interferencja, dyspersja, dyfrakcja, okna transmisyjne Interferencja



Podobne dokumenty
Badanie zjawisk optycznych przy użyciu zestawu Laser Kit

OPTYKA FALOWA I (FTP2009L) Ćwiczenie 2. Dyfrakcja światła na szczelinach.

Dyfrakcja. interferencja światła. dr inż. Romuald Kędzierski

Wykład 17: Optyka falowa cz.1.

Zjawisko interferencji fal

falowego widoczne w zmianach amplitudy i natęŝenia fal) w którym zachodzi

Zjawisko interferencji fal

Fala jest zaburzeniem, rozchodzącym się w ośrodku, przy czym żadna część ośrodka nie wykonuje zbyt dużego ruchu

WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ

Zjawisko interferencji fal

WSTĘP DO OPTYKI FOURIEROWSKIEJ

Wprowadzenie do optyki (zjawisko załamania światła, dyfrakcji, interferencji, polaryzacji, laser) (ćw. 9, 10)

Prawa optyki geometrycznej

OPTYKA GEOMETRYCZNA I INSTRUMENTALNA

Interferencja. Dyfrakcja.

Dyfrakcja. Dyfrakcja to uginanie światła (albo innych fal) przez drobne obiekty (rozmiar porównywalny z długością fali) do obszaru cienia

Ćwiczenie 12 (44) Wyznaczanie długości fali świetlnej przy pomocy siatki dyfrakcyjnej

Interferencja i dyfrakcja

Na ostatnim wykładzie

ZADANIE 111 DOŚWIADCZENIE YOUNGA Z UŻYCIEM MIKROFAL

Interferencja i dyfrakcja

LABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE

BADANIE INTERFERENCJI MIKROFAL PRZY UŻYCIU INTERFEROMETRU MICHELSONA

= sin. = 2Rsin. R = E m. = sin

Wykład 16: Optyka falowa

Natura światła. W XVII wieku ścierały się dwa, poglądy na temat natury światła. Isaac Newton

Rys. 1 Interferencja dwóch fal sferycznych w punkcie P.

Interferencja jest to zjawisko nakładania się fal prowadzące do zwiększania lub zmniejszania amplitudy fali wypadkowej. Interferencja zachodzi dla

Pomiar długości fali świetlnej i stałej siatki dyfrakcyjnej.

Mikroskop teoria Abbego

WŁASNOŚCI FAL ELEKTROMAGNETYCZNYCH: INTERFERENCJA, DYFRAKCJA, POLARYZACJA

Dr Piotr Sitarek. Instytut Fizyki, Politechnika Wrocławska

Fal podłużna. Polaryzacja fali podłużnej

Wykład III. Interferencja fal świetlnych i zasada Huygensa-Fresnela

Problemy optyki falowej. Teoretyczne podstawy zjawisk dyfrakcji, interferencji i polaryzacji światła.

Wykład XIV. wiatła. Younga. Younga. Doświadczenie. Younga

przenikalność atmosfery ziemskiej typ promieniowania długość fali [m] ciało o skali zbliżonej do długości fal częstotliwość [Hz]

Wykład 16: Optyka falowa

Podstawy fizyki wykład 7

Rodzaje fal. 1. Fale mechaniczne. 2. Fale elektromagnetyczne. 3. Fale materii. dyfrakcja elektronów

Ponadto, jeśli fala charakteryzuje się sferycznym czołem falowym, powyższy wzór można zapisać w następujący sposób:

Metody Optyczne w Technice. Wykład 5 Interferometria laserowa

Przedmiot: Fizyka. Światło jako fala. 2016/17, sem. letni 1

LASERY I ICH ZASTOSOWANIE

WŁASNOŚCI FAL (c.d.)

13. Optyka Interferencja w cienkich warstwach. λ λ

Zjawiska w niej występujące, jeśli jest ona linią długą: Definicje współczynników odbicia na początku i końcu linii długiej.


OPTYKA FALOWA. W zjawiskach takich jak interferencja, dyfrakcja i polaryzacja światło wykazuje naturę

4.3 Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu metodą fali biegnącej(f2)

Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem. S 0 amplituda odkształcenia. f [Hz] -częstotliwość.

9. Optyka Interferencja w cienkich warstwach. λ λ

Falowa natura światła

Fizyka elektryczność i magnetyzm

FIZYKA KLASA III GIMNAZJUM

Uniwersytet Warszawski Wydział Fizyki. Światłowody

Aby nie uszkodzić głowicy dźwiękowej, nie wolno stosować amplitudy większej niż 2000 mv.

G:\AA_Wyklad 2000\FIN\DOC\FRAUN1.doc. "Drgania i fale" ii rok FizykaBC. Dyfrakcja: Skalarna teoria dyfrakcji: ia λ

18 K A T E D R A F I ZYKI STOSOWAN E J

LABORATORIUM Z FIZYKI Ć W I C Z E N I E N R 2 ULTRADZWIĘKOWE FALE STOJACE - WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FAL

Ćwiczenie 4. Doświadczenie interferencyjne Younga. Rys. 1

Systemy i Sieci Radiowe

Wyznaczanie rozmiarów szczelin i przeszkód za pomocą światła laserowego

Dyspersja światłowodów Kompensacja i pomiary

Fale elektromagnetyczne w dielektrykach

Szczegółowe kryteria oceniania z fizyki w gimnazjum. kl. III

Wykład 17: Optyka falowa cz.2.

Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem. S 0 amplituda odkształcenia. f [Hz] - częstotliwość.

Podstawy Akustyki. Drgania normalne a fale stojące Składanie fal harmonicznych: Fale akustyczne w powietrzu Efekt Dopplera

Optyka. Optyka falowa (fizyczna) Optyka geometryczna Optyka nieliniowa Koherencja światła

Laboratorium TECHNIKI LASEROWEJ. Ćwiczenie 1. Modulator akustooptyczny

POMIAR PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU METODĄ REZONANSU I METODĄ SKŁADANIA DRGAŃ WZAJEMNIE PROSTOPADŁYCH

Światło jako fala Fala elektromagnetyczna widmo promieniowania Czułość oka ludzkiego w zakresie widzialnym

Wykład FIZYKA II. 8. Optyka falowa

Podstawy fizyki wykład 8

Rozważania rozpoczniemy od fal elektromagnetycznych w próżni. Dla próżni równania Maxwella w tzw. postaci różniczkowej są następujące:

OPTYKA. Leszek Błaszkieiwcz

Promieniowanie X. Jak powstaje promieniowanie rentgenowskie Budowa lampy rentgenowskiej Widmo ciągłe i charakterystyczne promieniowania X

Fale w przyrodzie - dźwięk

Widmo fal elektromagnetycznych

Wykład I Krzysztof Golec-Biernat Optyka 1 / 16

Laboratorium techniki światłowodowej. Ćwiczenie 2. Badanie apertury numerycznej światłowodów

Optyka. Optyka geometryczna Optyka falowa (fizyczna) Interferencja i dyfrakcja Koherencja światła Optyka nieliniowa

NA = sin Θ = (n rdzenia2 - n płaszcza2 ) 1/2. L[dB] = 10 log 10 (NA 1 /NA 2 )

LASERY I ICH ZASTOSOWANIE

POMIARY OPTYCZNE 1. Wykład 1. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Metody badania kosmosu

Niższy wiersz tabeli służy do wpisywania odpowiedzi poprawionych; odpowiedź błędną należy skreślić. a b c d a b c d a b c d a b c d

WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ

Podstawy Akustyki. Drgania normalne a fale stojące Składanie fal harmonicznych: Fale akustyczne w powietrzu Efekt Dopplera.

Wprowadzenie do technologii HDR

Pomiar drogi koherencji wybranych źródeł światła

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI

Wykład FIZYKA I. 11. Fale mechaniczne. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

MGR 10. Ćw. 1. Badanie polaryzacji światła 2. Wyznaczanie długości fal świetlnych 3. Pokaz zmiany długości fali świetlnej przy użyciu lasera.

Pomiary w instalacjach światłowodowych.

Niezwykłe światło. ultrakrótkie impulsy laserowe. Piotr Fita

Laboratorium techniki laserowej. Ćwiczenie 5. Modulator PLZT

Solitony i zjawiska nieliniowe we włóknach optycznych

Transkrypt:

interferencja, dyspersja, dyfrakcja, okna transmisyjne PiOS Interferencja Interferencja to zjawisko nakładania się fal prowadzące do zwiększania lub zmniejszania amplitudy fali wypadkowej. Interferencja zachodzi dla wszystkich rodzajów fal,wewszystkich ośrodkach,wktórych mogą rozchodzićsię danefale. Jeżeli fala rozchodzi się wośrodku rzadkim iodbije od gęstego, to zmienia fazę na przeciwną (do drogi optycznej dodaje się ). Jeśli natomiast rozchodzi się w gęstym i odbija od rzadkiego, to faza pozostaje bez zmian(niezmieniasię naprzeciwną). 1

Praktyczne zastosowania interferencji Interferencja pozwala na bardzo precyzyjny pomiar długości drogi od źródła do detektora fali. Światło lasera można podzielić kostką światłodzielącą na dwie wiązki. Jedną z nich umieszcza się na mierzonym odcinku, a drugą wprowadza do detektora jako wiązkę odniesienia. Wefekcie rejestrowane natężenie światła będzie rosnąć i maleć cyklicznie w miarę zwiększania długości odcinka. Długość fali może stać się wzorcem odległości, np. metra, co wykorzystuje interferometrlaserowy. Dyfrakcja Dyfrakcja to zjawisko fizyczne zmiany kierunku rozchodzenia się fali na krawędziach przeszkód oraz wich pobliżu. Zjawisko zachodzi dla wszystkich wielkości przeszkód, ale wyraźnie jest obserwowane dla przeszkód o rozmiarachporównywalnych zdługością fali. Dyfrakcja używana jest do badania fal, oraz obiektów o niewielkich rozmiarach, w tym i kryształów, ogranicza zdolnośćrozdzielczą układówoptycznych. Jeżeli wiązka fal przechodzi przez szczelinę lub omija obiekt, to zachodzi zjawisko ugięcia. Fala rozchodzi się w ten sposób, żekażdy punktfali staje się nowym źródłem fali, tak powstałe fale rozchodzą się jako fale kuliste afala wkażdym punkcie jest sumą wszystkich fal (interferencja). Za przeszkodą pojawią się obszary wzmocnienia i osłabienia rozchodzącychsię fal. 2

c.d. Zjawisko dyfrakcji występuje dla wszystkich rodzajów fal np. fal elektromagnetycznych, fal dźwiękowych oraz fal materii. Jeden z najprostszych przykładów zjawiska dyfrakcji zachodzi, gdy równoległa wiązka światła (np z lasera) przechodzi przez wąską pojedynczą szczelinę zwaną szczeliną dyfrakcyjną. Zgodnie zzasadą Huygensa każdy punkt szczeliny oszerokości d, jest nowym źródłem fali. Między źródłami zachodzi interferencja, co powoduje wzmacnianie i osłabianie światła rozchodzącego się w różnych kierunkach.dla pojedynczejszczeliny jasność w funkcjikątaodchyleniaodosiprzyjmujepostać: I intensywność światła, I 0 intensywność światła w maksimum czyli dla kąta równego 0, λ długość fali, d szerokość szczeliny, funkcja sinc(x) = sin(x)/x. 3

Zjawisko dyfrakcji zachodzi również, kiedy fale przechodzą przez wiele blisko siebie położonych warstw. Jeżeli odległość między warstwami jest stała, kolejne maksima fali można opisać zależnością: d stała siatki, θ kąt od osi wiązki światła, λ długość fali, m przyjmuje wartości całkwite dodatnie od 1,2,3,... Dyspersja (fala) Dyspersja fal to zależność prędkości fazowej fal od ich częstotliwości. Dyspersję fal oraz zjawiska z niej wynikające obserwuje się w ośrodku, którego właściwości zależą od częstotliwości (długości fali). Jeżeli prędkość fazowa i grupowa fali nie zależy od częstości fali, wówczas o takiej fali mówi się że nie ulega dyspersji, a ośrodek nazywa się niedyspersyjnym. Wwynikurozchodzenia się fal wośrodkudyspersyjnym fale oróżnej częstotliwości rozchodzą się z różną prędkością, oznacza to że prędkość rozchodzenia się odpowiedniego sygnału, zwana prędkością grupową jest inna niż prędkość rozchodzenia się fazy fali prędkość fazowaitakżezależy odczęstotliwości. Dyspersja jest zjawiskiem powszechnym, ulegają jej prawie wszystkierodzajefal wbardzowieluośrodkach. 4

Tłumienność w łączach światłowodowych Kable światłowodowe na przełomie wieków były ulepszane wcelu zmniejszenia ich tłumienności, zniwelowaniu niekorzystnych zjawisk takich jak dyspersja czy też wyeliminowanie problemów z połączeniemdwóch kabli światłowodowych. Dla kabli światłowodowych z kwarcu (szklanych) wyróżniamy 3optymalne długości fal dla których tłumienność włókna światłowodowego jest mała. Te 3 okna transmisyjne były wykorzystywane i wdrażane jedno po drugim -zpowodu trudności technologicznych. 5