Wybrane zagadnienia dotyczące zmian w VAT od 01 stycznia 2015 r.

Wybrane zagadnienia dotyczące zmian w VAT od 01 stycznia 2015 r. 1. Potwierdzenie rejestracji tylko na wniosek podatnika Zgodnie z nowym brzmieniem przepisu art. 96 ust. 4 ustawy o VAT, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika jako "podatnika VAT czynnego", a w przypadku podatników zwolnionych z VAT jako "podatnika VAT zwolnionego" i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie. Oznacza to, że zniesiony został obowiązek potwierdzenia zgłoszenia rejestracyjnego. Naczelnik urzędu skarbowego potwierdza rejestrację podatnika wyłącznie na jego wniosek. 2. Zakup samochodu z UE bez VAT-24 W przypadku zakupu w ramach WNT środka transportu, który ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub gdy nie podlega rejestracji, ale ma być użytkowany na terytorium kraju, podatek od tego nabycia należy zapłacić w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego. Ponadto należy złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację na druku VAT-23 o dokonaniu zakupu w ramach WNT. Do informacji tej należy dołączyć kopię faktury potwierdzającej nabycie. Informacja ta stanowiła do końca 2014 r. podstawę do wydania zaświadczenia VAT-25 potwierdzającego uiszczenie podatku. Natomiast przy zakupie środka transportu przez osobę prywatną lub przedsiębiorcę w sytuacji gdy sprzedaż opodatkowana była w systemie marży, nie występuje WNT, jednak nabywca musiał złożyć do naczelnika urzędu skarbowego wniosek o wydanie zaświadczenia potwierdzającego brak obowiązku zapłaty podatku z tego tytułu (druk VAT-24). Wynikało to z art. 105 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do końca 2014 r. Do wniosku należało załączyć umowę lub fakturę stwierdzającą nabycie pojazdu oraz inne dokumenty, z których jednoznacznie wynikało, że zakup nie nastąpił w ramach WNT. Naczelnik urzędu skarbowego potwierdzał brak obowiązku zapłaty podatku na zaświadczeniu VAT-25. Od 1 stycznia 2015 r. nabywcy środków transportu z kraju UE nie składają już wniosków VAT-24, a organy podatkowe nie wydają zaświadczeń VAT-25. Pozostał natomiast obowiązek złożenia do urzędu skarbowego informacji o wewnątrzwspólnotowym nabyciu środka transportu (VAT-23). 3. Rozliczanie VAT od usług nadawczych, elektronicznych i telekomunikacyjnych Już od 1 stycznia 2015 r. weszły w życie przepisy dotyczące małego punktu kompleksowej obsługi (MOSS). Umożliwia on podatnikom, którzy świadczą usługi telekomunikacyjne, usługi nadawcze i usługi elektroniczne na rzecz osób niebędących podatnikami w państwach członkowskich, w których nie mają oni siedziby, rozliczanie podatku VAT z tytułu świadczenia tych usług, za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej w państwie członkowskim, w którym posiadają numer identyfikacyjny. W ten sposób podatnicy będą mogli uniknąć rejestracji w każdym unijnym państwie, w którym usługi te podlegać będą opodatkowaniu. Zgłoszenia dokonuje się na specjalnych drukach:

VIU-R "Zgłoszenie informujące w zakresie nieunijnej procedury szczególnej rozliczania VAT", VIN-R "Zgłoszenie informujące w zakresie unijnej procedury szczególnej rozliczania VAT". Państwo członkowskie, w którym podatnik złoży zgłoszenie rejestracyjne, uznaje się za państwo członkowskie identyfikacji. W przypadku gdy państwem identyfikacji jest Polska, zgłoszenia dokonuje się za pomocą środków komunikacji elektronicznej do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście. 4. Zmiany w zakresie importu towarów W art. 33a ustawy o VAT dodano ust. 12, który uprawnia podatników VAT posiadających status upoważnionego podmiotu gospodarczego (AEO) działających we własnym imieniu i na własną rzecz lub w imieniu i na rzecz którego zgłoszenie celne składa przedstawiciel bezpośredni w rozumieniu przepisów celnych, do rozliczania kwoty podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu tych towarów. Do podatników tych mają zastosowanie również przepisy art. 33a ust. 2 4, 6, 7 oraz 9 11 ustawy o VAT, które obowiązują przedsiębiorców korzystających z procedury uproszczonej. 5. Podatnicy niemający obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego Od 1 stycznia 2015 r. wśród podmiotów, które nie mają obowiązku złożenia zgłoszenia rejestracyjnego znajdują się podatnicy nieposiadający na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej, stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonują transakcji gospodarczych, stałego miejsca zamieszkania lub zwykłego miejsca pobytu, jeżeli wykonują na terytorium kraju wyłącznie usługi telekomunikacyjne, usługi nadawcze lub usługi elektroniczne świadczone na rzecz osób niebędących podatnikami, o których mowa w art. 28a ustawy, rozliczane w ramach szczególnej procedury, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a i 7 ustawy o VAT. 6. Obowiązkowe kasy fiskalne dla nowych podmiotów Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. poz. 1544) w 2015 r. i 2016 r. zostały utrzymane limity obrotów umożliwiające skorzystanie ze zwolnienia z ewidencjonowania za pomocą kas fiskalnych. Natomiast zmianie uległ m.in. katalog czynności, które obowiązkowo muszą być ewidencjonowane w kasie rejestrującej. Został on rozszerzony o następujące czynności: naprawę pojazdów silnikowych oraz motorowerów (w tym naprawę opon, ich zakładanie, bieżnikowanie i regenerowanie), wymianę opon lub kół, badania i przeglądy techniczne pojazdów, opiekę medyczną świadczoną przez lekarzy i lekarzy dentystów,

usługi prawnicze (z wyjątkiem czynności notarialnych), usługi doradztwa podatkowego, usługi związane z wyżywieniem, sklasyfikowane w PKWiU 56 dotyczy wyłącznie usług: świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo oraz usług przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych katering (nie dotyczy usług świadczonych na pokładach samolotów i usług stołówek świadczonych przez placówki oświatowe dla uczniów, studentów i innych podopiecznych oraz nauczycieli i personelu), usługi fryzjerskie, kosmetyczne i kosmetologiczne, dostawę perfum i wód toaletowych (PKWiU 20.42.11.0). Zwolnione z ewidencjonowania od 1 stycznia 2015 r. są dostawy towarów i świadczenia usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym zaliczane są przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji. Przy czym, korzystanie z tego zwolnienia jest możliwe pod warunkiem, że czynności te w całym zakresie dokumentowane są fakturą. Wybrane zagadnienia dotyczące zmian w podatkach dochodowych od 01 stycznia 2015 r. W Dz. U. z 3 października 2014 r., pod poz. 1328, opublikowano ustawę z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw. Ustawa ta wprowadza liczne zmiany, które w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych dotyczą m.in.: katalogu zwolnień przedmiotowych, odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, niewprowadzonych do ewidencji środków trwałych, uregulowania przez przedsiębiorcę zobowiązania w formie świadczenia niepieniężnego, odsetek od lokat tworzonych na rachunku bankowym firmy, podmiotów powiązanych i sporządzania dokumentacji podatkowej, świadczeń otrzymywanych przez klientów banku w związku z prowadzeniem rachunku bankowego (tzw. cashback), oświadczenia składanego w przypadku wyboru opodatkowania przychodów z najmu przez jednego z małżonków,

okresu ważności certyfikatu rezydencji, przychodu otrzymanego przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną, z tytułu wystąpienia z takiej spółki bądź jej likwidacji, niepodzielonych zysków w spółce przekształcanej w spółkę niebędącą osobą prawną, wymiany udziałów w spółkach będących osobami prawnymi, wkładu niepieniężnego do spółki kapitałowej w postaci komercjalizowanej własności intelektualnej, zagranicznych spółek kontrolowanych. Zdecydowana większość tych zmian wchodzi w życie od 1 stycznia 2015 r., ale niektóre z nich zaczęły obowiązywać już w 2014 r. 1. Z mocą od 1 stycznia 2014 r. zakres zwolnień od podatku dochodowego został rozszerzony o: 1) otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy lub innych porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów, o których mowa w art. 9 1 Kodeksu pracy; zwolnienie to wynika ze znowelizowanego art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o PDOF (uwaga - bez zmian pozostają wyjątki przewidziane w tym przepisie, zatem z podatku nie są zwolnione np. odprawy i odszkodowania z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę); 2) kwoty przyznane przez sąd z tytułu stwierdzenia przewlekłości postępowania, o których mowa w art. 12 ust. 4 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. nr 179, poz. 1843 ze zm.); tak stanowi nowy przepis art. 21 ust. 1 pkt 3e ustawy o PDOF; 3) otrzymane przez żołnierzy zawodowych świadczenia mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2010 r. nr 206, poz. 1367 ze zm.); zwolnienie to wynika ze znowelizowanego art. 21 ust. 1 pkt 49 ustawy o PDOF (uwaga: w latach 2012-2013 świadczenia te nie podlegały opodatkowaniu na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 marca 2013 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych... - Dz. U. poz. 399); 4) wynagrodzenie otrzymane za ustanowienie służebności przesyłu w rozumieniu przepisów prawa cywilnego; tak stanowi nowy art. 21 ust. 1 pkt 120a ustawy o PDOF. Powyższe zwolnienia mają zastosowanie w stosunku do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2014 r. na podstawie art. 14 ww. ustawy nowelizującej.

2. Inne ważne zmiany w katalogu zwolnień przedmiotowych: 1) dodatek energetyczny, otrzymany przez odbiorcę wrażliwego energii elektrycznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059 ze zm.), od 1 stycznia 2015 r. będzie korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie nowego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 97a ustawy o PDOF; 2) w wyniku uzupełnienia treści art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o PDOF, który zwalnia od podatku dochodowego m.in. wartość nagród związanych ze sprzedażą premiową - jeżeli jednorazowa wartość tych nagród nie przekracza kwoty 760 zł - nie ulega wątpliwości, iż od 1 stycznia 2015 r. przepis ten dotyczy sprzedaży premiowej zarówno towarów, jak i usług (a nie jak dotychczas tylko sprzedaży premiowej rzeczy rozumianych jako przedmioty materialne); 3) na skutek zmian wprowadzonych w art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o PDOF, opodatkowano świadczenia z ubezpieczeń na dożycie, w których świadczenie zakładu ubezpieczeń jest ustalane w zależności od wartości określonego indeksu lub wartości innego świadczenia bazowego, analogicznie jak ma to miejsce w przypadku ubezpieczeń z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym; zmiana ta ma zapewnić równe traktowanie świadczeń o charakterze inwestycyjnym z ubezpieczeń na życie i z ubezpieczeń na dożycie (uwaga: zmiana ta weszła w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, natomiast kwestia zachowania tzw. praw nabytych została uregulowana w art. 10 ww. ustawy nowelizującej). 3. Przychód z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej, niewprowadzonych do ewidencji środków trwałych Od 1 stycznia 2015 r. odpłatne zbycie wykorzystywanego w działalności gospodarczej składnika majątku, który nie został wprowadzony do firmowej ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych prawnych, będzie skutkować powstaniem przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Dotyczy to odpłatnego zbycia zarówno tych składników majątku, które nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych prawnych ze względu na przewidywany okres ich użytkowania (równy lub krótszy niż rok), jak i tych, które - co do zasady - powinny zostać ujęte w takiej ewidencji. Wynika to z treści znowelizowanych przepisów art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o PDOF oraz art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. f) i ust. 10 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. 4. Uregulowanie przez przedsiębiorcę zobowiązania w formie świadczenia niepieniężnego Od 1 stycznia 2015 r. do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej trzeba będzie zaliczyć wysokość zobowiązania (np. z tytułu zaciągniętej pożyczki lub kredytu), które przedsiębiorca uregulował w formie świadczenia niepieniężnego.

Jeżeli jednak wartość rynkowa świadczenia niepieniężnego będzie wyższa od uregulowanego w ten sposób zobowiązania, to w takim przypadku kwotę przychodu podatnik powinien określić w wysokości wartości rynkowej świadczenia niepieniężnego. Wynika to z nowego przepisu art. 14 ust. 2e ustawy o PDOF, który stosuje się odpowiednio do zobowiązań uregulowanych w formie niepieniężnej przez spółkę niebędącą osobą prawną. Przy ustalaniu omawianego przychodu będzie miał zastosowanie art. 19 ustawy o PDOF. Oznacza to, że jeżeli kwota przychodu, bez uzasadnionej przyczyny, będzie znacznie odbiegać od wartości rynkowej świadczenia niepieniężnego, to przychód ten określi organ podatkowy (lub organ kontroli skarbowej) w wysokości wartości rynkowej. Należy wnioskować, iż intencją ustawodawcy było w tym przypadku m.in. uregulowanie skutków podatkowych instytucji prawa cywilnego, jaką jest świadczenie w miejsce wypełnienia (datio in solutum). Instytucja ta polega na tym, że dłużnik zamiast świadczenia, które powinien spełnić zgodnie z treścią zobowiązania, ofiarowuje wierzycielowi w to miejsce inne świadczenie, a wierzyciel zgadza się przyjąć takie inne świadczenie. W rezultacie dochodzi do wygaśnięcia zobowiązania z takim samym skutkiem, jak w przypadku zwykłego wykonania zobowiązania. Świadczenie w miejsce wypełnienia najczęściej polega na zastąpieniu świadczenia w pieniądzach świadczeniem w naturze lub odwrotnie. 5. Odsetki od lokat tworzonych na rachunku bankowym firmy Od 1 stycznia 2015 r. odsetki od lokat terminowych oraz innych form oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, tworzonych na rozliczeniowych rachunkach bankowych (lub rachunkach w spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych) prowadzonych w związku z wykonywaną przez przedsiębiorcę działalnością gospodarczą - ustawodawca wprost zalicza do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej (tak jak obecnie odsetki od środków na rachunkach bankowych utrzymywanych w związku z wykonywaną działalnością). Wynika to z treści znowelizowanego art. 14 ust. 2 pkt 5 ustawy o PDOF. Dotychczas kwestia ta budziła istotne wątpliwości interpretacyjne. Przy czym organy podatkowe z reguły prezentowały pogląd, iż odsetki od firmowych lokat bankowych należy kwalifikować do przychodów z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy o PDOF, opodatkowanych 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Z takim stanowiskiem organów podatkowych zgadzały się sądy administracyjne. 6. Świadczenia otrzymywane przez klientów banku w związku z prowadzeniem rachunku bankowego (tzw. cashback) Od 1 stycznia 2015 r. świadczenia otrzymane przez klientów banków (spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych lub instytucji finansowych) w związku z promocjami oferowanymi przez te podmioty (np. tzw. cashback) będą opodatkowane 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Wynika to z nowego przepisu art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy o PDOF.

Obowiązek poboru zryczałtowanego podatku będzie ciążył na banku (spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub instytucji finansowej), jako płatniku (art. 41 ust. 7 pkt 2 ustawy o PDOF). Kwotę pobranego zryczałtowanego podatku dochodowego płatnik powinien przekazać do 20-go dnia następnego miesiąca na rachunek urzędu skarbowego właściwego według swojej siedziby. Ponadto do końca stycznia następnego roku, bank (spółdzielcza kasa oszczędnościowokredytowa lub instytucja finansowa), powinien przesłać do ww. urzędu skarbowego zbiorczą deklarację roczną PIT-8AR. Przychodu opodatkowanego w formie ryczałtu, klient banku (spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej lub instytucji finansowej) nie uwzględni w swoim zeznaniu podatkowym. Natomiast obecnie omawiane świadczenia podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych, przy czym banki są obowiązane do wystawiania PIT-8C, zaś podatnik do wykazania tych przychodów w zeznaniu rocznym. 7. Oświadczenie składane w przypadku wyboru opodatkowania przychodów z najmu przez jednego z małżonków Małżonkowie, pomiędzy którymi istnieje wspólność majątkowa, uzyskujący przychody z tzw. prywatnego najmu wspólnego składnika majątku, nie będą już musieli co roku składać naczelnikowi właściwego urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania całości przychodu przez jednego z nich. Wynika to z nowego przepisu art. 8 ust. 6 ustawy o PDOF (odpowiednio art. 12 ust. 8a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne). Przypomnijmy, że obecnie takie oświadczenie małżonkowie powinni składać: najpóźniej do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został otrzymany pierwszy w roku podatkowym przychód z prywatnego najmu wspólnej własności (w przypadku opodatkowania na zasadach ogólnych) bądź do 20 stycznia danego roku podatkowego, a w przypadku rozpoczęcia najmu w trakcie roku - w terminie pierwszej wpłaty ryczałtu (przy opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych). Dotychczas wybór opodatkowania całości przychodu z najmu przez jednego z małżonków, co do zasady, obowiązywał tylko przez dany rok podatkowy (z wyjątkiem sytuacji, gdy w wyniku rozwodu albo orzeczenia przez sąd separacji nastąpił podział majątku wspólnego małżonków i przedmiot umowy przypadł drugiemu z małżonków, na którym dotychczas nie ciążył obowiązek dokonywania wpłat na podatek). Jeżeli zaś nie zaistniały takie okoliczności, to w kolejnym roku małżonkowie znów musieli składać omawiane oświadczenie.

Od 1 stycznia 2015 r. wybór zasady opodatkowania całości dochodu (przychodu) z najmu przez jednego z małżonków (wyrażony w oświadczeniu) dotyczy również lat następnych, chyba że w określonym terminie małżonkowie zawiadomią w formie pisemnej naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z opodatkowania całości dochodu przez jednego nich. 8. Okres ważności certyfikatu rezydencji Nowe przepisy art. 41 ust. 9a-9d ustawy o PDOF wprowadzają zasadę, iż w przypadku przedłożenia płatnikowi certyfikatu rezydencji bez wskazanego okresu ważności przyjmuje się, że certyfikat ten dokumentuje miejsce zamieszkania podatnika przez okres kolejnych dwunastu miesięcy od dnia jego wydania. Jeżeli jednak w tym okresie miejsce zamieszkania podatnika dla celów podatkowych uległo zmianie, to ma on obowiązek niezwłocznego udokumentowania miejsca zamieszkania nowym certyfikatem rezydencji. Podatnik, który nie dopełni tego obowiązku, będzie ponosić odpowiedzialność za niepobranie podatku przez płatnika lub pobranie podatku w wysokości niższej od należnej. Powyższe unormowania nie będą miały zastosowania, w przypadku gdy z dokumentów posiadanych przez płatnika (w szczególności z faktury lub umowy) będzie wynikać, że miejsce zamieszkania podatnika dla celów podatkowych uległo zmianie. Omawiane przepisy wchodzą w życie od 4 stycznia 2015 r. Wydany przed tym dniem certyfikat rezydencji, który nie zawiera okresu ważności, płatnik powinien uwzględniać przez okres kolejnych dwunastu miesięcy od dnia jego wydania (art. 11 ustawy nowelizującej). 9. Nowe regulacje związane z ustalaniem przychodu pracownika w związku z wykorzystywaniem przez niego samochodu służbowego do celów prywatnych. Ustawa z dnia 7 listopada 2014 r. zwana czwartą ustawą deregulacyjną, poprzez nowelizację art. 12 updof unormowała sposób obliczania przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń powstałych w związku z wykorzystywaniem przez pracowników samochodów służbowych do celów prywatnych. Przychód ten będzie ustalany w oparciu o wyznaczone przez ustawodawcę limity, których wysokość uzależniona jest od pojemności silnika pojazdu. I tak, w przypadku wykorzystywania do celów prywatnych służbowego samochodu o pojemności silnika: do 1.600 cm 3 miesięczny przychód pracownika wyniesie 250 zł, powyżej 1.600 cm 3 miesięczny przychód pracownika wyniesie 400 zł. W przypadku gdy pracownik będzie wykorzystywać samochód służbowy do celów prywatnych tylko przez część miesiąca, wartość świadczenia będzie ustalana za każdy dzień wykorzystywania auta do celów prywatnych w wysokości 1/30 podanych kwot. Jeżeli natomiast świadczenie przysługujące pracownikowi z tytułu wykorzystywania służbowego auta do celów prywatnych będzie częściowo odpłatne, to przychodem będzie różnica pomiędzy wartością przychodu ustaloną według wcześniej podanych zasad i odpłatnością ponoszoną przez pracownika.

10. "Nowe" fakultatywne zasady uznawania zaliczek za przychód Na podstawie art. 14 ust. 3 pkt 1 updof oraz art. 12 ust. 4 pkt 1 updop, do przychodów nie zalicza się m.in. pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych. Z kolei na potrzeby podatku VAT tego rodzaju wpłaty zwykle powodują powstanie obowiązku podatkowego w dniu ich otrzymania. Ustawodawca, chcąc wyeliminować różnice między momentem powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym i podatku VAT, dokonał nowelizacji przepisów ustaw o podatku dochodowym poprzez dodanie ust. 1j- 1l i 3a do art. 14 updof oraz ust. 3g-3i i 4h do art. 12 updop. Z przepisów tych wynika, że w przypadku pobrania wpłat na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, podlegających zarejestrowaniu przy zastosowaniu kasy rejestrującej zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, za datę powstania przychodu uznaje się dzień pobrania tej wpłaty. Takie zasady ustalania momentu powstania przychodu podatnik może przyjąć pod warunkiem, że w terminie do 20 stycznia roku podatkowego (podatnik CIT do 20 dnia pierwszego miesiąca roku podatkowego) zawiadomi właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze tego sposobu ustalania daty powstania przychodu. Jeżeli natomiast podatnik dopiero rozpoczyna ewidencjonowanie obrotów przy zastosowaniu kasy rejestrującej wspomnianego zawiadomienia powinien dokonać w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczął ewidencjonowanie obrotów przy zastosowaniu kasy rejestrującej. W przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki niebędącej osobą prawną obowiązek zawiadomienia organu podatkowego spoczywa na wszystkich jej wspólnikach. Dokonany wybór dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego (podatnik CIT do 20 dnia pierwszego miesiąca roku podatkowego) następującego po roku podatkowym, w którym korzystał z tego sposobu ustalania daty powstania przychodu, zawiadomi właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z dokonanego wcześniej wyboru. Nowe zasady ustalania momentu powstania przychodu wchodzą w życie od 1 stycznia 2015 r. Należy jednak zwrócić uwagę, że w przypadku podatników CIT, których rok podatkowy nie jest tożsamy z kalendarzowym, przepisy te mogą mieć zastosowanie dopiero od roku podatkowego rozpoczynającego się u tych podatników po 1 stycznia 2015 r. 11. W rozliczeniu za 2014 r. korzystniejsze rozwiązania w uldze na dzieci W Dz. U. z 2014 r. pod poz. 1644 opublikowana została ustawa z dnia 23 października 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw. Weszła ona w życie z dniem 1 stycznia 2015 r., z tym że wprowadzone na jej podstawie zmiany w zakresie stosowania ulgi na dzieci będą miały zastosowanie do dochodów uzyskanych (straty poniesionej) od dnia 1 stycznia 2014 r. Dzięki zmianie w art. 27f ust. 2 updof, w wyniku której nowe brzmienie uzyskały pkt 1, 2 i 3, podatnikom łatwiej będzie ustalić wysokość kwoty ulgi na dzieci. Miesięczne kwoty

odliczenia przysługujące na każde dziecko określone bowiem zostały kwotowo. Z regulacji tych wynika, że kwota odliczenia za każdy miesiąc przysługiwania ulgi: na pierwsze i drugie dziecko wyniesie po 92,67 zł, na trzecie dziecko - 166,67 zł, na czwarte i każde kolejne dziecko - po 225 zł. To oznacza, że w związku z nowelizacją, miesięczne stawki ulgi przysługującej na trzecie, czwarte i każde koleje dziecko zostały zwiększone. Rozwiązaniem korzystnym dla podatników zwłaszcza z rodzin wielodzietnych, jest wprowadzenie mechanizmu umożliwiającego otrzymanie zwrotu nieodliczonej kwoty ulgi na dzieci. Z regulacji ust. 8-12 dodanych do art. 27f updof wynika, że jeżeli kwota odliczenia przysługującego podatnikowi jest wyższa od kwoty odliczonej w zeznaniu, przysługuje mu prawo do tej różnicy. Zasadniczo kwotę różnicy będzie się wykazywać w zeznaniu. Przy czym za rok 2014 kwotę tej różnicy wykazywać się będzie w części uzupełniającej zeznanie PIT-36 i PIT-37. Stanowi tak art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 23 października 2014 r. Wzór tej części zeznania został oznaczony jako PIT/UZ i opublikowany w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 27 listopada 2014 r. w sprawie określenia wzoru części uzupełniającej zeznania podatkowego składanego za rok 2014 (Dz. U. poz. 1673). Kwota stanowiąca różnicę między przysługującą podatnikowi a odliczoną przez niego kwotą ulgi na dzieci, podlega ograniczeniom. Nie może ona przekraczać kwoty podlegających odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne (krajowe i zagraniczne) oraz składek na ubezpieczenie zdrowotne (krajowe i zagraniczne), pomniejszonych o składki odliczone w zeznaniu PIT-36L lub PIT-28 albo w deklaracji PIT-16A. Co istotne, podatnicy (rodzice, opiekunowie prawni i rodzice zastępczy) pozostający przez cały rok w związku małżeńskim, ustalając wysokości wspomnianych składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, powinni przyjmować łączną kwotę ich składek. Ten sposób ustalania wysokości składek będą też stosować podatnicy będący wdowcami, jeżeli zawarli związek małżeński przed rozpoczęciem roku podatkowego, a ich małżonek zmarł w trakcie roku podatkowego. Kwota zwróconej podatnikowi niewykorzystanej ulgi (określona zgodnie z art. 27f ust. 8-10 updof) nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Kwota ta będzie wolna od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 140 updof. Będzie ona traktowana na równi z nadpłatą podatku dochodowego (art. 72 1a Ordynacji podatkowej, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r.). źródło: www.gofin.pl