Miejskie Przedszkole Nr 18 w Puławach ul. Norwida 32 A NASZE PRZEDSZKOLE Nr 1 /wrzesień październik październik 2008/ "Wszystkiego co naprawdę powinienem wiedzieć, nauczyłem się w przedszkolu - o tym jak żyć, co robić, jak postępować, współżyć z innymi, patrzeć, odczuwać, myśleć, marzyć i wyobrażać sobie lepszy świat". Robert Fulghum Wielu rodziców staje przed dylematem czy zapisać dziecko do przedszkola.jest wiele argumentów przemawiających za pozostawieniem dziecka w domu pod opieką mamy, taty, babci,dziadka, opiekunki, niani Są jednak pozytywne aspekty odmiennej decyzji. Niejednemu trzy-, cztero-, pięciolatkowi i jego mamie łzy napływają do oczu, kiedy po raz pierwszy stają w progu przedszkola. Tymczasem już po kilku dniach ten przedszkolak mały okazuje się zachwyconym, zadowolonym dzieckiem. Zna i śpiewa już poznane piosenki, ma wielu kolegów, tańczy, reaguje na polecenia, zna rozkład dnia i jest spokojniejsze, bo wie, że codziennie ktoś po niego przychodzi i go odbiera z przedszkola.
Przedszkole uczy samodzielności, współdziałania w grupie, dyscypliny, rozwija talenty, intelekt, pobudza emocje, wyrabia sprawność ruchową, muzyczną, plastyczną.tu zawiera się pierwsze w życiu przyjaźnie. Dziecko dzieli się z innymi swoją ulubioną zabawką, ale też uczy się wałczyć o tę, którą się aktualnie bawi. Dzień i przedszkolaka to wiele zwycięstw ale i wiele dziecięcych porażek. DOBRE DOŚWIADCZENIA CO PRZEDSZKOLE DAJE DZIECKU: *dziecko w przedszkolu bawi się, poznaje, uczy się, odpoczywa *przedszkolak nawiązuje przyjazne relacje z otaczającymi je osobami i przedmiotami *zdobywa wiarę w siebie, kształtuje własną tożsamość, umacnia swoja indywidualność *przedszkole zapewnia dziecku warunki do uczenia się i odkrywania stopniowo swoich umiejętności i możliwości *życie w grupie rozwija świadomość społeczną, uczy nawiązywania nowych przyjaźni a także dzielenia się przedmiotami i przezwyciężania trudności, jakie niesie ze sobą współżycie w grupie.
CO PRZEDSZKOLE DAJE RODZICOM: *współdziałanie w wychowaniu dziecka w otoczeniu innym niż rodzinne *opiekę nad dzieckiem w czasie pracy rodziców *poznawanie dziecka z innej perspektywy / grupa rówieśnicza/ *wymianę doświadczeń i możliwość nawiązania znajomości z innymi rodzicami *informację na temat praktycznych kwestii dotyczących wychowania *porady z zakresu postępowania z dzieckiem *udział rodziców w działalności wychowawczej oraz działalności przedszkola. Życie przedszkolaka Zadowoleni i wypoczęci, bogatsi o nowe przygody i przeżycia powróciliśmy z wakacji do przedszkola. Czekała na nas odmieniona sala, nowe zabawki, a przede wszystkim nowe dzieci! Pierwsze dni naszego pobytu wypełniały wspomnienia z wakacji, a także rozmowy o tym, co to znaczy być dobrym kolegą i przedszkolakiem. Poznaliśmy zasady obowiązujące w naszej sali oraz magiczne słowa umieszczone na Drzewie dobrych manier. Przywitaliśmy jesień spacerem, obserwowaliśmy zmiany zachodzące w przyrodzie, rozpoznawaliśmy drzewa po liściach, zbieraliśmy dary jesieni: kasztany i żołędzie do kącika przyrodniczego. Poznaliśmy również grzyby i wiemy które można zbierać i jeść oraz te które, choć są bardzo ładne, nie wolno nawet dotykać ale również i niszczyć. Przypomnieliśmy sobie także podstawowe zasady ruchu drogowego, a przede wszystkim utrwaliliśmy, jak należy bezpiecznie zachować się przy jezdni i na przejściach dla pieszych.
Ciekawym przeżyciem było dla nas spotkanie z Panem Policjantem. Z ogromnym zainteresowaniem słuchaliśmy, gdy opowiadał o swojej pracy i wyjaśniał, jak prawidłowo zachowywać się w okolicy jezdni. Cieszymy się, że Pan Policjant przyjął zaproszenie i odwiedził nasze przedszkole. Jeszcze lato nie odeszło, a już jesień bliska. Wrzesień milczkiem borowiki skrył we wrzosowiskach, na polany rude rydze stadkami wygonił i rumiane jabłka strąca raz po raz z jabłoni. Jeszcze słońce o południu tak potrafi przypiec, jakby to nie wrzesień rządził, lecz upalny lipiec. Ale już chłodniejsze noce niż bywały w lecie. Liściom - żółknąć czas, a ptakom - za morza odlecieć!
************************************************ CZY WARTO WYDAWAĆ PRZEDSZKOLNĄ GAZETKĘ? Każde przedszkole stara się stosować różne formy kontaktu z rodzicem. Poprzez szerszą współpracę z rodzicami czy opiekunami dziecka dużo łatwiej podjąć właściwe kroki na drodze oddziaływań dydaktyczno wychowawczych. Łatwiej też pedagogizować rodzinę. Z drugiej strony rodzic biorący udział w zebraniach, rozmowach indywidualnych z nauczycielem, uroczystościach czy innych formach kontaktu zdobywa informacje na temat działalności placówki, zasad jej funkcjonowania, lepiej rozumie znaczenie pracy przedszkola i rolę jaką spełnia lub może ono spełniać w rozwoju jego dziecka. W naszym przedszkolu wydawana gazetka dla dzieci i rodziców stała się jeszcze jednym ze sposobów kontaktu z rodzicem i z dzieckiem. ***************************************************************************
KĄCIK HUMORU I DOWCIPU SŁOWNEGO DZIECI: Wypowiedzi dzieci nie tylko o zwierzętach / 4-latki / : # - Wiewiórka żywi się orzechami bardzo twardymi, bo gdyby nie jadła twardego pożywienia, to by jej zarosła paszcza. # -W zimie należy dokarmiać leśne zwierzęta, aby były smaczne na wiosnę. # -Jaskółka jest zwierzęciem, tylko że w powietrzu. # -Aby się nie zarazić, to trzeba myć wszystkie owoce i nie jeść na tej samej misce co pies. # -Opiszę psa. Ma nogi i głowę przyczepioną do tułowia. ********************************************************
MAMA, TATA I JA W ramach pedagogizacji rodziców proponujemy Państwu artykuł: 1. ADAPTACJA DZIECI DO WARUNKÓW PRZEDSZKOLNYCH. Adaptacja to przystosowanie do nowego środowiska, do nowych sytuacji, warunków. Dla małego dziecka takim środowiskiem jest przedszkole, gdzie zdobywa ono pierwsze doświadczenia społeczne. Bardzo ważne jest, by te doświadczenia przebiegały w atmosferze spokoju i poczucia bezpieczeństwa. Wyniki badań psychologicznych i pedagogicznych wskazują, iż jedną z przyczyn problemów adaptacyjnych dzieci jest brak współpracy między rodziną a przedszkolem. Przedszkole jest pojmowane (szczególnie przez rodziców) jako środowisko edukacyjne stymulujące możliwości rozwojowe dziecka, wspomagające jego rozwój indywidualny i tworzące korzystne warunki dla wszechstronnego rozwoju. Jednakże przedszkole może zapewnić prawidłowy rozwój dziecka oraz zaspokoić jego najistotniejsze potrzeby tylko wtedy, gdy współdziała z rodziną. Ta współpraca wymaga zaangażowania rodziców i personelu przedszkola oraz wzajemnej korelacji działań obu stron, ponieważ dziecko musi nauczyć się żyć w nowej rzeczywistości i przyswoić sobie wiele informacji organizacyjnych. A nowe otoczenie to przecież własność społeczna gdzie przestrzeń jest dużo większa, inna od domowej. Obowiązują tu nowe zasady, przez co obserwuje się u dzieci poczucie zagubienia. Trudności w adaptacji mogą wiązać się też z brakiem orientacji w zakresie organizacji pobytu i rytmie dnia przedszkolnego. Tę wiedzę dziecko posiądzie dopiero w miarę zdobywania własnych, nowych, pozytywnych doświadczeń.
Rozpoczęcie przez dziecko edukacji przedszkolnej jest momentem przełomowym w jego rozwoju społecznym. Kontakty z rówieśnikami i personelem umożliwiają mu poznanie norm współżycia i respektowania grupy społecznej. W tym okresie dziecko uczy się nowej dla siebie roli przedszkolaka, ponieważ instytucjonalny charakter opieki nad dziećmi wymaga od niego pewnego podporządkowania się panującej tam organizacji. Dziecko 3- letnie przez pierwsze dni pobytu w przedszkolu jest zdezorientowane, nie wie z kim może nawiązać bliższy kontakt, kto zapewni mu poczucie bezpieczeństwa i spokoju wewnętrznego. Tą osobą jest nauczycielka. Jednak sprawuje ona opiekę nad wieloma dziećmi i nie może poświęcać czasu tylko jednostce, dziecko nie zajmuje centralnej pozycji, przystosowuje się, więc i uczy nowych zachowań w sytuacjach emocjonalnie i poznawczo trudnych. Udane włączenie dziecka do grupy przedszkolnej ma także ogromne znaczenie dla dalszego jego rozwoju. Jeżeli początkowy okres w przedszkolu związany jest z przyjemnymi przeżyciami, wtedy dziecko jest pozytywnie nastawione, ufne i nie reaguje lękiem na podobne sytuacje. Dzięki odpowiedniemu przygotowaniu można przyzwyczaić 3-latka do przedszkola i niwelować jego ewentualny stres. Jako środowisko społeczne pełne różnorodnych bodźców będzie spełniało swoje funkcje wychowawcze i dydaktyczne, ale tylko wtedy, gdy dziecko będzie je postrzegało jako bezpieczne i atrakcyjne dla siebie wówczas szybciej się do niego przystosuje i zniesie niedogodności życia zbiorowego. Część dzieci przystosowuje się dość szybko, u innych okres adaptacji trwa bardzo długo, są też takie dzieci, które nigdy nie adaptują się do warunków przedszkolnych. Najczęściej takie problemy mają dzieci, które miały przykre doświadczenia w relacjach z dorosłymi, są nieśmiałe, lękliwe, miały mały kontakt z rówieśnikami, lub też ich rodzice są nadopiekuńczy lub sami bardzo przeżywają pójście dziecka do przedszkola. Proces aklimatyzacji zależy także od fazy rozwojowej dziecka i jego indywidualnych zdolności adaptacyjnych.
Wiek przedszkolny to okres osiągania kolejnego stadium dojrzałości fizjologicznej organizmu i rozwoju intelektualnego, budowania podstawowych struktur osobowości, to złoty wiek uczenia się, zdobywania doświadczeń społecznych dziecka, w tym i przystosowujących do życia w grupie. Przyglądanie się właściwościom rozwojowym dziecka 3-letniego uświadamia nam, jak wiele trudności i ograniczeń wynika tylko z samego procesu rozwojowego, z którym musi ono przecież poradzić sobie podczas adaptacji. Tak więc możemy powiedzieć, że przebieg tego procesu zależy zawsze od ogólnego poziomu rozwoju psychoruchowego dziecka. U dzieci 3-letnich mamy do czynienia z szeregiem właściwości rozwojowych utrudniających rozpoczynanie edukacji przedszkolnej tj. niski poziom autoidentyfikacji, dominacja strefy emocjonalnej np. potrzeby bezpieczeństwa, miłości, niski poziom kompetencji językowej, poziom rozwoju poznawczego i sposób poznawania pojęć czasu i przestrzeni, niezwykle potrzebnych do orientacji w nowym środowisku społecznym, nieznajomość środowiska, w którym dziecko ma być samodzielne przez wiele godzin, różne umiejętności samoobsługowe, a próg stawianych wymagań przez środowisko przedszkolne jest jednakowy. Przedszkole oczekuje, że dziecko 3-letnie powinno mieć opanowane następujące czynności samoobsługowe: - samodzielne jedzenie łyżką, - mycie rąk, - czynności higieniczne przy załatwianiu potrzeb fizjologicznych, - zdejmowanie i ubieranie podstawowych części garderoby, - rozpoznawanie swoich rzeczy wśród innych, - wycieranie nosa, - znajomość swojego imienia i nazwiska.
Do przedszkola przychodzą dzieci z bardzo zróżnicowanym zasobem umiejętności samoobsługowych i nie jest to spowodowane ich poziomem rozwoju psychoruchowego, a właśnie systemem wychowania w rodzinie. Podsumowując, dla wielu dzieci pierwsze kontakty z przedszkolem są źródłem przykrych napięć emocjonalnych, utrudniających im przystosowanie. Jednak przedszkole jest właściwym środowiskiem do uczenia dziecka niezależności uspołecznienia. Dziecko szybciej się do tego adaptuje i zniesie niedogodności, gdy będzie go postrzegało jako bezpieczne i atrakcyjne dla siebie i swoich rodziców. MAMA, TATA I JA Opracowanie gazetki : E. Osiak, A. Furtak, M. Karkut.