Młodzieżowe Uniwersytety Matematyczne. dr Michał Lorens

Podobne dokumenty
STEREOMETRIA CZYLI GEOMETRIA W 3 WYMIARACH

GEOMETRIA PRZESTRZENNA (STEREOMETRIA)

Podstawowe pojęcia geometryczne

PLANIMETRIA CZYLI GEOMETRIA PŁASZCZYZNY CZ. 3

GEOMETRIA ELEMENTARNA

Treści zadań Obozu Naukowego OMG

PLANIMETRIA CZYLI GEOMETRIA PŁASZCZYZNY CZ. 1

Geometria wykreślna. 5. Obroty i kłady. Rozwinięcie wielościanu. dr inż. arch. Anna Wancław. Politechnika Gdańska, Wydział Architektury

Grafika inżynierska geometria wykreślna. 5a. Obroty i kłady. Rozwinięcie wielościanu.

Regionalne Koło Matematyczne

Pytania do spr / Własności figur (płaskich i przestrzennych) (waga: 0,5 lub 0,3)

WIELOKĄTY GWIAŹDZISTE. Paulina Bancerz

IX Olimpiada Matematyczna Gimnazjalistów

KRZYŻÓWKA Może być np. równoboczny lub rozwartokątny. Jego pole to a b HASŁO:

XIII Olimpiada Matematyczna Juniorów

Kolorowanie płaszczyzny, prostych i okręgów

Inwersja w przestrzeni i rzut stereograficzny zadania

Zadanie I. 2. Gdzie w przestrzeni usytuowane są punkty (w której ćwiartce leży dany punkt): F x E' E''

KONKURS ZOSTAŃ PITAGORASEM MUM. Podstawowe własności figur geometrycznych na płaszczyźnie

Ćwiczenia z Geometrii I, czerwiec 2006 r.

Stereometria bryły. Wielościany. Wielościany foremne

Projekt Zobaczę-dotknę-wiem i umiem, dofinansowany przez Fundację mbanku w partnerstwie z Fundacją Dobra Sieć

Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Rok akademicki 2005/2006

Czworościany ortocentryczne zadania

11. Znajdż równanie prostej prostopadłej do prostej k i przechodzącej przez punkt A = (2;2).

Geometria wykreślna. 3. Równoległość. Prostopadłość. Transformacja celowa. dr inż. arch. Anna Wancław. Politechnika Gdańska, Wydział Architektury

Odkrywanie twierdzeń geometrycznych przy pomocy komputera

Skrypt 24. Geometria analityczna: Opracowanie L5

METODY KONSTRUKCJI ZA POMOCĄ CYRKLA. WYKŁAD 1 Czas: 45

Metoda objętości zadania

Treści zadań Obozu Naukowego OMJ

VII Olimpiada Matematyczna Gimnazjalistów

X Olimpiada Matematyczna Gimnazjalistów

Skrypt 33. Powtórzenie do matury:

Geometria. Rodzaje i własności figur geometrycznych:

Wielokąty na płaszczyźnie obliczenia z zastosowaniem trygonometrii

wynosiła jest budowlane do

Zad.3. Jakub Trojgo i Jakub Wieczorek. 14 grudnia 2013

XIV Olimpiada Matematyczna Juniorów

Rysowanie precyzyjne. Polecenie:

Mini tablice matematyczne. Figury geometryczne

XI Olimpiada Matematyczna Gimnazjalistów

Stereo. (a miejscami nawet surround) 30 stycznia 2014

FIGURY I PRZEKSZTAŁCENIA GEOMETRYCZNE

Wykład 16. P 2 (x 2, y 2 ) P 1 (x 1, y 1 ) OX. Odległość tych punktów wyraża się wzorem: P 1 P 2 = (x 1 x 2 ) 2 + (y 1 y 2 ) 2

9. Funkcje trygonometryczne. Elementy geometrii: twierdzenie

Wymagania edukacyjne z matematyki dla klasy III a,b liceum (poziom podstawowy) rok szkolny 2018/2019

Trójkąty Zad. 0 W trójkącie ABC, AB=40, BC=23, wyznacz AC wiedząc że jest ono sześcianem liczby naturalnej.

KGGiBM GRAFIKA INŻYNIERSKA Rok III, sem. VI, sem IV SN WILiŚ Rok akademicki 2011/2012

XV Olimpiada Matematyczna Juniorów

Treści zadań Obozu Naukowego OMG

9. Funkcje trygonometryczne. Elementy geometrii: twierdzenie

Matematyczne słowa Autorki innowacji: Jolanta Wójcik Magda Kusyk

W ŚWIECIE WIELOKĄTÓW GWIAŹDZISTYCH

Zadania otwarte krótkiej odpowiedzi na dowodzenie

Test kwalifikacyjny na I Warsztaty Matematyczne

Zestaw Obliczyć objętość równoległościanu zbudowanego na wektorach m, n, p jeśli wiadomo, że objętość równoległościanu zbudowanego na wektorach:

Kształcenie w zakresie podstawowym. Klasa 3

KORESPONDENCYJNY KURS Z MATEMATYKI. PRACA KONTROLNA nr 1

O D P O W I E D Z I D O Z A D A Ń T E S T O W Y C H

Geometria analityczna

Geometrie Wszechświata. 2. Problem z Euklidesem materiały do ćwiczeń

Klasa III technikum Egzamin poprawkowy z matematyki sierpień I. CIĄGI LICZBOWE 1. Pojęcie ciągu liczbowego. b) a n =

Kryteria oceniania z matematyki Klasa III poziom rozszerzony

Spis treści. Wyrażenia wymierne. Prawdopodobieństwo. Stereometria

Ostrosłupy ( ) Zad. 4: Jedna z krawędzi ostrosłupa trójkątnego ma długość 2, a pozostałe 4. Znajdź objętość tego ostrosłupa. Odp.: V =

XXV Rozkosze Łamania Głowy konkurs matematyczny dla klas I i III szkół ponadgimnazjalnych. zestaw A klasa I

10. Elementy kombinatoryki geometrycznej: suma kątów wielokąta,

Plan wynikowy klasa 3. Zakres podstawowy

2. Permutacje definicja permutacji definicja liczba permutacji zbioru n-elementowego

Geometria wykreślna. 6. Punkty przebicia, przenikanie wielościanów. dr inż. arch. Anna Wancław. Politechnika Gdańska, Wydział Architektury

LVII Olimpiada Matematyczna

Grafika inżynierska geometria wykreślna. 4. Wielościany. Budowa. Przekroje.

Rysunek 1. Udowodnij, że AB CD = BC DA. Rysunek 2. Po inwersji o środku w punkcie E. Rysunek 3. Po inwersji o środku w punkcie A

V Konkurs Matematyczny Politechniki Białostockiej

Agnieszka Kamińska, Dorota Ponczek. MATeMAtyka 3. Szczegółowe wymagania edukacyjne z matematyki w klasie trzeciej.

Zbiór zadań z geometrii przestrzennej. Michał Kieza

KONSTRUKCJE GEOMETRYCZNE mgr Michał Kosacki

Kryteria oceniania z matematyki Klasa III poziom podstawowy

V Konkurs Matematyczny Politechniki Białostockiej

Jednokładność i podobieństwo

Agnieszka Kamińska, Dorota Ponczek. MATeMAtyka 3. Plan wynikowy. Zakres podstawowy

ODLEGŁOŚĆ NA PŁASZCZYŹNIE - SPRAWDZIAN

Metoda siatek zadania

Regionalne Koło Matematyczne

Jarosław Wróblewski Matematyka Elementarna, zima 2014/15

Karta pracy M+ do multipodręcznika dla klasy 8 szkoły podstawowej

Czy pamiętasz? Zadanie 1. Rozpoznaj wśród poniższych brył ostrosłupy i graniastosłupy.

Skrypt dla ucznia. Geometria analityczna część 3: Opracowanie L3

Internetowe Ko³o M a t e m a t yc z n e

Notatki przygotowawcze dotyczące inwersji na warsztaty O geometrii nieeuklidesowej hiperbolicznej Wrocław, grudzień 2013

METODY KONSTRUKCJI ZA POMOCĄ CYRKLA. WYKŁAD 1 Czas: 45

O prostych połowiących pola wypukłe

VIII Olimpiada Matematyczna Gimnazjalistów

w jednym kwadrat ziemia powietrze równoboczny pięciobok

SCENARIUSZ ZAJĘĆ KOŁA NAUKOWEGO z MATEMATYKI prowadzonego w ramach projektu Uczeń OnLine

KONKURS ZOSTAŃ EUKLIDESEM CZĘŚĆ I

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI

Geometria. Planimetria. Podstawowe figury geometryczne

Transkrypt:

Młodzieżowe Uniwersytety Matematyczne Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego ODLEGŁOŚĆ NA POWIERZCHNI WIELOŚCIANU dr Michał Lorens 28.04.2012 Projekt realizowany przez Uniwersytet Rzeszowski w partnerstwie z Uniwersytetem Jagiellońskim oraz Państwową Wyższą Szkołą Zawodową w Chełmie Centralne Biuro Projektu, Uniwersytet Rzeszowski ul. Rejtana 16a, 35-959 Rzeszów tel. 17 8721304, faks 17 8721281

Podstawowymi pojęciami geometrii euklidesowej są punkt, prosta, płaszczyzna, odległość. Definicja. Funkcję d, która każdej parze punktów przyporządkowuje liczbę rzeczywistą i dla każdych punktów A, B, C spełnia następujące warunki: 1. ( A, B) 0 d, 2. d ( A B) = 0 A = B,, 3. d ( A B) d( B, A), =, 4. d ( A, C) d( A, B) + d( B, C), nazywamy odległością. Odległość w przestrzeni euklidesowej ma jeszcze własność 5. punkty A B, C są, współliniowe d ( A, B) = d( A, C) + d( C, B) lub ( A, C) = d( A, B) d( B, C) lub d ( B, C) d( B, A) + d( A, C) d + =. Będziemy nazywać tę odległość euklidesową. Umówmy się, że odległość euklidesową punktu A od punktu B będziemy oznaczać symbolem AB.

Przykład. Wybierzmy na płaszczyźnie pewną prostą l i określmy funkcję d w następujący sposób: a) jeżeli A = B, to ( A, B) = 0 d, b) jeżeli A B, to d ( A, B) 0 oraz AB, pr AB l lub pr AB l d ( A, B) =, AM + MB, w przeciwnym razie gdzie M jest punktem wspólnym prostej przechodzącej przez A i prostopadłej do l oraz przechodzącej przez B i równoległej do l. l B A M Tak zdefiniowana funkcja jest odległością na płaszczyźnie (spełnia warunki 1, 2, 3, 4). Odległość ta nie jest odległością euklidesową (nie spełnia warunku 5).

Odległość punktów należących do dowolnej figury geometrycznej możemy mierzyć po euklidesowemu, jednak ten sposób mierzenia nie zawsze jest najlepszy.

Do mierzenia odległości w otaczającej nas przestrzeni fizycznej możemy używać np. nitki. Za pomocą nitki moglibyśmy mierzyć odległość punktów na modelu sfery. Gdybyśmy chcieli to zrobić po euklidesowemu, to musielibyśmy ten model niszczyć. Zatem odległość euklidesowa nie jest z pewnością dobrą odległością na sferze. Dobrą odległość, mierzoną na sferze, wyznaczają łuki okręgów wielkich przechodzących przez dwa różne punkty sfery. Przez każde dwa różne punkty płaszczyzny (przestrzeni) przechodzi dokładnie jedna prosta i odcinek tej prostej jest najkrótszą krzywą łączącą te punkty. Na sferze każde dwa różne punkty, które nie są antypodyczne, wyznaczają dokładnie jeden okrąg wielki tej sfery. Punkty dzielą okrąg wielki na dwa łuki i mniejszy jest najkrótszą krzywą łączącą te punkty. Jeśli punkty są antypodyczne, to przez te punkty przechodzi nieskończenie wiele okręgów wielkich. W tym przypadku mamy też nieskończenie wiele najkrótszych krzywych łączących te punkty. Najkrótszą linię, leżącą na powierzchni i łączącą dwa różne punkty należące do niej nazywamy ortodromą lub linią geodezyjną tej powierzchni. Wiemy, że najkrótszą krzywą łączącą dwa różne punkty na płaszczyźnie jest odcinek linii prostej wyznaczonej przez te punkty. Najkrótszą krzywą łączącą dwa różne punkty na sferze jest odpowiedni łuk okręgu wielkiego wyznaczonego przez te punkty. Zatem na płaszczyźnie ortodromami są odcinki linii prostych, na sferze - łuki okręgów wielkich.

Rozważmy teraz dowolny wielościan wypukły. Każde dwa różne punkty powierzchni wielościanu można połączyć łamaną zwyczajną. Jeżeli punkty A, B należą do jednej ściany, to najkrótszym połączeniem jest odcinek AB. Gdy punkty należą do sąsiednich ścian, to najkrótszym połączeniem zawartym w powierzchni wielościanu nie może być odcinek. Najkrótszym połączeniem będzie pewna łamana o dwóch segmentach i końcach A, B. Jeżeli punkty należą do różnych ścian ( niekoniecznie sąsiednich), to najkrótszym połączeniem będzie jakaś łamana o co najmniej dwóch segmentach. Spróbujemy zobaczyć jakie krzywe są najkrótszymi połączeniami dwóch różnych punktów (ortodromami) na powierzchni czworościanu foremnego i sześcianu. Przy rozwiązywaniu tych problemów będziemy wykorzystywać siatki wielościanów. Czworościan foremny ma dwie różne siatki,

a sześcian jedenaście.

Zadanie 1. Wyznaczyć najkrótszą drogę na powierzchni czworościanu foremnego o krawędzi długości a, która łączy wierzchołek czworościanu z środkiem ciężkości przeciwległej ściany. Zadanie 2. Punkt M jest środkiem krawędzi BC czworościanu ABCD, a punkt P należy do odcinka MD. Zbadać liczbę najkrótszych połączeń punktów A i P, gdy punkt porusza się po odcinku MD. D P C A M B Zadanie 3. Wyznaczyć najkrótsze drogi łączące wierzchołek sześcianu ze środkiem przeciwległej krawędzi tego sześcianu.

Zadanie 4. Wyznaczyć najkrótsze drogi łączące dowolne dwa różne wierzchołki sześcianu. Spróbujemy odpowiedzieć na pytanie: Jak mierzyć odległość punktów na powierzchni wielościanu? Niech A, B będą dowolnymi punktami powierzchni wielościanu (czworościanu foremnego lub sześcianu). Oznaczmy symbolem Ł AB zbiór wszystkich łamanych zwyczajnych, o końcach A, B, zawartych w powierzchni wielościanu. Przyjmijmy, że d 0, A = B, = inf k, A B, k Ł AB ( A B) ( k oznacza długość łamanej k). Tak określona funkcja jest odległością na powierzchni wielościanu (spełnia warunki 1, 2, 3, 4). Łatwo zauważyć, że 1. Jeżeli punkty A, B należą do jednej ściany wielościanu, to d ( A B) = AB,. 2. Jeżeli punkty A, B należą do różnych ścian wielościanu, to d ( A B) > AB,.

Zadanie 5. Krawędź czworościanu foremnego ma długość a. Jaka jest odległość na powierzchni czworościanu środków ciężkości dwóch jego ścian? Jaka jest odległość euklidesowa tych środków? Literatura 1. W. Krysicki, H. Pisarewska, T. Świątkowski, Z geometrią za pan brat, Iskry, Warszawa 1992. 2. H. Steinhaus, Kalejdoskop matematyczny, WSiP, Warszawa 1989.