Budynki Wysokie dla Windows. szablon pliku danych

Podobne dokumenty
POL WERSJA 3 DOKUMENTACJA UŻYTKOWNIKA

Praca kontrolna z przedmiotu: Budynki wysokie i wysokościowe.

1. Dane : DANE OGÓLNE PROJEKTU. Poziom odniesienia: 0,00 m.

PRZEZNACZENIE I OPIS PROGRAMU

Podstawowe przypadki (stany) obciążenia elementów : 1. Rozciąganie lub ściskanie 2. Zginanie 3. Skręcanie 4. Ścinanie

OBLICZENIA STATYCZNE PODKONSTRUKCJI ŚWIETLIKA PODWYŻSZONEGO

PN-B-03004:1988. Kominy murowane i żelbetowe. Obliczenia statyczne i projektowanie

Zakres projektu z przedmiotu: KONSTRUKCJE DREWNIANE. 1 Część opisowa. 2 Część obliczeniowa. 1.1 Strona tytułowa. 1.2 Opis techniczny. 1.

WYNIKI OBLICZEN MASZT KRATOWY MK-6.0/CT. Wysokość = 6.0 m

TARCZE PROSTOKĄTNE Charakterystyczne wielkości i równania

Obsługa programu Soldis

Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2015/16

PRZEZNACZENIE I OPIS PROGRAMU

PRZEZNACZENIE I OPIS PROGRAMU

0,195 kn/m 2. 0,1404 kn/m 2. 0,837 kn/m 2 1,4 1,1718 kn/m 2

BUDOWNICTWO I KONSTRUKCJE INŻYNIERSKIE. dr inż. Monika Siewczyńska

Wytrzymałość Konstrukcji I - MEiL część II egzaminu. 1. Omówić wykresy rozciągania typowych materiałów. Podać charakterystyczne punkty wykresów.

Osiadanie kołowego fundamentu zbiornika

prowadnice Prowadnice Wymagania i zasady obliczeń

Analiza fundamentu na mikropalach

Dr inż. Janusz Dębiński

Mechanika i Budowa Maszyn

POLITECHNIKA POZNAŃSKA INSTYTUT KONSTRUKCJI BUDOWLANYCH. ul. Piotrowo Poznań

Optymalizacja wież stalowych

Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2014/15

Analiza wpływu przypadków obciążenia śniegiem na nośność dachów płaskich z attykami

700 [kg/m 3 ] * 0,012 [m] = 8,4. Suma (g): 0,138 Ze względu na ciężar wykończenia obciążenie stałe powiększono o 1%:

Zakres projektu z przedmiotu: BUDOWNICTWO OGÓLNE. 1 Część opisowa. 2 Część obliczeniowa. 1.1 Strona tytułowa. 1.2 Opis techniczny. 1.

Obciążenia montażowe

PaleZbrojenie 5.0. Instrukcja użytkowania

WYKŁAD 3 OBLICZANIE I SPRAWDZANIE NOŚNOŚCI NIEZBROJONYCH ŚCIAN MUROWYCH OBCIĄŻNYCH PIONOWO

{H B= 6 kn. Przykład 1. Dana jest belka: Podać wykresy NTM.

Hale o konstrukcji słupowo-ryglowej

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH. Doświadczalne sprawdzenie zasady superpozycji

WYZNACZANIE PRZEMIESZCZEŃ SOLDIS

mr1 Klasa betonu Klasa stali Otulina [cm] 4.00 Średnica prętów zbrojeniowych ściany φ 1 [mm] 12.0 Średnica prętów zbrojeniowych podstawy φ 2

Zadanie: Zaprojektować w budynku jednorodzinnym (wg wykonanego projektu) filar murowany w ścianie zewnętrznej na parterze.

Siły wewnętrzne - związki różniczkowe

Podpory sprężyste (podatne), mogą ulegać skróceniu lub wydłużeniu pod wpływem działających sił. Przemieszczenia występujące w tych podporach są

Ćw. nr 31. Wahadło fizyczne o regulowanej płaszczyźnie drgań - w.2

1. Spis zawartości opracowania 1. Spis zawartości opracowania 2. Spis rysunków 3. Karta uzgodnień 4. Opis techniczny 5. Rysunki. 2.

Schöck Isokorb typu KF

3. OBLICZENIA STATYCZNE ELEMENTÓW WIĘŹBY DACHOWEJ

Wzór Żurawskiego. Belka o przekroju kołowym. Składowe naprężenia stycznego można wyrazić następująco (np. [1,2]): T r 2 y ν ) (1) (2)

WYNIKI OBLICZEN MASZT KRATOWY MK-3.0/CT. Wysokość = 3.0 m

ĆWICZENIE 2 WYKRESY sił przekrojowych dla belek prostych

P. Litewka Efektywny element skończony o dużej krzywiźnie

Stan graniczny użytkowalności wg PN-EN-1995

MECHANIKA PRĘTÓW CIENKOŚCIENNYCH

FUNKCJE ELEMENTARNE I ICH WŁASNOŚCI

Rys. 32. Widok perspektywiczny budynku z pokazaniem rozmieszczenia kratownic

- 1 - OBLICZENIA WYTRZYMAŁOŚCIOWE KONSTRUKCJI MUROWYCH. Autor: mgr inż. Jan Kowalski Tytuł: Obliczenia ścian murowanych. Poz.2.2.

2kN/m Zgodnie z wyznaczonym zadaniem przed rozpoczęciem obliczeń dobieram wstępne przekroje prętów.

DRGANIA ELEMENTÓW KONSTRUKCJI

Wymagania edukacyjne z matematyki klasa IV technikum

Narysować wykresy momentów i sił tnących w belce jak na rysunku. 3ql

Arkusz maturalny nr 2 poziom podstawowy ZADANIA ZAMKNIĘTE. Rozwiązania. Wartość bezwzględna jest odległością na osi liczbowej.

Rys. 1. Elementy zginane. KONSTRUKCJE BUDOWLANE PROJEKTOWANIE BELEK DREWNIANYCH BA-DI s.1 WIADOMOŚCI OGÓLNE

I V X L C D M. Przykłady liczb niewymiernych: 3; 2

Spis treści. Wstęp Część I STATYKA

Z1/7. ANALIZA RAM PŁASKICH ZADANIE 3

OBLICZENIA STATYCZNO-WYTRZYMAŁOŚCIOWE

ROZDZIAŁ V OBLICZE IE OBCIĄŻEŃ KLIMATYCZ YCH ODDZIAŁUJĄCYCH A BUDY EK

TEORIA DRGAŃ Program wykładu 2016

PRZYKŁADY CHARAKTERYSTYK ŁOŻYSK

Kurs ZDAJ MATURĘ Z MATEMATYKI MODUŁ 6 Teoria funkcje cz. 2

Liczba godzin Liczba tygodni w tygodniu w semestrze

NOŚNOŚĆ PALI POJEDYNCZYCH

MECHANIKA BUDOWLI I. Prowadzący : dr inż. Hanna Weber pok. 225, weber@zut.edu.pl strona:

Rys.59. Przekrój poziomy ściany

1. Zebranie obciążeń na konstrukcję Oddziaływania wiatru. wg PN-EN Dane podstawowe:

Wytrzymałość Materiałów

NOŚNOŚĆ PALI POJEDYNCZYCH

Wytrzymałość Materiałów

Autor: mgr inż. Robert Cypryjański METODY KOMPUTEROWE

Obliczenia iteracyjne

Blok 6: Pęd. Zasada zachowania pędu. Praca. Moc.

Dynamika ruchu postępowego, ruchu punktu materialnego po okręgu i ruchu obrotowego bryły sztywnej

PRAKTYCZNE METODY OBLICZENIOWE PRZYKŁAD NA PODSTAWIE REALNEJ KONSTRUKCJI WPROWADZANEJ DO PROGRAMU AUTODESK ROBOT STRUCTURAL ANALYSIS

Obciążenia. Wartość Jednostka Mnożnik [m] oblicz. [kn/m] 1 ciężar [kn/m 2 ]

Zakres wiadomości na II sprawdzian z mechaniki gruntów:

Modelowanie Wspomagające Projektowanie Maszyn

181 West Madison Street Chicago, Illinois, USA

KOMINY MUROWANE. Przekroje trzonu wymiaruje się na stan graniczny użytkowania. Sprawdzenie należy wykonać:

Następnie przypominamy (dla części studentów wprowadzamy) podstawowe pojęcia opisujące funkcje na poziomie rysunków i objaśnień.

Kalkulator Audytora wersja 1.1

Zakład Inżynierii Komunikacyjnej Wydział Inżynierii Lądowej Politechnika Warszawska PODSTAWY PROJEKTOWANIA LINII I WĘZŁÓW TRAMWAJOWYCH CZĘŚĆ III

STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA

Przykład obliczeniowy wyznaczenia imperfekcji globalnych, lokalnych i efektów II rzędu P3 1

OBLICZENIA STATYCZNO WYTRZYMAŁOŚCIOWE. 1. Założenia obliczeniowe. materiały:

OBLICZENIA STATYCZNE

Wpływ warunków górniczych na stan naprężenia

Wprowadzenie układu ramowego do programu Robot w celu weryfikacji poprawności uzyskanych wyników przy rozwiązaniu zadanego układu hiperstatycznego z

5.1. Kratownice płaskie

Przykład 7.3. Belka jednoprzęsłowa z dwoma wspornikami

Karta danych materiałowych. DIN EN ISO 527-3/5/100* minimalna wartość DIN obciążenie 10 N, powierzchnia dolna Współczynik tarcia (stal)

OPIS TECHNICZNY KONSTRUKCJA

DANE OGÓLNE PROJEKTU

Styczeń Takie zadanie będzie sygnalizowane komunikatem:

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

Transkrypt:

Budynki Wysokie dla Windows szablon pliku danych Uwagi na temat oznaczeń: 1. teksty pisane dużymi literami np.: ** OPIS ŚCIAN ** należy pozostawić bez zmian (łącznie z gwiazdkami i znakami równości), 2. teksty w nawiasach trójkątnych np.: <nr punktu> należy zastąpić jedną liczbą, 3. teksty w nawiasach okrągłych np.: (opis zleceniodawcy część 1) należy zastąpić tekstem, o treści wynikającej z podanego napisu bez nawiasów ( ), 4. teksty, po słowach "Uwaga" lub "Uwagi", pisane kursywą (italic) są dodatkowymi komentarzami, które należy pominąć w docelowym pliku danych. 5. Nawiasy { } oznaczają wielokrotne powtórzenie ich zawartości 6. teksty pomiędzy znakami # należy pozostawić bez zmian np.: #nazwa# <wersja systemu: 2004> <nr zbioru (max. 4 cyfry)> ** DANE IDENTYFIKUJĄCE OBLICZENIA ** ** (opis zleceniodawcy obliczeń część 1) ** ** (opis zleceniodawcy obliczeń część 2) ** ** (opis zleceniodawcy obliczeń część 3) ** ** (opis obliczanego obiektu część 1) ** ** (opis obliczanego obiektu część 2) ** ** (opis obliczanego obiektu część 3) ** ** (nr zlecenia) ** ** (nr danych) ** ** (autor i data opracowania danych) ** ** (weryfikator i data weryfikacji danych) **

**DANE OGÓLNE** ** (jednostka długości) ** <liczba jednostek rysunku AutoCAD'a na metr> <liczba jednostek w pliku bw7/bw8 na metr> <przesunięcie X globalnego układu współrzędnych (WCS) od układu wg którego zostały zapisane współrzędne punktów do pliku (równe 0, gdy współrzędne są zapisane wg globalnego układu współrzędnych (WCS))> <przesunięcie Y globalnego układu współrzędnych (WCS) od układu wg którego zostały zapisane współrzędne punktów do pliku (równe 0, gdy współrzędne są zapisane wg globalnego układu współrzędnych (WCS))> <przeliczanie jednostek wysokości nadproża (0=nie, 1=tak)> <przeliczanie jednostek odległości między nadprożami w pionie (0=nie, 1=tak)> <przeliczanie jednostek podatności złącza (0=nie, 1=tak)> <przeliczanie jednostek rzędnych wysokości (0=nie, 1=tak)> ** (jednostka siły) ** NP = <liczba punktów> NS = <liczba ścian> NR = <liczba rozcięć (połączeń niepodatnych)> NN = <liczba pionowych rzędów nadproży> NZ = <liczba złączy (połączeń podatnych)> Uwaga: Jeśli w tym miejscu wystąpi wiersz N_MAT = <liczba materiałów> to pomija się następnych pięć wierszy, a dodatkowo wystąpi jako pierwsza tablica ** OPIS MATERIAŁÓW **. G = <moduł odkształcenia postaciowego> ES = <moduł Younga przy ściskaniu> EZ = <moduł Younga przy zginaniu> GAMMA = < ciężar materiału > RO = <gęstość materiału ścian> Uwaga: Ten element występuje tylko w danych do obliczeń dynamicznych (pliki*.bw8) NK = <liczba kondygnacji> (=liczba rzędnych wysokości) NT = <liczba typów stropów> Uwaga1: Ten element występuje tylko w danych do obliczeń dynamicznych (pliki*.bw8) Uwaga2: liczba typów stropów jest wyznaczana przez program na podstawie liczby zadeklarowanych "typów stropów" NPOS = < liczba przedziałów obciążeń stropów > (=liczba wierszy tablicy "obciążenia jednostkowe stropów") NOJS = < liczba obciążeń jednostkowych> NZES = <liczba zestawów obciążeń statycznych (nzes = nzoh + nzov + nzos)> (liczba zestawów obciążeń poziomych + liczba zestawów obciążeń pionowych + liczba zestawów pionowych osiadań) NZOH = <liczba zestawów obciążeń poziomych> (= ogólne + normowe + skupione) NZOHSKUP = <liczba zestawów obciążeń poziomych skupionych> NZOV = <liczba zestawów obciążeń pionowych> 2

NZOS = <liczba zestawów pionowych osiadań> NZWK = <liczba zestawów wymuszeń kinematycznych> Uwaga1: Ten element występuje tylko w danych do obliczeń dynamicznych (pliki*.bw8) Uwaga2: liczba zestawów wymuszeń kinematycznych jest obliczana przez program na podstawie liczby zadeklarowanych "zestawów wymuszeń kinematycznych" NUPD = <liczba uwzględnianych postaci drgań> Uwaga: Ten element występuje tylko w danych do obliczeń dynamicznych (pliki*.bw8) SUMOWANIE = <metoda sumowania postaci drgań: podać MAX dla max z metod SRSS, CQC i DSC, SRSS dla metody SRSS, CQC dla metody CQC, DSC dla metody DSC> Uwaga1: Ten element występuje tylko w danych do obliczeń dynamicznych (pliki*.bw8) NWEK = <liczba wariantów ekstremów> NC = <liczba rzędnych wyników dla stropów> < liczba rzędnych wyników + a + b + 1> Uwaga: a = 0, jeśli użytkownik nie wymaga wyników na szczycie zasadniczej części budynku a = 1, jeśli użytkownik wymaga wyników na szczycie zasadniczej części budynku b = 0, jeśli użytkownik nie wymaga wyników na szczycie attyk b = 1, jeśli użytkownik wymaga wyników na szczycie attyk Uwaga: "opis materiałów" podać gdy wystąpił wiersz n_mat zamiast wiersza z opisem G. ** OPIS MATERIAŁÓW ** nr G Es Ez gamma (ro) opis materiału { <nr materiału> <G> <Es> <Ez> <ciężar objętościowy> <gęstość > **<dowolny komentarz>** } Uwaga: liczbę określającą gęstość podaje się tylko w plikach do obliczeń dynamicznych (*.bw8). ** OPIS PUNKTÓW ** nr x y { <nr punktu> <x> <y> } ** OPIS ŚCIAN ** nr koniec1 koniec2 grubość { <nr ściany> <koniec 1 : nr punktu> <koniec 2 : nr punktu> <grubość ściany> } Uwaga: "opis rozcięć (połączeń niepodatnych)" podać gdy nr>0. ** OPIS ROZCIĘĆ ** 3

nr rozc. nr punktu ściana1 ściana2 grubość { <nr rozc.> <nr punktu> <nr ściany 1> <nr ściany 2> <grubość> } Uwaga: w programie długość nadproża oblicza się ze wzoru: l = l 0 + K * wysokość. Uwaga: "opis nadproży" podać gdy nn>0. ** OPIS NADPROŻY ** nr nadproża punkt1 ściana1 punkt2 ściana2 szerokość wysokość współczynnik k odległość osiowa w pionie { <nr nadproża> <szerokość> <wysokość> <współczynnik K> <odległość osiowa w pionie> <koniec 1 : nr punktu> <koniec 1 : nr ściany> <koniec 2 : nr punktu> <koniec 2 : nr ściany> } Uwaga: "opis złączy" podać gdy nz>0. ** OPIS ZŁĄCZY ** { <nr złącza> <koniec 1 : nr punktu> <koniec 1 : nr ściany> <koniec 2 : nr punktu> <koniec 2 : nr ściany> <podatność złącza c> } Uwaga: c = d / T [(jedn. długości) 2 / (jedn. siły)] gdzie: d - przemieszczenie łączonych ścian względem siebie wzdłuż złącza, T - siła styczna na jednostkę długości złącza. ** OPIS SKRAJNII KORPUS ** (opis skrajnii) Uwaga: gdy liczba skrajnii korpus=0 jako opis skrajnii podać "0", co oznacza, że definicja korpusu zawiera zero punktów. ** OPIS SKRAJNII ATTYK ** (opis skrajnii) Uwaga: gdy liczba skrajnii attyk=0 jako opis skrajnii podać "0", co oznacza, że definicja attyk zawiera zero punktów. Uwaga1: Ta sekcja występuje tylko w danych do obliczeń dynamicznych (pliki*.bw8) Uwaga2: "opis typu stropu" podać NT razy ** TYP STROPU ** <nr typu stropu> ** (uzupełniający opis stropu) ** 4

odległość między środkiem masy stropu a wierzchem stropu = <odległość> masa jednostki powierzchni stropu = <masa jednostki powierzchni stropu> { (opis skrajnii) } Uwaga1: Jeżeli dla co najmniej jednej rzędnej wysokości został określony typ stropu, to opis sekcji powinien być ciągiem znaków ** PRZEKRÓJ PIONOWY **, w przeciwnym wypadku ciągiem znaków ** RZĘDNE WYSOKOŚCI ** ** RZĘDNE WYSOKOŚCI ** lub ** PRZEKRÓJ PIONOWY ** (bezwzględna wartość rzędnej odniesienia = <bezwzględna wartość rzędnej odniesienia (wartość wg WCS)>) (bezwzględna współrzędna X punktu odniesienia = <bezwzględna współrzędna X punktu odniesienia (wartość wg WCS)>) poziom utwierdzenia = <wartość poziomu utwierdzenia (względem rzędnej odniesienia)> poziom terenu = <wartość poziomu terenu (względem rzędnej odniesienia)> szczyt zasadniczej części budynku = <wartość szczytu zasadniczej części budynku (względem rzędnej odniesienia)> szczyt attyk = <wartość szczytu attyk (względem rzędnej odniesienia)> Uwaga: szczyt zasadniczej części budynku oraz szczyt attyk będą wykorzystywane w celu ustalenia obciążenia wiatrem. Szczyt konstrukcji jest określany na podstawie rzędnej najwyższego stropu. Uwaga: Poniższą tabelę podać gdy NK>0. strop rzędna typ stropu Uwaga: Kolumna "typ stropu" wraz z jej nagłówkiem może pojawić się w plik tylko i wyłącznie wtedy gdy dla co najmniej jednej rzędnej wysokości został określony typ stropu { <numer stropu.> <rzędna względna> <numer typu stropu> } Uwaga: "opis obciążeń jednostkowych stropów " podać gdy nops>0. Uwaga: Obciążenia jednostkowe q p, przy osi Z skierowanej do góry, podawać jako liczby ujemne. ** OBCIĄŻENIA JEDNOSTKOWE STROPÓW ** nr przedziału od do stałe zmienne stałe zmienne stałe zmienne { <nr przedziału> <kond. pocz. przedz. > <kond. końc. przedz.> <lista jednostkowych obciążeń powierzchniowych q p przedziału> } { obciazenie <numer obciążenia> [(nazwa obciążenia)] [<kolor obciążenia>] skrajnia: (opis skrajnii) Uwaga1: zaleca się, aby na powyższej liście znajdowały się wartości obciążeń charakterystycznych; stałe na pozycjach nieparzystych, a zmienne na pozycjach parzystych. Uwaga2: kolor obciążenia należy podać jako numer koloru programu AutoCAD lub jako jeden z następujących ciągu znaków: Czerwony, Żółty, Zielony, Błękitny, Niebieski, Fioletowy lub Biały Uwaga3: opis skrajnii należy podać zgodnie ze schematem opisanym w sekcji opis skrajnii bieżącego dokumentu 5

Uwaga1: Ta sekcja występuje tylko w danych do obliczeń dynamicznych (pliki*.bw8) Uwaga2: podać, gdy nzwk>0 ** OPIS SPEKTRUM ** rodzaj [(przemieszczeniowe spektrum odpowiedzi / prędkościowe spektrum odpowiedzi / przyspieszeniowe spektrum odpowiedzi)] = <rodzaj (przemieszczeniowe spektrum odpowiedzi = 0, prędkościowe spektrum odpowiedzi = 1, przyspieszeniowe spektrum odpowiedzi = 2)> typ [(wykładnicze spektrum odpowiedzi / hiperboliczne spektrum odpowiedzi) / hiperboliczne według Eurocode 8 (ENV 1998-1-1, May 1994) / hiperboliczne według Eurocode 8 (pren 1998-1:200X, January 2003)] = <typ (wykładnicze spektrum odpowiedzi = 0, hiperboliczne spektrum odpowiedzi = 1, hiperboliczne według Eurocode 8 (ENV 1998-1-1, May 1994) = 2, hiperboliczne według Eurocode 8 (pren 1998-1:200X, January 2003) = 3)> granica pierwszego przedziału spektrum odpowiedzi T1 = <granica pierwszego przedziału spektrum odpowiedzi T1> granica drugiego przedziału spektrum odpowiedzi T1 = <granica drugiego przedziału spektrum odpowiedzi T2> granica trzeciego przedziału spektrum odpowiedzi T3 = <granica pierwszego przedziału spektrum odpowiedzi T3> stała C1 spektrum = <stała C1 spektrum> stała C2 spektrum = <stała C2 spektrum> stała C3 spektrum = <stała C3 spektrum> stała C4 spektrum = <stała C4 spektrum> Uwaga: ten wiersz nie występuje dla typ = 3. Uwagi: 1. Znaczenie stałych C1.. C4 wyjaśniają poniższe rysunki. 6

hiperboliczne spektrum typu = 2 tzn. spektrum odpowiedzi zgodne z Eurocode 8 (ENV 1998-1-1, May 1994), 7

S C 2 C 1 C 2 C T2 C2 T 3 T 2 C2 T 3 C T3 T 3 C 4. T 1 T 2 T 3 T [s] hiperboliczne spektrum typu = 3 tzn. hiperboliczne spektrum odpowiedzi według Eurocode 8 (pren 1998-1:200X, January 2003) S C 2 T C T 2 2 C3 C 1 C 2 T T C T 2 3 2 C 2 3 T 1 T 2 T 3 T [s] Uwaga: C 4 nie występuje. 8

2. W przypadku hiperbolicznego spektrum odpowiedzi zgodnego z Eurocode 8 (ENV 1998-1-1, May 1994), tzn. dla spektrum typu = 2 jest dla C3 C T T 3 : T 2 C2 T 3 T3 T Przyporządkowanie oznaczeń wg Eurocode 8 do oznaczeń wg programu Budynki Wysokie dla Windows jest następujące: 4. C 1 1 0 C 2 0 a C3 k 1 C4 k 2 T 1 = T B g S T 2 = T C T 3 = T D 3. W przypadku hiperbolicznego spektrum odpowiedzi zgodnego z Eurocode 8 (pren 1998-1:200X, January 2003), tzn. dla spektrum typu = 3, C 4 nie występuje - wiersza definiującego C 4 nie podaje się. Uwaga1: Ta sekcja występuje tylko w danych do obliczeń dynamicznych (pliki*.bw8) Uwaga2:podać, gdy nzwk>0 ** WYMUSZENIA KINEMATYCZNE ** l.p. nr zestawu kąt określający kierunek fali uzupełniający słowny sejsmicznej w stopniach opis zestawu { <l.p.> <nr zestawu> <kąt> ** <opis> ** } Uwaga: "nr zestawu" podać z zakresu (nzes+1, nzes+nzwk). Uwaga: Ta sekcja występuje tylko w danych do obliczeń dynamicznych (pliki*.bw8) ** WYDRUKI OBLICZEŃ DYNAMICZNYCH ** poziom wydruku wyników pośrednich programów BW8A i BW8B = <wydruk wyników BW8A i BW8B> poziom wydruku wyników pośrednich programów BW8C i BW8R = <wydruk wyników BW8C i BW8R> 9

poziom wydruku wyników pośrednich programów BW81 = <wydruk wyników BW81> poziom wydruku wyników pośrednich programów BW82 = <wydruk wyników BW82> poziom wydruku wyników pośrednich programów BW83 = <wydruk wyników BW83> poziom wydruku wyników pośrednich programów BW84 i BW89 = <wydruk wyników BW84 i BW89> poziom wydruku wyników pośrednich programów BW85 i BW86 = <wydruk wyników BW85 i BW86> poziom wydruku wyników pośrednich programów BW87, BW88 i BW8M= <wydruk wyników BW87, BW88 i BW8M> druk postaci drgań [(tak/nie)] = <druk postaci drgań (0=nie, 1=tak)> druk wyników w postaci wykładniczej (półlogarytmicznej) [(tak/nie)] = <druk w postaci wykładniczej (0=nie, 1=tak)> wymagana liczba kompletów wydruków wyników końcowych z dynamiki = <liczba kompletów wydruków> Uwaga: opis "obciążeń poziomych" podać nzoh razy. Uwaga: Obciążenia poziome ogólne ** NR ZESTAWU ** <nr zestawu> ** OBCIĄŻENIE POZIOME** ** (uzupełniający opis zestawu) ** Uwaga: treść opisu "obciążeń poziomych" można podawać jako (tzn. w dwóch formach): 1) opis ogólny, pracochłonny (symbol obciążenia = 1), 2) opis skrócony dla obciążeniem wiatrem wg PN-77/B-02011 (symbol obciążenia = 11) patrz niżej. symbol zestawu = 1 nr zestawu obciążeń poziomych (izoh) = <nr zestawu obciążenia poziomego> liczba rzędnych obciążeń rozłożonych = <liczba rzędnych obciążenia rozłożonego (w bież. zestawie)> z Qx(z) Qy(z) Ms(z) { <rzędna> <Q X (z)> <Q Y (z)> <M S (z)> } <P X > <P Y > <M S > Uwaga: rzędna <= HB. Uwaga: Q X (z), Q Y (z), M S (z) - intensywności obciążenia rozłożonego, P X, P Y, M S - poziome obciążenie skupione na szczycie konstrukcji usztywniającej. Uwaga: Obciążenia poziome normowe ** NR ZESTAWU ** <nr zestawu> ** OBCIĄŻENIE POZIOME** 10

** (uzupełniający opis zestawu) ** symbol zestawu = 11 nr zestawu obciążeń poziomych (izoh) = < nr zestawu obciążenia poziomego > kierunek działania wiatru = < kierunek działania wiatru, podać X lub Y > okres drgań własnych budynku w kierunku działania wiatru = < okres drgań własnych w kierunku działania wiatru > logarytmiczny dekrement tłumienia = < logarytmiczny dekrement tłumienia > teren = < teren: podać A, B lub C > charakterystyczna prędkość wiatru Vk = < charakterystyczna prędkość wiatru > charakterystyczne ciśnienie prędkości Qk = < charakterystyczne ciśnienie prędkości > Uwaga: dobre przybliżenie okresu drgań własnych budynku wysokiego podaje wzór: liczba kondygnacji / 10. Uwaga: dla konstrukcji żelbetowych monolitycznych dekrement = 0.15. Uwaga: określenie terenu wg PN-77/B-02011: A - teren otwarty z nielicznymi przeszkodami, B - zabudowany, przy wysokości istniejących budynków do 10 m lub zalesiony, C - zabudowany, przy wysokości istniejących budynków powyżej 10 m. Uwaga: charakterystyczna prędkość wiatru, w określonym na początku danych układzie jednostek + sekunda; np. przy metrach jako jednostkach długości, dla strefy I: 20 m/s. Uwaga: charakterystyczne ciśnienie prędkości, w określonym na początku danych układzie jednostek np. przy metrach jako jednostkach długości i kiloniutonach jako jednostkach siły, dla strefy I: 0.25 kpa Uwaga: Obciążenia poziome skupione ** NR ZESTAWU ** <nr zestawu> ** OBCIĄŻENIE POZIOME** ** (uzupełniający opis zestawu) ** symbol zestawu = 2 nr zestawu obciążeń poziomych (izohskup) = <nr zestawu obciążenia poziomego> liczba rzędnych obciążeń skupionych = <liczba rzędnych obciążenia skupionego (w bież. zestawie)> z Px Py Mss { <rzędna> <P X > <P Y > <M SS > } Uwaga: podać nzov razy. ** NR ZESTAWU ** <nr zestawu> **PIONOWE OBCIĄŻENIE ŚCIAN** ** (uzupełniający opis zestawu) ** symbol obciążenia = 3 11

nr zestawu pionowych obciążeń ścian = <nr zestawu pionowych obciążeń ścian> liczba obciążeń (w bieżącym zestawie) = <liczba obciążeń (w bieżącym zestawie)> sprzężenie poszczególnych obciążeń [(tak/nie)] = <sprzężenie poszczególnych obciążeń (0=nie, 1=tak)> obc. sc/nadpr jedn. delta x delta y A l b npso ------ lista punktów (charakter)------ Uwaga: wiersz opisujący obciążenie może wystąpić, w następujących możliwych formach: { <nr> S<ściana> J<obc. jedn.> <delta x> <delta y> <A> <l> <b> (opis skrajnii) } { <nr> N<ściana> J<obc. jedn.> <delta x> <delta y> <A> <l> <b> (opis skrajnii) } Uwaga: Uwagi: w opisie zestawu może wystąpić jedna, kilka lub wszystkie podane powyżej możliwości, nr - numer obciążenia w ramach bieżącego zestawu, S - obciążenie działające na ścianę, N - obciążenie działające na nadproże, Załóżmy, że p to punkt przecięcia granicy ściany z prostą - łączącą środek ściany ze środkiem obciążenia. Punkt p ma współrzędne xp oraz yp, natomiast xs, ys są współrzędnymi środka ściany lub nadproża. Wtedy delta x = xp xs delta y = yp - ys A pole powierzchni obciążenia (podane tylko dla informacji; program BW-7 przeprowadza obliczenia na podstawie l i b. Błędne A można naprawić w POL-3: Pomoc / Napraw pionowe) l długość ściany lub nadproża na które działa obciążenie b jest równe A/l Uwaga: podać nzos razy. ** NR ZESTAWU ** <nr zestawu> ** ZAŁOŻONE OSIADANIA ŚCIAN ** ** (uzupełniający opis zestawu) ** symbol obciążenia = 4 nr zestawu założ. osiadań ścian = <nr zestawu założ. osiadań ścian> liczba osiadań = <liczba osiadań> sprzężenie osiadań [(tak/nie)] = <sprzężenie osiadań (tak=1, nie=0)> wartość osiadania 1 = <wartość osiadania> liczba ścian: <liczba ścian> numery ścian: {<numery ścian>} wartość osiadania 2 = <wartość osiadania> liczba ścian: <liczba ścian> numery ścian: {<numery ścian>} wartość osiadania n = <wartość osiadania> liczba ścian: <liczba ścian> numery ścian: {<numery ścian>} osiadanie 1 [<opis>] [<kolor>] skrajnia: (opis skrajnii) osiadanie 2 [<opis>] [<kolor>] skrajnia: (opis skrajnii) osiadanie n [<opis>] [<kolor>] skrajnia: (opis skrajnii) Uwagi: 1) Założone osiadania dla ścian połączonych rozcięciami (połączeniami niepodatnymi) muszą być jednakowe. 12

2) Osiadanie "w dół" (tzn. przemieszczenie w kierunku przeciwnym do kierunku osi Z) podać jako liczbę ujemną. 3) w poprzedniej starej wersji zamiast liczba osiadań = <liczba osiadań> było liczba ścian osiadających = <liczba ścian osiadających> Uwaga1: podać, gdy nwek>0 ** OPIS EKSTREMÓW ** Uwaga: poniższą sekwencję opisu ekstremów podać nwek razy nr wariantu = <nr wariantu> liczba zestawów obciążeń bież. wariantu ekstremum = <liczba zestawów obciążeń bież. wariantu ekstremum> l.p. nr zest. obc. charakter mnożnik nr grupy { <l.p.> <nr zest. obc.> <charakter> <mnożnik> <nr grupy> } Uwagi: Charakter: 1 = obciążenie stałe, 2 = obciążenie zmienne 1 (może działać lub nie działać), 3 = obciążenie zmienne 2 (jak obciążenie zmienne 1, dodatkowo może działać z przeciwnym znakiem). nr grupy - numer grupy obciążeń wzajemnie się wykluczających. Obciążenia wykluczające się muszą mieć ten sam numer grupy. ** RZĘDNE WYNIKÓW ** poziom utwierdzenia = <wartość poziomu utwierdzenia (względem rzędnej odniesienia)> Uwaga: Poniższą tabelę podać gdy NC>0. strop rzędna { <numer stropu.> <rzędna względna> } szczyt zasadniczej części budynku [(tak/nie)] = <drukuj szczyt zasadniczej części budynku (0=nie, 1=tak)> szczyt attyk [(tak/nie)] = <drukuj szczyt attyk (0=nie, 1=tak)> Uwagi: rzędna - wypełniać rosnąco, począwszy od stropu najniższego. Należy podać "nc" linii (nc - liczba podana w danych ogólnych). ** WYDRUKI ** poziom wydruku wyników pośrednich programu BW7A= <poziom wydruku wyników pośrednich programu BW7A> poziom wydruku wyników pośrednich programu BW7B = <poziom wydruku wyników pośrednich programu BW7B> 13

poziom wydruku wyników pośrednich programu BW7C = <poziom wydruku wyników pośrednich programu BW7C> poziom wydruku wyników pośrednich programów BW70 i BW71 = <poziom wydruku wyników pośrednich programów BW70 i BW71> poziom wydruku wyników pośrednich programu BW72 = <poziom wydruku wyników pośrednich programu BW72> poziom wydruku wyników pośrednich programu BW73 = <poziom wydruku wyników pośrednich programu BW73> poziom wydruku wyników pośrednich programu BW74 = <poziom wydruku wyników pośrednich programu BW74> poziom wydruku wyników pośrednich programu BW75 = <poziom wydruku wyników pośrednich programu BW75> poziom wydruku wyników pośrednich programu BW76 = <poziom wydruku wyników pośrednich programu BW76> poziom wydruku wyników pośrednich programu BW77 = <poziom wydruku wyników pośrednich programu BW77> poziom wydruku wyników pośrednich programu BW78 = <poziom wydruku wyników pośrednich programu BW78> poziom wydruku wyników pośrednich programu BW79 = <poziom wydruku wyników pośrednich programu BW79> poziom wydruku wyników pośrednich programu BW7E = <poziom wydruku wyników pośrednich programu BW7E> zakres wydruków przemieszczeń = <zakres wydruków przemieszczeń> zakres wydruków sił w nadprożach i złączach = <zakres wydruków sił w nadprożach i złączach> zakres wydruków sił przekrojowych w elem. usztyw = <zakres wydruków sił przekrojowych w elem. usztyw.> zakres wydruków naprężeń = <zakres wydruków naprężeń> druk wyników w postaci półlogarytmicznej [(tak/nie)] = <druk wyników w postaci półlogarytmicznej (0=nie, 1=tak)> wymagana liczba kompletów wydruków wyników końcowych = <wymagana liczba kompletów wydruków wyników końcowych> Uwagi: poziomy wydruków wyników pośrednich programów - przy normalnej eksploatacji podawać 0 (wyższe poziomy wydruków przewidziano dla potrzeb testowania programów oraz prac badawczych i rozwojowych), zakresy wydruków przemieszczeń, sił i naprężeń - 0 - wyniki nie są wymagane, 1 - wymagane wydruki dla schematów obciążeń, 2 - wymagane wydruki dla ekstremów, 3 - wymagane wydruki dla schematów i ekstremów. Uwagi: (opis skrajnii) powinien mieć następującą postać: <liczba punktów skrajnii> <nr punktu> (<typ punktu>)... <nr punktu>( <typ punktu>) liczba punktów skrajnii jeżeli punkt początkowy i końcowy skrajnii pokrywają się, liczone są one dwa razy typ punktu: 14

1 początek linii prostej 2 początek łuku kołowego 3 pośredni punkt łuku kołowego 4 końcowy punkt (danego konturu) Typu punktów należy podać w nawiasach okrągłych **** 15

Historia zmian dokumentu: 2007-06-16 dodano rysunki spektrów hiperbolicznych typu 2 i 3 16