o* V Warszawa, 4 kwietnia 1934 r. 0 pat^w afi* A ; s! t3 l ; - ;Ur7,d:. RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ OPIS PATENTOWY Nr 19644. Reinhold Tiling (Osnabriick, Niemcy). KI. 62 b, 37/03. Samolot o napędzie rakietowym. Zgłoszono 22 maja 1931 r. Udzielono 24 stycznia 1934 r. Znane próby budowy samolotów o na pędzie rakietowym pozbawione są praktycz nego znaczenia, nie dają bowiem możności bezpiecznego lądowania. Niniejszy wyna lazek polega na tern, że powierzchnie no śne, niezbędne przy lądowaniu, znajdują się podczas działania napędu rakietowego w tylnej części kadłuba ztyłu za środkiem ciężkości układu, a zaczynają działać do piero po ustaniu lotu rakietowego, przyczem te powierzchnie zostają przesunięte, wychylone lub wyrzucone ku przodowi. Tym sposobem samolot o napędzie rakieto wym leci w pierwszej fazie jak rakieta, w drugiej zaś jak samolot. Na rysunkach przedstawiono dla przy kładu trzy formy wykonania samolotu o napędzie rakietowym, przyczem fig. 1 i 2 przedstawiają dające się przesuwać po wierzchnie nośne, fig. 3 odchylać, a fig. 4 i 5 rozpościerać. Na kadłubie a (fig. 1) samolotu umie szczone są powierzchnie nośne 6, które można przesuwać wzdłuż kadłuba. Do ste rowania służą stery c, c', umieszczone na powierzchniach nośnych i na końcu ogona. Powierzchnie nośne mogą być np., wykona ne w sposób uwidoczniony na fig. 2, przy czem zewnętrzne końce powierzchni no śnych tworzą ostry kąt, a dla usztywnienia zaopatrzone są w rozpory. Na fig. 3 przed stawiono schematycznie odmianę wykona nia, w której powierzchnie nośne b dają się odchylać w miejscu e kadłuba a. Rakiety f (fig. 2) leżą jedna pod drugą na środkowej osi. Kadłub u dołu posiada przedłużenie, w którem umieszcza się dodatkowe rakiety, położone w płaszczyźnie prostopadłej do
i głównej rakiety i uszeregowane warstwami rówriol^a jl^ro(ik w ^ijbo wypaleniu wszysńmąfjbet pl&lirfię<a? względnie odchylenie powierzchni nośnej, uskutecznia się z siedzenia pilota zapomocą kołowrotu, dźwigni lub samoczynnie. Stosując po wierzchnie nośne tworzące na swych koń cach kąt ostry zmniejsza się skręcanie, dzięki czemu można stosować bardzo cien kie powierzchnie. Wobec bardzo dużej szybkości lotu aparatu rakietowego lotnik nie miałby możności kierować sterami, po siadaj ącemi wymiary stosowane obecnie. Aby temu zaradzić w stery c wpuszczono małe stery ć, któremi należy się posługiwać przy dużych szybkościach, natomiast du że stery, takie jak się stosuje w zna nych samolotach, służą do kierowania przy stosunkowo małej szybkości oraz uży wa się tych sterów w locie ślizgowym. Podczas bardzo szybkiego lotu, uruchomia się więc tylko część normalnych powierzch ni, a podczas lotu ślizgowego używa się bądź tylko dużych sterów, bądź też dużych sterów łącznie z małemi. Odmiana wynalazku według fig. 4 i 5 przeznaczona jest głównie do przewożenia poczty. Powierzchnie nośne podczas lotu rakietowego służą za ogon rakiety, a pod czas lotu ślizgowego po rozpostarciu się słu żą za powierzchnie nośne. Po ustaniu napę du wybuchowego samolot opada w miej scu przeznaczenia pakby ze spadochronem. W przykładzie tym samolot o napędzie rakietowym składa się z kadłuba a, na któ rym są osadzone na osi k dające się odchy lać lotki ogonowe 6. Lotki b połączone są z podstawowemi powierzchniami nośnemi / zapomocą sprężyn m. Suwaki n utrzymują lotki w położeniu złożonem przedstawionem na fig. 4, przyczem lotki te opierają się na pierścieniu rakiety, umieszczonej w kadłubie a. Wsporniki p umocowane na podstawowych powierzchniach nośnych / służą za oparcie lotek b w rozpostarłem położeniu (fig. 5). Po zapaleniu ładunku rakietowego, sa molot wzbija się wgórę, przyczem lotki są zwinięte, jak na fig. 4. Po wypaleniu się ładunku rakiety, względnie gdy samolot o- siągnie żądaną wysokość i położenie, zosta je zapalony samoczynnie lub przez lotnika ładunek odrzutowy, oznaczony na fig. 4 li terą s. Wskutek tego powłoką rakietowa za wierająca ładunek oraz pierścień g zostają odepchnięte ku tyłowi. Pierścień g przesuwa opierający się o niego suwak n wtył, poza punkty obrotu lo tek 6, które wobec tego zostają odciągnięte przez.sprężyny m w położenie przedstawio ne na fig. 5. Wówczas samolot zaczyna swobodnie opadać, przyczem lotki b dzia łają hamująco jak spadochron. Kąt usta wienia' lotek wywołuje obrót samolotu, któ ry wobec tego opada powoli na ziemię. Aby przed samem lądowaniem można było pra wie całkowicie zatrzymać pęd samolotu, jest on zaopatrzony w zespoły rakietowe o, umieszczone w jego wnętrzu lub nazewnątrz kadłuba tak, aby wystawały stycz nie nazewnątrz w kierunku przeciwnym obrotowi samolotu, przeciwdziałając opa daniu rakiety. Zastrzeżenia patentowe. 1. Samolot o napędzie rakietowym, znamienny tern, że posiada powierzchnie nośne, dające się przesuwać lub odchylać na jego kadłubie, przyczem powierzchnie te podczas lotu rakietowego znajdują się ztyłu za środkiem ciężkości rakiety, a z chwi lą przejścia z lotu rakietowego na lot śli zgowy, powierzchnie te opierają się o przednią część kadłuba wpobliżu środka ciężkości samolotu. 2. Samolot o napędzie rakietowym we dług zastrz. 1, znamienny tern, że jego po wierzchnie nośne (b) zarówno podczas wy rzucania samolotu, jak i podczas lotu ra kietowego są skierowane wtył, a po zużyciu ładunku rakietowego obracają się dookoła 2
osi leżących w płaszczyźnie prostopadłej do osi kadłuba samolotu, w którem to po łożeniu utrzymują one samolot w powietrzu. 3. Samolot o napędzie rakietowym we dług izastrz. 1, znamienny tern, że lotki ogo nowe utrzymywane są w położeniu odchylonem ku tyłowi odpowiedniemi przyrząda mi w postaci np. napiętych sprężyn (m), przyczem zwalnianie tych środków (m) u- skutecznia nabój reakcyjny (s) w ten spo sób, iż dzięki oddziaływaniu ładunku tego powłoka rakiety zostaje przesunięta w ka dłubie (a) ku tyłowi, wyprowadzając zapomocą pierścienia (g) ksiuki (n) ze sfery działania lotek (b), które pod wpływem rozprężających się sprężyn (m) zostają roz łożone na boki. Reinhold Tiling. Zastępca: M. Skrzypkowski, rzecznik patentowy.
Do opisu patentowego Nr 19644 Ark l. c- ilh i!1} )±L=L / r'9-l W ~c \ i \ i fys
F/g.3 Do opisu patentowego Nr 19644. Ark. 2.
Do opisu patentowego Nr 19644. Ark. 3. Tig.* Druk L. Bogusławskiego i Ski, Warszawa.