pieczątka jednostki organizacyjnej Załącznik Nr 1.11 Uchwały Senatu Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego Nr 12/2015/2016 z dnia 15 grudnia 2015 r. OPIS MODUŁU (PRZEDMIOTU), PROGRAMU NAUCZANIA ORAZ SPOSOBÓW WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA CZEŚĆ A * (opis modułu (przedmiotu) i programu nauczania) OPIS MODUŁU (PRZEDMIOTU) Nazwa modułu (przedmiotu) Wydział Katedra Kierunek Specjalność Poziom kształcenia Profil Forma studiów Rok/semestr Tytuł /stopień naukowy (zawodowy). Imię i nazwisko prowadzącego moduł (przedmiot)/ koordynatora modułu (przedmiotu) Metodyka nauczania języka polskiego dzieci polskich za granicą Wydział Humanistyczny Instytut Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa Filologia polska Nauczanie języka polskiego jako obcego Studia drugiego stopnia Ogólnoakademicki Stacjonarna II/II Dr hab. Agnieszka Rypel, prof. UKW Liczba godzin dydaktycznych i formy zajęć 15 w., 15 lab. Liczba punktów ECTS 5 Rygory zaliczenia Zaliczenie, zaliczenie z oceną Typ modułu Specjalnościowy Język wykładowy Język polski Przedmioty wprowadzające i wymagania wstępne Język polski poza granicami kraju, metodyka nauczania kultury polskiej, metodyka nauczania języka polskiego jako obcego, metodyka nauczania języka polskiego jako obcego, wiadomości z zakresu literatury i kultury polskiej, nauki o języku. Efekty kształcenia Efekty kierunkowe Efekty modułowe (przedmiotowe) symbol efektu treść efektu symbol efektu treść efektu K_W08 Wiedza Student prezentuje pogłębione wiadomości, terminy i zaawansowane metody związane z analizą, wartościowaniem, problematyzowaniem i W01 interpretacją literaturoznawczą oraz krytycznoliteracką, różnymi tekstami kultury, zwłaszcza komunikatami językowymi, Student wykazuje się wiedzą na temat typologii różnorodnych kompetencji komunikacyjnych w tym także socjokulturowych oraz wymienia kryteria doboru treści kulturowych w kształceniu dzieci polskich za granicą.
K_W09 K_U02 K_U10 K_U11 K_K01 K_K04 K_K05 artystycznymi i nieartystycznymi w różnych formach komunikacji społeczno-medialnej. Student opisuje elementy pogłębionej wiedzy z zakresu historii Polski oraz wyjaśnia jej znaczenie w rozwoju języka i literatury polskiej oraz innych faktów kultury. W02 Umiejętności Student posługuje się uszczegółowioną terminologią, dobiera i stosuje odpowiednie metody, narzędzia badawcze oraz opracowuje i prezentuje wyniki U01 pozwalające na rozwiązywanie złożonych problemów w zakresie językoznawstwa, literaturoznawstwa, kultury, edytorstwa. Student stosuje różnorodne sposoby opisu, promocji i integracji kultury, literatury, języka w instytucjach kultury oraz wykorzystuje bogate U03 narzędzia porozumiewania się w zakresie nauk humanistycznych w celu komunikowania się ze specjalistami z różnych dziedzin. Student samodzielnie formułuje i/lub twórczo wykorzystuje teksty (mówione i pisane) w różnych gatunkach/konwencjach/stylach funkcjonalnych polszczyzny z uwzględnieniem oryginalnych U04 środków językowych i stylistycznych uzależnionych od parametrów pragmatycznych (szczególnie od sytuacji komunikacyjnej). Kompetencje społeczne Student rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie, inspiruje i organizuje proces uczenia się innych. Student identyfikuje i rozstrzyga problemy związane z własną aktywnością zawodową w wybranej sferze działalności typowej dla danej specjalności. Student dostrzega znaczenie i potrzebę zachowania dziedzictwa kulturowego regionu, kraju, Europy oraz uwzględnia je we K01 K02 K03 Student wymienia treści z zakresu kultury i historii Polski uznane za najistotniejsze dla kształtowania tożsamości narodowej młodych Polaków mieszkających za granicą oraz wskazuje sposoby i różnorodność kształtowania się poszczególnych typów tożsamości dzieci polskich za granicą. Student wykorzystuje wiedzę i poszczególne metodologie z zakresu językoznawstwa, literaturoznawstwa i kulturoznawstwa do określenia specyfiki procesu glottodydaktycznego oraz posługiwania się w praktyce metodami właściwymi podejściu komunikacyjnemu. Student organizuje różnorodne formy działań służące zintegrowanemu, całościowemu postrzeganiu przez uczących się kultury polskiej, w tym wiedzy o Polsce, kulturze wysokiej, kultury dnia codziennego oraz etykiety językowej. Student wykorzystuje różnorodne teksty do wprowadzania i ćwiczenia poszczególnych sprawności językowych, komunikacyjnych oraz kulturowych, zarówno w mówionej, jak i pisanej odmianie języka polskiego. Student pełniąc funkcję nauczyciela języka polskiego, opracowuje programy, analizuje i wykorzystuje podręczniki, przygotowuje scenariusze lekcji. Student samodzielnie projektuje ścieżkę swojego doskonalenia zawodowego, współpracuje z organizacjami wspierającymi dokształcanie nauczycieli JPJO. Student uwzględnia polskie i europejskie dziedzictwo kulturowe w projektowaniu i prowadzeniu zajęć dla dzieci polskich mieszkających za
własnej praktyce zawodowej (w wybranej sferze działalności typowej dla danej specjalności). granicą....... podpis prowadzącego/koordynatora modułu(przedmiotu) Opis sposobu realizowania i sprawdzania efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) z odniesieniem do form zajęć i sprawdzianów Efekty kształcenia a forma zajęć Efekty kształcenia dla ** kierunku Przedmiotu Forma zajęć Metody oceniania efektów kształcenia Metody oceniania*** Efekty kształcenia dla przedmiotu K_W08, K_W09 W01, W02 w. kolokwium W01, W02 K_U02,, K_10, K_11 U01, U02, U03 lab. prace domowe K02, K03 K_K01, K_04, U01, K01, K02, U02, K01, K02, K03 lab. projekt, scenariusz K_K05 U03,...... podpis prowadzącego daną formę zajęć...... podpis koordynatora przedmiotu Objaśnienia: * Część A sylabusa [Opis modułu (przedmiotu) i programu nauczania] ma postać jednorodną i jako wzór obowiązuje w całej uczelni. 1. Opis przedmiotu jest opracowany i podpisywany przez prowadzącego moduł (przedmiot) w przypadku, gdy dany moduł (przedmiot) jest prowadzony wyłącznie przez jedną osobę. 2. Opis modułu jest opracowany i podpisywany przez koordynatora modułu (przedmiotu) w przypadku, gdy dany moduł (przedmiot) jest prowadzony przez więcej niż jedną osobę, np. ze względu na różne formy realizacji modułu (przedmiotu)(wykład + ćwiczenia); przygotowanie przez koordynatora opisu modułu (przedmiotu) wymaga współpracy z pozostałymi osobami prowadzącymi moduł (przedmiot).
Załącznik Nr 1.11 Uchwały Senatu Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego Nr 12/2015/2016 z dnia 15 grudnia 2015 r. PROGRAM NAUCZANIA MODUŁU (PRZEDMIOTU) Rok akademicki: 2016/2017 Forma studiów: stacjonarne Poziom studiów: studia drugiego stopnia Rok studiów: 2 Semestr: 4 Metodyka nauczania języka polskiego dzieci polskich za Nazwa modułu (przedmiotu) granicą Wydział Humanistyczny Katedra Instytut Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa Kierunek Filologia polska Specjalność Nauczanie języka polskiego jako obcego (glottodydaktyka) Opisywana forma zajęć Wykład Liczba godzin dydaktycznych 15 Tytuł /stopień naukowy (zawodowy). dr hab. Agnieszka Rypel, prof. UKW Imię i nazwisko prowadzącego zajęcia Treści programowe realizowane podczas zajęć 1-2. Tradycje nauczania polonijnego. 3-4.Typy placówek zajmujących się kształceniem dzieci polskich za granicą. 5. Dokumenty i rozporządzenia MEN oraz MNiSW dotyczące kształcenia dzieci polskich za granicą oraz możliwości kontynuowania nauki w kraju. 6-7. Kształtowanie się tożsamości narodowej dzieci polskich mieszkających poza granicami kraju w zależności od różnych kryteriów związanych z typem oraz okresem emigracji, a także warunkami społecznymi i rodzinnymi uczących się). 8. Podstawa programowa dla dzieci polskich uczących się za granicą (porównanie z podstawą nauczania języka polskiego w polskich szkołach oraz z systemem ESKOJ). 9. Typy programów nauczania języka polskiego za granicą z uwzględnieniem programów autorskich. 10. Nauczanie autonomiczne uwzględniające potrzeby poszczególnych grup uczniów w różnych krajach oraz różnych systemach edukacyjnych krajów przyjmujących. 11-12. Problemy edukacyjne związane z bilingwizmem i interferencjami między językiem pierwszym, drugim i domowym. 13. Problemy interferencji kulturowych. 14-15. Środki dydaktyczne wykorzystywane do nauczania języka polskiego jako obcego. 13. Podręcznik jako podstawowy środek dydaktyczny w procesie glottodydaktycznym. 14. Materiały autentyczne a preparowane. 15. Wykorzystanie współczesnych mediów elektronicznych w nauczaniu JPJO.. Metody dydaktyczne Metody i kryteria oceniania Rygor zaliczenia Literatura podstawowa Wykład, wykład konwersatoryjny, rozmowa kierowana, prezentacja multimedialna. Frekwencja na zajęciach, zaangażowanie oraz aktywny udział w wykładach konwersatoryjnych. Zaliczenie bez oceny Aleksandrowicz-Pędzich L., Międzykulturowość na lekcjach języków obcych.
Literatura uzupełniająca Arabski J., Przyswajanie języka obcego i pamięć werbalna, Katowice 1997. Dziewierzyńska E., Sposoby optymalizacji przyswajania materiału leksykalnego w procesie nauczania języka obcego, Rzeszów 2012. Grzyś M., Zagadnienia kulturowe i kulturotwórcze w nauczaniu języków obcych, Siedlce 2003. Janowska I., Podejście zadaniowe do nauczania i uczenia się języków obcych na przykładzie języka polskiego jako obcego, Kraków 2011. Komorowska H., Metodyka nauczania języków obcych, Warszawa 2003. Komorowska H., Sukces i niepowodzenia w nauce języka obcego, Warszawa 1987. Lewandowski J., Nauczanie języka polskiego cudzoziemców w Polsce monografia glottodydaktyczna, warszawa 1985. Marton W., Nowe horyzonty nauczania języków obcych, Warszawa 1972. Metodyka nauczania języka polskiego jako obcego, red. J. Lewandowski Nauczanie języka obcego a specyficzne potrzeby uczących się: o kompetencjach motywowania i strategiach, red. J. Knieja, S. Piotrowski, Lublin 2011. Siek-Piskozub T., Gry i zabawy w nauczaniu języków obcych, Warszawa 1997. Wójcik T., Aspekty procesu glottodydaktycznego, Warszawa 1982. Jakóbczyk S., Porównywanie w glottodydaktyce, Poznań 1991. Komorowska H., Metody badań empirycznych w glottodydaktyce, Warszawa 1982. Perspektywy glottodydaktyki i językoznawstwa, red. K. Myczko, B. Skowronek, W. Zabrocki, Poznań 2008. Problemy komunikacji międzykulturowej: lingwistyka, translatoryka, glottodydaktyka, red. B. Z. Kielar, Warszawa 2000. Ronowicz E.A., Kierunki w metodyce nauczania języków obcych: przegląd historyczny, Warszawa 1982. Wilczyńska W., Michońska-Stadnik, Metodologia badań w glottodydaktyce. Wprowadzenie, Warszawa 2010. Rypel A., Polska tożsamość narodowa czy etniczna? rozważania na temat podstawy programowej dla uczniów polskich uczących się za granicą, [w:] Język wielokulturowość tożsamość, red. M. Pająkowska-Kensik, A. Paluszak-Bronka, K. Kołatka, Bydgoszcz 2013....... podpis prowadzącego daną formę zajęć...... podpis koordynatora modułu (przedmiotu) Objaśnienia do Programu nauczania przedmiotu : 1. Program nauczania modułu (przedmiotu) sporządza się odrębnie dla każdej formy modułu (przedmiotu). 2. Program nauczania modułu (przedmiotu) jest opracowywany przez prowadzącego daną formę zajęć.
Uchwały Senatu Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego Nr 12/2015/2016 z dnia 15 grudnia 2015 r. PROGRAM NAUCZANIA MODUŁU (PRZEDMIOTU) Rok akademicki: 2016/2017 Forma studiów: stacjonarne Poziom studiów: studia drugiego stopnia Rok studiów: 2 Semestr: 4 Metodyka nauczania języka polskiego dzieci polskich za Nazwa modułu (przedmiotu) granicą Wydział Humanistyczny Katedra Instytut Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa Kierunek Filologia polska Specjalność Nauczanie języka polskiego jako obcego (glottodydaktyka) Opisywana forma zajęć Laboratorium Liczba godzin dydaktycznych 15 Tytuł /stopień naukowy (zawodowy). Imię i nazwisko prowadzącego dr hab. Agnieszka Rypel, prof. UKW zajęcia Treści programowe realizowane podczas zajęć 1. Rodzaje podręczników (tradycyjnych oraz elektronicznych) wykorzystywanych w nauczaniu języka polskiego dzieci polskich za granicą. 2. Treści kulturowe w podręcznikach dla dzieci polskich uczących się za granic (etykieta językowa, wiedza o Polsce, kultura wysoka, kultura dnia codziennego). 3-4. Metody nauczania literatury i kultury. 5-6. Wprowadzanie słownictwa i frazeologii. 7-8. Nauczanie fleksji i składni polskiej. 9. Słowotwórstwo w NJPJO. 10. Kształcenie odmiany pisanej języka polskiego. 11. Kształcenie kompetencji ortograficznej. 12. Kształcenie kompetencji komunikacyjnej. 13. Projektowanie zajęć dydaktycznych. 14. Tworzenie planów i scenariuszy zajęć. 15. Ewaluacja scenariuszy zajęć. Metody dydaktyczne Metody i kryteria oceniania dyskusja, pogadanka, przekład intersemiotyczny, burza mózgów, krytyczna ocena i analiza, analiza i twórcze wykorzystania wzorów, analiza porównawcza, metoda problemowa, techniki dramy, gry dydaktyczne, ćwiczenia praktyczne (np. pisanie scenariuszy, wykonywanie pomocy dydaktycznych itp.), prezentacje multimedialne ocena bardzo dobra student umiejętnie dostrzega różnice w sposobie przedstawiania treści językowo-kulturowych w poszczególnych podręcznikach do nauczania dzieci polskich za granicą, objaśnia i stosuje w scenariuszach zajęć oraz działaniach dydaktycznych zróżnicowane metody dydaktyczne, wyczerpująco objaśnia sposoby wprowadzania słownictwa, fleksji, składni oraz kształcenia kompetencji komunikacyjnych w odmianie oraz mówionej pisanej, właściwie planuje zajęcia dydaktyczne w zróżnicowanych grupach. ocena dobra student właściwie dostrzega większość różnic w
Rygor zaliczenia Literatura podstawowa Literatura uzupełniająca sposobie przedstawiania treści językowo-kulturowych w poszczególnych podręcznikach do nauczania dzieci polskich za granicą, objaśnia i stosuje w scenariuszach zajęć oraz działaniach dydaktycznych większość z zalecanych metody dydaktycznych, właściwie objaśnia większość sposobów wprowadzania słownictwa, fleksji, składni oraz kształcenia kompetencji komunikacyjnych w odmianie oraz mówionej pisanej, na ogół odpowiednio planuje zajęcia dydaktyczne w zróżnicowanych grupach. ocena dostateczna student dostrzega niektóre różnice w sposobie przedstawiania treści językowo-kulturowych w poszczególnych podręcznikach do nauczania dzieci polskich za granicą, objaśnia i stosuje w scenariuszach zajęć oraz działaniach dydaktycznych właściwe, lecz mało zróżnicowane metody dydaktyczne, ogólnie objaśnia sposoby wprowadzania słownictwa, fleksji, składni oraz kształcenia kompetencji komunikacyjnych w odmianie oraz mówionej pisanej, na ogół właściwie planuje zajęcia dydaktyczne w zróżnicowanych grupach. Zaliczenie z oceną Aleksandrowicz-Pędzich L., Międzykulturowość na lekcjach języków obcych. Arabski J., Przyswajanie języka obcego i pamięć werbalna, Katowice 1997. Dziewierzyńska E., Sposoby optymalizacji przyswajania materiału leksykalnego w procesie nauczania języka obcego, Rzeszów 2012. Grzyś M., Zagadnienia kulturowe i kulturotwórcze w nauczaniu języków obcych, Siedlce 2003. Janowska I., Podejście zadaniowe do nauczania i uczenia się języków obcych na przykładzie języka polskiego jako obcego, Kraków 2011. Komorowska H., Metodyka nauczania języków obcych, Warszawa 2003. Komorowska H., Sukces i niepowodzenia w nauce języka obcego, Warszawa 1987. Lewandowski J., Nauczanie języka polskiego cudzoziemców w Polsce monografia glottodydaktyczna, warszawa 1985. Marton W., Nowe horyzonty nauczania języków obcych, Warszawa 1972. Metodyka nauczania języka polskiego jako obcego, red. J. Lewandowski Nauczanie języka obcego a specyficzne potrzeby uczących się: o kompetencjach motywowania i strategiach, red. J. Knieja, S. Piotrowski, Lublin 2011. Siek-Piskozub T., Gry i zabawy w nauczaniu języków obcych, Warszawa 1997. Wójcik T., Aspekty procesu glottodydaktycznego, Warszawa 1982. Jakóbczyk S., Porównywanie w glottodydaktyce, Poznań 1991. Komorowska H., Metody badań empirycznych w glottodydaktyce, Warszawa 1982. Perspektywy glottodydaktyki i językoznawstwa, red. K. Myczko, B. Skowronek, W. Zabrocki, Poznań 2008. Problemy komunikacji międzykulturowej: lingwistyka, translatoryka, glottodydaktyka, red. B. Z. Kielar, Warszawa 2000. Ronowicz E.A., Kierunki w metodyce nauczania języków obcych: przegląd historyczny, Warszawa 1982. Wilczyńska W., Michońska-Stadnik, Metodologia badań w glottodydaktyce. Wprowadzenie, Warszawa 2010. Rypel A., Polska tożsamość narodowa czy etniczna? rozważania na temat podstawy programowej dla uczniów polskich uczących się za granicą, [w:] Język
wielokulturowość tożsamość, red. M. Pająkowska-Kensik, A. Paluszak-Bronka, K. Kołatka, Bydgoszcz 2013....... podpis prowadzącego daną formę zajęć...... podpis koordynatora modułu (przedmiotu) Objaśnienia do Programu nauczania przedmiotu : 1. Program nauczania modułu (przedmiotu) sporządza się odrębnie dla każdej formy modułu (przedmiotu). 2. Program nauczania modułu (przedmiotu) jest opracowywany przez prowadzącego daną formę zajęć.