Biofizyka. Biofizyka am_s_S0-1. Prof. dr hab. Piotr Wroczyński. podstawowy. dr Marek Wasek dr Joanna Giebułtowicz mgr Ryszard Marszałek NIE

Podobne dokumenty
Sylabus - Biofizyka. Biofizyka. Prof. dr hab. Piotr Wroczyński. podstawowy. dr Marek Wasek dr Joanna Giebułtowicz mgr Ryszard Marszałek NIE

Biofizyka medyczna. Biofizyka medyczna. Prof. dr hab. Piotr Wroczyński. podstawowy. dr Marek Wasek mgr inż. Bartosz Kózka dr Katerina Makarova NIE

Biofizyczne podstawy diagnostyki medycznej

Sylabus przedmiotu. Wydział Nauki o Zdrowiu. Pielęgniarstwo Studia I stopnia Profil praktyczny Studia stacjonarne. Biofizyka. zimowy.

CHEMIA ANALITYCZNA. Chemia analityczna am_s_s0-1. podstawowy. dr hab. Joanna Giebułtowicz NIE. dr hab. Joanna Giebułtowicz

Biofizyka. II wydział Lekarski. Biofizyka. Prof dr hab. n. med. Jacek Przybylski. drugi, letni. Podstawowy. nie

Opis modułu kształcenia / przedmiotu (sylabus)

Analiza instrumentalna

S YLABUS MODUŁU (PRZEDMIOTU) I nformacje ogólne. Lekarsko-Biotechnologiczny i Medycyny Laboratoryjnej. nie dotyczy

SYLABUS. Część A - Opis przedmiotu kształcenia.

Chemia bionieorganiczna

Sylabus - Biofarmacja

Zastosowania matematyki w analityce medycznej

Sylabus - Biofarmacja

Technologie informacyjne w medycynie laboratoryjnej

Fizyka - opis przedmiotu

S YLABUS MODUŁU (PRZEDMIOTU) I nformacje ogólne. Nie dotyczy

Załącznik nr 2 do procedury opracowywania i okresowego przeglądu programów kształcenia. Sylabus. Wydział Nauki o Zdrowiu

Język angielski. Analityka medyczna Jednolite magisterskie. Język angielski. Zimowy i letni. Podstawowy. Mgr Jolanta Budzyńska Mgr Magdalena Dycha

Sylabus - Identyfikacja Związków Organicznych

Analityka medyczna Jednolite magisterskie. Język angielski. Zimowy i letni. Podstawowy. Mgr Jolanta Budzyńska. Nie. Mgr Jolanta Budzyńska

Sylabus - FARMAKOKINETYKA

S YLABUS MODUŁU (PRZEDMIOTU) I nformacje ogólne. Nie dotyczy

Radiobiologia, ochrona radiologiczna i dozymetria

Genomika praktyczna. Genomika praktyczna. Zakład Biochemii i Farmakogenomiki. prof. dr hab. Grażyna Nowicka. Rok IV. Semestr 8.

STANDARDOWY SYLABUS PRZEDMIOTU na rok akademicki 2014/2015

Sylabus przedmiotu. I Wydział Lekarski. Audiofonologia z protetyką słuchu Studia I stopnia Profil praktyczny Studia stacjonarne. Fizyka i biofizyka

S YLABUS MODUŁU (PRZEDMIOTU) I nformacje ogólne. Biofizyka medyczna. Nie dotyczy

Sylabus- Farmacja praktyczna w aptece

SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA Wydział Matematyczno-Przyrodniczy. Dr hab. M. Cholewa dr Wioletta Paśko dr Sylwia Budzik

SYLABUS: BIOLOGIA MEDYCZNA

Technologia informacyjna

S YL AB US MODUŁ U ( PRZEDMIOTU) I nforma c j e ogólne. Diagnostyka izotopowa

Język angielski. Analityka medyczna Jednolite magisterskie. Język angielski. Zimowy i letni. Podstawowy. Mgr Jolanta Budzyńska.

SYLABUS. DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA (skrajne daty) I rok, 1 semestr Przedmiot kształcenia treści podstawowych dr Julian Skrzypiec

Sylabus Biologia molekularna

Zestaw ćwiczeń laboratoryjnych z Biofizyki dla kierunku elektroradiologia w roku akademickim 2017/2018.

Biologia molekularna

Przetwarzanie danych z wykorzystaniem arkusza kalkulacyjnego

Wzór sylabusa przedmiotu

Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. Karta przedmiotu. obowiązuje studentów, którzy rozpoczęli studia w roku akademickim 2012/2013

Prawo medyczne. Prawo medyczne. Prof. dr hab. Maciej Małecki. Kierunkowy. Mgr Krzysztof Jop radca prawny. Nie. Mgr Agnieszka Zajkowska

Uczelnia Łazarskiego Wydział Medyczny Kierunek Lekarski

Sylabus na rok akademicki 2018/2019 Opis przedmiotu kształcenia Nazwa modułu/przedmiotu Biofizyka Grupa szczegółowych efektów

Podstawy fizyki IV - Optyka, Fizyka wspólczesna - opis przedmiotu

Sylabus Etyka zawodu

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. Edwarda F. Szczepanika w Suwałkach

SYLABUS: BIOLOGIA I GENETYKA

Warszawski Uniwersytet Medyczny Dziekanat II Wydziału Lekarskiego

KARTA MODUŁU KSZTAŁCENIA

Sylabus - Matematyka

Genetyka medyczna. Genetyka medyczna. 4 (czwarty) 8 (ósmy) kierunkowy

Serologia grup krwi i transfuzjologia

Diagnostyka toksykologiczna

Sylabus Biologia molekularna

Wzór sylabusa przedmiotu

II Wydział Lekarski III. V zimowy. kierunkowy. nie. dr n. med. Iwona Rudnicka

Chemia analityczna. I nformacje ogólne. Nazwa modułu. Kod modułu. Chemia analityczna F8/B

BIOSTATYSTYKA. Liczba godzin. Zakład Statystyki i Informatyki Medycznej

S YL AB US MODUŁ U ( PRZEDMIOTU) I nforma cje ogólne

Sylabus przedmiotu: Finansowanie w ochronie zdrowia

Sylabus Prawo farmaceutyczne

Załącznik nr 2 do procedury opracowywania i okresowego przeglądu programów kształcenia. Sylabus. Biofizyka

Zestaw ćwiczeń laboratoryjnych z Biofizyki dla kierunku Elektroradiologia w roku akademickim 2016/2017.

Wzór sylabusa przedmiotu

SYLABUS. Nazwa modułu/przedmiotu : Wydział: Kierunek studiów:

KARTA PRZEDMIOTU / SYLABUS Wydział Nauk o Zdrowiu Zdrowie Publiczne ogólnoakademicki praktyczny inny jaki. Zakład Statystyki i Informatyki Medycznej

KARTA PRZEDMIOTU / SYLABUS

Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Karta przedmiotu. obowiązuje studentów rozpoczynających studia w roku akademickim 2013/2014

Higiena i epidemiologia - sylabus

KARTA PRZEDMIOTU / SYLABUS

Sylabus na rok akademicki 2018/2019

SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA (skrajne daty) ZP Prakt. jakie?)

KARTA MODUŁU KSZTAŁCENIA

Uczelnia Łazarskiego Wydział Medyczny Kierunek Lekarski

SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA

Tematyka ćwiczeń laboratoryjnych z Biofizyki dla studentów I roku Kierunku Lekarsko-Dentystycznego w Zabrzu w roku akademickim 2017/18

Z-ID-204. Inżynieria Danych I stopień Praktyczny Studia stacjonarne Wszystkie Katedra Matematyki i Fizyki Prof. dr hab.

Wzór sylabusa przedmiotu

S YL AB US MODUŁ U ( PRZEDMIOTU) I nforma cje ogólne BIOFIZYKA. Wydział Lekarsko - Stomatologiczny (WLS) 1 rok 2012/2013; 2013/2014

KARTA MODUŁU/PRZEDMIOTU

SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA Wydział Medyczny. Wydział Matematyczno-Przyrodniczy

Sylabus - Biochemia. 1. Metryczka FARMACEUTYCZNY Z ODDZIAŁEM MEDYCYNY LABORATORYJNEJ. Nazwa Wydziału:

obowiązkowy X fakultatywny kierunkowy podstawowy X polski X angielski inny

KARTA PRZEDMIOTU / SYLABUS

STATYSTYKA MATEMATYCZNA

PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU OBOWIĄZKOWEGO NA WYDZIALE LEKARSKIM I ROK AKADEMICKI 2016/2017 PRZEWODNIK DYDAKTYCZNY dla STUDENTÓW IV ROKU STUDIÓW

Diagnostyka hematologiczna

KARTA PRZEDMIOTU / SYLABUS Wydział Nauk o Zdrowiu ELEKTROLADIOLOGIA ogólnoakademicki praktyczny inny jaki. Zakład Statystyki i Informatyki Medycznej

Opis modułu kształcenia / przedmiotu (sylabus)

SYLABUS: BIOCHEMIA. 1. Metryczka. Nazwa Wydziału:

Karta (sylabus) modułu/przedmiotu Mechatronika Studia I stopnia. MT 1 S _1 Rok:

Patomorfologia. 1. Metryczka. 2. Cele kształcenia. WYDZIAŁ FARMACEUTYCZNY z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej

Choroby wewnętrzne - kardiologia Kod przedmiotu

Radiologia - opis przedmiotu

Fizyka - opis przedmiotu

PRZEWODNIK DYDAKTYCZNY I PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU FAKULTATYWNEGO NA KIERUNKU LEKARSKIM ROK AKADEMICKI 2016/2017

60 60 Egzamin / zaliczenie na ocenę* 1 1,5

Transkrypt:

Biofizyka 1. Metryczka Nazwa Wydziału: Program kształcenia Wydział Farmaceutyczny z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej Analityka Medyczna, jednolite studia magisterskie, profil praktyczny, studia stacjonarne Rok akademicki: 2016/2017 Nazwa modułu/przedmiotu: Kod przedmiotu Jednostka/i prowadząca/e kształcenie: Kierownik jednostki/jednostek: Biofizyka 99846-am_s_S0-1 Zakład Bioanalizy i Analizy Leków Prof. dr hab. Piotr Wroczyński Rok studiów 1 Semestr studiów Typ modułu/przedmiotu Osoby prowadzące I podstawowy dr Marek Wasek dr Joanna Giebułtowicz mgr Ryszard Marszałek Erasmus TAK/NIE Osoba odpowiedzialna za sylabus NIE dr Marek Wasek Liczba punktów ECTS: 3 2. Cele kształcenia 1. Poznanie podstawowych praw biofizycznych i fizycznych wykorzystywanych w diagnostyce i terapii medycznej. 2. Poznanie mechanizmów i skutków oddziaływania fizycznych i biofizycznych czynników środowiskowych na organizm ludzki w różnych fazach jego rozwoju. 3. Nabycie praktycznych umiejętności w prawidłowym wykonywaniu pomiarów wielkości biofizycznych, prezentacji, interpretacji oraz szacowania niepewności wyników końcowych. Strona 1 z 10

3. Wymagania wstępne 1. Znajomość praw fizyki z zakresu szkoły średniej na poziomie podstawowym ( standardy wymagań maturalnych na poziomie podstawowym). 2. Znajomość analizy matematycznej, a w szczególności właściwości funkcji liniowej, wielomianowej i wykładniczej, Zakres podstawowy ze szkoły średniej. 4. Przedmiotowe efekty kształcenia Lista efektów kształcenia Symbol przedmiotowego efektu kształcenia W 1 W 2 W 3 W 4 W 5 Treść przedmiotowego efektu kształcenia Zna podstawy procesów fizjologicznych (krążenia, przewodnictwa nerwowego, wymiany gazowej, ruchu, wymiany substancji). Student zna uproszczoną budowę układu krążenia a w szczególności procesy transportu między układem krwionośnym a układem chłonnym. Student zna podstawy biofizyki działania wybranych narządów słuchu i wzroku. zna prawidłową budowę i funkcję komórek, tkanek narządów i układów organizmu ludzkiego oraz rozumie współzależności ich budowy i funkcji w warunkach zdrowia i choroby. Rozumie fizyczne podstawy procesów biologicznych oraz metod pomiarowych stosowanych w diagnostyce. Zna metodykę pomiarów wielkości biofizycznych. Zna definicje i metody oceny precyzji, dokładności, swoistości, czułości, czułości funkcjonalnej i liniowości metod analitycznych oraz zasady kontroli ich jakości. Zna metody testowania hipotez statystycznych oraz znaczenie korelacji i regresji; Zna statystyczne podstawy walidacji metod analitycznych i analizy wyników badań laboratoryjnych, metody opracowania wyników i oceny ich wartości diagnostycznej. Zna podstawy technik informatycznych oraz zasady pracy z edytorami tekstu, arkuszami kalkulacyjnymi i programami graficznymi. Charakteryzuje wpływ czynników fizycznych środowiska na organizmy żywe. Odniesienie do efektu kierunkowego (numer) K_W01 K_W08 K_W12 K-W40 FW 27 K-W48 (najlepsze odniesienie do M2_W01) W 6 Zna biofizyczne aspekty diagnostyki i terapii FW 27 K-W49 (najlepsze odniesienie do M2_W07) Strona 2 z 10

U 1 U 2 Zna zasady dozymetrii i ochrony radiologicznej: pomiaru dawek, kontroli parametrów aparatury terapeutycznej. Opisuje i interpretuje właściwości i zjawiska biofizyczne oraz ocenia wpływ czynników środowiska na organizmy żywe. Mierzy lub wyznacza wielkości fizyczne w przypadku organizmów żywych i ich środowiska. Posiada znajomość obsługi komputera w zakresie edycji tekstu, analizy statystycznej, gromadzenia i wyszukiwania danych, przygotowania prezentacji Stosuje metody statystyczne do opracowania danych z badań, ocenia rozkład zmiennych losowych, wyznacza średnią, medianę, przedział ufności, wariancje i odchylenia standardowe, formułuje i testuje hipotezy statystyczne oraz dobiera i stosuje metody statystyczne w opracowywaniu wyników obserwacji i pomiarów. Potrafi szacować niepewności pomiarów typu A i typu B. K_U13 K_U19 5. Formy prowadzonych zajęć Forma Liczba godzin Liczba grup Minimalna liczba osób w grupie Wykład 15 Cały rok Seminarium - Ćwiczenia 30 5 6. Tematy zajęć i treści kształcenia W1 Wykład 1 - Metodyka pomiarów wielkości fizycznych i biofizycznych; 1. Podstawowe założenia rachunku niepewności pomiarów zgodnie z Przewodnikiem : Wyrażanie Niepewności Pomiarów ; ( GUM 1999). 2. Odróżnia pojęcia: szacowanie niepewności typu A i typu B. 3. Różnicę pomiędzy pojęciami błędu i niepewności. 4. Pojęcie niepewności rozszerzonej. Potrafi praktycznie wyznaczać tę wielkość. 5. Pojęcia precyzji i dokładności pomiarów. 6. Prawidłowy zapis wyniku końcowego i jego niepewności. Potrafi wykonać odpowiednie zaokrąglenia. 7. Modele procesu pomiarowego i jego wpływ na szacowanie niepewności wyniku końcowego. 8. Przykłady oddziaływań przypadkowych i systematycznych. Symbol/e przedmiotowego efektu kształcenia: W3, W4, U2 Strona 3 z 10

W2 - Wykład 2 - Rola biofizyki we współczesnej nauce. Techniki doświadczalne i teoretyczne stosowane w biofizyce. 1. Rolę biofizyki we współczesnej nauce i medycynie. 2. Podstawowe techniki pomiarowe stosowane w biofizyce. 3. Powiązania biofizyki z innymi naukami przyrodniczymi. 4. Kilka metod analizy białek krystalicznych. 5. Podstawy fizyczne zjawisk jądrowego rezonansu magnetycznego i elektronowego rezonansu paramagnetycznego w aspekcie wykorzystania ich w analizie strukturalnej i w diagnostyce medycznej. 6. Zjawisko powstawania i właściwości promieniowania rentgenowskiego oraz jego zastosowania w naukach biologicznych i medycznych. Symbol/e przedmiotowego efektu kształcenia: W2 W3 - Wykład 3. - Biofizyka układu krążenia. 1. Rolę wartości ciśnienia tętniczego i żylnego w prawidłowym i patologicznym przepływie krwi. 2. Pojęcie ciśnienia hydrostatycznego i dynamicznego krwi. 3.Zmiany zachowania się ciśnień w cyklu pracy serca. 4. Procesy transportu między układem krwionośnym a układem chłonnym. 5. Prawa ciągłości i Bernouliego przepływu cieczy oraz wnioski wynikające z nich w aspekcie przepływu krwi w układzie krążenia. Symbol/e przedmiotowego efektu kształcenia: W1, U1 W3 - Wykład 4. - Biofizyka zmysłu słuchu, mowy i wzroku. 1. Zjawiska związane z rozchodzeniem się fal akustycznych w ośrodkach materialnych. 2. Cechy dźwięku obiektywne i subiektywne. 3. Pojęcia progu słyszalności, percepcji głośności i rozdzielczości czasowej ucha. 4. Podstawowe prawa optyki geometrycznej. 5.. Konstrukcje obrazów w soczewkach skupiających i rozpraszających. 6. Wzór soczewkowy. 7. Wady odwzorowań soczewek. 8. Układ optyczny oka, akomodacja i refrakcja. 9. Wady wzroku i sposoby ich korekcji. 10. Pojęcie zdolności rozdzielczej mikroskopu.. Strona 4 z 10

Symbol/e przedmiotowego efektu kształcenia: W1, U1 W5 Wykład 5. - Wpływ czynników zewnętrznych na organizmy żywe. 1. Podział promieniowania elektromagnetycznego na jonizujące i niejonizujące. 2. Źródła promieniowania niejonizującego. 3. Zjawisko absorpcji promieniowania niejonizujacego przez atomy i cząsteczki. 4. Pojęcie współczynnika absorpcji właściwej (SAR) oraz sposoby jego wyznaczania. Potrafi zmierzyć zakłócenia elektromagnetyczne od urządzeń AGD. 5. Zna prawo Lamberta-Beera. Potrafi wyznaczyć współczynnik pochłaniania światła laserowego przez roztwory wodne. 6. Właściwości i wpływ światła laserowego na tkanki. 7. Źródła promieniowania jonizującego. 8. Zjawiska radiolizy i jonizacji promieniowania jądrowego. 9. Podstawowe jednostki operacyjne stosowane w dozymetrii jądrowej. 10. Koncepcje w dozymetrii jądrowej. Pojęcie hormezy radiacyjnej. 11. Zakres skażeń promieniotwórczych po awariach elektrowni jądrowych. Potrafi wyznaczyć aktywność promieniotwórczą skażonych substancji promieniotwórczych. 12. Pozytywne aspekty zastosowania promieniowania jonizującego w medycynie i technice. 13. Pojęcie nadwrażliwości organizmów żywych na promieniowanie jonizujące. Symbol/e przedmiotowego efektu kształcenia: W5, U1 W6 Wykład 6 - Biofizyczne podstawy metod diagnostycznych in vivo. Radiofarmacja. 1. Podział metod diagnostycznych in vivo. 2. Sygnały bioelektryczne i związany z tym podział metod diagnostycznych. 3. Podstawy biofizyczne elektrokardiografii, elektroencefalografii, elektromiografii. 4. Właściwości fizyczne fali ultradźwiękowej. 5. Czynne i bierne działanie i zastosowanie ultradźwięków. 6. Fizyczne aspekty wszystkich znanych prezentacji USG. Prezentacje A, B i M. 7. Zjawisko Dopplera i fizyczne podstawy zastosowania go w diagnostyce przepływu krwi w układzie tętniczym i żylnym ludzi dorosłych, dzieci i płodów. 8. Biofizyczne podstawy zastosowania ultradźwięków w lecznictwie ( urologii, reumatologii, stomatologii i chirurgii) 9. Właściwości promieniowania rentgenowskiego. 10. Fizyczne podstawy rentgenodiagnostyki klasycznej, angiografii subtrakcyjnej, rentgenotelewizji i tomografii komputerowej (CT). 11. Dawki pochodzące od typowych metod diagnostycznych z użyciem promieniowania rentgenowskiego. 12. Zna podstawy obrazowania narządów wewnętrznych człowieka przy użyciu zjawiska magnetycznego rezonansu jądrowego (NMR). 13. Podstawy biofizyczne fotodynamicznych metod diagnostycznych i terapeutycznych. 14. Zastosowanie laserów w medycynie. 15. Podstawy biofizyczne metod emisyjnych ( scyntygrafia, tomografia pojedynczego fotonu SPECT i Strona 5 z 10

pozytonowa tomografia emisyjna PET). 16. Podstawy radiofarmacji. Zalety stosowania wskaźników izotopowych.. Zjawisko izomerii jądrowej w aspekcie wykorzystania tego zjawiska w produkcji generatorów technetowych. 17. Zasadę działania cyklotronów i reaktorów atomów w aspekcie produkcji izotopów. 18. Zastosowania emisyjnych metod diagnostycznych. Potrafi wytłumaczyć zalety tych metod w odniesieniu do metod transmisyjnych ( CT, USG i NMR) Symbol/e przedmiotowego efektu kształcenia: W6, U1 W7 Wykład 7 - Biofizyczne podstawy terapii izotopowej. Terapia hadronowa. 1. Biofizyczne podstawy terapii izotopowej i terapii z wykorzystaniem promieniowania X i gamma. 2. Podstawy biofizyczne terapii protonowej, hadronowej i BNCT. Symbol/e przedmiotowego efektu kształcenia: W6, U1 C1- Ćwiczenie 1 - Refrakcja molekularna 1. Prawa odbicia i załamania światła, kąt graniczny, zjawisko całkowitego wewnętrznego odbicia, oddziaływanie fali świetlnej z materią, korpuskularno-falową naturę światła, dyfrakcję i interferencję światła 2. Refrakcję molekularną 3. Dwa sposoby znajdowania refrakcji substancji czystej 4. Wyznaczanie współczynnika załamania światła za pomocą refraktometru 5. Określanie stężenia glukozy w roztworach wodnych 6. Zastosowanie refraktometrii. Symbol/e przedmiotowego efektu kształcenia: W1, W2, W3, W4, U1, U2 C2 - Ćwiczenia 2 - Badanie własności i absorpcji światła z wykorzystaniem lasera. 1. Budowę i zasadę działania lasera, 2. Siatkę dyfrakcyjną, jej zastosowania oraz zasadę działania monochromatora, 3. Prawo Lamberta-Beera 4. Potrafi wyznaczać współczynnik pochłaniania światła laserowego dla wybranej cieczy. Symbol/e przedmiotowego efektu kształcenia: W2, W3, W4, U1, U2 Strona 6 z 10

C3 - Ćwiczenie 3 - Obserwacje i pomiary mikroskopowe. 1. Elementy optyki geometrycznej. 2. Dyfrakcję i interferencję światła. 3. Budowę oka ludzkiego i powstawanie w nim obrazów. 4. Budowę i bieg promieni w mikroskopie 5. Aperturę, powiększenie i zdolność rozdzielczą mikroskopu. 6. Metodę pomiaru małych przedmiotów przy pomocy skali okularowej Symbol/e przedmiotowego efektu kształcenia: W1, W2, W3, W4, U1, U2. C 4 - Ćwiczenie 4 - Pomiary temperatury metodami elektrycznymi. 1. Założenia elektronowej teorii ciał stałych, 2. Zjawiska kontaktowe na granicy zetknięcia dwóch metali, zjawisko termoelektryczne, 3. Podstawowe wiadomości o budowie i działaniu półprzewodników, 4. Podstawy sporządzania wykresów, 5. Metodę najmniejszych kwadratów, 6. Pojęcia niepewności standardowej, złożonej i rozszerzonej, poziomu ufności. 7. Metodę wykalibrowania termopary i termistora 8. Metodę wyznaczenia nieznanej temperatury metodą algebraiczną (ścisłą), 9. Metody porównania pomiarów temperatury przy zastosowaniu termopary i termistora, 10. Metodę porównania dokładności i precyzji obu metod. Symbol/e przedmiotowego efektu kształcenia: W2, W3, W4, U1, U2. C5 - Ćwiczenie 5 Wyznaczanie współczynnika dyfuzji przez błonę 1. Zjawisko dyfuzji nieelektrolitów w roztworach oraz dyfuzja swobodnej (stężeniowej), 2. Pierwsze prawo Ficka, 3. Zjawisko dyfuzji nieelektrolitów przez błony oraz współczynnik przepuszczalności, 4. Budowę komory Ussinga, 5. Budowę i zasadę działania refraktometru Abbego, 6. Zagadnienia związane z regresją liniową (linearyzacja), 7. Metodę doświadczalnego wyznaczania współczynnika dyfuzji kwasu winowego w błonie. Symbol/e przedmiotowego efektu kształcenia: W1, W2, W3, W4, U1, U2. Strona 7 z 10

C6 - Ćwiczenie 6 Reometria cieczy newtonowskich i nienewtonowskich. Wyznaczanie charakterystyki lepkościowo-temperaturowej gliceryny wiskozymetrem rotacyjnym. 1. Pojęcie i zjawisko lepkości (definicje i jednostki) 2. Siły tarcia wewnętrznego, wzór Newtona (definicje: naprężenia ścinającego, prędkości ścinania, jednostki) 3. Krzywe płynięcia, reogramy (przykłady cieczy newtonowskich i nienewtonowskich) 4. Czynniki wpływające na lepkość cieczy. Równanie w postaci wykładniczej i logarytmicznej opisujące zależność lepkości cieczy od temperatury (wzór Arrheniusa-Gutzmanna) 5. Energię aktywacji lepkości (jednostki) 6. Regresję liniową (linearyzacja) 7. Obsługę i zasadę działania lepkościomierza rotacyjnego 8. Doświadczalne wyznaczanie charakterystyki lepkościowo-temperaturowej gliceryny oraz ilościowe wyznaczenie energii aktywacji lepkości dla tej cieczy. Symbol/e przedmiotowego efektu kształcenia: W1, W2, W3, W4, U1, U2. 7. Sposoby weryfikacji efektów kształcenia Symbol przedmiotowego efektu kształcenia W1, W2, W4, W5, W6 Symbole form prowadzonych zajęć W W2, W3, W4, U1, U2 W, C 8. Kryteria oceniania Sposoby weryfikacji efektu kształcenia Kolokwium 1 test zamknięty oraz 2 pytania typu otwartego dotyczące tematyki poruszanej na wykładach; system punktowy Dla 6 ćwiczeń: Kartkówka 4 pytania przed każdym wykonaniem ćwiczenia ( 15 min.) Raport z 6 ćwiczeń Kolokwium 2 zadania dotyczące odrzucania wyników wątpliwych, szacowanie niepewności metodą typu A i B przy użyciu kalkulatora zaokrąglanie wyników i niepewności Kryterium zaliczenia Kryterium 1 zaliczenia Uzyskanie powyżej 50% z kolokwium Kryterium 2 zaliczenia Uzyskanie powyżej 50% z wypadkowej sumy punktów z kartkówek i raportów z 4 ćwiczeń oraz kolokwium Forma zaliczenia przedmiotu: : Kolokwium 1, Kolokwium 2, 4 kartkówki, 6 raportów z ćwiczeń ocena 2,0 (ndst) kryteria Uzyskanie poniżej 50% punktów z kryterium 1 i 2 zaliczenia Strona 8 z 10

3,0 (dost) 3,5 (ddb) 4,0 (db) 4,5 (pdb) 5,0 (bdb) Uzyskanie od 51% do 60 % wypadkowej sumy punktów z kryterium 1 i kryterium 2 zaliczenia Uzyskanie od 61% do 70% wypadkowej sumy punktów z kryterium 1 i kryterium 2 zaliczenia Uzyskanie od 71% do 80 % wypadkowej sumy punktów z kryterium 1 i kryterium 2 zaliczenia Uzyskanie od 81% do 90 % wypadkowej sumy punktów z kryterium 1 i kryterium 2 zaliczenia Uzyskanie powyżej 90% wypadkowej sumy punktów z kryterium 1 i kryterium 2 zaliczenia 9. Literatura Literatura obowiązkowa: 1. Feliks Jaroszyk, Biofizyka. Podręcznik dla studentów, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2001 2. Krzysztof Dołowy, Biofizyka, Wydawnictwo SGGW, 2005 3. Bolesław Kędzia, Materiały do ćwiczeń z biofizyki i fizyki, PZWL, 1980 4. Instrukcje do ćwiczeń C1-C6 oraz literatura tam cytowana 5. Materiały z prezentacji wykładów (wersja elektroniczna) Literatura uzupełniająca: 1. Andrzej A. Czerwiński, Energia jądrowa i promieniotwórczość, Oficyna Edukacyjna, 1998. 2. A.Z. Hrynkiewicz, E. Rokita, Fizyczne metody diagnostyki medycznej i terapii, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000 10. Kalkulacja punktów ECTS Forma aktywności Liczba godzin Liczba punktów ECTS Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: Wykład 15 Seminarium - Ćwiczenia 30 3 Samodzielna praca studenta (przykładowe formy pracy): Przygotowanie studenta do zajęć Przygotowanie studenta do zaliczeń Konsultacje, raport z ćwiczeń Razem 25 godz. 25 godz. 20 godz. 70 godz. 11. Informacje dodatkowe 1. Zajęcia laboratoryjne ( C1 C6) odbywają się na Pracowni Biofizyki, Blok 3, sala 01, Wydział Farmacji zgodnie z planem dla poszczególnych grup studenckich Strona 9 z 10

2. Konsultacje odbywają się w godzinach ustalonych przez prowadzących zajęcia laboratoryjne. 3. Kierownik Pracowni przyjmuje studentów w każdy czwartek i piątek trwania zajęć laboratoryjnych od godz.10 13 4. Na zajęcia laboratoryjne przynosimy kalkulatory z funkcjami statystycznymi 5. Dane kontaktowe osoby odpowiedzialnej za dydaktykę: e- mail : marek.wasek@wum.edu.pl tel. : 22 5720961 Podpis Kierownika Jednostki Podpis osoby odpowiedzialnej za sylabus Strona 10 z 10