Poznanie własnych predyspozycji zawodowych Chcę zostać informatykiem Autor: mgr Beata Barcik, mgr Małgorzata Długosz, mgr Maria Jagieła, mgr Stanisław Marszałek
Cele lekcji analiza własnych predyspozycji do wykonywania zawodu informatyka. Uczeń umie: rozwiązywać postawiony problem w grupie, analizować własne predyspozycje do wykonywania zawodu informatyka oraz powiązać je z predyspozycjami członków grupy, dobierać właściwe treści konieczne do pracy w grupie, zaprezentować pracę w grupie, współpracować w grupie, zaprezentować wnioski z pracy w grupie. Materiały zeszyt do przedmiotu Podstawy przedsiębiorczości, podręcznik S. Gregorczyk, M. Romanowska, A. Sopińska, P. Wachowiak Przedsiębiorczość bez tajemnic, WSiP Warszawa 2002 Wyd. I, tablice szkolne, ksero dla uczniów zawierające podstawowe informacje nt. pięciu technik prowokacji. Adresat uczniowie szkół licealnych. Proponowany przebieg zajęć 1. Podział klasy na grupy i zaznajomienie z techniką prowokacji. 2. Przydzielenie poszczególnym grupom rodzaju prowokacji i objaśnienie zadania. 3. Nadzorowanie pracy poszczególnych grup. 4. Referowanie opracowań przez przedstawicieli grup. 5. Omówienie wykonanych zadań. 2
Formy pracy nauczyciela: 1. Zaktywizowanie pracy uczniów poprzez zastosowanie techniki prowokacji. 2. Nadzorowanie pracy w grupach. 3. Pomoc uczniom (przybliżenie tematu oraz odpowiedzi na pytania uczniów). 4. Nadzorowanie właściwej prezentacji grup. 5. Ukierunkowanie pracy grup na poprawne wyciągnięcie wniosków. Formy pracy uczniów: 1. Praca uczniów w pięciu grupach (3 grupy po 3 uczniów i 2 grupy po 4 uczniów). 2. Poprawne opracowanie przez grupę właściwej techniki prowokacji. 3. Prezentacja opracowania przez wybranego przedstawiciela grupy. 4. Ocena opracowań i wyciąganie wniosków. Załącznikiem do scenariusza lekcji jest krótka charakterystyka technik prowokacji. Uwagi dla prowadzącego Przeprowadzone zajęcia ćwiczeniowe w grupach wykazały duże zainteresowanie uczniów tematem. Poznanie własnych predyspozycji zawodowych dotyczących zawodu informatyka u uczniów bazuje na poznanych wcześniej wiadomościach z zakresu informatyki i użytkowania komputera. Uczniowie przystąpili do pracy i każda z grup zmieściła swój program w ciągu zadanych 10 minut. Referowanie opracowań przez poszczególne grupy trwało od 3,5 do 4 minut. Lekcję zamknęła ocena opracowań i wyciągnięcie wniosków. W klasie było 17 obecnych uczniów. Złe aspekty pracy to: brak zrozumienia tematu przez grupę III ( prowokacja przez odrzucanie ), zbyt mało przykładów w grupie V ( prowokacja urągająca zdrowemu rozsądkowi ). 45 minut lekcji wystarcza na przeprowadzenie całości programu. Technikę prowokacji najlepiej przeprowadzać w grupach 3 lub 4 osobowych. Najlepsza prezentacja opracowań miała miejsce w grupach: I prowokacja zasłyszane, IV prowokacja życzeniowa. Ocena opracowań przez uczniów pokryła się prawie całkowicie z oceną tychże opracowań przez nauczyciela. Założone 3
cele lekcji zostały osiągnięte, gdyż uczniowie uznali te zajęcia za bardzo interesujące i umożliwiające im rozwinięcie fantazji, ale wykorzystując realia niezbędne do określenia predyspozycji w zawodzie informatyka. Zajęcia były bardzo aktywne i oryginalne. Zostały osiągnięte wszystkie cele lekcji. 4
Załącznik nr 1 Prowokacje dochodzenie do konkretnych, twórczych rozwiązań drogą okrężną przez przyglądanie się różnym opcjom na dany temat. Grupa I Prowokacja zasłyszane opowiedz o danym zjawisku wchodząc w rolę jedna pani drugiej pani. Grupa II Prowokacja na opak spróbuj opowiedzieć o danym zjawisku zupełnie odwrotnie niż wygląda ono w rzeczywistości. Grupa III Prowokacja przez odrzucanie spróbuj przyjrzeć się zjawisku i znaleźć najważniejsze jego cechy, takie które są nieodłączne w danej sytuacji (chodzi o cechy dodatnie, pozytywne) a następnie odrzuć je. Grupa IV Prowokacja życzeniowa spróbuj na dany temat pofantazjować. Wykorzystaj do tego powiedzenie Jak wspaniale byłoby, gdyby.... Grupa V Prowokacja urągająca zdrowemu rozsądkowi proponowanie rozwiązań na dany temat nie mający nic wspólnego z rzeczywistością. Opracowanie: E. de Bono Naucz swoje dziecko myśleć. 5
www.nbp.pl