(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: (13) (51) T3 Int.Cl. A01N 43/78 ( ) Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 2011/19 EP B1 (54) Tytuł wynalazku: Kombinacje substancji czynnych o właściwościach nicieniobójczych, owadobójczych oraz grzybobójczych bazujące na związkach trifluorobutenylowych (30) Pierwszeństwo: DE (43) Zgłoszenie ogłoszono: w Europejskim Biuletynie Patentowym nr 2006/06 (45) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: Wiadomości Urzędu Patentowego 2011/10 (73) Uprawniony z patentu: MAKHTESHIM CHEMICAL WORKS LIMITED, Beer Sheva, IL (72) Twórca(y) wynalazku: PL/EP T3 WOLFRAM ANDERSCH, Bergisch Gladbach, DE ULRIKE WACHENDORFF-NEUMANN, Neuwied, DE ANTON KRAUS, Leichlingen, DE (74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Teresa Sztandke PRZEDSIĘBIORSTWO RZECZNIKÓW PATENTOWYCH PATPOL SP. Z O.O. SKR. POCZT Warszawa 130 Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

2 Opis [0001] Niniejszy wynalazek dotyczy nowych kombinacji substancji czynnych, składających się ze znanych heterocyklicznych trifluorobutenyli z jednej strony, z drugiej zaś strony ze znanych grzybobójczych substancji czynnych i świetnie nadających się do zwalczania szkodników zwierzęcych, jak owady i nicienie, jak również do zwalczania grzybów. [0002] Wiadomo już, że określone heterocykliczne trifluorobutenyle posiadają własności nicieniobójcze (WO 01/02378 A1). Nie donoszono natomiast o działaniu owadobójczym czy też grzybobójczym tych substancji. [0003] Ponadto wiadomo, że do zwalczania grzybów stosować można liczne pochodne azolowe, aromatyczne pochodne kwasu mrówkowego, pochodne morfoliny i inne heterocykle (por. K.H. Buchel "Pflanzenschutz und Schadlingsbekampfung" strony 87, 136, 141 i 146 do 153, Georg Thieme Verlag, Stuttgart 1977; C. D. S. Thomlin (redakcja): "The Pesticide Manual", Eleventh Edition, British Crop Protection Council, Farnham, Surrey, 1997). Działanie wspomnianych związków przy ich użyciu w niewielkich ilościach i/lub ze względu na ich spektrum działania nie zawsze jest jednak zadowalające. [0004] Stwierdzono obecnie, że nowe kombinacje substancji czynnych zawierające co najmniej jeden związek o wzorze (I) w którym X oznacza halogenowiec, oraz n jest równe 0, 1 lub 2, ( substancje czynne z grupy 1 ) oraz co najmniej jedną substancję czynną z poniższych klas substancji grzybobójczych: alifatyczne, zawierające azot substancje grzybobójcze: butyloamina, cymoksanil, dodycyna, dodyna, guazatyna, iminoktadyna; amidy: karpropamid, chloraniformetan, chlozylakon, cyjazofamid, cyflufenamid, dichlocymet, etaboksam, fenoksanil, flumetover, furametpir, prokloraz, chinazamid, siltiofam, triforyna, aminokwasy, jak np. benalaksyl, benalaksyl-m, furalaksyl, metalaksyl, metalaksyl-m, perfurazoat, benzamidy, jak np. kwas benzohydroksamowy, tioksymid, trichlamid, tricyklamid, zarylamid, zoksamid, furamidy, jak np. cyklafuramid, furmecykloks, fenylosulfamidy, jak np. dichlofluanid, tolilofluanid, wanililoamidy, jak np. bentiawalikarb, iprowalikarb, anilidy, jak np. benalaksyl, benalaksyl-m, boskalid, karboksyna, fenheksamid, metalaksyl, metalaksyl-m, metsulfowaks, ofurace, oksadiksyl, oksykarboksyna, pirakarbolid, tifluzamid, tiadinyl, benzanilidy, jak np. benodanil, flutolanil, mebenil, mepronil, salicylanilid, tekloftalam, furanilidy, jak np. fenfuram, furalaksyl, furkarbanil, metfuroksam, sulfoanilidy, jak np. flusulfamid; antybiotyczne substancje grzybobójcze: aureofungina, blastycydyna-s, kapsymycyna, cykloheksimid, gryzeofulwina, irumamycyna, kasugamycyna, mildiomycyna, natamycyna, polioksyny, polioksorim, 2

3 streptomycyna, walidamycyna, strobiny, jak np. azoksystrobina, dimoksystrobina, fluoksastrobina, krezoksym metylu, metominostrobina, oryzastrobina, pikoksystrobina, piraklostrobina, trifloksystrobina; aromatyczne substancje grzybobójcze: bifenyl, chloroneb, chlorotalonil, krezol, dichloran, heksachlorobenzen, pentachlorofenol, kwintocen, pentachlorofenolan sodu, teknacen; benzimidazole: benomyl, karbendazym, chlorofenazol, cypendazol, debakarb, fuberydazol, mekarbincyd, rabenzazol, tiabendazol; benzotiazole: bentaluron, klobentiazon, TCMTB; difenylowe substancje grzybobójcze: bitionol, dichlorofen, difenyloamina; karbaminiany: bentiawalikarb, furofanat, iprowalikarb, propamokarb, tiofanat, tiofanat metylu; benzimidazolilo-karbaminiany, jak np. benomyl, karbendazym, cypendazol, debakarb, mekarbincyd, N-fenylokarbaminiany, jak np. dietofenkarb; konazole: konazole (imidazole), jak np. klimbazol, klotrymazol, imazalil, okspokonazol, prochloraz, triflumizol, konazole (triazole), jak np. azakonazol, bromukonazol, cyprokonazol, dichlobutrazol, difenokonazol, dinikonazol, dinikonazol-m, epoksykonazol, etakonazol, fenbukonazol, flukwinkonazol, flusilazol, flutriafol, furkonazol, furkonazol-cis, heksakonazol, imibenkonazol, ipkonazol, metkonazol, miklobutanil, penkonazol, propikonazol, protiokonazol, kwinkonazol, simekonazol, tebukonazol, tetrakonazol, triadimefon, triadimenol, tritikonazol, unikonazol, unikonazol-p; środki grzybobójcze zawierające miedź: mieszanka Bordeaux, mieszanka Burgundy, mieszanka Cheshunt, octan miedzi, węglan miedzi (zasadowy), wodorotlenek miedzi, naftenian miedzi, oleinian miedzi, tlenochlorek miedzi, siarczan miedzi, siarczan miedzi (zasadowy), chromian miedziowo-cynkowy, kufraneb, kuprobam, tlenek miedzi, mancopper, toksyna miedziowa; dikarbokysimidy: famoksadon, fluoroimid, dichlorofenylo-dikarboksimidy, jak np. chlorozolinat, dichlozolina, iprodion, izowaledion, myklozolina, procymidon, winklozolina, Ftalimidy, jak np. kaptafol, kaptan, ditalimfos, folpet, tiochlorfenfim; dinitrofenole: binapakryl, dinobuton, dinokap, dinokap-4, dinokap-6, dinokton, dinopenton, dinosulfon, dinoterbon, DNOC; ditiokarbaminiany: azithiram, karbamorf, kufraneb, kuprobam, disulfiram, ferbam, metam, nabam, tekoram, tiram, ziram, cykliczne ditiokarbaminiany, jak np. dazomet, etem, milneb, polimerowe ditiokarbaminiany, jak np. mancopper, mankozeb, maneb, metiram, polikarbaminiany, propineb, zineb; imidazole: cyjazofamid, fenamidon, fenapanil, gliodyna, irodion, izowaledion, perfurazoat, triazoksyd, (patrz również: konazole (imidazole)); morfoliny: aldimorf, benzamorf, karbamorf, dimetomorf, dodemorf, fenpropimorf, flumorf, tridemorf; organofosforowe substancje grzybobójcze: ampropylfos, ditalimfos, edifenfos, fosetyl, heksyltiofos, iprobenfos, fosdifen, pirazofos, tolklofos metylu, triamifos; związki organocyny: dekafentyna, fentyna, tlenek tributylocyny; oksatiiny: karboksyna, oksykarboksyna, oksyfentyna; oksazole: chlorozolinat, dichlozolina, drazoksolon, famoksadon, hymeksazol, metazoksolon, mychlozolina, oksadiksyl, winchlozolina; 3

4 pirydyny: boskalid, butiobat, dipirytion, fluazynam, pirydinitryl, piryfenoks, piroksychlor, piroksyfur; pirymidyny: andoprym, bupirymat, cyprodinil, diflumetorym, dimetirymol, etirymol, fenarymol, ferymzon, meferymzon, mepanipirym, nuarymol, pirymetanil, triarymol; pirole: fenpiklonil, fludioksonil, fluoroimid, pirolnitryna; chinoliny: etoksychina, halakrynat, siarczan 8-hydroksychinoliny, chinacetol, chinoksyfen; chinony: benchinoks, chloranil, dichlon, ditianon; chinoksaliny: chinometionat, chlorochinoks, tiochinoks; tiazole: etaboksam, etridiazol, metsulfowaks, oktilinon, tiabendazol, tiadifluor, tifluzamid; tiokarbaminiany: metasulfokarb, protiokarb; tiofeny: etaboksam, siltiofam; triazyny: anilazyna; triazole: bitertanol, fluotrimazol, triazbutyl (patrz również: konazole (triazole)); moczniki: bentaluron, pencykuron, chinazamid; nie sklasyfikowane substancje grzybobójcze: acybenzolar, acypetaks, alkohol allilowy, chlorek benzalkonium, benzamakryl, betoksazyna, karwon, chloropikryna, cyprofuram, DBCP, kwas dehydrooctowy, diklomezyna, pirowęglan dietylu, fenaminosulf, fenitropan, fenpropidyna, formaldehyd, heksachlorobutadien, izoprotiolan, bromek metylu, metyloizotiocyjanian, metrafenon, nikobifen, nitrostyren, nitrotal izopropylu, OCH, kwas oksolinowy, 2-fenylofenol, ftalid, piperalina, probenazol, prochinazyd, pirochilon, orto-fenylofenolan sodu, spiroksamina, sultropen, ticyjofen, tricyklazol, naftenian cynku, (2S)-N-[2-[4-[[3-(4- chlorofenylo)-2-propynyl]oksy]-3-metoksyfenylo]etylo]-3-metylo- 2-[(metylosulfonylo)amino]-butanamid; 1-(1-naftalenylo)-1H-pirolo-2,5-dion; 2,3,5,6-tetrachloro-4-(metylosulfonylo)-pirydyna; 2-amino-4-metylo-Nfenylo-5-tiazolokarboksamid; 2-chloro-N-(2,3-dihydro-1,1,3-trimetylo-1H-inden-4-ylo)-3-pirydynokarboksamid; 3,4,5-trichloro-2,6-pirydynodicarbonitryl; cis-1-(4-chlorofenylo)-2-(1h-1,2,4-triazol-1-ilo)-cykloheptanol; 1-(2,3-dihydro-2,2-dimetylo-1H-inden-1-ylo)-1H-imidazolo-5-carboksylan metylu; wodorowęglan potasu; N-(6-metoksy-3-pirydynylo)-cyklopropanokarboksamid; N-butylo-8-(1,1-dimetyloetylo)-1-oksaspiro[4.5]- dekan-3-amina; ("substancje czynne z grupy 2") posiadają bardzo dobre własności nicieniobójcze, owadobójcze i/lub grzybobójcze. [0005] Zaskakująco, działanie nicieniobójcze, grzybobójcze, ewentualnie owadobójcze kombinacji substancji czynnych według wynalazku jest znacząco wyższe niż suma aktywności pojedynczych substancji. Występuje tu zatem nieoczekiwany efekt synergistyczny, nie tylko zaś dopełnienie działania. [0006] Kombinacje substancji czynnych według wynalazku zawierają poza co najmniej jedną substancję czynną o wzorze (I), co najmniej jedną substancję czynną z grupy 2. [0007] Korzystne są kombinacje substancji czynnych jak opisane powyżej, które jako substancję czynną z grupy 1 zawierają co najmniej jeden związek o wzorze (I), w którym X oznacza fluor, chlor albo brom, oraz n jest równe 0 albo 2. [0008] Szczególnie korzystne są ponadto kombinacje substancji czynnych, jak opisane powyżej, które jako substancję czynną z grupy 1 zawierają co najmniej jeden związek o wzorze (I), w którym X oznacza fluor lub chlor, oraz n jest równe 2. 4

5 [0009] Przedmiotem niniejszego wynalazku są w szczególności kombinacje substancji czynnych, jak opisane powyżej, które oprócz co najmniej jednej substancji czynnych z grupy 1 zgodnie z jedną z powyższych definicji, zawierają co najmniej jedną substancję czynną z grupy 2 z jednej z następujących, zdefiniowanych powyżej klas substancji grzybobójczych: amidów, strobin, konazoli, dikarboksyimidów, organofosforowych substancji grzybobójczych, karbaminianów i pochodnych mocznika. [0010] Szczególnie korzystne są kombinacje substancji czynnych, jak opisane powyżej, zawierające związek o wzorze (IA) zgodnie ze zdefiniowanymi powyżej substancjami czynnymi z grupy 1 lub związek o wzorze (IB) zgodnie ze zdefiniowanymi powyżej substancjami czynnymi z grupy 1 lub związek o wzorze (IC) zgodnie ze zdefiniowanymi powyżej substancjami czynnymi z grupy 1. [0011] Korzystne są kombinacje substancji czynnych jednej z substancji czynnych o wzorze (IA), (IB) lub (IC) z jedną z następujących substancji czynnych z klasy amidów, strobin, konazoli, dikarboksyimidów, organofosforowych substancji grzybobójczych, karbaminianów lub pochodnych mocznika: tolilofuanid, karpropamid, chloraniformetan, chlozylakon, cyjazofamid, cyflufenamid, dichlocymet, etaboksam, fenoksanil, flumetover, furametpir, prochloraz, chinazamid, siltiofam, triforyna, benalaksyl, benalaksyl-m furalaksyl, metalaksyl, metalaksyl-m, perfurazoat, kwas benzohydroksamowy, tioksymid, trichlamid, tricyklamid, zarylamid, zoksamid, cyklafuramid, furmecykloks, diklofluanid, bentiawalikarb, iprowalikarb, benalaksyl, benalaksyl-m, boskalid, karboksyna, fenheksamid, metalaksyl, metalaksyl-m, metsulfowaks, ofurace, oksadiksyl, oksykarboksyna, pirakarbolid, tifluzamid, tiadinil, benzanilidy, jak np. benodanil, flutolanil, mebenil, mepronil, salicylanilid, tekloftalam; furanilidy, jak np. fenfuram, furalaksyl, furkarbanil, metfuroksam, flusulfamid ("amidy"); trifloksystrobina, fluoksastrobina, azoksystrobina, dimoksystrobina, krezoksym metylu, metominostrobina, oryzastrobina, pikoksystrobina, piraklostrobina, ("strobiny"); tebukonazol, protiokonazol, prokloraz, klimbazol, klotrymazol imazalil, okspokonazol, triflumizol, azakonazol, bromukonazol, cyprokonazol, diklobutrazol, difenokonazol, dinikonazol, dinikonazol-m, 5

6 epoksykonazol, etakonazol, fenbukonazol, flukwinkonazol, flusilazol, flutriafol, furkonazol, furkonazol-cis,heksakonazol, imibenkonazol, ipkonazol, metkonazol, myklobutanil, penkonazol, propikonazol, chinkonazol, simekonazol, tetrakonazol, triadimefon, triadimenol, tritikonazol, unikonazol, unikonazol-p ("konazole"); iprodion, famoksadon, fluoroimid, chlorozolinat, diklozolin, izowaledion, myklozolina, procymidon, winklozolin, kaptafol, kaptan, ditalimfos, folpet, tiochlorfenfim ("dikarboksyimidy"); fosetyl, ampropylfos, ditalimfos, edifenfos, hexyltiofos, iprobenfos, fosdifen, pirazofos, tolklofos metylu, triamifos ("organofosforowe substancje grzybobójcze"); bentiawalikarb, furofanat, iprowalikarb, propamokarb, tiofanat, tiofanat metylu, benomyl, karbendiazym, cypendazol, debakarb, mekarbincyd, dietofenkarb ("karbaminiany"); pencykuron, bentaluron, chinazamid ("moczniki"), albo jedną z substancji czynnych hymeksazol (oksazol) lub fludioksonil (pirol). [0012] Szczególnie korzystne są kombinacje substancji czynnych, zawierające substancję czynną o wzorze (IC) (substancja z grupy 1) oraz jedną z następujących substancji czynnych z klasy amidów, strobin, konazoli, dikarboksyimidów, organofosforowych substancji grzybobójczych lub pochodnych mocznika: tolilofuanid, karpropamid, chloraniformetan, chlozylakon, cyjazofamid, cyflufenamid, dichlocymet, etaboksam, fenoksanil, flumetover, furametpir, prochloraz, chinazamid, siltiofam, triforyna, benalaksyl, benalaksyl-m furalaksyl, metalaksyl, metalaksyl-m, perfurazoat, kwas benzohydroksamowy, tioksymid, triklamid, tricyklamid, zarylamid, zoksamid, cyklafuramid, furmecykloks, diklofluanid, bentiawalikarb, iprowalikarb, benalaksyl, benalaksyl-m, boskalid, karboksyna, fenheksamid, metalaksyl, metalaksyl-m, metsulfowaks, ofurace, oksadiksyl, oksykarboksyna, pirakarbolid, tifluzamid, tiadinil, benzanilidy, jak np. benodanil, flutolanil, mebenil, mepronil, salicylanilid, tekloftalam; furanilidy, jak np. fenfuram, furalaksyl, furkarbanil, metfuroksam, flusulfamid ("amidy"); trifloksystrobina, fluoksastrobina, azoksystrobina, dimoksystrobina, krezoksym metylu, metominostrobina, oryzastrobina, pikoksystrobina, piraklostrobina, ("strobiny"); tebukonazol, protiokonazol, prokloraz, klimbazol, klotrymazol imazalil, okspokonazol, triflumizol, azakonazol, bromukonazol, cyprokonazol, diklobutrazol, difenokonazol, dinikonazol, dinikonazol-m, epoksykonazol, etakonazol, fenbukonazol, flukwinkonazol, flusilazol, flutriafol, furkonazol, furkonazol-cis,heksakonazol, imibenkonazol, ipkonazol, metkonazol, myklobutanil, penkonazol, propikonazol, chinkonazol, simekonazol, tetrakonazol, triadimefon, triadimenol, tritikonazol, unikonazol, unikonazol-p ("konazole"); 6

7 iprodion, famoksadon, fluoroimid, chlorozolinat, diklozolin, izowaledion, myklozolina, procymidon, winklozolin, kaptafol, kaptan, ditalimfos, folpet, tiochlorfenfim ("dikarboksyimidy"); bentiawalikarb, furofanat, iprowalikarb, propamokarb, tiofanat, tiofanat metylu, benomyl, karbendiazym, cypendazol, debakarb, mekarbincyd, dietofenkarb ("karbaminiany"); pencykuron, bentaluron, chinazamid ("moczniki"), albo jedną z substancji czynnych hymeksazol (oksazol) lub fludioksonil (pirol). [0013] W obrębie wymienionej powyżej korzystnej klasy konazoli szczególnie ciekawe są natomiast triazole. W obrębie wymienionej powyżej korzystnej klasy dikarboksyimidów szczególnie ciekawe są dichlorofenylodikarboksyimidy. [0014] Szczególnie korzystne kombinacje według wynalazku zaprezentowano w poniższej tabeli. Tabela1 Substancja z grupy 1 Substancja z grupy 2 (IA) fluoksastrobina (IB) (IC) (IA) fluoksastrobina fluoksastrobina fosetyl-ai (IB) (IC) (IA) fosetyl-ai fosetyl-ai fludioksonil (IB) (IC) (IA) fludioksonil fludioksonil iprodion 7

8 Substancja z grupy 1 Substancja z grupy 2 (IB) (IC) (IA) iprodion iprodion pencykuron (IB) (IC) (IA) pencykuron pencykuron prochloraz (IB) (IC) (IA) prochloraz prochloraz protiokonazol (IB) (IC) (IA) protiokonazol protiokonazol tebukonazol (IB) (IC) tebukonazol tebukonazol 8

9 Substancja z grupy 1 Substancja z grupy 2 (IA) tolilofluanid (IB) (IC) (IA) tolilofluanid tolilofluanid trifloksystrobina (IB) (IC) trifloksystrobina trifloksystrobina [0015] Kombinacje substancji czynnych mogą ponadto zawierać dodatkowe domieszki składników o aktywności grzybobójczej, roztoczobójczej lub owadobójczej. [0016] Gdy substancje czynne w kombinacjach według wynalazku dostarcza się w określonych stosunkach wagowych, synergistyczny efekt ujawnia się szczególnie wyraźnie. Stosunki wagowe substancji czynnych w kombinacjach mogą jednak zmieniać się we względnie szerokim zakresie. Na ogół kombinacje według wynalazku zawierają substancje czynne o wzorze (I) i składnik mieszaniny z grupy 2 w przykładowo podanych w poniższej tabeli korzystnych i szczególnie korzystnych stosunkach składników mieszaniny: stosunki składników mieszaniny opierają się na stosunkach wagowych. Stosunek ten należy rozumieć jako: substancja o wzorze (I): składnik mieszaniny. Tabela 2: składnik mieszaniny korzystny stosunek składników mieszaniny szczególnie korzystny stosunek składników mieszaniny flukwikonazol 1000:1 do 1:5 500:1 do 1:1 tebukonazol 1000:1 do 1:5 500:1 do 1:1 bitertanol 1000:1 do 1:5 500:1 do 1:1 triadimenol 1000:1 do 1:5 500:1 do 1:1 triadimefon 1000:1 do 1:5 500:1 do 1:1 difenokonazol 1000:1 do 1:5 500:1 do 1:1 flusilazol 1000:1 do 1:5 500:1 do 1:1 9

10 składnik mieszaniny korzystny stosunek szczególnie korzystny stosunek składników mieszaniny składników mieszaniny prochloraz 1000:1 do 1:5 500:1 do 1:1 penkonazol 1000:1 do 1:5 500:1 do 1:1 2-(1-chloro-cyklopropylo)-1-(2-1000:1 do 1:5 500:1 do 1:1 chlorofenylo)-3-(5-merkapto- 1,2,4- triazol-1-ilo)-propan-2-ol krezoksym metylu 1000:1 do 1:5 500:1 do 1:1 azoksystrobina 1000:1 do 1:5 500:1 do 1:1 trifloksystrobina 1000:1 do 1:5 500:1 do 1:1 pikoksystrobina 1000:1 do 1:5 500:1 do 1:1 3-{1-[4-<2-chlorofenoksy> :1 do 1:5 500:1 do 1:1 fluoropirymid-6-yloksy)-fenylo]- 1-(metoksyimino)-metylo}-5,6- dihydro-1,4,2-dioksazyna maneb 100:1 do 1:10 50:1 do 1:1 propineb 100:1 do 1:10 50:1 do 1:1 mankozeb 100:1 do 1:10 50:1 do 1:1 kaptan 100:1 do 1:10 50:1 do 1:1 folpet (ftalan) 100:1 do 1:10 50:1 do 1:1 diklofluanid 200:1 do 1:10 100:1 do 1:2 tolilofluanid 200:1 do 1:10 100:1 do 1:2 famoksadon 100:1 do 1:10 50:1 do 1:1 fenamidon 100:1 do 1:10 50:1 do 1:1 karpropamid 100:1 do 1:10 50:1 do 1:1 iprowalikarb 100:1 do 1:10 50:1 do 1:1 procymidon 100:1 do 1:10 50:1 do 1:1 winchlozolina 100:1 do 1:10 50:1 do 1:1 iprodion 100:1 do 1:10 50:1 do 1:1 cyprodinil 100:1 do 1:10 50:1 do 1:1 cyjamidazosulfamid 100:1 do 1:10 50:1 do 1:1 1-(3,5-dimetyloizoksazolo-4-100:1 do 1:10 50:1 do 1:1 sulfonylo)-2-chloro- 6,6-difluoro- [1,3]-dioksolo-[4,3f]- benzimidazol pirymetanil 100:1 do 1:10 50:1 do 1:1 mepanipirym 100:1 do 1:10 50:1 do 1:1 spiroksamina 100:1 do 1:10 50:1 do 1:1 chlorotalonil 1000:1 do 1:5 500:1 do 1:1 trioctan iminoktadienu 1000:1 do 1:5 500:1 do 1:1 10

11 składnik mieszaniny korzystny stosunek szczególnie korzystny stosunek składników mieszaniny składników mieszaniny fludioksonil 1000:1 do 1:5 500:1 do 1:1 acybenzolar-s metylu (Bion) 1000:1 do 1:5 500:1 do 1:1 dimetomorf 1000:1 do 1:5 500:1 do 1:1 cymoksanil 1000:1 do 1:5 500:1 do 1:1 fosetyl Al 1000:1 do 1:5 500:1 do 1:1 pencykuron 1000:1 do 1:5 500:1 do 1:1 fenheksamid 1000:1 do 1:5 500:1 do 1:1 zoksamid 1000:1 do 1:5 500:1 do 1:1 karbendiazym 1000:1 do 1:5 500:1 do 1:1 rabcyd 1000:1 do 1:5 500:1 do 1:1 koratop 200:1 do 1:10 100:1 do 1:2 chinometionat 200:1 do 1:10 100:1 do 1:2 fluazynam 100:1 do 1:10 50:1 do 1:1 metalaksyl-m 100:1 do 1:10 50:1 do 1:1 siarka 100:1 do 1:10 10:1 do 1:10 miedź 100:1 do 1:10 10:1 do 1:10 [0017] Substancje grzybobójcze stosuje się do zwalczania klas Plasmodiophoromycetes, Oomycetes, Chytridiomycetes, Zygomycetes, Ascomycetes, Basidiomycetes oraz Deuteromycetes. [0018] Przykładowo, jednak bez ograniczania, wymieniono poniżej kilka zarazków wywołujących choroby grzybicze i bakteryjne, które podpadają pod wyżej wymienione nadrzędne określenia: rodzaje Xanthomonas, jak na przykład Xanthomonas campestris pv. oryzae; rodzaje Pseudomonas, jak na przykład Pseudomonas syingae pv. lachrymans; rodzaje Erwinia, jak na przykład Erwinia amylovora; rodzaje Pythium, jak na przykład Pythium ultimum; rodzaje Phytophthora, jak na przykład Phytophthora infestans; rodzaje Pseudoperonospora, jak na przykład Pseudoperonospora humuli albo Pseudoperonospora cubensis; rodzaje Plasmopara, jak na przykład Plasmopara viticola; rodzaje Bremia, jak na przykład Bremia lactucae; rodzaje Peronospora, jak na przykład Peronospora pisi albo P. brassicae; rodzaje Erysiphe, jak na przykład Erysiphe graminis; rodzaje Sphaerotheca, jak na przykład Sphaerotheca fuliginea; rodzaje Podosphaera, jak na przykład Podosphaera leucotricha; rodzaje Venturia, jak na przykład Yenturia inaequalis; rodzaje Pyrenophora, jak na przykład Pyrenophora teres albo P. graminea (postać konidiów: Drechslera, Syn: Helminthosporium); rodzaje Cochliobolus, jak na przykład Cochliobolus sativus (postać konidiów: Drechslera, Syn: Helminthosporium); rodzaje Uromyces, jak na przykład Uromyces appendiculatus; rodzaje Puccinia, jak na przykład Puccinia recondita; rodzaje Sclerotinia, jak na przykład Sclerotinia sclerotiorum; rodzaje Tilletia, jak na przykład Tilletia caries; rodzaje Ustilago, jak na przykład Ustilago nuda albo Ustilago avenae; rodzaje Pellicularia, jak na przykład Pellicularia sasakii; rodzaje Pyricularia, jak na przykład Pyricularia oryzae; rodzaje Fusarium, jak na przykład Fusarium culmorum; rodzaje Botrytis, jak na przykład Botrytis cinerea; rodzaje Septoria, jak na przykład Septoria nodorum; rodzaje Leptosphaeria, jak na przykład Leptosphaeria nodorum; rodzaje 11

12 Cercospora, jak na przykład Cercospora canescens; rodzaje Alternaria, jak na przykład Alternaria brassicae; rodzaje Pseudocercosporella, jak na przykład Pseudocereosporella herpotichoides. [0019] Dobra tolerancja kombinacji substancji czynnych przez rośliny w stężeniach koniecznych do zwalczenia chorób grzybiczych umożliwia traktowanie nadziemnych części roślin, sadzonek i nasion, oraz podłoża. [0020] Kombinacje substancji czynnych według wynalazku są odpowiednie także do zwiększania plonów. Są one ponadto mniej toksyczne i rośliny wykazują względem nich dobrą tolerancję. [0021] W ochronie produktów składowanych kombinacje substancji czynnych według wynalazku stosuje się do ochrony materiałów technicznych przeciwko atakowi i niszczeniu przez niepożądane mikroorganizmy. [0022] Pod pojęciem materiałów technicznych w niniejszym kontekście rozumie się martwe materiały, przygotowane do zastosowania w technice. Przykładowo, materiały techniczne, które powinno się chronić przed zmianą lub niszczeniem mikrobiologicznym, są to substancje klejące, kleje, papier i karton, tekstylia, skóra, drewno, środki powłokowe i tworzywa sztuczne, smary do smarowania na zimno oraz inne materiały, które mogą zostać zaatakowane lub zniszczone przez mikroorganizmy. Wśród materiałów, które mają być chronione, można wymienić też części urządzeń produkcyjnych, przykładowo obiegi wody chłodzącej, którym szkodzić może namnażanie mikroorganizmów. W ramach niniejszego wynalazku jako materiały techniczne przede wszystkim wymienić można substancje klejące, kleje, papier i karton, skórę, drewno, środki powłokowe, smary do smarowania na zimno oraz płyny do przekazywania ciepła, szczególnie korzystnie drewno. [0023] Jako mikroorganizmy, które mogą wywołać degradację lub zaatakować materiały techniczne, wymienić można przykładowo bakterie, grzyby, drożdże, algi oraz organizmy wytwarzające śluzy otoczkowe. Korzystnie, kombinacje substancji czynnych według wynalazku działają przeciwko grzybom, w szczególności pleśniom, grzybom barwiącym drewno oraz niszczącym drewno (podstawczaki), jak również przeciwko organizmom wytwarzającym śluzy otoczkowe i algom. [0024] Przykładowo wymienić można następujące rodzaje mikroorganizmów: Alternaria, jak Alternaria tenuis, Aspergillus, jak Aspergillus niger, Chaetomium, jak Chaetomium globosum, Coniophora, jak Coniophora puetana, Lentinus, jak Lentinus tigrinus, Penicillium, jak Penicillium glaucum, Polyporus, jak Polyporus versicolor, Aureobasidium, jak Aureobasidium pullulans, Sclerophoma, jak Sclerophoma pityophila, Trichoderma, jak Trichoderma viride, Escherichia, jak Escherichia coli, Pseudomonas, jak Pseudomonas aeruginosa, Staphylococcus, jak Staphylococcus aureus. [0025] Kombinacje substancji czynnych można w zależności od ich poszczególnych własności fizycznych i/lub chemicznych przeprowadzić w konwencjonalne formulacje, takie jak roztwory, emulsje, zawiesiny, proszki, piany, pasty, granulaty, aerozole, mikrokapsułki w substancjach polimerowych i w osłonki dla nasion, jak również formulacje do zamgławiania z użyciem bardzo małej ilości preparatu (ULV) na zimno oraz na ciepło. [0026] Formulacje te wytwarza się znanymi metodami, np. na drodze mieszania substancji czynnych z rozcieńczalnikami, czyli ciekłymi rozpuszczalnikami, skroplonymi gazami pod ciśnieniem i/lub stałymi nośnikami, ewentualnie z wykorzystaniem środków powierzchniowo czynnych, jak emulgatory, i/lub środków 12

13 dyspergujących, i/lub środków pianotwórczych. W przypadku gdy stosuje się wodę jako rozcieńczalnik, można również zastosować np. organiczne rozpuszczalniki jako rozpuszczalniki pomocnicze. Jako ciekłe rozpuszczalniki odpowiednie są głównie: związki aromatyczne, jak ksylen, toluen lub alkilonaftaleny, chlorowcowane związki aromatyczne i chlorowcowane alifatyczne węglowodory, jak chlorobenzeny, chloroetyleny, czy chlorek metylenu, alifatyczne węglowodory, jak cykloheksan czy parafina, np. frakcje ropy naftowej, alkohole, jak butanol czy glikol, jak również ich etery i estry, ketony jak aceton, metyloetyloketon, metyloizobutyloketon lub cykloheksanon, silnie polarne rozpuszczalniki, jak dimetyloformamid i dimetylosulfotlenek, jak też woda. Przez skroplone gazowe rozcieńczalniki lub nośniki rozumie się takie płyny, które w normalnej temperaturze i pod ciśnieniem normalnym mają postać gazu, np. gazy pędne do aerozoli, jak halogenowęglowodory, jak też butan, propan, azot i dwutlenek węgla. Jako stałe nośniki odpowiednie są: np. naturalne mączki mineralne, takie jak kaoliny, glinki, talk, kreda, kwarc, atapulgit, montmorylonit lub ziemia okrzemkowa, i syntetyczne mączki mineralne, takie jak wysokozdyspergowana krzemionka, tlenek glinu i krzemiany. Jako stałe nośniki dla granulatów odpowiednie są: np. rozdrobnione i frakcjonowane naturalne minerały, takie jak kalcyt, marmur, pumeks, sepiolit, dolomit, jak też syntetyczne granulaty z mączek nieorganicznych i organicznych, jak również granulaty z materiału organicznego, takie jak trociny, łupiny kokosowe, kolby kukurydzy i łodygi tytoniu. Jako emulgatory i/lub środki pianotwórcze odpowiednie są: np. niejonowe i anionowe emulgatory, takie jak polioksyetylenowane estry kwasów tłuszczowych, polioksyetylenowane etery alkoholi tłuszczowych, np. alkiloarylowe etery poliglikolu, alkilosulfoniany, alkilosiarczany, arylosulfoniany i hydrolizaty białkowe. Jako środki dyspergujące odpowiednie są: np. ligninowe ługi posiarczynowe i metyloceluloza. [0027] W formulacjach mogą być stosowane środki adhezyjne, jak karboksymetyloceluloza, naturalne i syntetyczne polimery w postaci sproszkowanej, ziarnistej lub polimery lateksowe, jak guma arabska, alkohol poliwinylowy, polioctan winylu, jak również naturalne fosfolipidy jak kefalina i lecytyna oraz syntetyczne fosfolipidy. Oleje mineralne i roślinne mogą stanowić kolejne dodatki. [0028] Mogą być także stosowane środki barwiące jak nieorganiczne pigmenty, np. tlenek żelaza, tlenek tytanu, błękit żelazocyjanowy i organiczne barwniki jak barwniki alizarynowe, azowe i metaloftalocyjaninowe oraz mikroelementy, jak sole żelaza, manganu, boru, miedzi, kobaltu, molibdenu i cynku. [0029] Formulacje zawierają na ogół pomiędzy 0,1 i 95% wagowych substancji czynnej, korzystnie pomiędzy 0,5 i 90%. [0030] Kombinacje substancji czynnych mogą być stosowane jako takie, w postaci formulacji lub wytworzonych z nich form użytkowych, jak roztwory, zawiesiny, proszki do rozpylania, pasty, rozpuszczalne proszki, pyły i granulaty. Stosowanie odbywa się w konwencjonalny sposób, np. przez polewanie, natryskiwanie, rozpylanie cieczy, rozsypywanie, rozpylanie, spienianie, smarowanie itd. Dodatkowo możliwe jest nanoszenie substancji czynnych w technologii z wykorzystaniem bardzo małej ilości preparatu (ULV) lub wstrzykiwanie preparatu substancji czynnej lub substancji czynnej jako takiej do podłoża. Można również traktować nasiona roślin. [0031] Stosując kombinacje substancji czynnych według wynalazku jako środki grzybobójcze, można zmieniać ich zużycie w większym zakresie, zależnie od sposobu podawania. Przy traktowaniu części roślin zużycie substancji czynnej zawiera się na ogół pomiędzy 0,1 i g/ha, korzystnie pomiędzy 10 i g/ha. Przy traktowaniu nasion zużycie substancji czynnej zawiera się na ogół pomiędzy 0,001 i 50 g na kilogram nasion, korzystnie pomiędzy 0,01 i 10 g na kilogram nasion. Przy traktowaniu podłoża zużycie substancji czynnej zawiera się na ogół pomiędzy 0,1 i g/ha, korzystnie pomiędzy 1 i g/ha. 13

14 [0032] Środki stosowane w celu ochrony materiałów technicznych zawierają substancje czynne na ogół w ilości od 1 do 95 % wag., korzystnie od 10 do 75 % wag. [0033] Stosowane stężenia kombinacji substancji czynnych według wynalazku zależne są od rodzaju i występowania zwalczanych mikroorganizmów, jak również od składu chronionego materiału. Optymalną ilość do użycia można ustalić w szeregu testów. Na ogół stosowane stężenia zawierają się w zakresie od 0,001 do 5% wag., korzystnie 0,05 do 1,0% wag., w przeliczeniu na chroniony materiał. [0034] Zgodnie z wynalazkiem można traktować wszystkie rośliny i części roślin. Przez rośliny rozumie się tu wszystkie rośliny i populacje roślin, jak pożądane i niepożądane dziko rosnące lub uprawne (włączając naturalnie występujące uprawy roślin). Rośliny uprawne to mogą być rośliny, które można otrzymać konwencjonalnymi metodami uprawy i optymalizacji lub metodami biotechnologicznymi i inżynierii genetycznej, lub przez połączenie tych metod, włącznie z roślinami transgenicznymi i włącznie z tymi, które są gatunkami chronionymi lub niechronionymi przez prawa rejestracji odmian. Jako części roślinne należy rozumieć nadziemne i podziemne części i organy roślin, jak pęd, liść, kwiat i korzeń, przy czym przykładowo wymienia się liście, igły, łodygi, pnie, kwiaty, owocniki, owoce i nasiona jak też korzenie, bulwy i kłącza. Do części roślin należą też zbiory, jak też wegetatywny i generatywny materiał reprodukcyjny, na przykład sadzonki, bulwy, kłącza, pędy i nasiona. [0035] Traktowanie według wynalazku roślin i części roślin substancjami czynnymi odbywa się bezpośrednio lub przez oddziaływanie na otoczenie, środowisko czy podczas przechowywania konwencjonalnymi metodami traktowania, np. przez zanurzanie, rozpylanie, odparowanie, zraszanie, rozsypywanie, powlekanie, a ponadto w przypadku materiału reprodukcyjnego, w szczególności nasion, dodatkowo przez powlekanie jedną lub wiekszą liczbą warstw. [0036] Efekt synergistyczny występuje przy substancjach grzybobójczych, nicieniobójczych, owadobójczych i roztoczobójczych zawsze wtedy, kiedy aktywność grzybobójcza, nicieniobójcza, owadobójcza i/lub roztoczobójcza kombinacji substancji czynnych jest wyższa niż suma aktywności pojedynczo stosowanych substancji czynnych. [0037] Aktywność oczekiwaną dla danej kombinacji dwóch substancji czynnych można obliczyć w następujacy sposób (por. Colby S.R., "Calculating Synergistic and Antagonistic Responses of Herbicide Combinations", Weeds 15, strony 20-22, 1967): Gdy X oznacza stopień aktywności, ewentualnie stopień śmiertelności, wyrażony w % nietraktowanej próbki kontrolnej, przy zastosowaniu substancji czynnej A w stężeniu m ppm, Y oznacza stopień aktywności, ewentualnie stopień śmiertelności, wyrażony w % nietraktowanej próbki kontrolnej, przy zastosowaniu substancji czynnej B w stężeniu n ppm oraz E oznacza oczekiwany stopień aktywności, ewentualnie stopień śmiertelności, wyrażony w % nietraktowanej próbki kontrolnej, przy zastosowaniu substancji czynnych A i B w stężeniu m i n ppm, wówczas. 14

15 [0038] Jeżeli rzeczywista aktywność grzybobójcza, ewentualnie nicieniobójcza, owadobójcza i/lub roztoczobójcza jest wyższa niż obliczona, to aktywność kombinacji jest więcej niż addytywna, to znaczy występuje efekt synergistyczny. W takim przypadku rzeczywiście obserwowany stopień aktywności, ewentualnie stopień śmiertelności, musi być wyższy niż wartość oczekiwanego stopnia aktywności (E), wyliczona z przytoczonego powyżej wzoru. Przykłady Przykład A [0039] Test z nicieniami z rodzaju Meloidogyne (działanie roztoczobójcze) Rozpuszczalnik: 7 części wagowych dimetyloformamidu Emulgator: 2 części wagowe eteru alkiloarylopoliglikolowego [0040] Do wytworzenia odpowiedniego preparatu substancji czynnej miesza się 1 część wagową substancji czynnej z podaną ilością rozpuszczalnika i emulgatora oraz rozcieńcza koncentrat wodą do uzyskania żądanego stężenia. [0041] Naczynia napełniono piaskiem, roztworem substancji czynnych, zawiesiną jaj i larw Meloidogyne incognita oraz nasionami sałaty. Nasiona sałaty kiełkują i rozwijają się roślinki. Na korzeniach rozwijają się pęcherzyki. [0042] Po zadanym czasie określa się w % działanie nicieniobójcze na podstawie tworzenia pęcherzyków. Wynik 100% oznacza przy tym, że nie znaleziono żadnych pęcherzyków; wynik 0% oznacza, że liczba pęcherzyków odpowiada nietraktowanej próbce kontrolnej. Ustalone wartości śmiertelności oblicza się według wzoru Colby ego. [0043] W tym teście następujące kombinacje substancji czynnych według niniejszego zgłoszenia wykazały synergistycznie podwyższoną aktywność w porównaniu z pojedynczo stosowanymi substancjami czynnymi (stw.*= działanie stwierdzone w teście; obl.**=działanie obliczone według Colby ego): Tabela 3: (IC) + protiokonazol Substancja Stężenie substancji czynnej [ppm] Stopień śmiertelności [%] po 14 dniach (IC) 0,8 50 protiokonazol (IC) + protiokonazol (1:25) 0, stw.*: 80 obl.**: 75 Tabela 4: (IC) + fludioksonil Substancja Stężenie substancji czynnej [ppm] Stopień śmiertelności [%] po 14 dniach (IC) 0,8 50 fludioksonil 20 0 (IC) + fludioksonil (1:25) 0, stw.*: 90 obl.**: 50 15

16 Tabela 5: (IC) + trifloksystrobina Substancja Stężenie substancji czynnej [ppm] Stopień śmiertelności [%] po 14 dniach (IC) 0,8 50 trifloksystrobina 20 0 (IC) + trifloksystrobina (1:25) 0, stw.*: 60 obl.**: 50 Przykład B Test z Plutella, wrażliwy szczep (działanie owadobójcze) [0044] Rozpuszczalnik: 7 części wagowych dimetyloformamidu Emulgator: 2 części wagowe eteru alkiloarylopoliglikolowego [0045] Do wytworzenia odpowiedniego preparatu substancji czynnej miesza się 1 część wagową substancji czynnej z podanymi ilościami rozpuszczalnika i emulgatora oraz rozcieńcza koncentrat wodą zawierającą emulgator do uzyskania żądanego stężenia. [0046] Liście kapusty (Brassica oleracea) zanurza się w preparacie substancji czynnej o żądanym stężeniu i obsadza się je gąsienicami tantnisia krzyżowiaczka (Plutella xylostella, wrażliwy szczep), dopóki liście są jeszcze wilgotne. Po zadanym czasie określa się śmiertelność w %. Wynik 100% oznacza przy tym, że wszystkie gąsienice zostały uśmiercone; wynik 0% oznacza, że żadna z gąsienic nie została uśmiercona. Ustalone wartości śmiertelności oblicza się według wzoru Colby ego. [0047] W tym teście następujące kombinacje substancji czynnych według niniejszego zgłoszenia wykazały synergistycznie podwyższoną aktywność w porównaniu z pojedynczo stosowanymi substancjami czynnymi (stw.*= działanie stwierdzone w teście; obl.**=działanie obliczone według Colby ego): Tabela 6: (IC) + trifloksystrobina Substancja Stężenie substancji czynnej [ppm] Stopień śmiertelności [%] po 3 dniach (IC) trifloksystrobina (IC) + trifloksystrobina (1:1) stw.*: 55 obl.**: 15 16

17 Przykład C Test wzrostu grzybni [0048] Pożywka : 39 części wagowych agaru ziemniaczanego z dekstrozą 5 części wagowych agar agar [0049] Powyższe rozpuszczono w 1000 ml wody destylowanej i przez 30 minut autoklawowano w 121 C. Rozpuszczalnik: 49 części wagowych acetonu Emulgator: 1 część wagowe eteru alkiloarylopoliglikolowego [0050] Do wytworzenia odpowiedniego preparatu substancji czynnej miesza się 1 część wagową substancji czynnej z podaną ilością rozpuszczalnika i emulgatora oraz rozcieńcza koncentrat wodą do uzyskania roztworu wyjściowego o żądanym stężeniu. W celu osiągnięcia testowanego stężenia dokładnie miesza się jedną część objętościową roztworu wyjściowego substancji czynnej z 9 częściami objętościowymi płynnego podłoża i wylewa na szalki Petri ego. Gdy podłoże ostygnie i stężeje, płytki zaszczepia się mikroorganizmami wymienionymi w poniższych tabelach i inkubuje w ok. 20 C. [0051] Ocenę przeprowadza się na podstawie szybkości wzrostu mikroorganizmów po 2 do 8 dni. Przy tym stopień aktywności 0% odpowiada danej próbce kontrolnej, podczas gdy stopień aktywności 100% oznacza, że w ogóle nie zaobserwowano wzrostu grzybni. [0052] Z poniższych tabel jednoznacznie wynika, że stwierdzone dzialanie kombinacji substancji czynnych według wynalazku jest większe niż obliczone, tzn. że występuje efekt synergistyczny. Tabela 7: Test wzrostu grzybni Phytophthora cactorum (IC) + pencykuron (IC) pencykuron (IC) + pencykuron (1:2) rzeczywisty stopień aktywności: 58 wartość oczekiwana, obliczona wg Colby ego: 18 Tabela 8: Test wzrostu grzybni Phytophthora cactorum (IC) + fosetyl-al (IC) 50 7 fosetyl-al (IC) + fosetyl-al (1:2) rzeczywisty stopień aktywności: 58 wartość oczekiwana, obliczona wg Colby ego: 39 17

18 Tabela 9: Test wzrostu grzybni Phytophthora cactorum (IC) + tolilofluanid (IC) tolilofluanid (IC) + tolilofluanid rzeczywisty stopień aktywności: 92 (1:2) wartość oczekiwana, obliczona wg Colby ego: 73 Tabela 10: Test wzrostu grzybni Phytophthora cactorum (IC) + trifloksystrobina Substancja Stężenie substancji czynnej (IC) trifloksystrobina (IC)+trifloksystrobina (10:1) rzeczywisty stopień aktywności: 65 wartość oczekiwana, obliczona wg Colby ego: 45 Tabela 11: Test wzrostu grzybni Phytophthora cactorum (IC) + fluoksastrobina (IC) 50 7 fluoksastrobina 5 28 (IC)+fluoksastrobina (10:1) rzeczywisty stopień aktywności: 58 wartość oczekiwana, obliczona wg Colby ego: 33 Tabela 12: Test wzrostu grzybni Phytophthora cactorum (IC) + tebukonazol (IC) tebukonazol (IC) + tebukonazol (1:1) rzeczywisty stopień aktywności: 88 wartość oczekiwana, obliczona wg Colby ego: 32 Tabela 13: Test wzrostu grzybni Phytophthora cactorum (IC) + prokloraz (IC) prochloraz (IC) + prochloraz (2:1) rzeczywisty stopień aktywności: 85 wartość oczekiwana, obliczona wg Colby ego: 43 18

19 Tabela 14: Test wzrostu grzybni Fusarium nivale (IC) + fosetyl-al (IC) 1 15 fosetyl-al (IC) + fosetyl-al rzeczywisty stopień aktywności: 73 (1:10) wartość oczekiwana, obliczona wg Colby ego: 53 Tabela 15: Test wzrostu grzybni Rhizoctonia solani (IC) + fosetyl-al (IC) 1 0 fosetyl-al (IC) + fosetyl-al (1:10) rzeczywisty stopień aktywności: 77 wartość oczekiwana, obliczona wg Colby ego: 12 Tabela 16: Test wzrostu grzybni Rhizoctonia solani (IC) + trifloksystrobina Substancja Stężenie substancji czynnej (IC) trifloksastrobina 1 39 (IC)+trifloksastrobina (10:1) rzeczywisty stopień aktywności: 86 wartość oczekiwana, obliczona wg Colby ego: 39 Tabela 17: Test wzrostu grzybni Rhizoctonia solani (IC) + fluoksastrobina (IC) fluoksastrobina 1 39 (IC)+fluoksastrobina (10:1) rzeczywisty stopień aktywności: 80 wartość oczekiwana, obliczona wg Colby ego: 69 Tabela 18: Test wzrostu grzybni Phythium ultimum (IC) + iprodion (IC) iprodion (IC) + iprodion (1:2) rzeczywisty stopień aktywności: 84 wartość oczekiwana, obliczona wg Colby ego: 19 19

20 Tabela 19: Test wzrostu grzybni Phythium ultimum (IC) + tolilofluanid (IC) tolilofluanid (IC) + tolilofluanid rzeczywisty stopień aktywności: 99 (10:1) wartość oczekiwana, obliczona wg Colby ego: 84 Tabela 20: Test wzrostu grzybni Phythium ultimum (IC) + fluoksastrobina (IC) fluoksastrobina (IC)+fluoksastrobina (1:2) rzeczywisty stopień aktywności: 93 wartość oczekiwana, obliczona wg Colby ego: 82 Tabela 21: Test wzrostu grzybni Phythium ultimum (IC) + tebukonazol (IC) tebukonazol (IC) + tebukonazol (1:1) rzeczywisty stopień aktywności: 86 wartość oczekiwana, obliczona wg Colby ego: 75 Zastrzeżenia 1. Synergistyczne środki, znamienne tym, że w składzie zawierają kombinację substancji czynnych obejmującą (a) jedną lub więcej substancji czynnych o wzorze (I) w którym X oznacza halogenowiec, oraz n jest równe 0, 1 lub 2, oraz (b) jedną lub więcej substancji czynnych z jednej lub z różnych następujących grup (b1) do (b5) oraz (b7): 20

21 (b1) tolilofuanid, karpropamid, chloraniformetan, chlozylakon, cyjazofamid, cyflufenamid, dichlocymet, etaboksam, fenoksanil, flumetover, furametpir, prokloraz, chinazamid, siltiofam, triforyna, benalaksyl, benalaksyl-m, furalaksyl, metalaksyl, metalaksyl-m, perfurazoat, kwas benzohydroksamowy, tioksymid, trichlamid, tricyklamid; zarylamid, zoksamid, cyklafuramid, furmecykloks, diklofluanid, bentiawalikarb, iprowalikarb, benalaksyl, benalaksyl-m, boskalid, karboksyna, fenheksamid, metalaksyl, metalaksyl-m, metsulfowaks, ofurace, oksadiksyl, oksykarboksyna, pirakarbolid, tifluzamid, tiadinil, benzanilidy, furanilidy, flusulfamid; (b2) trifloksystrobina, fluoksastrobina, azoksystrobina, dimoksystrobina, krezoksym metylu, metominostrobina, oryzastrobina, pikoksystrobina, piraklostrobina; (b3) tebukonazol, protiokonazol, prochloraz, klimbazol, klotrymazol imazalil, okspokonazol, triflumizol, azakonazol, bromukonazol, cyprokonazol, dichlobutrazol, difenokonazol, dinikonazol, dinikonazol-m, epoksykonazol, etakonazol, fenbukonazol, flukwinkonazol, flusilazol, flutriafol, furkonazol, furkonazol-cis,heksakonazol, imibenkonazol, ipkonazol, metkonazol, myklobutanil, penkonazol, propikonazol, chinkonazol, simekonazol, tetrakonazol, triadimefon, triadimenol, tritikonazol, unikonazol, unikonazol-p; (b4) iprodion, famoksadon, fluoroimid, chlorozolinat, diklozolin, izowaledion, myklozolina, procymidon, winklozolin, kaptafol, kaptan, ditalimfos, folpet, tiochlorfenfim; (b5) fosetyl, ampropylfos, ditalimfos, edifenfos, heksyltiofos, iprobenfos, fosdifen, pirazofos, tolklofos metylu, triamifos; (b7) pencykuron, bentaluron, chinazamid; albo substancję czynną fludioksonil. 2. Synergistyczne środki według zastrz. 1, w których benzanilidy z grupy (b1) wybrane są spośród benodanilu, flutolanilu, mebenilu, mepronilu, salicylanilidu i tekloftalamu. 3. Synergistyczne środki według zastrz. 1 albo 2, w których furanilidy z grupy (b1) wybrane są spośród fenfuramu, furalaksylu, furkarbanilu i metfuroksamu. 4. Synergistyczne środki według zastrz. 1, znamienne tym, że zawierają jeden lub więcej związków o wzorze (I), w których X oznacza fluor, chlor lub brom oraz n jest równe 0 lub Synergistyczne środki według zastrz. 1, znamienne tym, że zawierają jeden lub więcej związków o wzorze (I), w których X oznacza fluor lub chlor oraz n jest równe Synergistyczne środki według zastrz. 1, znamienne tym, że jako substancje czynne z grupy 1 zawierają jeden z poniższych związków o wzorze (IA), (IB) albo (IC) 21

22 7. Synergistyczne środki według zastrz. 1, znamienne tym, że jako substancję czynną z grupy 1 zawierają związek o wzorze (IC).. 8. Zastosowanie środków, określonych jak w jednym z zatrz. 1 do 7, do wytwarzania środków grzybobójczych, nicieniobójczych, owadobójczych i/lub roztoczobójczych do zwalczania grzybów, nicieni, owadów i/lub roztoczy. 9. Sposób zwalczania grzybów, nicieni, owadów i roztoczy w roślinach, sadzonkach i nasionach oraz w podłożu, jak również do ochrony produktów składowanych, znamienny tym, że działa się mieszaninami jak określone w jednym z zastrz. 1 do 7 na grzyby i/lub nicienie i/lub owady i/lub roztocza i/lub ich środowisko życia. 10. Sposób wytwarzania środków grzybobójczych, nicieniobójczych, owadobójczych i/lub grzybobójczych, znamienny tym, że mieszaniny jak określone w jednym z zastrz. 1 do 7 miesza się z rozcieńczalnikami i/lub substancjami powierzchniowo czynnymi. 11. Synergistyczna kompozycja według zastrz. 6, w której jedna lub więcej substancji czynnych z podgrup (b) wybrana jest z grupy składającej się z: protiokonazolu, fludioksonilu, trifloksystrobiny, pencykuronu, fosetylu Al, tolilofluanidu, fluoksastrobiny, tebukonazolu, prochlorazu i iprodionu. 22

23 DOKUMENTY CYTOWANE W OPISIE Niniejsza lista dokumentów przytoczonych przez Zgłaszającego podana jest czytającemu jedynie dla informacji i nie jest częścią składową dokumentu patentu europejskiego. Została ona sporządzona z największą starannością; EPO nie przyjmuje jednak żadnej odpowiedzialności za ewentualne błędy i opuszczenia. Dokumenty patentowe przytoczone w opisie WO A1 [0002] Literatura nie-patentowa przytoczona w opisie K.H. Büchel. Pflanzenschutz und Schädlingsbekämpfung. Georg Thieme Verlag, 1977, 87, 136, 141, [0003] The Pesticide Manual. British Crop Protection Council, 1997 [0003] Colby, S.R. Calculating Synergistic and Antagonistic Responses of Herbicide Combinations. Weeds, 1967, vol. 15, [0037] 23