Informacja o zamówieniach REF CONTENT 20737976 122 (200 testów) System-ID 07 3797 6 03304671 190 Preciset DAT Plus I CAL 1-6 (6 5 ml) 03304698 190 C.f.a.s. DAT Qualitative Plus (6 5 ml) 04590856 190 C.f.a.s. DAT Qualitative Plus Clinical (3 5 ml) 03312950 190 04500873 190 Control Set DAT I PreciPos DAT Set I (2 10 ml) Control Set DAT I PreciNeg DAT Set I (2 10 ml) Control Set DAT Clinical PreciPos DAT Clinical (2 10 ml) Control Set DAT Clinical PreciNeg DAT Clinical (2 10 ml) Analizatory, w których mogą być używane odczynniki cobas c pack COBAS INTEGRA 400 plus COBAS INTEGRA 800 Polski Informacja o aplikacjach Test S, test-id 0-005 do oznaczeń półilościowych Test BRBQL, test-id 0-205 do oznaczeń jakościowych Test BRBQC, test-id 0-325 do oznaczeń jakościowych za pomocą C.f.a.s. DAT Qualitative Plus Clinical Zastosowanie Metoda Barbiturates () jest diagnostyczną metodą in vitro do jakościowego i półilościowego oznaczania barbituranów w ludzkim moczu w punkcie odcięcia przy stężeniu 200 w systemach COBAS INTEGRA. Uzyskane wyniki metody półilościowej pozwalają na ocenę działania metody, co jest częścią programu kontroli jakości. Metody półilościowe służą do określania właściwego rozcieńczenia próbek służących do powtórzenia za pomocą metody potwierdzającej, takiej jak chromatografia/spektrometria masowa (GC/MS). Test Barbiturates dostarcza jedynie wyników wstępnych. W celu uzyskania potwierdzonego wyniku należy zastosować inną, bardziej swoistą metodę oznaczeń. GC/MS jest preferowaną metodą potwierdzenia. 1 Wyniki testów należy interpretować z uwzględnieniem klinicznego stanu pacjenta, szczególnie gdy wstępny wynik jest dodatni. Podsumowanie Barbiturany stanowią klasę leków otrzymywanych z kwasu barbiturowego, (malonylomocznik), o działaniu uspokajająco nasennym i działaniu depresyjnym na centralny układ nerwowy. 1,2,3,4,5,6 Jako depresanty centralnego układu nerwowego są one sklasyfikowane pod względem swojego czasu działania jako bardzo krótko, krótko, średnio- i długodziałające. W medycynie barbiturany mają zastosowanie jako środki uspokajające w celu zmniejszenia napięcia emocjonalnego i umożliwiające zaśnięcie, a w niektórych typach padaczki powodują zmniejszenie częstości napadów poprzez podniesienie progu drgawkowego. Zbyt wysokie dawki mogą spowodować upośledzenie koordynacji ruchowej (zaburzenia mowy, utrata równowagi ciała), zmiany percepcji (nieprawidłową ocenę rzeczywistości, przewartościowanie odczuć swoich dokonań) i niepohamowaną euforię. Przedawkowanie może prowadzić do osłupienia, śpiączki a nawet śmierci. Połączenie barbituranów z alkoholem, opiatami i innymi środkami działającymi depresyjnie na centralny układ nerwowy może doprowadzić do śmiertelnej depresji układu oddechowego. Barbiturany nadal pełnią istotną rolę jako leki znieczulające i przeciwdrgawkowe, chociaż w celach uspokajająco-nasennych zastąpiono je benzodiazepinami. Barbiturany najczęściej przyjmowane są doustnie, lecz mogą być podawane również dożylnie lub domięśniowo. Po spożyciu barbiturany są szybko wchłaniane w żołądku i przedostają się do krwiobiegu. Ich rozprowadzenie i stężenie w poszczególnych tkankach w dużym stopniu zależy od rozpuszczalności w tłuszczach i od wiązania z białkami, charakterystycznego dla poszczególnych barbituranów. Większość z nich jest metabolizowana w wątrobie w procesie utleniania i koniugacji, dealkilacji lub hydroksylacji grup azotowych, i/lub odsiarczenia tiobarbituranów. Stopień metabolizmu w wątrobie zależy od leków. Sekobarbital jest utleniany do nieaktywnych farmakologicznie metabolitów, podczas gdy znaczna część fenobarbitalu i barbitalu wydalana jest z moczem w postaci niezmienionej. Barbiturany są wydalane jako aktywne leki, lub jako mieszanina różnych metabolitów, których proporcje i stężenie są swoiste dla danego rodzaju barbituranów. Zasada pomiaru Kinetyczna interakcja mikrocząstek w roztworze (KIMS) 7,8 oraz pomiar efektu interakcji jako zmian transmisji światła. Przy braku leku w próbce wolne przeciwciało wiąże się z koniugatem lekmikrocząstki, powodując tworzenie się agregatów mikrocząstek. Wraz z postępem reakcji agregacji w przypadku braku substancji badanej w próbce, wzrasta absorbcja. W przypadku, gdy oznaczana substancja jest obecna w próbce, konkuruje ona o wolne przeciwciało z jej pochodną, związaną z cząstką. Przeciwciało związane z badaną substancją pochodzącą z próbki przestaje pobudzać agregację mikrocząstek, a w rezultacie ustaje tworzenie sieci cząstek. Obecność substancji badanej w próbce zmniejsza wzrost absorbancji proporcjonalnie do jej stężenia w próbce. Zawartość substancji badanej określana jest względem wartości uzyskanej dla znanego, równego wartości odcięcia, stężenia tej substancji. Odczynniki - roztwory robocze Sample Diluent (SD) Antibody Reagent (AB) Microparticle Reagent (MP) Bufor zawierający stabilizator i 0.09 % azydek sodu. Przeciwciało przeciwko sekobarbitalowi (owcze, poliklonalne) w buforze oraz 0.09 % azydek sodu. Skoniugowane mikrocząstki pochodnej sekobarbitalu zawierające 1 % BSA w buforze oraz 0.09 % azydek sodu. SD jest na pozycji A, AB jest na pozycji B, a MP jest na pozycji C. Kolejność pipetowania R1 = AB R2 = SD R3 (SR) = MP R1 = SD R2 = AB R3 (SR) = MP 1 / 5
Zalecenia i środki ostrożności Należy przestrzegać wszelkich zaleceń oraz środków ostrożności zawartych w rozdziale 1, "Wstęp". Postępowanie z odczynnikami Wszystkie nowe (nie przekłute) kasety cobas c pack przed umieszczeniem w analizatorze należy wymieszać w mieszalniku do kaset przez 1 minutę. Wszystkie używane kasety cobas c pack muszą być wymieszane w ten sam sposób na początku każdego tygodnia (raz w tygodniu). Po przekłuciu kasety cobas c packs analizator automatycznie miesza odczynnik przez 1 minutę i przez pół minuty w trybie rozpoczęcia dnia pracy. Przechowywanie i trwałość W temp. 2 8 C W analizatorze w temperaturze 10 15 C W analizatorze w temp. 8 C Do daty ważności na etykiecie cobas c pack 42 dni 89 dni Trwałość odczynnika w analizatorze liczona jest od momentu pierwszego nakłucia kasety cobas c pack. Nie zamrażać odczynników. Zamrożone odczynniki należy wyrzucić. Pobieranie i przygotowanie materiału Sprawdzono i zaakceptowano możliwość stosowania jedynie materiałów biologicznych wymienionych poniżej. Mocz: Mocz należy pobierać do czystych pojemników, szklanych lub plastikowych. Świeże próbki moczu nie wymagają specjalnej obróbki, jednak należy zwracać uwagę, aby próbki pobierane za pomocą pipety były wolne od większych zanieczyszczeń. Próbki należy przechowywać w prawidłowym, fizjologicznym zakresie ph 5 8. Nie są wymagane żadne dodatki i konserwanty. Zaleca się przechowywanie próbek moczu w temperaturze 2 8 C i oznaczanie ich w ciągu 5 dni od momentu pobrania. 9 W celu dłuższego przechowywania zaleca się mrożenie próbek. Próbki bardzo mętne należy odwirować. Zafałszowywanie lub rozcieńczanie próbek powoduje uzyskanie błędnych wyników. W przypadku podejrzenia zafałszowania należy pobrać nową próbkę do oznaczeń. Dla próbek pobieranych zgodnie z obowiązkowymi zaleceniami dla federalnych programów badań na obecność narkotyków (Mandatory Guidelines for Federal Workplace Drug Testing Programs)wymagane jest potwierdzenie oznaczeń próbki. 10 Uwaga: Rozcieńczenie próbek może być stosowane jedynie jako ocena wartości dla GC/MS - nie należy go stosować w celu uzyskania wyników. Procedury rozcieńczeń, jeśli są stosowane, powinny być zwalidowane. Materiały dostarczone w zestawie Patrz "Odczynniki - roztwory robocze" w części o odczynnikach. Oznaczenie W celu optymalnego działania testu należy stosować się do zaleceń zawartych w niniejszej ulotce dotyczących konkretnego analizatora. Należy postępować zgodnie z poniższą instrukcją obsługi dla operatora, uwzględniając typ aparatu. Aplikacja dla moczu Definicja testu COBAS INTEGRA 400 plus Półilościowa Jakościowa Rodzaj pomiaru Absorbancja Absorbancja Model kalkulacyjny absorbancji Rodzaj reakcji R1-R2-S-SR R1-R2-S-SR Kierunek reakcji Rosnący Rosnący Początek reakcji SR SR Długość fali A 520 nm 520 nm Zakres testu 0-400 0-2000 z rozcieńczeniem 0-4000 Współczynnik rozcieńczenia Zalecany 10. krotny a) Brak Odczyt pierwszy/ostatni 49/64 49/64 Jednostka a) Stosować w celu określenia stężenia do badania metodą GC/MS. Parametry pipetowania Rozcieńczalnik (H 2 O) R1 48 µl 12 µl R2 47 µl 11 µl Próbka 7.2 µl 15 µl SR 15 µl 10 µl Całkowita objętość 165.2 µl Definicja testu COBAS INTEGRA 800 Półilościowa Jakościowa Rodzaj pomiaru Absorbancja Absorbancja Model kalkulacyjny absorbancji Rodzaj reakcji R1-R2-S-SR R1-R2-S-SR Kierunek reakcji Rosnący Rosnący Początek reakcji SR SR Długość fali A 520 nm 520 nm Zakres testu 0-400 0-2000 z rozcieńczeniem 0-4000 Współczynnik rozcieńczenia Zalecany 10. krotny b) Brak Odczyt pierwszy/ostatni 44/69 44/69 Jednostka b) Stosować w celu określenia stężenia do badania metodą GC/MS. Parametry pipetowania Rozcieńczalnik (H 2 O) R1 43 µl 9 µl R2 50 µl 8 µl Próbka 6 µl 8 µl SR 15 µl 8 µl Całkowita objętość 147 µl Kalibracja Kalibratory Aplikacja do oznaczeń półilościowych S, 0-005 Kalibratory Preciset DAT Plus I, CAL 1 4 0,100, 200, 400 sekobarbital (DATS9, system ID 07 6798 0) 2 / 5
Aplikacje do oznaczeń jakościowych BRBQL, 0-205 Kalibratory Preciset DAT Plus I, CAL 1 0 lub woda dejonizowana i Preciset DAT Plus I calibrators, CAL 3 c) lub C.f.a.s. DAT Qualitative Plus 200 (DATQ1, ID systemowe 07 6744 1) BRBQC, 0-325 Kalibratory Preciset DAT Plus I lub II d), CAL 1 0 lub woda dejonizowana oraz C.f.a.s. DAT Qualitative Plus Clinical 200 (DATQ5, ID systemowe 07 6880 4) Wartość punktu odcięcia przypisana kalibratorom jakościowym wynosi 1000. c) Nie używać Preciset DAT Plus I, CAL 3 do kalibracji testu jakościowego Opiates 300/2000 2000 (test OP2QL, ID systemowe 0 410). d) Preciset DAT Plus II, CAL 1, nie wymagane do kalibracji testu Barbiturates, mogą służyć jako kalibratory alternatywne 0 dla DATQ5, ID systemowe 07 6880 4. Tryb kalibracji Aplikacja półilościowa Interpolacja liniowa Aplikacje jakościowe Regresja liniowa Powtórzenia kalibracji Zalecana w duplikacie Częstotliwość kalibracji : Dla każdej serii oraz co 84 dni, jak również zgodnie z procedurami kontroli jakości : Dla każdej serii oraz co 30 dni, jak również zgodnie z procedurami kontroli jakości Krzywą kalibracji wyznacza się przy pomocy kalibratorów. Kalibratory należy umieścić w statywie CAL/QC według gradientu stężeń: od najwyższego do najniższego. Krzywa kalibracji zapisywana jest w pamięci analizatora COBAS INTEGRA i wywoływana w trakcie późniejszych analiz. Spójność pomiarowa: Powyższa metoda została wystandaryzowana wobec pierwotnej metody referencyjnej (GC/MS). Kontrola jakości Kontrola jakości Sekwencja kontroli Kontrola po kalibracji Control Set DAT I albo PreciPos DAT Set I (DAT1P, ID systemowe 07 6753 0) PreciNeg DAT Set I (DAT1N, ID systemowe 07 6754 9) Control Set DAT Clinical PreciPos DAT Clinical (DATCP, ID systemowe 07 6879 0) PreciNeg DAT Clinical (DATCN, ID systemowe 07 6878 2) Definiowana przez użytkownika Zalecana Do kontroli należy używać materiałów wyszczególnionych w części "Informacja o odczynnikach". Można stosować również inny odpowiedni materiał kontrolny. Stężenie narkotyku w kontrolach Control Set DAT I i zweryfikowano metodą GC/MS. Częstotliwość i zakres przeprowadzania kontroli muszą być dostosowane do indywidualnych wymogów danego laboratorium. Uzyskane wartości winny zawierać się w wyznaczonych granicach. Wskazane jest, by każde laboratorium opracowało procedury naprawcze, które należy wdrożyć, gdy wyniki uzyskane dla materiałów kontrolnych znajdą się poza podanym zakresem. Procedury kontroli jakości należy stosować zgodnie z właściwymi zaleceniami organów państwowych oraz lokalnymi wytycznymi. Wyniki Systemy COBAS INTEGRA podają wyniki z następującymi znacznikami testów: Wyniki półilościowe Oznakowanie COBAS INTEGRA Zakres wartości Brak znacznika Ujemny < 200 <TEST RNG Ujemny < 0 >TEST RNG Dodatni > 400 POS 200 Dodatni 200 Podstawą podanego zakresu jest wartość punktu odcięcia równa 200. Wyniki jakościowe Oznakowanie COBAS INTEGRA Zakres wartości Brak znacznika Ujemny < 1000 <TEST RNG Ujemny < 0 >TEST RNG Dodatni > 2000 POS 1000 Dodatni 1000 Podstawą podanego zakresu jest przypisana punktowi odcięcia 200 wartość 1000. Wyniki półilościowe Ocena półilościowa wyniku wstępnie dodatniego powinna być używana przez laboratoria wyłącznie do określania właściwego rozcieńczenia próbki do wykonania potwierdzenia np. metodą GC/MS. Umożliwia również laboratorium ustanowienie procedur kontrolnych i ocenę ich przeprowadzania. Uwaga: Aby upewnić się, że próbka nie została nadmiernie rozcieńczona w przypadku stosowania funkcji rozcieńczania (w stosunku 1:10), należy sprawdzić, czy uzyskany wynik nie jest mniejszy niż połowa wartości odcięcia oznaczanej substancji pomnożona przez 10. Jeżeli wynik rozcieńczenia próbki jest niższy od wartości 10 razy, należy powtórzyć oznaczenie przy mniejszym rozcieńczeniu próbki. Rozcieńczenie, którego wynik najbliższy jest punktowi odcięcia oznaczanej substancji jest najdokładniejsze. W celu oceny stężenia próbki wstępnie dodatniej należy pomnożyć uzyskany wynik przez odpowiedni współczynnik rozcieńczenia. Rozcieńczenie próbek może być stosowane jedynie jako ocena wartości dla GC/MS Ograniczenia - substancje interferujące Informacje dotyczące substancji badanych na występowanie reakcji krzyżowych w teście znajdują się w części "Szczegółowe dane o teście". Istnieje prawdopodobieństwo, że także inne substancje i/lub czynniki (np. awarie techniczne lub błędy proceduralne) mogą zakłócić przebieg testu i spowodować uzyskanie błędnych wyników. Wstępny wynik dodatni wskazuje na obecność barbituranów w moczu. Nie oznacza stopnia zatrucia. WYMAGANE DZIAŁANIE Programowanie specjalnego cyklu mycia: W odniesieniu do pewnych kombinacji testów przeprowadzanych jednocześnie w analizatorach COBAS INTEGRA obowiązkowe jest stosowanie specjalnych cykli mycia. 3 / 5
W celu uzyskania dodatkowych informacji należy odnieść się do Ulotki Metodycznej, Wstęp, Dodatkowe Cykle Mycia. Tam, gdzie to niezbędne, przed wykonaniem testu należy wprowadzić specjalne oprogramowanie dotyczące dodatkowego cyklu mycia/efektu przeniesienia. Szczegółowe dane o teście Dane wyznaczone przy użyciu analizatorów COBAS INTEGRA podano poniżej. Wyniki uzyskane w poszczególnych laboratoriach mogą się różnić. Precyzja Precyzję wyznaczono przy użyciu próbek kontrolnych sekobarbitalu w ramach protokołu wewnętrznego, oznaczanych w seriach po 40 powtórzeń raz dziennie przez 5 dni. Otrzymano następujące wyniki przy użyciu analizatora COBAS INTEGRA 700: Precyzja testów półilościowych Powtarzalność Średnia OS Poz. 1 99 2.7 3.3 Poz. 2 166 2.3 1.6 Poz. 3 199 3.8 2.3 Poz. 4 265 4.4 2.0 Precyzja pośrednia Średnia OS Poz. 1 99 3.6 3.6 Poz. 2 166 3.7 2.2 Poz. 3 199 6.6 3.3 Poz. 4 265 8.3 3.1 Precyzja testów jakościowych Punkt odcięcia (x) Liczba oznaczonych próbek Prawidłowe wyniki WZ % WZ % Poziom ufności 0.8x 200 200 > 95 % odczyt ujemny 1.2x 200 200 > 95 % odczyt dodatni Dolny zakres wykrywalności testu 5.8 Za dolną granicę wykrywalności przyjmuje się najniższe mierzalne stężenie oznaczanej substancji, które można odróżnić od zera. Oblicza się je jako 2 odchylenia standardowe powyżej kalibratora zerowego (kalibrator zerowy + 2 OS, powtarzalność n = 20). Dokładność 100 próbek moczu, które podczas badania innymi metodami dały wynik ujemny, przebadano na obecność barbituranów w systemach COBAS INTEGRA. Wszystkie 100 próbek dało wynik ujemny w odniesieniu do punktu odcięcia 200. 50 próbek moczu, które w innym teście immunoenzymatycznym na obecność metabolitów kokainy dały wynik wstępnie dodatni dla barbituranów (sekobarbitalu, butalbitalu, pentobarbitalu, fenobarbitalu, lub polibarbituranów), potwierdzony następnie metodą GC/MS, przebadano również w analizatorach COBAS INTEGRA 700. Wszystkie 50 próbek w teście COBAS INTEGRA Barbiturates dały wynik dodatni w odniesieniu do punktu odcięcia 200. Analizator COBAS INTEGRA 700 GC/MS Swoistość analityczna Swoistość testu COBAS INTEGRA Barbiturates dla podstawowych barbituranów oraz podobnych strukturalnie związków badano drogą wyznaczania krzywych inhibicji dla każdego z wymienionych związków, co pozwoliło każdorazowo oszacować, jaka ich ilość mogłaby zastąpić 200 barbituranów przyjęte za wartość odcięcia. Składnik Przybliżona ilość ekwiwalentu mogąca zastąpić 200 sekobarbitalu Przybliżony odsetek reakcji krzyżowych. Cyklopentobarbital 212 95 Aprobarbital 293 68 Allobarbital 440 46 Butalbital 549 36 Butabarbital 567 35 Pentobarbital 600 33 Fenobarbital 857 23 p -Hydroksyfenobarbital 930 22 Amobarbital 1143 18 Barbital 2074 10 Mefobarbital 111111 0.2 Difenylohydantoina 250000 0.1 Glutetymid 290698 0.1 Heksobarbital > 100000 < 0.1 Kwas barbiturowy > 100000 < 0.1 Kwas 1,3-dimetylobarbiturowy > 100000 < 0.1 Interferencje powodowane przez leki Do zlewek prawidłowego ludzkiego moczu dodano następujące związki w stężeniu 100000. Żaden z tych związków w teście nie dał wartości równych lub większych niż 0.5 % reakcji krzyżowych. Paracetamol Kwas acetylosalicylowy Aminopiryna Amitryptylina d-amfetamina l-amfetamina Ampicylina Kwas askorbinowy Aspartam Imipramina Izoproterenol Ketamina Lidokaina LSD MDA MDMA Melanina Meperydyna 4 / 5
Atropina Benzokaina Benzoloekgonina (metabolit kokainy) Benzofetamina Kofeina Podchlorek wapnia Karbamazepina Chlorodiazepoksyd Chlorochina Chlorfeniramina Chloropromazyna Kokaina Kodeina Dekstrometorfan Dekstropropoksyfen Diazepam Difenhydramina Dopamina Ekgonina Ester metyloekgoniny d-efedryna d,l-efedryna l-efedryna Epinefryna Erytromycyna Estriol Fenoprofen Furosemid Kwas gentyzynowy Eter gwajakologlicerolowy Hydrochlorotiazyd p-hydroksyamfetamina Ibuprofen Metadon d-metamfetamina Metakwalon Metylofenidat Metyprylon Morfina Nalokson Naltrekson Naproksen Niacynamid Noretyndron l-norpseudoefedryna Oksazepam Paroksetyna Penicylina G PCP Fenotiazyna Fentermina Fenylobutazon d-fenylopropanolamina d,l-fenylopropanolamina Prokaina Prometazyna d-pseudoefedryna l-pseudoefedryna Chinidyna Chinina Sulindak Tetracyklina Kwas Δ 9 THC-9-karboksylowy Tetrahydrozolina Trifluoperazyna Tyramina Werapamil Jakakolwiek modyfikacja ustawień analizatora wymaga walidacji przez laboratorium. Literatura 1 Karch SB, ed. Drug Abuse Handbook. Boca Raton, FL: CRC Press LLC 1998. 2 Wesson DR, Smith DE. Barbiturates: Their Use, Misuse, and Abuse. New York, NY: Human Sciences Press 1977. 3 Robinson AE, McDowall RD. The distribution of amylobarbitone, butobarbitone, pentobarbitone and quinalbarbitone and the hydroxylated metabolites in man. J Pharm Pharmacol 1979;31:357-365. 4 Hardman JG, Limbird LE, Gilman A, eds. Goodman and Gilman s The Pharmacological Basis of Therapeutics. 10th ed. New York, NY: McGraw Hill Pub Co. 2001. 5 Baselt RC. Disposition of Toxic Drugs and Chemicals in Man. 7th ed. Foster City, CA: Biomedical Publications 2004 6 Barbiturates - A Medical Dictionary, Bibliography, and Annotated Research Guide to Internet Reference. San Diego, CA: ICON Group International Inc 2004. 7 Armbruster DA, Schwarzhoff RH, Pierce BL, et al. Method comparison of EMIT II and ONLINE with RIA for drug screening. J Forensic Sci 1993;38:1326-1341. 8 Armbruster DA, Schwarzhoff RH, Hubster EC, et al. Enzyme immunoassay, kinetic microparticle immunoassay, radioimmunoassay, and fluorescence polarization immunoassay compared for drugs-ofabuse screening. Clin Chem 1993;39:2137-2146. 9 Toxicology and Drug Testing in the Clinical Laboratory; Approved Guideline. 2nd ed. (C52-A2). Clinical and Laboratory Standards Institute 2007;27:33. 10 Mandatory Guidelines for Federal Workplace Drug Testing Programs. Fed Regist 2010;73:71858-71907. W niniejszej ulotce metodycznej jako separatora dziesiętnego oddzielającego w liczbach dziesiętnych jednostki od ułamków stosowana jest zawsze kropka (okres/stop). Symbole Oprócz znaków zawartych w standardzie ISO 15223 1, firma Roche Diagnostics używa następujących symboli i znaków. CONTENT Zawartość zestawu Istotne dodatki oraz zmiany zostały oznaczone na marginesie. 2013, Roche Diagnostics Objętość po rekonstytucji lub wymieszaniu Roche Diagnostics GmbH, Sandhofer Strasse 116, D-68305 Mannheim www.roche.com Dystrybucja w USA: Roche Diagnostics, Indianapolis, IN Serwis techniczny USA 1-800-428-2336 5 / 5