11-4-13 Studnie i bariery Fizyka II dla lektroniki, lato 11 1 Nieskończona studnia potencjału Nieskończenie duży potencjał na krawędziach studni nie pozwala elektronom opuścić obszaru <x<l; w tym obszarze elektron jest swobodny. φ(x)= na zewnątrz studni, gęstość prawdopodobieństwa znalezienia V(x) V(x)= elektronu wynosi zero x= x=l Potencjał wynosi zero wewnątrz i zmierza do nieskończoności na zewnątrz studni x W obszarze wewnątrz studni, tj. dla <x<l, niezależne od czasu równanie Schrödingera ma postać: d m dx ( x) Warunki brzegowe: ( ) ( L) ( x) Fizyka II dla lektroniki, lato 11 1
11-4-13 Nieskończona studnia potencjału Proponowane rozwiązanie: A jest stałą Jest to rozwiązanie o ile: ( x) Asin( kx) k m dyskretne poziomy energetyczne Stosując warunki brzegowe: dlar x=l, φ = Stąd: sin(kl) kl n dla n=1,, nergia elektronu przyjmuje tylko wartości dyskretne nergia jest skwantowana Fizyka II dla lektroniki, lato 11 3 Relacja dyspersji Zależność pomiędzy energią a liczbą falową k nazywamy relacją dyspersji, (k). Relacja dyspersji dla cząstki swobodnej jest (kwadratowa) paraboliczna k m nergia elektronu przyjmuje tylko wartości dyskretne w studni nieskończonej i relacja dyspersji ma postać: Najniższa wartość energii 1 (stan podstawowy dla n=1), energia drgań zerowych 1 ml Fizyka II dla lektroniki, lato 11 4
nergy 11-4-13 Relacja dyspersji nergia drgań zerowych jest to najniższa energia całkowita jaką może mieć cząstka ograniczona w swoim ruchu do obszaru: <x<l Cząstka ta nie może mieć energii równej zero,. Jest to wynikiem obowiązywania zasady nieoznaczoności Heisenberga: Dla x L zgodnie z zasadą Heisenberga otrzymujemy p x L Cząstka związana w studni nieskończonej nie może mieć = bo oznaczałoby to p= a zatem p Fizyka II dla lektroniki, lato 11 5 Relacja dyspersji 4 studnia nieskoñczona 35 3 5 Tymczasem, najmniejsza wartość pędu dla n=1 wynosi 15 1 p 1 m 1 m ml L 5-6 -4-4 6 k Fizyka II dla lektroniki, lato 11 6 3
11-4-13 Rozwiązania Nieskończona studnia potencjału u n n ( x) Asin( x) L odpowiadają falom stojącym z różną liczbą n węzłów wewnątrz studni Funkcje własne φ n (x) dla nieskończonej studni Dozwolone mody drgań dla klasycznej struny z węzłami na końcach Fizyka II dla lektroniki, lato 11 7 7 Skończona bariera potencjału nergia potencjalna elektronu ma postać: dla x<-a (region I) V(x)= V dla a<x<a (region II) dla x>+a wysokość bariery V Kiedy cząstka mająca określony pęd i energię zbliża się do bariery potencjału może zostać rozproszona. Wynik, który otrzymujemy w fizyce klasycznej (transmisja lub odbicie) zależy od relacji pomiędzy energią cząstki i wysokością bariery. W mechanice kwantowej wynik jest inny i nieoczekiwany. szerokość bariery a Fizyka II dla lektroniki, lato 11 8 4
11-4-13 Skończona bariera potencjału Klasycznie: Jeżeli >V, wtedy cząstka przechodzi przez barierę Jeżeli <V, wtedy cząstka odbija się od bariery p m p m V p m pęd zmienia się kiedy cząstka jest ponad barierą i wraca do wartości początkowej dla x=a Fizyka II dla lektroniki, lato 11 9 Skończona bariera potencjału W mechanice kwantowej : Jeżeli >V, to cząstka przechodzi ponad barierą lub odbija się od niej Jeżeli <V, wtedy istnieje niezerowe prawdopodobieństwo, że cząstka przejdzie przez barierę; jest to tunelowanie Długość fali de Broglie;a, λ p m jest rzeczywista i taka sama dla x>a i x<-a Dla a<x<a, λ jest urojona m V Klasycznie mamy falę zanikającą (evanescent wave), eksponencjalny zanik z x, dlatego amplituda fali dla x>a jest zmniejszona Fizyka II dla lektroniki, lato 11 1 5
11-4-13 Funkcje falowe w zagadnieniu skończonej studni potencjału Funkcje falowe można otrzymać jako rozwiązania równania Schrödingera zależne od czasu d m dx u( x) V ( x) u( x) u( x) W obszarach I i III, kiedy V(x)=, rozwiązania są w formie fal płaskich poruszających w prawo lub w lewo Fizyka II dla lektroniki, lato 11 11 Obszar I u( x) exp ikx R exp( ikx) Obszar II Funkcje falowe w zagadnieniu skończonej studni potencjału fala padająca fala odbita u( x) Aexp iqx B exp( iqx) k m m współczynniki A i B można określić formułując odpowiednie warunki fizyczne q V Obszar III u( x) T exp ikx tylko fala przechodząca Fizyka II dla lektroniki, lato 11 1 6
11-4-13 Funkcje falowe w zagadnieniu skończonej studni potencjału Warunki ciągłości Skoro gęstość prawdopodobieństwa musi być funkcją ciągłą a rzeczywisty potencjał nigdy nie jest nieskończony, funkcja falowa i jej pierwsza pochodna muszą być ciągłe w każdym punkcie Po zastosowaniu warunków ciągłości w x=-a i x=a (zadanie domowe) otrzymujemy: R T q k )sin(qa) sin( kq cos(qa) k q )sin(qa) kq cos(qa) ika) R jest miarą odbicia qk exp( ika) k q )sin(qa) T jest miarą transmisji Fizyka II dla lektroniki, lato 11 13 Przyjęto: Własności rozwiązania dla >V q k m m 1. Jeżeli >V, q jest rzeczywiste i V, q k stąd R V R q k )sin(qa) sin( kq cos(qa) k q )sin(qa) ika) W zakresie energii, w którym klasycznie cząstka nie będzie odbijana od bariery, w mechanice kwantowej będzie istniało skończone prawdopodobieństwo, że cząstka zostanie odbita. Fizyka II dla lektroniki, lato 11 14 7
11-4-13 Własności rozwiązania dla >V q k m m V. Kiedy >>V, wtedy q k, i oraz T 1 R T q k )sin(qa) sin( kq cos(qa) k q )sin(qa) kq cos(qa) V R ika) qk exp( ika) k q )sin(qa) 3. Zawsze T R 1 i R 1 Fizyka II dla lektroniki, lato 11 15 Tunelowanie przez barierę potencjału Rozwiązania dla <V Klasycznie, cząstka będzie odbijała się od bariery. W mechanice kwantowej cząstka może tunelować przez barierę, zwłaszcza gdy bariera jest cienka. W takim przypadku: q m q jest urojone i współczynnik transmisji T wykazuje zanik eksponencjalny m V Fizyka II dla lektroniki, lato 11 16 V 16k T exp 4 k a a jest szerokością bariery 8
11-4-13 Tunelowanie przez barierę potencjału T Współczynnik transmisji określa prawdopodobieństwo, z którym cząstka przechodzi przez barierę, czyli prawdopodobieństwo tunelowania. Przykład: Jeżeli T=., to oznacza, że z 1 cząstek (elektronów) zbliżających się do bariery, średnio będzie tunelowało przez nią a 98 ulegnie odbiciu. T exp 4 m V a Z powodu zależności eksponencjalnej wpółczynnik transmisji jest bardzo czuły na niewielkie zmiany: szerokości bariery a, różnicy energii V -. Współczynnik ten zależy również od masy cząstki Fizyka II dla lektroniki, lato 11 17 Przykłady tunelowania: rozpad alfa, synteza jądrowa, skanningowy mikroskop tunelowy (scanning tunneling microscope STM) Tunelowanie przez bariery ma wiele zastosowań (zwłaszcza w elektronice), np. dioda tunelowa, w której prąd elektronowy jest kontrolowany przez wysokość bariery. W 1973 nagrodę Nobla w fizyce otrzymali Leo saki (za tunelowanie w półprzewodnikach), Ivar Giaever (za tunelowanie w nadprzewodnikach) i Brian Josephson (złącze Josephsona, szybkie urządzenie przełączające działające w oparciu o kwantowe tunelowanie) W 1986 nagrodę Nobla otrzymali Gerd Binning i Heinrich Rohrer za skanningowy mikroskop tunelowy STM Najwcześniejsze zastosowania tunelowania (lata -te XX w.) pojawiły się w fizyce jądrowej: rozpad alfa (George Gamow, Ronald Gurney, dward U. Condon) i synteza jądrowa. Fizyka II dla lektroniki, lato 11 18 9
11-4-13 Rozpad alfa Niestabilne jądro atomowe ulega przemianie w inne jądro z 4 emisją cząstki α jądro helu, He A-ciężar atomowy A Z Z A Z 4 Z 4 He Przykład: 38 9 U 34 Th 9 Rozpad alfa może być wytłumaczony tunelowaniem cząstki α przez barierę) utworzoną z energii kulombowskiej i jądrowej. Fizyka II dla lektroniki, lato 11 19 Rozpad alfa Sukcesem zastosowania teorii tunelowania do wyjaśnienia rozpadu alfa było wyznaczenie po raz pierwszy promienia R jądra R 1.5A 1/ 3 fm Ten wynik pozwolił na wyjaśnienie dlaczego objętość jądra: V 4 R 3 3 jest wprost proporcjonalna do jego masy atomowej A, tak, że gęstość jądra jest praktycznie stała Ten rezultat pokazał również jak małe jest jądro atomowe. Fizyka II dla lektroniki, lato 11 1
11-4-13 Synteza jądrowa Synteza jądrowa ma ważne zastosowania w produkcji czystej energii jądrowej. Reakcja pokazuje syntezę dwóch jąder deuteru, w wyniku której tworzy się jądro trytu i neutron oraz wydziela się duża ilość energii. H H 3 H n 6.4 1 13 J deuteron triton neutron energy released Odpychanie kulombowskie pomiędzy deuteronami nie pozwala na zajście takiej reakcji. Jest to możliwe jedynie dzięki tunelowaniu przez barierę potencjału. Jednakże, konieczna jest wysoka temperatura rzędu 1 4 K aby utrzymać odpowiednią szybkość reakcji. Fizyka II dla lektroniki, lato 11 1 Scanning tunneling microscope STM Trzy kwarcowe beleczki są sterują ruchem przewodzącego ostrza (tip) po powierzchni. Zasada działania Podaje się na ostrze słaby potencjał dodatni. Gdy odległość pomiędzy ostrzem i metaliczną powierzchnią jest mała, ma miejsce tunelowanie. Ilość elektronów, które przepływają pomiędzy powierzchnią a ostrzem w jednostce czasu (prąd elektryczny) jest bardzo silnie zależna od odległości ostrze-powierzchnia. Kwarcowe beleczki tworzą uchwyt piezoelektryczny o właściwościach sprężystych zależnych od przyłożonego pola elektrycznego. Prąd tunelowy jest mierzony i utrzymywany na takim poziomie aby odległość pomiędzy ostrzem i powierzchnią była stała. Tworzy się obraz powierzchni. Fizyka II dla lektroniki, lato 11 11
11-4-13 Scanning tunneling microscope STM Rozdzielczość obrazu zależy od rozmiarów ostrza. Poprzez podwyższanie temperatury lub zastosowanie silnego pola elektrycznego można wyciągać atomy wolframu warstwa po warstwie tak aby pozostał pojedynczy atom rozmiarów rzędu.1 nm. Innym ważnym zastosowaniem STM jest nanotechnologia. Ostrze może podnosić pojedyncze atomy z powierzchni metalicznej i tworzyć nowe struktury w nano-skali (np. powstawanie sztucznych molekuł) Fizyka II dla lektroniki, lato 11 3 Stany związane Studnia potencjału o nieskończończonej głębokości jest idealizacją. W praktyce realizowalna jest skończona studnia, w której energia potencjału poza studnią ma skończoną wartość dodatnią U. Funkcje falowe opisujące stany kwantowe elektronu w studni można znaleźć rozwiązując równanie Schrödingera z warunkami ciągłości na jej granicach (x= and x=l). Fizyka II dla lektroniki, lato 11 4 1
11-4-13 Stany związane Gęstość prawdopodobieństwa dla elektronu ograniczonego do obszaru studni. nieskończona skończona Podstawową różnicą pomiędzy studnią skończoną a nieskończoną jest to, że w studni skończonej fale materii penetrują ściany studni. Mechanika klasyczna na to nie pozwala. Ze względu na to, że funkcja falowa nie zanika gwałtownie na granicach studni, długość fali λ dla dowolnego stanu kwantowego jest większa niż w studni nieskończonej. Fizyka II dla lektroniki, lato 11 5 Stany związane Diagram poziomów energetycznych dla studni o skończonym potencjale Na podstawie: m widzimy, że energia elektronu w dowolnym stanie jest mniejsza niż w studni nieskończonego potencjału. lektron o energii większej od U (45 ev w tym przykładzie) ma zbyt dużą energię, żeby zostać związanym. W rezultacie, jego energia nie jest skwantowana. Dla danej studni (np. U =45 ev i L=1 pm) może istnieć tylko ograniczona liczba stanów (w tym przypadku n=1,,3,4), dla których elektron będzie związany (pułapkowany). Fizyka II dla lektroniki, lato 11 6 13
11-4-13 Przykłady pułapek elektronowych Nanokrystality Proszki, których ziarna są małe w zakresie nanometrycznym mają inny kolor niż proszki o większym ziarnie. Każdy nanokrystalit stanowi studnię potencjału dla elektronu zamkniętego w jego wnętrzu. Dla skończonej studni kwantowej pokazaliśmy, że energia elektronu wynosi: h n 8mL Ze zmniejszeniem rozmiaru L krystalitu, energia elektronu rośnie. lektron absorbuje światło o większej energii, krótszej fali. Fizyka II dla lektroniki, lato 11 7 Przykłady pułapek elektronowych Nanokryształy Dany nanokryształ absorbuje fotony o energii powyżej pewnej wartości progowej t (=hf t ). Długość fali absorbowanego promieniowania jest mniejsza od progowej wartości: f c f t ch t Fale o długości większej od λ f będą rozpraszane Jeżeli rozmiar krystalitu się zmniejsza, to kolor zmienia się (np. od czerwonego do żółtego). Fizyka II dla lektroniki, lato 11 8 14
11-4-13 Przykłady pułapek elektronowych Kropki kwantowe (quantum dots) sztuczne atomy Warstwa półprzewodnika (semiconductor) jest naniesiona pomiędzy dwiema nieprzewodzącymi warstwami tworząc studnię potencjału, w której elektrony są uwięzione. Cieńsza warstwa izolatora pod warstwą półprzewodnika pozwala elektronom tunelować przez nią jeżeli podana zostanie odpowiednia różnica potencjału pomiędzy metalicznymi kontaktami. W ten sposób liczba elektronów wewnątrz studni jest kontrolowana. Kropki kwantowe w postaci dwuwymiarowych matryc mają obiecujące zastosowania w komputerach o dużej szybkości i pojemności. Fizyka II dla lektroniki, lato 11 9 Przykłady pułapek elektronowych Za pomocą mikroskopu STM, naukowcy z IBM Almaden Research Center, uporządkowali atomy Fe na powierzchni Cu w niskiej temperaturze 4K. Atomy tworzące okrąg nazwano kwantowym koralem (quantum corral). Quantum corral Ta struktura i zmarszczki wewnątrz są bezpośrednią demonstracją istnienia fal materii. Cztery etapy tworzenia struktury. Zbliżając się do zamknięcia struktury obserwuje się zmarszczki (ripples) związane z uwięzionymi elektronami Fizyka II dla lektroniki, lato 11 3 15