ep do obliczeniowej biologii molekularnej (J. Tiuryn, wykĺady nr. 12 i 13; 25 stycznia 2006) 8 Konstrukcja drzew filogenetycznych
|
|
- Marek Sikorski
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Wst ep do obliczeniowej biologii molekularnej (J. Tiuryn, wykĺady nr. 2 i 3; 25 stycznia 2006) Spis treści 8 Konstrukcja drzew filogenetycznych Metoda UPGMA Metoda l aczenia sasiadów Metoda parsymonii Konstrukcja drzew filogenetycznych Drzewa filogenetyczne przedstawiaja historie ewolucji gatunków. Historia ta jest przedstawiona w postaci binarnego drzewa. D lugości krawedzi w takim drzewie odpowiadaja ilości czasu jaki up lyna l pomiedzy zdarzeniami ewolucyjnymi. Liście sa etykietowane nazwami organizmów, a wierzcho lki wewnetrzne przedstawiaja zdarzenia ewolucyjne zwane specjacja jest to sytuacja, gdy z jednego gatunku, w drodze procesów ewolucyjnych powstaja dwa gatunki. Tak wiec korzeń takiego drzewa odpowiada praprzodkowi wszystkich gatunków rozważanych w drzewie filogenetycznym. Jako podstawe do budowy drzewa filogenetycznego zwykle przyjmuje sie rodzine genów, po jednym z każdego organizmu, o których sadzimy, że wszystkie pochodza od wspólnego przodka (genu) w drodze specjacji, czyli że sa ortologami. Omówimy tu trzy podejścia do konstrukcji drzew filogenetycznych: dwa oparte na metodach metrycznych (UPGMA oraz metoda l aczenia sasiadów) oraz metode parsymoniczna (MP). 8. Metoda UPGMA Nazwa tej metody pochodzi od Unweighted Pair Group using arithmetic Averages. Przypuśćmy, że mamy n sekwencji S,..., S n oraz dla każdej pary sekwencji S i, S j (dla i j) mamy obliczona miare d i,j przedstawiajac a odleg lość ewolucyjna pomiedzy tymi sekwencjami. Miare te uogólnimy na klastry w nastepuj acy sposób. Niech C, C bed a roz l acznymi zbiorami sekwencji. Definiujemy d C,C = C C d pq. (8.) p C,q C 82
2 Jest to średnia arytmetyczna odleg lości pomi edzy elementami klastrów C i C. Z tego wzgl edu ta metoda bywa nazywana również average linkage clustering, w odróżnienieu od complete linkage clustering (gdy zamiast średniej bierzemy maksimum odleg lości), oraz od single linkage clustering (gdy zamiast średniej bierzemy minimum odleg lości). Zauważmy, że jeśli C C 2 = oraz C (C C 2 ) =, to mamy d C C 2,C = = = C C 2 C C C 2 C p C C 2,q C ( p C,q C d pq d pq + p C 2,q C d pq ) C C 2 C ( C C d C,C + C 2 C d C2,C) = C d C,C + C 2 d C2,C. (8.2) C + C 2 Prowadzi to do nastepuj acego algorytmu: Algorytm UPGMA Dane: n sekwencji S,..., S n oraz macierz odleg lości {d ij } dla i, j =,..., n. Iteracyjnie modyfikujemy liste L klastrów oraz drzew, po jednym drzewie zwiazanym z każdym klastrem z L. Poczatkowo lista L sk lada sie z jednoelementowych klastrów C i = {i}. Klastrowi C i odpowiada jednowierzcho lkowe drzewo, którego wierzcho lek jest etykietowany przez i. while L > do wybierz dwa klastry C, C 2 L takie, że d C,C 2 jest minimalne (jeśli jest wiecej niż jedna para to wybieramy dowolna). Usuń z L klastry C i C 2 oraz dodaj nowy klaster C C 2. Odleg lość pomiedzy nowym klastrem a pozosta lymi na liście definiujemy wed lug wzoru (8.2). Drzewo zwiazane z klastrem C C 2 powstaje przez wziecie drzew dla klastrów C i C 2, i po l aczenie ich przez dodanie korzenia na wysokości d 2 C,C 2 od poziomu liści. od Wyjście: drzewo odpowiadajace jedynemu klastrowi jaki pozosta l na liście w chwili zakończenia pracy. Można udowodnić, że powyższa konstrukcja jest poprawna w nastepuj acym sensie 83
3 Lemat 8.. Na każdym kroku konstrukcji drzewa przez algorytm UPGMA, wysokość (wzgl edem poziomu liści) dodawanego nowego wierzcho lka jest nie mniejsza od wysokości jego synów. Pozostaje do rozstrzygniecia jeszcze jeden problem. Otóż okazuje sie, że nie zawsze tak musi być, że odleg lość pomiedzy liśćmi odczytana z drzewa skonstruowanego metoda UPGMA pokrywa sie z odleg lościami odczytanymi z macierzy {d ij }. Zjawisko to jest zwiazane z tzw. hipoteza zegara molekularnego, która zak lada że zmiany sekwencji zachodza z ta sama predkości a we wszystkich punktach drzewa. Zachodzenie tej hipotezy oznacza, że dla każdego wierzcho lka drzewa d lugość ścieżki do kżdego liścia poniżej tego wierzcho lka jest taka sama. Powiemy, że macierz {d ij } spe lnia warunek ultramteryczności, gdy dla każdej trójki i, j, k, odleg lości d ij, d jk, d ik sa albo wszystkie równe, lub dwie sa sobie równe i wieksze od trzeciej. Lemat 8..2 Odleg lości odczytane z drzewa skonstruowanego metoda UP- GMA pokrywaja sie z macierza {d ij } wtedy i tylko wtedy, gdy ta macierz spe lnia warunek ultrametryczności. Zadanie 8.. Udowodnić Lemat 8... Podać przyk lad danych, dla których drzewo konstruowane metoda UPGMA nie jest binarne. Zadanie 8..2 Udowodnić Lemat Metoda l aczenia sasiadów Niech T bedzie drzewem o n liściach i o d lugościach przypisanych wszystkim krawedziom. Niech {d ij } bedzie macierza odleg lości pomiedzy liśćmi. Za lóżmy, że {d ij }spe lnia aksjomaty metryki, tzn. d ij 0 oraz (d ij = 0 i = j). d ij = d ji. d ij d ik + d kj. Powiemy, że T jest addytywne dla {d ij }, gdy dla dowolnych i, j, d ij jest równe sumie d lugości wszystkich krawedzi leżacych na drodze w T od i do j Zajmiemy sie obecnie metoda odtwarzania T na podstawie macierzy {d ij }, przy za lożeniu, że drzewo T jest addytywne. Powiemy, że dwa liście i, j w drzewie T sa sasiadami, gdy i oraz j maja wspólnego rodzica. Zauważmy, Suma po pustym zbiorze jest równa 0. 84
4 że jeśli i oraz j sa liśćmi bed acymi sasiadami w T o wspólnym wierzcho lku (rodzicu) v, to dla każdego liścia m i, j mamy d vm = 2 (d im + d jm d ij ), (8.3) gdzie d vm jest odleg lościa w T od v do m. Pozostaje do rozstrzygniecia kwestia jak rozpoznawać sasiadów na podstawie macierzy odleg lości {d ij }. Zauważmy, że minimalność d ij nie gwarantuje, że para i, j jest sasiadami. Pomys l tego podejścia polega na umiejetnym poprawieniu macierzy {d ij }. Za lóżmy, że n 3. Dla dowolnego liścia i definiujemy r i = n 2 n d ki. (8.4) Twierdzenie 8.2. (Studier, Keppler (988)) Niech T b edzie drzewem o co najmniej trzech liściach, addytywnym dla {d ij }. Każda para i, j, która minimalizuje jest para sasiadów. Uwaga: liczby ρ ij moga być ujemne. k= ρ ij = d ij (r i + r j ) (8.5) Zadanie 8.2. Udowodnić Twierdzenie Podać przyk lad, że twierdzenie to przestaje być prawdziwe, gdy we wzorze (8.4) zastapimy n 2 przez n lub n. Zadanie Niech liczba liści n b edzie równa 3. Podać warunki konieczne i dostateczne na {d ij }, przy których istnieje drzewo addytywne dla {d ij }. Algorytm l aczenie sasiadów (NJ) Dane: n sekwencji (n 3) S,..., S n oraz macierz odleg lości {d ij }. Iteracyjnie modyfikujemy liste L wierzcho lków wraz z odleg lościami pomiedzy nimi. Każdemu wierzcho lkowi v L odpowiada drzewo, którego korzeniem jest v. Poczatkowo L = {,..., n} sk lada sie z wszystkich liści oraz liściowi i odpowiada jednowierzcho lkowe drzewo o korzeniu i. while L > 2 do Wybierz dowolna pare i, j L, dla której ρ ij (por. (8.5)) jest minimalne. Utwórz nowy wierzcho lek v, dodaj go do L oraz usuń z L wierzcho lki i, j. Dla 85
5 m L {i, j} definiujemy d vm = (d 2 iv + d jm d ij ). Drzewo odpowiadajace v powstaje z drzew odpowiadajacych i oraz j przez wstawienie korzenia v i dodanie krawedzi z v do i o d lugości d iv = (d 2 ij + r i r j ) oraz dodanie krawedzi z v do j o d lugości d jv = (d 2 ij + r j r i ). od Jeśli L zawiera tylko dwa wierzcho lki u, v o odpowiadajacych im drzewach T u i T v, to tworzymy nieukorzenione drzewo T przez po l aczenie v z u krawedzi a o d lugości d uv. Poprawność definicji d vm w powyższym algorytmie wynika z (8.3) oraz z Twierdzenia Poprawność definicji d iv oraz d jv wynika z nastepuj acego rozumowania. Zauważmy, że jeśli i oraz j sa sasiadami, to dla każdego liścia m i, j mamy d iv = 2 (d ij + d im d jm ). Zatem (n 2) d iv = ij + d im d jm ) = 2 m i,j(d 2 ((n 2) d ij + m d im m d jm ). Stad dostajemy d iv = 2 (d ij + r i r j ). Uwaga: konstrukcja drzewa metoda l aczenia sasiadów nie podaje po lożenia korzenia. Na koniec podamy warunki charakteryzujace to czy dana metryka {d ij } pochodzi od drzewa addytywnego wzgledem {d ij }. Twierdzenie (Buneman 97) Niech {d ij } bedzie metryka na {,..., n}. Nastepuj ace warunki sa równoważne: (i) Istnieje drzewo T addytywne dla {d ij }. (ii) {d ij } spe lnia nastepuj acy warunek czterech punktów: dla dowolnych czterech różnych elementów i, j, k, l dwie wartości spośród d ij + d kl, d ik + d jl, d il + d jk sa sobie równe i wieksze od tej trzeciej. Zadanie Udowodnić Twierdzenie
6 Zadanie Czy dana metryka {d ij } może mieć dwa różne drzewa addytywne? Zadanie Pokazać, że jeśli {d ij } ma drzewo addytywne, to algorytm l aczenia sasiadów znajdzie to drzewo. Zadanie Pokazać, że jeśli {d ij } spe lnia warunek ultrametryczności to spe lnia warunek czterech punktów. Czy odwrotna implikacja jest prawdziwa? 8.3 Metoda parsymonii Metoda maksymalnej parsymonii (czyli oszczedności) polega na znalezieniu drzewa filogenetycznego, które wyjaśnia powstanie danych sekwencji w drodze ewolucji zawierajacej minimalna liczbe podstawień. Problem znajdowania optymalnego drzewa rozbija sie na nastepuj ace dwa podproblemy: (P) Obliczyć koszt dla danego drzewa T ; (P2) Przeszukać przestrzeń wszystkich drzew, aby znaleźć drzewo o minimalnym koszcie. Zajmiemy sie najpierw problemem pierwszym. Zak ladamy, że mamy n sekwencji S,..., S n, wszystkie o tej samej d lugości m. O tych sekwencjach możemy myśleć tak, że powsta ly przez uliniowienie wyjściowych sekwencji S,..., S n (niekoniecznie o tej samej d lugości). Ponieważ liczbe podstawień oblicza sie niezależnie dla każdej pozycji i =,..., m, to wystarczy zajać sie obliczeniem kosztu dla zadanego drzewa T, zak ladajac, że w liściach T stoja pojedyncze symbole alfabetu. Przyjmujemy tu oczywiście, że T ma n liści, i-ty liść etykietowany symbolem a i. Rozwiażemy to zadanie dla nieco uogólnionego problemu, tzw. ważonej parsymonii. Przyjmujemy, że mamy dana funkcje kosztu S : Σ 2 R, która każdej parze symboli a, b przypisuje koszt S(a, b) podstawienia a za b. Zastosujemy metode programowania dynamicznego. Dla a Σ oraz wierzcho lka v drzewa T definiujemy V (v, a) jako minimalny koszt poddrzewa zaczepionego w v przy za lożeniu, że etykieta wierzcho lka v jest a. Mamy nastepuj ace warunki dla liścia v, V (v, a) = 0, jeśli etykieta v w T jest a. W przeciwnym przypadku przyjmujemy V (v, a) = +. Jeśli v nie jest liściem oraz i, j sa synami v, to V (v, a) = min b [V (i, b) + S(a, b)] + min[v (j, b) + S(a, b)]. Wówczas koszt dla ca lego drzewa T wynosi min b V (v, b), gdzie v jest korzeniem T. 87 b
7 Z lożoność czasowa powyższego algorytmu wynosi O( T Σ 2 ), a przestrzenna O( T Σ ). Odtwarzanie etykiet wierzcho lków wewnetrznych otrzymuje sie standardowa metoda wskaźników. Klasyczne podejście parsymoniczne otrzymujemy przyjmujac S(a, b) = dla a b, oraz S(a, a) = 0. Tradycyjny algorytm Fitcha (97) obliczania kosztu wyglada nastepuj aco. Zaczynajac od liści, konstruujemy dla każdego wierzcho lka v zbiór R v potencjalnych etykiet realizujacych minimalny koszt dla tego wierzcho lka. W tablicy C(v) bedziemy zapamietywać ten koszt. Poniższy algorytm stosuje metode dynamicznego programowania. Algorytm Fitcha (Obliczanie R v i C(v)) Jeśli v jest liściem o etykiecie a, to R v := {a}; C(v) = 0; W przeciwnym przypadku, niech w, u bed a synami v. Wówczas Jeśli R w R u, to R v := R w R u ; C(v) := C(w) + C(u); W przeciwnym przypadku R v := R w R u ; C(v) := C(w) + C(u) + ; Wyjście: minimalny koszt drzewa: C(v ), gdzie v jest korzeniem. Jeśli chodzi o problem (P2), przeszukiwania przestrzeni wszystkich drzew w poszukiwaniu drzewa optymalnego, to stosuje sie tutaj jedynie algorytmy heurystyczne. Jednym z nich jest tzw. metoda branch and bound. Metoda ta polega na systematycznym budowaniu drzew zaczynajac od drzew o jednym liściu i przechodzac do drzew o coraz wiekszej liczbie liści. Ponieważ koszt ca lego drzewa nie jest mniejszy od kosztu każdego z jego poddrzew, to przeszukiwanie przestrzeni drzew w danym kierunku przerywamy, gdy osiagniemy koszt wiekszy od dotad osiagni etego w poprzednich krokach. Skuteczność tej metody polega na wyborze odpowiedniego sposobu przechodzenia przestrzeni drzew. Zadanie 8.3. Dowieść, że koszt drzewa (rozumiany tak jak w tej sekcji) nie zależy od po lożenia korzenia w tym drzewie. 88
Wyk lad 3 Wyznaczniki
1 Określenie wyznacznika Wyk lad 3 Wyznaczniki Niech A bedzie macierza kwadratowa stopnia n > 1 i niech i, j bed a liczbami naturalnymi n Symbolem A ij oznaczać bedziemy macierz kwadratowa stopnia n 1
Bardziej szczegółowoWyk lad 14 Formy kwadratowe I
Wyk lad 14 Formy kwadratowe I Wielomian n-zmiennych x 1,, x n postaci n a ij x i x j, (1) gdzie a ij R oraz a ij = a ji dla wszystkich i, j = 1,, n nazywamy forma kwadratowa n-zmiennych Forme (1) można
Bardziej szczegółowoE: Rekonstrukcja ewolucji. Algorytmy filogenetyczne
E: Rekonstrukcja ewolucji. Algorytmy filogenetyczne Przypominajka: 152 drzewo filogenetyczne to drzewo, którego liśćmi są istniejące gatunki, a węzły wewnętrzne mają stopień większy niż jeden i reprezentują
Bardziej szczegółowoWyk lad 4 Dzia lania na macierzach. Określenie wyznacznika
Wyk lad 4 Dzia lania na macierzach Określenie wyznacznika 1 Określenie macierzy Niech K bedzie dowolnym cia lem oraz niech n i m bed a dowolnymi liczbami naturalnymi Prostokatn a tablice a 11 a 12 a 1n
Bardziej szczegółowo2 Podobieństwo dwóch sekwencji
Wst ep do obliczeniowej biologii molekularnej (J. Tiuryn, wykĺad nr.3-4, 8 listopada 2005) Spis treści 2 Podobieństwo dwóch sekwencji 15 2.1 Globalne uliniowienie....................... 16 2.1.1 Metoda
Bardziej szczegółowoWyk lad 7 Baza i wymiar przestrzeni liniowej
Wyk lad 7 Baza i wymiar przestrzeni liniowej 1 Baza przestrzeni liniowej Niech V bedzie przestrzenia liniowa. Powiemy, że podzbiór X V jest maksymalnym zbiorem liniowo niezależnym, jeśli X jest zbiorem
Bardziej szczegółowoFilogeneza: problem konstrukcji grafu (drzewa) zależności pomiędzy gatunkami.
181 Filogeneza: problem konstrukcji grafu (drzewa) zależności pomiędzy gatunkami. 3. D T(D) poprzez algorytm łączenia sąsiadów 182 D D* : macierz łącząca sąsiadów n Niech TotDist i = k=1 D i,k Definiujemy
Bardziej szczegółowoWyk lad 4 Warstwy, dzielniki normalne
Wyk lad 4 Warstwy, dzielniki normalne 1 Warstwy grupy wzgl edem podgrupy Niech H bedzie podgrupa grupy (G,, e). W zbiorze G wprowadzamy relacje l oraz r przyjmujac, że dla dowolnych a, b G: a l b a 1 b
Bardziej szczegółowoNormy wektorów i macierzy
Rozdzia l 3 Normy wektorów i macierzy W tym rozdziale zak ladamy, że K C. 3.1 Ogólna definicja normy Niech ψ : K m,n [0, + ) b edzie przekszta lceniem spe lniaj acym warunki: (i) A K m,n ψ(a) = 0 A = 0,
Bardziej szczegółowoWyk lad 5 W lasności wyznaczników. Macierz odwrotna
Wyk lad 5 W lasności wyznaczników Macierz odwrotna 1 Operacje elementarne na macierzach Bardzo ważne znaczenie w algebrze liniowej odgrywaja tzw operacje elementarne na wierszach lub kolumnach macierzy
Bardziej szczegółowoTeoria miary WPPT IIr. semestr zimowy 2009 Wyk lady 6 i 7. Mierzalność w sensie Carathéodory ego Miara Lebesgue a na prostej
Teoria miary WPPT IIr. semestr zimowy 2009 Wyk lady 6 i 7. Mierzalność w sensie Carathéodory ego Miara Lebesgue a na prostej 27-28/10/09 ZBIORY MIERZALNE WZGLȨDEM MIARY ZEWNȨTRZNEJ Niech µ bȩdzie miar
Bardziej szczegółowoWyk lad 4 Macierz odwrotna i twierdzenie Cramera
Wyk lad 4 Macierz odwrotna i twierdzenie Cramera 1 Odwracanie macierzy I n jest elementem neutralnym mnożenia macierzy w zbiorze M n (R) tzn A I n I n A A dla dowolnej macierzy A M n (R) Ponadto z twierdzenia
Bardziej szczegółowoWyk lad 8 macierzy i twierdzenie Kroneckera-Capellego
Wyk lad 8 Rzad macierzy i twierdzenie Kroneckera-Capellego 1 Określenie rz edu macierzy Niech A bedzie m n - macierza Wówczas wiersze macierzy A możemy w naturalny sposób traktować jako wektory przestrzeni
Bardziej szczegółowoBioinformatyka Laboratorium, 30h. Michał Bereta
Bioinformatyka Laboratorium, 30h Michał Bereta mbereta@pk.edu.pl www.michalbereta.pl 1 Filogenetyka molekularna wykorzystuje informację zawartą w sekwencjach aminokwasów lub nukleotydów do kontrukcji drzew
Bardziej szczegółowoWyk lad 9 Podpierścienie, elementy odwracalne, dzielniki zera
Wyk lad 9 Podpierścienie, elementy odwracalne, dzielniki zera Określenie podpierścienia Definicja 9.. Podpierścieniem pierścienia (P, +,, 0, ) nazywamy taki podzbiór A P, który jest pierścieniem ze wzgledu
Bardziej szczegółowoWyk lad 2 Podgrupa grupy
Wyk lad 2 Podgrupa grupy Definicja 2.1. Pod grupy (G,, e) nazywamy taki podzbiór H G, że e H, h 1 H dla każdego h H oraz h 1 h 2 H dla dowolnych h 1, h 2 H. Jeśli H jest grupy G, to bedziemy pisali H G.
Bardziej szczegółowoWyk lad 9 Baza i wymiar przestrzeni liniowej
Wyk lad 9 Baza i wymiar przestrzeni liniowej 1 Operacje elementarne na uk ladach wektorów Niech α 1,..., α n bed dowolnymi wektorami przestrzeni liniowej V nad cia lem K. Wyróżniamy nastepuj ace operacje
Bardziej szczegółowoWyk lad 6 Podprzestrzenie przestrzeni liniowych
Wyk lad 6 Podprzestrzenie przestrzeni liniowych 1 Określenie podprzestrzeni Definicja 6.1. Niepusty podzbiór V 1 V nazywamy podprzestrzeni przestrzeni liniowej V, jeśli ma on nastepuj ace w lasności: (I)
Bardziej szczegółowoWyk lad 7 Metoda eliminacji Gaussa. Wzory Cramera
Wyk lad 7 Metoda eliminacji Gaussa Wzory Cramera Metoda eliminacji Gaussa Metoda eliminacji Gaussa polega na znalezieniu dla danego uk ladu a x + a 2 x 2 + + a n x n = b a 2 x + a 22 x 2 + + a 2n x n =
Bardziej szczegółowoWNIOSKOWANIE W MODELU REGRESJI LINIOWEJ
WNIOSKOWANIE W MODELU REGRESJI LINIOWEJ Dana jest populacja generalna, w której dwuwymiarowa cecha (zmienna losowa) (X, Y ) ma pewien dwuwymiarowy rozk lad. Miara korelacji liniowej dla zmiennych (X, Y
Bardziej szczegółowoOptymalizacja Rozpoczniemy od przedstawienia kilku charakterystycznych przyk ladów zadań optymalizacji liniowej.
Optymalizacja Rozpoczniemy od przedstawienia kilku charakterystycznych przyk ladów zadań optymalizacji liniowej. Zagadnienie diety. Jak wymieszać wymieszać pszenice, soje i maczk e rybna by uzyskać najtańsza
Bardziej szczegółowoPorządek symetryczny: right(x)
Porządek symetryczny: x lef t(x) right(x) Własność drzewa BST: W drzewach BST mamy porządek symetryczny. Dla każdego węzła x spełniony jest warunek: jeżeli węzeł y leży w lewym poddrzewie x, to key(y)
Bardziej szczegółowoGenomika Porównawcza. Agnieszka Rakowska Instytut Informatyki i Matematyki Komputerowej Uniwersytet Jagiellooski
Genomika Porównawcza Agnieszka Rakowska Instytut Informatyki i Matematyki Komputerowej Uniwersytet Jagiellooski 1 Plan prezentacji 1. Rodzaje i budowa drzew filogenetycznych 2. Metody ukorzeniania drzewa
Bardziej szczegółowoP. Urzyczyn: Materia ly do wyk ladu z semantyki. Uproszczony 1 j. ezyk PCF
29 kwietnia 2013, godzina 23: 56 strona 1 P. Urzyczyn: Materia ly do wyk ladu z semantyki Uproszczony 1 j ezyk PCF Sk ladnia: Poniżej Γ oznacza otoczenie typowe, czyli zbiór deklaracji postaci (x : τ).
Bardziej szczegółowoWyk lad 11 1 Wektory i wartości w lasne
Wyk lad 11 Wektory i wartości w lasne 1 Wektory i wartości w lasne Niech V bedzie przestrzenia liniowa nad cia lem K Każde przekszta lcenie liniowe f : V V nazywamy endomorfizmem liniowym przestrzeni V
Bardziej szczegółowoWyk lad 12. (ii) najstarszy wspó lczynnik wielomianu f jest elementem odwracalnym w P. Dowód. Niech st(f) = n i niech a bedzie
1 Dzielenie wielomianów Wyk lad 12 Ważne pierścienie Definicja 12.1. Niech P bedzie pierścieniem, który może nie być dziedzina ca lkowitości. Powiemy, że w pierścieniu P [x] jest wykonalne dzielenie z
Bardziej szczegółowoZagadnienie Dualne Zadania Programowania Liniowego. Seminarium Szkoleniowe Edyta Mrówka
Zagadnienie Dualne Zadania Programowania Liniowego Seminarium Szkoleniowe Edyta Mrówka Ogólne zagadnienie PL Znajdź taki wektor X = (x 1, x 2,..., x n ), który minimalizuje kombinacje liniow a przy ograniczeniach
Bardziej szczegółowoNiesimpleksowe metody rozwia zywania zadań PL. Seminarium Szkoleniowe Edyta Mrówka
Niesimpleksowe metody rozwia zywania zadań PL Seminarium Szkoleniowe Metoda Simplex: wady i zalety Algorytm SIMPLEX jest szeroko znany i stosowany do rozwi azywania zadań programowania liniowego w praktyce.
Bardziej szczegółowoWyk lad 1 Podstawowe struktury algebraiczne
Wyk lad 1 Podstawowe struktury algebraiczne 1 Dzia lanie w zbiorze Majac dane dowolne dwa przedmioty a b możemy z nich utworzyć pare uporzadkowan a (a b) o poprzedniku a i nastepniku b. Warunek na równość
Bardziej szczegółowowarunek (tzn. macierz M musi być stochastyczna): dla każdego k Q mamy
Wst ep do obliczeniowej biologii molekularnej (J. Tiuryn, wykĺad nr.11, 18 stycznia 2006) Spis treści 7 Ukryte modele arkowa 75 7.1 Algorytm Viterbiego....................... 77 7.2 Prawdopodobieństwo
Bardziej szczegółowoRachunek zdań - semantyka. Wartościowanie. ezyków formalnych. Semantyka j. Logika obliczeniowa. Joanna Józefowska. Poznań, rok akademicki 2009/2010
Logika obliczeniowa Instytut Informatyki Poznań, rok akademicki 2009/2010 1 formu l rachunku zdań Wartościowanie i sta le logiczne Logiczna równoważność 2 Model formu ly Formu la spe lniona Formu la spe
Bardziej szczegółowoMetoda Tablic Semantycznych
Procedura Plan Reguły Algorytm Logika obliczeniowa Instytut Informatyki Plan Procedura Reguły 1 Procedura decyzyjna Logiczna równoważność formuł Logiczna konsekwencja Procedura decyzyjna 2 Reguły α, β,
Bardziej szczegółowocelu przyjmijmy: min x 0 = n t Zadanie transportowe nazywamy zbilansowanym gdy podaż = popyt, czyli n
123456789 wyk lad 9 Zagadnienie transportowe Mamy n punktów wysy lajacych towar i t punktów odbierajacych. Istnieje droga od każdego dostawcy do każdego odbiorcy i znany jest koszt transportu jednostki
Bardziej szczegółowoKonstruowanie drzew filogenetycznych. Magda Mielczarek Katedra Genetyki Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
Konstruowanie drzew filogenetycznych Magda Mielczarek Katedra Genetyki Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu Drzewa filogenetyczne ukorzenione i nieukorzenione binarność konstrukcji topologia (sposób rozgałęziana
Bardziej szczegółowoRozdzia l 11. Przestrzenie Euklidesowe Definicja, iloczyn skalarny i norma. iloczynem skalarnym.
Rozdzia l 11 Przestrzenie Euklidesowe 11.1 Definicja, iloczyn skalarny i norma Definicja 11.1 Przestrzenia Euklidesowa nazywamy par e { X K,ϕ }, gdzie X K jest przestrzenia liniowa nad K, a ϕ forma dwuliniowa
Bardziej szczegółowoPODSTAWOWE W LASNOŚCI W ZBIORZE LICZB RZECZYWISTYCH
PODSTAWOWE W LASNOŚCI DZIA LAŃ I NIERÓWNOŚCI W ZBIORZE LICZB RZECZYWISTYCH W dalszym cia gu be dziemy zajmować sie g lównie w lasnościami liczb rzeczywistych, funkcjami określonymi na zbiorach z lożonych
Bardziej szczegółowoUzgadnianie wyrażeń rachunku predykatów. Adam i orzeszki. Joanna Józefowska. Poznań, rok akademicki 2009/2010
Instytut Informatyki Poznań, rok akademicki 2009/2010 Instytut Informatyki Poznań, rok akademicki 2009/2010 1 Podstawienia Motywacja Podstawienie 2 Sk ladanie podstawień Motywacja Z lożenie podstawień
Bardziej szczegółowoWyk lad 5 Grupa ilorazowa, iloczyn prosty, homomorfizm
Wyk lad 5 Grupa ilorazowa, iloczyn prosty, homomorfizm 1 Grupa ilorazowa Niech H b edzie dzielnikiem normalnym grupy G. Oznaczmy przez G/H zbiór wszystkich warstw lewostronnych grupy G wzgl edem podgrupy
Bardziej szczegółowoDrzewa podstawowe poj
Drzewa podstawowe poj ecia drzewo graf reprezentujacy regularna strukture wskaźnikowa, gdzie każdy element zawiera dwa lub wiecej wskaźników (ponumerowanych) do takich samych elementów; wez ly (albo wierzcho
Bardziej szczegółowoMetoda tabel semantycznych. Dedukcja drogi Watsonie, dedukcja... Definicja logicznej konsekwencji. Logika obliczeniowa.
Plan Procedura decyzyjna Reguły α i β - algorytm Plan Procedura decyzyjna Reguły α i β - algorytm Logika obliczeniowa Instytut Informatyki 1 Procedura decyzyjna Logiczna konsekwencja Teoria aksjomatyzowalna
Bardziej szczegółowoMiNI Akademia Matematyki na Politechnice Warszawskiej
MiNI Akademia Matematyki na Politechnice Warszawskiej Krzysztof Che lmiński Okr egi i styczne MiNI PW, 14.10.2017 Podstawowe twierdzenia wykorzystywane w zadaniach z ćwiczeń Twierdzenie 1 (najmocniesze
Bardziej szczegółowoAlgorytmy i Struktury Danych
Algorytmy i Struktury Danych Kopce Bożena Woźna-Szcześniak bwozna@gmail.com Jan Długosz University, Poland Wykład 11 Bożena Woźna-Szcześniak (AJD) Algorytmy i Struktury Danych Wykład 11 1 / 69 Plan wykładu
Bardziej szczegółowoRozdzia l 2. Najważniejsze typy algebr stosowane w logice
Rozdzia l 2. Najważniejsze typy algebr stosowane w logice 1. Algebry Boole a Definicja. Kratȩ dystrybutywn a z zerem i jedynk a, w której dla każdego elementu istnieje jego uzupe lnienie nazywamy algebr
Bardziej szczegółowoWyk lad 9 Baza i wymiar przestrzeni liniowej
Wyk lad 9 Baza i wymiar liniowej Baza liniowej Niech V bedzie nad cia lem K Powiemy, że zbiór wektorów {α,, α n } jest baza V, jeżeli wektory α,, α n sa liniowo niezależne oraz generuja V tzn V = L(α,,
Bardziej szczegółowoParadygmaty dowodzenia
Paradygmaty dowodzenia Sprawdzenie, czy dana formuła rachunku zdań jest tautologią polega zwykle na obliczeniu jej wartości dla 2 n różnych wartościowań, gdzie n jest liczbą zmiennych zdaniowych tej formuły.
Bardziej szczegółowoNiech X bȩdzie dowolnym zbiorem. Dobry porz adek to relacja P X X (bȩdziemy pisać x y zamiast x, y P ) o w lasnościach:
Teoria miary WPPT IIr semestr zimowy 2009 Wyk lad 4 Liczby kardynalne, indukcja pozaskończona DOBRY PORZA DEK 14/10/09 Niech X bȩdzie dowolnym zbiorem Dobry porz adek to relacja P X X (bȩdziemy pisać x
Bardziej szczegółowoWyk lad 3 Wielomiany i u lamki proste
Wyk lad 3 Wielomiany i u lamki proste 1 Konstrukcja pierścienia wielomianów Niech P bedzie dowolnym pierścieniem, w którym 0 1. Oznaczmy przez P [x] zbiór wszystkich nieskończonych ciagów o wszystkich
Bardziej szczegółowoProcesy Stochastyczne - Zestaw 1
Procesy Stochastyczne - Zestaw 1 Zadanie 1 Niech ξ i η bed a niezależnymi zmiennymi losowymi o rozk ladach N (0, 1). Niech X = ξ +η i Y = ξ η. Znaleźć rozk lad (X, Y ) i rozk lad warunkowy L X ( Y ). Zadanie
Bardziej szczegółowoBaza w jądrze i baza obrazu ( )
Przykład Baza w jądrze i baza obrazu (839) Znajdź bazy jądra i obrazu odwzorowania α : R 4 R 3, gdzie α(x, y, z, t) = (x + 2z + t, 2x + y 3z 5t, x y + z + 4t) () zór ten oznacza, że α jest odwzorowaniem
Bardziej szczegółowoMetody teorii gier. ALP520 - Wykład z Algorytmów Probabilistycznych p.2
Metody teorii gier ALP520 - Wykład z Algorytmów Probabilistycznych p.2 Metody teorii gier Cel: Wyprowadzenie oszacowania dolnego na oczekiwany czas działania dowolnego algorytmu losowego dla danego problemu.
Bardziej szczegółowoep do matematyki aktuarialnej Micha l Jasiczak Wyk lad 3 Tablice trwania życia 2
Wst ep do matematyki aktuarialnej Micha l Jasiczak Wyk lad 3 Tablice trwania życia 2 1 Przypomnienie Jesteśmy już w stanie wyznaczyć tp x = l x+t l x, gdzie l x, l x+t, to liczebności kohorty odpowiednio
Bardziej szczegółowoWYK LAD 5: GEOMETRIA ANALITYCZNA W R 3, PROSTA I P LASZCZYZNA W PRZESTRZENI R 3
WYK LAD 5: GEOMETRIA ANALITYCZNA W R 3, PROSTA I P LASZCZYZNA W PRZESTRZENI R 3 Definicja 1 Przestrzenia R 3 nazywamy zbiór uporzadkowanych trójek (x, y, z), czyli R 3 = {(x, y, z) : x, y, z R} Przestrzeń
Bardziej szczegółowoMatematyka A, klasówka, 24 maja zania zadań z kolokwium z matematyki A w nadziei, że pope lni lem wielu b le. rozwia
Matematyka A, klasówka, 4 maja 5 Na prośbe jednej ze studentek podaje zania zadań z kolokwium z matematyki A w nadziei, że pope lni lem wielu b le dów Podać definicje wektora w lasnego i wartości w lasnej
Bardziej szczegółowoNiezmienniki i pó lniezmienniki w zadaniach
Niezmienniki i pó lniezmienniki w zadaniach Krzysztof Che lmiński Wydzia l Matematyki i Nauk Informacyjnych Politechnika Warszawska MiNI-Akademia Matematyki Warszawa, 2 marca, 2013 Na czym polega metoda
Bardziej szczegółowoRozdzia l 10. Najważniejsze normalne logiki modalne
Rozdzia l 10. Najważniejsze normalne logiki modalne 1. Logiki modalne normalne Definicja. Inwariantny zbiór formu l X jȩzyka modalnego L = (L,,,,, ) nazywamy logik a modaln a zbazowan a na logice klasycznej
Bardziej szczegółowoWykład 2. Drzewa zbalansowane AVL i 2-3-4
Wykład Drzewa zbalansowane AVL i -3-4 Drzewa AVL Wprowadzenie Drzewa AVL Definicja drzewa AVL Operacje wstawiania i usuwania Złożoność obliczeniowa Drzewa -3-4 Definicja drzewa -3-4 Operacje wstawiania
Bardziej szczegółowoKOMBINATORYKA 1 WYK LAD 9 Zasada szufladkowa i jej uogólnienia
KOMBINATORYKA 1 WYK LAD 9 Zasada szufladkowa i jej uogólnienia 18 grudnia 2006 Zasada szufladkowa, zwana też zasada Dirichleta, a w jez. ang.,,pigeonhole Principle może być sformu lowana naste puja co.
Bardziej szczegółowoWyk lad 11 Przekszta lcenia liniowe a macierze
Wyk lad 11 Przekszta lcenia liniowe a macierze 1 Izomorfizm przestrzeni L(V ; W ) i M m n (R) Twierdzenie 111 Niech V i W bed a przestrzeniami liniowymi o bazach uporzadkowanych (α 1,, α n ) i (β 1,, β
Bardziej szczegółowoPoprawność semantyczna
Poprawność składniowa Poprawność semantyczna Poprawność algorytmu Wypisywanie zdań z języka poprawnych składniowo Poprawne wartościowanie zdań języka, np. w języku programowania skutki wystąpienia wyróżnionych
Bardziej szczegółowoIndukcja matematyczna
Indukcja matematyczna 1 Zasada indukcji Rozpatrzmy najpierw następujący przykład. Przykład 1 Oblicz sumę 1 + + 5 +... + (n 1). Dyskusja. Widzimy że dla n = 1 ostatnim składnikiem powyższej sumy jest n
Bardziej szczegółowo25 lutego 2013, godzina 23: 57 strona 1. P. Urzyczyn: Materia ly do wyk ladu z semantyki. Logika Hoare a
25 lutego 2013, godzina 23: 57 strona 1 P. Urzyczyn: Materia ly do wyk ladu z semantyki Logika Hoare a Rozważamy najprostszy model imperatywnego jezyka programowania z jednym typem danych. Wartości tego
Bardziej szczegółowo2 Podobieństwo dwóch sekwencji. 2.2 Lokalne uliniowienie Przerwy w uliniowieniach Dowolna wartość kary za przerwe
Wst ep do obliczeniowej biologii molekularnej (J. Tiuryn, wykĺad nr.5, 22 listopada 2005) Spis treści 2 Podobieństwo dwóch sekwencji 25 2.2 Lokalne uliniowienie....................... 25 2.3 Przerwy w
Bardziej szczegółowoStatystyka w analizie i planowaniu eksperymentu
29 marca 2011 Przestrzeń statystyczna - podstawowe zadania statystyki Zdarzeniom losowym określonym na pewnej przestrzeni zdarzeń elementarnych Ω można zazwyczaj na wiele różnych sposobów przypisać jakieś
Bardziej szczegółowooperacje porównania, a jeśli jest to konieczne ze względu na złe uporządkowanie porównywanych liczb zmieniamy ich kolejność, czyli przestawiamy je.
Problem porządkowania zwanego również sortowaniem jest jednym z najważniejszych i najpopularniejszych zagadnień informatycznych. Dane: Liczba naturalna n i ciąg n liczb x 1, x 2,, x n. Wynik: Uporządkowanie
Bardziej szczegółowoUproszczony dowod twierdzenia Fredricksona-Maiorany
Uproszczony dowod twierdzenia Fredricksona-Maiorany W. Rytter Dla uproszczenia rozważamy tylko teksty binarne. S lowa Lyndona sa zwartymi reprezentacjami liniowymi s lów cyklicznych. Dla s lowa x niech
Bardziej szczegółowoProgramowanie liniowe
Programowanie liniowe Maciej Drwal maciej.drwal@pwr.wroc.pl 1 Problem programowania liniowego min x c T x (1) Ax b, (2) x 0. (3) gdzie A R m n, c R n, b R m. Oznaczmy przez x rozwiązanie optymalne, tzn.
Bardziej szczegółowoStatystyka w analizie i planowaniu eksperymentu
31 marca 2014 Przestrzeń statystyczna - podstawowe zadania statystyki Zdarzeniom losowym określonym na pewnej przestrzeni zdarzeń elementarnych Ω można zazwyczaj na wiele różnych sposobów przypisać jakieś
Bardziej szczegółowoProblemy Decyzyjne dla Systemów Nieskończonych
Problemy Decyzyjne dla Systemów Nieskończonych Ćwiczenia 1 17 lutego 2012 Na tych ćwiczeniach zajmiemy się pojęciem well quasi-ordering (WQO) bardzo przydatnym do analizy nieskończonych ciągów. Definicja
Bardziej szczegółowoZAGADNIENIE TRANSPORTOWE(ZT)
A. Kasperski, M. Kulej BO Zagadnienie transportowe 1 ZAGADNIENIE TRANSPORTOWE(ZT) Danychjest pdostawców,którychpodażwynosi a 1, a 2,...,a p i q odbiorców,którychpopytwynosi b 1, b 2,...,b q.zakładamy,że
Bardziej szczegółowoA. Kasperski, M. Kulej, Badania operacyjne, Wykład 4, Zagadnienie transportowe1
A. Kasperski, M. Kulej, Badania operacyjne, Wykład 4, Zagadnienie transportowe ZAGADNIENIE TRANSPORTOWE(ZT) Danychjest pdostawców,którychpodażwynosi a,a 2,...,a p i qodbiorców, którychpopytwynosi b,b 2,...,b
Bardziej szczegółowoTemat: Algorytm kompresji plików metodą Huffmana
Temat: Algorytm kompresji plików metodą Huffmana. Wymagania dotyczące kompresji danych Przez M oznaczmy zbiór wszystkich możliwych symboli występujących w pliku (alfabet pliku). Przykład M = 2, gdy plik
Bardziej szczegółowoT O P O L O G I A WPPT I, sem. letni WYK LAD 8. Wroc law, 21 kwietnia D E F I N I C J E Niech (X, d) oznacza przestrzeń metryczn a.
T O P O L O G I A WPPT I, sem. letni WYK LAD 8 Zwartość D E F I N I C J E Niech (X, d) oznacza przestrzeń metryczn a. Wroc law, 1 kwietnia 008 Definicja 1. (X, d) jest ca lkowicie ograniczona jeśli dla
Bardziej szczegółowoNierówność Krafta-McMillana, Kodowanie Huffmana
Nierówność Krafta-McMillana, Kodowanie Huffmana Kodowanie i kompresja informacji - Wykład 2 1 marca 2010 Test na jednoznaczna dekodowalność Kod a jest prefiksem kodu b jeśli b jest postaci ax. x nazywamy
Bardziej szczegółowoWykład 4. Określimy teraz pewną ważną klasę pierścieni.
Wykład 4 Określimy teraz pewną ważną klasę pierścieni. Twierdzenie 1 Niech m, n Z. Jeśli n > 0 to istnieje dokładnie jedna para licz q, r, że: m = qn + r, 0 r < n. Liczbę r nazywamy resztą z dzielenia
Bardziej szczegółowoKorzystając z własności metryki łatwo wykazać, że dla dowolnych x, y, z X zachodzi
M. Beśka, Wstęp do teorii miary, Dodatek 158 10 Dodatek 10.1 Przestrzenie metryczne Niech X będzie niepustym zbiorem. Funkcję d : X X [0, ) spełniającą dla x, y, z X warunki (i) d(x, y) = 0 x = y, (ii)
Bardziej szczegółowoZłożoność obliczeniowa zadania, zestaw 2
Złożoność obliczeniowa zadania, zestaw 2 Określanie złożoności obliczeniowej algorytmów, obliczanie pesymistycznej i oczekiwanej złożoności obliczeniowej 1. Dana jest tablica jednowymiarowa A o rozmiarze
Bardziej szczegółowo< K (2) = ( Adams, John ), P (2) = adres bloku 2 > < K (1) = ( Aaron, Ed ), P (1) = adres bloku 1 >
Typy indeksów Indeks jest zakładany na atrybucie relacji atrybucie indeksowym (ang. indexing field). Indeks zawiera wartości atrybutu indeksowego wraz ze wskaźnikami do wszystkich bloków dyskowych zawierających
Bardziej szczegółowoElementy teorii informacji i kodowania
i kodowania Entropia, nierówność Krafta, kodowanie optymalne Marcin Jenczmyk m.jenczmyk@knm.katowice.pl 17 kwietnia 2015 M. Jenczmyk Spotkanie KNM i kodowania 1 / 20 Niech S = {x 1,..., x q } oznacza alfabet,
Bardziej szczegółowoWyk lad 14 Cia la i ich w lasności
Wyk lad 4 Cia la i ich w lasności Charakterystyka cia la Określenie cia la i w lasności dzia lań w ciele y ly omówione na algerze liniowej. Stosujac terminologie z teorii pierścieni możemy powiedzieć,
Bardziej szczegółowoBioinformatyka Laboratorium, 30h. Michał Bereta mbereta@pk.edu.pl www.michalbereta.pl
Bioinformatyka Laboratorium, 30h Michał Bereta mbereta@pk.edu.pl www.michalbereta.pl 1 Filogenetyka molekularna wykorzystuje informację zawartą w sekwencjach aminokwasów lub nukleotydów do kontrukcji drzew
Bardziej szczegółowoProgramowanie celowe #1
Programowanie celowe #1 Problem programowania celowego (PC) jest przykładem problemu programowania matematycznego nieliniowego, który można skutecznie zlinearyzować, tzn. zapisać (i rozwiązać) jako problem
Bardziej szczegółowo13 Zastosowania Lematu Szemerédiego
13 Zastosowania Lematu Szemerédiego 13.1 Twierdzenie Erdősa-Stone a (Rozdzia ly 7.1 i 7.5 podre cznika) Jednym z g lównych zagadnień ekstremalnej teorii grafów jest wyznaczenie parametru ex(n, H) = max{
Bardziej szczegółowoDrzewa spinające MST dla grafów ważonych Maksymalne drzewo spinające Drzewo Steinera. Wykład 6. Drzewa cz. II
Wykład 6. Drzewa cz. II 1 / 65 drzewa spinające Drzewa spinające Zliczanie drzew spinających Drzewo T nazywamy drzewem rozpinającym (spinającym) (lub dendrytem) spójnego grafu G, jeżeli jest podgrafem
Bardziej szczegółowoHierarchiczna analiza skupień
Hierarchiczna analiza skupień Cel analizy Analiza skupień ma na celu wykrycie w zbiorze obserwacji klastrów, czyli rozłącznych podzbiorów obserwacji, wewnątrz których obserwacje są sobie w jakimś określonym
Bardziej szczegółowoPODSTAWY BIOINFORMATYKI WYKŁAD 5 ANALIZA FILOGENETYCZNA
PODSTAWY BIOINFORMATYKI WYKŁAD 5 ANALIZA FILOGENETYCZNA ANALIZA FILOGENETYCZNA 1. Wstęp - filogenetyka 2. Struktura drzewa filogenetycznego 3. Metody konstrukcji drzewa 4. Etapy konstrukcji drzewa filogenetycznego
Bardziej szczegółowoPrzykład: Σ = {0, 1} Σ - zbiór wszystkich skończonych ciagów binarnych. L 1 = {0, 00, 000,...,1, 11, 111,... } L 2 = {01, 1010, 001, 11}
Języki Ustalmy pewien skończony zbiór symboli Σ zwany alfabetem. Zbiór Σ zawiera wszystkie skończone ciagi symboli z Σ. Podzbiór L Σ nazywamy językiem a x L nazywamy słowem. Specjalne słowo puste oznaczamy
Bardziej szczegółowoStatystyka w analizie i planowaniu eksperymentu
19 kwietnia 2011 Testy dla dwóch grup 1 Analiza danych dla dwóch grup: test t-studenta dla dwóch grup sparowanych; test t-studenta dla dwóch grup niezależnych (jednakowe wariancje) test Z dla dwóch grup
Bardziej szczegółowoPochodne cząstkowe i ich zastosowanie. Ekstrema lokalne funkcji
Pochodne cząstkowe i ich zastosowanie. Ekstrema lokalne funkcji Adam Kiersztyn Lublin 2014 Adam Kiersztyn () Pochodne cząstkowe i ich zastosowanie. Ekstrema lokalne funkcji maj 2014 1 / 24 Zanim przejdziemy
Bardziej szczegółowoDrzewa filogenetyczne jako matematyczny model relacji pokrewieństwa. dr inż. Damian Bogdanowicz
Drzewa filogenetyczne jako matematyczny model relacji pokrewieństwa dr inż. Damian Bogdanowicz Sprawa R. Schmidt a z Lafayette Podczas rutynowych badań u pielęgniarki Janet Allen stwierdzono obecność wirusa
Bardziej szczegółowoMacierze. Rozdział Działania na macierzach
Rozdział 5 Macierze Funkcję, która każdej parze liczb naturalnych (i, j) (i 1,..., n; j 1,..., m) przyporządkowuje dokładnie jedną liczbę a ij F, gdzie F R lub F C, nazywamy macierzą (rzeczywistą, gdy
Bardziej szczegółowoLogarytmy. Funkcje logarytmiczna i wykładnicza. Równania i nierówności wykładnicze i logarytmiczne.
Logarytmy. Funkcje logarytmiczna i wykładnicza. Równania i nierówności wykładnicze i logarytmiczne. Definicja. Niech a i b będą dodatnimi liczbami rzeczywistymi i niech a. Logarytmem liczby b przy podstawie
Bardziej szczegółowoA. Kasperski, M. Kulej, BO -Wyk lad 5, Optymalizacja sieciowa 1
A. Kaperki, M. Kulej, BO -Wyk lad, Opymalizacja ieciowa 1 Zagadnienie makymalnego przep lywu (MP). Przyk lad. W pewnym mieście inieje fragmen wodoci agów zadany w poaci naȩpuj acej ieci: 1 Luki oznaczaj
Bardziej szczegółowoWstęp do programowania
Wstęp do programowania Programowanie dynamiczne Paweł Daniluk Wydział Fizyki Jesień 2013 P. Daniluk(Wydział Fizyki) WP w. X Jesień 2013 1 / 21 Dziel i zwyciężaj przypomnienie 1 Podział problemu na 2 lub
Bardziej szczegółowoMetoda Simplex bez użycia tabel simplex 29 kwietnia 2010
R. Rȩbowski 1 WPROWADZENIE Metoda Simplex bez użycia tabel simplex 29 kwietnia 2010 1 Wprowadzenie Powszechnie uważa siȩ, że metoda simplex, jako uniwersalny algorytm pozwalaj acyznaleźć rozwi azanie optymalne
Bardziej szczegółowoKolejka priorytetowa. Często rozważa się kolejki priorytetowe, w których poszukuje się elementu minimalnego zamiast maksymalnego.
Kolejki Kolejka priorytetowa Kolejka priorytetowa (ang. priority queue) to struktura danych pozwalająca efektywnie realizować następujące operacje na zbiorze dynamicznym, którego elementy pochodzą z określonego
Bardziej szczegółowoAlgorytmy rozpoznawania obrazów. 11. Analiza skupień. dr inż. Urszula Libal. Politechnika Wrocławska
Algorytmy rozpoznawania obrazów 11. Analiza skupień dr inż. Urszula Libal Politechnika Wrocławska 2015 1 1. Analiza skupień Określenia: analiza skupień (cluster analysis), klasteryzacja (clustering), klasyfikacja
Bardziej szczegółowoWszystkie wyniki w postaci ułamków należy podawać z dokładnością do czterech miejsc po przecinku!
Pracownia statystyczno-filogenetyczna Liczba punktów (wypełnia KGOB) / 30 PESEL Imię i nazwisko Grupa Nr Czas: 90 min. Łączna liczba punktów do zdobycia: 30 Czerwona Niebieska Zielona Żółta Zaznacz znakiem
Bardziej szczegółowoPojȩcie przestrzeni metrycznej
ROZDZIA l 1 Pojȩcie przestrzeni metrycznej Definicja 1.1. Dowolny niepusty zbiór X z funkcja ρ : X X [0, ), spe lniaja ca naste puja ce trzy warunki M1: ρ(x, y) = 0 x = y, M2: ρ(x, y) = ρ(y, x), M3: ρ(x,
Bardziej szczegółowoKierunek: Informatyka. Przedmiot:
Kierunek: Informatyka Przedmiot: ALGORYTMY I Z LOŻONOŚĆ Czas trwania: Przedmiot: Jezyk wyk ladowy: semestr III obowiazkowy polski Rodzaj zaj eć Wyk lad Laboratorium Prowadzacy Prof. dr hab. Wojciech Penczek
Bardziej szczegółowoPrzykładowe zadania z teorii liczb
Przykładowe zadania z teorii liczb I. Podzielność liczb całkowitych. Liczba a = 346 przy dzieleniu przez pewną liczbę dodatnią całkowitą b daje iloraz k = 85 i resztę r. Znaleźć dzielnik b oraz resztę
Bardziej szczegółowo