(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) (13) T3 (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (13) T3 (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: (1) Int. Cl. A44B18/00 (06.01) (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej Europejski Biuletyn Patentowy 08/41 EP B1 (4) Tytuł wynalazku: Sposób wytwarzania kompozytu na zapięcia rzepowe, zwłaszcza zapięcia pieluch (30) Pierwszeństwo: (43) Zgłoszenie ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 06/33 (4) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: Wiadomości Urzędu Patentowego 04/09 (73) Uprawniony z patentu: Nordenia Deutschland Gronau GmbH, Gronau, DE PL/EP T3 (72) Twórca (y) wynalazku: Baldauf Georg, Laer, (74) Pełnomocnik: Polservice Kancelaria Rzeczników Patentowych Sp. z o.o. rzecz. pat. Szlagowska-Kiszko Teresa Warszawa skr. poczt. 33 Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

2 80P22793PL00 EP Opis Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania materiału kompozytowego na zapięcia na rzepy, zwłaszcza zapięcia pieluch, w którym materiał tekstylny o strukturze powierzchniowej nadającej się do łączenia z haczykami sczepnymi nalaminowuje się na folię nośną. Wytworzony tym sposobem materiał kompozytowy stanowi część gniazdową zapięcia na rzepy. Przy zastosowaniu w pielusze pasek materiału kompozytowego, który jest umieszczony na przednim obszarze ściągacza pieluchy, i taśma zapięciowa, która jest zamocowana z boku na pielusze, tworzą zapięcie na rzepy. Zapięcia na rzepy mogą być wielokrotnie otwierane i zamykane i w przeciwieństwie do 1 zapięć samoprzylepnych zapięcia na rzepy są mniej wrażliwe na kontakt z kremem do skóry lub pudrem. Materiałowi kompozytowemu na zapięcia na rzepy do pieluszek niemowlęcych stawia się różne wymagania. Powinien on mieć miękką powierzchnię, aby przy styku unikać podrażnień skóry niemowlęcia. Podłoże tekstylne powinno mieć jak najmniejszą gramaturę, aby było tanie w produkcji i prześwitujące, wskutek czego zadrukowana najczęściej powierzchnia folii nośnej pozostaje widoczna. Aby pełnić funkcję zapięcia na rzepy, materiał kompozytowy musi 2 dysponować wystarczającą ilością włókien, na których mogą się zakotwiać haczyki sczepne. Z EP B1 znany jest sposób wytwarzania materiału kompozytowego do opisanego na wstępie celu. Materiał tekstylny składa się przy tym z nietkanego wyrobu

3 2 tekstylnego z nici wątku i osnowy oraz pętelek, połączonych techniką dziania z wyrobem nietkanym. W celu trwałego połączenia materiał tekstylny nalaminowuje się na folię nośną z użyciem wystarczająco grubej warstwy kleju. Zarówno wygładzenie powierzchni w procesie laminowania, jak też sklejanie włókien prowadzą do redukcji liczby czynnych włókien, na których mogą się zakotwiać haczyki sczepne, co prowadzi do pogorszenia własności sczepnych materiału kompozytowego. Z WO-A-9221 znany jest materiał kompozytowy według części nieznamiennej do zastosowania jako gniazdowa część składowa w zapięciu na rzepy, który wytwarza się sposobem, w którym włókninę łączy się nie na całej powierzchni z folią nośną. Jeżeli jest to konieczne, materiał kompozytowy 1 można poddać procesowi wykańczania przeciwkurczliwego. W świetle powyższego celem wynalazku jest zaproponowanie sposobu wytwarzania materiału kompozytowego na zapięcia na rzepy, który przy wysokiej wytrzymałości połączenia materiału kompozytowego prowadzi do poprawy własności sczepnych materiału kompozytowego w porównaniu do stanu techniki. Zadanie to rozwiązano według wynalazku tak, że materiał tekstylny łączy się nie na całej powierzchni z folią nośną i że tworzący warstwę wierzchnią materiału 2 kompozytowego materiał tekstylny szczotkuje się po laminowaniu. Folię nośną i materiał tekstylny skleja się korzystnie ze sobą, przy czym kleju nanosi się jednak na folię nośną nie na całą powierzchnię, lecz w postaci wzoru z powierzchni klejowych i wolnych od kleju obszarów. Folia 30 nośna z nałożonym klejem i materiał tekstylny przechodzą

4 3 przez parę wałków, w której folię nośną sprasowuje się z materiałem tekstylnym. Klej nanosi się na folię nośną korzystnie w raporcie ze wzorem, który zawiera pola ze wzorem klejowym złożonym z powierzchni klejowych i wolnych od kleju obszarów oraz obramowaniami pól w postaci naniesionej płasko warstewki kleju. Klej można nanosić na folię nośną w polach punktowo, w postaci wzoru złożonego z równoległych lub krzyżujących się pasów, wzoru o strukturze komórkowej lub kombinacji tych wzorów. Sklejona powierzchnia stanowi % do 80%, korzystnie 40% do 60% całkowitej powierzchni materiału kompozytowego. Obramowania pól, złożone z nieprzerwanej, płaskiej warstewki kleju, są tak rozmieszczone, że materiał tekstylny i folia nośna na brzegach fragmentów uzyskanych 1 ze wstęgi materiału kompozytowego, które tworzą gniazdową część zapięcia na rzepy, wykazują całkowite, biegnące wzdłuż obwodu sklejenie siłowe. Ramki klejowe pozwalają zapobiec podczas użytkowania zapięcia na rzepy strzępieniu się materiału tekstylnego, a nawet odrywaniu materiału tekstylnego od folii nośnej na brzegu fragmentu materiału kompozytowego, gdzie z jednej strony przy otwieraniu zapięcia na rzepy działają największe siły, z drugiej zaś występują otwarte końce materiału tekstylnego. Powierzchnie klejowe, które otaczają pola zawierające wzór klejowy, 2 prowadzą ponadto do mniejszego wytwarzania pyłu przy cięciu wstęgi materiału kompozytowego. Ponieważ cięcie odbywa się zawsze w sklejonych płasko strefach, nie powstają luźne pozostałości włókien i filamentów, które mogłyby w postaci pyłu zanieczyszczać urządzenie. Dobre działanie sczepne 30 pomiędzy materiałem tekstylnym i haczykami sczepnymi jest

5 4 zapewnione w obszarach niesklejonych. Dlatego też w obszarach sklejonych można nanieść ilość kleju, która zapewnia niezawodne i trwałe połączenie materiału tekstylnego i folii nośnej. Lokalne sklejenie włókien i osłabienie działania sczepnego w tych obszarach można tolerować z uwagi na dobre własności sczepne w obszarach niesklejonych. W korzystnej postaci realizacji sposobu klej nanosi się na folię nośną metodą druku rotacyjnego. Folia nośna przechodzi przez układ wałków drukarskich, złożony z cylindra grawiurowego i cylindra współpracującego, dociskającego folię do cylindra grawiurowego, przy czym powierzchnia cylindra grawiurowego jest zaopatrzona w odpowiadającą wzorowi klejowemu grawiurę i przy czym na 1 powierzchnię cylindra grawiurowego lub powierzchnię cylindra współpracującego nanosi się warstewkę kleju, którą na wypukłych powierzchniach grawiury przenosi się na folię nośną. Szczotkowanie tekstylnej warstwy wierzchniej materiału kompozytowego prowadzi do polepszenia własności sczepnych i do bardziej miękkiej powierzchni materiału tekstylnego, przy czym zależnie od rodzaju materiału tekstylnego i użytej szczotki różne, opisane poniżej działania procesu szczotkowania mogą się przyczyniać do poprawy własności 2 sczepnych. W procesie szczotkowania większość niesklejonych obszarów tekstylnej warstwy wierzchniej jest chwytanych i odchylanych, zaś część przędzy tekstylnej zostaje rozwłókniona. W przypadku włóknin dodatkowo pojedyncze długie włókna z tekstylnej powierzchniowej struktury 30 zespolonej są chwytane przez szczotkę i częściowo wyrywane

6 ze struktury zespolonej, wskutek czego powstają pętelki i końce włókien, na których mogą zakotwiać się haczyki sczepne. Warstwa tekstylna, zarówno przy zastosowaniu włókniny, jak też przy zastosowaniu tkanego wyrobu tekstylnego lub dzianiny jest bardziej miękka i puszysta, zaś liczba włókien, na których mogą się zakotwiać haczyki sczepne, zostaje zwiększona. W przypadku włókniny dopiero proces szczotkowania powoduje wytworzenie znaczącej własności sczepności tekstylnej warstwy wierzchniej. Proces szczotkowania można wykonywać przy użyciu szczotek mechanicznych. Obrót szczotek mechanicznych ustala się korzystnie tak, że powierzchnia szczotki wykazuje dodatnią lub ujemną prędkość względną w odniesieniu do przechodzącej pod szczotką mechaniczną wstęgi materiału 1 kompozytowego. W wyniku obrotu szczotki mechanicznej w płaszczyźnie równoległej do przechodzącej pod szczotką mechaniczną wstęgi materiału kompozytowego i w wyniku zmiany prędkości obrotowej szczotki mechanicznej można zmieniać kierunek szczotkowania i prędkość szczotkowania w odniesieniu do przechodzącej wstęgi materiału kompozytowego. Ma to znaczenie między innymi dlatego, że wskutek rodzaju tkaniny, na przykład ustawienia włókien we włókninie, i wskutek kierunku przetwarzania wstęgi materiału kompozytowego zależnie od kierunku szczotkowania 2 należy oczekiwać różnych rezultatów. Na siłę rozciągania prostopadle do płaszczyzny wstęgi materiału kompozytowego można oddziaływać, stosując ustawione ukośnie lub wygięte szczeciny. Przy obrocie szczotek mechanicznych włókna są zatem wyciągane ze wstęgi 30 materiału kompozytowego zależnie od orientacji szczeciny.

7 6 Aby poprawić proces szczotkowania, można go przeprowadzać zgodnie z wynalazkiem także w kilku etapach, przy użyciu różnych szczotek i/lub różnych kierunków szczotkowania i prędkości, przy czym łączone są ze sobą różne działania poszczególnych procesów szczotkowania. Oprócz tego do procesu szczotkowania można stosować dodatkowo lub alternatywnie szczotki stałe. Szczeciny szczotek są wykonane z metalu i/lub tworzywa sztucznego. Nadrukowane na folię nośną znaczniki raportu, które znakują usytuowanie ramki klejowej, mogą ułatwić dalsze przetwarzanie wstęgi materiału kompozytowego. Według korzystnej postaci wykonania na folię nośną z polietylenu, polipropylenu, poliestru, poliamidu lub mieszaniny lub kopolimeru tych polimerów o gramaturze 1 pomiędzy g/m 2 i 0 g/m 2 nalaminowuje się materiał tekstylny w postaci tkanego wyrobu tekstylnego, materiału z podstawowego wyrobem nietkanym z przędzy z włókna ciągłego i z pętelkami, które są połączone techniką dziania z podstawowym wyrobem nietkanym, lub włókniną o gramaturze pomiędzy g/m 2 i 60 g/m 2. Korzystne kleje stanowią kleje topliwe na bazie PAO, EVA, SBS, SIS, reaktywne kleje poliuretanowe, kleje akrylanowe oraz kleje utwardzalne promieniowaniem. Wynalazek jest objaśniony poniżej na podstawie 2 rysunku, przedstawiającego tylko jeden przykład wykonania. Na rysunku ukazują schematycznie: fig. 1 urządzenie do wytwarzania materiału kompozytowego,

8 7 fig. 2 widok z góry wycinka materiału kompozytowego, wykonanego sposobem z fig. 1, fig. 3 widok z góry szczotki mechanicznej z przechodzącą pod nią wstęgą materiału kompozytowego, fig. 4 przekrój przez szczotkę mechaniczną z leżącym pod nią podłożem tekstylnym, fig. materiał kompozytowy po procesie szczotkowania. Sposób wytwarzania materiału kompozytowego jest przedstawiony schematycznie na fig. 1. Na folię nośną 1 nakłada się klej 2 w postaci wzoru, który składa się z powierzchni klejowych 3 i wolnych od kleju obszarów 4. Klej nakłada się na folię nośną 1 na przykład metodą druku rotacyjnego. Folia nośna 1 przechodzi przy tym przez układ 1 wałków drukarskich, składający się z cylindra grawiurowego 6 i cylindra współpracującego 7, dociskającego folię nośną 1 do cylindra grawiurowego, przy czym powierzchnia cylindra grawiurowego 6 jest zaopatrzona w grawiurę 8, tworzącą wzór klejowy. W przedstawionej postaci wykonania sposobu na powierzchnię cylindra grawiurowego 6 nakłada się ustalaną w sposób zmienny ilość kleju, którą na wypukłych powierzchniach grawiury 8 przenosi się na folię nośną 1. Wstęgę materiału tekstylnego 9, który nadaje się do łączenia z haczykami sczepnymi, nakłada się na pokrytą 2 klejem 2 stronę folii nośnej 1. Utworzona przy tym, dwuwarstwowa wstęga przechodzi przez szczelinę pary wałków, w której folię nośną 1 sprasowuje się z materiałem tekstylnym 9, tworząc materiał kompozytowy 11. Następnie tekstylną warstwę wierzchnią materiału kompozytowego szczotkuje się układem 12 szczotek.

9 8 Do przedstawionego sposobu można stosować przykładowo folie nośne 1 z poliolefin, poliestru, poliamidu, mieszanin lub kopolimerów tych polimerów. Materiał tekstylny ma korzystnie gramaturę pomiędzy g/m 2 i 60 g/m 2 i może się składać z tkanego wyrobu tekstylnego, materiału z podstawowym materiałem nietkanym z przędzy z włókna ciągłego i z pętelkami, które są połączone techniką dziania z podstawowym wyrobem nietkanym, lub włókniny. Do sklejania folii nośnej 1 z materiałem tekstylnym 9 można stosować przykładowo kleje topliwe na bazie PAO, EVA, SBS, SIS, reaktywne kleje poliuretanowe, kleje akrylanowe, jak też kleje utwardzalne promieniowaniem. Fig. 2 pokazuje w widoku z góry warstwową budowę materiału kompozytowego 11. Z figury wynika, że klej 2 1 nanosi się na folię nośną 1 w raporcie ze wzorem, który zawiera pola 13 ze wzorem klejowym złożonym z powierzchni klejowych 3 i wolnych od kleju obszarów 4 oraz obramowaniami 14 pól w postaci naniesionej płasko warstewki kleju. Klej 2 można nanosić na folię nośną 1 w polach 13 punktowo, w postaci wzoru złożonego z równoległych lub krzyżujących się pasów, wzoru o strukturze komórkowej lub kombinacji tych wzorów. Udział sklejonej powierzchni w obrębie pól wynosi % do 80%, korzystnie 40% do 60%. Złożone z nieprzerwanej warstewki kleju obramowania 14 pól 2 tworzą brzegi odciętych od wstęgi materiału fragmentów materiału kompozytowego, które wraz z taśmami haczykowymi tworzą zapięcia na rzepy. Widoczne lub widoczne jedynie w świetle ultrafioletowym znaczniki 1 raportu znakują pozycje wykonanych w postaci powierzchni klejowych 30 obramowań 14 pól. W wolnych od kleju obszarach 4, gdzie

10 9 materiał tekstylny 9 nie jest sklejony z folią nośną 1, materiał kompozytowy wykazuje dobre działanie sczepne. Wyraźną poprawę własności sczepnych można osiągnąć poprzez następujący potem, przedstawiony na fig. 3 proces szczotkowania. W przedstawionym etapie sposobu wykonane przykładowo z metalu lub tworzywa sztucznego szczeciny 16 są umieszczone na napędzanej szczotce mechanicznej 17. Szczotka mechaniczna 17 jest, jak przedstawiono na fig. 3, przechylna w płaszczyźnie równoległej do biegnącej poniżej wstęgi 17 materiału kompozytowego. Poprzez zmianę kąta przechylenia α i/lub prędkości obrotów szczotki mechanicznej 17 można regulować zarówno kierunek szczotkowania, jak też prędkość szczotkowania, to znaczy prędkość względną pomiędzy powierzchnią szczotki i wstęgą 1 17 materiału kompozytowego. W ramach wynalazku mieści się również to, że stosuje się kolejno dwie lub więcej różnych szczotek mechanicznych 17 i/lub szczotek stałych. Na fig. 4 przedstawione jest w przekroju szczotkowanie materiału tekstylnego 9, tworzącego warstwę wierzchnią materiału kompozytowego. Szczeciny 16 szczotki mechanicznej 17 wchodzą w niesklejonych obszarach materiału kompozytowego 11 w materiał tekstylny 9. Prędkość względna pomiędzy wstęgą materiału kompozytowego i szczotką mechaniczną 17 sprawia, że pojedyncze włókna są chwytane i 2 odchylane przez szczeciny 16. Pojedyncze przędze materiału tekstylnego mogą również zostać rozwłóknione. Tekstylna warstwa wierzchnia materiału kompozytowego 11 staje się przez to bardziej puszysta i miękka. Liczba pętelek i wystających ukośnie z materiału końców włókien, na których 30 mogą się zakotwiać haczyki sczepne, ulega zwiększeniu.

11 Zmiana materiału tekstylnego 9, tworzącego warstwę wierzchnią, jest przedstawiona schematycznie na fig.. Zarys nieszczotkowanego materiału jest przedstawiony dla porównania linią przerywaną. W wyniku procesu szczotkowania materiał tekstylny 9 w wolnych od kleju obszarach silnie się rozbudowuje, wskutek czego staje się bardziej puszysty i miękki. Przy wyborze odpowiedniego układu 12 szczotek połączenie między materiałem tekstylnym i folią nośną 1 w obszarach sklejonych nie ulega istotnemu osłabieniu. Odpowiednio do rodzaju materiału tekstylnego 9 proces szczotkowania można optymalizować, zmieniając twardość szczecin 16, zmieniając kierunek szczotkowania i prędkość i/lub stosując ukośne lub wygięte szczeciny 16. Nordenia Deutschland Gronau GmbH Pełnomocnik:

12 11 Zastrzeżenia patentowe 1. Sposób wytwarzania materiału kompozytowego (11) na zapięcia na rzepy, w którym materiał tekstylny (9) o strukturze powierzchniowej nadającej się do łączenia z haczykami sczepnymi nalaminowuje się na folię nośną (1), przy czym materiał tekstylny (9) łączy się z folią nośną (1) nie na całej powierzchni, znamienny tym, że materiał tekstylny (9), tworzący warstwę wierzchnią materiału kompozytowego szczotkuje się po laminowaniu. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że folia nośna (1) z nałożonym klejem (2) i materiał tekstylny (9) przechodzą przez parę () wałków, w której folię nośną (1) sprasowuje się z materiałem tekstylnym (9). 3. Sposób według zastrz. 1 i 2, znamienny tym, że klej (2) nanosi się na folię nośną (1) metodą druku rotacyjnego. 4. Sposób według jednego z zastrz. 1 do 3, znamienny tym, że folię nośną (1) i materiał tekstylny (9) łączy się na % do 80% powierzchni.. Sposób według jednego z zastrz. 1 do 4, znamienny tym, że klej (2) nanosi się na folię nośną (1) w raporcie ze wzorem, który zawiera pola (13) ze wzorem klejowym złożonym z powierzchni klejowych (3) i wolnych od kleju obszarów (4) oraz z obramowaniami (14) pól w postaci naniesionej płasko warstewki kleju. 6. Sposób według zastrz., znamienny tym, że klej (2) nanosi się na folię nośną (1) w polach (13) punktowo, w postaci wzoru złożonego z równoległych lub krzyżujących się

13 12 pasów, wzoru o strukturze komórkowej lub kombinacji tych wzorów. 7. Sposób według zastrz. albo 6, znamienny tym, że widoczne lub widoczne jedynie w świetle ultrafioletowym znaczniki (1) raportu nadrukowuje się na folię nośną (1) w celu oznaczenia pól (13). 8. Sposób według jednego z zastrz. 1 do 7, znamienny tym, że jako materiał tekstylny (9) stosuje się tkany wyrób tekstylny, materiał z podstawowym wyrobem nietkanym z przędzy z włókna ciągłego i z pętelkami, które są połączone techniką dziania z podstawowym wyrobem nietkanym, lub włókninę. 9. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że stosuje się materiał tekstylny (9) o gramaturze od g/m 2 do 60 g/m 2.. Sposób według jednego z zastrz. 1 do 9, znamienny tym, że materiał tekstylny (9), tworzący warstwę wierzchnią materiału kompozytowego (11), szczotkuje się po laminowaniu przy użyciu co najmniej jednej szczotki ze szczecinami (16) z metalu i/lub tworzywa sztucznego w jednej lub kilku operacjach roboczych. 11. Sposób według zastrz., znamienny tym, że stosuje się jedną lub więcej szczotek, których szczeciny (16) są umieszczone ukośnie na powierzchni szczotek i/lub są wygięte. 12. Sposób według zastrz. albo 11, znamienny tym, że stosuje się jedną lub więcej szczotek mechanicznych (17) i/lub szczotki stałe. Nordenia Deutschland Gronau GmbH Pełnomocnik:

14

15

16