(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: (13) (51) T3 Int.Cl. B44C 5/04 ( ) E04F 15/10 ( ) Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 2010/44 EP B1 (54) Tytuł wynalazku: Sposób wytwarzania płyty budowlanej (30) Pierwszeństwo: DE (43) Zgłoszenie ogłoszono: w Europejskim Biuletynie Patentowym nr 2008/41 (45) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: Wiadomości Urzędu Patentowego 2011/04 (73) Uprawniony z patentu: Flooring Technologies Ltd., Pieta, MT PL/EP T3 (72) Twórca(y) wynalazku: (74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Zbigniew Kamiński KANCELARIA PATENTOWA DR INŻ. ZBIGNIEW KAMIŃSKI I SYN Al. Jerozolimskie 101/ Warszawa Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

2 U-3580n/10 EP B1 Sposób wytwarzania płyty budowlanej Opis [0001] Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania płyty budowlanej z rdzeniem z tworzywa drzewnego, zwłaszcza z MDF lub HDF, mającą na górnej powierzchni warstwę dekoracyjną z zadrukowanego papieru naniesioną w ten sposób, że na rdzeń nanosi się najpierw twardą warstwę, na którą nanosi się suchą warstwę dekoracyjną z nieimpregnowanego papieru, na którą nakłada się warstwę impregnującą i ostatecznie wszystkie warstwy sprasowuje się pod ciśnieniem i przy podwyższonej temperaturze. [0002] Tego rodzaju sposób jest znany z DE B4. [0003] Przy wytwarzaniu płyt z warstwą melaminową z różnymi papierami (papiery dekoracyjne, nakładki, papiery zapobiegające wybaczaniu, podkłady i im podobne) tworzy się powłokę impregnującą z duroplastycznymi żywicami, zawierającymi jako rozpuszczalnik wodę. Następnie w kanale suszarniczym, suszy się papier do osiągnięcia zdefiniowanej wilgotności wynoszącej od 5 do 7%. Duroplastyczna żywica osiąga przy tym stan, w który nie następuje jeszcze zakłócenie jej matrycy, ale jej pierwotna rozpuszczalność w wodzie jest znacznie zredukowana. [0004] Następnie papier jest naprasowywany w prasie na tworzywo drzewne. Następuje to w temperaturze od 190 do C i przy nacisku od 20 do 50 1

3 kg/cm 2. Matryca żywicy pod wpływem warunków prasowania i stosowanych utwardzaczy przechodzi w trójwymiarowy usieciowany system. [0005] Papier do procesu impregnowania jest odwijany z dużej roli, która może mieć ciężar wynoszący ponad N. W końcu procesu impregnowania za pomocą poprzecznego noża wytwarza się arkusze, zwłaszcza o wymiarach 5,60 x 2,10 m. Podczas procesu impregnacji występują znaczne straty materiału, które w zasadzie dotyczą strat papieru (zabrudzenie, uszkodzenie) i powodują nie dotrzymanie parametrów impregnowania (ilość żywicy, wilgotność). Impregnat o niewłaściwych parametrach powoduje, że wymagany jest znaczny czas dla korekcji parametrów impregnacji (papier + żywica + wilgotność). Występuje to podczas nakładania warstwy impregnatu z szybkością od 30 do 80 m/min, co oznacza, że nie można osiągnąć wymaganej ilości 50 impregnatów. Problem ten jest tym większy w przypadku impregnatów o mniejszych wymiarach, ponieważ prowadzi do zmniejszenia ilości wytwarzanych w produkcji seryjnej artykułów. [0006] Z opisu DE B4 znana jest bezpośrednio laminowana płyta, w której występuje problem rozrostu papieru, który powinien być wyeliminowany, ponieważ zadrukowana papierowa warstwa impregnowana żywicą melaminy wskutek przyjęcia wilgoci zmienia swe wymiary zarówno w kierunku wzdłużnym i poprzecznym. Zmiana tych wymiarów nie jest powtarzalna, ponieważ w znacznym stopniu zależy od jakości papieru i ilości nanoszonej żywicy impregnującej. Podczas sprasowywania warstwy dekoracyjnej z płytą z tworzywa drzewnego, żywica impregnująca topnieje i łączy papier dekoracyjny z rdzeniem płyty. Przy tym papier dekoracyjny kurczy się. Aby upodobnić wygląd tak wykonanej płyty z tworzywa drzewnego do wyglądu płyty z 2

4 naturalnego drewna stosuje się wiele operacji, takich jak na powierzchni laminowanej płyty z tworzywa drzewnego wytłacza się strukturę dopasowaną do wzornictwa (przykładowo do słojów drewna), tak że nie tylko optycznie ale również dotykowo sprawia wrażenie naturalnego nadruku. Trudności polegają na tym, że należy uwzględniać stopień kurczenia się warstwy dekoracyjnej, tym samym dopasować słoje wzoru, co nie we wszystkich przypadkach kończy się powodzeniem i wymaga kosztownych nakładów, ponieważ wymaga dokładnego dozowania żywicy impregnującej. [0007] Na tej podstawie, w przypadku znanej płyty, na naniesionej na rdzeń warstwie żywicy melaminowej układa się suchy papier dekoracyjny i następnie pokrywa się go warstwą żywicy melaminowej i sprasowywuje się razem z rdzeniem. [0008] Dzięki zastosowaniu suchego papieru problem pęcznienia papieru jest zminimalizowany. Na skutek stosowania dwóch utwardzalnych warstw żywicy, między którymi jest umieszczony papier dekoracyjny nie ma możliwości usunięcia podczas krótkiego taktu prasowania powietrza sprężanego na skutek nacisku, co powoduje tworzenie się w systemie warstw podczas tak zwanego płynnego procesu żywicy penetracji żywicy. W końcowym laminacie lub bezpośrednio w warstwach powstają słabe punkty, stwarzające problemy podczas dalszej obróbki lub podczas użytkowania produktów (na przykład podłóg laminowanych). [0009] Problemem do rozwiązania jest ulepszenie znanego sposobu impregnowania, aby zawarte w suchym papierze dekoracyjnym powietrze mogłoby być usuwane. [0010] Według wynalazku problem ten rozwiązano dzięki temu, że na rdzeń 3

5 nanosi się warstwę płynnej żywicy i przed nałożeniem papieru dekoracyjnego tylko się ją lekko podsusza tak, że żywica penetruje odwrotną stronę dekoru. [0011] Na skutek takiego ukształtowania żywica jest wciskana bezpośrednio do warstwy papieru i powoduje wyparcie zawartego w warstwie papieru powietrza na zewnątrz. [0012] Papier dekoracyjny jest wciskany za pomocą walca w lepką żywicę. Papier dekoracyjny może być przy tym rozwijany ciągle z roli. [0013] Korzystnym jest, że warstwę płynnej żywicy impregnującej nanoszonej na papier dekoracyjny posypuje się sproszkowaną żywicą i/lub cząstkami odpornymi na zużycie i/lub celulozą, przy czym zawartość stałego materiału w impregnującej warstwie żywicy wynosi do 70%. Sproszkowaną żywicę, cząstki odporne na zużycie lub celulozę można, przed naniesieniem mieszać z płynną żywicą. Sproszkowana żywica podwyższa zawartość stałego materiału i powoduje obniżenie zawartości wody. Dodatek cząstek odpornych na zużycie podwyższa odporność na ścieranie i wytrzymałość powierzchni. Dodatek celulozy pokrywającej cząstki korundu zmniejsza zużycie blach prasujących w kolejnych operacjach. [0014] Celem wynalazku jest także opracowanie receptury żywicy o niskiej zawartości wody, ponieważ woda jest odpowiedzialna za pęcznienie papieru. Niska zawartość wody pozwala na uzyskanie wysokiej wartości składnika stałego. [0015] Korzystnym jest suszenie warstwy impregnującej do osiągnięcia zdefiniowanej wilgotności wynoszącej od 5 do 7%. [0016] Nanoszenie na rdzeń warstwy żywicy może następować w kilku pojedynczych krokach, zwłaszcza przez nanoszenie dwóch warstw, przy czym 4

6 każda warstwa przed nanoszeniem jest suszona. [0017] Żywicę nanosi się korzystnie w ilości od 20 do 40 g/m 2. [0018] Stosuje się rozkład całkowitej żywicy wynoszący jedną trzecią, lecz nie więcej niż dwie trzecie rdzenia. [0019] Prasowanie zespołu następuje w prasie o krótkim takcie w temperaturze od 208 do C przez 15 sek. Prasowanie może następować niezależnie od tego czy naniesiona jest tylko warstwa żywicy bez dodatkowej warstwy (nakladka). Podczas procesu sprasowywania można wyrównać niejednorodności i osiągnąć trójwymiarowe usieciowanie żywicy. [0020] Aby osiągnąć możliwie wysoką elastyczność i jakość, można stosować papiery pokryte różną ilością środka zwiększającego odporność na zużycie. Poniżej są przedstawione trzy przykłady spełniające przedstawione wyżej warunki. Z przykładów wynika możliwość zmniejszania lub zwiększania nanoszonej ilości w zależności od zastosowania. Przykład 1 [0021] Na płytę z HDF za pomocą walcowania nanosi się 2 x 30 g żywicy melaminowej/m 2. Następnie żywicę melaminową suszy się za pomocą powietrza obiegowego do uzyskania wilgotności 15 25%. Wtedy z roli odwija się papier dekoracyjny (o gramaturze g/m 2 ) i nawalcowuje się na powłokę żywicy. Następnie za pomocą walcowania nanosi się g żywicy melaminowej/m 2 (o zawartości części stałych 60-70%). Na zakończenie za pomocą urządzenia rozpylającego nanosi się na jeszcze wilgotny papier korund (na przykład g/m 2, F 220 według normy FEPA). Następnie nanosi się, za pomocą aparatury rozpylającej, włókna celulozowe w ilości 2 10 g/m 2 5

7 (długość włókien 0,5 2,5 mm). Płytę suszy się do uzyskania wilgotności wynoszącej 5 7%. Przykład 2 [0022] Na płytę z HDF za pomocą walcowania nanosi się 2 x 30 g żywicy melaminowej/m 2. Następnie żywicę melaminową suszy się w suszarce dyszowej do uzyskania wilgotności 15 25%. Wtedy z roli odwija się papier dekoracyjny (o gramaturze g/m 2 ) i nawalcowuje się na powłokę żywicy. Po tym nanosi się za pomocą walcowania żywicę melaminową w ilości g/m 2. Żywica melaminowa zawiera 15% wagowo korundu (F 220 według normy FEPA) i 1,5% wagowo celulozy (długość włókien 0,5 2,5 mm). Powloki suszy się w suszarce dyszowej do uzyskania wilgotności 5 7%. Przykład 3 [0023] Na płytę z HDF za pomocą walcowania nanosi się 2 x 30 g żywicy melaminowej/m 2. Następnie żywicę melaminową suszy się w suszarce dyszowej do uzyskania wilgotności 15 25%. Wtedy z roli odwija się papier dekoracyjny (o gramaturze g/m 2 ) i nawalcowuje się na powłokę żywicy. Po tym, za pomocą walcowania nanosi się żywicę melaminową w ilości g/m 2 ( o zawartości części stałych 60-70%). Powłoki suszy się w suszarce dyszowej do uzyskania wilgotności 5 7%. 6

8 Zastrzeżenia patentowe 1. Sposób wytwarzania płyty budowlanej z rdzeniem z tworzywa drzewnego, zwłaszcza z MDF lub HDF mającej na górnej powierzchni warstwę dekoracyjną z zadrukowanego papieru naniesioną w ten sposób, że na rdzeń nanosi się najpierw twardą warstwę, na którą nanosi się suchą warstwę dekoracyjną z nieimpregnowanego papieru, na którą nakłada się warstwę impregnującą i ostatecznie wszystkie warstwy sprasowuje się pod ciśnieniem i przy podwyższonej temperaturze, znamienny tym, że na rdzeń nanosi się płynną żywicę i przed nałożeniem papieru dekoracyjnego suszy się ją tylko do tego stopnia, aby wciskała się na odwrotną stronę papieru dekoracyjnego. 2. Sposób według zastrzeżenia 1, znamienny tym, że papier dekoracyjny za pomocą walca zawalcowywuje się w kleistą żywicę. 3. Sposób według zastrzeżenia 1, znamienny tym, że papier dekoracyjny jest odwijany z roli. 4. Sposób według zastrzeżenia 1, znamienny tym, że nanosi się płynną impregnującą warstwę żywicy i tą płynną żywicę posypuje się sproszkowaną żywicą. 5. Sposób według zastrzeżenia 1 lub 4, znamienny tym, że nanosi się płynną impregnującą warstwę żywicy i tą płynną żywicę posypuje się cząstkami zapobiegającymi zużyciu. 6. Sposób według zastrzeżenia 1 lub 4 lub 5, znamienny tym, że nanosi się płynną impregnującą warstwę żywicy i tą płynną żywicę posypuje się 7

9 celulozą. 7. Sposób według zastrzeżenia 1, znamienny tym, że nanosi się płynną impregnującą warstwę żywicy i płynną żywicę miesza się ze sproszkowaną żywicą. 8. Sposób według zastrzeżenia 1 lub 7, znamienny tym, że nanosi się płynną impregnującą warstwę żywicy i płynną żywicę miesza się z cząstkami zapobiegającymi zużyciu. 9. Sposób według zastrzeżenia 1 lub 7 lub 8, znamienny tym, że nanosi się płynną impregnującą warstwę żywicy i płynną żywicę miesza się z celulozą. 10. Sposób według jednego lub kilku zastrzeżeń 4 do 9, znamienny tym, że zawartość stałych cząstek w impregnującej warstwie żywicy wynosi maksymalnie 70%. 11. Sposób według jednego lub kilku zastrzeżeń 4 do 10, znamienny tym, że z impregnującej warstwy żywicy usuwa się resztki wilgoci do uzyskania określonego stopnia wysuszenia. 12. Sposób według zastrzeżenia 11, znamienny tym, że pozostałość wilgoci wynosi od 5 do 7%. 13. Sposób według zastrzeżenia 11, znamienny tym, że powłoka żywicy składa się z kilku pojedynczych warstw i proces suszenia następuje po naniesieniu każdej warstwy. 14. Sposób według zastrzeżenia 1 do 13, znamienny tym, że żywicę nanosi się w ilości od g/m Sposób według zastrzeżenia 11, znamienny tym, że podział całkowitej 8

10 naniesionej żywicy wynosi co najmniej jedną trzecią rdzenia i najwyżej dwie trzecie rdzenia. 9