INFORMATOR O PRZEDMIOTACH REALIZOWANYCH NA KIERUNKU INFORMATYKA



Podobne dokumenty
Matematyka zajęcia fakultatywne (Wyspa inżynierów) Dodatkowe w ramach projektu UE

Zagadnienia na egzamin licencjacki

EGZAMIN LICENCJACKI NA KIERUNKU MATEMATYKA ROK AKADEMICKI 2016/2017

KIERUNEK STUDIÓW: ELEKTROTECHNIKA

Zagadnienia na egzamin dyplomowy Matematyka

Matematyki i Nauk Informacyjnych, Zakład Procesów Stochastycznych i Matematyki Finansowej B. Ogólna charakterystyka przedmiotu

Autorzy opracowania (* oznacza współautorstwo):

Spis treści. Rozdział I. Wstęp do matematyki Rozdział II. Ciągi i szeregi... 44

Opis przedmiotu: Matematyka I

KARTA MODUŁU KSZTAŁCENIA

Matematyka I i II - opis przedmiotu

Koordynator przedmiotu dr Artur Bryk, wykł., Wydział Transportu Politechniki Warszawskiej B. Ogólna charakterystyka przedmiotu

Rok akademicki: 2013/2014 Kod: EIB s Punkty ECTS: 6. Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne

2.1. Postać algebraiczna liczb zespolonych Postać trygonometryczna liczb zespolonych... 26

Poszczególne punkty napisali (* oznacza współautorstwo):

Przedmiotowy system oceniania

WYKŁADY Z MATEMATYKI DLA STUDENTÓW UCZELNI EKONOMICZNYCH

PW Wydział Elektryczny Rok akad / Podstawowe Informacje dla studentów

MATEMATYKA MATHEMATICS. Forma studiów: studia niestacjonarne. Liczba godzin/zjazd: 3W E, 3Ćw. PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE semestr 1

SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA 2016/ /20 (skrajne daty)

Matematyczne podstawy informatyki Mathematical Foundations of Computational Sciences. Matematyka Poziom kwalifikacji: II stopnia

Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium Liczba godzin zajęć zorganizowanych w Uczelni ,5 1

GEODEZJA I KARTOGRAFIA I stopień (I stopień / II stopień) Ogólnoakademicki (ogólnoakademicki / praktyczny)

PROGRAMY STUDIÓW PROWADZONYCH W INSTYTUCIE MATEMATYKI I INFORMATYKI. Studia na kierunku Informatyka

Opis przedmiotu. Karta przedmiotu - Probabilistyka I Katalog ECTS Politechniki Warszawskiej

Geodezja i Kartografia I stopień (I stopień / II stopień) Ogólnoakademicki (ogólnoakademicki / praktyczny) Stacjonarne (stacjonarne / niestacjonarne)

Komputerowe wspomaganie prac inynierskich CAE

dr Jerzy Pusz, st. wykładowca, Wydział Matematyki i Nauk Informacyjnych Politechniki Warszawskiej B. Ogólna charakterystyka przedmiotu

Matematyka dla studentów ekonomii : wykłady z ćwiczeniami/ Ryszard Antoniewicz, Andrzej Misztal. Wyd. 4 popr., 6 dodr. Warszawa, 2012.

Zajęcia fakultatywne z matematyki (Wyspa inżynierów) Dodatkowe w ramach projektu UE

Opis przedmiotu: Probabilistyka I

SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA realizacja w roku akademickim 2016/2017

Opis efektów kształcenia dla modułu zajęć

ZAKRESY NATERIAŁU Z-1:

ZAGADNIENIA DO EGZAMINU MAGISTERSKIEGO

Sylabus do programu kształcenia obowiązującego od roku akademickiego 2014/15

Opis efektów kształcenia dla modułu zajęć

EGZAMIN LICENCJACKI NA KIERUNKU MATEMATYKA ROK AKADEMICKI 2018/2019

Zał. nr 4 do ZW. Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium 30 30

Sylabus do programu kształcenia obowiązującego od roku akademickiego 2014/15

KARTA KURSU. Mathematics

KARTA MODUŁU KSZTAŁCENIA

Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium Liczba godzin zajęć zorganizowanych w Uczelni 30 30

Liczby Rzeczywiste. Ciągi. Szeregi. Rachunek Różniczkowy i Całkowy Funkcji Jednej Zmiennej.

OPIS MODUŁ KSZTAŁCENIA (SYLABUS)

SYLABUS. Studia Kierunek studiów Poziom kształcenia Forma studiów. stopnia

SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA (skrajne daty)

Analiza matematyczna / Witold Kołodziej. wyd Warszawa, Spis treści

Matematyka II nazwa przedmiotu SYLABUS A. Informacje ogólne

E-N-1112-s1 MATEMATYKA Mathematics

Języki programowania II - opis przedmiotu

ZMODYFIKOWANY Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia

SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA Realizacja w roku akademickim 2016/17

I. KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI EFEKTY KSZTAŁCENIA

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Sylabus do programu kształcenia obowiązującego od roku akademickiego 2014/15

automatyka i robotyka II stopień (I stopień / II stopień) ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny)

Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 1 Wydział Informatyki i Nauki o Materiałach. opis efektu kształcenia

Załącznik KARTA PRZEDMIOTU. KARTA PRZEDMIOTU Wydział Automatyki, Elektroniki i Informatyki, Rok akademicki: 2009/2010

Standardy kształcenia dla kierunku studiów: Matematyka A. STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA

OPIS MODUŁ KSZTAŁCENIA (SYLABUS)

Karta (sylabus) modułu/przedmiotu Mechanika i Budowa Maszyn Studia I stopnia. Technologie informacyjne Rodzaj przedmiotu:

SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA (skrajne daty)

SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA realizacja w roku akademickim 2016/2017

Sylabus do programu kształcenia obowiązującego od roku akademickiego 2012/13

KARTA PRZEDMIOTU. 1. NAZWA PRZEDMIOTU: Analiza zespolona. 2. KIERUNEK: Matematyka. 3. POZIOM STUDIÓW: I stopnia 4. ROK/ SEMESTR STUDIÓW: II/4

Analiza matematyczna i algebra liniowa

Karta (sylabus) modułu/przedmiotu ELEKTROTECHNIKA (Nazwa kierunku studiów)

WYDZIAŁ BUDOWNICTWA LĄDOWEGO I WODNEGO

Spis treści. Przedmowa do wydania piątego

Informatyka I stopień (I stopień / II stopień) ogólno akademicki (ogólno akademicki / praktyczny) podstawowy (podstawowy / kierunkowy / inny HES)

Odniesienie symbol I [1] [2] [3] [4] [5] Efekt kształcenia

studia stacjonarne w/ćw zajęcia zorganizowane: 30/15 3,0 praca własna studenta: 55 Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: udział w wykładach

Rozkład materiału do nauczania informatyki w liceum ogólnokształcącym Wersja II

Zał. nr 4 do ZW 33/2012 WYDZIAŁ MATEMATYKI WYDZIAŁ BUDOWNICTWA LĄDOWEGO I WODNEGO KARTA PRZEDMIOTU

Podstawowy (podstawowy / kierunkowy / inny HES) Obowiązkowy (obowiązkowy / nieobowiązkowy) Semestr I Semestr zimowy (semestr zimowy / letni)

Odnawialne Źródła Energii I stopień (I stopień / II stopień) ogólnoakademicki (ogólnoakademicki / praktyczny) Dr Jadwiga Dudkiewicz

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

WYDZIAŁ CHEMICZNY POLITECHNIKI GDAŃSKIEJ Kierunek Chemia. Semestr 1 Godziny 3 3 Punkty ECTS 11 w c l p S BRAK

Metody numeryczne Numerical methods. Elektrotechnika I stopień (I stopień / II stopień) Ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny)


Rozkład materiału do nauczania informatyki w liceum ogólnokształcącym Wersja I

KARTA PRZEDMIOTU WYMAGANIA WSTEPNE CELE KURSU

Matematyka Dyskretna Discrete Mathematics. Informatyka I stopień (I stopień / II stopień) ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny)

2. Opis zajęć dydaktycznych i pracy studenta

KATALOG KURSÓW PRZEDMIOTY KSZTACŁENIA PODSTAWOWEGO I OGÓLNEGO

SPIS TREŚCI PRZEDMOWA... 13

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Karta (sylabus) modułu/przedmiotu Transport Studia I stopnia

KARTA PRZEDMIOTU. 1. NAZWA PRZEDMIOTU: Algebra liniowa (ALL010) 2. KIERUNEK: MATEMATYKA. 3. POZIOM STUDIÓW: I stopnia 4. ROK/ SEMESTR STUDIÓW: I/1

WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI 1. Zalecana znajomość matematyki odpowiadająca maturze na poziomie podstawowym

SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA Realizacja w roku akademickim 2016/17

KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności) Metody numeryczne

Nr postępowania: ZP/366/055/U/13 ZAKRESY NATERIAŁU

Sylabus do programu kształcenia obowiązującego od roku akademickiego 2012/13

Kierunek i poziom studiów: matematyka, studia I stopnia, rok I. Sylabus modułu: Wstęp do matematyki (03-MO1S-12-WMat)

2. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji społecznych (jeśli obowiązują):

OPIS MODUŁU KSZTAŁCENIA (przedmiot lub grupa przedmiotów)

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Transkrypt:

INFORMATOR O PRZEDMIOTACH REALIZOWANYCH NA KIERUNKU INFORMATYKA Przedmioty obowizkowe HISTORIA FILOZOFII Kod: 08.1 Przedmiot: obowizkowy Formy nauczania: wykład, wiczenia Czas trwania: semestr pierwszy, 2 godz. wykł. + 2 godz. w. tygodniowo Zaliczenie przedmiotu: zaliczenie wicze na ocen i egzamin ECTS: 5 punktów 1. Filozofia jako filar kultury europejskiej działy filozofii, podstawowe problemy filozoficzne. 2. Pierwszy okres filozofii staroytnej Tales i pocztek filozofii, pojcie arche zasady, Joska szkoła filozofii przyrody, Heraklit, szkoła elejska - nowa teoria bytu. 3. Dalszy rozwój filozofii przyrody koncepcja materii Empedoklesa i Anaksagorasa, Demokryt i atomistyczna koncepcja wiata, szkoła pitagorejska - liczba jako ontologiczna podstawa bytu. 4. Wielkie systemy staroytne Platon, Arystoteles, Sokrates - intelektualizm etyczny. Cyreneicy - teoria hedonizmu, szkoła epikurejska, stoicka koncepcja cnoty. 5. Intelektualne ródła i rozwój redniowiecznej filozofii chrzecijaskiej Ojcowie kocioła - filozoficzne korzenie chrzecijastwa, Sw. Augustyn, relacja rozum wiara. 6. Drugi okres filozofii redniowiecznej Abelard, spór o powszechniki, Sw. Tomasz, filozofia a teologia, dziedzictwo kulturalne redniowiecza. 7. Filozofia renesansu metodologia nauki Bacona, metafizyka Giordano Bruno, przejcie od arystotelesowskiej kosmologii i filozofii przyrody do kartezjasko-newtonowskiej wizji kosmosu, Galileusz - metodologiczne podstawy nowoytnych nauk przyrodniczych. 1

8. Racjonalizm nowoytny filozofia Kartezjusza, metoda kartezjaska, samowiadomo nowe rozwizanie relacji podmiot przedmiot, mechanistyczna koncepcja przyrody, Pascal: relacja rozum wiara, panteistyczna metafizyka Spinozy. 9. Empiryzm nowoytny Lock, nowy program bada epistemologicznych, problem ródeł poznania, liberalna koncepcja pastwa, nowoytne pojcie tolerancji, sensualizm i immaterializm Berkeley'a, agnostycyzm w filozofii Hume'a, krytyka pojcia przyczynowoci, substancji i siły, filozofia moralna Hume'a. 10. Filozofia francuskiego Owiecenia racjonalizm i naturalizm w filozofii Woltera, Rousseau: antynomia kultury i natury. 11. Filozofia niemiecka przełomu XVIII i XIX wieku Kant, filozofia transcendentalna próba pogodzenia empiryzmu i racjonalizmu, konsekwencje metafizyczne załoe epistemologicznych Kanta, kantowska koncepcja etyki, idealistyczna filozofia Fichtego, koncepcja wolnoci jani i czynu, filozofia Hegla, metoda dialektyczna, heglowska historiografia i teoria pastwa. 12. Elementy filozofii współczesnej Comte i pozytywizm, Marksowska filozofia człowieka i filozofia dziejów, Freud i psychoanaliza. 13. Wybrane zagadnienia współczesnej filozofii nauki spór o model rozwoju nauki. LITERATURA [1] E. Gilson: Historia filozofii współczesnej, Warszawa 1977 [2] J. Legowicz, Zarys historii filozofii. Warszawa 1980 [3] A. Podsiad, Z. Wickowski: Mały słownik terminów i poj filozoficznych. Warszawa 1983 [4] W. Tatarkiewicz: Historia filozofii, t L H, m. Warszawa 1988 2

WSTP DO LOGIKI I TEORII MNOGO CI 1 Kod: 11.1 Przedmiot: obowizkowy Formy nauczania: wykład, konwersatorium Czas trwania: semestr pierwszy, 2 godz. wykł. + 2 godz. konw. tygodniowo Zaliczenie przedmiotu: zaliczenie konwersatorium na ocen i egzamin (po sem. drugim) ECTS: 4 punkty 1. Elementy klasycznego rachunku zda zdania i formuły matematyczne, spójniki zdaniowe, układy pełne, alternatywna i koniunkcyjna posta normalna, tautologie KRZ. 2. Nieformalne pojcie dowodu definicje, aksjomaty, twierdzenia. 3. Elementy klasycznego rachunku kwantyfikatorów zapisywanie zda jzyka potocznego w jzyku logiki kwantyfikatorów, formy zdaniowe, prawdziwo, fałszywo i spełnialno form, rodzaje kwantyfikatorów, kwantyfikatory ograniczone, zmienne wolne i zwizane, podstawowe prawa rachunku kwantyfikatorów. 4. Algebra zbiorów metody opisywania zbiorów, inkluzja i równo zbiorów i ich własnoci, zbiór pusty i pełny, podstawowe działania na zbiorach i ich własnoci, zbiór potgowy, rodziny zbiorów. 5. Relacje pojcie pary uporzdkowanej, iloczyn kartezjaski zbiorów i jego własnoci, pojcie relacji, dziedzina i przeciwdziedzina relacji, działania na relacjach i ich własnoci, rodzaje relacji. 3

6. Relacje równowanoci definicja, zasada abstrakcji, klasy abstrakcji i ich własnoci, zbiór ilorazowy. 7. Liczby naturalne aksjomatyka Peano, zasada indukcji. 8. Zbiory liczbowe konstrukcja i elementarne własnoci zbioru liczb całkowitych, wymiernych i rzeczywistych. LITERATURA [1] K. Kuratowski, A. Mostowski, Teoria mnogoci, PWN, Warszawa 1966 [2] K. Kuratowski, Wstp do teorii mnogoci i topologii, PWN, Warszawa 1971 [3] W. Marek, J. Onyszkiewicz, Elementy logiki i teorii mnogoci w zadaniach, PWN, Warszawa 1998 [4] H. Rasiowa, Wstp do matematyki współczesnej, PWN, Warszawa 1999 [5] A. Rutkowski, Elementy logiki matematycznej, WSiP, Warszawa 1978 [6] B. Stanosz, wiczenia z logiki, PWN, Warszawa 1999 [7] A. Wojciechowska, Elementy logiki i teorii mnogoci, PWN, Warszawa 1979 4

PSYCHOLOGIA Kod: 05.8 Przedmiot: obowizkowy Formy nauczania: wykład, wiczenia Czas trwania: semestr pierwszy, 2 godz. wykł. + 3 godz. w. tygodniowo Zaliczenie przedmiotu: zaliczenie wicze na ocen i egzamin ECTS: 5 punktów 1. Psychologia jako nauka społeczna. 2. Biologiczne podstawy zachowania - układ nerwowy: budowa i funkcje receptorów, łuk odruchowy, rodzaje odruchów, procesy nerwowe: pobudzanie i hamowanie, charakterystyka odruchów bezwarunkowych w stadium noworodka i kształtowanie si warunkowych we wczesnych okresach rozwojowych. 3. Mylenie i mowa - rodzaje mylenia, kształtowanie poj, operacje umysłowe, rola mylenia w rozwizywaniu problemów, pojcie mowy i jzyka, rodzaje i funkcje mowy, zwizek mowy i mylenia, badanie mylenia logicznego z zastosowaniem prób Piageta, badanie niezmienników, analiza przebiegu operacji umysłowych w procesie kształtowania si poj i rozwizywaniu problemów na konkretnych przykładach. 4. Pami i uczenie si - definicje poj, fizjologiczne mechanizmy pamici, fazy procesu pamiciowego, rodzaje, cechy i typy uczenia si na podstawie eksperymentu (analiza krzywych uczenia si). 5

5. Charakterystyka procesów emocjonalno-motywacyjnych - definicja pojcia, proces emocjonalny i jego komponenty, czynniki wywołujce emocje, formy reakcji emocjonalnych. 6. Zdolnoci - zdolnoci ogólne i uzdolnienia specjalne, teoria uzdolnie, pomiar zdolnoci, inteligencja, testy inteligencji. 7. Potrzeby i zainteresowania - analiza poj, klasyfikacja i charakterystyka potrzeb. 8. Postawy - pojcie i struktura postawy, kształtowanie i zmiana postaw. 9. Rozwój psychiczny człowieka - zmiany jakociowe i ilociowe, tempo i rytm rozwoju, okres przedszkolny i młodszy szkolny charakterystyka, okres dorastania, zwizek dojrzewania z rozwojem psychicznym. LITERATURA [1] M. Przetacznikowa, Podstawy rozwoju psychicznego dzieci i młodziey, Warszawa 1989 [2] M. Przetacznikowa, G. Makiełło Jara, Podstawy psychologii ogólnej dla nauczycieli. Warszawa 1989 [3] M. Przetacznikowa, G. Makiełło Jara, Psychologia rozwojowa, Warszawa 1980 [4] J. Strelau, A, Jurkowski, Z. Putkiewicz, Podstawy psychologii dla nauczycieli, Warszawa 1975 [5] P. G. Zimbardo, F. L. Ruch, Psychologia i ycie. Warszawa 1994 [6] M. ebrowska Psychologia rozwojowa dzieci i młodziey. Warszawa 1977 6

ALGEBRA 1 Kod: 11.1 Przedmiot: obowizkowy Formy nauczania: wykład, konwersatorium Czas trwania: semestr pierwszy, 2 godz. wykł. + 2 godz. konw. tygodniowo Zaliczenie przedmiotu: zaliczenie konwersatorium na ocen i egzamin (po sem. drugim) ECTS: 4 punkty 1. Liczby zespolone - wprowadzenie, działania na liczbach zespolonych w postaci algebraicznej, interpretacja geometryczna, posta trygonometryczna, wzór de Moivre'a, pierwiastkowanie liczb zespolonych, zasadnicze twierdzenie algebry. 2. Macierze - macierze i ich rodzaje, działania na macierzach i ich własnoci, definicja i własnoci wyznacznika macierzy kwadratowej, metody obliczania wyznaczników. Macierz odwrotna do macierzy nieosobliwej, definicja i metody obliczania rzdu macierzy. 3. Układy równa liniowych - układy Cramera, twierdzenie Kroneckera Capelliego, metoda Gaussa. 4. Działania - działania i ich własnoci, pojcie struktury algebraicznej, podstruktury, homomorfizmu struktur algebraicznych. 5. Półgrupy definicja półgrupy, własnoci, przykłady, półgrupa słów nad danym alfabetem. 6. Grupy definicja grupy, własnoci, przykłady, podgrupy, warstwy, dzielniki normalne, twierdzenie Lagrange'a, homomorfizm grup. 7. Grupy permutacji - grupy permutacji, podgrupa alternujca. 8. Grupy cykliczne - grupy reszt modulo n jako grupy cykliczne. 7

LITERATURA [1] Białynicki - Birula, Algebra, PWN, Warszawa, 1979 [2] J. Browkin, Wybrane zagadnienia algebry, PWN, Warszawa, 1970. [3] Cz. Ginalski, T. Biegaska, W. Dudek, Algebra liniowa z geometri, Wydawnictwo WSP, Czstochowa, 1986. [4] B. Gleichgewicht, Algebra, PWN, Warszawa, 1987 [5] Klin, R. Poschel, K. Rosenbaum, Algebra stosowana dla matematyków i informatyków, WNT, Warszawa, 1993. [6] L. Lidl, Algebra dla przyrodników i inynierów, PWN, Warszawa 1983. [7] L. Polkowski, M. Szczuka, Elementy matematyki dla studentów kierunków informatycznych, Akademicka Oficyna Wydawnicza PLJ, 1995. 8

UYTKOWANIE KOMPUTERÓW Kod: 11.3 Przedmiot: obowizkowy Formy nauczania: laboratorium Czas trwania: semestr pierwszy, 2 godz. lab. tygodniowo Zaliczenie przedmiotu: zaliczenie laboratorium na ocen ECTS: 2 punkty 1. Charakterystyka komputerów PC schemat blokowy mikrokomputera, procesor, rodzaje pamici, noniki informacji, operowanie komputerem, formatowanie dyskietek, konserwacja sprztu. 2. MS DOS - zasady uytkowania systemu operacyjnego MS DOS. 3. Nakładki na systemy operacyjne Norton Commander. 4. Programy antywirusowe MKS_VIR, esafe. 5. Systemy operacyjne Windows posługiwanie si oknami, praca z mysz, ustawianie parametrów, konfiguracja systemu. 6. Edytory tekstu - operacje na blokach tekstu, formatowanie akapitów, tworzenie tabel, wstawianie rysunków i tworzenie efektów specjalnych, tworzenie i drukowanie dokumentów korespondencji seryjnej, edycja wzorów matematycznych. 7. Arkusz kalkulacyjny - wprowadzanie i redagowanie danych, tworzenie formuł, sporzdzanie wykresów, zarzdzanie danymi, sortowanie, filtrowanie, grupowanie, tworzenie raportów, sumy porednie, tabele przestawne. 8. Elementy sieci komputerowych - otoczenie sprztowe komputera oraz podstawowe pojcia dotyczce sieci komputerowych i ich zasobów. 9

9. INTERNET korzystanie z sieci, wybrane usługi sieciowe: poczta elektroniczna, Telnet, FTP, WWW. 10. LATEX - podstawy uytkowania. LITERATURA [1] Diller, LATEX wiersz po wierszu, Helion 2001. [2] M. Florys, Windows w trzech odsłonach, Read Me 1992 [3] W. Sikorski, K. Turczyski, Programy Nortona, Mitkom - 1994 [4] R. Tadeusiewicz, Wstp do informatyki, POLDEX - 1997. [5] P. Walczak, Podstawy obsługi IBM-PC i MS-DOS, Fundacja Rozwój SGGW - 1993 10

PODSTAWY ELEKTRONIKI I TECHNIKI CYFROWEJ Kod: 11.9 Przedmiot: obowizkowy Formy nauczania: wykład Czas trwania: semestr pierwszy, 2 godz. tygodniowo Zaliczenie przedmiotu: egzamin ECTS: 4 punkty 1. Elementy elektrotechniki napicie i natenie prdu elektrycznego, ródła napicia i prdu, napicie stałe i zmienne, przebiegi przemienne, sinusoidalne, baterie, generatory mechaniczno elektryczne, zasilacze, elementy RLC ich rodzaje i charakterystyki, rezonans szeregowy i równoległy w obwodach RLC. 2. Elementy półprzewodnikowe złcza półprzewodnikowe p-n i n-p, diody, ich rodzaje (diody Zeenera) i charakterystyki, złcza n-p-n i p-n-p tranzystory, charakterystyki prdowo napiciowe elementów półprzewodnikowych. 3. Zasilacze zasilacze stabilizowane i niestabilizowane, podstawowe układy zasilaczy, zasilacze dwupołówkowe i jednopołówkowe, filtry RC, LC i RLC. 4. Wzmacniacze wzmacniacze napicia stałego i zmiennego, wzmacniacze operacyjne, wielkich i małych czstotliwoci, wzmacniacze rezonansowe. 5. Generatory ujemne i dodatnie sprzenie zwrotne, generatory sinusoidalne i impulsowe. 6. Układy scalone układy małej i duej skali integracji, mikroprocesory. 11

7. Kody binarne stałopozycyjna reprezentacja liczb, arytmetyka stałopozycyjna, zmiennopozycyjna reprezentacja liczb. 8. Układy cyfrowe sumatory, komparatory, dekodery, kodery i konwertery kodu, multipleksery, układy matrycowe, rejestry i liczniki 9. Bramki logiczne bramki NOT, OR, AND i ich hybrydy. LITERATURA [1] J. Chabłowski, W. Skulimowski, Elektronika w pytaniach i odpowiedziach, WNT Warszawa 1992. [2] P. Kiriejew, Fizyka półprzewodników, PWN, Warszawa 1972. [3] M. Rusek, J. Pasierbiski, Elementy i układy elektroniczne w pytaniach i odpowiedziach, WNT Warszawa 1997. [4] S. Seely, Układy elektroniczne, PWN, Warszawa 1975. [5] A. Skorupski, Podstawy budowy i działania komputerów, WKŁ, 1996. 12

WSTP DO INFORMATYKI Kod: 11.3 Przedmiot: obowizkowy Formy nauczania: wykład, konwersatorium Czas trwania: semestr pierwszy, 2 godz. wykł. + 2 godz. konw. tygodniowo Zaliczenie przedmiotu: zaliczenie konwersatorium na ocen i egzamin ECTS: 6 punktów 1. Pojcia wstpne algorytm, algorytmiczne rozwizywanie zada, rekurencja. 2. Automaty i gramatyki formalne, jzyki formalne, jzyki programowania. 3. Przykłady konstruowania i analizy algorytmów dla wybranych problemów. 4. Arytmetyka o skoczonej precyzji i analiza numeryczna algorytmów. 5. Przykłady algorytmów numerycznych dla wybranych zada. 6. Typowe struktury danych, listy i kolejki. 7. Drzewa i drzewa BST. 8. Algorytmy wszerz i w głb. 9. Badanie poprawnoci algorytmów. 10. Badanie złoonoci algorytmów. LITERATURA [1] T. Cormen, Ch. Leierson, R. Rivest, Wprowadzenie do algorytmów, WNT 1997. [2] E. Dijkstra, Umiejtno programowania, WNT 1978. [3] J. Stoer, R. Burlisch, Wstp do analizy numerycznej, PWN, 1987 [4] N. Wirth, Algorytmy + struktury danych = programy, WNT 1981 13

WSTP DO LOGIKI I TEORII MNOGO CI 2 Kod: 11.1 Przedmiot: obowizkowy Formy nauczania: wykład, konwersatorium Czas trwania: semestr drugi, 2 godz. wykł. + 2 godz. konw. tygodniowo Zaliczenie przedmiotu: zalicznie konwersatorium na ocen i egzamin ECTS: 6 punktów 1. Funkcje funkcje jako relacje, funkcje rónowartociowe, na i ich własnoci, składanie funkcji, obrazy i przeciwobrazy zbiorów przez funkcje, rodziny indeksowane zbiorów, działania uogólnione. 2. Teoria mocy pojcie równolicznoci zbiorów i jego własnoci, liczby kardynalne, równoci i nierównoci midzy liczbami kardynalnymi, pojcie zbioru przeliczalnego i jego własnoci, zbiory przeliczalne i nieprzeliczalne, nieprzeliczalno zbioru liczb rzeczywistych, twierdzenia Cantora i Cantora Bernsteina, hipoteza kontinuum, działania na liczbach kardynalnych. 3. Relacje porzdkujce zbiory uporzdkowane czciowo i liniowo, ograniczenia, kresy, elementy najwiksze, najmniejsze, minimalne i maksymalne w zbiorach uporzdkowanych i ich własnoci, diagramy Hasse'go, kraty i algebry Boole a, porzdki liniowe, gste i dobre, liczby porzdkowe. 4. Teoria mnogoci Zermelo Fraenkel a, pewnik wyboru i jego konsekwencje, lemat Kuratowskiego Zorna, twierdzenie Zermelo. 5. Elementy logiki systemy dedukcyjne, operacja konsekwencji i jej własnoci, teorie, teorie zupełne i niesprzeczne, lemat Lindenbauma. 6. Klasyczna logika zda system aksjomatyczny, twierdzenia o dedukcji, o sprzecznoci, semantyka, twierdzenie o pełnoci, rozstrzygalno. 14

7. Logiki nieklasyczne logiki wielowartociowe, logika temporalna. LITERATURA Zob. Wstp do logiki i teorii mnogoci 1 ANALIZA MATEMATYCZNA 1 Kod: 11.1 Przedmiot: obowizkowy Formy nauczania: wykład, konwersatorium Czas trwania: semestr drugi, 2 godz. wykł. + 3 godz. konw. tygodniowo Zaliczenie przedmiotu: zaliczenie konwersatorium na ocen i egzamin (po sem. trzecim) ECTS: 2 punkty 1. Zagadnienia wstpne podstawowe funkcje elementarne o dziedzinie rzeczywistej, kresy podzbiorów zbioru liczb rzeczywistych. 2. Cigi rzeczywiste cigi monotoniczne, definicja granicy cigów liczbowych, kryteria zbienoci, liczba e, granice dolna i górna cigu. 3. Granica i cigło funkcji granice odwzorowa, definicja Heine go i Cauchy ego granicy funkcji w punkcie, podstawowe twierdzenia dotyczce granic, granice jednostronne, cigło funkcji, własnoci funkcji cigłych na przedziałach, cigło jednostajna. 4. Rachunek róniczkowy funkcji jednej zmiennej iloraz rónicowy i pochodna, interpretacja geometryczna, pochodna funkcji odwrotnej, twierdzenia o wartoci redniej, pochodne wyszych rzdów i wzór Taylora, ekstrema funkcji, wypukło i wklsło funkcji, asymptoty funkcji, reguła de L Hospitala. 5. Szeregi liczbowe, cigi i szeregi funkcyjne zbieno, zbieno bezwzgldna, warunkowa i bezwarunkowa szeregów liczbowych, kryteria zbienoci szeregów liczbowych, iloczyn Cauchy ego, cigi funkcji rzeczywistych i zespolonych, zbieno punktowa, jednostajna i niemal jednostajna, szeregi funkcji cigłych, kryteria jednostajnej zbienoci cigów i szeregów funkcyjnych, zbieno jednostajna a róniczkowanie, szeregi potgowe, szeregi Taylora, funkcje analityczne. 15

LITERATURA [1] F. Leja, Rachunek róniczkowy i całkowy, PWN, Warszawa 1973 [2] W. Rudin, Podstawy analizy matematycznej, PWN, Warszawa 1982 [3] R. Sikorski, Funkcje rzeczywiste, PWN, Warszawa ALGEBRA 2 Kod: 11.1 Przedmiot: obowizkowy Formy nauczania: wykład, konwersatorium Czas trwania: semestr drugi, 2 godz. wykł. + 3 godz. konw. tygodniowo Zaliczenie przedmiotu: zaliczenie konwersatorium na ocen i egzamin ECTS: 5 punktów 1. Piercienie i ciała - klasyfikacja piercieni, przykłady, dzielniki zera i elementy odwracalne w piercieniach, charakterystyka ciała. 2. Podpiercienie i ideały, homomorfizm piercieni definicje i własnoci. 3. Piercienie wielomianów - działania na wielomianach, stopie wielomianu, twierdzenie Bezout a, schemat Hornera, wzory Viete'a, twierdzenie Sturma. 4. Przestrzenie liniowe - definicja, przykłady, własnoci, liniowa zaleno i niezaleno wektorów, baza i wymiar przestrzeni liniowej. 5. Podprzestrzenie - zbiór rozwiza układu jednorodnego jako podprzestrze pewnej przestrzeni liniowej. 6. Odwzorowania liniowe - definicja, przykłady, rodzaje, własnoci, jdro, obraz, reprezentacja macierzowa odwzorowa liniowych, twierdzenie o zmianie bazy. 7. Wektory i wartoci własne. 8. Iloczyn skalarny definicja, iloczyn skalarny w rzeczywistej przestrzeni liniowej, przestrzenie Euklidesa, definicja, przykłady, własnoci. 9. Przestrze R 3 - iloczyn wektorowy, skalarny i mieszany, równania prostych i płaszczyzn. 16

LITERATURA Zob. Algebra 1. MATEMATYKA DYSKRETNA 1 Kod: 11.0 Przedmiot: obowizkowy Formy nauczania: wykład, konwersatorium Czas trwania: semestr drugi, 2 godz. wykł. + 2 godz. konw. tygodniowo Zaliczenie przedmiotu: zaliczenie konwersatorium na ocen i egzamin (po sem. trzecim) ECTS: 2 punkty 1. Indukcja matematyczna - definicje rekurencyjne, przykłady, liczby harmoniczne. 2. Cigi Fibonacciego - uogólniony cig Fibonacciego i jego własnoci, równanie charakterystyczne uogólnionego cigu Fibonacciego. 3. Sumy i iloczyny uogólnione definicje i własnoci, notacja Iversona. 4. Obliczanie sum - metody obliczania sum: zastosowanie indukcji matematycznej, metoda zaburze, 5. Rachunek rónicowy - elementy rachunku rónicowego i jego wykorzystanie do obliczania sum. 6. Funkcje sufitu i podłogi, zasada szufladkowa Dirichleta i jej zastosowania. 7. Elementy teorii liczb - liczby pierwsze i złoone, liczby wzgldnie pierwsze, najwikszy wspólny dzielnik i najmniejsza wspólna wielokrotno, algorytm Euklidesa. 8. Funkcje modulo n definicja i własnoci, małe twierdzenie Fermata, twierdzenie Wilsona, własnoci silni. 9. Współczynniki dwumianowe definicja i własnoci, zastosowanie współczynników dwumianowych do obliczania sum. 10. Współczynniki wielomianowe - liczby Stirlinga pierwszego i drugiego rodzaju. 11. Funkcje tworzce definicja i własnoci, zastosowanie funkcji tworzcych. 12. Zasada włczania i wyłczania, wzór Sylwestra, nieporzdki zbioru. 17

13. Twierdzenie Halla o małestwach. Transwersala rodziny zbiorów skoczonych. LITERATURA [1] V. Bryant, Aspekty kombinatoryki, WNT, Warszawa, 1991. [2] N. Deo, Teoria grafów i jej zastosowanie w technice i informatyce, PWN, Warszawa, 1980. [3] R. Graham, D. Knuth, O. Patashnik, Matematyka konkretna, PWN, Warszawa, 1996. [4] W. Lipski, W. Marek, Wprowadzenie do kombinatoryki, PWN, Warszawa, 1987. [5] W. Lipski, W. Marek, Analiza kombinatoryczna, PWN, Warszawa, 1986. [6] Z. Palka, A. Ruciski, Wykłady z kombinatoryki, WNT, Warszawa, 1998. [7] L. Polkowski, M. Szczuka, Elementy matematyki dla studentów kierunków informatycznych, Akademicka Oficyna Wydawnicza PLJ, Warszawa, 1995. [8] K. Ross, Ch. Wright, Matematyka dyskretna, PWN, Warszawa, 1996. [9] R. Wilson, Wprowadzenie do teorii grafów, PWN, Warszawa, 1998. 18

PRACOWNIA ELEKTRONICZNA Kod: 11.9 Przedmiot: obowizkowy Formy nauczania: laboratorium Czas trwania: semestr drugi, 2 godz. lab. tygodniowo Zaliczenie przedmiotu: zaliczenie laboratorium na ocen ECTS: 2 punktów 1. Badanie właciwoci wzmacniajcych tranzystora. 2. Sieciowe układy zasilajce sprzt i aparatur elektroniczn. 3. Przetworniki cyfrowo-analogowe i analogowo-cyfrowe. 4. Układy logiczne. 5. Dwójniki nieliniowe. 6. Wzmacniacze rezonansowe LC. 7. Wzmacniacze małej czstotliwoci. 8. Wzmacniacze operacyjne. 9. Rola, funkcje i konfiguracja BIOS. 10. Instalacja i konfiguracja systemu operacyjnego Windows 95. 11. Instalacja i konfiguracja systemu operacyjnego Windows 98. LITERATURA [1] J. Chabłowski, W. Skulimowski: Elektronika w pytaniach i odpowiedziach, WNT, Warszawa 1992. [2] P. Kiriejew: Fizyka półprzewodników, PWN, Warszawa 1972. [3] Z. Kulka, M. Nadachowski: Analogowe układy scalone, WkiŁ, Warszawa 1994. [4] S. Seely: Układy elektroniczne, PWN, Warszawa 1975. [5] A. Skorupski: Podstawy budowy i działania komputerów, WkiŁ, 1996. 19

[6] M. Rusek, J, Pasierbiski: Elementy i układy elektroniczne w pytaniach i odpowiedziach, WNT, Warszawa 1997. WSTP DO PROGRAMOWANIA I Kod: 11.3 Przedmiot: obowizkowy Formy nauczania: wykład, laboratorium Czas trwania: semestr drugi, 2 godz. wykł. + 2 godz. lab. tygodniowo Zaliczenie przedmiotu: zaliczenie laboratorium na ocen i egzamin ECTS: 5 punktów 1. Wprowadzenie - pierwsze przykłady (wyprowadzanie napisów, deklarowanie zmiennych, czytanie liczb, operatory arytmetyczne, operatory relacyjne, pliki nagłówkowe, komentarze, budowa prostego programu, słowa kluczowe). 2. Typy danych - typ int, stałe typu int, pozostałe typy całkowite, typ char, stałe znakowe, typy float i double. 3. Formatowane wejcie/wyjcie - funkcje printf i scanf. 4. Operatory, wyraenia i instrukcje - podstawowe operatory arytmetyczne, operator %, priorytety operatorów i kolejno oblicze, operator sizeof, operatory inkrementacji i dekrementacji, wyraenia, instrukcje wyraeniowe, instrukcje złoone, operator rzutowania. 5. Instrukcje sterujce - instrukcja if-else, wyraenia logiczne, instrukcje while i do-while, instrukcja for, operator przecinkowy, instrukcje break i continue, instrukcja switch. 6. Znakowe wejcie/wyjcie i przekierowywanie - getchar() i putchar(), bufory, przekierowywanie a pliki. 7. Funkcje i struktura programu - definiowanie funkcji, argumenty funkcji, prototypy ANSI C, instrukcja return, wywoływanie funkcji, funkcje rekurencyjne. 8. Tablice - deklarowanie tablic, inicjalizacja tablic, operacje na tablicach, funkcje oraz tablice, ochrona zawartoci tablicy, tablice wielowymiarowe. LITERATURA 20

[1] B. Kemighan, D. Ritchie, Jzyk ANSI C, WNT 1997. [2] S. Prata, Jzyk C. Szkoła programowania, Wydawnictwo Robomatic 1999. ARCHITEKTURA KOMPUTERÓW I SYSTEMY OPERACYJNE Kod: 11.3 Przedmiot: obowizkowy Formy nauczania: wykład, laboratorium Czas trwania: semestr drugi, 2 godz. wykł. + 2 godz. lab. tygodniowo Zaliczenie przedmiotu: zaliczenie laboratorium na ocen i egzamin ECTS: 6 punktów Podstawy techniki cyfrowej. Układy cyfrowe. Kody binarne i arytmetyka. Klasyczna architektura komputerów. Procesory. Cykl rozkazowy procesora. Własnoci i funkcje listy rozkazów. Tryby adresowania. Struktura i działanie jednostki centralnej. Architektury CISC i RISC. Procesory superskalarne. Charakterystyka procesorów firmy INTEL i AMD. Magistrale systemowe i zasady dostpu. Działanie jednostki sterujcej. Mikroprogramowanie. Pamici wewntrzne i zewntrzne. Pamici operacyjne i ich organizacja. Tryby adresowania pamici. Pami podrczna. Pamici z dostpem cyklicznym. Pamici dyskowe. Urzdzenia zewntrzne. Sposoby komunikacji procesora z urzdzeniami wejcia/wyjcia. Systemy przerwa. Sterowniki urzdze zewntrznych. Protokoły transmisji. Systemy wieloprocesorowe. Przetwarzanie równoległe. Rozwój systemów operacyjnych. Struktura systemu komputerowego. BIOS, jdro, powłoka. Podstawowe pojcia systemów operacyjnych. Proces i stan procesu. System plików. Urzdzenia systemowe. Zasoby fizyczne i logiczne. Zarzdzanie procesami, pamici, plikami, urzdzeniami we/wy. Funkcje systemowe. Charakterystyka systemów operacyjnych: DOS, UNIX, Linux, Windows NT. Podstawy uytkowania, konfiguracji i zasady administrowania systemami operacyjnymi. Bezpieczestwo i ochrona zasobów systemów komputerowych. 21

Rozproszone systemy operacyjne. Komunikacja i synchronizacja w systemach rozproszonych. Wywoływanie procedur (RPC). Rozproszone systemy plików. Charakterystyka sieci ATM. Model klient serwer. LITERATURA [1] K. Pugh; Unix dla uytkownika DOS-u. WNT, 1997. [2] A. Silberschatz; Podstawy systemów operacyjnych. WNT, 2000. [3] A. Skorupski; Podstawy budowy i działania komputerów. WKiŁ, 1997. [4] W. Stallings; Organizacja i architektura systemu komputerowego. WNT, 2000. [5] A. S. Tanenbaum; Rozproszone systemy operacyjne. PWN, 1997. 22

DYDAKTYKA INFORMATYKI 1 Kod: 05.1 Przedmiot: obowizkowy Formy nauczania: wykład, laboratorium Czas trwania: semestr trzeci, 2 godz. wykł. + 2 godz. lab. tygodniowo Zaliczenie przedmiotu: zaliczenie laboratorium na ocen i egzamin (po sem. czwartym) ECTS: 2 punkty 1. Standardy kształcenia informatycznego. 2. Podstawy programowe z informatyki w szkole podstawowej. 3. Struktura i treci aktualnych programów nauczania informatyki w szkole podstawowej. 4. Formułowanie i analiza celów nauczania, zasady i metody nauczania, plan pracy nauczyciela. 5. Kontrola i ocena pracy ucznia na lekcjach informatyki. Szkolne systemy oceniania pracy uczniów. 6. Przykłady realizacji wybranych zagadnie programowych nauczania informatyki w szkole podstawowej. Informatyczne wspomaganie nauczania innych przedmiotów. Wykorzystanie Internetu. 7. Organizacja lekcji informatyki. Hospitacja i prowadzenie lekcji próbnych przez studentów w szkole podstawowej. LITERATURA [1] Z. Nowakowski, Dydaktyka informatyki, Mikom, Warszawa 1996. [2] A. Walat, Wybrane problemy dydaktyki informatyki, Zakład Wydawnictw 23

Ogólnopolskiej Fundacji Komputerowej, Jelenia Góra 1991. [3] Zatwierdzone przez MEN programy nauczania w szkole podstawowej. [4] Dostpne podrczniki z informatyki do szkoły podstawowej. ANALIZA MATEMATYCZNA 2 Kod: 11.1 Przedmiot: obowizkowy Formy nauczania: wykład, konwersatorium Czas trwania: semestr trzeci, 2 godz. wykł. + 2 godz. konw. tygodniowo Zaliczenie przedmiotu: zaliczenie konwersatorium na ocen i egzamin ECTS: 6 punktów 1. Rachunek całkowy funkcji jednej zmiennej całka nieoznaczona i jej własnoci, całkowanie przez czci i przez podstawienie, całkowanie funkcji wymiernych, niewymiernych i trygonometrycznych, całka oznaczona Riemann a, własnoci całek oznaczonych, interpretacja geometryczna całki oznaczonej, twierdzenie całkowe o wartoci redniej, całki niewłaciwe, całka granicy jednostajnie zbienego cigu funkcji całkowalnych, zastosowania całek oznaczonych. 2. Funkcje rzeczywiste wielu zmiennych pochodna kierunkowa i pochodne czstkowe, wektor pochodnej, róniczkowalno i róniczka funkcji wielu zmiennych, wzór Taylora dla funkcji wielu zmiennych, ekstrema funkcji wielu zmiennych. 3. Odwzorowania typu f: R n R k granica i cigło odwzorowania, pochodne kierunkowe, czstkowe i macierz pochodnej odwzorowania, jakobian i moduł pochodnej odwzorowania, róniczkowanie odwzorowa złoonych, twierdzenie o funkcjach uwikłanych, odwzorowania regularne i dyfeomorfizmy, hiperpłaszczyzny i hiperpowierzchnie w R n, ekstrema na hiperpowierzchniach. 4. Całki krzywoliniowe całka krzywoliniowa zorientowana po krzywej płaskiej lub przestrzennej, twierdzenie Greena, niezaleno całki krzywoliniowej od drogi całkowania, całka krzywoliniowa niezorientowana. 24

5. Całki powierzchniowe płat powierzchniowy i jego pole, całka powierzchniowa niezorientowana, całka powierzchniowa zorientowana, twierdzenie Gaussa Ostrogradskiego, twierdzenie Stokesa, zastosowanie całek powierzchniowych. LITERATURA Zob. Analiza matematyczna 1 MATEMATYKA DYSKRETNA 2 Kod: 11.0 Przedmiot: obowizkowy Formy nauczania: wykład, konwersatorium Czas trwania: semestr trzeci, 2 godz. wykł. + 2 godz. konw. tygodniowo Zaliczenie przedmiotu: zaliczenie konwersatorium na ocen i egzamin ECTS: 6 punktów 1. Elementy teorii grafów - podstawowe pojcia: stopie wierzchotka, grafy spójne, grafy proste, droga, obwód i cieka w grafie. 2. Grafy grafy Eulera, grafy jednobiene, algorytmy znajdowania drogi Eulera. 3. Drzewa - drzewa z wyrónionym korzeniem, drzewa binarne. 4. Twierdzenie Cayleya o zliczaniu drzew zaetykietowanych. 5. Kody - kod Prufera, algorytmy kodowania i odkodowywania, grafy Hamiltona. 6. Dendryty definicja i metoda ich odszukiwania w grafach. 7. Grafy z wagami - definicja, algorytm Kruskala i algorytm Prima. 8. Grafy planarne i nieplanarne - wzór Eulera dla grafów planarnych, twierdzenie Kuratowskiego. 9. Kolorowalno grafów - twierdzenia dotyczce kolorowalnoci wierzchołków grafu, wielomian chromatyczny grafu. 10. Kolorowalno krawdzi grafu - twierdzenie Vizinga. 11. Metody komputerowej reprezentacji grafów. 12. Grafy skierowane definicja i ich zwizek z relacjami, podstawowe pojcia teorii grafów skierowanych: łuk, szkielet, cykl, droga skierowana, skierowane grafy Eulera, turnieje, grafy skierowane z wagami, algorytmy na grafach skierowanych. 25

13. Macierzowa reprezentacja grafów skierowanych. 14. Sieci zdarze definicja, algorytm znajdowania cieki krytycznej. LITERATURA Zob. Matematyka Dyskretna 1 WSTP DO PROGRAMOWANIA 2 Kod: 11.3 Przedmiot: obowizkowy Formy nauczania: wykład, laboratorium Czas trwania: semestr trzeci, 2 godz. wykł. + 2 godz. lab. tygodniowo Zaliczenie przedmiotu: zaliczenie laboratorium na ocen i egzamin ECTS: 6 punktów 1. Wprowadzenie do wskaników - adresy; operatory adresowania i wyłuskania; wskaniki i argumenty funkcji; wskaniki a tablice; arytmetyka wskaników; przydzielanie i zwalnianie pamici. 2. Zaawansowane uywanie wskaników - wskaniki znakowe i funkcje; tablice wskaników i wskaniki do wskaników; wskaniki a tablice wielowymiarowe; argumenty wywołania programu; wskaniki do funkcji; skomplikowane deklaracje. 3. Struktury - podstawowe wiadomoci o strukturach; struktury i funkcje; tablice struktur; wskaniki do struktur; struktury odwołujce si do samych siebie; unie; pola bitowe. 4. Obsługa plików - wymiana informacji z plikami; plikowe wejcie / wyjcie; pliki z dostpem swobodnym; funkcje biblioteki wejcia / wyjcia. 5. Preprocesor i biblioteka C - dyrektywy preprocesora; typy wyliczeniowe; biblioteka funkcji matematycznych; biblioteka standardowa; inne biblioteki. LITERATURA [1] B. Kemighan, D. Ritchie, Jzyk ANSI C, WNT 1997. [2] S. Prata, Jzyk C. Szkoła programowania, Wydawnictwo Robomatic 1999. 26

ALGORYTMY I STRUKTURY DANYCH Kod: 11.0 Przedmiot: obowizkowy Formy nauczania: wykład, laboratorium Czas trwania: semestr trzeci, 2 godz. wykł. + 2 godz. lab. tygodniowo Zaliczenie przedmiotu: zaliczenie laboratorium na ocen i egzamin (spec. nauczycielska egzamin do wyboru) ECTS: 6 punktów 1. Algorytmy i sposoby ich przedstawiania. Projektowanie programów. 2. Podstawowe algorytmy - Euklidesa, Hornera, Eratostenesa i inne. 3. Algorytmy rekurencyjne. 4. Metoda dziel i zwyciaj. 5. Własnoci algorytmów - poprawno programu: warunki wstpne i kocowe, niezmienniki, dowodzenie poprawnoci, skoczono algorytmów, złoono i efektywno algorytmów (złoono obliczeniowa i asymptotyczna, rzd złoonoci, znajdowanie złoonoci). 6. Sortowanie - sortowanie przez wstawianie, wybór, bbelkowe, scalanie, szybkie. 7. Podstawowe struktury danych - listy, stosy, kolejki, zbiory. 8. Drzewa binarne - drzewa, drzewa binarne, drzewa poszukiwa binarnych, przechodzenie drzewa, równowaenie drzewa. 9. Grafy sposoby reprezentacji, znajdowanie minimalnej cieki. LITERATURA [1] L. Banachowski, K. Diks, W. Rytter: Algorytmy i struktury danych, WNT 1996. [2] T. H. Cormen, Ch. E. Leiserson, R. L. Rivest: Wprowadzenie do algorytmów, WNT 1997. 27

[3] M. M. Sysło: Algorytmy, WSiP 1997. [4] R. Sedgewick: Algorytmy w C++, Wyd. RM, 1999 [5] P. Wróblewski: Algorytmy struktury danych i techniki programowania, Helion 1997. BAZY DANYCH 1 Kod: 11.3 Przedmiot: obowizkowy Formy nauczania: wykład, laboratorium Czas trwania: semestr trzeci, 1 godz. wykł. + 2 godz. lab. tygodniowo Zaliczenie przedmiotu: zaliczenie laboratorium na ocen i egzamin - po sem. czwartym (specjalno nauczycielska - egz. do wyboru) ECTS: 4 punkty ( specjalno nauczycielska 2 punkty) Cel: Przekazanie studentom szerokiej wiedzy tak w zakresie teorii, jak i zastosowa na cało rozległej tematyki systemów baz danych. Program przedmiotu: W wykładzie wyjanione zostan podstawowe pojcia dotyczce systemów baz danych. Omówione zostan szczegółowo modele baz danych (sieciowy, hierarchiczny, relacyjny i obiektowy), architektura systemu baz danych, jak i jzyki baz danych. Zwrócona zostanie uwaga na zagadnienia bezpieczestwa informacji w systemach zarzdzania bazami danych. Przedstawiona zostanie ogólna charakterystyka konstrukcji aplikacji baz danych. Laboratorium: Na zajciach tych zostan na podstawie szeroko dostpnej literatury z zakresu systemów baz danych ugruntowane i rozszerzone treci przekazane studentom na wykładzie. Szczególna uwaga studentów zostanie zwrócona na zapoznanie ich z relacyjnym systemem baz danych 28

Access 2000, co ogólnie rozumiane jest jako wprowadzenie do przyszłej bardziej pogłbionej pracy z systemem ORACLE. Tablicowe i komputerowe wiczenia powinny zmierza do opanowania przez studentów wszystkich elementów systemu, projektowania i implementacji. LITERATURA [1] L. Banachowski: Bazy danych. Tworzenie aplikacji. Akademicka Oficyna Wydawnicza PLJ. Warszawa 1998 [2] L. Banachowski: Bazy danych. Programowanie aplikacji po stronie serwera bazy danych. Akademicka Oficyna Wydawnicza EXIT, Warszawa 2001 [3] P. Beynon-Davies: Systemy baz danych. WNT. Warszawa 1998 [4] C.J. Date: Wprowadzenia do systemów baz danych. WNT. Warszawa 2000 [5] D. Figura: Obiektowe bazy danych. Akademicka Oficyna Wydawnicza PLJ, Warszawa 1996 [6] K. Subieta: Obiektowo w projektowaniu i bazach danych. Akademicka Oficyna Wydawnicza PLJ, Warszawa 1998 [7] K. Subieta: Słownik terminów z zakresu obiektowoci. Akademicka Oficyna Wydawnicza PLJ, Warszawa 1999 [8] J.D. Ullman, J. Widom: Podstawowy wykład z systemów baz danych. WNT. Warszawa 2000 29

PEDAGOGIKA Kod: 05.0 Przedmiot: obowizkowy Formy nauczania: wykład, wiczenia Czas trwania: semestr czwarty, 3 godz. wykł. + 2 godz. w. tygodniowo Zaliczenie przedmiotu: zaliczenie wicze na ocen i egzamin ECTS: 4 punkty 1. Próba definicji słowa pedagogika - rys historyczny, problematyka, orientacje w pedagogice. 2. Miejsce pedagogiki w systemie nauk - zwizek z innymi naukami 3. Wychowanie - kontrowersje wokół pojcia wychowanie, podejcie psychologiczne, socjologiczne, formy i metody wychowania, metody strukturalne i sytuacyjne, style w wychowaniu. 4. Alternatywy w edukacji człowieka - główne załoenia antypedagogiki, formy wzmacniania pozytywnego i negatywnego 5. Metody oddziaływa porednich - zasady skutecznego oddziaływania wychowawczego. 6. Funkcje i zasady podstawowych rodowisk wychowawczych 7. Rodzina - zagroenia współczesnej rodziny, typologia rodziny, zjawiska patologiczne w rodzinie. 8. Szkoła - szkoła jako rodowisko wychowawcze, funkcje i zadania szkoły, cechy szkoły. 9. Grupy - grupy rówienicze - formalne i nieformalne, typologia i funkcje subkultur 30

młodzieowych oraz sekt. 10. Zaburzenia rozwoju społecznego i emocjonalnego - niedostosowanie społeczne i jego rodzaje. 11. Metody i techniki zdobywania informacji o uczniu 12. Nauczyciel - sylwetka osobowociowa nauczyciela wychowawcy, rola i funkcje nauczyciela w procesie kształcenia i wychowania w szkole współczesnej, umiejtnoci ewaluacyjne nauczyciela, działalno innowacyjna, metody aktywne w pracy nauczyciela. 13. Model owiaty - podany model owiaty na tle ogólnych tendencji i przemian, nowoczesne koncepcje kształcenia 14. Aktualny stan owiaty - projekty reform systemu owiaty i szkolnictwa w Polsce, struktura współczesnego systemu owiaty w Polsce, systemy owiatowe wybranych krajów wiata LITERATURA [1] T. Gordon, Wychowanie bez poraek w szkołach, PAX, Warszawa 1996 [2] A. Hejnicka Bezwiska, Tosamo pedagogiki od ortodoksji do heterogenicznoci, Warszawa 1997 [3] A.Kamiski, Funkcje pedagogiki społecznej, PWN 1974 [4] R. Leppert, Przełamywanie stereotypów pedagogicznych i edukacyjnych, wyd. WSP, Bydgoszcz 1996 [5] R. Wroczyski, Wychowanie poza szkoł, Warszawa 1970 31

DYDAKTYKA INFORMATYKI 2 Kod: 05.1 Przedmiot: obowizkowy Formy nauczania: wykład, laboratorium Czas trwania: semestr czwarty, 2 godz. wykł. + 2 godz. lab. tygodniowo Zaliczenie przedmiotu: zaliczenie laboratorium na ocen i egzamin ECTS: 6 punktów 1. Budowa dydaktycznych i metodologicznych podstaw nauczania informatyki. 2. Podstawy programowe z informatyki w gimnazjum. 3. Aktualne zatwierdzone przez MEN programy nauczania informatyki w gimnazjum. 4. Realizacja celów kształcenia za pomoc programów uytkowych i dydaktycznych. 5. Przykłady realizacji wybranych zagadnie programowych nauczania informatyki w gimnazjum. Analiza wybranych podrczników. 6. Praca z uczniem zdolnym. Przegld zagadnie pojawiajcych si w zadaniach olimpijskich. 7. Hospitacja i prowadzenie lekcji próbnych przez studentów w gimnazjum. 8. Zapoznanie z ogólnymi problemami nauczania informatyki i przygotowanie do prowadzenia zaj w szkole. Wykorzystanie dostpnych poradników metodycznych. LITERATURA 32

[1] Z. Nowakowski, Dydaktyka informatyki, Mikom, Warszawa 1996. [2] S. Papert, Burze mózgów. Dzieci i komputery, PWN, Warszawa 1996. [3] A. Walat, Wybrane problemy dydaktyki informatyki, Zakład Wydawnictw Ogólnopolskiej Fundacji Komputerowej, Jelenia Góra 1991. [4] Zatwierdzone przez MEN programy nauczania w gimnazjum. [5] Dostpne podrczniki z informatyki do gimnazjum. Kod: 11.1 Przedmiot: obowizkowy STATYSTYKA I RACHUNEK PRAWDOPODOBIESTWA Formy nauczania: wykład, konwersatorium Czas trwania: semestr czwarty, 2 godz. wykł. + 2 godz. konw. tygodniowo Zaliczenie przedmiotu: zaliczenie konwersatorium na ocen i egzamin do wyboru ECTS: 4 punkty + 2 punkty za egzamin (3 punkty + 2 punkty za egzamin - specjalno nauczycielska) Wstp. Pojcie eksperymentu losowego. Pojcie prawdopodobiestwa wyników eksperymentów losowych. Eksperymenty z przeliczalnym zbiorem wyników. Rozkłady dyskretne. Obliczanie prawdopodobiestwa zdarze. Dystrybuanta. Charakterystyki rozkładów jednowymiarowych. Ocena wartoci redniej, mediany i wariancji. Obliczanie redniej arytmetycznej wariancji. Eksperymenty z wynikami cigłymi. Rozkłady cigłe. Dystrybuanta rozkładu cigłego. Charakterystyki rozkładu cigłego. Warto rednia i wariancja rozkładu normalnego. Standaryzowany rozkład normalny. Warto rednia i wariancja rozkładu wykładniczego. Eksperymenty złoone. Rozkłady dyskretne łczne i brzegowe. Rozkłady cigłe łczne i brzegowe. Rozkład Bernoulliego. Warto rednia i wariancja rozkładu Bernoulliego. Prawdopodobiestwa awarii trzech podstawowych układów sieciowych. Rozkład Poissona. 33

Zmienne losowe. Przestrze zdarze elementarnych. Rozkład zmiennych losowych. Warto rednia i wariancja zmiennej losowej. Funkcje zmiennej losowej. Generowanie liczb z rozkładów metod odwracania dystrybuanty. Prawdopodobiestwo warunkowe i niezaleno zdarze. Prawdopodobiestwo warunkowe. Niezaleno zdarze. Wzory okrelajce prawdopodobiestwo za pomoc prawdopodobiestw warunkowych. Wzór Bayesa. Brak pamici rozkładu wykładniczego. Wielowymiarowe zmienne losowe. Rozkład łczny. Rozkłady brzegowe zmiennych losowych. Niezalene zmienne losowe. Funkcje dwuwymiarowej zmiennej losowej. Momenty funkcji dwuwymiarowej zmiennej losowej. Współczynnik korelacji. Rozkłady funkcji zmiennych losowych. Rozkład sumy niezalenych zmiennych losowych o rozkładzie normalnym. Rozkład wariancji (z próby). Rozkład Studenta. Centralne twierdzenie graniczne Lindeberga-Levy ego. Prawo wielkich liczb Bernoulliego. Metody wyznaczania estymatorów. Metoda najwikszej wiarygodnoci. Estymatory współczynników regresji liniowej. Metoda najmniejszych kwadratów. Metoda momentów. LITERATURA [1] Hellwig Z. Elementy rachunku prawdopodobiestwa i statystyki matematycznej. PWN, Warszawa, 1995. [2] Klonecki W. Statystyka dla inynierów. PWN, Warszawa, 1999. [3] Krysicki W., Bartos J, Dyczka W., Królikowska K., Wasilewski M. Rachunek prawdopodobiestwa i statystyka matematyczna w zadaniach. Cz. 2: statystyka matematyczna. PWN, Warszawa, 1997. 34

PROGRAMOWANIE OBIEKTOWE Kod: 11.3 Przedmiot: obowizkowy Formy nauczania: wykład, laboratorium Czas trwania: semestr czwarty, 2 godz. wykł. + 2 godz. lab. tygodniowo Zaliczenie przedmiotu: zaliczenie laboratorium na ocen i egzamin ECTS: 5 punktów 1. Elementy analizy obiektowej - klasy, obiekty, atrybuty i metody, komunikaty; abstrakcja, hermetyzacja, dziedziczenie, polimorfizm. 2. Projektowanie klas - składowe klasy: pola i metody; poziomy dostpu do składowych, składowe statyczne, wskaniki do składowej. wskanik this; funkcje zaprzyjanione; konstrukcja i destrukcja obiektów, konstruktory kopiujce. 3. Przecianie operatorów - funkcje operatorowe, operatory jedno i dwuargumentowe; operator indeksowania i wywołania funkcji, operatory konwersji; operatory new i delete 4. Wzorce - wzorce funkcji; wzorce klas. 5. Klasy pochodne - mechanizm dziedziczenia, funkcje wirtualne, klasy abstrakcyjne; dziedziczenie wielokrotne, jednoznaczno dostpu do składowych; hierarchie klas. 6. Strumienie - hierarchia klas strumieni; standardowe strumienie obiektowe; operacje wejcia-wyjcia, formatowanie, manipulatory; strumienie napisowe. LITERATURA [1] J. Grbosz, Symfonia C++, Oficyna Kallimach, Kraków 1996 [2] T. Hansen, C++. Zadania i odpowiedzi, WNT, Warszawa 1992 [3] S. Lippman, Podstawy jzyka C++, WNT, Warszawa 1995 35

[4 ] B. Stroustrup, Jzyk C++, WNT, Warszawa 2000 BAZY DANYCH 2 Kod: 11.3 Przedmiot: obowizkowy Formy nauczania: wykład, laboratorium Czas trwania: semestr czwarty, 2 godz. wykł. + 2 godz. lab. tygodniowo Zaliczenie przedmiotu: zaliczenie laboratorium na ocen i egzamin (specjalno nauczycielska - egz. do wyboru) ECTS: 6 punktów ( specjalno nauczycielska 5 punktów) Cel: Wykład koncentruje si na kontynuacji przekazanej studentom pogłbionej wiedzy o współczesnych badaniach nad systemami bazodanowymi. Szczególn uwag zwróci si w tym semestrze na obiektowe, rozproszone, dedukcyjne bazy danych, jak i na hurtownie danych. Podana zostanie ogólna charakterystyka implementacji dedukcyjnych (inteligentnych) baz danych. Omówione zostan te zagadnienia dotyczce najnowszych osigni w projektowaniu baz danych, jak i najnowsza technika budowania internetowych baz danych. Laboratorium: Zajcia laboratoryjne maj zmierza do ugruntowania i rozszerzenia na podstawie literatury wiedzy przekazanej studentom w ramach wykładów. Głównym zadaniem tych zaj ma by jednak opanowanie przez studentów wiedzy wprowadzajcej ich do wszechstronnego uytkowania systemu zarzdzania baz danych ORACLE. W tym zakresie szeroko zostan omówione m.in. takie praktyczne tematy, jak: Architektura ORACLE'a, SQL + PLUS, SQL, 36

PL/SQL, Integralno danych, Blokady i transakcje, Projektowanie, tworzenie i udostpnianie bazy danych, Zarzdzanie kontami uytkowników, Zabezpieczenie bazy danych przed awari. LITERATURA [1] L. Banachowski: Bazy danych. Tworzenie aplikacji. Akademicka Oficyna Wydawnicza PLJ. Warszawa 1998 [2] L. Banachowski: Bazy danych. Programowanie aplikacji po stronie serwera bazy danych. Akademicka Oficyna Wydawnicza EXIT, Warszawa 2001 [3] J. Buyens: Bazy danych w Internecie. Wydawnictwo RM, Warszawa 2000 [4] Dokumentacja systemu ORACLE 9i [5] M. Lentner: ORACLE. System zarzdzania baz danych. Podrcznik uytkownika. Akademicka Oficyna Wydawnicza EXIT, Warszawa 2001 [6] R.M. Riordan: Projektowanie systemów relacyjnych baz danych. Wydawnictwo RM. Warszawa 2000 37

METODY NUMERYCZNE I OPTYMALIZACJA Kod:11.1 Przedmiot: obowizkowy Formy nauczania: wykład, konwersatorium Czas trwania: semestr czwarty, 2 godz. wykł. + 2 godz. konw. tygodniowo Zaliczenie przedmiotu: zaliczenie konwersatorium na ocen i egz. do wyboru ECTS: 3 punkty + 2 punkty za egz. 1. Analiza błdów. Podstawowe ródła błdów. Błd bezwzgldny i wzgldny. Ilo cyfr dokładnych. 2. Interpolacja funkcji. Rónice skoczone. Pierwszy wzór interpolacyjny Newtona. Drugi wzór interpolacyjny Newtona. Pierwszy wzór interpolacyjny Gaussa. Drugi wzór interpolacyjny Gaussa. Wzór interpolacyjny Lagrange'a. 3. Aproksymacja funkcji. Przestrze liniowa unormowana, przestrze Banacha. Przestrze unitarna, przestrze Hilberta. Wielomiany ortogonalne. Zjawisko Rungego. Aproksymacja redniokwadratowa. Aproksymacja jednostajna. Aproksymacja za pomoc wielomianów ortogonalnych. Aproksymacja trygonometryczna. 4. Róniczkowanie numeryczne. 5. Całkowanie numeryczne. Wzory Newtona Cotesa. Współczynniki Cotesa. Wzory prostoktów, trapezów i Simpsona.. Metoda Monte Carlo. 38

6. Rozwizywanie przyblione równa algebraicznych i niewymiernych. Metoda równego podziału. Metoda siecznych. Metoda stycznych. Metoda iteracji, warunki zbienoci. 7. Rozwizywanie układów równa liniowych. Wzory Cramera. Metoda Gaussa. Metoda iteracji, warunki zbienoci. Metoda Seidela, warunki zbienoci. 8. Rozwizywanie numeryczne układów równa nieliniowych. Metoda Newtona. Metoda iteracji, warunki zbienoci. 9. Rozwizywanie numeryczne równa róniczkowych zwyczajnych. Metoda Adamsa. Metoda Rungego Kutty 10. Optymalizacja. Przegld zagadnien optymalizacji. Ekstremum funkcji jednej zmiennej, przykłady, metody numeryczne znalezienia ekstremum. Ekstremum funkcji dwóch zmiennych, przykłady, metody numeryczne znalezienia ekstremum. Posta normalna zagadnienia programowania liniowego. Metoda sympleks. LITERATURA [1] Å. Björck, G. Dahlquist: Metody numeryczne. Pastwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1983. [2] B. P. Demidowicz, I. A. Maron: Metody numeryczne. Cz I. Pastwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1965. [3] M. Dryja, J. i M. Jankowscy: Przegld metod i algorytmów numerycznych. Cz II. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1988. [4] Z. Fortuna, B. Macukow, J. Wsowski: Metody numeryczne. Wydawnictwa Naukowo- Techniczne, Warszawa 1998. [5] J. i M. Jankowscy: Przegld metod i algorytmów numerycznych. Cz I. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1988. 39

OPROGRAMOWANIE EDUKACYJNE 1 Kod: 05.1 Przedmiot: obowizkowy Formy nauczania: laboratorium Czas trwania: semestr pity, 2 godz. lab. tygodniowo Zaliczenie przedmiotu: zaliczenie laboratorium na ocen ECTS: 6 punktów 1. rodowisko Logo Komeniusz na lekcjach informatyki w gimnazjum. 2. Definiowanie polece i funkcji w Logo Komeniusz. 3. Animacja w Logo Komeniusz. 4. Realizacja i prezentacja własnych projektów w Logo Komeniusz. 5. Przegld oprogramowania edukacyjnego wspomagajcego prac nauczyciela innych przedmiotów: a. oprogramowanie wykorzystywane na lekcjach jzyka obcego, b. oprogramowanie wykorzystywane na lekcjach matematyki, c. przegld zawartoci płyt CD załczonych do podrczników z informatyki i moliwo wykorzystania w szkole, d. oprogramowanie przekazywane do gimnazjalnych pracowni internetowych przez MEN. 40

LITERATURA [1] A.Walat, Wprowadzenie do jzyka i rodowiska Logo Komeniusz, Orodek Edukacji Informatycznej i zastosowa Komputerów, Warszawa, 1996. PROGRAMOWANIE WSPÓŁBIENE I ROZPROSZONE Kod: 11.3 Przedmiot: obowizkowy Formy nauczania: wykład, laboratorium Czas trwania: semestr pity, 2 godz. wykł. + 2 godz. lab. tygodniowo Zaliczenie przedmiotu: zaliczenie laboratorium na ocen i egzamin ECTS: 6 punktów 1. Podstawowe pojcia i problemy programowania współbienego proces, procesy współbiene, wzajemne wykluczanie, bezpieczestwo i ywotno, blokada i zagłodzenie, klasyczne problemy współbienoci, mechanizmy niskopoziomowe, mechanizmy wysokopoziomowe. 2. Abstrakcja programowania współbienego przeplot, instrukcje atomowe, poprawno, indukcyjne dowody poprawnoci, dowody ywotnoci. 3. Semafory semafor jako abstrakcyjny typ danych, niezmienniki semaforów, semafor ogólny, semafor binarny, problem producenta i konsumenta, inne przykłady. 4. Monitory monitor jako abstrakcyjny typ danych, problem producenta i konsumenta, symulacja semaforów za pomoc monitorów, symulacja monitorów za pomoc semaforów, problem czytelników i pisarzy, dowody poprawnoci. 5. Podstawowe pojcia i problemy programowania rozproszonego komunikacja synchroniczna i asynchroniczna, identyfikowanie procesów, przepływ danych, tworzenie procesów. 6. Programowanie współbiene w jzyku Java - programowanie wtków (tworzenie wtków, synchronizowanie wtków, zarzdzanie wtkami, niszczenie wtków). 41

LITERATURA [1] K. Arnold, J. Gosling, Java, WN T, Warszawa, 1999 [2] M. Ben-Ari, Podstawy programowania współbienego, WNT, Warszawa 1989 [3] M. Ben-Ari, Podstawy programowania współbienego i rozproszonego, WNT, Warszawa 1996 [4] Z. Weiss, T. Grulewski, Programowania współbiene i rozproszone w przykładach i zadaniach, WNT, Warszawa, 1993 JZYKI, AUTOMATY, OBLICZENIA Kod: 11.3 Przedmiot: obowizkowy Formy nauczania: wykład, konwersatorium Czas trwania: semestr pity, 2 godz. wykł. + 2 godz. konw. tygodniowo Zaliczenie przedmiotu: zaliczenie konwersatorium na ocen i egzamin ECTS: 8 punktów Wprowadzenie - alfabety i jzyki, operacje na jzykach, domknicie Kleene'go. Jzyki regularne - wyraenia regularne, jzyki regularne, automaty skoczone, twierdzenie Kleenee'go. Własnoci jzyków regularnych - lemat o pompowaniu, twierdzenie Myhilla-Nerode'a. Determinizacja automatów skoczonych - równowano DAS i NAS, minimalizacja DAS, własnoci domknicia klasy jzyków regularnych. Maszyny Turinga - model maszyny Turinga; jzyki i funkcje obliczalne; nierozstrzygalno problemu stopu; teza Churcha. LITERATURA [1] A.Aho, J. E. Hopcroft, J. D. Ullman, Projektowanie i analiza algorytmów komputerowych, PWN, Warszawa 1983 [2] J.E. Hopcroft, J.D. Ullman, Wprowadzenie do teorii automatów i oblicze, PWN, 1994 42