być zaimplementowane w sposobie, urządzeniu, lub wyrobie fabrycznym przy użyciu standardowych technik

10 programistycznych i/lub inżynieryjnych, prowadzących do wykonania oprogramowania, oprogramowania sprzętowego, sprzętu komputerowego, lub ich kombinacji, w celu sterowania komputerem lub komponentami przetwarzającymi dane w celu implementacji różnych aspektów zastrzeganego przedmiotu. Stosowane tutaj określenie wyrób fabryczny obejmuje program komputerowy dostępny z dowolnego, urządzenia odczytywalnego przez komputer, nośnik, lub medium. Na przykład, medium odczytywalne przez komputer może obejmować, ale bez ograniczania do przedstawionych przykładów, urządzeń pamięci magnetycznej (np. dysk twardy, dysk elastyczny, taśmy magnetyczne...), dyski optyczne (np. dysk kompaktowy (CD), uniwersalny dysk wideo (DVD)...), karty inteligentne i urządzenia z pamięcią flash (np. karty, pamięci przenośne, klucze...). Ponadto należy zauważyć, że fala nośna może zostać wykorzystana do przesyłania danych elektronicznych odczytywanych przez komputer, takich jakie są stosowane przy nadawaniu i odbieraniu głosu, poczty lub przy uzyskiwaniu dostępu do sieci, na przykład sieci komórkowej. [002] Odnośnie Fig. 1, system 0 ilustruje rozgłaszanie komunikatów publicznych w sieci bezprzewodowej urządzeń mobilnych. System 0 zawiera jedno lub większą liczbę centrów nadawczych 1, które mogą odbierać informacje z jednego lub z większej liczby wykrytych zdarzeń 1. Takie zdarzenia 1 mogą być związane w zasadzie z dowolnym typem aktywności, który może być interesujący dla społeczeństwa. Na przykład, jeżeli ma wystąpić zdarzenie 1 trzęsienia ziemi, może zostać rozgłoszony przez centra nadawcze 1 komunikat, wskazujący prawdopodobieństwo, że mogą nastąpić kolejne, lub wtórne trzęsienia ziemi. Takie ostrzeżenia lub zdarzenia 1 mogą być wywoływane w zasadzie przez dowolne rodzaje aktywności,

11 włącznie z tsunami, pożarami, huraganami i tornadami, wybuchem epidemii, erupcją wulkanu, innymi katastrofami naturalnymi, zbliżającą się wojną i innymi zdarzeniami, które mogą mieć znaczenie dla społeczeństwa i muszą zostać rozgłoszone w sposób pilny i w odpowiednim czasie. Jak pokazano, kanał wywoławczy 1 jest wykorzystywany do rozgłaszania wstępnego ostrzeżenia 140, związanego z wykrytym zdarzeniem 1 do wielu urządzeń bezprzewodowych 10. Takie wstępne ostrzeżenie 140 jest wykorzystywane do aktywowania urządzeń 10 z ich stanów niskiego zużycia energii lub uśpienia. Kiedy więcej informacji jest zgromadzonych lub dostępnych, wtórne rozgłaszanie 160 dostarcza uzupełniających informacji 170, które mogą zostać przesłane do urządzeń różnymi kanałami, które są opisane poniżej. [0026] Zasadniczo, system 0 umożliwia nadawanie ostrzeżeń publicznych do mobilnych (lub nie-mobilnych) urządzeń bezprzewodowych 10 w odpowiednim czasie, przy oszczędzaniu poboru mocy w odpowiednich urządzeniach. Kanał wywoławczy 1 lub inny kanał wykorzystywany do uaktywniania mobilnego urządzenia 10, jest zastosowany do odbierania ostrzeżeń publicznych, takich jakie są dostarczane, kiedy zostało wykryte główne trzęsienie ziemi. Wielu użytkowników może odbierać sygnał szybkiego uaktywnienia, lub wstępne ostrzeżenie 140 za pomocą kanału wywoławczego 1, alarmującego ich i ich odpowiednie urządzenia 10, że wystąpiło takie zdarzenie, jak trzęsienie ziemi. Ostrzeżenie 140 kanału wywoławczego może wywołać określony dźwięk alarmu, lub inny sygnał (wibracje alarmowe) w urządzeniu 10 i może zostać wykorzystane do ustawienia urządzenia w trybie nasłuchu, w którym kolejne komunikaty 170 mogą być odbierane. Kolejne komunikaty 170 mogą zawierać instrukcje o tym, jak należy odpowiedzieć,

12 lub zareagować na dane ostrzeżenie. Przez wykorzystanie kanału wywoławczego 1 do uaktywniania urządzenia 10 w przypadku ostrzeżenia publicznego, energia może zostać oszczędzana w urządzeniach, ponieważ odpowiednie urządzenia nie muszą pracować w zużywającym dużo energii trybie monitorowania, aby odpowiednio odebrać, lub odpowiedzieć na ostrzeżenia w odpowiednim przedziale czasu. Po uaktywnieniu urządzeń 10 w wyniku ostrzeżenia odebranego przez kanał wywoławczy 1, inne systemy, takie jak usługi nadawania komórkowego, lub telewizja mobilna, mogą zostać wykorzystane do dostarczania więcej szczegółowych informacji o tym jak należy postępować lub odpowiadać. [0027] W przykładowym aspekcie, komunikaty odebrane w kanale wywoławczym 1 są wykorzystywane do dostarczania pilnego komunikatu do urządzenia 10 telefonii komórkowej (i/lub innego urządzenia w sieci osobistej (Personal Area Network)) i ten sam komunikat może również uaktywnić, na przykład, usługę nadawania komórkowego (CBS) (Cell Broadcast Service), mobilną usługę nadawania danych multimedialnych (MBMS) (Mobile Broadcast Multimedia Service), nadawanie cyfrowego wideo w urządzeniach przenośnych (DVB-H) (Digital Video Broadcast Handheld), lub mobilną telewizję w telefonie lub urządzeniu. [0028] W celu rozwiązania problemu utrzymywania urządzenia 10 w trybie nasłuchu, zużywającym dużo energii przez cały czas, aby odpowiedzieć dostatecznie szybko na wykryte zdarzenie 1, można dodać komunikat do kanału wywoławczego 1, który działa jako Wskaźnik Ostrzeżenia dla wskaźnika ostrzeżenia publicznego. Wskaźnik Ostrzeżenia może być nadawany we wszystkich wywoławczych grupach/ blokach przez z góry określony czas. Wspomniany Wskaźnik Ostrzeżenia może mieć podwójną funkcjonalność może mieć możliwość bezpośredniego przesyłania różnych typów

13 specyficznych ostrzeżeń, np. Ostrzeżeń o Trzęsieniu ziemi, a ponadto może przesyłać ostrzegawczy sygnał uaktywnienia 140, który informuje mobilne urządzenie 10, że informacja systemu ostrzegania publicznego jest nadawana, jak również wskazuje, gdzie bardziej szczegółowe informacje 170 są przesyłane, np. Usługa Nadawania Komórkowego, MBMS, Mobilnej TV itd. Mobilne urządzenie 10 reaguje na sygnał uaktywnienia 140 przez zapewnianie alarmu (np. akustycznego, wizualnego, wibracyjnego) do użytkownika w urządzeniu i/lub w innym urządzeniu w sieci osobistej (Personal Area Network). Zaletą tego rozwiązania jest to, że stacja mobilna i tak monitoruje kanał wywoławczy 1 i to z częstotliwością wyższą niż trzeba, aby spełnić ostre wymagania na czas reakcji, na przykład, na Ostrzeżenie o Trzęsieniu ziemi, a zatem wspomniane monitorowanie nie prowadzi do zwiększenia poboru mocy w stacji mobilnej i w praktyce umożliwia stacji mobilnej nasłuchiwanie nośnika szczegółowego ostrzeżenia, kiedy jest dostępne więcej informacji. [0029] W aspekcie Wskaźnika Ostrzeżenia w kanale wywoławczym 1, istnieją co najmniej dwie zasadnicze opcje, włącznie z dedykowanym komunikatem lub transmisją wskaźnika w istniejącym komunikacie wywoławczym. W celu transmisji wskaźnika z istniejącym komunikatem wywoławczym, może zostać wykorzystana unikalna kombinacja kodu identyfikującego kraj (MCC) (Mobile Country Code) oraz kodu sieci mobilnej (MNC) (Mobile Network Code) np , który już został przypisany dla obsługi wywołań alarmowych dla globalnego systemu komunikacji mobilnej (GSM) (Global System for Mobile Communications) w celu wspomagania lokalnych usług (SoLSA) - (Support of Localized Service Area). Informacja jest następnie kodowana w pozostałej części komunikatu numeru identyfikacyjnego

14 (IMSI) (International Mobile Subscriber Identity), przy czym jedna część komunikatu zawiera bezpośrednie ostrzeżenia, np. o Trzęsieniu Ziemi, zaś druga część zawiera wskaźnik do nośnika informacji alarmowej Systemu Ostrzegania Publicznego. [00] Należy zauważyć, że system 0 może być stosowany z terminalem dostępu lub urządzeniem mobilnym i może być, na przykład, modułem, takim jak karta SD, karta sieciowa, karta sieci bezprzewodowej, komputerem (w tym laptopem, komputerem biurkowym, osobistym asystentem cyfrowym (PDA) (Personal Digital Assistant)), telefonem komórkowym, smartfonem, lub dowolnym innym odpowiednim terminalem, który może być wykorzystywany do uzyskania dostępu do sieci. Terminal uzyskuje dostęp do sieci za pomocą komponentu dostępu (nie pokazany). W jednym przykładzie, połączenie między terminalem a komponentem dostępu może być charakteru bezprzewodowego, przy czym komponent dostępu może być stacją bazową, zaś urządzenie mobilne może być terminalem bezprzewodowym. Na przykład, terminal i stacje bazowe mogą komunikować się przy użyciu dowolnego odpowiedniego protokołu łączności bezprzewodowej, włącznie z, ale bez ograniczania się do podanych przykładów, wielodostępu z podziałem czasowym (TDMA) (Time Divisional Multiple Access), wielodostępu z podziałem kodowym (CDMA) (Code Division Multiple Access), wielodostępu z podziałem częstotliwości (FDMA) (Frequency Division Multiple Access), ortogonalnego multipleksowania z podziałem częstotliwości (OFDM) - (Orthogonal frequency Division Multiplexing), FLASH OFDM, wielodostępu z ortogonalnym podziałem częstotliwości (OFDMA) (Orthogonal Frequency division Multiple Access), lub dowolnym innym, odpowiednim protokołem.

15 [0031] Komponenty dostępu mogą być węzłem dostępu, związanym z siecią przewodową lub siecią bezprzewodową. W tym celu, komponenty dostępu mogą być, na przykład, ruterem, przełącznikiem itp.. Komponent dostępu może zawierać jeden lub większą liczbę interfejsów, np. moduły komunikacyjne, służące do komunikowania się z innymi węzłami sieciowymi. Ponadto, komponent dostępu może być stacją bazową (lub bezprzewodowym punktem dostępowym) w sieci typu komórkowego, przy czym stacje bazowe (lub bezprzewodowe punkty dostępowe) są wykorzystywane do zapewniania bezprzewodowych obszarów pokrycia dla wielu abonentów. Takie stacje bazowe (lub bezprzewodowe punkty dostępowe) mogą być dostosowane do zapewniania ciągłych obszarów pokrycia dla jednego lub większej liczby telefonów komórkowych i/lub innych terminali bezprzewodowych. [0032] Wracając do Fig. 2 przedstawiony jest system 0 kanału wywoławczego z przykładowym protokołem z implementacją systemu, opisanego powyżej w odniesieniu do Fig. 1. Podobnie jak wyżej, system 0 zawiera jedno lub większą liczbę centrów nadawczych 2, które mogą odbierać informacje z jednego lub większej liczby wykrytych zdarzeń 2. Takie zdarzenia 2 mogą odnosić się w zasadzie do dowolnego rodzaju aktywności, która może być interesująca dla społeczeństwa. Kanał wywoławczy 2 jest wykorzystywany do rozgłaszania wstępnego ostrzeżenia, związanego z wykrytym zdarzeniem 2 do wielu urządzeń bezprzewodowych (nie pokazane). Jak pokazano, kanał wywoławczy wykorzystuje komponenty 240 kodu identyfikującego kraj (MCC) (Mobile Country Code) oraz kodu sieci mobilnej (MNC) (Mobile Network Code). Kod sieci mobilnej (MNC) (Mobile Network Code) jest stosowany w kombinacji z kodem identyfikującym kraj (MCC) (Mobile Country Code) (znanej również jako MCC/MNC tuple ) w celu unikalnej identyfikacji operatora/

16 nośnika telefonu komórkowego przy użyciu publicznych sieci telefonii komórkowej GSM, CDMA, iden, TETRA i UMTS oraz pewnych satelitarnych sieci telefonii komórkowej. Przykładem kombinacji MCC/MNC, na którą wszystkie urządzenie mogą odpowiedzieć, jest 901 dla MCC i 08 dla MNC. Wspomniany szczególny MCC/MNC jest zarezerwowany do identyfikacji stacji, przy czym urządzenie mobilne nie ma abonamentu IMSI. Zatem, ponieważ abonament nie jest wymagany, dowolne bezprzewodowe urządzenie mobilne może odbierać odpowiednie ostrzeżenia. Zatem, dla , abonament IMSI (Interantional Mobile Subscriber Identity) (unikalny 1-cyfrowy kod, stosowany do identyfikacji indywidualnych użytkowników w sieci GSM), nie jest wymagany do odpowiadania na, lub odbierania odpowiedniego ostrzeżenia. [0033] Odnośnie Fig. 3 zilustrowana jest przykładowa usługa 0, służąca do dostarczania dodatkowych informacji do urządzeń bezprzewodowych, które zostały uaktywnione za pomocą opisanych wyżej komponentów kanału wywoławczego. W jednym aspekcie, usługi 0 obejmują Usługę Nadawania Komórkowego lub CBS 3. Usługa Nadawania Komórkowego 3 umożliwia wysyłanie przez systemy do stacji mobilnych komunikatów nadawania komórkowego, które są przesyłane w określonym przedziale powtarzania. Dzięki temu, stacja mobilna odbierze informacje o zdarzeniu nawet wówczas, kiedy dostanie się do komórki po pierwszej transmisji. Komunikaty nadawania komórkowego mogą mieć długość od jednej do piętnastu stron i są nadawane przez zestaw testowy dotąd, aż usługa nadawania komórkowego zostanie zablokowana, lub status przesyłanych komunikatów zostanie ustawiony na OFF (wyłączony). Zasadniczo, wszystkie komunikaty wysłane z zestawu są automatycznie dzielone na minimalną możliwą liczbę stron. Komunikaty nadawania

17 komórkowego zawierają parametr strony, który wskazuje stacji mobilnej numer aktualnie odbieranej strony, jak również całkowitą liczbę stron w komunikacie. Zestaw komunikatów (message set) może wysyłać do trzech różnych komunikatów na raz, wykorzystując Usługę Nadawania Komórkowego. Jeżeli Usługa Nadawania Komórkowego jest dostosowana do nadawania wielu komunikatów, komunikaty są wysyłane w kolejności, z szybkością jednej strony co wiele ramek dotąd, aż wszystkie strony w danym komunikacie zostaną wysłane. Komunikaty są ponownie nadawane w określonych przedziałach czasu, które są ustalone przez okres powtarzania. [0034] W innej przykładowej usłudze dostarczania informacji związanych z ostrzeżeniem, może zostać wykorzystana usługa 3 mobilnej telewizji (TV). Mobilna TV jest ogólnym określeniem, stosowanym do opisywania dostarczania treści wideo do podręcznego telefonu komórkowego. Użytkownicy mobilnej TV mogą oglądać programy, włącznie z wydarzeniami sportowymi, ulubionymi widowiskami, programami informacyjnymi itd., kiedy mogą zostać zlokalizowane dzięki kombinacji mobilności ich urządzeń i bezprzewodowego mechanizmu nadawania. W tym przypadku, usługa mobilnej TV może być wykorzystana do dostarczania dodatkowych informacji ostrzegawczych zamiast treści rozrywkowych, lub innych danych. W jeszcze innym przykładzie, usługa nadawania cyfrowego wideo do urządzeń przenośnych (DVB-H) - (Handheld Digital Video Broadcast) może zostać wykorzystana do dostarczania treści ostrzeżenia. Aktualnie, DVB-H zakończył specyfikację warstw 1 i 2 połączeń między otwartymi systemami (OSI) (Open Systems Interconnection) i konwergencji DVB dla nadawania i usług mobilnych. Grupa CBMS zaczęła ostatnio specyfikowanie protokołów i urządzeń kodująco - dekodujących nad IP.

18 Prawdopodobne jest to, że grupa przyjmie większą część MBMS 3GPP. Pewnymi wyzwaniami, związanymi z DVB-H są wymagania sieciowe oraz związane z tym koszty instalacji dla zapewnienia zasięgu porównywalnego z zasięgiem sieci telefonii komórkowej. [003] W innym przykładzie usług, można wykorzystać mobilną usługę nadawania danych multimedialnych (MBMS) (Mobile Broadcast Multimedia Service) 340. MBMS 340 dostarcza zestaw cech dla sieci telefonii komórkowej. Wspomniane cechy obejmują zestaw funkcji, które kontrolują usługę nadawania/przesyłania grupowego. Inna cecha obejmuje trasowanie nadawania/przesyłania grupowego dla strumieni danych w sieci szkieletowej i efektywnych nośników radiowych dla transmisji radiowej punkt-wielopunkt wewnątrz komórki. Ponadto, można specyfikować protokoły i kodeki medialne, w celu dostarczania danych multimedialnych. Kilka protokołów i kodeków medialnych jest nowymi cechami; w zamian, są one ogólnie współdzielone z innymi usługami, jak transmisje strumieniowe do jednego odbiorcy na żądanie. Należy zauważyć, że przykładowe usługi są tylko jednym sposobem dostarczania informacji z ostrzeżeniem publicznym w sieci bezprzewodowej. Należy zauważyć, że w zasadzie dowolna usługa, lub wymiana danych, która może dostarczać informacje w odpowiednim czasie w sieci bezprzewodowej, może zostać wykorzystana. Podobnie, chociaż kanały wywoławcze są opisane jako mechanizm dla uaktywniania urządzenia bezprzewodowego, należy zauważyć, że w zasadzie dowolny sygnał, który jest stosowany do uaktywniania, lub informowania urządzenia bezprzewodowego o zbliżającym się ostrzeżeniu, może zostać podobnie wykorzystany. [0036] Odnosząc się teraz do Fig. 4 zilustrowana jest metodologia komunikacji bezprzewodowej dla systemów ostrzegania publicznego. Chociaż, w celu uproszczenia

19 objaśnień, metodologia jest pokazana i opisana jako seria działań, należy zauważyć, że metodologia nie jest ograniczona przez kolejność działań, gdyż niektóre działania mogą, według jednego lub większej liczby przykładów wykonania, wystąpić w innej kolejności i/lub współbieżnie z innymi działaniami niż pokazano i opisano tutaj. Na przykład, znawcy w danej dziedzinie zauważą, że metodologia może być alternatywnie reprezentowana jako seria zależnych jeden od drugiego stanów lub zdarzeń tak jak w schemacie stanów. Ponadto, nie wszystkie przedstawione działania mogą być wykorzystywane do implementacji metodologii według zastrzeganego przedmiotu. [0037] Fig. 4 ilustruje sposób 400 generowania ostrzeżeń i następnych informacji ostrzegawczych w sieci komunikacji bezprzewodowej. Przechodząc do 402, wykrywane jest zdarzenie wstępnego ostrzeżenia. Jak zauważono wcześniej, takie zdarzenia mogą dotyczyć naturalnych katastrof lub innych wypadków, o których społeczeństwo powinno zostać zawiadomione. W 404, kanał wywoławczy (lub inny kanał, wykorzystywany do uaktywniania urządzenia mobilnego), jest wykorzystywany do generowania publicznych ostrzeżeń (z centrum nadawczego), tak jak są dostarczane po wykryciu głównego trzęsienia ziemi. Wielu użytkowników może odbierać sygnał szybkiego uaktywnienia za pomocą kanału wywoławczego, informujący ich i ich urządzenia, że wystąpiło zdarzenie takie jak trzęsienie ziemi. W 406, ostrzeżenie z kanału wywoławczego wyzwala określony sygnał alarmu, lub inny sygnał (wibracje alarmowe) w urządzeniu, w celu wstępnego uaktywniania urządzenia i alarmowania użytkownika. W 408, ostrzeżenie z kanału wywoławczego jest wykorzystywane do wprowadzania urządzeń w tryb nasłuchu, w którym kolejne komunikaty mogą być odbierane. W 4, po uaktywnieniu urządzenia przez ostrzeżenie z kanału

20 wywoławczego, dostarczane są kolejne komunikaty i informacje, które zawierają instrukcje jak należy odpowiedzieć lub zareagować na dane ostrzeżenie. Jak już wspomniano, przez wykorzystywanie kanału wywoławczego do uaktywniania urządzenia w przypadku ostrzeżenia publicznego, można oszczędzić energię w urządzeniach, ponieważ odpowiednie urządzenia nie muszą działać w zużywającym dużo energii trybie monitorowania, aby odpowiednio odebrać lub odpowiedzieć na ostrzeżenia w odpowiednim przedziale czasu. Po uaktywnieniu urządzeń przez ostrzeżenie z kanału wywoławczego, inne systemy, takie jak usługi nadawania komórkowego, telewizja mobilna, lub usługi multimedialne, mogą zostać wykorzystane do dostarczania bardziej szczegółowych informacji o tym jak należy postępować lub odpowiadać. [0038] Opisane tutaj techniki mogą być implementowane w różny sposób. Na przykład, wspomniane techniki mogą być implementowane w sprzęcie komputerowym, oprogramowaniu, lub ich kombinacji. W przypadku implementacji w postaci urządzeń, jednostki przetwarzające mogą być implementowane w obrębie jednego lub większej liczby obwodów scalonych dla określonej aplikacji (ASIC) - (Application Specific Integrated Circuits), procesorach sygnałów cyfrowych (DSP) - (Digital Signal Processors), urządzeniach przetwarzania sygnałów cyfrowych (DSPD) - (Digital Signal Processing Devices), programowalnych urządzeniach logicznych (PLD) - (Programmable Logic Devices), programowalnych układach scalonych o budowie matrycy (FPGA) - (Field Programmable Gate Arrays), procesorach, kontrolerach, mikrokontrolerach, mikroprocesorach, innych jednostkach elektronicznych, przeznaczonych do wykonywania opisanych tu funkcji lub ich kombinacji. W przypadku oprogramowania, implementacja może być uzyskana za pomocą modułów (np. procedur, funkcji

21 itd.), które wykonują opisane tutaj funkcje. Kody programu mogą być zapisane w jednostce pamięci i wykonywane przez procesory. [0039] Wracając teraz do Fig. i 6 przedstawiony jest system, który odnosi się do bezprzewodowego przetwarzania sygnału. Systemy są reprezentowane jako szeregi wpływających na siebie wzajemnie bloków funkcjonalnych, które mogą reprezentować funkcje implementowane przez procesor, oprogramowanie, sprzęt komputerowy, oprogramowanie sprzętowe, lub ich dowolną, odpowiednią kombinację. [0040] Odnośnie Fig. przedstawione jest urządzenie 00 komunikacji bezprzewodowej. Urządzenie 00 zawiera moduł logiczny 02, służący do odpowiadania na zdarzenie wywoławcze, które jest generowane do wielu mobilnych urządzeń, nieobjętych abonamentem. Urządzenie zawiera również moduł logiczny 04, służący do uaktywniania kanału na kolejne komunikaty, związane z danym zdarzeniem. Urządzenie 00 zawiera również moduł logiczny 06, służący do ostrzegania użytkownika o odebraniu zdarzenia wywoławczego. [0041] Odnośnie Fig. 6 przedstawiony jest system 600 komunikacji bezprzewodowej. System zawiera moduł logiczny 602, służący do generowania zdarzenia wywoławczego, które jest przesyłane do wielu mobilnych urządzeń oraz moduł logiczny 604, służący do generowania kolejnych komunikatów, związanych ze zdarzeniem wywoławczym. System 600 zawiera również moduł logiczny 606, służący do ostrzegania użytkownika o transmisji zdarzenia wywoławczego. [0042] Fig. 7 ilustruje urządzenie komunikacyjne 700, które może być urządzeniem komunikacji bezprzewodowej, na przykład, takim jak terminal bezprzewodowy. Ponadto lub alternatywnie, urządzenie komunikacyjne 700 może rezydować

22 wewnątrz sieci przewodowej. Urządzenie komunikacyjne 700 może zawierać pamięć 702, która może przechowywać kod (określany również jako instrukcje) do wykonywania analizy sygnału w terminalu komunikacji bezprzewodowej. Ponadto, urządzenie komunikacyjne 700 może zawierać procesor 704, który może wykonywać instrukcje wewnątrz pamięci 702 i/lub instrukcje odbierane z innego urządzenia sieciowego, przy czym instrukcje mogą odnosić się do konfigurowania lub działania urządzenia komunikacyjnego 700, lub towarzyszących urządzeń komunikacyjnych. [0043] Odnośnie Fig. 8 zilustrowany jest system 800 komunikacji bezprzewodowej wielodostępu. System 800 komunikacji bezprzewodowej wielodostępu zawiera liczne komórki, włącznie z komórkami 802, 804 i 806. W jednym aspekcie systemu 800, komórki 802, 804 i 806 mogą zawierać WęzełB, który mają wiele sektorów. Wiele sektorów może być utworzonych przez grupy anten, przy czym każda antena jest odpowiedzialna za komunikację z wyposażeniami użytkownika UE w części komórki. Na przykład, w komórce 802, każda z grup anten 812, 814 i 816 może odpowiadać za inny sektor. W komórce 804, każda z grup anten 818, 8 i 822 odpowiada za inny sektor. W komórce 806, każda z grup anten 824, 826 i 828 odpowiada za inny sektor. Komórki 802, 804 i 806 mogą zawierać kilka urządzeń komunikacji bezprzewodowej, np. wyposażenie użytkownika lub wyposażenia użytkownika UE, które mogą komunikować się z jednym lub większą liczbą sektorów każdej komórki 802, 804 lub 806. Na przykład, wyposażenia użytkownika UE 8 i 832 mogą komunikować się z WęzłemB 842, wyposażenia użytkownika UE 834 i 836 mogą komunikować się z WęzłemB 844, zaś wyposażenia użytkownika UE 838 i 840 mogą komunikować się z WęzłemB 846. [0044] Odnosząc się teraz do Fig. 9 zilustrowano system komunikacji bezprzewodowej wielodostępu według jednego

23 aspektu. Punkt dostępowy 900 (AP) zawiera wiele grup anten, jedna zawierająca 904 i 906, inna zawierająca 908 i 9, a dodatkowa zawierająca 912 i 914. Na Fig. 9, tylko dwie anteny są pokazane dla każdej grupy anten, jednakże więcej lub mniej anten może być wykorzystywanych dla każdej grupy anten. Terminal dostępu 916 (AT) komunikuje się z antenami 912 i 914, przy czym anteny 912 i 194 nadają informacje do terminala dostępu 916 łączem nadawczym 9 i odbierają informacje z terminala dostępu 916 łączem zwrotnym 918. Terminal dostępu 922 komunikuje się z antenami 906 i 908, przy czym anteny 906 i 908 nadają informacje do terminala dostępu 922 łączem nadawczym 926 i odbierają informacje z terminala dostępu 922 łączem zwrotnym 924. W systemie FDD, łącza komunikacyjne 918, 9, 924 i 926 mogą wykorzystywać do komunikacji różne częstotliwości. Na przykład, łącze nadawcze 9 może wykorzystywać inną częstotliwość niż jest wykorzystywana przez łącze zwrotne 918. [004] Każda grupa anten i/lub obszaru, w którym są one przeznaczone do komunikacji jest często nazywana sektorem punktu dostępowego. Każda grupa anten jest dostosowana do komunikowania się z terminalami dostępu w sektorze obszaru, objętego zasięgiem przez punkt dostępowy 900. Przy komunikacji łączem nadawczym 9 i 926, anteny nadawcze punktu dostępowego 900 wykorzystują kształtowanie wiązki (beam-forming), w celu poprawienia stosunku sygnału do szumu w łączach nadawczych dla różnych terminali dostępu 916 i 924. Również, punkt dostępowy, wykorzystujący kształtowanie wiązki (beam-forming) podczas transmisji do terminali dostępu rozmieszczonych przypadkowo w jego zasięgu, powoduje mniejsze interferencje z terminalami dostępu w sąsiednich komórkach niż punkt dostępowy transmitujący przez jedną antenę do wszystkich terminali dostępu. Punkt dostępowy może być stałą stacją,

24 wykorzystywaną do komunikowania się z terminalami i może być również określany jako punkt dostępowy, WęzełB, lub według innej terminologii. Terminal dostępu może być również nazywany terminalem dostępu, wyposażeniem użytkownika (UE), urządzeniem komunikacji bezprzewodowej, terminalem, terminalem dostępu, lub według innej terminologii. [0046] Odnośnie Fig., system ilustruje układ 2 nadajnika (znany również jako punkt dostępowy) i układ 0 odbiornika (znany również jako terminal dostępu) w systemie 00 MIMO. W układzie nadajnika, dane o ruchu dla pewnej liczby strumieni danych są dostarczane ze źródła danych 12 do procesora 14 danych nadawanych (TX). Każdy strumień danych jest nadawany przez odpowiednią antenę nadawczą. Procesor 14 danych TX formatuje, koduje i przeplata dane o ruchu dla każdego strumienia danych, w oparciu o konkretny schemat kodowania, wybrany dla strumienia danych, w celu dostarczania zakodowanych danych. [0047] Zakodowane dane dla każdego strumienia danych mogą być multipleksowane z danymi sygnału pilota wykorzystując techniki OFDM. Dane sygnału pilota są zwykle znanym wzorcem danych, który jest przetwarzany w znany sposób i może być wykorzystywany w układzie odbiornika do estymowania odpowiedzi kanału. Multipleksowane dane sygnału pilota i dane kodowane dla każdego strumienia danych są następnie modulowane (tj. odwzorowywane do symboli) w oparciu o określony schemat modulacji (na przykład, BPSK, QSPK, M-PSK lub M-QAM), wybrany dla tego strumienia danych w celu dostarczenia symboli modulacji. Szybkość transmisji danych, kodowania i modulacji dla każdego strumienia danych może być określona przez instrukcje wykonywane przez procesor.

25 [0048] Symbole modulacji dla wszystkich strumieni danych są następnie dostarczane do procesora TX MIMO, który może następnie przetwarzać symbole modulacji (np. dla OFDM). Procesor TX MIMO dostarcza następnie NT strumieni symboli modulacji do NT nadajników (TMTR) od 22a do 22t. W pewnych przykładach wykonania, procesor TX MIMO przypisuje wagi kształtowania wiązki (beamforming) do symboli strumienia danych i do anteny, z której dany symbol jest nadawany. [0049] Każdy nadajnik 22 odbiera i przetwarza odpowiedni strumień symboli, w celu dostarczania jednego lub większej liczby sygnałów analogowych, a następnie kondycjonuje (np. wzmacnia, filtruje i zmienia częstotliwość na wyższą) sygnały analogowe w celu dostarczenia zmodulowanego sygnału odpowiedniego dla transmisji w kanale MIMO. NT zmodulowanych sygnałów z nadajników od 22a do 22t jest następnie transmitowanych z NT anten odpowiednio od 24a do 24t. [000] W układzie 0 odbiornika, transmitowane zmodulowane sygnały są odbierane przez NR anten od 2a do 2r, a odebrany sygnał z każdej anteny 2 jest dostarczany do poszczególnego odbiornika (RCVR) od 134a do 4r. Każdy odbiornik 4 kondycjonuje (na przykład, filtruje, wzmacnia i zmienia częstotliwość na niższą) poszczególny odebrany sygnał, po kondycjonowaniu przekształca sygnał na postać cyfrową, w celu dostarczenia próbek, a następnie przetwarza próbki w celu dostarczenia odpowiedniego odebranego strumienia symboli. [001] Procesor 60 danych RX następnie odbiera i przetwarza NR odebranych strumieni symboli od NR odbiorników 4 na podstawie określonej techniki przetwarzania stosowanej przez odbiornik w celu dostarczenia NT wykrytych strumieni symboli. Procesor

26 danych RX następnie demoduluje, rozplata i dekoduje każdy wykryty strumień symboli w celu odzyskania danych o ruchu dla strumienia danych. Przetwarzanie przez procesor 60 danych RX jest uzupełnieniem dla tego przetwarzania wykonywanego przez procesor TX MIMO i procesor 14 danych TX w układzie nadajnika. [002] Procesor 70 okresowo ustala, którą macierz wstępnego kodowania ma stosować (jest to omówione poniżej). Procesor 70 formułuje komunikat łącza zwrotnego, zawierający indeks macierzy i wartość rzędu. Komunikat łącza zwrotne może zawierać różne rodzaje informacji, odnoszące się do łącza komunikacyjnego i/lub odebranego strumienia danych. Komunikat łącza zwrotnego jest następnie przetwarzany przez procesor 38 danych TX, który odbiera również dane o ruchu dla pewnej liczby strumieni danych ze źródła 36 danych, modulowanych przez modulator 80, kondycjonowany przez nadajniki od 4a do 4r i nadawany z powrotem do układu nadajnika. [003] W układzie nadajnika, zmodulowane sygnały z układu 0 odbiornika są odbierane przez anteny 24, kondycjonowane przez odbiorniki 22, demodulowane przez demodulator 40 i przetwarzane przez procesor 42 danych RX, w celu wyodrębnienia komunikatu łącza zwrotnego, nadawanego przez układ 0 odbiornika. Procesor ustala następnie, którą macierz wstępnego kodowania należy stosować do ustalania wag kształtowania wiązki (beamforming), a następnie przetwarza wydzielony komunikat. [004] W jednym aspekcie, logiczne kanały są klasyfikowane na Kanały Sterowania i Kanały Ruchu. Kanały Sterowania Logicznego obejmują Kanał Sterowania Rozgłaszaniem (BCCH) - (Broadcast Control Channel), który jest kanałem DL dla rozgłaszania informacji sterowania systemem. Kanał sterowania wywoływaniem (PCCH) (Paging

27 Control Channel) jest kanałem DL, który przesyła informacje przywoływania. Kanał sterowania transmisją grupową (MCCH) (Multicast Control Channel) jest kanałem DL punktwielopunkt, używanym do przesyłania planowania usług transmisji rozgłoszeniowej i grupowej danych multimedialnych (MBMS) (Multimedia Broadcast and Multicast Service) i informacji sterujących dla jednego lub kilku MTCH. Zasadniczo, po ustaleniu połączenia RRC, kanał ten jest używany tylko przez wyposażenia użytkownika UE, które odebrało MBMS (Uwaga: poprzednio MCCH+MSCH). Dedykowany kanał sterujący (DCCH) (Dedicated Control Channel) jest dwukierunkowym kanałem typu punkt-punkt, który przesyła dedykowane informacje sterujące i jest wykorzystywany przez wyposażenia użytkownika UE, mające połączenie RRC. Logiczne kanały ruchu obejmują dedykowany kanał ruchu (DTCH) (Dedicated Traffic Channel), który jest dwukierunkowym kanałem typu punkt-punkt, dedykowanym dla jednego UE, służącym do przesyłania informacji użytkownika. Również kanał ruchu grupowego (MTCH) (Multicast Traffic Channel) dla kanału DL typu punktwielopunkt, służący do transmisji danych o ruchu. [00] Kanały transportowe są podzielone na kanały nadawcze (DL) i kanały zwrotne (UL). Kanały transportowe DL obejmują Kanał Rozgłoszeniowy (BCH) (Broadcast Channel), Współdzielony Kanał Danych Łącza Nadawczego (DL-SDCH) (Downlink Shared Data Channel) oraz Kanał Wywoływania (PCH) (Paging Channel), kanał PCH dla obsługi oszczędzania energii UE (cykl DRX jest sygnalizowany UE przez sieć), rozgłaszane poprzez całą komórkę i odwzorowywane do zasobów PHY, które mogą być wykorzystywane dla innych kanałów sterujących/rozmównych. Kanały Transportowe UL obejmują Kanał o Dostępie Bezpośrednim (RACH) (Random Access Channel), Kanał Żądania (REQCH) (Request Channel),

28 Współdzielony Kanał Danych Łącza Zwrotnego (UL-SDCH) (Uplink Shared Data Channel) oraz wiele kanałów PHY. Kanały PHY obejmują zbiór kanałów DL i kanałów UL. [006] Kanały DL PHY obejmują: Wspólny Kanał Sygnału Pilota (CPICH) - (Common Pilot Channel) Kanał Synchronizacji (SCH) - (Synchronization Channel) Wspólny Kanał Sterujący (CCCH) - (Common Control Channel) Współdzielony Kanał Sterujący DL (SDCCH) - (Shared DL Control Channel) Kanał Sterujący Transmisją Grupową (MCCH) - (Multicast Control Channel) Współdzielony UL Kanał Przypisania (SUACH) - (Shared UL Assignment Channel) Kanał Potwierdzenia (ACKCH) - (Acknowledgement Channel) Kanał Fizyczny UL o Współdzielonych Danych (DL-PSDCH) (DL Physical Shared Data Channel) Kanał Sterujący Mocą UL (UPCCH) - (UL Power Control Channel) Kanał Wskaźnika Wywoływania (PICH) - (Paging Indicator Channel) Kanał Wskaźnika Obciążenia (LICH) - (Load Indicator Channel) [007] Kanały UL PHY obejmują: Kanał Fizyczny o Dostępie Bezpośrednim (PRACH) - (Physical Random Access Channel) Kanał Wskaźnika Jakości Kanału (CQICH) - (Channel Quality Indicator Channel) Kanał Potwierdzenia (ACKCH) - (Acknowledgement Channel)

29 -29- Kanał Wskaźnika Podzbioru Anten (ASICH) - (Antenna Subset Indicator Channel) Współdzielony Kanał Żądania (SREQCH) - (Shared Request Channel) Kanał Fizyczny UL o Współdzielonych Danych (UL-PSOCH) - (UL Physical Shared Data Channel) Szerokopasmowy Kanał Sygnału Pilota (BPICH) - (Broadband Pilot Channel) 1 2 [008] W jednym aspekcie, dostarczona jest struktura kanału, która zachowuje niski stosunek PAR (na przykład, w jakimkolwiek podanym czasie, kanał jest sąsiedni lub równomiernie rozmieszczony w częstotliwości) właściwości przebiegu pojedynczej nośnej. [009] W jednym lub większej liczbie przykładowych konstrukcji, opisane funkcje mogą być implementowane w sprzęcie komputerowym, oprogramowaniu, lub ich dowolnych kombinacjach. Jeżeli są implementowane w oprogramowaniu, funkcje mogą być przechowywane w lub przesyłane jako jedna lub większa liczba instrukcji lub kod na nośnik odczytywalny przez komputer. Nośnik odczytywalny przez komputer obejmuje zarówno medium pamięci komputerowej i media komunikacyjne, włącznie z dowolnym medium, które ułatwia przekaz programu komputerowego z jednego miejsca do drugiego. Media pamięci mogą być dowolnymi mediami, które mogą być dostępne dla komputera ogólnego przeznaczenia lub komputera specjalnego przeznaczenia. Dla przykładu i bez ograniczeń, takie medium odczytywalne przez komputer może stanowić RAM, ROM, EEPROM, CD-ROM, lub inną optyczną pamięć dyskową, magnetyczną pamięć dyskowa, lub inne magnetyczne urządzenia pamiętające, lub dowolne inne medium, które może być użyte do przesyłania, lub przechowywania kodu programu w postaci instrukcji lub struktur danych i które może być

30 -- 1 dostępne dla komputera ogólnego przeznaczenia lub komputera specjalnego przeznaczenia, lub procesora ogólnego przeznaczenia lub procesora specjalnego przeznaczenia. Również dowolne połączenie jest właściwie określane jako medium odczytywalne przez komputer. Na przykład, jeżeli oprogramowanie jest przesyłane ze strony internetowej, serwera, lub innego oddalonego źródła przy użyciu kabla koncentrycznego, kabla światłowodowego, skręconej pary przewodów, cyfrowej linii abonenckiej (DSL), lub technologii bezprzewodowej, takiej jak podczerwień, radio i mikrofale, wówczas kabel koncentryczny, kabel światłowodowy, para skręconych przewodów, DSL, lub technologie bezprzewodowe, takie jak podczerwień, radio i mikrofale, są zawarte w definicji medium. Dyski, wspominane tutaj, obejmują dyski kompaktowe (CD), dyski laserowe, dyski optyczne, uniwersalne dyski wideo (DVD), dyski elastyczne i dyski blu-ray, przy czym jedne dyski zapisują dane magnetycznie, podczas gdy inne dyski zapisują dane optycznie, za pomocą laserów. Ich kombinacje powinny również mieścić się w zakresie medium odczytywalnego przez komputer.