Laboratorium z Krystalografii. 2 godz.

Podobne dokumenty
Układy krystalograficzne

Rodzina i pas płaszczyzn sieciowych

Uniwersytet Śląski Instytut Chemii Zakład Krystalografii. Laboratorium z Krystalografii. 2 godz. Komórki Bravais go

Elementy symetrii makroskopowej.

Metody badań monokryształów metoda Lauego

Metody badań monokryształów metoda Lauego

Położenia, kierunki, płaszczyzny

Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 1 Wydział

Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 1 Wydział

Międzynarodowe Tablice Krystalograficzne (International Tables for Crystallography)

Międzynarodowe Tablice Krystalograficzne (International Tables for Crystallography)

Podstawowe pojęcia opisujące sieć przestrzenną

Krystalografia. Dyfrakcja na monokryształach. Analiza dyfraktogramów

Kombinacje elementów symetrii. Klasy symetrii.

Aby opisać strukturę krystaliczną, konieczne jest określenie jej części składowych: sieci przestrzennej oraz bazy atomowej.

Rozwiązanie: Zadanie 2

Monochromatyzacja promieniowania molibdenowej lampy rentgenowskiej

Laboratorium z Krystalografii. 2 godz.

Laboratorium z Krystalografii. 2 godz.

Międzynarodowe Tablice Krystalograficzne (International Tables for Crystallography)

BUDOWA KRYSTALICZNA CIAŁ STAŁYCH. Stopień uporządkowania struktury wewnętrznej ciał stałych decyduje o ich podziale

Krystalografia. Wykład VIII

Krystalografia. Dyfrakcja

Wskaźnikowanie rentgenogramów i wyznaczanie parametrów sieciowych Wykład 8

Podstawy krystalochemii pierwiastki

Rok akademicki: 2013/2014 Kod: JFT s Punkty ECTS: 4. Poziom studiów: Studia II stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne

STRUKTURA CIAŁA STAŁEGO

Rentgenografia - teorie dyfrakcji

SIMR 2016/2017, Analiza 2, wykład 1, Przestrzeń wektorowa

Fizyczne Metody Badań Materiałów 2

10. Analiza dyfraktogramów proszkowych

STRUKTURA KRYSTALICZNA

Natęż. ężenie refleksu dyfrakcyjnego

ALGEBRA z GEOMETRIA, ANALITYCZNA,

STRUKTURA MATERIAŁÓW

FIGURY I PRZEKSZTAŁCENIA GEOMETRYCZNE

GAL 80 zadań z liczb zespolonych

Prawo Bragga. Różnica dróg promieni 1 i 2 wynosi: s = CB + BD: CB = BD = d sinθ

Geometria analityczna

TENSOMETRIA ZARYS TEORETYCZNY

Układ regularny. Układ regularny. Możliwe elementy symetrii: Możliwe elementy symetrii: 3 osie 3- krotne. m płaszczyzny przekątne.

PODSTAWY RACHUNKU WEKTOROWEGO

Krystalografia i krystalochemia Wykład 15 Repetytorium

Fizyka fal cyrklem i linijką

PYTANIA KONTROLNE STAN NAPRĘŻENIA, ODKSZTAŁCENIA PRAWO HOOKE A

Iloczyn skalarny, wektorowy, mieszany. Ortogonalność wektorów. Metoda ortogonalizacji Grama-Schmidta. Małgorzata Kowaluk semestr X

Dyfrakcja. Dyfrakcja to uginanie światła (albo innych fal) przez drobne obiekty (rozmiar porównywalny z długością fali) do obszaru cienia

Laboratorium z Krystalografii specjalizacja: Fizykochemia związków nieorganicznych

Wstęp. Krystalografia geometryczna

Bezpośredni opiekunowie laboratorium: Prof. dr hab. Marek Szafrański. Prof. dr hab. Maciej Kozak, dr Marceli Kaczmarski.

Promieniowanie rentgenowskie. Podstawowe pojęcia krystalograficzne

KRYSTALOGRAFIA Studia pierwszego stopnia, stacjonarne II rok

i = [ 0] j = [ 1] k = [ 0]

G:\AA_Wyklad 2000\FIN\DOC\FRAUN1.doc. "Drgania i fale" ii rok FizykaBC. Dyfrakcja: Skalarna teoria dyfrakcji: ia λ

Dyfrakcja rentgenowska (XRD) w analizie fazowej Wykład 2 i 3

Wykład 5. Komórka elementarna. Sieci Bravais go

Wyznaczanie struktury krystalicznej i molekularnej wybranego związku koordynacyjnego w oparciu o rentgenowską analizę strukturalną

PRZYKŁADOWE ZADANIA Z MATEMATYKI NA POZIOMIE PODSTAWOWYM

Rejestracja dyfraktogramów polikrystalicznych związków. Wskaźnikowanie dyfraktogramów i wyznaczanie typu komórki Bravais go.

W naukach technicznych większość rozpatrywanych wielkości możemy zapisać w jednej z trzech postaci: skalara, wektora oraz tensora.

Instytut Fizyki Doświadczalnej Wydział Matematyki, Fizyki i Informatyki UNIWERSYTET GDAŃSKI

Elementy teorii powierzchni metali

Arkusz 6. Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni

Układ współrzędnych dwu trój Wykład 2 "Układ współrzędnych, system i układ odniesienia"

KINEMATYKA I DYNAMIKA CIAŁA STAŁEGO. dr inż. Janusz Zachwieja wykład opracowany na podstawie literatury

KRYSTALOGRAFIA Crystallography. Poziom przedmiotu Studia I stopnia Liczba godzin/tydzień 2W, 1Ćw PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Metoda DSH. Dyfraktometria rentgenowska. 2. Dyfraktometr rentgenowski: - budowa anie - zastosowanie

LUBELSKA PRÓBA PRZED MATURĄ 2018 poziom podstawowy

Skrypt 19. Trygonometria: Opracowanie L3

Elementy teorii powierzchni metali

Opracowanie: mgr inż. Antoni Konitz, dr hab inż. Jarosław Chojnacki Politechnika Gdańska, Gdańsk 2007, 2016

Geometria Lista 0 Zadanie 1

Co to jest wektor? Jest to obiekt posiadający: moduł (długość), kierunek wraz ze zwrotem.

Laboratorium techniki laserowej. Ćwiczenie 5. Modulator PLZT

Sposób wykonania ćwiczenia. Płytka płasko-równoległa. Rys. 1. Wyznaczanie współczynnika załamania materiału płytki : A,B,C,D punkty wbicia szpilek ; s

A,B M! v V ; A + v = B, (1.3) AB = v. (1.4)

Opis efektów kształcenia dla modułu zajęć

Repetytorium z matematyki ćwiczenia

WSTĘP DO ANALIZY I ALGEBRY, MAT1460

PRÓBNA MATURA ZADANIA PRZYKŁADOWE

Zajęcia nr 1 (1h) Dwumian Newtona. Indukcja. Zajęcia nr 2 i 3 (4h) Trygonometria

MATERIA. = m i liczby całkowite. ciała stałe. - kryształy - ciała bezpostaciowe (amorficzne) - ciecze KRYSZTAŁY. Periodyczność

Matematyka stosowana i metody numeryczne

STRUKTURA IDEALNYCH KRYSZTAŁÓW

DYFRAKCYJNE METODY BADANIA STRUKTURY CIAŁ STAŁYCH

Algebra liniowa II. Lista 1. 1 u w 0 1 v 0 0 1

STRUKTURA MATERIAŁÓW. Opracowanie: Dr hab.inż. Joanna Hucińska

Metody dyfrakcyjne do wyznaczania struktury krystalicznej materiałów

Część całkowita i ułamkowa, funkcje trygonometryczne, podstawowe własności funkcji

Elementy geometrii analitycznej w R 3

RENTGENOWSKA ANALIZA STRUKTURALNA

Zadania egzaminacyjne

Macierze i Wyznaczniki

Rejestracja dyfraktogramów polikrystalicznych związków. Wskaźnikowanie dyfraktogramów i wyznaczanie typu komórki Bravais go.

WYMAGANIA Z WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE SZKOLNE DLA KLASY CZWARTEJ H. zakres rozszerzony. Wiadomości i umiejętności

Zagadnienia do małej matury z matematyki klasa II Poziom podstawowy i rozszerzony

3. Operacje symetrii, macierze operacji symetrii. Grupy punktowe. Przypisywanie grupy punktowej dla zadanych obiektów

Fizyka Ciała Stałego

TRYGONOMETRIA. 1. Definicje i własności funkcji trygonometrycznych

Transkrypt:

Uniwersytet Śląski - Instytut Chemii Zakład Krystalografii ul. Bankowa 14, pok. 132, 40-006 Katowice tel. 0323591627, e-mail: ewa.malicka@us.edu.pl opracowanie: dr Ewa Malicka Laboratorium z Krystalografii 2 godz. Konstrukcja sieci odwrotnych do dwuwymiarowych sieci rzeczywistych o wybranych parametrach sieciowych. Konstrukcja sieci odwrotnych do trójwymiarowych sieci rzeczywistych przy zastosowaniu programu KRYS1 Cel ćwiczenia: poznanie zasad konstrukcji sieci odwrotnych do dwu- i trójwymiarowych sieci rzeczywistych o wybranych parametrach sieciowych przy zastosowaniu programu KRYS1. Część teoretyczna: Sieć odwrotna jest abstrakcyjnym tworem geometrycznym sprzężonym przestrzennie i wymiarowo z rzeczywistą siecią krystaliczną. Sieć odwrotna odzwierciedla obraz dyfrakcyjny kryształu i stosuje się ją do interpretacji dyfrakcyjnych zdjęć rentgenowskich. Osie krystalograficzne sieci odwrotnej, jak również jej parametry oznacza się przez dodanie symbolu gwiazdki X*,Y*,Z*, a 0 *, b 0 *, c 0 *, * * * Sprzężenie przestrzenne sieci rzeczywistej i odwrotnej. Sprzężenie przestrzenne sieci rzeczywistej i odwrotnej polega na tym, że jednostkowe wektory translacji sieci odwrotnej są prostopadłe do płaszczyzny utworzonej przez pozostałe dwa wektory translacji sieci krystalicznej (Rys. 1a, 1b, 1c). Wektor a* 0 jest prostopadły do wektorów b 0 i c 0 Wektor b* 0 jest prostopadły do wektorów a 0 i c 0 Wektor c* 0 jest prostopadły do wektorów a 0 i b 0 Warunek sprzężenia zwany warunkiem prostopadłości podaje kierunek wektora translacji sieci odwrotnej w stosunku do wektora sieci rzeczywistej. Warunek ten w zapisie wektorowym podaje zależność: Wektory translacji sieci odwrotnej a* 0, b* 0, c* 0 oraz odpowiadające im osie krystalograficzne sieci odwrotnej X *,Y *,Z * są prostopadłe odpowiednio do płaszczyzn sieci rzeczywistej (100), (010) i (001). Kierunek w sieci rzeczywistej o symbolu [mnp] jest zawsze prostopadły do płaszczyzny sieci odwrotnej o tych samych wskaźnikach (mnp) *.

Sprzężenie wymiarowe sieci rzeczywistej i odwrotnej. Sprzężenie wymiarowe sieci rzeczywistej i odwrotnej polega na przyjęciu, że długości wektorów translacji sieci odwrotnej są równe odwrotności odległości międzypłaszczyznowych odpowiednich płaszczyzn sieciowych w sieci rzeczywistej. Warunek sprzężenia wymiarowego sieci rzeczywistej i odwrotnej można przedstawić za pomocą iloczynu skalarnego wektorów: Wektory sieci odwrotnej są powiązane z wektorami komórki elementarnej kryształu za pomocą równań: a* 0 = (b 0 3c 0 )/V b* 0 = (c 0 3a 0 )/V c * 0 = (a 0 3b 0 )/V V objętość komórki elementarnej kryształu

Konstrukcja geometryczna dwuwymiarowej sieci odwrotnej. Sieć odwrotną konstruujemy w ten sposób, że wybieramy jej punkt początkowy w jednym z węzłów sieci rzeczywistej. Następnie zgodnie z warunkiem sprzężenia przestrzennego prowadzimy z początku układu normalne prostopadle do każdej rodziny płaszczyzn sieciowych (hkl) sieci rzeczywistej. Zgodnie z warunkiem sprzężenia wymiarowego wzdłuż normalnych zaznacza się punkty położone w odległościach n 1/d hkl od węzła 000 (n liczba całkowita). Każdy węzeł sieci odwrotnej przedstawia rodzinę płaszczyzn sieciowych sieci rzeczywistej o tych samych wskaźnikach pomnożonych przez rząd refleksu n. Refleksy wyższych rzędów od tej samej rodziny płaszczyzn sieciowych układają się w równych odstępach na wspólnej prostej. Zasadę geometrycznej konstrukcji płaszczyzny X* Y* sieci odwrotnej do danej dwuwymiarowej sieci rzeczywistej przedstawiono na rysunku 2. Rys. 2. Konstrukcja dwuwymiarowej sieci odwrotnej

KONSTRUKCJA SIECI ODWROTNEJ DLA UKŁADU JEDNOSKOŚNEGO I TRÓJSKOŚNEGO 1. Układ jednoskośny Rys. 3. Schemat komórki elementarnej układu jednoskośnego dla sieci rzeczywistej oraz sieci odwrotnej. γ = γ* = 90 b a*, a b* α = α* = 90 b c*, c b* d 100 = a sin(180 β) = a sinβ a* = 1/d 100 = 1/(a sinβ) Tabela 1. Bezpośrednie relacje pomiędzy parametrami sieci rzeczywistej, a parametrami sieci odwrotnej w układzie jednoskośnym. a* = 1/(a sinβ) b* = 1/b c* = 1/(c sinβ) a = 1/(a* sinβ*) b = 1/b* c = 1/(c* sinβ*) α = γ = α* = γ* = 90 β* = 180 β V* = 1/V = a*b*c* sinβ V = 1/V* = abc sinβ

2. Układ trójskośny Rys. 4. Schemat komórki elementarnej układu trójskośnego dla sieci rzeczywistej oraz sieci odwrotnej. Tabela 2. Bezpośrednie relacje pomiędzy parametrami sieci rzeczywistej, a parametrami sieci odwrotnej w układzie trójskośnym a* = (bc sinα)/v b* = (ac sinβ)/v c* = (ab sinγ)/v sin α* = V/(abc sinβ sinγ) sin β* = V/(abc sinα sinγ) sin γ* = V/(abc sinα sinβ) cos α* = (cosβ cosγ cosα)/(sinβ sinγ) cos β* = (cosα cosγ cosβ)/(sinα sinγ) cos γ* = (cosα cosβ cosγ)/(sinα sinβ) V = 1/V* = abc(1 cos 2 α cos 2 β cos 2 γ + 2cosα cosβ cosγ) 1/2 = = abc sinα sinβ sinγ* = abc sinα sinβ*sinγ = abc sinα* sinβ sinγ

Ćwiczenie1. Wyznaczanie parametrów dwuwymiarowej sieci odwrotnej za pomocą programu KRYS1. Wejść do programu KRYS1. Wybrać opcję Sieć odwrotna o Następnie podopcję Konstrukcja 2D 1. Wpisać parametry dwuwymiarowej sieci rzeczywistej α, β i γ. Sprawdzić uzyskane w ćwiczeniu 1 obliczenia wartości parametrów dwuwymiarowej sieci odwrotnej. 2. Wpisać parametry dwuwymiarowej sieci rzeczywistej α, β i γ: wartości parametrów α, β z przedziału <0.5; 2> wartości kąta γ z zakresu <50 ; 130 > Naciskając klawisz ENTER przeanalizować kolejne etapy konstrukcji sieci odwrotnej. Ćwiczenie 2. Geometryczne sprzężenie sieci rzeczywistej i związanej z nią sieci odwrotnej. Wejść do programu KRYS1. Wybrać opcję Sieć odwrotna o Następnie podopcję Sprzężenie 2. Znaleźć parametry sieci dwuwymiarowej, przy których sieć rzeczywista i odwrotna są identyczne. 3. Zdefiniuj wpływ zmiany parametrów sieci rzeczywistej na wartości parametrów sieci odwrotnej. Ćwiczenie 3. Konstrukcja sieci odwrotnych do trójwymiarowych sieci rzeczywistych przy Wejść do programu KRYS1 zastosowaniu programu KRYS1. Wybrać opcję Sieć odwrotna o Następnie podopcję Konstrukcja 3D Wybrać układ krystalograficzny i przeanalizować kolejne etapy konstrukcji trójwymiarowej sieci odwrotnej. Ćwiczenie powtórzyć dla wszystkich układów krystalograficznych przedstawionych w programie.

Korzystając z programu KRYS1 rozwiązać zadania o numerach 16, 18, 20, 22 znajdujące się na stronie internetowej Olimpiady Krystalograficznej 2016 http://www.komkryst.pan.pl/index.php/en/olimpiada-2016 Zadania dodatkowe Zadanie1. Konstrukcja dwuwymiarowej sieci odwrotnej. Obliczanie parametrów sieci odwrotnej. Korzystając z warunków sprzężenia przestrzennego i sprzężenia wymiarowego wykonać konstrukcję dwuwymiarowej sieci odwrotnej. Przeprowadzić obliczenia parametrów dwuwymiarowej sieci odwrotnej. Parametry dwuwymiarowej sieci rzeczywistej wynoszą: a =2 Å; b =4 Å; γ =60 ; Przedstawić konstrukcję dwuwymiarowej sieci odwrotnej na papierze milimetrowym. Dołączyć przeprowadzone obliczenia parametrów sieci. Zadanie 2. Na płaszczyznę sieci odwrotnej a 0 *=0,6 Å 1, b 0 *=0,4Å -1, γ*=90 pada wiązka promieniowania o długości fali λ = 0,67 Å, zgodnie z kierunkiem osi X*. Monokryształ jest nieruchomy. Węzeł 130 znajduje się na sferze Ewalda. Znaleźć graficznie i analitycznie kąt ugięcia promienia dyfrakcyjnego na tym węźle. Zadanie 3. Na dwuwymiarową sieć odwrotną a 0 * = b 0 * = 0,2 Å -1 i γ* = 90 pada wiązka promieni równolegle do osi X*. Powstały promień dyfrakcyjny dla węzła o symbolu 220 tworzy kąt θ = 45. Wykreślić sferę Ewalda dla tego przypadku dyfrakcji oraz obliczyć długość fali padającego promieniowania. Literatura: 1. Z. Bojarski, M. Gigla, K. Stróż i M. Surowiec, Krystalografia. Podręcznik wspomagany komputerowo, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2001. 2. Z. Kosturkiewicz, Metody krystalografii, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2004. 3. Z. Trzaska-Durski i H. Trzaska-Durska, Podstawy krystalografii strukturalnej i rentgenowskiej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 1994.

Zadanie 2

Zadanie 3.