ABX Pentra Enzymatic Creatinine CP

Transkrypt

1 2015/09/09 A93A01230CPL A11A ml 8 ml 400 Odczynnik diagnostyczny do oznaczania ilościowego in vitro stężenia kreatyniny w surowicy i osoczu krwi oraz moczu metodą kolorymetryczną. QUAL-QA-TEMP-0846 Rev.9 Wersja aplikacji a Surowica, osocze: Crenz Mocz: Crenz-U Zastosowanie (do użytku poza Stanami Zjednoczonymi) a jest odczynnikiem diagnostycznym do ilościowego oznaczania in vitro stężenia kreatyniny w surowicy i osoczu krwi ludzkiej oraz w moczu metodą enzymatyczną przy zastosowaniu wieloetapowej procedury, kończącej się fotometrycznym pomiarem punktu końcowego. Pomiary kreatyniny wykorzystuje się w diagnostyce i leczeniu schorzeń nerek, przy kontroli skuteczności dializ oraz jako podstawę do obliczania innych analitów zawartych w moczu. Aspekty kliniczne (1, 2) Kreatynina powstaje w mięśniach i jest produktem degradacji fosforanu kreatyniny, składnika magazynującego duże ilości energii. Poziom kreatyniny jest w znacznej mierze stały (w przeciwieństwie do poziomu mocznika), zależy on przede wszystkim od masy mięśniowej. Dieta, wiek, płeć ani aktywność fizyczna nie mają większego wpływu na poziom kreatyniny. Jest ona usuwana z osocza w drodze filtracji kłębuszkowej, po czym jest wydalana w moczu. Pomiar stężenia kreatyniny w moczu pozwala na ocenę filtracji nerek, która jest a Modyfikacja: dodano rozdział. niezależnym parametrem w diurezie oraz gospodarce proteinowej. Poziom kreatyniny doskonale odzwierciedla funkcjonowanie nerek, choć poziom kreatyniny w surowicy nie wzrasta, dopóki czynność nerek nie spadnie o co najmniej 50%. Metoda Metoda enzymatycznego pomiaru kreatyniny jest procedurą wieloetapową, kończącą się fotometrycznym pomiarem punktu końcowego. Do przekształcenia kreatyniny w kreatynę wykorzystuje się amidohydrolazę kreatyniny. W obecności amidohydrolazy kreatyna rozpada się na sarkozynę oraz mocznik. Kolejne reakcje enzymatyczne z udziałem oksydazy sarkozyny oraz peroksydazy prowadzi do powstania barwnego chromogenu, odczytywanego za pomocą fali o długości 545 nm. Amidohydrolaza kreatyniny Kreatynina + H 2 O Kreatyna Amidinohydrolaza kreatyny Kreatyna + H 2 O Sarkozyna + mocznik Oksydaza sarkozyny Sarkozyna + H 2 O + O 2 Glicyna + HCHO + H 2 O 2 Peroksydaza 2 H 2 O aminoantypiryna + ESPMT Chinonoimina + 4 H 2 O ESPMT: N-etylo-N-sulfopropylo-m-toluidyna Odczynniki jest odczynnikiem gotowym do użycia. 1 / 6

2 Reagent 1: Bufor (ph 7,5 w 25 C) Amidinohydrolaza kreatyny (bakteryjna) Oksydaza sarkozyny (bakteryjna) N-etylo-N-sulfopropylo-m-toluidyna Oksydaza askorbinianowa (roślinna) Stabilizatory Środki powierzchniowo czynne Konserwant Reagent 2: Bufor (ph 7,5 w 25 C) Amidohydrolaza kreatyniny (bakteryjna) 4-aminoantypiryna Peroksydaza (roślinna) Stabilizatory Środki powierzchniowo czynne Azydek sodu > U/L > 4000 U/L > 0,24 mmol/l > U/L > 1,5 mmol/l > 2000 U/L 7,7 mmol/l 10 x 5 ml (liofilizat) P Control, nr ref. A11A01654 (wymaga osobnego zakupu) 10 x 5 ml (liofilizat) Urine Control L/H, nr ref. A11A01674 (wymaga osobnego zakupu) 1 x 10 ml + 1 x 10 ml Oznaczenie kontroli powinno być przeprowadzane raz dziennie i/lub po wykonaniu kalibracji. Częstość przeprowadzania kontroli oraz przedziały ufności powinny być ustalone w oparciu o wytyczne laboratoryjne oraz przepisy obowiązujące w danym kraju. Należy przestrzegać krajowych, regionalnych i lokalnych wytycznych dotyczących materiałów do kontroli jakości. Wynik kontroli musi zawierać się w zdefiniowanych przedziałach ufności. Każde laboratorium powinno wypracować sposób postępowania w przypadku, gdy wyniki wykroczą poza wyznaczone przedziały. Wymagane wyposażenie niewchodzące w skład produktu należy używać zgodnie z niniejszą ulotką. Producent nie może zagwarantować właściwego działania produktu, jeśli zostanie on użyty w sposób inny od podanego. Postępowanie z preparatem 1. Wyjmij obie zatyczki kasety. 2. Jeżeli odczynnik zawiera pianę, usuń ją za pomocą plastikowej pipety. 3. Załóż odpowiednie zatyczki ochronne, nr ref. GBM0969 na pojemniku z odczynnikiem Reagent 1 i nr ref. GBM0970 na pojemniku z odczynnikiem Reagent Umieść kasetę w chłodzonej komorze odczynnikowej analizatora 400. Kalibrator Do celów kalibracji należy używać: Multical, nr ref. A11A01652 (do oddzielnego zakupu) 10 x 3 ml (liofilizat) Kontrola Do wewnętrznej kontroli jakości należy używać: N Control, nr ref. A11A01653 (wymaga osobnego zakupu) Zautomatyzowany kliniczny analizator biochemiczny: 400 Kalibrator: Multical, nr ref. A11A01652 Kontrole: N Control, nr ref. A11A01653, oraz P Control, nr ref. A11A01654 Urine Control L/H, nr ref. A11A01674 Standardowy sprzęt laboratoryjny. Surowica. Osocze heparynizowane lub osocze z EDTA. Świeży odwirowany mocz. Firma HORIBA Medical nie prowadziła testów dla antykoagulantów innych niż wymienione na liście i w związku z tym nie zaleca ich używania dla potrzeb tego oznaczenia. Stabilność (3): Surowica, osocze: W temperaturze C: 7 dni W temperaturze 4-8 C: 7 dni W temperaturze -20 C: 3 mies. Mocz: 2 / 6

3 W temperaturze C: 2 dni W temperaturze 4-8 C: 6 dni W temperaturze -20 C: 6 mies. Zakres odniesienia (4) Każde laboratorium powinno wypracować swoje własne zakresy odniesienia. Wartości podane w niniejszej ulotce mają wyłącznie charakter orientacyjny. Surowica/osocze: Mężczyźni Kobiety 6,2-11,0 mg/l 4,5-7,5 mg/l 0,62-1,10 0,45-0, Mocz (24 godziny): Mężczyźni Kobiety mg/kg/dzień mg/kg/dzień µmol/kg/dzień µmol/kg/dzień Przechowywanie i stabilność W nieotwieranych kasetach odczynniki zachowują stabilność do upływu terminu podanego na etykiecie, o ile są przechowywane w temperaturze 2-8 C oraz chronione przed światłem. Stabilność po otwarciu: patrz rozdział Wydajność przy użyciu w analizatorze 400. Postępowanie z odpadami Należy postępować zgodnie z lokalnie obowiązującymi przepisami. Opisywany odczynnik jest konserwowany azydkiem sodu, obecnym w stężeniu poniżej 0,1%. Azydek sodu może wchodzić w reakcje z ołowiem lub miedzią, tworząc wybuchowe azydki metali. Ogólne środki ostrożności b Niniejszy odczynnik jest przeznaczony wyłącznie do profesjonalnej diagnostyki in vitro. Wyłącznie do stosowania z przepisu lekarza. Ten odczynnik został sklasyfikowany jako szkodliwy w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 1272/2008. Niebezpieczeństwo H334: Może powodować objawy alergii lub astmy lub trudności w oddychaniu w następstwie wdychania. P261: Unikać wdychania pyłu/dymu/gazu/mgły/par/ rozpylonej cieczy. P284: Stosować indywidualne środki ochrony dróg oddechowych. P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania. P342 + P311: W przypadku wystąpienia objawów ze strony układu oddechowego: Skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ lub z lekarzem. P501: Zawartość pojemnika jak i pojemnik utylizować zgodnie z lokalnymi, regionalnymi, narodowymi oraz międzynarodowymi przepisami. Nie połykać. Unikać zanieczyszczenia skóry i błon śluzowych. Przy pracy należy stosować standardowe laboratoryjne środki ostrożności. Kasety odczynnikowe są kasetami jednorazowego użytku, należy je utylizować zgodnie z lokalnymi przepisami. Należy uważnie zapoznać się z kartą charakterystyki (MSDS) dołączoną do odczynnika. Nie używać produktu, jeżeli można zaobserwować zmianę jego cech biologicznych, chemicznych lub fizycznych, co wskazuje na jego nieprzydatność do użytku. Użytkownik ma obowiązek sprawdzić, czy niniejszy dokument dotyczy używanego w danym przypadku odczynnika. Wydajność przy użyciu w analizatorze 400 Dane przedstawione poniżej pochodzą z oznaczeń przeprowadzonych przy użyciu analizatora 400. Surowica, osocze Liczba oznaczeń: 120 ozn. Stabilność robocza odczynników: Po otwarciu kaseta z odczynnikiem umieszczona w chłodzonej komorze analizatora 400 zachowuje stabilność przez 30 dni. b Modyfikacja: modyfikacja opisu ogólnych środków ostrożności. 3 / 6

4 Objętość próbki: 8 µl/oznaczenie Granica oznaczalności: Granicę oznaczalności określono zgodnie z zaleceniami 10,0 (0,11 ). Wykrywalność: Granicę wykrywalności określono zgodnie z zaleceniami 2,26 (0,026 ). Trafność i precyzja: Powtarzalność (precyzja w trakcie pracy urządzenia) Przeprowadzane jest 20 oznaczeń dla 3 próbek o niskim, średnim oraz wysokim stężeniu oraz dla 2 kontroli, zgodnie z zaleceniami procedury Valtec (6). 79,50 0,90 2,18 358,38 4,05 0, ,66 0,56 2, ,57 1,52 1, ,61 6,46 0,29 Powtarzalność (precyzja całkowita) 3 szt. próbek o niskim, średnim i wysokim stężeniu oraz 2 kontrole są przez 20 dni poddawane podwójnym oznaczeniom (2 serie dziennie), zgodnie z zaleceniami CLSI (NCCLS), procedura EP5-A2 (7). 114,4 1,29 2,23 460,3 5,20 2, ,1 0,57 4, ,7 1,51 2, ,5 6,32 1,82 Zakres pomiaru: Oznaczenie potwierdziło zakres pomiaru od 10,0 do 1500,0 (od 0,11 do 16,95 ), z automatycznym rozcieńczeniem następczym do (50,85 ). Liniowość odczynnika ustalono do wartości 1 500,0 (16,95 ), stosując zalecenia CLSI (NCCLS), procedura EP6-A (8). Korelacja: c 153 pobrane od pacjenta próbki (surowicy) koreluje się z komercyjnie dostępnym odczynnikiem, służącym jako wzorzec, zgodnie z zaleceniami CLSI (NCCLS), procedura EP9-A2 (9). Wartości zawierały się w zakresie od 30,6 do 1429,1 (0,35 do 16,15 ). Równanie dla otrzymanej linii allometrycznej (10) jest następujące: Y = 1,00 X + 0,26 () Y = 1,00 X + 0,00 () przy współczynniku korelacji r 2 = 0,999. Czynniki zakłócające d : Hemoglobina: Triglicerydy: Bilirubina całkowita: Bilirubina bezpośrednia: N-acetylocysteina (NAC): wpływu do 290 (500 ). wpływu do stężenia Intralipid (świadczącego o lipemii) 7,0 mmol/l (612,5 ). wpływu do 468 (27,4 ). wpływu do 170 (9,9 ). U pacjentów, którzy przedawkowali paracetamol, leczonych N-acetylocysteiną (NAC) wartość wyniku może być bardzo niska, niezgodnie ze stanem rzeczywistym. Young podaje także inne ograniczenia, a w szczególności listę leków oraz zmiennych przedanalitycznych, które według obecnego stanu wiedzy wpływają na wyniki tej metody (11, 12). Stabilność kalibracji: Odczynnik jest kalibrowany w dniu 0. Stabilność kalibracji jest kontrolowana przez wykonanie testów na 2 próbkach kontrolnych. Stabilność kalibracji wynosi 14 dni. c Modyfikacja: modyfikacja informacji dot. korelacji. d Modyfikacja: modyfikacja zakłóceń. 4 / 6

5 Uwaga: Ponowną kalibrację odczynnika zaleca się w przypadku zmiany jego serii oraz w przypadku, gdy wyniki kontroli jakości wykroczą poza założony zakres. Wersja aplikacji: Mocz Liczba oznaczeń: 120 ozn. Stabilność robocza odczynników: Po otwarciu kaseta z odczynnikiem umieszczona w chłodzonej komorze analizatora 400 zachowuje stabilność przez 30 dni. Objętość próbki: 8 µl/oznaczenie Granica oznaczalności: Granicę oznaczalności określono zgodnie z zaleceniami 151 (1,71 ). Wykrywalność: Granicę wykrywalności określono zgodnie z zaleceniami 58,2 (0,66 ). Trafność i precyzja: Powtarzalność (precyzja w trakcie pracy urządzenia) 3 szt. próbek o niskim, średnim i wysoki stężeniu oraz 2 kontroli poddaje się 20 oznaczeniom, zgodnie z zaleceniami procedury Valtec (6) ,52 0, ,78 0, ,91 2, ,26 0, ,98 1,11 Powtarzalność (precyzja całkowita) oznaczeniom (2 serie dziennie), zgodnie z zaleceniami CLSI (NCCLS), procedura EP5-A2 (7) ,5 3, ,0 3, ,2 4, ,2 2, ,6 2,58 Zakres pomiaru: Oznaczenie potwierdziło zakres pomiaru od 315 do (od 3,56 do 282,5 ), a z automatycznym rozcieńczeniem następczym do (846,9 ). Liniowość odczynnika ustalono do wartości (282,5 ), stosując zalecenia CLSI (NCCLS), procedura EP6-A (8). Korelacja: 143 pobrane od pacjentów próbki (mocz) koreluje się z komercyjnie dostępnym odczynnikiem, służącym jako wzorzec, zgodnie z zaleceniami CLSI (NCCLS), procedura EP9-A2 (9). Wartości zawierały się w zakresie od 584,7 do 22239,4 (od 6,61 do 251,31 ). Równanie dla otrzymanej linii allometrycznej (10) jest następujące: Y = 0,96 X + 1,37 () Y = 0,96 X - 0,03 () przy współczynniku korelacji r 2 = 0,9976. Czynniki zakłócające: Hemoglobina: wpływu do 226 (390 ). Triglicerydy: wpływu do stężenia Intralipid (świadczącego o lipemii)7,0 mmol/l (612,5 ). Bilirubina wpływu bezpośrednia: do 228 (13,4 ). Kwas wpływu askorbinowy: do 340 (5,98 ). Young podaje także inne ograniczenia, a w szczególności listę leków oraz zmiennych przedanalitycznych, które według obecnego stanu wiedzy wpływają na wyniki tej metody (11, 12). 3 szt. próbek o niskim, średnim i wysokim stężeniu oraz 2 kontrole poddaje się przez 20 dni podwójnym 5 / 6

6 Stabilność kalibracji: Odczynnik jest kalibrowany w dniu 0. Stabilność kalibracji jest kontrolowana przez wykonanie testów na 2 próbkach kontrolnych. Stabilność kalibracji wynosi 14 dni. Uwaga: Ponowną kalibrację odczynnika zaleca się w przypadku zmiany jego serii oraz w przypadku, gdy wyniki kontroli jakości wykroczą poza założony zakres. Wersja aplikacji: 10. Passing H, Bablock W. A new biometrical procedure for testing the equality of measurements from two different analytical methods. J. Clin. Chem. Clin. Biochem. (1983) 21: Young DS. Effects of Drugs on Clinical Laboratory Tests. 4 th Edition, Washington, DC, AACC Press (1997) 3: Young DS. Effects of Preanalytical Variables on Clinical Laboratory Tests. 2 nd Edition, Washington, DC, AACC Press (1997) 3: Współczynnik konwersji: x 0,113 = mg/l x 0,0113 = Bibliografia 1. Allston CA. Non protein nitrogenous compounds and renal function. Clinical Chemistry: Concepts and Application, Anderson SC, Cockayne S. (W.B. Saunders eds. Philadelphia USA), (1993): Newman DJ, Price CP. Non protein nitrogen metabolite. Tietz Fundamentals of Clinical Chemistry, 5 th Ed., Burtis CA and Ashwood ER. (W.B. Saunders eds. Philadelphia USA), (2001): Use of anticoagulants in diagnostic laboratory investigations. WHO publication WHO/DIL/LAB/99.1 Rev.2 (2002). 4. Roberts WL, McMillin GA, Burtis CA, Bruns DE. Reference Information for the Clinical Laboratory, TIETZ Textbook of Clinical Chemistry and Molecular Diagnostics. 4 th Ed; Burtis CA, Ashwood ER, Bruns DE, (Elsevier Saunders eds. St Louis, USA), (2006): Protocols for determination of limits of detection and limits of quantitation. Approved Guideline, CLSI (NCCLS) document EP17-A (2004) 24 (34). 6. Vassault A, Grafmeyer D, Naudin C et al. Protocole de validation de techniques (document B). Ann. Biol. Clin. (1986) 44: Evaluation of Precision Performance of Quantitative Measurement Method. Approved Guideline, CLSI (NCCLS) document EP5-A2 (2004) 24 (25). 8. Evaluation of the Linearity of Quantitative Analytical Methods. Approved Guideline, CLSI (NCCLS) document EP6-A (2003) 23 (16). 9. Method Comparison and Bias Estimation Using Patient Samples. Approved Guideline, 2 nd ed., CLSI (NCCLS) document EP9-A2 (2002) 22 (19). 6 / 6