Wstęp do astrofizyki I

Podobne dokumenty
Wykład XIV. wiatła. Younga. Younga. Doświadczenie. Younga

GWIEZDNE INTERFEROMETRY MICHELSONA I ANDERSONA

Wstęp do astrofizyki I

Wstęp do astrofizyki I

Wyznaczanie rozmiarów szczelin i przeszkód za pomocą światła laserowego

Wstęp do astrofizyki I

Metody badania kosmosu

BADANIE INTERFEROMETRU YOUNGA

Wykład 17: Optyka falowa cz.1.

Wstęp do astrofizyki I

FIZYKA 2. Janusz Andrzejewski

Ćwiczenie 12 (44) Wyznaczanie długości fali świetlnej przy pomocy siatki dyfrakcyjnej

Wstęp do astrofizyki I

Wyznaczanie długości i szerokości geograficznej z obserwacji astronomicznych.

Optyka. Wykład XII Krzysztof Golec-Biernat. Dyfrakcja. Laser. Uniwersytet Rzeszowski, 17 stycznia 2018

Wstęp do astrofizyki I

Wstęp do astrofizyki I

ZADANIE 111 DOŚWIADCZENIE YOUNGA Z UŻYCIEM MIKROFAL

LX Olimpiada Astronomiczna 2016/2017 Zadania z zawodów III stopnia. S= L 4π r L

Wstęp do astrofizyki I

Wstęp do astrofizyki I

WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ

G:\AA_Wyklad 2000\FIN\DOC\FRAUN1.doc. "Drgania i fale" ii rok FizykaBC. Dyfrakcja: Skalarna teoria dyfrakcji: ia λ

Dyfrakcja. Dyfrakcja to uginanie światła (albo innych fal) przez drobne obiekty (rozmiar porównywalny z długością fali) do obszaru cienia

Interferencja. Dyfrakcja.

Wstęp do astrofizyki I

Wstęp do astrofizyki I

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

Wyznaczanie zależności współczynnika załamania światła od długości fali światła

WSTĘP DO OPTYKI FOURIEROWSKIEJ

Badanie zjawisk optycznych przy użyciu zestawu Laser Kit

TECHNIKI OBSERWACYJNE ORAZ METODY REDUKCJI DANYCH

Wędrówki między układami współrzędnych

przenikalność atmosfery ziemskiej typ promieniowania długość fali [m] ciało o skali zbliżonej do długości fal częstotliwość [Hz]

LABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE

Dyfrakcja. interferencja światła. dr inż. Romuald Kędzierski

Wstęp do astrofizyki I

Wstęp do astrofizyki I

BADANIE I ACHROMATYZACJA PRĄŻKÓW INTERFERENCYJNYCH TWORZONYCH ZA POMOCĄ ZWIERCIADŁA LLOYDA

OPTYKA FALOWA I (FTP2009L) Ćwiczenie 2. Dyfrakcja światła na szczelinach.

Odległość mierzy się zerami

Wstęp do astrofizyki I

Skala jasności w astronomii. Krzysztof Kamiński

Optyka. Optyka geometryczna Optyka falowa (fizyczna) Interferencja i dyfrakcja Koherencja światła Optyka nieliniowa

Wstęp do astrofizyki I

Metody Optyczne w Technice. Wykład 5 Interferometria laserowa

Rys. 1 Interferencja dwóch fal sferycznych w punkcie P.

Wstęp do astrofizyki I

Pomiar drogi koherencji wybranych źródeł światła

FIZYKA KLASA I LO LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCEGO wymagania edukacyjne

Dr Piotr Sitarek. Instytut Fizyki, Politechnika Wrocławska

OPIS MODUŁ KSZTAŁCENIA (SYLABUS)

INTERFERENCJA WIELOPROMIENIOWA

Ćwiczenie 53. Soczewki

WYZNACZANIE PROMIENIA KRZYWIZNY SOCZEWKI I DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ PIERŚCIENI NEWTONA

WŁASNOŚCI FAL ELEKTROMAGNETYCZNYCH: INTERFERENCJA, DYFRAKCJA, POLARYZACJA

Ćwiczenie O3-A3 BADANIE DYFRAKCJI NA SZCZELINIE I SIAT- CE DYFRAKCYJNEJ Wstęp teoretyczny

Optyka falowa. dr inż. Ireneusz Owczarek CMF PŁ 2012/13

Zdolność rozdzielcza

Wyznaczanie długości i szerokości geograficznej z obserwacji astronomicznych.

Konkurs Astronomiczny Astrolabium IV Edycja 26 kwietnia 2017 roku Klasy I III Gimnazjum Test Konkursowy

Analiza spektralna widma gwiezdnego

LIV Olimpiada Astronomiczna 2010 / 2011 Zawody III stopnia

Zestaw 1. Rozmiary kątowe str. 1 / 5

Fizyka elektryczność i magnetyzm

Politechnika Warszawska Instytut Mikroelektroniki i Optoelektroniki Zakład Optoelektroniki

Pojęcia podstawowe. Ruch Księżyca w układzie związanym z Ziemią i ruch układu Ziemia-Księżyc w układzie związanym ze Słońcem

Andrzej M. Sołtan (CAMK) Olimpiada Astronomiczna Warszawa, 8 XI / 23

OPIS MODUŁ KSZTAŁCENIA (SYLABUS)

ĆWICZENIE 1 WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ZA POMOCĄ SPEKTROSKOPU

Pomiary jasności nieba z użyciem aparatu cyfrowego. Tomek Mrozek 1. Instytut Astronomiczny UWr 2. Zakład Fizyki Słońca CBK PAN

Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 11, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

Interferencja i dyfrakcja

fizyka w zakresie podstawowym

WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ

Pytania do ćwiczeń na I-szej Pracowni Fizyki

BADANIE INTERFERENCJI MIKROFAL PRZY UŻYCIU INTERFEROMETRU MICHELSONA

Optyka. Wykład IX Krzysztof Golec-Biernat. Optyka geometryczna. Uniwersytet Rzeszowski, 13 grudnia 2017

Optyka. Optyka falowa (fizyczna) Optyka geometryczna Optyka nieliniowa Koherencja światła

Zjawisko interferencji fal

ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z KONSTRUKCJI METALOWCH. Ć w i c z e n i e H. Interferometria plamkowa w zastosowaniu do pomiaru przemieszczeń

Przedmiot: Fizyka. Światło jako fala. 2016/17, sem. letni 1

Problemy optyki falowej. Teoretyczne podstawy zjawisk dyfrakcji, interferencji i polaryzacji światła.

MGR 10. Ćw. 1. Badanie polaryzacji światła 2. Wyznaczanie długości fal świetlnych 3. Pokaz zmiany długości fali świetlnej przy użyciu lasera.

LABORATORIUM OPTYKA GEOMETRYCZNA I FALOWA

Dyfrakcja to zdolność fali do uginania się na krawędziach przeszkód. Dyfrakcja światła stanowi dowód na to, że światło ma charakter falowy.

Szczególna teoria względności

18 K A T E D R A F I ZYKI STOSOWAN E J

LVII Olimpiada Astronomiczna 2013/2014 Zadania zawodów III stopnia

fizyka w zakresie podstawowym

Kinematyka relatywistyczna

Interferometr Macha-Zehndera. Zapis sinusoidalnej siatki dyfrakcyjnej i pomiar jej okresu przestrzennego.

Laboratorium z Krystalografii. 2 godz.

Interferencja i dyfrakcja

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 11, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

OPTYKA. Leszek Błaszkieiwcz

Laboratorium z Krystalografii. 2 godz.

Ćwiczenie 4. Doświadczenie interferencyjne Younga. Rys. 1

Kinematyka relatywistyczna

Transkrypt:

Wstęp do astrofizyki I Wykład 15 Tomasz Kwiatkowski Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Wydział Fizyki Instytut Obserwatorium Astronomiczne Tomasz Kwiatkowski, OA UAM Wstęp do astrofizyki I, Wykład 15 1/17 Plan wykładu Pomiar średnic kątowych gwiazd metodą interferometrii Interferencja dwóch źródeł światła Średnica kątowa gwiazdy Interferometr gwiazdowy Michelsona Średnice kątowe gwiazd z zakryć przez Księżyc Interferencja światła na krawedzi Tomasz Kwiatkowski, OA UAM Wstęp do astrofizyki I, Wykład 15 2/17

Rozmiary kątowe gwiazd Gwiazdy są na tyle daleko od Słońca, że ich rozmiary kątowe są bardzo małe Przykład: czerwony olbrzym Betelgeza w Orionie (α Ori) ma średnicę kątową zaledwie 0. 05 Najlepszy seeing zanotowany na Antarktydzie: 0. 15 Zdolność rozdzielcza HST: 0. 15 Wniosek: średnic kątowych gwiazd nie można na razie mierzyć w oparciu o ich obrazy w teleskopie Tomasz Kwiatkowski, OA UAM Wstęp do astrofizyki I, Wykład 15 3/17 Pomiary interferometryczne Punktowe źródło światła daje obraz interferencyjny za dwiema szczelinami Tomasz Kwiatkowski, OA UAM Wstęp do astrofizyki I, Wykład 15 4/17

Szczeliny w odległości d od siebie długość fali λ Za szczelinami powstaje obraz interferencyjny (prążki) Odległość kątowa od maksimum do minimum: θ = λ/2d Prążki interferencyjne Gwiazda1 Szczeliny Tomasz Kwiatkowski, OA UAM Wstęp do astrofizyki I, Wykład 15 5/17 Dokładamy drugą gwiazdę w odległości kątowej α od pierwszej Szczeliny na linii równoległej do linii łączącej gwiazdy Jeśli α = λ/2d, wówczas prążki interferencyjne się wygaszą Gwiazda2 Prążki interferencyjne α Gwiazda1 Szczeliny Tomasz Kwiatkowski, OA UAM Wstęp do astrofizyki I, Wykład 15 6/17

Szczeliny umieszczamy przed teleskopem, dokładamy filtr α wyznaczamy zmieniając odległość szczelin d...... obracając maskę ze szczeliniami; krótkie ekspozycje! Gwiazda2 Prążki interferencyjne α d Gwiazda1 Teleskop Filtr Szczeliny Tomasz Kwiatkowski, OA UAM Wstęp do astrofizyki I, Wykład 15 7/17 Pomiar średnicy kątowej gwiazdy Tarczę gwiazdy dzielimy w myślach na dwie równe części Ich promieniowanie odpowiada 2 punktom świetlnym w odległości α Kąt α mierzymy tak, jak odległość dwóch gwiazd Nie trzeba obracać maski ze szczelinami Wynik trzeba skorygować na pociemnienie brzegowe α Tomasz Kwiatkowski, OA UAM Wstęp do astrofizyki I, Wykład 15 8/17

Pociemnienie brzegowe tarczy Słońca Tomasz Kwiatkowski, OA UAM Wstęp do astrofizyki I, Wykład 15 9/17 Obraz gwiazdy w interferometrze Tomasz Kwiatkowski, OA UAM Wstęp do astrofizyki I, Wykład 15 10/17

Interferometr gwiazdowy Michelsona 1920 Michelson wykonuje pierwszy pomiar średnicy gwiazdy (Betelgeza) Używa interferometru na teleskopie 2.5 m w obserwatorium na Mt. Wilson Tomasz Kwiatkowski, OA UAM Wstęp do astrofizyki I, Wykład 15 11/17 Kim był Michelson? Albert Abraham Michelson, ur. w rodzinie żydowskiej w 1852 w Strzelnie k. Mogilna (zabór pruski) w wieku 2 lat przenosi się z rodzicami do USA zasłynął m.in. z pomiaru prędkości światła swoim interferometrem (1907 r. Nagroda Nobla) w późniejszym okresie mierzył średnice gwiazd swoim interferometrem gwiazdowym uwaga: interferometr Michelsona interferometr gwiazdowy Michelsona Tomasz Kwiatkowski, OA UAM Wstęp do astrofizyki I, Wykład 15 12/17

Średnice kątowe gwiazd z interferometru Michelsona pierwotnym interferometrem Michelsona zmierzono średnice 6 gwiazd stwierdzono zmiany średnicy α Ori wszystkie gwiazdy to jasne olbrzymy i nadolbrzymy Gwiazda Typ d δ widmowy [m] [ ] α Bootis K0 III 7.3 0.020 α Tauri K5 III 7.3 0.020 α Orionis M0 III 3.0 0.047 4.3 0.034 α Herculis M8 III 4.9 0.030 β Pegasi M2 II 6.7 0.021 o Ceti M6e III 3.0 0.047 α Scorpi M1 Ib 3.7 0.040 Tomasz Kwiatkowski, OA UAM Wstęp do astrofizyki I, Wykład 15 13/17 Średnice kątowe gwiazd z zakryć przez Księżyc Zakrycia przez ciemny brzeg Księżyca, gwiazdy w pobliżu ekliptyki Ruch własny Księżyca na niebie ok. 0. 5/s Jeśli średnica gwiazdy 1 mas, konieczna rozdzielczość czasowa 10 3 s Krótki czas ekspozycji jasna gwiazda + duży teleskop + fotometr fotoelektryczny Strumień zakrywanej gwiazdy nie zanika jednostajne: dyfrakcja na krawedzi Księżyca daje prążki interferencyjne Tomasz Kwiatkowski, OA UAM Wstęp do astrofizyki I, Wykład 15 14/17

Obrazy dyfrakcyjne Tomasz Kwiatkowski, OA UAM Wstęp do astrofizyki I, Wykład 15 15/17 Zmiana strumienia w czasie zakrycia Tomasz Kwiatkowski, OA UAM Wstęp do astrofizyki I, Wykład 15 16/17

Przykładowe pomiary średnic z zakryć Tomasz Kwiatkowski, OA UAM Wstęp do astrofizyki I, Wykład 15 17/17