DOKŁADNOŚĆ POMIARU DŁUGOŚCI

Podobne dokumenty
DOKŁADNOŚĆ POMIARU DŁUGOŚCI 1

Sposób wykonania ćwiczenia. Płytka płasko-równoległa. Rys. 1. Wyznaczanie współczynnika załamania materiału płytki : A,B,C,D punkty wbicia szpilek ; s

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA METODĄ SZPILEK I ZA POMOCĄ MIKROSKOPU

Podstawy niepewności pomiarowych Ćwiczenia

ĆWICZENIE NR 79 POMIARY MIKROSKOPOWE. I. Cel ćwiczenia: Zapoznanie się z budową mikroskopu i jego podstawowymi możliwościami pomiarowymi.

Systemy Ochrony Powietrza Ćwiczenia Laboratoryjne

POMIAR ODLEGŁOŚCI OGNISKOWYCH SOCZEWEK. Instrukcja wykonawcza

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 51: Współczynnik załamania światła dla ciał stałych

Laboratorium Podstaw Fizyki. Ćwiczenie 100a Wyznaczanie gęstości ciał stałych

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 11: Moduł Younga

( Wersja A ) WYZNACZANIE PROMIENI KRZYWIZNY SOCZEWKI I DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ PIERŚCIENI NEWTONA.

02. WYZNACZANIE WARTOŚCI PRZYSPIESZENIA W RUCHU JEDNOSTAJNIE PRZYSPIESZONYM ORAZ PRZYSPIESZENIA ZIEMSKIEGO Z WYKORZYSTANIEM RÓWNI POCHYŁEJ

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

Temat: SZACOWANIE NIEPEWNOŚCI POMIAROWYCH

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

Zajęcia wstępne. mgr Kamila Haule pokój C KONSULTACJE. Wtorki Czwartki

BADANIE MIKROSKOPU. POMIARY MAŁYCH DŁUGOŚCI

Graficzne opracowanie wyników pomiarów 1

O 2 O 1. Temat: Wyznaczenie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego

Doświadczalne wyznaczanie współczynnika sztywności (sprężystości) sprężyny

WYZNACZANIE PROMIENIA KRZYWIZNY SOCZEWKI I DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ PIERŚCIENI NEWTONA

ĆWICZENIE 41 POMIARY PRZY UŻYCIU GONIOMETRU KOŁOWEGO. Wprowadzenie teoretyczne

KARTA INFORMACYJNA PRZEDMIOTU

PODSTAWY OPRACOWANIA WYNIKÓW POMIARÓW Z ELEMENTAMI ANALIZY NIEPEWNOŚCI POMIAROWYCH

CECHOWANIE TERMOELEMENTU Fe-Mo I WYZNACZANIE PUNKTU INWERSJI

POMIARY WYMIARÓW ZEWNĘTRZNYCH, WEWNĘTRZNYCH, MIESZANYCH i POŚREDNICH

Badanie rozkładu pola magnetycznego przewodników z prądem

Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności statystycznych

Ć W I C Z E N I E N R J-1

Interferencyjny pomiar krzywizny soczewki przy pomocy pierścieni Newtona

POMIARY METODAMI POŚREDNIMI NA MIKROSKOPIE WAR- SZTATOWYM. OBLICZANIE NIEPEWNOŚCI TYCH POMIARÓW

KOOF Szczecin:

Ćwiczenie z fizyki Doświadczalne wyznaczanie ogniskowej soczewki oraz współczynnika załamania światła

Wyznaczanie współczynnika załamania światła

Laboratorium metrologii

POMIARY POŚREDNIE. Zakład Metrologii i Systemów Pomiarowych P o l i t e c h n i k a P o z n ańska

Wyznaczanie współczynnika sprężystości sprężyn i ich układów

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 13: Współczynnik lepkości

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

Ćwiczenie nr 31: Modelowanie pola elektrycznego

Wyznaczanie współczynnika załamania światła za pomocą mikroskopu i pryzmatu

POMIARY POŚREDNIE POZNAŃ III.2017

BADANIE POWTARZALNOŚCI PRZYRZĄDU POMIAROWEGO

Wstęp do teorii niepewności pomiaru. Danuta J. Michczyńska Adam Michczyński

WYZNACZANIE OGNISKOWYCH SOCZEWEK

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. Prezydenta Stanisława Wojciechowskiego w Kaliszu

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne. opis ruchu drgającego a w szczególności drgań wahadła fizycznego

Badanie rozkładu pola elektrycznego

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

POMIAR ODLEGŁOŚCI OGNISKOWYCH SOCZEWEK

BUDOWA DRÓG - LABORATORIA

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

WSKAZÓWKI DO WYKONANIA SPRAWOZDANIA Z WYRÓWNAWCZYCH ZAJĘĆ LABORATORYJNYCH

Ćwiczenie nr 43: HALOTRON

Doświadczalne wyznaczanie współczynnika sztywności (sprężystości) sprężyn i współczynnika sztywności zastępczej

Instrukcja wykonania ćwiczenia - Ruchy Browna

POMIARY KĄTÓW I STOŻKÓW

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA SZKŁA ZA POMOCĄ SPEKTROMETRU CZĘŚĆ (A-zestaw 1) Instrukcja wykonawcza

BADANIE PROSTEGO ZJAWISKA PIEZOELEKTRYCZNEGO POMIAR NAPRĘŻEŃ

Badanie rozkładu pola elektrycznego

Ćw. nr 1. Wyznaczenie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła prostego

POLITECHNIKA OPOLSKA WYDZIAŁ MECHANICZNY Katedra Technologii Maszyn i Automatyzacji Produkcji POMIARY KĄTÓW I STOŻKÓW

Przekrój 1 [mm] Przekrój 2 [mm] Przekrój 3 [mm]

CZUJNIKI I PRZETWORNIKI POJEMNOŚCIOWE

WYZNACZANIE PRACY WYJŚCIA ELEKTRONÓW Z LAMPY KATODOWEJ

WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ

Pomiary wymiarów zewnętrznych (wałków)

Wyznaczenie długości fali świetlnej metodą pierścieni Newtona

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA SZKŁA ZA POMOCĄ SPEKTROMETRU.

Zagadnienia: równanie soczewki, ogniskowa soczewki, powiększenie, geometryczna konstrukcja obrazu, działanie prostych przyrządów optycznych.

Rys. 1Stanowisko pomiarowe

ZJAWISKO PIEZOELEKTRYCZNE.

WYZNACZANIE MODUŁU SZTYWNOŚCI METODĄ DYNAMICZNĄ

Ćw. nr 31. Wahadło fizyczne o regulowanej płaszczyźnie drgań - w.2

Wyposażenie projektorów pomiarowych

Mierzymy długość i szybkość fali dźwiękowej. rezonans w rurze.

Klasa I gimnazjum. PK nr 4 semestr II. Recenzja pracy. pieczątka/nazwa szkoły FIZYKA I ASTROMINA /2010/2011

Wyznaczanie współczynnika załamania światła za pomocą mikroskopu i pryzmatu

Pomiar ogniskowych soczewek metodą Bessela

Opracowanie wyników pomiarowych. Ireneusz Mańkowski

Wyniki pomiarów okresu drgań dla wahadła o długości l = 1,215 m i l = 0,5 cm.

c) d) Strona: 1 1. Cel ćwiczenia

Oto przykłady przedmiotów, które są bryłami obrotowymi.

LIV OLIMPIADA FIZYCZNA 2004/2005 Zawody II stopnia

prędkości przy przepływie przez kanał

Tutaj powinny znaleźć się wyniki pomiarów (tabelki) potwierdzone przez prowadzacego zajęcia laboratoryjne i podpis dyżurujacego pracownika obsługi

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA LEPKOŚCI CIECZY Z PRAWA STOKESA

Statystyczne Metody Opracowania Wyników Pomiarów

Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 96: Dozymetria promieniowania gamma

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW

LABORATORIUM Z FIZYKI

TRANSPORT NIEELEKTROLITÓW PRZEZ BŁONY WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA PRZEPUSZCZALNOŚCI

BADANIE PROSTEGO I ODWROTNEGO ZJAWISKA PIEZOELEKTRYCZNEGO I JEGO ZASTOSOWANIA

I PRACOWNIA FIZYCZNA, UMK TORUŃ

m 0 + m Temat: Badanie ruchu jednostajnie zmiennego przy pomocy maszyny Atwooda.

Jak poprawnie napisać sprawozdanie z ćwiczeń laboratoryjnych z fizyki?

Wyznaczanie momentu magnetycznego obwodu w polu magnetycznym

Transkrypt:

1a DOKŁADNOŚĆ POMIARU DŁUGOŚCI 1. ZAGADNIENIA TEORETYCZNE: sposoby wyznaczania niepewności pomiaru standardowa niepewność wyniku pomiaru wielkości mierzonej bezpośrednio i złożona niepewność standardowa; zaokrąglanie wyników pomiarów oraz ich niepewności; statystyczny rozrzut wyników; graficzne metody przedstawiania wyników; regresja liniowa. 2. POMIARY: Zadanie 1. Rozmiary i objętość kostki metalowej przy użyciu różnych przyrządów pomiarowych. Pomiar za pomocą arkusza papieru milimetrowego (dokładność 1 mm) Połóż kostkę na arkuszu papieru milimetrowego i zmierz długość jednego z jej boków z dokładnością do 1 mm. Przesuń kostkę w inne miejsce arkusza i zmierz długość innej krawędzi. Pomiary wykonaj co najmniej 5 razy. Pomiar za pomocą suwmiarki (dokładność 0,05 mm) Zmierz za pomocą suwmiarki długości 3 różnych boków kostki z dokładnością do 0,05 mm. Pomiary wykonaj co najmniej 3 razy dla każdego wybranego boku. Pomiary za pomocą śruby mikrometrycznej (dokładność 0,01 mm) Wyznacz długości 3 różnych boków kostki używając do tego celu śruby mikrometrycznej. Zauważ, że przy tej dokładności pomiaru wynik pomiaru zależy od miejsca, w którym umieszczamy szczęki przyrządu pomiarowego. Pomiary wykonaj co najmniej 3 razy dla każdego wybranego boku. W przypadku różnic przekraczających trzy działki skali przyrządu należy wykonać większą ilość pomiarów. Zadanie 2. Wymiary i pole powierzchni płaskiej metalowego pierścienia przy użyciu różnych przyrządów pomiarowych. Pomiar za pomocą suwmiarki Zmierz za pomocą suwmiarki średnicę wewnętrzną i zewnętrzną pierścienia. Pomiary wykonaj co najmniej 3 razy (dla każdej średnicy).

Pomiar za pomocą mikroskopu warsztatowego (dokładność 0,01 mm) Przed rozpoczęciem właściwych pomiarów zadbaj o dobre oświetlenie stolika mikroskopowego. Umieść na stoliku arkusz papieru milimetrowego a na nim badany przedmiot. Dzięki temu wygodniej będzie śledzić kierunek przesuwu stolika przy obracaniu śruby mikrometrycznej. Ostrość ustaw tak, aby otrzymać wyraźny obraz krzyża. Zmierz średnicę wewnętrzną pierścienia. W tym celu ustaw pionową kreskę krzyża pomiarowego stycznie to wewnętrznego prawego skraju pierścienia. Zapisz pozycję początkową krzyża. Powoli obracaj prawą śrubą aż do momentu, gdy kreska krzyża znajdzie się przy wewnętrznym lewym skraju pierścienia. Zapisz pozycję końcową krzyża. Pomiary wykonaj co najmniej 3 razy dla kilku różnych położeń pierścienia. Analogicznie wykonaj pomiary dla zewnętrznej średnicy pierścienia (kreska krzyża na zewnętrznym skraju pierścienia). Zadanie 3. Szacowanie pola powierzchni kwadratu na papierze milimetrowym przy pomocy mikroskopu. Na stoliku mikroskopu warsztatowego umieść arkusz papieru milimetrowego. Zmierz długości boków wybranego kwadratu o boku 1 cm. Mierząc warto trzymać się zasady: lewy skraj lewego boku lewy skraj prawego boku lub górna krawędź górnego boku górna krawędź dolnego boku. Pomiar wykonaj dla 3 różnych kwadratów z arkusza. Oszacuj pole powierzchni objętej kwadratem o boku 1cm. Zadanie 4. Sprawdzenie skali linijki przy pomocy mikroskopu. Na stoliku mikroskopu umieść linijkę szkolną. Wyznacz odległości między kreskami skali odpowiadające 5 różnym milimetrom z dokładnością 0,01 mm. Zadanie 5. (Dla chętnych) Szerokość śladu cienkiego ołówka na kartce papieru. Oszacuj szerokość śladu jaki zostawia cienki ołówek na kartce papieru. Wyznaczona wielkość przyda Ci się w wyjaśnieniu poniższego paradoksu: Na załączonym arkuszu papieru milimetrowego narysuj kwadrat o wymiarach 8cm x 8cm, a następnie rozetnij go nożyczkami wzdłuż linii, jak na Rysunku 1. Rys.1. Linie cięcia dla kwadratu o wymiarach 8 x 8 cm 2.

Z otrzymanych elementów ułóż prostokąt o rozmiarach 5cm x 13cm, jak na Rysunku 2. Zauważ, że pole powierzchni prostokąta jest większe o 1cm 2 od pola wyjściowego kwadratu. Rys. 2. Sposób złożenia prostokąta o wymiarach 5 x 13 cm 2. Czy rzeczywiście jest to pomysł na dochodową działalność gospodarczą? Przyczyną paradoksu jest pewna niedokładność matematyczna, ale dlaczego tak trudno ją empirycznie zauważyć? Wskazówka. Oszacuj pole powierzchni, którą zajmuje linia zakreślona ołówkiem o długości przekątnej prostokąta. 3. OPRACOWANIE WYNIKÓW POMIARÓW Oblicz objętości metalowej kostki, powierzchnie pierścienia i kwadratów oraz średnią długość milimetra na skali linijki. Następnie wyznacz niepewności maksymalne uzyskanych wyników oraz oblicz niepewności względne. Obliczenia można wykonać zgonie z dołączonym wzorem (Dodatek 1): 4. LITERATURA H. Szydłowski - Pracownia fizyczna T. Dryński - Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki H. Szydłowski Niepewności w pomiarach. Międzynarodowe standardy w praktyce E. Dębowska - Międzynarodowe normy oceny niepewności pomiarów.

Dodatek 1 Zadanie 1. Metalowa kostka Pomiar za pomocą papieru milimetrowego: a) Średnia długość boku metalowej kostki a śr. = (... ±...) mm b) Objętość kostki: V obl objętość kostki dla długości boku a śr. ; V min objętość kostki dla najmniejszej zmierzonej długości boku, V max objętość kostki dla największej zmierzonej długości boku. Pomiar za pomocą suwmiarki d) Średnie długości boków metalowej kostki: a śr. = (... ± 0,05) mm b śr = (... ± 0,05) mm c śr = (... ± 0,05) mm e) Objętość kostki: f).% Pomiar za pomocą śruby mikrometrycznej g) Długości boków metalowej kostki: a =... a śr = (... ±...) mm b =... b śr = (... ±...) mm c =... c śr = (... ±...) mm h) Objętość kostki: i).% Zadanie 2. Pierścień Pomiar za pomocą suwmiarki z dokładnością do 0,05 mm a) Φ zew.śr = (... ± 0,05) mm Φ wew.śr = (... ± 0,05) mm b) Pole powierzchni

S obl pole powierzchni pierścienia obliczone dla średnich średnic. ; S min pole powierzchni obliczone dla najmniejszej wartości Φ zew. i największej wartości Φ wew. ; S max pole powierzchni obliczone dla największej wartości Φ zew. i najmniejszej wartości Φ wew.. Pomiar za pomocą mikroskopu warsztatowego d) Φ zew.śr = (... ± 0,01) mm Φ wew.śr = (... ± 0,01) mm e) Pole powierzchni f).% Zadanie 3. Kwadraty na arkuszu papieru milimetrowego a) długości boków Kwadrat I a = mm b = mm Kwadrat II a = mm b = mm Kwadrat III a = mm b = mm a śr = ( ± 0,01) mm b śr = ( ± 0,01) mm b) pole powierzchni Zadanie 4. Odcinki o długości 1 cm zmierzone za pomocą mikroskopu a 1 =...mm a 2 =...mm a 3 =...mm a 4 =...mm a 5 =...mm a 6 =...mm średnia długość a = (... ±...) mm.%