WYŻSZA SZKOŁA UMIEJĘTNOŚCI SPOŁECZNYCH SYLABUS PRZEDMIOTU Ergonomia z anatomią I. Informacje ogólne 1. Nazwa przedmiotu: Ergonomia z anatomią 2. Rodzaj przedmiotu - obowiązkowy 3. Poziom i kierunek studiów: stacjonarne studia I stopnia, Wzornictwo i Architektura wnętrz 4. Rok studiów: II 5. Semestr : zimowy/letni 6. Liczba i rodzaj godzin zajęć: 60. Liczba punktów ECTS: 4 8. Imię, nazwisko, tytuł/stopień naukowy prowadzącego: Michał Murawa, dr 9. Język owy: polski, angielski II. Informacje szczegółowe 1. Cele zajęć C1 C2 C3 C4 C5 Celem nauczania jest zaprezentowanie studentom obszaru wiedzy z zakresu nauk o człowieku i jego pracy: elementy anatomii antropometrii inżynieryjnej, fizjologii pracy, biomechaniki, w szczególności ergonomii, które pozwolą im na racjonalne rozwiązywanie problemów projektowania dla człowieka i w jego skali. Absolwent powinien mieć usystematyzowaną wiedzę i umiejętności z zakresu odpowiedzialnego kształtowania ergonomicznego otoczenia człowieka Absolwent powinien posiadać umiejętność organizowania ergonomicznej przestrzeni pracy, wypoczynku oraz działalności projektowej. Absolwent powinien posiadać umiejętności komunikowania się i aktywnego uczestniczenia w pracy zespołowej. Absolwent powinien posiadać umiejętność korzystania z ergonomicznej literatury tematycznej oraz atlasów antropometrycznych oraz innych materiałów zawierających dane normatywne odnoszące się do miar człowieka. 1
2. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji społecznych (jeśli obowiązują): Studenci przed rozpoczęciem nauki przedmiotu powinni posiadać ugruntowaną wiedzę z zakresu podstaw fizyki i biologii 3. Efekty w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji społecznych Efekty w odniesieniu do wiedzy Opis efektów EK1 Zna określony zakres problematyki związanej z technologiami stosowanymi w danej dyscyplinie artystycznej (w ujęciu całościowym) i jest świadoma rozwoju technologicznego związanego ze studiowanym kierunkiem studiów i specjalnościa EK2 Ma wiedzę dotyczącą finansowych, marketingowych i prawnych aspektów związanych z wykonywaniem zawodu artysty plastyka EK3 Zna powiązania i zależności pomiędzy teoretycznymi i praktycznymi elementami związanymi ze studiowanym kierunkiem studiów Efekty w odniesieniu do umiejętności Opis efektów EK4 Umie podejmować samodzielnie decyzje odnośnie do realizacji i projektowania własnych prac artystycznych Jest przygotowana do współdziałania i pracy z innymi osobami w ramach prac zespołowych EK6 Posiada umiejętność przygotowania typowych prac pisemnych i wystąpień ustnych, dotyczących zagadnień szczegółowych na temat różnych dziedzin twórczości plastycznej, z wykorzystaniem podstawowych ujęć teoretycznych, a także różnych źródeł Efekty w odniesieniu do kompetencji społecznych EK Opis efektów Posiada umiejętność samooceny, konstruktywnej krytyki w stosunku do działań innych osób, podjęcia refleksji na temat społecznych, naukowych i etycznych aspektów związanych z własną pracą 4. Treści programowe treści programowych Opis treści programowych Odniesienie do efektów 2
TP1 Ergonomia jako nauka o pracy. Geneza, podziały, interdyscyplinarność. dla przedmiotu (symbol efektów) TP2 Metody badań wykorzystywane w ergonomii., TP3 Wprowadzenie do Anatomii EK3 TP4 Anatomia kręgosłupa EK3 TP5 Postawa ciała EK3 TP6 Człowiek jako operator. TP Parametry strukturalne człowieka: geometria ciała, ruchliwość, zakresy i zasięgi jako wyznaczniki przestrzeni ruchowej człowieka TP8 Parametry masowe (inercyjne) człowieka TP9 Główne napędy mięśniowe człowieka i jego parametry siłowe. TP10 Równowaga człowieka operatora. TP11 Parametry informacyjne człowieka, przepustowość informacyjna. TP12 Ergonomia ręki. TP13 Ergonomia procesów informacyjno-decyzyjnych., EK TP14 Ergonomia siedzisk., EK TP15 Ergonomia stanowiska pracy., EK TP16 Ergonomia komputerowego stanowiska pracy, EK TP1 Ergonomia mieszkania., EK TP18 Ergonomia środków komunikacyjnych., EK TP19 Metodyka projektowania ergonomicznego. EK1, EK2, EK3,, EK6, EK TP20 Ergonomiczne kryteria w projektowaniu EK1, EK2 EK3,, EK6, EK 3
TP21 TP22 architektonicznym i przemysłowym. Kompleksowa ocena ergonomiczna: produktu, procesu, systemu. Ergonomiczne aspekty barier architektonicznourbanistycznych, EK4,, EK6, EK EK1, EK2, EK3, EK4,, EK6, EK 5. Literatura podstawowa: Batogowska A. (1998) Podstawy ergonomii. Wyd. WSP w Olsztynie, Olsztyn. Fiell Ch., Grandjean E. (198) Ergonomia Mieszkania. Aspekty fizjologiczne i psychologiczne w projektowaniu. Wyd. Arkady. Warszawa. Ewa Górska, Edwin Tytyk(1996) Ergonomia w projektowaniu stanowisk pracy Warszawa: Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej. Jabłoński J. (2006) Ergonomia produktu Ergonomiczne zasady projektowania produktów. Kania J. (1980) Metody ergonomiczne. PWE, Warszawa. Konarska Maria (2001) Ergonomia pracy biurowej, Warszawa CIOP. Mc Cormick E.J. (195) Antropotechnika. Przystosowanie konstrukcji maszyn i urządzeń do człowieka. Wyd. NOT, Warszawa. Mayer-Bohe W. (1998) Budownictwo dla osób starszych i niepełnosprawnych. Arkady. Warszawa. Neufert E. (2000) Podręcznik Projektowania architektoniczno-budowlanego. Arkady, Warszawa. Rozporządzenie (1998) Rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994r. W sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Aktualizacja 1998r. Rozporządzenie (2002) Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakimi powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej Nr 5. Warszawa, 15 czerwca 2002 r. Stępowski M. Siedziska. Wydawnictwo Związkowe CRZZ. Warszawa Tytyk E. (2001) Projektowanie ergonomiczne. PWN. Warszawa-Poznań. Ustawa (1998) Ustawa z dnia lipca 1994r. Prawo budowlane. Aktualizacja 1998r. dodatkowa: Fiell P. (199) 1000 Chairs. Taschen. Grandjean E. (1980) Fitting the task to the Man. An ergonomic approach. Taylor&Francis Ltd. London. Kuldschun H., Rossmann E.(1980) Budownictwo dla upośledzonych fizycznie. Arkady. Warszawa. Skaradzińska M. (1991) Vademecum Projektanta. Problemy osób niepełnosprawnych. 3. Mieszkanie i jego wyposażenie. Inst. Wzorn. Przemysłowego, Warszawa. Wykowska M. Ergonomia. Wydanie internetowe 4
6. Informacja o przewidywanej możliwości wykorzystania e-learningu Nie przewiduje się.. Odniesienie efektów przedmiotu do efektów ustalonych dla obszaru w obszarze dla przedmiotu w zakresie sztuki EK1 A1_W13 EK2 A1_W14 EK3 A1_W15 EK4 A1_U1 A1_U18 EK6 A1_U22 EK A1_K04 8. Kalkulacja nakładu pracy studenta Opis stosowanych form aktywności umożliwiające osiągniecie założonych efektów dla przedmiotu EK1 EK2 EK3 EK4 ćwiczenia praktyczne EK6 prezentacje studentów EK Przygotowanie do zaliczeń 10 Suma godzin 120 Liczba punktów ECTS dla przedmiotu 4 Szacunkowa liczba godzin poświęcona na daną aktywność 5 5
9.Kryteria i metody oceny realizacji zamierzonych efektów : - wiedza i umiejętności zaprezentowane na zaliczeniu pisemnym - odpowiedzi oceniane są punktowo - przygotowanie pracy zaliczeniowej 5,0 Bardzo dobra znajomość anatomii oraz zasad ergonomii. Umiejętność wykorzystywania w praktyce/projektach kryteriów ergonomicznych. Bardzo dobra znajomość zależności biomechanicznych bezpośrednio wpływających na przeciążenia układu ruchu. 4,5 jak wyżej z nieznacznymi niedociągnięciami i nieścisłościami. 4,0 Dobra znajomość anatomii oraz zasad ergonomii. Umiejętność wykorzystywania w praktyce/projektach kryteriów ergonomicznych. Dobra znajomość zależności biomechanicznych bezpośrednio wpływających na przeciążenia układu ruchu. 3,5 Średni poziom znajomości anatomii oraz zasad ergonomii. Umiejętność wykorzystywania w praktyce/projektach kryteriów ergonomicznych. Średni poziom znajomości zależności biomechanicznych bezpośrednio wpływających na przeciążenia układu ruchu. 3,0 Podstawowy poziom znajomości anatomii oraz zasad ergonomii. Podstawowa umiejętność wykorzystywania w praktyce/projektach kryteriów ergonomicznych. Podstawowy poziom znajomości zależności biomechanicznych bezpośrednio wpływających na przeciążenia układu ruchu. 2,0 Niezadowalający poziom znajomości anatomii oraz zasad ergonomii. Brak umiejętności wykorzystywania w praktyce/projektach kryteriów ergonomicznych. Niedostateczny poziom znajomości zależności biomechanicznych bezpośrednio wpływających na przeciążenia układu ruchu. 6